tag:blogger.com,1999:blog-78184495716057777532024-03-13T01:16:09.257+02:00dip88Διονύσης Παπαχριστοδούλουhttp://www.blogger.com/profile/00297481006775305751noreply@blogger.comBlogger154125tag:blogger.com,1999:blog-7818449571605777753.post-73597042188142684622019-10-25T12:24:00.001+03:002019-10-25T20:50:51.313+03:00Ο π. Ειρηναίος Δεληδήμος περί της σχέσης Επιστημών και Ορθοδοξίας<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<style type="text/css">
#coolmenu{
width: 100%;
}
#coolmenu a{
display: block;
width: 100%;
}
html>body #coolmenu a{ /*Non IE rule*/
width: auto;
}
#coolmenu a:hover{
background-color: #3b1075;
}
#menuu a{
background-color: #2e2535;
}
#menuu a:hover{
background-color: #3b1075;
}
</style>
<br />
<table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" style="text-align: justify; width: 100%;"><tbody>
<tr> <td colspan="3" height="5" style="background-color: #f7f6ee;"></td> </tr>
<tr> <td style="background-color: #f7f6ee;" width="5"><div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-small;"><br /></span></div>
</td><td style="background-color: #f7f6ee; color: #4f405c; line-height: 26px; padding-bottom: 3px; padding-top: 3px;"><div id="menuu">
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
Συνέντευξη <b>π. Ειρηναίου Δεληδήμου</b> στην Ευδοξία Δελλή (18-9-2019)<o:p></o:p></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-small;"><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="330" src="https://www.youtube.com/embed/iHXz-tdIPYo" width="560"></iframe><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: x-small;">Συνέντευξη του π. Ειρηναίου Δεληδήμου στο πλαίσιο του
ερευνητικού προγράμματος "Επιστήμες και Ορθοδοξία ανά τον Κόσμο" του
Ινστιτούτου Ιστορικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών. Ο π. Ειρηναίος
μιλά για τη σχέση επιστήμης-θρησκείας και καταθέτει τις δικές του απόψεις στη
γενικότερη συζήτηση. Συνέντευξη στην Δρ Ευδοξία Δελλή (Κέντρο Έρευνας της
Ελληνικής Φιλοσοφίας, Ακαδημία Αθηνών)<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><span style="font-size: x-small;">Interview
of Rev. Eirinaios Delidimos for Project "Science and Orthodoxy around the
World", implemented by the Institute of Historical Research, National
Greek Research Foundation 2016-2019. Father Eirinaios speaks about the
science-religion relationship and his involvement in the discussion.
Interviewer: Dr Evdoxie Delli (Research Center for Greek Philosophy, Academy of
Athens)</span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
<u>Ευδοξία Δελλή:</u><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Πατέρα Ειρηναίε, σας ευχαριστούμε για τον χρόνο σας και για
την τιμή που μας κάνετε μιλήσετε σήμερα για την σχέση της Ορθοδοξίας με τις
επιστήμες. Θα ξεκινήσουμε με μία ερώτηση κάπως προσωπική: <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Έχετε ασχοληθεί πολύ με αυτό τον τομέα της θεολογίας, της
πνευματικότητας και της σχέσης τους με τις σύγχρονες επιστήμες. Τι έστρεψε το
ενδιαφέρον σας προς αυτή την κατεύθυνση και τι σας επηρέασε;<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
<u>Π. Ειρηναίος:</u><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Το θέμα είναι ότι από μικρό παιδί με ελκύαν και οι δυο αυτές
περιοχές. Από μικρό παιδί τον Θεό τον ένιωθα μέσα από την ομορφιά της
δημιουργίας, κατ’ εξοχήν. Και επειδή γεννήθηκα στην Έδεσσα και εκεί μεγάλωσα, η
φύση έχει καταπληκτική ομορφιά εκεί, ε λοιπόν όταν έβλεπα αυτή την ομορφιά
μεταφραζόταν σε μια αυθόρμητη δοξολογία του Θεού και έτσι με ενδιέφερε και ο
Θεός, το πρόσωπο του Χριστού βέβαια κατ’ εξοχήν με συγκινούσε πάντοτε, και μια
πολύ μεγάλη αγάπη για τα έργα του Θεού και συνέχεια ήθελα να τα ερευνώ, να
μαθαίνω περισσότερα … δεν υπήρχαν και πολλά βιβλία εκεί πέρα … αλλά από την
αρχή δεν έβλεπα καμιά αντίθεση μεταξύ των επιστημών, της επιστημονικής έρευνας
και της πίστης στον Θεό. Και τα δυο πήγαν παραλλήλως …<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
<u>Ευδοξία Δελλή:</u><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Υπάρχει κάποιο γεγονός, κάποια αναγνώσματα, κάποια συνάντηση
που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη αυτών των ενδιαφερόντων;<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
<u>Π. Ειρηναίος:</u><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Τέλος πάντων, εδώ τώρα είναι προκατασκευασμένο αυτό … την
ήξερα την ερώτηση και γι’ αυτό έφερα και δυο αυτά τα βιβλιαράκια, που
πραγματικά από το Δημοτικό τα είχα και κυριολεκτικά τα αγαπούσα πάρα πολύ. Ένα μικρό,
«Το σύμπαν και ο Αϊνστάιν»<a href="https://dip88.blogspot.com/2019/10/18-9-2019.html#_ftn1" name="_ftnref1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-US" style="font-family: "calibri" , "sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 107%;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a>
που έχει μέσα πολλά λάθη, βέβαια, και η μετάφραση δεν είναι σωστή, αλλά εμένα
με είχε γοητεύσει γιατί με εισήγαγε στην Σχετικότητα και στην Κβαντική Φυσική.
Και το άλλο είναι, «Τα ζώα του παρελθόντος», ένα βιβλίο που με είχε γοητεύσει
κι αυτό κι έχει … τι να πω; … να δεινόσαυροι, πανάρχαιο αμφίβιο, μαμούθ. Αυτά
όλα με γοητεύανε πάρα πολύ και δεν είχα ποτέ πρόβλημα για … την Εξέλιξη την
έβλεπα σαν έργο του Θεού. Δεν είχα ποτέ πρόβλημα. Και με γοήτευε, α, μάλιστα
θυμάμαι όταν αργότερα μπόρεσα πια να αποκτήσω και μια Παλαιά Διαθήκη, για να
βλέπω πολύ πιο λεπτομερώς αυτά που ήξερα για την Παλαιά Διαθήκη, είχα και ένα
βιβλίο ογκώδες και πολύ αγαπημένο μου, που δεν μπορούσα να τα φέρω αυτά,
κρατούσα στο ένα χέρι την Παλαιά Διαθήκη και στο άλλο εκείνο το βιβλίο που
λεγόταν «Το μυστηριώδες Σύμπαν και η σύγχρονη Αστροναυτική»<a href="https://dip88.blogspot.com/2019/10/18-9-2019.html#_ftn2" name="_ftnref2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "calibri" , "sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 107%;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
κι έλεγα: «Τι αρμονία μεταξύ των δύο!». <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
<u>Ευδοξία Δελλή:</u><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Τα τελευταία χρόνια υπάρχει και στον ορθόδοξο κόσμο με
καθυστέρηση σε σχέση με τη Δύση, ένας διάλογος μεταξύ επιστήμης και θρησκείας.
Εσείς συμμερίζεστε την αναγκαιότητα αυτού του διαλόγου;<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
<u>Π. Ειρηναίος:</u><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Τώρα εγώ θέλω να γίνεται διάλογος, αλλά στην πραγματικότητα
δεν έχουμε, υπάρχουν ή προκαταλήψεις ή φοβίες. Δηλαδή, υπάρχουνε τώρα κληρικοί
πολλοί και μοναχοί και επίσκοποι πολλοί που δέχονται και την Εξέλιξη και δέχονται
θετικότατα όλες τις επιστημονικές ανακαλύψεις. Βεβαίως θα διευκρινίσω για την
Εξέλιξη, όχι αθεϊστική ερμηνεία, ότι γίνονται στην τύχη, αλλά σαν τρόπο
δημιουργίας εκ μέρους του Θεού. Λοιπόν πολλοί υπάρχουνε, ονόματα δεν θα αναφέρω
… ή πρέπει να αναφέρω; Α, μετά όταν θα μιλήσουμε για την Εξέλιξη θα πω μερικά
ονόματα. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Λοιπόν, το θέμα είναι ότι κυριολεκτικά θα έπρεπε να … τώρα
εδώ στην Ελλάδα δεν γίνεται, διάλογος δεν υπάρχει, τα ενδιαφέρονται είναι
αλλού, της μιας πλευράς ή της άλλης, όμως υπάρχουνε τόσα θέματα που μπορούν να
συζητηθούν, αντί να μένει ο καθένας με τις προκαταλήψεις του. Κάθε πλευρά με
τις δικές της προκαταλήψεις.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
<u>Ευδοξία Δελλή:</u><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Θεωρείτε δηλαδή ότι υπάρχουνε όψεις και δυνατότητες στην
παράδοση μας που θα μπορούσαμε να τις ξανακοιτάξουμε και να δώσουν ένα νέο
νόημα στη σχέση του ορθόδοξου χριστιανισμού με την επιστήμη;<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
<u>Π. Ειρηναίος:</u><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Εννοείτε στην παράδοση μας την παλιά, την πατερική, όχι
σήμερα;<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
<u>Ευδοξία Δελλή:</u><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Ναι.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
<u>Π. Ειρηναίος:</u><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Αυτά βέβαια τα δείχνω όποτε κάνω ομιλίες για τα θέματα αυτά
και αυτό το ωραίο είναι ότι μέσα στην ορθόδοξη παράδοση έχουμε τους παλιούς
Πατέρες της Εκκλησίας οι οποίοι παίρναν ότι υπήρχε στην εποχή εκείνη, το
μεταφέρανε μέσα στο χριστιανικό πνεύμα και δεν είχαν εξ αρχής αρνητική στάση
εναντίον ουδενός. Έχουμε μεγάλα παραδείγματα … φυσικά γενικότερα για τα εκτός
του Χριστιανισμού έχουμε τον Μέγα Βασίλειο που λέει ότι οι νέοι μπορούν να
ωφελούνται … η ομιλία του «Προς τους νέους όπως αν εξ ελληνικών ωφελοίντο λόγων»
λέει μπορούν να παίρνουνε τα ρόδα και να απομακρύνουν τα αγκάθια. Είναι κάτι
που εφαρμόζεται για όλα, όχι μόνο για την μελέτη των συγγραμμάτων των αρχαίων
Ελλήνων αλλά και για κάθε άλλη πλευρά επιστήμης, ας πούμε. Λοιπόν, και τον
βλέπουμε τον ίδιο, αυτό το εφαρμόζει, μιλώντας για την Εξαήμερο. Εξαήμερος
λέγεται το πρώτο κεφάλαιο της Παλαιάς Διαθήκης που αφηγείται την δημιουργία του
κόσμου. Βλέπουμε εκεί πέρα παραθέτει τις γνώσεις ή τις απόψεις που υπήρχαν
τότε, στους ανθρώπους της εποχής του, φιλοσόφους, ερευνητές, όσο μπορούσε να
γίνει έρευνα, όλα τα δέχεται και λέει ότι δεν ελαττώνεται το μεγαλείο κάποιου
πράγματος αν μάθουμε πως γίνεται. Δηλαδή αν μάθουμε τους φυσικούς νόμους δεν
χάνεται το μεγαλείο της δημιουργίας. Και μάλιστα λέει, εκεί στο κεφάλαιο αυτό
της δημιουργίας δεν αναφέρονται τα πάντα, λίγα μόνο λέγονται σαν αφορμή για
προχωρήσει ο άνθρωπος να ερευνήσει τα υπόλοιπα, «προς γυμνασίαν του ανθρωπίνου
νου» ακριβώς το λέει, «παρέλιπε δε η ιστορία, τον ημέτερον νουν γυμνάζουσα προς
εντρέχειαν, εξ ολίγων αφορμήν παρεχομένη επιλογίζεσθαι τα λειπόμενα»<a href="https://dip88.blogspot.com/2019/10/18-9-2019.html#_ftn3" name="_ftnref3" style="mso-footnote-id: ftn3;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "calibri" , "sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 107%;">[3]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.
Δηλαδή μας δίνει αφορμές μόνο το κείμενο αυτό που είναι τόσο σύντομο να
προχωρήσουμε.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Ο αδελφός του τώρα, ο Γρηγόριος Νύσσης, μετά τον θάνατο του
Μεγάλου Βασιλείου, συμπληρώνει αυτό πολύ περισσότερο και λέει και αυτός ότι
αυτά είναι, «τα ημέτερα ως εν γυμνασίω τινι επιχειρούμεν» ένα γύμνασμα της
διανοίας. Δηλαδή βλέπουμε αυτό το υπέροχο, ότι δεν περιορίζονται, αυτό που
συμβαίνει σε πολλούς θρήσκους της εποχής μας που έξω από την Αγία Γραφή και
τους Πατέρες δεν συζητάνε τίποτα, δεν θέλουν καν να ασχοληθούν τις επιστήμες,
με τον κόσμο. Οι Πατέρες ήταν ανοιχτοί, πάρα πολύ ανοιχτοί. Αυτό είναι το
αληθινό πατερικό πνεύμα και όχι να διαβάζει κανείς μόνο τους Πατέρες. Όποιος
διαβάζει τους Πατέρες αυτό δεν είναι πατερικό πνεύμα, απλώς είναι αποστήθιση
χωρίων. Και από εκεί και πέρα φυσικά ο Γρηγόριος Νύσσης, αυτός μεγάλος Πατήρ
και αδελφός του Μεγάλου Βασιλείου, μας έχει πει καταπληκτικά πράγματα αλλά
μάλλον να τα δούμε κατόπιν.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
<u>Ευδοξία Δελλή:</u><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Δηλαδή νομίζετε εσείς ότι μπορεί να προσφέρει σήμερα αυτός ο
λόγος κάτι σε έναν άνθρωπο, ή σε έναν επιστήμονα σύγχρονο; Όπως πολύ
αξιοποιείται ερμηνευτικά ο Μάξιμος ο Ομολογητής … μπορεί να βοηθήσει ένα
σημερινό επιστήμονα σε κάτι; Όχι στο εργαστήριο …<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
<u>Π. Ειρηναίος:</u><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Δεν θα πω τώρα να τον βοηθήσει. Εκείνο που έχει σημασία
είναι να δούμε … να μην τα βλέπουμε χρησιμοθηρικά αν θα βοηθήσει. Απλούστατα μπορεί
ο λόγος του αγίου Μαξίμου ή άλλων αγίων να απελευθερώσει έναν από προκαταλήψεις
και αυτό είναι πολύ σημαντικό.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Να αναφέρω δυο περιπτώσεις, του Μαξίμου του Ομολογητού και
Ιωάννου Δαμασκηνού που βάζουν την σχέση της θεολογίας με τον φυσικό κόσμο και
την έρευνα του φυσικού κόσμου. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής λέγει ότι αποκαλύπτεται ο Θεός
ή με τα λόγια της Αγίας Γραφής ως Λόγος, είτε με την κτίση ως Δημιουργός, ως
Κτίστης, Ποιητής και Τεχνίτης. Και λέει το καταπληκτικό, όποιος θέλει αμέμπτως
να προχωρεί τον σωστό δρόμο, «ευθυπορείν»<a href="https://dip88.blogspot.com/2019/10/18-9-2019.html#_ftn4" name="_ftnref4" style="mso-footnote-id: ftn4;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "calibri" , "sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 107%;">[4]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
χρειάζεται λέει και την γνώση της Αγίας Γραφής και την θεωρία του φυσικού
κόσμου και λέει, ισοτίμως πρέπει να θεωρούμε τους δύο νόμους και τον φυσικό και
τον γραπτό της Αγίας Γραφής και κανέναν να μην το βάζουμε κατώτερο από τον
άλλον και αυτό πρέπει να πράττει όποιος επιθυμεί να γίνει τέλειος εραστής της
τελείας σοφίας. Είναι καταπληκτικό, όποιος θέλει να είναι τέλειος εραστής της
τέλειας σοφίας χρειάζεται και τα δύο. Αυτό να το συγκρίνουμε τώρα με την
σύγχρονη τάση που περιορίζονται μόνο στην μελέτη των θείων Γραφών και της ιεράς
παραδόσεως και τα άλλα τα περιφρονούν. Είναι κάτι τρομακτικό, δεν είναι το
πνεύμα των Πατέρων. Ανάλογα πράγματα λέει και ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, και
αυτός λέει και η κτίσις και η κυβέρνησις, όλη η πορεία της δημιουργίας
ανακηρύσσει το μεγαλείο της θείας φύσεως και συγχρόνως η γνώση του Θεού
αποκαλύπτεται με την Παλαιά Διαθήκη και την Καινή Διαθήκη, με την Αγία Γραφή.
Βλέπουμε δηλαδή δυο τρόπους να γνωρίσουμε τον Θεό. Ο ένας είναι μέσω της Αγίας
Γραφής ο άλλος είναι μέσω της θεωρίας όλης αυτής της δημιουργίας. Είναι κάτι
υπέροχο. Είναι μια πλήρης κατάθεση και των δύο. Στην εποχή μας αυτοί οι δύο
χώροι βρίσκονται ουσιαστικά σε πόλεμο λόγω των προκαταλήψεων που υπάρχουν και
από τις δύο πλευρές. Οι περισσότεροι των φυσικών επιστημών θεωρούν ότι όποιος
πιστεύει στον Θεό είναι κλεισμένος εκεί πέρα και είναι εχθρός των επιστημών και
οι άλλοι θεωρούν τους φυσικούς επιστήμονες σαν εχθρούς. Να ακούω … κάποιος μου
είπε για κάτι … «πώς θα αντιμετωπίσουμε τους φυσικούς». Μα το θέμα είναι ότι
δεν είναι εχθροί σου οι φυσικοί να τους αντιμετωπίσεις, εσύ κοίτα την αλήθεια
ποια είναι και όχι η αντιμετώπιση ενός εχθρού. Όταν υπάρχει εχθρότητα λόγω
προκαταλήψεων τότε δεν γίνεται τίποτα, ο ένας υποπτεύεται τον άλλον και δεν
μπορεί να φύγει από αυτές τις προκαταλήψεις<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
<u>Ευδοξία Δελλή:</u><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Αυτό οφείλεται σε μία έλλειψη γνώσης του ενός προς τον
άλλον;<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
<u>Π. Ειρηναίος:</u><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
13:08 <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Βεβαίως, σε έλλειψη γνώσης, αλλά και κυρίως όχι μόνο των
ανθρώπων, έλλειψη γνώσης του ενός ανθρώπου για τον άλλον, αλλά κυρίως η
έλλειψης γνώσης για τα αντικείμενα που εξετάζουν. Δηλαδή ούτε οι μεν
καταλαβαίνουν την θεολογία, και μάλιστα την θεολογία των Πατέρων, που είναι
πραγματικά κάτι πολύ διαφορετικό από αυτό που επικρατεί σήμερα, αυτό το
αντιθετικό αυτή την στάση την αντιθετική. Οι Πατέρες τα παίρνουν όλα και από
εκεί μέσα παίρνουν ότι είναι καλό, αφήνουν ότι δεν είναι καλό. Είχαν αυτή την
διάκριση. Τώρα οι περισσότεροι τα απορρίπτουν όλα. Κι ακούμε κάτι ωραία
πράγματα, ένας μοναχός που έδωσε μια συνέντευξη, αφού παραδέχτηκε ότι όντως
υπήρχαν δεινόσαυροι, τον ρωτάν και για το <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Big</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Bang</span>, «αυτά είναι παραμύθια των αθέων» είπε. Αφού δεν ξέρεις, μη
μιλάς. Και από την άλλη μεριά η άλλη πλευρά που είναι κατά της Εκκλησίας …
θυμάμαι όταν ανακαλύφθηκε επιτέλους το σωματίδιο Χιγκς, οι δημοσιογράφοι στην
κρατική τηλεόραση: «τι θα πει τώρα η Εκκλησία;» με χαμόγελο ειρωνικό. Θαρρείς
ότι με αυτό το πράγμα θιγόταν ο Χριστιανισμός. Δεν κατάλαβα ποτέ γιατί το
θεωρήσαν αυτό ότι μειώνει τον Χριστιανισμό. Η ανακάλυψη του σωματιδίου Χιγκς.
Ονομάστηκε «σωματίδιο του Θεού», εντάξει, αλλά τι μείωσε η ανακάλυψη; Ο Μέγας
Βασίλειος το έλεγε εκείνη την εποχή ότι όταν ανακαλύπτουμε πως γίνονται τα
πράγματα δεν μειώνεται καθόλου το μεγαλείο της δημιουργίας. Υπάρχουν
προκαταλήψεις και από τις δυο μεριές. Ότι πουν οι επιστήμονες οι θρήσκοι το
θεωρούν αντίθετο προς τον Θεό και οι άλλοι αντίστοιχα θεωρούν ότι κάθε πρόοδος
της επιστήμης γκρεμίζει κάτι από τον Χριστιανισμό. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
(15:25) …..<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
16:19<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Οι επιστήμονες οι παλιοί όλοι πιστεύανε στον Θεό. Υπήρχαν οι
άλλοι που αντιδρούσανε και αντιδρούσανε περισσότερο με επιχειρήματα φιλοσοφικά
παρά με θεολογικά. Είχαμε φυσικά τις αντιδράσεις αλλά από την πρώτη στιγμή που
εμφανίζονται καινούργια πράγματα στην επιστήμη έχουμε πάντοτε επιστήμονες που
σαφώς λένε την πίστη τους στον Θεό και όμως δέχονται αυτά τα καινούργια
πράγματα ή και πρωτοστατούν σε αυτά τα καινούργια πράγματα. Είναι ένα λάθος να
νομίζουμε ότι διαρκώς υπάρχει πόλεμος. Ο πόλεμος γίνεται από τους ανθρώπους που
κατακρίνουν ότι αδυνατούν να κρίνουν, δεν καταλαβαίνουν το άλλο και απλώς το
αποδοκιμάζουν<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
<u>Ευδοξία Δελλή:</u><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
17:20<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Θέλω να ρωτήσω τώρα, η ορθόδοξη παράδοση βάζει στον πυρήνα
της την θέωση, την νηπτική άσκηση, την Χάρη. Πώς λοιπόν μια τέτοια θρησκευτική
παράδοση που παράλληλα τονίζει τα όρια της ανθρώπινης λογικής και η οποία έχει
έντονα εσχατολογικό προσανατολισμό, πώς μπορεί να συνδυαστεί με τις απαιτήσεις
που έχει η επιστημονική έρευνα για λόγο, για πειθαρχία, για απόδειξη;<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
<u>Π. Ειρηναίος:</u><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Κατ’ αρχήν η θέωση δεν σημαίνει αποβλάκωση, τελείως το
αντίθετο. Φυσικά και η αποτυχημένη απόπειρα των Πρωτοπλάστων είναι να
αποκτήσουν την γνώση και τότε θα γίνουν θεοί. Η θέωση έχει και σχέση με την …
μαθαίνεις καινούργια πράγματα, δεν είναι δηλαδή κάτι αντίθετο προς την γνώση.
Όσο για τα όρια που τίθενται, αυτά τα όρια … ελεύθερος είναι κανείς να
ξεπεράσει όλα τα όρια. Αν στο τέλος τα βρει όλα, εντάξει. Υπάρχουν πράγματα που
δεν ξέρουμε αν κάποτε θα λυθούν. Δηλαδή είναι μια γενικότερη αίσθηση ότι
υπάρχουν πράγματα που δεν μπορούμε να τα ξεπεράσουμε ποτέ. Αυτό συμβαίνει και
για την θεολογία. Οι Πατέρες λέγαν, δεν τα ξέρουμε όλα, και τα άρρητα, αυτά που
δεν μπορούμε να τα πούμε τα τιμάμε με την σιωπή. Αυτά τα λέει και ο Γρηγόριος ο
Θεολόγος και ο Μέγας Βασίλειος. Ούτε στον χώρο της θεολογίας ισχυρίστηκαν ποτέ
ότι θα τα μάθουν όλα, σε αυτή την ζωή τουλάχιστον. Αλλά δεν υπάρχει κανένας
φραγμός, μην ερευνάτε τις φυσικές επιστήμες. Ότι ανακαλύπτουν ανήκει μέσα στην
αλήθεια, και ότι ανήκει στην αλήθεια είναι πλήρως δεκτόν. Οι παλιοί Πατέρες
βλέπετε ασχολούνταν και με τις φυσικές επιστήμες. Η αλήθεια περιλαμβάνει και την
γνώση του φυσικού κόσμου. Όσο προχωράει η γνώση του φυσικού κόσμου λοιπόν τόσο
καλύτερα, μαθαίνουμε αλήθειες για τα έργα του Θεού.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
20:07 ….<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
21:22 Οι φανατικοί άθεοι και οι φανατικοί θρήσκοι σχεδόν
ταυτίζονται, διαφέρουν μόνο στη σχέση τους με την πίστη στον Θεό, όχι με τον
Θεό γιατί οι φανατικοί θρήσκοι δεν έχουν καμία σχέση με τον Θεό, μισούν αυτοί,
αυτοί μισούν τους άλλους, δεν αγαπούν τον Θεό. Και ο φανατικός άθεος δεν έχει
καμιά σχέση με τις επιστήμες ουσιαστικά απλώς μισεί τον Θεό, κάνουν πόλεμο, ξεκινάν
από αυτό που πιστεύουν ότι είναι το σωστό, «δεν υπάρχει Θεός» και κάνουν
πόλεμο. Και οι άλλοι ξεκινάν από το ότι «υπάρχει Θεός και οι επιστήμονες είναι
αντίθετοι προς τον Θεό». Μοιάζουν πάρα πολύ, δεν δέχονται διάλογο και μόνο
βρίζουν την άλλη πλευρά. Ο φανατικός δεν αλλάζει, μπορεί να πάει από το ένα
στρατόπεδο στο άλλο, έχουμε φανατικούς θρήσκους που γίνονται φανατικοί άθεοι
για προσωπικούς λόγους κι έχουμε φανατικούς άθεους που κάτι συμβαίνει και
γίνονται φανατικοί θρήσκοι και πάνε με τους ακραίους θρήσκους.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
<u>Ευδοξία Δελλή:</u><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
23:11<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Έχετε ασχοληθεί πολύ με τα ζητήματα της εκ του μηδενός
δημιουργίας του σύμπαντος και με την θεωρία της Εξέλιξης. Θα θέλατε να μας
μιλήσετε πώς συνδυάζονται αυτά με την χριστιανική αντίληψη για την δημιουργία
του κόσμου και του ανθρώπου<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
<u>Π. Ειρηναίος:</u><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
23:31 Να μιλήσω κατ’ αρχήν για την δημιουργία του σύμπαντος.
…<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
23:56 Ο θρήσκος δεν είναι ο χριστιανός, ο χριστιανός είναι
κάτι άλλο. Δεν θέλω να μου λένε ποιες είναι σχέσεις θρησκείας και επιστήμης. Τι
θα πει θρησκεία, η θρησκεία βάζει όλους μέσα. Το θέμα είναι ο χριστιανισμός,
κατ’ αρχήν στην Καινή Διαθήκη δεν ονομάζεται θρησκεία, βασιλεία του Θεού λέει
αλλά δεν ονομάζεται θρησκεία. Και μόνο σε ένα σημείο σε μια επιστολή του αγίου
Ιακώβου, λέει ότι αληθινή θρησκεία είναι να επισκέτεσαι ορφανά και χήρες στη
θλίψη αυτών, δηλαδή είναι η έμπρακτη αγάπη προς τον συνάνθρωπο. Αυτό ονομάζει
αληθινή θρησκεία. Αλλά γενικά ο χριστιανισμός δεν λέγεται θρησκεία. Το<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>θέμα είναι ότι ουσιαστικά είναι ανατροπή των
θρησκειών. Οι θρησκείες έχουνε στην κορυφή θεό ή θεούς από κάτω έχουν ένα
ιερατείο και πιο κάτω είναι ο λαός ο οποίος προσφέρει θυσίες για να εξευμενίσει
τον θεό ή τους θεούς. Στον χριστιανισμό έχουμε το αντίστροφο ο Θεός θυσιάζει
τον Γιο Του, τον Υιό Του τον Μονογενή και με την θυσία αυτή καλεί τους
ανθρώπους να συμφιλιωθούν μαζί Του. Οι Απόστολοι έρχονται και καλούν τους
ανθρώπους να συμφιλιωθούν με τον Θεό προβάλλοντας την θυσία του Υιού του Θεού.
Και το κέντρο του χριστιανισμού που είναι ο Χριστός, σε όλες τις θρησκείες
υπάρχουν θεοί, αλλά το φαινόμενο του Χριστού δεν υπάρχει πουθενά. Ο Χριστός δεν
συμμετέχει στα ελαττώματα των ανθρώπων αλλά δέχεται τον πόνο των ανθρώπων.
Έρχεται θυσιάζεται, πονάει μαζί με τον άνθρωπο. Κατεβαίνει ο Θεός και γίνεται
άνθρωπος, και όχι βασιλιάς σε παλάτια κλπ αλλά ότι περιφρονούσαν οι άνθρωποι
και οι θρήσκοι το παίρνει Αυτός. Οι θρήσκοι περιφρονούσαν τους αμαρτωλούς
έρχεται Αυτός στους αμαρτωλούς. Περιφρονούσαν τη φτώχια και ο Χριστός
περιφρονεί τα παλάτια και φτωχός, πάμφτωχος μη έχοντας που να ακουμπήσει το κεφάλι
Του, άστεγος. Βλέπουμε αυτή την ανατροπή των πάντων. Ο χριστιανισμός είναι μια
ανατροπή, μια επανάσταση η οποία ποτέ δεν τελειώνει, γιατί αν τελειώσει γίνεται
εξουσία. Όλες οι επαναστάσεις τελειώσανε αφού αποκτήσαν την εξουσία. Αυτό το
βλέπουμε στην Γαλλική επανάσταση, στην Οκτωβριανή επανάσταση, αμέσως ακολουθεί
δικτατορία. Ευτυχώς η Ελληνική επανάσταση έμεινε αγνή. Οι επαναστάτες του 21
όχι μόνο δεν πήραν την εξουσία αλλά καταδιώχτηκαν. Το κελί του Κολοκοτρώνη
είναι η μεγαλύτερη δόξα της επαναστάσεως του 21.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>…<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
<u>Ευδοξία Δελλή:</u><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Η Εκκλησία όμως και αυτή δεν γίνεται από ένα σημείο και μετά
ένας τέτοιος μηχανισμός;<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
<u>Π. Ειρηναίος:</u><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Όχι, αν δούμε τους αγίους, οι άγιοι δεν είναι αυτό το
πράγμα. Σαν σύνολο η Εκκλησία βεβαίως γίνεται ένα μέρος του κράτους. Το κράτος
του θέλει να ασχολούνται μόνο με τα τελετουργικά. Αλλά οι Πατέρες της Εκκλησίας
ήρθαν σε σύγκρουση με την κρατική εξουσία. Οι Τρεις Ιεράρχες, ο Μάξιμος, όλοι
αυτοί έρχονται σε σύγκρουση με την εξουσία.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
29:00 ….<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
<u>Ευδοξία Δελλή:</u><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
33:19 <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Να επανέλθουμε στο θέμα της κοσμολογίας και να μας μιλήσετε
για την αρχή του σύμπαντος, για την εξέλιξη και την σχέση με την εκ του μηδενός
δημιουργία.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
<u>Π. Ειρηναίος:</u><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Κάποιοι λένε ότι, όχι εμείς δεν λέμε εκ του μηδενός …
διυλίζουν τον κώνωπα, θα πω γιατί ουσιαστικά δεν διαφέρουνε τα δύο. Το θέμα
είναι ότι όλοι ξέρουμε, χριστιανικά, ότι ο Θεός δημιούργησε το σύμπαν όχι από
προϋπάρχουσα ύλη, το λέμε, εκ του μηδενός. Όταν λοιπόν αναπτύχθηκαν οι φυσικές
επιστήμες διαπιστώθηκε κατ’ αρχήν η αφθαρσία της ύλης, μετά η αφθαρσία της
ενέργειας. Αυτά θεωρήθηκαν θεμελιώδης νόμοι και εξακολουθούν να είναι
θεμελιώδης. Συγχωνεύτηκαν βέβαια ύλη και ενέργεια σε ένα αλλά εξακολουθεί αυτό
να ισχύει. Αλλά πώς να συμβιβάσουμε αυτό με την δημιουργία εκ του μηδενός;
Θεωρούνταν ότι είναι τελείως αντίθετα. Επομένως απέρριπταν την δημιουργία και
έλεγαν ότι το σύμπαν υπήρχε πάντοτε. Με βάση αυτή την άποψη όταν ο Αϊνστάιν με
την Γενική θεωρία της Σχετικότητας βρήκε τους νόμους που διέπουν, την βαρύτητα
την έλξη τις κινήσεις που είναι μέσα στο σύμπαν, έφτασε στην ιδέα ενός στατικού
σύμπαντος το οποίο δεν ήταν σύμφωνο με τις εξισώσεις του αλλά πρόσθεσε έναν όρο
τότε, κοσμολογική σταθερά, για να πετύχει ένα στατικό σύμπαν. Και παρουσίασε
αυτή τη θεωρία του το 1917. Αργότερα όμως ένας Ρώσος επιστήμονας ο Αλεξάντερ
Φρίντμαν βρίσκει ότι οι εξισώσεις του Αϊνστάιν μπορούν να εφαρμοστούν σε ένα
σύμπαν που βρίσκεται σε κίνηση, σε μεταβολή, ένα σύμπαν που διαστέλλεται. Και
πρώτος αυτός μας έδωσε τις εξισώσεις για την διαστολή του σύμπαντος και έκανε
όλες τις θεωρητικές προεκτάσεις αυτού του πράγματος και βρήκε όλες τις<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μορφές, τις δυνατότητες συμπεριφοράς του
σύμπαντος. Οι εξισώσεις αυτές εξακολουθούν να έχουν την ισχύ τους, οι εξισώσεις
Φρίντμαν. Αργότερα …. Τις έστειλε στον Αϊνστάιν, τις απέρριψε ο Αϊνστάιν γιατί δεν
ήθελε να δεχθεί γένεση του σύμπαντος. Μετά ανεξάρτητα από τον Φρίντμαν κι ένας
Γάλλος, ένας Βέλγος, ο Ζωρζ Λεμέτρ κι εκείνος έφτασε σε παρόμοια συμπεράσματα
αν και μόνο σε μια ειδική περίπτωση των εξισώσεων, όχι για όλες τις μορφές. Κι
εκείνος το παρουσίασε στον Αϊνστάιν, κι εκείνου τα απέρριψε. Μετά από λίγο όμως
ανακαλύφθηκε ότι οι Γαλαξίες απομακρύνονται όλοι μεταξύ με αποτέλεσμα το
συμπέρασμα βγαίνει ότι το σύμπαν διαστέλλεται. Ο Φρίντμαν είχε πεθάνει εν τω
μεταξύ, ο Λεμέτρ ζούσε, αρχίσαν να τον καλούνε σε διαλέξεις και σε μια περίφημη
φωτογραφία έχουμε που τον παρακολούθησε μια διάλεξη του για την γένεση του
σύμπαντος ο ίδιος ο Αϊνστάιν και βγήκαν και φωτογραφία.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Και οι δυο αυτοί ήταν χριστιανοί. Ειδικά ο πρώτος, ο
Φρίντμαν, ήταν ορθόδοξος χριστιανός στη Ρωσία, ο οποίος αυτές τις ανακαλύψεις
του τις έκανε μετά την Οκτωβριανή επανάσταση, όταν είχε αρχίσει ο διωγμός της
Εκκλησίας αυτός δεν δίσταζε να εξακολουθεί να φανερώνει τη πίστη του στον Θεό.
Έκανε και γάμο εκκλησιαστικό, μέσα σε αυτή τη περίοδο και ενώ υπήρχε αυτή η
πολιτική κατάσταση δημοσιεύει στα Ρωσικά κι ένα μεγάλο άρθρο εκλαϊκευτικό, το
οποίο το έχω σε γαλλική μετάφραση, πάνω από εκατό σελίδες είναι, και αρχίζει με
ένα χωρίο από την Παλαιά Διαθήκη, από την Σοφία Σολομώντος και τελειώνει με ένα
ποίημα ενός μεγάλου Ρώσου ποιητή που θεωρείται ο δεύτερος μετά τον Πούσκιν,
αλλά έζησε πριν από τον Πούσκιν, ένα ποίημα που απευθύνεται στον Θεό, Μπογκ
είναι ο τίτλος του ποιήματος, και εκεί μέσα μιλάει για το ότι ο ανθρώπινος νους
μπορεί να βρει πολλά πράγματα να μετρήσει πάρα πολλά πράγματα αλλά στον Θεό δεν
υπάρχει ούτε μέτρηση ούτε μέγεθος. Τελειώνει δηλαδή με ένα ποίημα προς τον Θεό,
στις 5 Σεπτεμβρίου 1922 στο Πέτρογκραντ, ακόμη δεν είχε ονομαστεί Λένιγκραντ.
Μέσα στην περίοδο εκείνη του διωγμού τα γράφει αυτά σε ένα άρθρο που
απευθύνεται σε επιστήμονες, και δεν διστάζει να αρχίζει με ένα χωρίο της Αγίας
Γραφής να τελειώνει με ένα ποίημα που απευθύνεται στον Θεό και στη μέση περίπου
έχει και μισή σελίδα ένα κομμάτι από τις Εξομολογήσεις του αγίου Αυγουστίνου …
κάτι για τον χρόνο … <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Αυτός λοιπόν είναι ο πατέρας της θεωρίας της εκρήξεως και
διαστολής του σύμπαντος, ο πρώτος που έκανε τις εξισώσεις, ένας ορθόδοξος
χριστιανός. Και μετά ήρθε ο δεύτερος ο οποίος είναι ρωμαιοκαθολικός ιερέας ο
Ζωρζ Λεμέτρ … 40:40<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Λοιπόν όταν λέει κανείς ότι το Μπιγκ Μπαγκ είναι θεωρίες των
αθέων είναι τελείως αντίθετο προς την πραγματικότητα. Αυτοί που βρήκαν πρώτοι
με τις εξισώσεις πριν ακόμη διαπιστωθεί με τις παρατηρήσεις η φυγή των
γαλαξιών, το γεγονός της διαστολής του σύμπαντος. Ακόμη τότε δεν ξέραν ότι
συμβαίνει αυτό. Ξεκινάει με δύο χριστιανούς από τους οποίους ο ένας ήταν
Ορθόδοξος.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Και μετά πολύ αργότερα φτάσαμε και σε κάτι άλλο. Μια μεγάλη
ανακάλυψη που έγινε και αποσιωπήθηκε μέσα στη Σοβιετική Ένωση από έναν μεγάλο
σοβιετικό επιστήμονα τον Λαντάου, σε μια περίφημη σειρά του για την Φυσική
ακόμη τα χρησιμοποιούν στα πανεπιστήμια, ο οποίος έφτασε σε ένα καταπληκτικό
συμπέρασμα, ότι η συνολική μάζα του σύμπαντος είναι μηδενική! Πώς γίνεται αυτό
το πράγμα; Η βαρύτητα προκαλεί ενέργεια που έχει αρνητική μάζα, είναι αρνητική.
Το σύμπαν έχει θετική μάζα από την ύλη και την ενέργεια που έχει μέσα, αυτή η
μάζα προκαλεί βαρύτητα, αλλά η βαρύτητα παράγει ενέργεια που είναι αρνητική. Το
άθροισμα των δύο είναι μηδέν. Αυτό το βρήκε, δεν έγραψε τις λεπτομέρειες πως το
βρήκε. Όταν το βρήκα το βιβλίο του και έψαχνα να βρω είχα απογοητευτεί, δηλαδή
όλα όσα έχει είναι αυτές εδώ οι δυο σειρές που λέει, δεν έχει πώς έφτασε.
Τελικά αναγκάστηκα να ψάξω, να επιχειρήσω να τα … παίρνοντας από τα προηγούμενα
κλπ και τα συνόψισα εδώ. Τελικά το βρήκα, είναι αυτό το αποτέλεσμα στο τέλος
που μας δείχνει το μηδέν. Αυτές οι εξισώσεις εδώ. Αυτό το σχέδιο το έκανα επί
τη βάσει κάποιων που έλεγε προηγουμένως και όταν έγινε και το σχέδιο
διευκολύνθηκαν τα πράγματα και να το αποτέλεσμα που μας δίνει μηδέν. Αυτό
απέφυγε να το πει γιατί ήταν τότε ο Στάλιν και αν έλεγε ότι η μάζα του
σύμπαντος είναι μηδέν θα τον θεωρούσε εχθρό του υλισμού. Γι’ αυτό δεν έγραψε
πολλά, το έγραψε με ένα σύντομο τρόπο που μπορούσαν να το καταλάβουν μόνο
Φυσικοί.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Το θέμα είναι ότι αυτή είναι μία πραγματικότητα και ισχύει
για το σύμπαν είτε μεγαλύτερο είναι είτε μικρότερο. Ισχύει και για το
διαστελλόμενο σύμπαν γιατί και εκεί η ενέργεια η κινητική (της απομάκρυνσης των
γαλαξιών) πάλι ισορροπεί με την βαρυτική. Δηλαδή ισχύει και για ένα σύμπαν
στατικό και για ένα σύμπαν διαστελλόμενο.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Προχωρούμαι μετά, γίνεται η θεωρία της Inflation (του
Πληθωρισμού) που ξεκινάει από ένα πολύ μικρό σύμπαν. Αυτό το σύμπαν λοιπόν το
μικρό, πώς προέκυψε κι αυτό; Μεγαλώνει αυξάνεται και ο όγκος του, αυξάνεται ο
όγκος αυξάνεται και η βαρύτητα κι έτσι το αποτέλεσμα μηδέν πάλι. Και μετά από
μια φάση έχουμε το αποτέλεσμα του σύμπαντος που βλέπουμε που διαστέλλεται
σιγά-σιγά ας πούμε, ποιο σιγά απ’ ότι στην πρώτη φάση. Τώρα πώς έγινε αυτό το
πράγμα; Από πού ξεκινάει αυτό; Ξεκίνησε από το μηδέν με μια κβαντική διατάραξη
και διατηρείται αυτή η κβαντική διατάραξη και δεν εξαφανίζεται γιατί ακριβώς
είναι μηδενική η μάζα.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Βρίσκεται δηλαδή ότι το σύμπαν ξεκίνησε από μια κβαντική
διατάρξη του κενού και αυτή η διατάραξη είχε μάζα μηδενική και διαστέλλεται
ταχύτατα και μετά πιο σιγά και έχουμε το σημερινό σύμπαν. Δηλαδή καταλήγει οι
ίδιοι οι επιστήμονες και μάλιστα όχι θρήσκοι επιστήμονες που να πιστεύουν στον
Θεό … καταλήξανε οι ίδιοι τους … . Έχουμε ένα βιβλιαράκι εδώ<a href="https://dip88.blogspot.com/2019/10/18-9-2019.html#_ftn5" name="_ftnref5" style="mso-footnote-id: ftn5;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "calibri" , "sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 107%;">[5]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.
Αυτός είναι ο Άλαν Γκουθ, The Inflationary Universe, αυτός είναι ο πατέρας
αυτής της θεωρίας. Σε όσα σημεία μπόρεσαν να τα εξετάσουν τώρα με τους
δορυφόρους έχει επικαιρωθεί, έχει μείνει μόνο ένα σημείο κάτι για τα βαρυτικά
κύματα<a href="https://dip88.blogspot.com/2019/10/18-9-2019.html#_ftn6" name="_ftnref6" style="mso-footnote-id: ftn6;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "calibri" , "sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 107%;">[6]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
που αυτά δεν έχουν βρεθεί ακόμη, τέλος πάντων. Το θέμα είναι ότι το τελευταίο
του κεφάλαιο είναι: <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">A</span>
universe ex nihilo. Είναι ο θεολογικός όρος ex nihilo που χρησιμοποιούσαν οι
θεολόγοι, εκ του μηδενός. «Ένα σύμπαν εκ του μηδενός». Και στο τέλος λέει, κι
αν όλα αυτά βρίσκουμε ότι είναι σύμφωνα με την επιστήμη παραμένει ένα υπαρξιακό
ερώτημα: Τι είναι αυτό που καθόρισε τους νόμους της Φυσικής; Βρίσκουν ότι όλα
αυτά μπορούν να γίνουν με τους νόμους της Φυσικής αλλά παραμένει το ερώτημα,
Πώς καθορίστηκαν αυτοί οι νόμοι. Αυτό είναι τα όρια της επιστήμης. Το πρώτο
όριο της επιστήμης, πριν από την δημιουργία. Δεν μπορεί η επιστήμη να πει
τίποτα. Είναι ένα όριο που τίθεται εκ των πραγμάτων. Και ένα άλλο πολύ
σημαντικό βιβλίο του 2012, A Universe from Nothing<a href="https://dip88.blogspot.com/2019/10/18-9-2019.html#_ftn7" name="_ftnref7" style="mso-footnote-id: ftn7;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "calibri" , "sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 107%;">[7]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>,
τα ίδια πράγματα. Το σημαντικό εδώ είναι ότι το γράφει ο Λόρενς Κράους, Lawrence
M. Krauss, ο οποίος είναι συνεργάτης και φίλος εγκάρδιος του πιο μαχητικού
αθέου της εποχής μας που είναι ο Ρίτσαρντ Ντόκινς, Richard Dawkins, και το λέει
εδώ, επίλογος από τον Richard Dawkins. Και έχει εγκώμια από τον Richard Dawkins
γι’ αυτό το βιβλίο κλπ. Ένας επιθετικός άθεος, που ειρωνεύεται κλπ δέχεται ένα
σύμπαν από το μηδέν. Δηλαδή αυτό που πριν από εκατό χρόνια κανείς δεν το
δεχόταν, ότι μπορεί το σύμπαν να έχει δημιουργηθεί εκ του μηδενός, τώρα
βλέπουμε ότι και οι φανατικοί άθεοι το δέχονται.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Υπάρχει βέβαια μια νεώτερη θεωρία που βγήκε, η οποία απέχει
πολύ από το να θεωρηθεί επιτυχούσα και λέει για το κυκλικό σύμπαν. Προσπαθεί να
αποφύγει … λέει ότι πριν από το παρόν σύμπαν υπήρχε άλλη φάση … επ’ άπειρον …
αλλά και εκείνος φτάνει σε ένα σημείο … φυσικά πρέπει να αποδειχθεί … έχουμε
ακόμη πολύ δρόμο … και λέει, αυτά που λέω δεν αποκλείουν να γεννήθηκε το σύμπαν
με μικρό μέγεθος από το μηδέν. Και μάλιστα λέει, «δημιουργία από το μηδέν». Το
θέμα είναι γενικά, είτε το δέχονται πλήρως είτε δέχονται ότι μπορεί να γίνει.
Αυτό είναι θα έλεγα ένας θρίαμβος της χριστιανικής θεολογίας που οι θεολόγοι
δεν το έχουν ούτε αξιοποιήσει ούτε το έχουν αντιληφθεί. Έχω την εντύπωση ότι
αυτοί όταν χρησιμοποιούν τέτοιους όρους είναι σαν να προκαλούν τους θεολόγους,
«να σας δώσαμε έτοιμη απάντηση», τίποτα, γιατί δεν ασχολούνται οι θεολόγοι, δεν
ενδιαφέρονται. Ωραία, δεν τα καταλαβαίνουν αλλά κάποια στοιχειώδη πράγματα
μπορούν να καταλάβουν αλλά έχουν μια αδιαφορία. Η αδιαφορία είναι χειρότερη κι
από τον πόλεμο. Σε περιφρονούν και τελείωσε. Φτάνουν και χρησιμοποιούν την
θεολογική ορολογία για ένα πράγμα το οποίο ήταν ταμπού. Το σύμπαν υπήρχε
πάντοτε! Έτσι ήταν πριν εκατό χρόνια, έτσι ξεκίνησε ο Αϊνστάιν. Αυτό το βιβλίο
είναι του Αϊνστάιν, είναι γραμμένο το 1921, στην αρχή μιλάει για το στατικό
σύμπαν και μετά αποδέχεται την διαστολή και μάλιστα λέει ότι, «από αυτό το
δίλλημα βρήκε ο μαθηματικός Φρίντμαν μια διέξοδο. Και υπόλοιπα που ακολουθούν
είναι ανάπτυξη της ιδέας του Φρίντμαν. Στην αρχή δεν ήξερα γιατί ανέφερε μόνο
τον Φρίντμαν και όχι και τον Λεμέτρ. Νόμισα ότι επειδή ο Λεμέτρ ήταν ιερέας δεν
ήθελε να τον αναφέρει. Απλούστατα επειδή είναι πρώτος ο Φρίντμαν και έχει και
για όλες τις περιπτώσεις, δηλαδή διαφορετικές περιπτώσεις εξισώσεων ενώ ο
Λεμέτρ μόνο μια εξίσωση. Βλέπουμε λοιπόν ότι ο Αϊνστάιν ακολουθεί τον Φρίντμαν.
Το βιβλίο αυτό είναι γεμάτο ωραίες εξισώσεις οι οποίες έχουν μια καταπληκτική
ομορφιά.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
<u>Ευδοξία Δελλή:</u><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Η σχέση των Μαθηματικών με την ομορφιά …<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
<u>Π. Ειρηναίος:</u><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Εμένα με τραβούσε η ομορφιά της δημιουργίας και αυτή η
ομορφιά μου μιλούσε για τον Θεό συνέχεια. Δεν χρειαζόμουν αποδείξεις. Αυτή η
ομορφιά βρίσκεται και μέσα σε αυτές τις εξισώσεις … Η ομορφιά που υπάρχει μέσα
σε αυτές τις εξισώσεις είναι καταπληκτική. Δηλαδή ο Θεός είναι ένας ποιητής.
Στην ελληνική γλώσσα βλέπετε το δημιουργός εκφράζεται … στο Σύμβολο της πίστεως
βλέπετε, «ποιητήν ουρανού και γης», το λέμε ποιητή τον Θεό. Είναι ποιητής όπως
είναι ένας ποιητής, και η φύση ολόκληρη είναι ποίησης ή ποίημα, αλλά αυτό το
ποίημα εκφράζεται, είναι γραμμένο στη γλώσσα των Μαθηματικών, και εκεί είναι η
ομορφιά αυτών των εξισώσεων των Μαθηματικών.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
<u>Ευδοξία Δελλή:</u><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Να πάμε και στο θέμα της Εξέλιξης;<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
<u>Π. Ειρηναίος:</u><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Στην Εξέλιξη τώρα … εκεί είναι το φλέγον ζήτημα. Όπως τα
παλιά χρόνια ήταν το ηλιοκεντρικό σύστημα. Όταν παρουσιάστηκε το ηλιοκεντρικό
σύστημα οι αντιδράσεις ήταν τρομερές. Τώρα όλοι το δέχονται και δεν
στενοχωρούνται. Τότε όμως θεωρούνταν ότι όποιος δέχεται ότι ο ήλιος είναι στο
κέντρο και η γη γυρίζει είναι άθεος. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
<u>Ευδοξία Δελλή:</u><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Η θεωρία της Εξέλιξης είναι συμβατή με την χριστιανική
αντίληψη …<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
<u>Π. Ειρηναίος:</u><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Θα πάμε … θα πω αμέσως. Η ερώτηση μπορεί να απαντηθεί με μια
διαφοροποίηση ως προς την ερώτηση. Είναι άλλο να μιλάμε για θεωρία της Εξέλιξης
με την οποία συνήθως θεωρούμε την θεωρία του Δαρβίνου και άλλο να μιλάμε για το
γεγονός της Εξέλιξης. Πρέπει να τα ξεχωρίσουμε αυτά. Γιατί ο Δαρβίνος δεν
δημιούργησε την Εξέλιξη, η Εξέλιξη υπήρχε πριν από τον Δαρβίνο. Υπήρχε πάντοτε.
Είναι ένα γεγονός. Και αυτό πρέπει να το καταλάβουμε. Η Εξέλιξη δεν είναι μια
θεωρία που την φαντάστηκε ο Δαρβίνος. Η θεωρία του Δαρβίνου είναι μια
προσπάθεια να εξηγηθεί το γεγονός της Εξέλιξης. Δηλαδή το γεγονός της εξέλιξης
είναι κάτι υπαρκτό. Αυτό μαρτυρείται και από τα απολιθώματα που έχουμε.
Βλέπουμε στο παρελθόν τα ζώα ήταν διαφορετικά. Και όσο πάμε πιο πίσω
χρονολογικά, και αυτό το χρονολογικά το λέω γιατί υπάρχουν ένα σωρό μέθοδοι για
ακριβείς χρονολογήσεις με ραδιενεργά υλικά. Βγαίνουν κάποιοι φανατικοί και
αμφισβητούν και αυτές τις χρονολογήσεις … Αυτοί οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν
ότι η δική της πίστη μπορεί πολύ πιο εύκολα να αμφισβητηθεί. Εδώ υπάρχουν ένα
σωρό αποδείξεις και αυτοί ξεκινάνε από την Αγία Γραφή την οποία την ερμηνεύουν
με τον δικό τους τρόπο, με τον ίδιο τρόπο που ερμηνεύανε την εποχή του Χριστού
οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι την Αγία Γραφή. Και αναγκάζεται ο απόστολος
Παύλος να λέει ότι «το γράμμα εστί το αποκτήνον, το πνεύμα εστί το ζωοποιόν»,
δηλαδή να βλέπουμε το πνεύμα που υπάρχει εκεί και όχι τις λέξεις. Όσο για τις
λέξεις και οι Πατέρες το λέγαν, «ου περί ονομάτων ζυγομαχήσωμεν», δεν θα
μαλώνουμε για τα ονόματα, για τις λέξεις. Οι φανατικοί μένουν εκεί στις λέξεις
κολλημένοι και βγάζουν τα συμπεράσματα και με βάση αυτά τα συμπεράσματα
απορρίπτουν οτιδήποτε άλλο. Όλες τις επιστημονικές έρευνες, τις ανακαλύψεις τις
απορρίπτουν. Τέλος πάντων ας τους αφήσουμε τους φανατικούς. Το θέμα είναι τι
γίνεται με τους άλλους που δεν είναι φανατικοί αλλά επηρεάζονται από αυτούς.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Άλλο είναι το γεγονός τις Εξέλιξης άλλο … Να πω κάτι
αντίστοιχο. Την ζωή δεν μπορούμε να την εξηγήσουμε αλλά δεν την αρνούμαστε.
Γιατί αυτοί λένε «δεν μπορεί να εξηγηθεί αυτό …». Το ότι δεν μπορεί να εξηγηθεί
μας οδηγεί στον Θεό δεν οδηγεί στην απόρριψη της Εξέλιξης. Λένε, «δεν μπορεί να
εξηγηθεί με την τύχη αυτό», αυτό σημαίνει ότι η θεωρία του Δαρβίνου δεν μπορεί
να τα εξηγήσει όλα με την τύχη. Υπάρχουν πράγματα που δεν μπορεί να τα
εξηγήσει. Και μάλιστα το σημαντικό είναι ότι είναι ουσιαστικά τα θεμελιώδη
ζητήματα που δεν μπορεί να τα εξηγήσει. Το θέμα είναι ότι δεν απορρίπτεις το
γεγονός της Εξέλιξης επειδή δεν μπορεί η θεωρία του Δαρβίνου να την εξηγήσει.
Απόρριψε την θεωρία του Δαρβίνου άμα θέλεις αλλά μην απορρίπτεις το γεγονός της
εξέλιξης. Όπως δεν μπορεί η Βιολογία να εξηγήσει το γεγονός της ζωής αλλά δεν
απορρίπτουμε την ύπαρξη της ζωής.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Το θέμα είναι, με τα απολιθώματα με ένα σωρό άλλα, με την
μοριακή βιολογία που εκεί βλέπουμε πόσο συγγενεύουν οι διάφοροι οργανισμοί και
μπορούμε να καταρτήσουμε γενεαλογίες συγκρίνοντας απλώς το <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">DNA</span>. Και με αυτό έχουμε καταλήξει και σε
πολύ ευχάριστα πράγματα. Ας πούμε, συγκρίνοντας το μιτοχονδριακό <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">DNA</span> των συγχρόνων ανθρώπων
καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι όλοι κατάγονται από μια μητέρα που ονομάστηκε
μιτοχονδριακή Έυα. Και το χρωμόσωμα Υ που είναι το καθοριστικό του ανδρικού
φύλου, και εκεινού έγινε σύγκριση και καταλήξαν σε έναν χρωμοσωμικό Αδάμ. Και
αυτά όλα καταλήγουνε στον ίδιο τόπο, στην ίδια χρονική εποχή με τους χονδρικούς
υπολογισμούς. Ενώ πρώτα λέγανε η μια φυλή κατάγεται από άλλο πρόγονο και υπήρχε
πολύ φυλετική θεωρία.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
59:06<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Κάτι που ξέχασα. Για την γένεση του σύμπαντος εκ του
μηδενός, ναι είναι σύμφωνα με την κβαντική φυσική και με την Σχετικότητα αλλά
πόσο πιθανό είναι να έγινε έτσι, γιατί δεν γίνεται συνέχεια; Οι πιθανότητες
είναι τρομερά μικρές και έχω και υπολογισμούς που γίνανε από αθέους. Αυτός εδώ
είναι ο Σον Κάρον, δηλωμένος άθεος. Η πιθανότητα να γεννηθεί στην τύχη είναι
τρομακτικά μικρή. Για να γραφτεί το κλάσμα με παρονομαστή την μονάδα και
μηδενικά χρειάζεται ένα οκτάκις εκατομμύρια φορές η ακτίνα του ορατού σύμπαντος.
Και αυτό αφήνει όλο τον χώρο για τον Θεό δημιουργό. Το ξέρουν και μαλώνουν
μεταξύ τους, τους απασχολεί πάρα πολύ αυτή η μικρή πιθανότητα.<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Για τον δαρβινισμό να καταλάβουμε. Άλλο είναι η θεωρία του
Δαρβίνου που είναι αθεϊστική, παρόλο που ο ίδιος δεν το έλεγε και έλεγε ότι
είναι αγνωστικιστής, «δεν ξέρω» έλεγε «αν υπάρχει ή δεν υπάρχει Θεός».
Ουσιαστικά όμως δεν αναφέρεται Θεός, είναι τυχαίες αλλαγές και από αυτές τις
τυχαίες αλλαγές όσες είναι ευνοϊκές επιζούν αλλιώς εξαφανίζονται μέσα στον
αγώνα για την ζωή, για την επιβίωση. Αυτή η θεωρία του Δαρβίνου εξηγεί γιατί
υπάρχουν οργανισμοί που είναι κατάλληλοι να ζήσουν και γιατί δεν υπάρχουν άλλοι
που είναι ακατάλληλοι αλλά δεν μας εξηγεί από πού βγαίνουν αυτές οι αλλαγές.
Βέβαια τώρα η συμπληρωμένη θεωρία της Εξελίξεως που συμπεριλαμβάνει και την
Γενετική έχει την απάντηση. Αλλαγές γίνονται τυχαία στο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">DNA</span><span lang="EN-US"> </span>και
μεταφράζονται κατόπιν σε αλλαγές την μορφή, στο σύνολο του οργανισμού. Το θέμα
είναι όμως πως αυτή η αλλαγή στο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">DNA</span><span lang="EN-US"> </span>μεταφέρεται στην δομή του οργανισμού.
Περιγράφονται αυτά τα πράγματα αλλά δεν εξηγούνται. Το ίδιο συμβαίνει για το
ίδιο το φαινόμενο της ζωής. Δηλαδή μόνο αν εξηγηθεί το φαινόμενο της ζωής
τότε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μόνο θα εξηγηθεί και το φαινόμενο
της Εξέλιξης πλήρως. Η θεωρία του Δαρβίνου δίνει μια σωστή εξήγηση η οποία όμως
δεν είναι επαρκής για όλα. Ειδικά για τα θεμελιώδη προβλήματα δεν λέει τίποτα.
Το πιο βασικό ας πούμε για τους πολυκύτταρους οργανισμούς. Πώς γίνεται από ένα
κύτταρο να φτάνουμε σε όλη αυτή τη δομή ενός μεγάλου οργανισμού. Από εκεί που
ξεκινάει μέσα στο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">DNA</span>
είναι όλες οι πληροφορίες οι οποίες κατόπιν μας δίνουνε όλα τον οργανισμό, όλο
αυτό το σύνολο, στο οποίο τόσο πιστά ακολουθείται η κληρονομικότητα. Πώς
γίνεται αυτό το πράγμα;<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Έχουμε την κενοραβδίτιδα την κομψή, είναι ένα μικρό
σκουληκάκι, έχει μήκος ένα χιλιοστόμετρο μόνο. Είναι διάφανο και μπορούμε να
παρακολουθούμε την εξέλιξή του. Έχει 959 κύτταρα από τα οποία τα 302 είναι
νευρικά κύτταρα. Γι’ αυτό ξέρουμε τα πάντα, ξέρουμε την ιστορία κάθε κυττάρου,
τις διακλαδώσεις πως ξεκινάνε από το ένα κύτταρο και αργότερα διαφοροποιούνται
και που καταλήγουν. Ο ίδιος κανόνας ισχύει πάντοτε για αυτό το μικρό
σκουληκάκι. Τα ξέρουμε όλα τα παρατηρούμε και τα περιγράφουμε. Δεν ξέρουμε όμως
γιατί αυτά τα κύτταρα διαφοροποιούνται έτσι ή πώς αυτά τα κύτταρα κατανέμονται
σε αυτή την διάταξη. Μόνο περιγράφεται δεν εξηγείται. Ενώ στην Φυσική με
εξίσωση, παλαιότερα του Νεύτωνα και μετά τις πιο τέλειες του Αϊνστάιν εξηγείται
όλη η συμπεριφορά του σύμπαντος. Και αντίστοιχα οι εξισώσεις του Σρέντιγκερ
κλπ. μας εξηγούν την συμπεριφορά των ατόμων, του μικροκόσμου. Δυο απλές
εξισώσεις … όχι πολύ απλές, τέλος πάντων … μας εξηγούν όλα τα φαινόμενα αυτά. Ξέρουμε
γιατί γίνονται τα φαινόμενα και γι’ αυτό μπορούμε να υπολογίσουμε και στο
μέλλον πράγματα. Στην ζωή, ξέρουμε ότι γίνονται αυτά, τα παρατηρούμε με τα
μικροσκόπια αλλά δεν μπορούμε να εξηγήσουμε γιατί γίνονται. Δηλαδή αν δεν
υπήρχε αυτή η διαφοροποίηση των κυττάρων, ο πολλαπλασιασμός του αρχικού
κυττάρου θα οδηγούσε σε μια σφαίρα ομοιόμορφη, όλα τα κύτταρα θα ήταν όμοια, θα
ήταν μια μάζα σαν της καρκινικές μάζες. Λοιπόν η θεωρία του Δαρβίνου δεν μας
λέει γι’ αυτό το πράγμα αλλά ούτε και η Γενετική το εξηγεί. Η Γενετική βρήκε τη
σχέση μεταξύ των χρωμοσωμάτων και των γονιδίων και του οργανισμού, δηλαδή τον
γενότυπο και τον φαινότυπο, αλλά δεν ξέρουμε πώς από το ένα κύτταρο φτάνουμε σε
όλο αυτόν τον οργανισμό. Τα στάδια τα ξέρουμε, την πορεία την ξέρουμε, αλλά
γιατί γίνονται αυτά είναι ανερμήνευτο. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Ούτε με την θεωρία του Δαρβίνου, ούτε με την όλη ανάπτυξη,
την καταπληκτική που υπάρχει της Βιολογίας δεν έχουν απαντηθεί τα θεμελιώδη
ερωτήματα για την ζωή και για την Εξέλιξη. Αν ήταν χημικό φαινόμενο η ζωή θα
αρκούσε η εξίσωση του Σρέντιγκερ που μπορεί να εξηγήσει όλα τα φαινόμενα της
Χημείας γιατί αναφέρεται στα ηλεκτρόνια που περιφέρονται γύρω από τους πυρήνες
των ατόμων, αλλά είτε δέχονται Θεό ή δεν δέχονται δεν μπορούν να κάνουν τίποτα.
Κι έτσι παραμένει ανοιχτό για την πίστη την χριστιανική. Ότι η Εξέλιξη και το
φαινόμενο της ζωής είναι τρόπος δημιουργίας. Πώς να το πω, παρουσιάζεται η
εντύπωση ότι με τις θεωρίες για την Εξέλιξη λύθηκαν όλα. Ε, δεν λύθηκαν. Είναι
γεγονός η Εξέλιξη. Η ζωή ξεκίνησε από μονοκύτταρους οργανισμούς πολύ ατελής, τα
βακτήρια, που δεν έχουν ούτε πυρήνα μέσα στο κύτταρο. Προχωρούμε στα κύτταρα
που έχουνε πυρήνα, αρχίζουνε πρωτόγονοι οργανισμοί όπως είναι οι σπόγγοι και
φτάνουμε τελικά μέχρι τον άνθρωπο. Και όλα αυτά περιγράφονται με πάρα πολλές
λεπτομέρειες αλλά δεν εξηγούνται. Αν ποτέ τα εξηγήσει η επιστήμη δεν θα
σημαίνει διάψευση γιατί θα ισχύει πάλι αυτό που είπε ο Μέγας Βασίλειος, αν
εξηγηθεί κάτι δεν ελαττώνεται ο θαυμασμός γι’ αυτό. Και ο Γρηγόριος Νύσσης, ο
αδελφός του Μεγάλου Βασιλείου λέει ότι όλα ο Θεός σε μια στιγμή τα έκανε και
κατόπιν σύμφωνα με κάποια τάξη εμφανίζονται τα άλλα σιγά σιγά όταν έρθει ο
καιρός τους. Την πρώτη στιγμή της δημιουργίας τίθενται όλα εν δυνάμει και μετά
με την πάροδο του χρόνου εμφανίζονται εν ενεργεία. Και αυτά μεταφράστηκαν
γρήγορα και στα λατινικά και τα ξέρει και ο άγιος Αυγουστίνος που έγραψε
εικοσαριά χρόνια αργότερα. Έχω εδώ<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τα
κείμενα, το λατινικό του Αυγουστίνου και το ελληνικό του Γρηγορίου και φαίνεται
ότι κατά λέξη ο Αυγουστίνος αντιγράφει τον Γρηγόριο. Είχα απορία γιατί δεν είχε
ο Αυγουστίνος κάτι άλλο που λέει ο Γρηγόριος για την εξέλιξη αλλά έμαθα ότι
αυτό μεταφράστηκε στα λατινικά πολύ αργά, το 550, γι’ αυτό δεν το ξέρει. Λέει
λοιπόν στο «Περί κατασκευής του ανθρώπου» ο άγιος Γρηγόριος: «καθάπερ δια
βαθμών η φύσις» βαθμοί είναι τα σκαλοπάτια, «σαν με σκαλοπάτια η φύση», «των
της ζωής λέγω ιδιωμάτων» τα ιδιώματα είναι τα χαρακτηριστικά της ζωής τα
διάφορα σκαλοπάτια. Τα εξηγεί αυτά σε άλλο μέρος, είναι φυτά, ζώα, άνθρωπος, τα
μεγάλα σκαλοπάτια. «Από των μικροτέρων επί το τέλειον ποιείται την άνοδον», η
φύσις λέει κάνει την άνοδο προς το τέλειο, το τέλειο είναι ο άνθρωπος. Από τα
μικρότερα ως το τέλειο με σκαλοπάτια η φύσις ποιείται την άνοδον. Είναι
καταπληκτικό. Δεν λέει καν για Θεό. Δηλαδή αν ανακαλυφθεί γιατί γίνονται<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>έτσι, θα είναι πάλι με τους νόμους που έθεσε
ο Θεός. Δηλαδή δεν υπάρχει θέμα. Δεν χάνει κάτι η χριστιανική πίστη, η
χριστιανική θεολογία. Αν εξηγηθεί με βάση τους φυσικούς νόμους και το φαινόμενο
της ζωής μέσα είναι. Δηλαδή να καταλάβουμε οι Πατέρες της Εκκλησίας είχαν μια
διορατικότητα που τελικά περάσαν τόσοι αιώνες και είναι εδώ. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Επειδή μου είπατε, να πω και για τα κοινωνικά κάτι. Από τον
Γρηγόριο τον Θεολόγο, τον Ναζιανζηνό όπως τον ξέρουμε. 1.400 χρόνια πριν γίνει
η Γαλλική Επανάσταση και πριν η Ολύμπ ντε Γκουζ Με την Γαλλική Επανάσταση του
1789, οι γυναίκες εισβάλλουν μαζικά για πρώτη φορά στον κοινωνικό στίβο και
ζητούν να γίνει πραγματικότητα το τρίπτυχο Ελευθερία- Ισότητα- Αδελφότητα και
για τις γυναίκες. Η διακήρυξη για ‘’Τα δικαιώματα της γυναίκας και της
πολίτισσας’’ (1791) της Ολύμπ ντε Γκουζ, ηρωίδας της Γαλλικής Επανάστασης,
αποτελεί το πρώτο γραπτό κείμενο διεκδίκησης των γυναικείων δικαιωμάτων από
γυναίκα.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Το 1793 το Σύνταγμα αποκλείει τις γυναίκες από την πολιτική
ζωή και διαλύονται οι γυναικείες οργανώσεις ενώ εκτελέστηκε και η Ολύμπ ντε
Γκουζ. Λίγα χρόνια πιο πριν, το 1787, ο διαφωτιστής φιλόσοφος Κοντορσέ είχε
δημοσιεύσει μία διακήρυξη υπέρ των δικαιωμάτων της γυναίκας όπου αναγνώριζε πως
η γυναίκα έχει τα ίδια φυσικά δικαιώματα με τον άντρα.<span class="MsoFootnoteReference"> <a href="https://dip88.blogspot.com/2019/10/18-9-2019.html#_ftn8" name="_ftnref8" style="mso-footnote-id: ftn8;" title=""><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "calibri" , "sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 107%;">[8]</span></span><!--[endif]--></span></a></span>
ξεκινήσει τον Φεμινισμό.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Το 1791
ξεκινάει το κίνημα του Φεμινισμού με την Ολυμπ ντε Γκουζ μέσα στη Γαλλική
Επανάσταση που όλα ανατράπηκαν. Και όμως πριν από 1.400 χρόνια ο άγιος
Γρηγόριος ο Θεολόγος, ένας από τους Τρεις Ιεράρχες, λέει, «άνδρες ήσαν οι
νομοθετούντες δια τούτο κατά των γυναικών η νομοθεσία». Αυτό το βασικό κήρυγμα
του φεμινισμού το είπε από τότε. Και το λέει σε μια κοινωνία που δεν ήταν
επαναστατική, που κυβερνούσε το ρωμαϊκό δίκαιο, που λέγαν «dura lex sed lex»,
«σκληρός νόμος αλλά νόμος» θα εφαρμοστεί. Να αμφισβητήσει κανείς τους νόμους
ήταν τρομερό κι όμως τους αμφισβητεί. Και μάλιστα προχωράει και σε κάτι άλλο
πιο επαναστατικό που θα το ζήλευαν και οι αναρχικοί, και λέει ότι ο Θεός έκανε
τους ανθρώπους ίσους, η ανθρώπινη πλεονεξία (πλεονεξία είναι να έχεις
περισσότερα από ότι σου χρειάζονται) «έρχεται και κατατέμνει το της φύσεως
ευγενές σε ονομάτων» ιδιαιτερότητες. Την ισότητα την κομματιάζει σε διαφορετικά
ονόματα, ισχυρότεροι, ασθενέστεροι, πλουσιότεροι, φτωχότεροι κλπ. Και προσέλαβε
και τον νόμο, όχι για δικαιοσύνη αλλά ως βοηθό της εξουσίας, της δυναστείας, ή
της τυραννίας. Θα μπορούσε κάποιος αναρχικός να πει κάτι πιο επαναστατικό; Και
αυτά τα λέει ένας από τους Τρεις Ιεράρχες. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Θέλω να τονίσω, επειδή κάτι μου είπατε για τις σύγχρονες
προκλήσεις, σε όλους τους τομείς οι Πατέρες είναι πολύ-πολύ πιο πριν τις
εξελίξεις που οδηγήσανε στις ωριμάνσεις των προβλημάτων που οδηγήσανε σε
αμφισβητήσεις και χίλια δυο. Τότε δεν υπήρχαν αμφισβητίες, όλοι δεχόντουσαν
αυτά που υπήρχαν, οι μόνοι που αμφισβητούσαν ήταν οι άγιοι, οι Πατέρες της
Εκκλησίας τους οποίους τους καταδικάσαν να είναι αμίλητοι στις εικόνες. Δηλαδή
προσκυνούν τις εικόνες τους, όπου δεν μιλάνε.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Α, δεν είπα κάτι άλλο για την Εξέλιξη. Εκείνος που έκανε
μετά τον Δαρβίνο, ο Δαρβίνος μίλησε μόνο για τις αλλαγές χωρίς να προσδιορίσει
από πού έρχονται ή πώς γίνονται. Δεν εξηγήθηκε πώς γίνονται οι αλλαγές, ούτε
τώρα έχει εξηγηθεί, αλλά τουλάχιστον ξέρουμε από πού αρχίζει, που είναι η αρχή
των αλλαγών. Είναι στο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">DNA</span>.
Αυτός που έκανε την σύνθεση της Γενετικής που αναπτύχθηκε στον εικοστό αιώνα,
στις πρώτες δεκαετίες του εικοστού αιώνα στην Αμερική. Οι έρευνες δηλαδή για τα
χρωμοσώματα στην αρχή, μετά το <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">DNA</span>,
την διπλή έλικα, όλα αυτά τα πράγματα, ουσιαστικά ολοκληρώθηκαν το 1953 όταν
δημοσιεύθηκε για την διπλή έλικα το άρθρο. Τότε διαφωτίστηκαν όλα αυτά τα
πράγματα, αλλά δεν εξηγήθηκε, βρήκαν από πού έρχονται οι αλλαγές αλλά όχι γιατί
γίνονται έτσι, γιατί μια αλλαγή στο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">DNA</span> έχει τέτοια αποτελέσματα. Αυτός όμως που συνδύασε τα δύο
πράγματα ήταν ο Θεοδόσιος Ντομπζάνσκι<a href="https://dip88.blogspot.com/2019/10/18-9-2019.html#_ftn9" name="_ftnref9" style="mso-footnote-id: ftn9;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "calibri" , "sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 107%;">[9]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.
Ο Θεοδόσιος Ντομπζάνσκι ήταν ένας ορθόδοξος χριστιανός, ο οποίος κανονικά ανήκε
στην Ορθόδοξη Ρωσική Εκκλησία της Αμερική, πήγαινε στην Εκκλησία, κοινωνούσε,
δηλαδή δεν ήταν απλώς θεωρητικά να πει πιστεύω στον Θεό, συμμετείχε κανονικά
στη λειτουργική, την μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας. Μαθητής του ήταν ο Κριμπάς ο
οποίος πάντοτε δήλωνε άθεος. Και όταν ήρθε στην Ελλάδα, τον είχε καλέσει ο
μαθητής του Κριμπάς, ζήτησε να επισκεφθεί και το Άγιον Όρος. Πήγε λοιπόν, πήγε
και ο Κριμπάς που ποτέ δεν θα πήγαινε στον Άγιον Όρος, πήγανε μαζί, σαν Ρώσος
που ήταν θέλησε να πάνε στην ρωσική μονή και κοινώνησε την θεία Ευχαριστία.
Δηλαδή ήταν και στη ζωή του πιστός, δεν ήταν απλώς θεωρητικά. Λοιπόν αυτός ο
άνθρωπος είναι που έκανε τον συνδυασμό της Γενετικής και της θεωρίας της
Εξελίξεως με αποτέλεσμα να έχουμε την Συνθετική θεωρία όπως λέμε, και άλλων,
και άλλοι υπήρξανε με την Παλαιοντολογία, με την κατάταξη των ειδών κλπ. Αλλά
μεταξύ αυτών ο βασικότερος είναι ο Ντομπζάνσκι γιατί τους δύο βασικότερους
τομείς έφερε μαζί. Και γι’ αυτό το λόγο το βιβλίο του <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Genetics</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">and</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">the</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Origin</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">of</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Species<a href="https://dip88.blogspot.com/2019/10/18-9-2019.html#_ftn10" name="_ftnref10" style="mso-footnote-id: ftn10;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-US" style="font-family: "calibri" , "sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 107%;">[10]</span></span><!--[endif]--></span></span></a></span>.
Το<span style="mso-ansi-language: EN-US;"> </span>βιβλίο<span style="mso-ansi-language: EN-US;"> </span>του<span style="mso-ansi-language: EN-US;"> </span>Δαρβίνου<span style="mso-ansi-language: EN-US;"> </span>λεγότανε<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"> On the Origin of Species</span><a href="https://dip88.blogspot.com/2019/10/18-9-2019.html#_ftn11" name="_ftnref11" style="mso-footnote-id: ftn11;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "calibri" , "sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 107%;">[11]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">. </span>Αυτό το βιβλίο θεωρείται
ότι είναι το σπουδαιότερο στην ιστορία της Βιολογίας μετά τα δύο βιβλία του
Δαρβίνου.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Εδώ στην Ελλάδα το 1969, ενώ υπήρχε η δικτατορία, κυκλοφορεί
το καινούργιο βιβλίο της Βιολογίας του Ιωάννη Οικονομίδη, σχολικό βιβλίο για
την έκτη τάξη γυμνασίου (τώρα είναι γυμνάσιο και λύκειο τότε όλες οι τάξεις
ήταν γυμνάσιο) δηλαδή για την τρίτη λυκείου σήμερα, είναι Μαθήματα Γενικής
Βιολογίας. Ένα βιβλίο πολύ όμορφο, έχει όλες τις γνώσεις της εποχής εκείνης,
σήμερα βέβαια έχουμε πολύ περισσότερες γνώσεις που δεν μπορούσε να τις
φανταστεί, αλλά για εκείνη την εποχή ήταν ενημερωμένο με κάθε λεπτομέρεια.
Λοιπόν αυτός χριστιανός πάρα πολύ, όχι απλώς δέχεται την Εξέλιξη αλλά και
προσπαθεί να πείσει, γιατί έχει τα επιχειρήματα, τις αποδείξεις για την
Εξέλιξη, προσπαθεί να πείσει τα παιδιά και προσθέτει όμως ότι αυτά δεν μπορούν
να εξηγηθούν με μόνη την τύχη. Κι έτσι καταλήγει στον Θεό ως αίτιο της
Εξέλιξης. Να κάνει και σύγκριση εδώ χιμπατζή και ανθρώπου. Τα λέει όλα αυτά τα
πράγματα και αρχίζει το βιβλίο του με ένα χωρίο από την Αγία Γραφή, τελειώνει
πάλι με αναφορά στον Θεό. Αυτός ο άνθρωπος λοιπόν συνεργαζότανε με την
αδελφότητα θεολόγων ο Σωτήρ η οποία είναι γνωστή για την παράδοση … δεν είναι
καμιά προτεσταντική, μοντέρνα οργάνωση θεολόγων, είναι μια πολύ παραδοσιακή.
Μάλιστα παραπέμπει και σε ένα βιβλίο ενός καθηγητή της Θεολογικής Σχολής Αθηνών
ο οποίος ήταν μέλος αυτής της αδελφότητος, στην δογματική του Παναγιώτη
Τρεμπέλα, ο οποίος Τρεμπέλας δεχόταν Εξέλιξη. Αρχικά ήταν στη Ζωή μετά
δημιουργήθηκε ο Σωτήρας και ήταν στον Σωτήρα. Ο Τρεμπέλας στη δογματική του
αναφέρεται ότι δεν έρχεται σε αντίθεση ότι το σώμα του ανθρώπου κατάγεται από
ζώα με την έννοια ότι λέμε εκεί στην Παλαιά Διαθήκη ότι πήρε χώμα από την γη.
Αυτό το χώμα από τη γη σημαίνει απλώς ύλη, δεν πρέπει να σκεφτούμε ότι πρέπει
να είναι ακριβώς χώμα γιατί και ο ζωντανός άνθρωπος λέγεται χώμα. Όταν πεθαίνει
κάποιος στην ακολουθία την ορθόδοξη λέμε, «γη ήν και εις γην απελεύσει», είσαι
χώμα και πάλι γυρνάς στο χώμα. Δηλαδή και ο ζωντανός οργανισμός λέγεται πάλι
χώμα με την έννοια την γενική της ύλης, μη νομίζουμε ότι είναι λάσπη. Να πω και
κάτι ωραίο σ’ αυτό, ότι στα εβραϊκά, όπου πρωτογράφτηκε φυσικά η Παλαιά
Διαθήκη, και στην διήγηση που λέει ότι έλαβε χώμα από την γη η λέξη είναι
«αφάρ». Το καταπληκτικό είναι ότι η περιοχή στην οποία βρέθηκαν όλοι οι
εκπρόσωποι του <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">homo</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">sapiens</span>
είναι η Αιθιοπία. Η περιοχή που βρέθηκαν όλα αυτά, η Άρντ, η Λούση, η Άρντ
είναι ακόμη νεώτερη, και κατόπιν <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">homo</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">habilis</span>, <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">homo</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">sapiens</span>,
<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">homo</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">erectus</span><span lang="EN-US"> </span>έχουν
βρεθεί σε μια ευρύτερη περιοχή της Αιθιοπίας η οποία μέχρι σήμερα λέγεται Αφάρ.
Είναι από την ίδια λέξη για το χώμα γιατί και η γλώσσα της Αιθιοπίας είναι συγγενής
της Εβραϊκής και σημαίνει το χώμα και την σκόνη. Και οι δυο από τους τέσσερεις
ποταμούς του Παραδείσου είναι δυο παραπόταμοι του Νείλου, ο Γεών και ο Φισών. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Και μεγάλοι επιστήμονες ήδη από την εποχή του … ένας
συνεργάτης του Δαρβίνου που ήταν στην Αμερική ο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Asa</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Gray<a href="https://dip88.blogspot.com/2019/10/18-9-2019.html#_ftn12" name="_ftnref12" style="mso-footnote-id: ftn12;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-US" style="font-family: "calibri" , "sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 107%;">[12]</span></span><!--[endif]--></span></span></a></span>,
αυτός ήταν βοτανολόγος, στο Χάρβαρντ, αλληλογραφούσε με τον Δαρβίνο και στην
αλληλογραφία του εξέθετε και την πίστη του στον Θεό. Πίστευε στον Θεό, δεχόταν
και το Σύμβολο της Πίστεως, την Αγία Τριάδα δηλαδή, δεν ήταν κανένας πολύ
μοντέρνος Προτεστάντης. Και μάλιστα εκεί τους λέγαν Ορθοδόξους αυτούς που
δεχόντουσαν την Αγία Τριάδα και γι’ αυτό έλεγε, «ως χριστιανός είμαι
ορθόδοξος». Δεν εννοούσε την δική μας Ορθοδοξία γιατί στην Αμερική τότε
υπήρχαν. «Ως χριστιανός ορθόδοξος, ως φιλόσοφος είμαι θεϊστής και ως επιστήμων
είμαι δαρβινιστής», έτσι έλεγε. Αυτός συνεργαζόταν με τον Δαρβίνο και συζητούσαν
“Charles Darwin and Asa Gray Discuss Teleology and Design”<a href="https://dip88.blogspot.com/2019/10/18-9-2019.html#_ftn13" name="_ftnref13" style="mso-footnote-id: ftn13;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "calibri" , "sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 107%;">[13]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
την τελεολογία, το σχέδιο που υπάρχει και το σχέδιο στην Εξέλιξη, στην
δημιουργία, και αυτός υποστήριζε ότι υπάρχει Δημιουργός κλπ.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Την ίδια εποχή και στην Αγγλία, ο Μάιβαρτ (St. George
Jackson Mivart<a href="https://dip88.blogspot.com/2019/10/18-9-2019.html#_ftn14" name="_ftnref14" style="mso-footnote-id: ftn14;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "calibri" , "sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 107%;">[14]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>) ήταν
στην αρχή συνεργάτης του Δαρβίνου μετά διαφώνησε ακριβώς γι’ αυτό (ότι υπάρχει
Δημιουργός Θεός), ήταν Καθολικός και δεχόταν την Εξέλιξη, ήταν βιολόγος,
ζωολόγος και έγραψε ένα βιβλίο, “On the Genesis of Species”<a href="https://dip88.blogspot.com/2019/10/18-9-2019.html#_ftn15" name="_ftnref15" style="mso-footnote-id: ftn15;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "calibri" , "sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 107%;">[15]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
«Γένεσις των Ειδών» και υποστηρίζει ότι σε τελική ανάλυση ο Θεός είναι πίσω από
την Εξέλιξη. Και αυτό το βιβλίο του το εγκρίναν στο Βατικανό. Από το 1870 …<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Ένας άλλος, ο Ρόναλντ Φίσερ (Ronald Fisher<a href="https://dip88.blogspot.com/2019/10/18-9-2019.html#_ftn16" name="_ftnref16" style="mso-footnote-id: ftn16;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "calibri" , "sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 107%;">[16]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>)
αυτός ήταν Αγγλικανός. Ο Ρίτσαρντ Ντώκινς τον θεωρεί ως τον μεγαλύτερο Βιολόγο
μετά τον Δαρβίνο! Ο μαχητικός άθεος Ντώκινς που συνεχώς κάνει επίθεση εναντίον
του Θεού και έγραψε ένα βιβλίο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">The</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">God</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Delusion<a href="https://dip88.blogspot.com/2019/10/18-9-2019.html#_ftn17" name="_ftnref17" style="mso-footnote-id: ftn17;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-US" style="font-family: "calibri" , "sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 107%;">[17]</span></span><!--[endif]--></span></span></a></span>
«Η αυταπάτη περί Θεού» τον θεωρεί ως τον μεγαλύτερο Βιολόγο μετά τον Δαρβίνο κι
όμως αυτός ήταν Χριστιανός.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Έχουμε τον Ντομπζάνσκι (<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">D</span>obzhansky<a href="https://dip88.blogspot.com/2019/10/18-9-2019.html#_ftn18" name="_ftnref18" style="mso-footnote-id: ftn18;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "calibri" , "sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 107%;">[18]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>)
που τον είπαμε.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Και από τον γαλλόφωνο κόσμο έχουμε τον Τεγιάρ ντε Σαρδάν (Pierre
Teilhard de Chardin<a href="https://dip88.blogspot.com/2019/10/18-9-2019.html#_ftn19" name="_ftnref19" style="mso-footnote-id: ftn19;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "calibri" , "sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 107%;">[19]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>)
ο οποίος ήταν ιερέας, παλαιοντολόγος που έλαβε μέρος σε σπουδαίες ανασκαφές
κλπ. Έγραψε βιβλία που φέρανε μια επανάσταση στους κύκλους των Ρωμαιοκαθολικών
γιατί συνδύασε την Εξέλιξη με την Θεολογία και ότι όλα έχουν ως τέρμα, το
σημείο Ω είναι ο Χριστός. Το πήρε από την Αποκάλυψη «Εγώ Είμαι το Άλφα και το
Ωμέγα». Και μας ελκύει προς τα εκεί σε μια σύνθεση ώστε όλοι να ενωθούνε στην
Εκκλησία που είναι το σώμα του Χριστού. Μια συνένωση όλων των ανθρώπων. Δηλαδή
μίλησε και για το μέλλον και γι’ αυτό τον λένε προφήτη της παγκοσμιοποιήσεως. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Βλέπετε όλοι αυτοί είναι Χριστιανοί. Υπάρχουν και άλλοι, ο Κόλινς
(Francis Collins<a href="https://dip88.blogspot.com/2019/10/18-9-2019.html#_ftn20" name="_ftnref20" style="mso-footnote-id: ftn20;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "calibri" , "sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 107%;">[20]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>) με το The
Language of God<a href="https://dip88.blogspot.com/2019/10/18-9-2019.html#_ftn21" name="_ftnref21" style="mso-footnote-id: ftn21;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "calibri" , "sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 107%;">[21]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> …<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Α, και για τον άνθρωπο, το τελικό, γιατί κι εδώ έχουμε το
όριο της επιστήμης. Βρέθηκε με όλα αυτά, όχι μόνο τα απολιθώματα … και όχι μόνο
τα απολιθώματα βρέθηκαν και στο σωστό χώρο και στο σωστό χρόνο, στην Αιθιοπία,
αλλά το θέμα είναι ότι βρέθηκε με την μοριακή βιολογία ότι η διαφορά μας στο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">DNA</span><span lang="EN-US"> </span>από
τον χιμπατζή είναι 1,3%. Η διαφορά του χιμπατζή από τον γορίλλα είναι 1,7%.
Δηλαδή τι γίνεται; Αν είμασταν απλώς βιολογικά όντα που καθοριζόμαστε από το <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">DNA</span><span lang="EN-US"> </span>και
δεν έχουμε κάτι διαφορετικό, θα έπρεπε να είμαστε πίθηκοι. Δηλαδή διαφέρουμε
εμείς από τον χιμπατζή λιγότερο από ότι διαφέρει ο χιμπατζής από τον γορίλλα.
Κι όμως γορίλλας και χιμπατζής μόνο ως προς τον όγκο, ως προς το μέγεθος
ουσιαστικά διαφέρουνε, στα άλλα πολύ μοιάζουν. Με τον ουρακοτάγκο ακόμα πιο
πολύ διαφέρουνε 3,1, μεταξύ τους δηλαδή και ο γορίλλας και ο χιμπατζής
διαφέρουν 3,1. Βλέπουμε δηλαδή αν είμασταν απλώς αποτέλεσμα του <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">DNA</span> κανονικά δεν θα έπρεπε να
διαφέρουμε από τους πιθήκους αυτούς, να είμαστε απλώς ένας επιπλέον πίθηκος. Η
διαφορά του ανθρώπου από τον πίθηκο δεν είναι απλώς σωματική … Και μη κάθεται
κανείς και λέει ότι εξηγήθηκαν τα του εγκεφάλου … απλώς εντοπίζουνε κάποια
κέντρα στον εγκέφαλο που είναι υπεύθυνα για κάποιες λειτουργίες αλλά το
φαινόμενο της ανθρώπινης διανοίας δεν εξηγείται με τίποτα. Είναι γελοίο αυτό,
όσο περισσότερο προχωράει η ανάπτυξη των επιστημών τόσο περισσότερο οι άθεοι
επιστήμονες πιστεύουν ότι δεν διαφέρουμε από τα ζώα. Μα η ίδια η δική τους η
επιστήμη το δείχνει αυτό. Δεν το κάνω σαν μια διακήρυξη επειδή είμαι
Χριστιανός, αλλά είναι η ίδια η πραγματικότητα, αν μπορούν ας την αντικρούσουν,
ας συγκρίνουν δηλαδή τους πιθήκους με όλα αυτά που έχει πετύχει ο άνθρωπος,
καλά και κακά, αυτή την τεχνολογία μόνο, να αφήσουμε τα άλλα, φιλοσοφίες,
ποίηση, μουσική κλπ να τα αφήσουμε όλα αυτά και να περιοριστούμε μόνο στην
τεχνολογία, αυτή την τεχνολογική ανάπτυξη που είναι τόσο τρομακτική. Τι θα
βρούμε στους πιθήκους; Το πολύ-πολύ κατασκευάζουν μερικά κλαδιά … το πιο
σύνθετο εργαλείο των πιθήκων είναι ότι μπορούν να ενώσουν δυο κλαδιά, το ένα να
το μπήξουν στο άλλο και να κάνουν ένα μακρύτερο κλαδί. Ή μπορούν να κάνουν
κάποια πολύ πρωτόγονα λίθινα εργαλεία. Αλλά το χάσμα είναι τεράστιο και δεν
εξηγείται με κανέναν τρόπο. Δηλαδή ότι και να πούνε οι νευροεπιστήμονες δεν
εξηγείται το χάσμα μεταξύ ανθρώπου και πιθήκου, είναι τρομακτικό. Στο σώμα; Μα
μοιάζουμε καταπληκτικά, η διαφορά μας η βιολογική στο <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">DNA</span> είναι μόνο αυτό, λίγο παραπάνω από
1%. Αλλά τέτοιες διαφορές υπάρχουν μεταξύ ζώων που δεν διαφέρουν καθόλου.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
<u>Ευδοξία Δελλή:</u><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Ήθελα να ρωτήσω, αν αυτή η πρόοδος στις επιστήμες ενδέχεται
να γεννήσει νέα θεολογικά ερωτήματα.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
<u>Π. Ειρηναίος:</u><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Να γεννήσει, γιατί να μην γεννήσει. Το θέμα είναι ότι όταν
παρουσιάζονται νέα προβλήματα γεννιούνται νέα ερωτήματα που δεν υπήρχαν
προηγουμένως. Δεν υπήρχε π.χ. κλωνοποίηση, είναι όλα απρόβλεπτα. Πριν από εκατό
χρόνια ποιος θα φανταζόταν αυτά που υπάρχουνε τώρα. Τότε είχαν μέσα στον ενθουσιασμό,
με την Σχετικότητα του Αϊνστάιν, με την Κβαντομηχανική, καταπληκτικά όλα αυτά,
αλλά ποιος φανταζότανε ότι θα φτάναμε σε αυτά που γνωρίζουμε τώρα. Όταν βλέπω
αυτά τα παλιά βιβλία που τόσο αγαπούσα, λέω, κοίταξε τώρα τι ξέραμε τότε και τι
ξέρουμε σήμερα. Δεν μπορούμε να ξέρουμε που θα φτάσουμε. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Το θέμα είναι, δημιουργούνται καινούργια προβλήματα που
πρέπει να εξεταστούν, δεν υπάρχουν λύσεις έτοιμες από το παρελθόν, απλούστατα
μπορούμε να διδαχθούμε από τον ρεαλισμό και την σοφία των Πατέρων και όχι απλώς
ή να απορρίπτουμε ή να δεχόμαστε. Γιατί σήμερα συνήθως αυτό γίνεται, οι
μοντέρνοι τα δέχονται όλα, οι συντηρητικοί τα απορρίπτουν όλα. Αυτό το πράγμα
δεν είναι των Πατέρων. Οι Πατέρες τα εξετάζουν, δέχονται τα ρόδα και βγάζουν τα
αγκάθια.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Να πω κάτι για όλη αυτή την πορεία του ανθρώπου. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Υπάρχει μια διήγηση στην Παλαιά Διαθήκη, πολύ γνωστή είναι,
δυστυχώς την βλέπουν κατά γράμμα με τις ανθρωπομορφικές εκφράσεις, η διήγηση
των Πρωτοπλάστων. Το ότι καταγόμαστε από μια μητέρα έχει αποδειχθεί με την μιτοχονδριακή
Εύα κλπ. Από εκεί και πέρα όμως τι γίνεται με εκείνη την ιστορία; Όχι ότι
έφαγαν ένα μήλο και άλλαξαν τα πράγματα. Το θέμα είναι ότι ο άνθρωπος
παρακινείται από τον διάβολο, να καταλάβουμε το βαθύτερο νόημα και όχι να
μένουμε στα τέτοια ότι το φίδι είπε … κλπ., παρακινείται λοιπόν να γίνει θεός
με ένα τρόπο, κλέβοντας τη γνώση, αποκτώντας τη γνώση θα γίνει θεός. Και τι
πετυχαίνει; Πετυχαίνει ότι χάνει τον παράδεισο, αυτό το οποίο χαιρόταν το
χάνει. Αυτό το προπατορικό αμάρτημα που λέμε στην πραγματικότητα είναι μια
ψυχογραφία όλης της ανθρωπότητας όλων των εποχών. Σε όλες τις εποχές ο άνθρωπος
το επαναλαμβάνει αυτό. Παλιά, όταν τα έβλεπα κατά λέξη, σκεφτόμουνα, γιατί ένα
αμάρτημα που έκαναν εκεί να το πληρώνουμε όλοι μας; Το θέμα είναι ότι αυτό επαναλαμβάνεται.
Φυσικά οι Πατέρες της Ανατολής δεν το είδαν με αυτό το δικαστικό, ότι τάχα
τιμωρηθήκαν όλοι και έληξε. Το βλέπανε διαφορετικά. Βλέπαν ότι οι Πρωτόπλαστη
ήταν νήπια, και αυτό ταιριάζει με τον πρωτογονισμό των πρώτων ανθρώπων. Νήπια
ήταν και αντί να ακολουθήσουν τον δρόμο του Θεού πήραν άλλο δρόμο και χάσανε
την πορεία τους προς τον σκοπό της ζωής τους. Αυτό το βλέπουμε μετά σε άλλες
διηγήσεις, π.χ. στον Πύργο της Βαβέλ. Τι είναι ο Πύργος της Βαβέλ; Είναι
υπαρκτό, ο πύργος ζιγκουράτ της Βαβυλώνας, έχουμε την βάση του είναι 92 επί 92
μέτρα και επειδή έχουμε μια παλιά περιγραφή ξέρουμε ότι και το ύψος του ήταν
τόσο, όταν τον ολοκλήρωσε ο Ναβουχοδονόσωρ. Ζιγκουράτ της Βαβυλώνας ήταν.
Βλέπουμε και εκεί την ίδια ιδέα, θα κάνουν έναν πύργο και θα φτάσουν με τις
δικές τους δυνάμεις στον ουρανό. 90 μέτρα θα φτάναν στον ουρανό! Βλέπουμε μετά
τους Φαραώ της Αιγύπτου με τις πυραμίδες κλπ. όλα αυτά είναι η τάση του
ανθρώπου να γίνεται θεός με τις δικές του δυνάμεις. Στην εποχή μας αυτό έχει
κορυφωθεί την τεχνολογία και βλέπουμε ότι η ανθρώπινη τεχνολογία κάνει αυτό,
κάνει εκείνο, κάνει εκείνο … Το αποτέλεσμα ποιο είναι; Ο άνθρωπος γίνεται θεός.
Πριν από χρόνια άκουσα το «ωραίο» αυτό, το 2003 πρέπει να ήταν ή 2004, όταν
έγιναν τα εγκαίνια της γέφυρας Ρίου-Αντιρίου, το 2004. Μια γέφυρα που είναι
τρία χιλιόμετρα, από τις μεγάλες γέφυρες του κόσμου, πραγματικά, από τα
σπουδαία επιτεύγματα της τεχνικής, παρακολουθούσα κάθε φάση, πώς γινόταν με
πολύ ενδιαφέρον. Ολοκληρώθηκε επί τέλους η γέφυρα αυτή. Εκείνη την μέρα πήραν
συνεντεύξεις και ρωτάν έναν ηλικιωμένο να τους πει τι γνώμη έχει και τους είπε:
«Ο άνθρωπος νίκησε τον Θεό». Αυτό είπε εκείνος ο ανόητος. Με τρία χιλιόμετρα
γέφυρα νίκησε τον Θεό με όλο αυτό το σύμπαν. Δηλαδή δεχόταν Θεό κατά κάποιο
τρόπο αφού τον ανέφερε αλλά θεωρούσε ότι ο άνθρωπος με αυτό που έκανε ξεπέρασε
τον Θεό. Μα τέτοια ηλιθιότητα! Αυτό όμως άρεσε πολύ στους δημοσιογράφους της
κρατικής τηλεόρασης και το μεταδίδαν και το ξαναμεταδίδαν. Τέτοια σοφία να
χαθεί; Δεν νευρίασα για τον χαζό εκείνο τον γέρο που είπε αυτό το πράγμα, με
τους δημοσιογράφους. Τόσο σπουδαίο ήταν αυτό; «Ο άνθρωπος νίκησε τον Θεό».
Πόσες φορές το άκουσα; Λοιπόν το αποτέλεσμα, ο άνθρωπος σήμερα πραγματικά
πιστεύει ότι έγινε θεός με αυτά όλα, ποιο είναι το αποτέλεσμα; Όταν πια
ανακάλυψαν την πυρηνική ενέργεια … «ουουου, έχουμε τόση δύναμη στα χέρια μας. Ο
άνθρωπος είναι παντοδύναμος». Ποιο είναι το αποτέλεσμα; Μολύνθηκαν τα πάντα!
Δηλαδή και ότι είχε μείνει παραδεισιακό μολύνθηκε, τώρα όλα έχουν μολυνθεί, οι
θάλασσες, τα παρθένα δάση, όλα έχουν μολυνθεί. Το αποτέλεσμα τί είναι;
Καρκίνοι, καρκίνοι, καρκίνοι. Πριν από κάποιες δεκαετίες οι καρκίνοι ήταν πολύ
σπάνιοι, τώρα κάθε οικογένεια έχει καρκίνο. Ποιο είναι το αποτέλεσμα λοιπόν;
Πάλι το Προπατορικό αμάρτημα, ο άνθρωπος νομίζει ότι με την τεχνολογία του
γίνεται θεός και τι καταφέρνει; Κατέστρεψε και αυτό το υπέροχο περιβάλλον που
μας είχε μείνει, ότι υπήρχε παραδεισιακό τώρα είναι μολυσμένο. Και ο ίδιος του
υποφέρει από … βρήκανε θεραπείες για τόσες ασθένειες, «νίκη του ανθρώπου»,
«θρίαμβος του ανθρώπου» για το ένα για το άλλο και να το αποτέλεσμα.
Επαναλαμβάνεται δηλαδή … αυτό μη το βλέπουμε σαν ένα γεγονός της ανθρώπινης
ιστορίας και ότι εμείς τραβάμε τις συνέπειες, όπως η αφελής πίστη των θρήσκων
και η διδασκαλία κατ’ εξοχήν της δυτικής θεολογίας που έδωσε τρομερή έμφαση σε
αυτή την Πτώση. Ενώ στην Ανατολή δεν δόθηκε τέτοια έμφαση, απλούστατα ξέφυγε
από την πορεία του ο άνθρωπος, όχι ότι έχασε κάτι που είχε κλπ. κλπ. ξέφυγε από
την πορεία του και αντί να φτάσει στην θέωση, στην ένωση με τον Θεό, θέλησε να
γίνει θεός με τις δικές του δυνάμεις αποκτώντας την γνώση και το αποτέλεσμα
απομακρύνθηκε και έχασε ότι είχε. Όχι όμως ότι άλλαξε η φύση του ριζικά, αυτό
δεν το έχουν οι Πατέρες της Ανατολής. Έχουν μια δυναμική πορεία αυτής της
Πτώσεως, αλλάζει η πορεία, αλλάζει κατεύθυνση, αλλά όχι ότι ήταν κάτι που
άλλαξε και … Γι’ αυτό Δυτικοί που έχουν έρθει σ’ εμάς στην Ορθοδοξία τώρα και
μεταφέρουν το πνεύμα εκείνο, μιλάνε για μια τρομερή αλλαγή των πάντων και
άκουσα να μιλάνε ότι και οι νόμοι της φύσεως άλλαξαν, με την Πτώση των
πρωτοπλάστων κλπ. Αυτά είναι καθαρά δυτικά, μας ήρθαν από φονταμενταλιστές της
Δύσεως. Δυστυχώς έρχονται στην Ορθοδοξία τώρα και μεταφέρουν τη δική τους
νοοτροπία αυτοί που δεν κατάλαβαν ποτέ την Ορθοδοξία. Κι όμως έχουμε τους
δικούς εδώ, τους θαυμάζουν αυτούς … Το θέμα είναι ότι επαναλαμβάνεται αυτό το
προπατορικό αμάρτημα και το ζούμε στην εποχή μας σε πολύ μεγαλύτερα κλίμακα: Ο
άνθρωπος έγινε θεός, έχει στα χέρια του τις πυρηνικές δυνάμεις, κατασκευάζει
βόμβες τρομερές και μπορεί να τιμωρήσει τους εχθρούς του όπως ο θεός. Γιατί
ξέρετε, η εικόνα του Θεού που καταστρέφει είναι πολύ διαδεδομένη στους
θρήσκους, και βλέπουμε τα αποτελέσματα, γεμίσαμε καρκίνους, έχει μολυνθεί το
περιβάλλον και τώρα άντε τρέχουμε να σώσουμε το περιβάλλον για να σωθούμε κι
εμείς μαζί μ’ αυτό.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
<u>Ευδοξία Δελλή:</u><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: 16px;">
Σας ευχαριστώ πολύ.<o:p></o:p></div>
<div style="font-size: 16px;">
<!--[if !supportFootnotes]--><br clear="all" />
<hr align="left" size="1" width="33%" />
<!--[endif]-->
<br />
<div id="ftn1" style="mso-element: footnote;">
<div class="MsoFootnoteText">
<a href="https://dip88.blogspot.com/2019/10/18-9-2019.html#_ftnref1" name="_ftn1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-size: 11.0pt;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "calibri" , "sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 107%;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-US" style="font-size: 11.0pt; mso-ansi-language: EN-US;"> “The Universe and
Dr. Einstein” by Lincoln Barnett (Author) a Mentor book. Publisher: New
American Library. Country: United States. Date: 1948 </span><a href="https://www.publishinghistory.com/mentor-books.html"><span lang="EN-US" style="font-size: 11.0pt; mso-ansi-language: EN-US;">https://www.publishinghistory.com/mentor-books.html</span></a><span lang="EN-US" style="font-size: 11.0pt; mso-ansi-language: EN-US;"> -</span><a href="https://www.amazon.com/Universe-Dr-Einstein-Lincoln-Barnett/dp/0486445194"><span lang="EN-US" style="font-size: 11.0pt; mso-ansi-language: EN-US;">https://www.amazon.com/Universe-Dr-Einstein-Lincoln-Barnett/dp/0486445194</span></a><span lang="EN-US" style="font-size: 11.0pt; mso-ansi-language: EN-US;"><o:p></o:p></span></div>
</div>
<div id="ftn2" style="mso-element: footnote;">
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<a href="https://dip88.blogspot.com/2019/10/18-9-2019.html#_ftnref2" name="_ftn2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "calibri" , "sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 107%;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">
http://www.orizontesbooks.gr/catalog/product_info.php?cPath=105_174&products_id=5922<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
«Το μυστηριώδες σύμπαν και η σύγχρονος αστροναυτική»<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
[επί τη βάσει των πλέον προσφάτων διεθνών συγγραμμάτων]<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
Τιμή:<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>70.00€<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
Τίτλος:<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Το μυστηριώδες σύμπαν και
η σύγχρονος αστροναυτική<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>επί
τη βάσει των πλέον προσφάτων διεθνών συγγραμμάτων<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
Συγγραφείς:<span style="mso-tab-count: 1;"> </span> <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Συλλογικό
έργο<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Αδαμόπουλος,
Γ.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Γεωργαλάς,
Γ.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Καραπιπέρης,
Λέων Ν.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Μακρής,
Κωνσταντίνος Ι.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Ξανθάκης,
Ιωάννης (επιμέλεια)<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
Εκδότης:<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Φάρος<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
Πόλη:<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Αθήνα<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
Χρον.Έκδοσης:<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>1957 Αριθ. Εκδ.:<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
Διαστάσεις:<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>311 + 150 σ. :
φωτο. ; 33,5X24<o:p></o:p></div>
<div class="MsoFootnoteText">
<span style="font-size: 11.0pt;">Σημ.:<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Βιομηχανική πανόδετη βιβλιοδεσία<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>(δέρμα στη ράχη) σε εξαιρετική κατάσταση -
καινούριο. Γραμμένο "επί τη βάσει των τελευταίων επιστημονικών και
τεχνικών ανακοινώσεων των Αστροναυτικών Εταιριών των ΗΠΑ και ΕΣΣΔ") κι
έλεγα: «Τι αρμονία μεταξύ των δύο!».<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div id="ftn3" style="mso-element: footnote;">
<div class="MsoFootnoteText">
<a href="https://dip88.blogspot.com/2019/10/18-9-2019.html#_ftnref3" name="_ftn3" style="mso-footnote-id: ftn3;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "calibri" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 107%;">[3]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> «τα
παρέλειψε δε η διήγηση, για να γυμνάσει το δικό μας νου, κάνοντάς μας από
μικρές αφορμές να ανακαλύψουμε τα υπόλοιπα» Μ. Βασιλείου, Εις την Εξαήμερον,
Ομιλία Β΄, 3.<o:p></o:p></div>
</div>
<div id="ftn4" style="mso-element: footnote;">
<h5>
<a href="https://dip88.blogspot.com/2019/10/18-9-2019.html#_ftnref4" name="_ftn4" style="mso-footnote-id: ftn4;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 8.0pt; line-height: 107%;">[4]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
ΚΑ <span style="font-weight: normal;">(21)</span>. ΘΕΩΡΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΝ
ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ<o:p></o:p></h5>
<div class="MsoNormal">
Θεωρία εἰς τήν μεταμόρφωσιν τοῦ Κυρίου.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Οὕτω καί τῶν Χριστοῦ μαθητῶν πρός τοῖς εἰρημένοις τινές, οἷς
συναναβῆναί τε καί συνεπαρθῆναι αὐτῷ πρός τό ὄρος τῆς αὐτοῦ φανερώσεως δι᾿ ἀρετῆς
ἐπιμέλειαν ἐξεγένετο μεταμορφωθέντα <span style="color: #666699; font-size: 8.0pt; line-height: 107%;">(≡</span><span style="color: #666699; font-size: 6.0pt; line-height: 107%;">14Δ</span><span style="color: #666699; font-size: 8.0pt; line-height: 107%;">_</span><b><span style="color: #666699; font-size: 6.0pt; line-height: 107%;">150</span></b><span style="color: #666699; font-size: 8.0pt; line-height: 107%;">≡></span>
θεασάμενοι, τῷ τε φωτί τοῦ προσώπου ἀπρόσιτον, καί τῇ τῶν αἰσθημάτων λαμπρότητι
κατάπληκτοι, καί τῇ τῶν ἐκατέρωθεν συνόντων τιμῇ Μωσέως καί Ἠλίου γεγενημένον αἰδεσιμώτερον
ἐπεγνωκότες, <span style="color: #777777; font-size: 6.0pt; line-height: 107%;">(=1128=)</span> ἀπό τῆς σαρκός εἰς τό πνεῦμα μετέβησαν, πρίν
τήν διά σαρκός ἀποθέσθαι ζωήν, τῇ ἐναλλαγῇ τῶν κατ᾿ αἴσθησιν ἐνεργειῶν ἥν αὐτούς
τό Πνεῦμα ἐνήργησε, περιελόν τῆς ἐν αὐτοῖς νοερᾶς δυνάμεως τῶν παθῶν τά καλύμματα,
δι᾿ οὖ καθαρθέντες τά τῆς ψυχής καί σώματος αἰσθητήρια τῶν παραδειχθέντων αὐτοῖς
μυστηρίων τούς πνευματικούς ἐκπαιδεύονται λόγους. Τήν μέν ἀκτινοφανῶς ἐκλάμπουσαν
τοῦ προσώπου πανόλβιον αἴγλην, ὡς πᾶσαν ὀφθαλμῶν νικῶσαν ἐνέργειαν, τῆς ὑπέρ νοῦν
καί αἴσθησιν καί οὐσίαν καί γνῶσιν θεότητος αὐτοῦ σύμβολον εἶναι μυστικῶς ἐδιδάσκοντο,
ἀπό τοῦ μή ἔχειν αὐτοῦ εἶδος μήτε κάλλος καί τοῦ σάρκα τόν Λόγον γεγενημένον
γινώσκειν ἐπί τόν ὡραῖον κάλλει παρά τούς υἱούς τῶν ἀνθρώπων καί τήν ἐν ἀρχῇ αὐτόν
εἶναι καί πρός τόν Θεόν εἶναι καί Θεόν εἶναι, ἔννοιαν χειραγωγούμενοι, καί πρός
τήν ὡς Μονογενοῦς παρά Πατρός πλήρη χάριτος καί ἀληθείας δόξαν διά τῆς παντελῶς
πᾶσιν ἀχώρητον αὐτόν ἀνυμνούσης θεολογικῆς ἀποφάσεως γνωστικῶς ἀναγόμενοι· τά δέ
λευκανθέντα ἱμάτια τῶν ῥημάτων τῆς ἁγίας Γραφῆς φέρειν σύμβολον, ὡς τηνικαῦτα
λαμπρῶν καί τρανῶν καί σαφῶν αὐτοῖς γενομένων, καί παντός γριφώδους αἰνίγματος
καί συμβολικοῦ σκιάσματος χωρίς νοουμένων, καί τόν ἐν αὐτοῖς ὄντα τε καί καλυπτόμενον
παραδηλούντων λόγον, ὁπηνίκα τήν τε λείαν καί ὀρθήν περί Θεοῦ γνῶσιν ἔλαυνον,
καί τῆς πρός τόν κόσμον καί τήν σάρκα προσπαθείας ἠλευθερώθησαν·<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Ἤ τῆς κτίσεως αὐτῆς κατά περιαίρεσιν τῆς δοκούσης τέως ἐμφαίνεσθαι
αὐτῇ τῶν ἠπατημένων καί μόνῃ αἰσθήσει προσδεδεμένων ῥυπαρᾶς ὑπολήψεως, διά τῆς
τῶν αὐτήν συμπληρούντων διαφόρων εἰδῶν σοφῆς ποικιλίας, ἀναλόγως ἱματίου τρόπον
τήν ἀξίαν τοῦ φοροῦντος τήν τοῦ γενεσιουργοῦ Λόγου <span style="color: #666699; font-size: 8.0pt; line-height: 107%;">(≡</span><span style="color: #666699; font-size: 6.0pt; line-height: 107%;">14Δ</span><span style="color: #666699; font-size: 8.0pt; line-height: 107%;">_</span><b><span style="color: #666699; font-size: 6.0pt; line-height: 107%;">152</span></b><span style="color: #666699; font-size: 8.0pt; line-height: 107%;">≡></span> δύναμιν
μηνυούσης. Ἄμφω γάρ ἐπί τοῦ λόγου ἁρμόσει τά λεγόμενα, ἐπεί καί ἀμφοῖν δι᾿ ἀσαφείας
κεκάλυπται δι᾿ ἡμᾶς εἰκότως, πρός τό μή τολμᾶν τοῖς ἀχωρήτοις ἀναξίως προσβάλλειν,
τῷ μέν ῥητῷ τῆς ἁγίας Γραφῆς, ὡς Λόγος, τῇ δέ κτίσει, ὡς κτίστης καί ποιητής καί
τεχνίτης. Ὅθεν ἀναγκαίως ἀμφοτέρων ἐπιδεῖσθαί φημι τόν πρός Θεόν ἀμέπτως εὐθυπορεῖν
βουλόμενον, τῆς τε γραφικῆς ἐν πνεύματι γνώσεως, καί τῆς τῶν ὄντων κατά πνεῦμα
φυσικῆς θεωρίας· ὥστε ἰσοτίμους καί τά αὐτά ἀλλήλοις παιδεύοντας τούς δύο νόμους,
τόν τε φυσικόν καί τόν γραπτόν, καί μηδέτερον θατέρου ἔχοντα πλέον ἤ ἔλαττον, δύνασθαι
δεῖξαι, ὡς εἰκός, τόν τελείας ἐραστήν γενέσθαι τῆς σοφίας τέλειον ἐπιθυμοῦντα.
(Αγίου Μαξίμου, τομ. 14Δ, σελ. 150-152)<o:p></o:p></div>
</div>
<div id="ftn5" style="mso-element: footnote;">
<div class="MsoFootnoteText">
<a href="https://dip88.blogspot.com/2019/10/18-9-2019.html#_ftnref5" name="_ftn5" style="mso-footnote-id: ftn5;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "calibri" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 107%;">[5]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> <a href="https://www.goodreads.com/book/show/1381851.The_Inflationary_Universe">https://www.goodreads.com/book/show/1381851.The_Inflationary_Universe</a><o:p></o:p></div>
<div class="MsoFootnoteText">
<a href="https://en.wikipedia.org/wiki/The_Inflationary_Universe">https://en.wikipedia.org/wiki/The_Inflationary_Universe</a><o:p></o:p></div>
</div>
<div id="ftn6" style="mso-element: footnote;">
<div class="MsoFootnoteText">
<a href="https://dip88.blogspot.com/2019/10/18-9-2019.html#_ftnref6" name="_ftn6" style="mso-footnote-id: ftn6;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "calibri" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 107%;">[6]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> «Τον
Φεβρουάριο του 2016 ανακοινώθηκε από τους επιστήμονες η επιτυχής παρατήρηση
τους από το LIGO η οποία επιβεβαίωνε χωρίς αμφιβολίες την ύπαρξη τους, μια
εξέλιξη η οποία χαιρετίστηκε ως η μεγαλύτερη ανακάλυψη του αιώνα καθώς». (<a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%92%CE%B1%CF%81%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C_%CE%BA%CF%8D%CE%BC%CE%B1">https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%92%CE%B1%CF%81%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C_%CE%BA%CF%8D%CE%BC%CE%B1</a>)<o:p></o:p></div>
</div>
<div id="ftn7" style="mso-element: footnote;">
<div class="MsoFootnoteText">
<a href="https://dip88.blogspot.com/2019/10/18-9-2019.html#_ftnref7" name="_ftn7" style="mso-footnote-id: ftn7;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "calibri" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 107%;">[7]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> <a href="https://www.amazon.com/Universe-Nothing-There-Something-Rather/dp/1451624468">https://www.amazon.com/Universe-Nothing-There-Something-Rather/dp/1451624468</a><o:p></o:p></div>
</div>
<div id="ftn8" style="mso-element: footnote;">
<div class="MsoFootnoteText">
<a href="https://dip88.blogspot.com/2019/10/18-9-2019.html#_ftnref8" name="_ftn8" style="mso-footnote-id: ftn8;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "calibri" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 107%;">[8]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> Με την
Γαλλική Επανάσταση του 1789, οι γυναίκες εισβάλλουν μαζικά για πρώτη φορά στον
κοινωνικό στίβο και ζητούν να γίνει πραγματικότητα το τρίπτυχο Ελευθερία-
Ισότητα- Αδελφότητα και για τις γυναίκες. Η διακήρυξη για ‘’Τα δικαιώματα της
γυναίκας και της πολίτισσας’’ (1791) της Ολύμπ ντε Γκουζ, ηρωίδας της Γαλλικής
Επανάστασης, αποτελεί το πρώτο γραπτό κείμενο διεκδίκησης των γυναικείων
δικαιωμάτων από γυναίκα. Το 1793 το Σύνταγμα αποκλείει τις γυναίκες από την
πολιτική ζωή και διαλύονται οι γυναικείες οργανώσεις ενώ εκτελέστηκε και η
Ολύμπ ντε Γκουζ. Λίγα χρόνια πιο πριν, το 1787, ο διαφωτιστής φιλόσοφος
Κοντορσέ είχε δημοσιεύσει μία διακήρυξη υπέρ των δικαιωμάτων της γυναίκας όπου
αναγνώριζε πως η γυναίκα έχει τα ίδια φυσικά δικαιώματα με τον άντρα. <a href="http://heroasproject.weebly.com/omicronlambdaupsilonmupi943alpha-nutauepsilon-gammakappaomicronupsilonzeta.html">http://heroasproject.weebly.com/omicronlambdaupsilonmupi943alpha-nutauepsilon-gammakappaomicronupsilonzeta.html</a><o:p></o:p></div>
</div>
<div id="ftn9" style="mso-element: footnote;">
<div class="MsoFootnoteText">
<a href="https://dip88.blogspot.com/2019/10/18-9-2019.html#_ftnref9" name="_ftn9" style="mso-footnote-id: ftn9;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "calibri" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 107%;">[9]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> «<span style="background: white; color: black; font-family: "open sans" , "serif";">Ο
Θεοδόσιος Ντομπζάνσκι γεννήθηκε στο Νεμίροβ της Ουκρανίας το 1900. Σπούδασε
Βιολογία στο Πανεπιστήμιο του Κιέβου και το 1927 μετέβη στις ΗΠΑ με υποτροφία,
για να συνεχίσει τις σπουδές του. Εκεί εργάστηκε σε διάφορα εργαστήρια και
σύντομα έγινε Καθηγητής σε διάσημα Πανεπιστήμια. Πέθανε το 1975 από λευχαιμία
…»</span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoFootnoteText">
<a href="https://www.pemptousia.gr/2017/05/theodosios-ntompzanski-enas-pistos-christianos-orthodoxos-exeliktistis/">https://www.pemptousia.gr/2017/05/theodosios-ntompzanski-enas-pistos-christianos-orthodoxos-exeliktistis/</a><o:p></o:p></div>
</div>
<div id="ftn10" style="mso-element: footnote;">
<div class="MsoFootnoteText">
<a href="https://dip88.blogspot.com/2019/10/18-9-2019.html#_ftnref10" name="_ftn10" style="mso-footnote-id: ftn10;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "calibri" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 107%;">[10]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Genetics_and_the_Origin_of_Species">https://en.wikipedia.org/wiki/Genetics_and_the_Origin_of_Species</a><o:p></o:p></div>
</div>
<div id="ftn11" style="mso-element: footnote;">
<div class="MsoFootnoteText">
<a href="https://dip88.blogspot.com/2019/10/18-9-2019.html#_ftnref11" name="_ftn11" style="mso-footnote-id: ftn11;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "calibri" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 107%;">[11]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/On_the_Origin_of_Species">https://en.wikipedia.org/wiki/On_the_Origin_of_Species</a><o:p></o:p></div>
</div>
<div id="ftn12" style="mso-element: footnote;">
<div class="MsoFootnoteText">
<a href="https://dip88.blogspot.com/2019/10/18-9-2019.html#_ftnref12" name="_ftn12" style="mso-footnote-id: ftn12;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "calibri" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 107%;">[12]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Asa_Gray">https://en.wikipedia.org/wiki/Asa_Gray</a><o:p></o:p></div>
</div>
<div id="ftn13" style="mso-element: footnote;">
<div class="MsoFootnoteText">
<a href="https://dip88.blogspot.com/2019/10/18-9-2019.html#_ftnref13" name="_ftn13" style="mso-footnote-id: ftn13;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "calibri" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 107%;">[13]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> <a href="https://www.asa3.org/ASA/PSCF/2001/PSCF9-01Miles.html">https://www.asa3.org/ASA/PSCF/2001/PSCF9-01Miles.html</a><o:p></o:p></div>
</div>
<div id="ftn14" style="mso-element: footnote;">
<div class="MsoFootnoteText">
<a href="https://dip88.blogspot.com/2019/10/18-9-2019.html#_ftnref14" name="_ftn14" style="mso-footnote-id: ftn14;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "calibri" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 107%;">[14]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/St._George_Jackson_Mivart">https://en.wikipedia.org/wiki/St._George_Jackson_Mivart</a><o:p></o:p></div>
</div>
<div id="ftn15" style="mso-element: footnote;">
<div class="MsoFootnoteText">
<a href="https://dip88.blogspot.com/2019/10/18-9-2019.html#_ftnref15" name="_ftn15" style="mso-footnote-id: ftn15;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "calibri" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 107%;">[15]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> <a href="https://archive.org/stream/genesisofspecies00miva#page/n7/mode/2up">https://archive.org/stream/genesisofspecies00miva#page/n7/mode/2up</a><o:p></o:p></div>
</div>
<div id="ftn16" style="mso-element: footnote;">
<div class="MsoFootnoteText">
<a href="https://dip88.blogspot.com/2019/10/18-9-2019.html#_ftnref16" name="_ftn16" style="mso-footnote-id: ftn16;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "calibri" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 107%;">[16]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Ronald_Fisher">https://en.wikipedia.org/wiki/Ronald_Fisher</a><o:p></o:p></div>
</div>
<div id="ftn17" style="mso-element: footnote;">
<div class="MsoFootnoteText">
<a href="https://dip88.blogspot.com/2019/10/18-9-2019.html#_ftnref17" name="_ftn17" style="mso-footnote-id: ftn17;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "calibri" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 107%;">[17]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/The_God_Delusion">https://en.wikipedia.org/wiki/The_God_Delusion</a><o:p></o:p></div>
</div>
<div id="ftn18" style="mso-element: footnote;">
<div class="MsoFootnoteText">
<a href="https://dip88.blogspot.com/2019/10/18-9-2019.html#_ftnref18" name="_ftn18" style="mso-footnote-id: ftn18;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "calibri" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 107%;">[18]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Theodosius_Dobzhansky">https://en.wikipedia.org/wiki/Theodosius_Dobzhansky</a><o:p></o:p></div>
</div>
<div id="ftn19" style="mso-element: footnote;">
<div class="MsoFootnoteText">
<a href="https://dip88.blogspot.com/2019/10/18-9-2019.html#_ftnref19" name="_ftn19" style="mso-footnote-id: ftn19;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "calibri" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 107%;">[19]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Pierre_Teilhard_de_Chardin">https://en.wikipedia.org/wiki/Pierre_Teilhard_de_Chardin</a><o:p></o:p></div>
</div>
<div id="ftn20" style="mso-element: footnote;">
<div class="MsoFootnoteText">
<a href="https://dip88.blogspot.com/2019/10/18-9-2019.html#_ftnref20" name="_ftn20" style="mso-footnote-id: ftn20;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "calibri" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 107%;">[20]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Francis_Collins">https://en.wikipedia.org/wiki/Francis_Collins</a><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><o:p></o:p></span></div>
</div>
<div id="ftn21" style="mso-element: footnote;">
<div class="MsoFootnoteText">
<a href="https://dip88.blogspot.com/2019/10/18-9-2019.html#_ftnref21" name="_ftn21" style="mso-footnote-id: ftn21;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "calibri" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 107%;">[21]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><span style="mso-ansi-language: EN-US;"> </span><a href="https://en.wikipedia.org/wiki/The_Language_of_God"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">https://en.wikipedia.org/wiki/The_Language_of_God</span></a><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><o:p></o:p></span></div>
</div>
</div>
<div style="font-size: 16px;">
<br /></div>
</div>
</div>
</td><td style="background-color: #f7f6ee;" width="5"></td></tr>
<tr> <td colspan="3" height="5" style="background-color: #f7f6ee;"></td> </tr>
</tbody></table>
</div>
Διονύσης Παπαχριστοδούλουhttp://www.blogger.com/profile/00297481006775305751noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7818449571605777753.post-49623680358413175712019-01-24T18:17:00.001+02:002020-08-19T19:43:07.548+03:00«Μακεδονία - Σερμησιάνοι» (π. Ειρηναίος Δεληδήμος)<style type="text/css">
#coolmen{
width: 100%;
}
#coolmen a{
display: block;
width: 100%;
}
html>body #coolmen a{ /*Non IE rule*/
width: auto;
}
#menuu a{
background-color: #b09d8c;
font-weight: normal;
color:#34281f;
}
#menuu a:hover{
background-color: #4f0020;
font-weight: normal;
text-decoration: none;
color:#fdfc91; 110d0a
}
</style>
<table id="menuu" width="100%" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"><tbody>
<tr> <td style="background-color:#644945" colspan="5" height="3"></td> </tr>
<tr> <td style="background-color:#644945" width="2%"> </td><td style="background-color:#cdcbb2" width="2%"> </td><td style="background-color:#cdcbb2; padding-bottom:3px; padding-top:3px; line-height:26px; font-size:16px; color:#110d0a;">
<div id="youtb"><center><table border="0" cellspacing="0" cellpadding="0" width="470">
<tr><td><p style="text-align: center;"><big><b>«Μακεδονία - Σερμησιάνοι»</b></big></p></td></tr>
<tr><td width="470"><a href="https://www.youtube.com/embed/LwCA8yt-tgY" target="_blank"><img alt="«Μακεδονία - Σερμησιάνοι»" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpwsaDs0kUM8O6vgMBqTwjQ7PBkNaddBWo59KxdLk319S1YYq7k4SSaSmTgZfw_xNK_9oPP1O65HGRTYCYHRR6fwWjhoHkD3V2LjACElJj5VVMERrV_OJi-wTCpn39IXbu7luyYnqHEMKz/s1600/0-Eirinaios.png" align="center" width="480" style="margin-top:-4px; margin-bottom:-4px; margin-left:-4px; margin-right:-4px;"></a></td></tr></table></center></div>
<a name="_top"></a>
<div id="menutable" align="center">
<p style="text-align: justify;"> </p>
<table border="0" cellspacing="1" background="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCUWq7luPfebWANVRNIFt1fuebfSZimkX24Ki8EAkAqBMbIPRIJMcbIFuO4kURWUruJB53Gp5NZ0_R42gMwiJPO9zMoPOyGdYnB4F47tkhrDHIfAppMQl2hS1i8DglzKjRwAkLict_0K7i/s1600/tablebg.gif" cellpadding="0" width="416">
<tr bgcolor="#cdcbb2"><td>
<table border="0" cellspacing="0" cellpadding="2" width="414" bgcolor="#b09d8c">
<tr>
<td valign="top" align="center"><a href="#_aaa"><strong>ΜΕΡΟΣ Α'</strong></a></td>
</tr>
</table>
</td></tr>
<tr bgcolor="#cdcbb2"><td>
<table border="0" cellspacing="0" cellpadding="2" width="414" bgcolor="#b09d8c">
<tr>
<td valign="top" align="left" style="text-indent:10px;"><a href="#_000"><strong>«Ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκίας»</strong></a></td>
</tr>
</table>
</td></tr>
<tr bgcolor="#cdcbb2"><td>
<table border="0" cellspacing="0" cellpadding="2" width="414" bgcolor="#b09d8c">
<tr>
<td valign="top" align="left" style="text-indent:10px;"><a href="#_Toc458451599"><strong>Εισαγωγή</strong></a></td>
</tr>
</table>
</td></tr>
<tr bgcolor="#cdcbb2"><td>
<table border="0" cellspacing="0" cellpadding="2" width="414" bgcolor="#b09d8c">
<tr>
<td valign="top" align="left" style="text-indent:10px;"><a href="#_Toc458451600"><strong>Το όνομα Πτολεμαίος</strong></a></td>
</tr>
</table>
</td></tr>
<tr bgcolor="#cdcbb2"><td>
<table border="0" cellspacing="0" cellpadding="2" width="414" bgcolor="#b09d8c">
<tr>
<td valign="top" align="left" style="text-indent:10px;"><a href="#_Toc458451601"><strong>Μακεδνοί Δωριείς</strong></a></td>
</tr>
</table>
</td></tr>
<tr bgcolor="#cdcbb2"><td>
<table border="0" cellspacing="0" cellpadding="2" width="414" bgcolor="#b09d8c">
<tr>
<td valign="top" align="left" style="text-indent:10px;"><a href="#_Toc458451602"><strong>Ο Κατάδεσμος της Πέλλας</strong></a></td>
</tr>
</table>
</td></tr>
<tr bgcolor="#cdcbb2"><td>
<table border="0" cellspacing="0" cellpadding="2" width="414" bgcolor="#b09d8c">
<tr>
<td valign="top" align="left" style="text-indent:10px;"><a href="#_Toc458451603"><strong>Ο βάρβαρος Φίλιππος του Δημοσθένη</strong></a></td>
</tr>
</table>
</td></tr>
<tr bgcolor="#cdcbb2"><td>
<table border="0" cellspacing="0" cellpadding="2" width="414" bgcolor="#b09d8c">
<tr>
<td valign="top" align="center"><a href="#_bbb"><strong>ΜΕΡΟΣ Β'</strong></a></td>
</tr>
</table>
</td></tr>
<tr bgcolor="#cdcbb2"><td>
<table border="0" cellspacing="0" cellpadding="2" width="414" bgcolor="#b09d8c">
<tr>
<td valign="top" align="left" style="text-indent:10px;"><a href="#_Toc458451604"><strong>Το όνομα Μακεδονία</strong></a></td>
</tr>
</table>
</td></tr>
<tr bgcolor="#cdcbb2"><td>
<table border="0" cellspacing="0" cellpadding="2" width="414" bgcolor="#b09d8c">
<tr>
<td valign="top" align="left" style="text-indent:10px;"><a href="#_Toc458451605"><strong>Σερμησιάνοι</strong></a></td>
</tr>
</table>
</td></tr>
<tr bgcolor="#cdcbb2"><td>
<table border="0" cellspacing="0" cellpadding="2" width="414" bgcolor="#b09d8c">
<tr>
<td valign="top" align="left" style="text-indent:10px;"><a href="#_Toc458451606"><strong>Ο Βόρις της Βουλγαρίας</strong></a></td>
</tr>
</table>
</td></tr>
<tr bgcolor="#cdcbb2"><td>
<table border="0" cellspacing="0" cellpadding="2" width="414" bgcolor="#b09d8c">
<tr>
<td valign="top" align="left" style="text-indent:10px;"><a href="#_Toc458451607"><strong>Εν κατακλείδι</strong></a></td>
</tr>
</table>
</td></tr>
</table>
</div>
</br>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<div align="center" style="margin-left:0px; margin-top:7px;"><table border="0" cellspacing="1" background="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCUWq7luPfebWANVRNIFt1fuebfSZimkX24Ki8EAkAqBMbIPRIJMcbIFuO4kURWUruJB53Gp5NZ0_R42gMwiJPO9zMoPOyGdYnB4F47tkhrDHIfAppMQl2hS1i8DglzKjRwAkLict_0K7i/s1600/tablebg.gif" cellpadding="4" width="100%"><tr bgcolor="#97937e"><td>
<div style="text-align: justify;">Η ομιλία «Μακεδονία - Σερμησιάνοι» σε μορφή pdf:</div>
<div align="center"><iframe src="https://drive.google.com/file/d/1r39HNHAuOhS9Gfyj-ATvYS9hBhqVLW2W/preview" width="320" height="460"></iframe></div>
</td></tr></table></div>
<p> </p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<a name="_aaa" id="_aaa"></a>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<div id="menutable" align="center">
<table border="0" cellspacing="1" background="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCUWq7luPfebWANVRNIFt1fuebfSZimkX24Ki8EAkAqBMbIPRIJMcbIFuO4kURWUruJB53Gp5NZ0_R42gMwiJPO9zMoPOyGdYnB4F47tkhrDHIfAppMQl2hS1i8DglzKjRwAkLict_0K7i/s1600/tablebg.gif" cellpadding="0" width="316">
<tr bgcolor="#cdcbb2"><td><table border="0" cellspacing="0" cellpadding="2" width="314" bgcolor="#b09d8c">
<tr><td valign="top" align="center" style="text-indent:0px;"><a href="#_top"><big><big><strong>ΜΕΡΟΣ Α'</strong></big></big></a></td></tr></table>
</td></tr>
</table>
</div>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<a name="_Toc458451599" id="_000"></a>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<div id="menutable" align="center">
<table border="0" cellspacing="1" background="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCUWq7luPfebWANVRNIFt1fuebfSZimkX24Ki8EAkAqBMbIPRIJMcbIFuO4kURWUruJB53Gp5NZ0_R42gMwiJPO9zMoPOyGdYnB4F47tkhrDHIfAppMQl2hS1i8DglzKjRwAkLict_0K7i/s1600/tablebg.gif" cellpadding="0" width="416">
<tr bgcolor="#cdcbb2"><td><table border="0" cellspacing="0" cellpadding="2" width="414" bgcolor="#b09d8c">
<tr><td valign="top" align="center" style="text-indent:0px;"><a href="#_top"><strong>«Ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκίας»</strong></a></td></tr></table>
</td></tr>
</table>
</div>
<a name="h06"></a>
<a name="h15"></a>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: left;"><a href="https://youtu.be/LwCA8yt-tgY?t=97" target="_blank">00:01:37</a></p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: justify;">Φυσικά θα ακουστεί πάλι: «Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκία». Στα αρχαία χειρόγραφα είναι «εν ανθρώποις ευδοκίας». Και το νόημα είναι λίγο διαφορετικό. Σημαίνει ότι η ειρήνη θα είναι στους ανθρώπους της «καλής θελήσεως», της ευδοκίας. Δεν είναι έτσι απλώς ότι θα ‘ρθει ειρήνη επί της γης, γιατί βλέπουμε, δηλαδή περάσαν δύο χιλιάδες χρόνια από τότε και ειρήνη δεν βλέπουμε. Αλλά η ειρήνη υπάρχει στους ανθρώπους της ευδοκίας. Και από εκεί έγινε και η λατινική μετάφραση, “In Terris Pax Hominibus Bonae Voluntatis”, «στους ανθρώπους της καλής θελήσεως. Δηλαδή να παρηγοριόμαστε, δεν υπάρχει ειρήνη αλλά τουλάχιστον υπάρχει μεταξύ των Χριστιανών που είναι οι άνθρωποι υποτίθεται της «καλής θελήσεως». Το φοβερό είναι βέβαια ότι υπάρχουν διαμάχες και μεταξύ των Χριστιανών. Να λέμε δηλαδή τίποτα δεν έγινε από την υπόσχεση του ύμνου των Αγγέλων στα Χριστούγεννα;</p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: left;"><a href="https://youtu.be/LwCA8yt-tgY?t=201" target="_blank">00:03:21</a></p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: justify;">Εδώ τώρα στα Βαλκάνια έχουμε δίπλα μας ένα θέμα που δεκαετίες περάσανε και υπάρχουν πάρα πολλοί που προτιμούν να μείνουν τα πράγματα όπως είναι και να μην βρεθεί καμμιά λύση παρά να λεχθεί ότι κάτι έγινε μια υποχώρηση. </p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: left;"><a href="https://youtu.be/LwCA8yt-tgY?t=235" target="_blank">00:03:55</a></p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: justify;">Να διευκρινίσω βέβαια, μην θεωρηθεί ότι ανήκω σε κάποια παράταξη ή σε κάποιο κόμμα ή σε κάτι τέτοιο. Όποιος νομίζει ότι ανήκω σε κάποια ομάδα ανθρώπων ή είμαι οπαδός ανθρώπων ή να νομίζει κάποιος ότι έχω οπαδούς, αυτός είναι απλώς να το πω, ηλίθιος! Δεν ανήκω πουθενά και ούτε κανένας ανήκει σε μένα. Να πω που ανήκω; Θέλω να ανήκω στον Χριστό, τελείωσε, όχι σε ανθρώπους. Το διευκρινίζω αυτό μη κανείς ότι κάνω προπαγάνδα για κάποιον, ότι ανήκω σε κάποιο κόμμα. Αυτά είναι καθαρές ανοησίες!</p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<a name="_Toc458451599" id="_Toc458451599"></a>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<div id="menutable" align="center">
<table border="0" cellspacing="1" background="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCUWq7luPfebWANVRNIFt1fuebfSZimkX24Ki8EAkAqBMbIPRIJMcbIFuO4kURWUruJB53Gp5NZ0_R42gMwiJPO9zMoPOyGdYnB4F47tkhrDHIfAppMQl2hS1i8DglzKjRwAkLict_0K7i/s1600/tablebg.gif" cellpadding="0" width="416">
<tr bgcolor="#cdcbb2"><td><table border="0" cellspacing="0" cellpadding="2" width="414" bgcolor="#b09d8c">
<tr><td valign="top" align="center" style="text-indent:0px;"><a href="#_top"><strong>Εισαγωγή</strong></a></td></tr></table>
</td></tr>
</table>
</div>
<a name="b01"></a>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: left;"><a href="https://youtu.be/LwCA8yt-tgY?t=369" target="_blank">00:06:09</a></p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: justify;">Το θέμα λοιπόν είναι … έχει μάλλον δυο πλευρές. </p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: justify;">Ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι, αυτός ο λαός που κατοικούν στην περιοχή των Σκοπίων; Οι ίδιοι λένε ότι είναι Μακεδόνες. Θα το εξετάσουμε αυτό. Εκείνο που έχει ίσως περισσότεροι σημασία είναι ότι οι ίδιοι διακηρύσσουν ότι δεν είναι ούτε Σέρβοι, ούτε Βούλγαροι, ούτε Έλληνες. Θέλουν να αποτελούν έναν λαό ανεξάρτητο.</p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: left;"><a href="https://youtu.be/LwCA8yt-tgY?t=426" target="_blank">00:07:06</a></p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: justify;">Τι γίνεται τελικά; Γιατί διαλέξανε τόσο πολύ αυτό το όνομα Μακεδονία; Γιατί απλούστατα είναι πολύ εκείνοι που υποστηρίζουν, από πολύ παλιά, ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες δεν ήταν Έλληνες. Πρώτος το είπε ένας Γερμανός, Μύλλερ (<a href="http://www.arcadians.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=386&catid=89" target="_blank">Βίλχελμ Μύλλερ 7-10-1794 / 30-9-1827</a>), ο οποίος ήταν Φιλέλληνας, πολύ Φιλέλληνας, αλλά επειδή ήταν προσηλωμένος στην δόξα των αρχαίων Αθηνών δεν χώνευε τους Μακεδόνες τους αρχαίους επειδή κατέκτησαν όλη την Ελλάδα. Λοιπόν διαλέγοντας το όνομα ενός λαού που δεν ήταν Έλληνες μπορούσαν να λένε ούτε Έλληνες είμαστε και χρησιμοποιούμε το όνομα αυτό που οι σημερινοί Έλληνες το θεωρούν δικό τους. Φυσικά εδώ στην Ελλάδα η αντίδραση είναι: καθόλου δεν δικαιούνται το όνομα Μακεδονία.</p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: left;"><a href="https://youtu.be/LwCA8yt-tgY?t=508" target="_blank">00:08:28</a></p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: justify;">Όταν μαλώνουν οι άνθρωποι το θέμα δεν είναι ποιος από τους δυο έχει δίκιο. Το δίκιο το έχει η αλήθεια. Να δούμε λοιπόν ποια είναι η αλήθεια. Και η αλήθεια δεν καλύπτει ούτε την μια πλευρά ούτε την άλλη, εν μέρει την μια, εν μέρει την άλλη, δεν είναι το θέμα ποιος από τους δυο έχει δίκιο. Απλούστατα και η δυο πλευρές αγνοούν κάποια βασικά ιστορικά πράγματα τα οποία είναι άγνωστα.</p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: left;"><a href="https://youtu.be/LwCA8yt-tgY?t=546" target="_blank">00:09:06</a></p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: justify;">Το θέμα είναι … Κατ’ αρχήν θα αρχίσουμε με τους αρχαίους Μακεδόνες. Τι ήταν οι αρχαίοι Μακεδόνες. Αυτός ο Μύλλερ ο Γερμανός υποστήριξε ότι ήταν Ιλλυριοί. Δηλαδή ότι ανήκανε σε έναν μεγάλο λαό που είχε πολλές εθνότητες, στα δυτικά Βαλκάνια και οι απόγονοί τους μάλλον είναι οι σημερινοί Αλβανοί. Και επικράτησε και το άλλο, και αυτό διδάσκουν και σήμερα στην περιοχή των Σκοπίων, ότι ο Μέγας Αλέξανδρος δεν ήταν Έλληνας αλλά ήθελε να είναι Έλληνας.</p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<a name="_Toc458451600" id="_Toc458451600"></a>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<div id="menutable" align="center">
<table border="0" cellspacing="1" background="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCUWq7luPfebWANVRNIFt1fuebfSZimkX24Ki8EAkAqBMbIPRIJMcbIFuO4kURWUruJB53Gp5NZ0_R42gMwiJPO9zMoPOyGdYnB4F47tkhrDHIfAppMQl2hS1i8DglzKjRwAkLict_0K7i/s1600/tablebg.gif" cellpadding="0" width="416">
<tr bgcolor="#cdcbb2"><td><table border="0" cellspacing="0" cellpadding="2" width="414" bgcolor="#b09d8c">
<tr><td valign="top" align="center" style="text-indent:0px;"><a href="#_top"><strong>Το όνομα Πτολεμαίος</strong></a></td></tr></table>
</td></tr>
</table>
</div>
<a name="b02"></a>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: left;"><a href="https://youtu.be/LwCA8yt-tgY?t=636" target="_blank">00:10:36</a></p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: justify;">Από πριν από πολλά χρόνια που με απασχολούσε το θέμα σκεφτόμουνα για ένα όνομα πολύ γνωστό της αρχαίας Μακεδονίας, το Πτολεμαίος. Αυτό το όνομα δεν υπήρχε πουθενά αλλού, σε καμμιά άλλη περιοχή της Ελλάδος, μόνο στην Μακεδονία. Τι σήμαινε αυτό το όνομα; Και τελικά θυμήθηκα την αρχή της Οδύσσειας: «Ἄνδρα μοι ἔννεπε, Μοῦσα, πολύτροπον, ὃς μάλα πολλὰ πλάγχθη, ἐπεὶ Τροίης ἱερὸν πτολίεθρον ἔπερσε» («Tον άντρα, Mούσα, τον πολύτροπο να μου ανιστορήσεις, που βρέθηκε ως τα πέρατα του κόσμου να γυρνά, αφού της Tροίας πάτησε το κάστρο το ιερό»). Η λέξη «πόλις» αρχικά είχε κι ένα «τ», ήταν «πτόλις» και ο «πόλεμος» θα έπρεπε να λέγεται «πτόλεμος» και «Πτολεμαίος» να σημαίνει «ο άνθρωπος του πολέμου». Θυμήθηκα τότε και το «Νεοπτόλεμος» που ήταν ο γιος του Αχιλλέα. Πόλεμος είναι η μάχη μεταξύ δυο πόλεων, έρις μεταξύ δυο πόλεων. Ο «πόλεμος» λεγόταν «πτόλεμος». Αυτό όμως τι σήμαινε; Σήμαινε ότι μια λέξη που είχε αλλάξει στον υπόλοιπο Ελληνισμό πολλούς αιώνες πριν από τον Μέγα Αλέξανδρο, ήδη στην Ιλιάδα και την Οδύσσεια χρησιμοποιούνται οι λέξεις «πόλεμος» και «πόλις» αλλά διατηρούνται οι αρχαίοι τύποι μόνο σε παράγωγα και σε σύνθετα. Στα Ομηρικά Έπη η «πτόλις» έγινε «πόλις», «πτόλεμος» έγινε «πόλεμος» αλλά βλέπουμε την λέξη «πτολίεθρον» που σημαίνει «πόλη με κάστρο», «πτολίπορθος» - «αυτός που κυριεύει, που κατακτάει πόλεις», βλέπουμε ότι διατηρείται ο αρχαίος τύπος, με το «τ». Επίσης έχουμε «πόλεμος», «τληπόλεμος», αλλά σε σύνθετα «μενεπτόλεμος» - «αυτός που επιμένει στον πόλεμο», «Νεοπτόλεμος» - «αυτός που είναι νέος στον πόλεμο» (τι να πούμε, δεν ξέρω τι είχανε στο μυαλό τους όταν δώσανε αυτό το όνομα). Βλέπουμε δηλαδή ότι ήδη την εποχή που γράφτηκαν τα Έπη του Ομήρου είχε φύγει το «τ». Όμως στην Μακεδονία που ήταν περιθωριακή περιοχή του Ελληνισμού διατηρούνταν ο αρχαίος τύπος. Αυτό σημαίνει ότι ήταν κάτι που το είχαν από πολύ παλιά, δεν το πήραν από την νότια Ελλάδα, από αποίκους δηλαδή από την νότια Ελλάδα, ούτε το διδάχτηκαν από τους Αθηναίους ή από άλλους της εποχής τους. Αυτό δείχνει ότι στην μακεδονική διάλεκτο διασώζονται πολλοί αρχαϊκοί τύποι. Πτολεμαίος ίσον Πολεμαίος, το αντίθετο του Ειρηναίος, δηλαδή. Απόδειξη ότι η δωρική διάλεκτος διατηρούσε αρχαϊσμούς που είχαν εξαφανιστεί σε άλλες διαλέκτους. </p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: justify;"><a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%80%CE%B9%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AE_%CE%99%CE%B4%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%BF%CF%85#/media/File:Cabinet_des_M%C3%A9dailes,_Paris_-_Idalion_Decree.jpg" target="_blank"><img alt="Επιγραφή Ιδαλίου" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/5a/Cabinet_des_M%C3%A9dailes%2C_Paris_-_Idalion_Decree.jpg/240px-Cabinet_des_M%C3%A9dailes%2C_Paris_-_Idalion_Decree.jpg" align="right" width="240"></a>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgitvjGP8W_ec-FHWSuXk9OgOhTJph1bIhS7LK9eqUNMKjkd2z_I2JlH9AKQ-RpGqSNqH1AsSRYcDXolWtHnFOruWd7oFX6cJjX_unEt84cd9LHmazBCRS_qFbRVW3Bk7vJ-fZosD_BwVii/s1600/%25CE%2595%25CE%25B9%25CF%2581%25CE%25B7%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25AF%25CE%25BF%25CF%2582-%25CF%2580%25CE%25B9%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25BA%25CE%25AF%25CE%25B4%25CE%25B1+%25CE%2599%25CE%25B4%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25AF%25CE%25BF%25CF%2585-+%25CE%2593%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25BC%25CE%25BC%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AE+%25CE%2592+%25CE%2591+%25CE%25A0%25CE%25A4%25CE%259F%25CE%259B%25CE%2599%25CE%25A3.jpg" target="_blank"><img alt="Επιγραφή Ιδαλίου" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgitvjGP8W_ec-FHWSuXk9OgOhTJph1bIhS7LK9eqUNMKjkd2z_I2JlH9AKQ-RpGqSNqH1AsSRYcDXolWtHnFOruWd7oFX6cJjX_unEt84cd9LHmazBCRS_qFbRVW3Bk7vJ-fZosD_BwVii/s1600/%25CE%2595%25CE%25B9%25CF%2581%25CE%25B7%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25AF%25CE%25BF%25CF%2582-%25CF%2580%25CE%25B9%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25BA%25CE%25AF%25CE%25B4%25CE%25B1+%25CE%2599%25CE%25B4%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25AF%25CE%25BF%25CF%2585-+%25CE%2593%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25BC%25CE%25BC%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AE+%25CE%2592+%25CE%2591+%25CE%25A0%25CE%25A4%25CE%259F%25CE%259B%25CE%2599%25CE%25A3.jpg" align="left" width="180"></a>Στην Κύπρο τώρα βλέπουμε <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%80%CE%B9%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AE_%CE%99%CE%B4%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%BF%CF%85" target="_blank"><big><b>μια επιγραφή</b></big></a> γραμμένη σε Γραμμική Β’ του 480-470 την εποχή του Ξέρξη, μιλάει μέσα για κάτι πολέμους με τους Πέρσες, στο Ιδάλιον, βλέπουμε εκεί «α πτόλις» λέει, που σημαίνει «η πόλις». Βλέπουμε ότι χρησιμοποιείται ακόμη τον 5ο αιώνα η λέξη «πτόλις». Δηλαδή αυτός ο πολύ αρχαίος τύπος διατηρήθηκε σε δυο περιοχές του Ελληνισμού που ήτανε στα όρια, στην Μακεδονία και στην Κύπρο («α πτόλις»).</p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<a name="_Toc458451601" id="_Toc458451601"></a>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<div id="menutable" align="center">
<table border="0" cellspacing="1" background="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCUWq7luPfebWANVRNIFt1fuebfSZimkX24Ki8EAkAqBMbIPRIJMcbIFuO4kURWUruJB53Gp5NZ0_R42gMwiJPO9zMoPOyGdYnB4F47tkhrDHIfAppMQl2hS1i8DglzKjRwAkLict_0K7i/s1600/tablebg.gif" cellpadding="0" width="416">
<tr bgcolor="#cdcbb2"><td><table border="0" cellspacing="0" cellpadding="2" width="414" bgcolor="#b09d8c">
<tr><td valign="top" align="center" style="text-indent:0px;"><a href="#_top"><strong>Μακεδνοί Δωριείς</strong></a></td></tr></table>
</td></tr>
</table>
</div>
<a name="b03"></a>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: left;"><a href="https://youtu.be/LwCA8yt-tgY?t=972" target="_blank">00:16:12</a></p>
<table border="0" align="right" cellspacing="1" background="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCUWq7luPfebWANVRNIFt1fuebfSZimkX24Ki8EAkAqBMbIPRIJMcbIFuO4kURWUruJB53Gp5NZ0_R42gMwiJPO9zMoPOyGdYnB4F47tkhrDHIfAppMQl2hS1i8DglzKjRwAkLict_0K7i/s1600/tablebg.gif" cellpadding="0" width="300">
<tr bgcolor="#bfcbd8"><td><table border="0" cellspacing="4" cellpadding="2" width="100%">
<tr>
<td valign="top" bgcolor="#bfcbd8"><p style="text-indent:0px; text-indent:20px; background-color:#bfcbd8; text-align: justify;">Ηροδότου Ιστορία Α’ 56: Ο Κροίσος «ἐφρόντιζε ἱστορέων τοὺς ἂν Ἑλλήνων δυνατωτάτους ἐόντας προσκτήσαιτο φίλους. Ἱστορέων δὲ εὕρισκε Λακεδαιμονίους τε καὶ Ἀθηναίους προέχοντας, τοὺς μὲν τοῦ Δωρικοῦ γένεος, τοὺς δὲ τοῦ Ἰωνικοῦ. Ταῦτα γὰρ ἦν τὰ προκεκριμένα, ἐόντα τὸ ἀρχαῖον τὸ μὲν Πελασγικόν, τὸ δὲ Ἑλληνικὸν ἔθνος. Καὶ τὸ μὲν οὐδαμῇ κω ἐξεχώρησε, τὸ δὲ πολυπλάνητον κάρτα. Ἐπὶ μὲν γὰρ Δευκαλίωνος βασιλέος οἴκεε γῆν τὴν φθιῶτιν, ἐπὶ δὲ Δώρου τοῦ Ἕλληνος τὴν ὑπὸ τὴν Ὄσσαν τε καὶ τὸν Ὄλυμπον χώρην, καλεομένην δὲ Ἱστιαιῶτιν• ἐκ δὲ τῆς Ἱστιαιώτιδος ὡς ἐξανέστη ὑπὸ Καδμείων, οἴκεε ἐν Πίνδῳ, Μακεδνὸν καλεόμενον• ἐνθεῦτεν δὲ αὖτις ἐς τὴν Δρυοπίδα μετέβη, καὶ ἐκ τῆς Δρυοπίδος οὕτως ἐς Πελοπόννησον ἐλθὸν Δωρικὸν ἐκλήθη.» </p></td>
</tr>
</table></td></tr></table>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: justify;">Από πολλά χρόνια είχα πει (αυτό το έχουν προσέξει και άλλοι αλλά δεν το έχουν τονίσει πολύ) ότι ο Ηρόδοτος, ο οποίος είναι ο πατήρ της Ιστορίας, ο πρώτος που έγραψε μια παγκόσμια Ιστορία και μας δίνει και πάρα πολλές πληροφορίες για την ελληνική ιστορία μέχρι τους περσικούς πολέμους. Ο Ηρόδοτος ήταν Δωριεύς, δωρικής καταγωγής, γεννήθηκε στην Αλικαρνασσό η οποία ήταν αποικία Δωριέων. Σαν Δωριεύς ήξερε τις παραδόσεις των Δωριέων και τις αναμνήσεις για την καταγωγή τους. Λοιπόν μας δίνει πολύ σημαντικές πληροφορίες στις οποίες γενικά δεν έδωσαν σημασία κυρίως οι Αθηναίοι και το Πανεπιστήμιο Αθηνών, γιατί μέσα μιλούσε για τους Αθηναίους, ας πούμε υποτιμητικά, όχι με κακιά έννοια, αλλά ότι ήταν απόγονοι των Πελασγών. Ενώ σαν Έλληνες, καθαρά ας πούμε, θεωρούσε τους Δωριείς οι οποίοι όμως ήταν απόγονοι των Μακεδνών. Αυτό είναι το σπουδαίο. Δηλαδή ενώ αμφισβητείται η ελληνικότητα των αρχαίων Μακεδόνων, ο Δωριεύς Ηρόδοτος λέει ότι οι Μακεδόνες, με τον αρχαϊκό τύπο Μακεδνοί, ήταν οι πρόγονοι των Δωριέων και αυτούς λέει «ελληνικόν φύλον». Για να δούμε αυτό το κείμενο πιο αναλυτικά.</p>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8zim4ZvdTbNsutgme4MEUcBVIhHeEo6TVWWrhyphenhyphenoQHo9pqRdlspo3240g5SuGwjnHIC1b2ghKEZ3-8ZsWZ-sLiCKfscI6Nr67aCDtF4b2pNY1dR4UQqCrCwhdwMoSkXMW-wFYyf3xWjQrM/s1600/%25CE%2595%25CE%25B9%25CF%2581%25CE%25B7%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25AF%25CE%25BF%25CF%2582-aiolis+300.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8zim4ZvdTbNsutgme4MEUcBVIhHeEo6TVWWrhyphenhyphenoQHo9pqRdlspo3240g5SuGwjnHIC1b2ghKEZ3-8ZsWZ-sLiCKfscI6Nr67aCDtF4b2pNY1dR4UQqCrCwhdwMoSkXMW-wFYyf3xWjQrM/s1600/%25CE%2595%25CE%25B9%25CF%2581%25CE%25B7%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25AF%25CE%25BF%25CF%2582-aiolis+300.jpg" data-original-width="200"/></a></div>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: left;"><a href="https://youtu.be/LwCA8yt-tgY?t=1076" target="_blank">00:17:56</a></p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: justify;">Στο πρώτο βιβλίο του Ηροδότου. Ο Κροίσος ζήτησε να μάθει σε ποιους να απευθυνθεί σαν συμμάχους, ο Κροίσος ο γνωστός βασιλιάς της Λυδίας, ζητούσε συμμάχους από την Ελλάδα και του είπαν ότι σπουδαιότεροι είναι οι Λακεδαιμόνιοι και οι Αθηναίοι, «οι μεν δωρικού γένους οι δε ιωνικού», Δωριείς οι Λακεδαιμόνιοι, Ίωνες οι Αθηναίοι και αρχικά οι Ίωνες Αθηναίοι ήταν Πελασγικόν έθνος ενώ οι Δωριείς ήταν Ελληνικόν. Βλέπετε αυτό μάλλον έχει ενοχλήσει αρκετούς εκεί στην Αθήνα κι έτσι δεν του δώσαν σημασία. Φυσικά τα τείχη της Ακροπόλεως τα αρχαία τα λέγαν πελασγικά τείχη, υπήρχαν Πελασγοί, σίγουρα υπήρχαν, δηλαδή δεν έκανε λάθος ο Ηρόδοτος. Και λέει κάτι άλλα, ότι, επί Δευκαλίωνος στην Φθιώτιδα κατοικούσανε, αυτό το ελληνικόν έθνος των Μακεδνών και ήταν Έλληνες. </p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: justify;">Αυτό το έχει και ο Όμηρος όμως ο οποίος Έλληνες ονομάζει στην Ιλιάδα μόνον τους υπηκόους του Αχιλλέως, τους Μυρμιδόνες και την περιοχή εκείνη, την Φθιώτιδα, την ονομάζει Ελλάδα. </p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: justify;">Και από εκεί λέει ο Ηρόδοτος πήγανε στην Ιστιαιώτιδα που είναι τα βόρεια μέρη της Θεσσαλίας προς τον Όλυμπο και τον Κίσσαβο. Και από εκεί πήγανε στην Πίνδο, Μακεδνόν καλούμενον το έθνος αυτό. Από εκεί κατεβήκαν στην Δρυοπίδα και από την Δρυοπίδα στην «Πελοπόννησον ελθόν Δωρικόν εκλήθη». Δηλαδή η κάθοδος των Δωριέων είναι στην πραγματικότητα κάθοδος Μακεδόνων από την Πίνδο. Και γι’ αυτό τον λόγο εκεί στην Δωρίδα, στην Δρυοπίδα που είναι η Δωρίς.</p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: left;"><a href="https://youtu.be/LwCA8yt-tgY?t=1283" target="_blank">00:21:23</a></p>
<table border="0" align="right" cellspacing="1" background="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCUWq7luPfebWANVRNIFt1fuebfSZimkX24Ki8EAkAqBMbIPRIJMcbIFuO4kURWUruJB53Gp5NZ0_R42gMwiJPO9zMoPOyGdYnB4F47tkhrDHIfAppMQl2hS1i8DglzKjRwAkLict_0K7i/s1600/tablebg.gif" cellpadding="0" width="300">
<tr bgcolor="#bfcbd8"><td><table border="0" cellspacing="4" cellpadding="2" width="100%">
<tr>
<td valign="top" bgcolor="#bfcbd8"><p style="text-indent:0px; text-indent:20px; background-color:#bfcbd8; text-align: justify;">Ιλιάδος Β’ 681-685 «Νῦν αὖ τοὺς ὅσσοι τὸ Πελασγικὸν Ἄργος ἔναιον, οἵ τ᾽ Ἄλον οἵ τ᾽ Ἀλόπην οἵ τε Τρηχῖνα νέμοντο, οἵ τ᾽ εἶχον Φθίην ἠδ᾽ Ἑλλάδα καλλιγύναικα, Μυρμιδόνες δὲ καλεῦντο καὶ Ἕλληνες καὶ Ἀχαιοί, τῶν αὖ πεντήκοντα νεῶν ἦν ἀρχὸς Ἀχιλλεύς.»</p></td>
</tr>
</table></td></tr></table>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: justify;">Λοιπόν ο Ηρόδοτος είπε αυτό το πράγμα, ότι κατέβηκαν οι Μακεδνοί που ήταν ελληνικό έθνος κατέβηκαν στην Δρυοπίδα, την Δωρίδα και μάλιστα σε εκείνα τα μέρη που κατέβηκαν από την Πίνδο, υπάρχει και ποταμός που λεγόταν Πίνδος την εποχή εκείνη. Η Γραβιά ήταν μια από τις πέντε πόλεις που κατοίκησαν αυτοί οι Δωριείς που κατέβηκαν ως Μακεδνοί. Και από εκεί κατέβηκαν μετά και κατέλαβαν την ανατολική Πελοπόννησο. </p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: left;"><a href="https://youtu.be/LwCA8yt-tgY?t=1369" target="_blank">00:22:49</a></p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: justify;">Και στο όγδοο βιβλίο του ο Ηρόδοτος έχει και κάτι άλλα. Λέει για τους Λακεδαιμονίους, Κορινθίους, Σικυωνίους, Επιδαύριους και Τροιζηνίους ότι όλοι αυτοί ήτανε Δωρικόν και Μακεδνόν έθνος. Αυτούς όλους που είναι οι Δωριείς όπως τους ξέρουμε τους λέει «Δωρικόν και Μακεδνόν έθνος», τους λέει ξανά Μακεδόνες. Ερινεός είναι η Γραβιά, το Χάνι της Γραβιάς. Και οι Αθηναίοι ήσαν Πελασγοί και ονομάζονταν Κραναοί, μετά Κεκροπίδες και τελικά Αθηναίοι και Ίωνες. Τα επαναλαμβάνει αυτά και κανείς από τους αρχαίους Αθηναίους δεν διαμαρτυρήθηκε για τον Ηρόδοτο γιατί όλα αυτά που έλεγε τα πιστεύαν όλοι. Όλους λοιπόν τους Πελοποννήσιους που ξέρουμε ως Δωριείς, τους Κορινθίους, τους Λακεδαιμονίους κλπ δεύτερη φορά εδώ στο προτελευταίο του βιβλίο, που μιλάει για τα πλοία που παρατάχθηκαν στη Σαλαμίνα, τους ονομάζει ξανά Μακεδνούς Δωριείς.</p>
<table border="0" cellspacing="1" background="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCUWq7luPfebWANVRNIFt1fuebfSZimkX24Ki8EAkAqBMbIPRIJMcbIFuO4kURWUruJB53Gp5NZ0_R42gMwiJPO9zMoPOyGdYnB4F47tkhrDHIfAppMQl2hS1i8DglzKjRwAkLict_0K7i/s1600/tablebg.gif" cellpadding="0" width="100%">
<tr bgcolor="#bfcbd8"><td><table border="0" cellspacing="4" cellpadding="2" width="100%">
<tr>
<td valign="top" bgcolor="#bfcbd8"><p style="text-indent:0px; text-indent:20px; text-align: justify;">Hist 8.43 Ἀθηναῖοι. Ἐστρατεύοντο δὲ οἵδε. Ἐκ μὲν Πελοποννήσου Λακεδαιμόνιοι ἑκκαίδεκα νέας παρεχόμενοι, Κορίνθιοι δὲ τὸ αὐτὸ πλήρωμα παρεχόμενοι τὸ καὶ ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ• Σικυώνιοι δὲ πεντεκαίδεκα παρείχοντο νέας, Ἐπιδαύριοι δὲ δέκα, Τροιζήνιοι δὲ πέντε, Ἑρμιονέες δὲ τρεῖς, ἐόντες οὗτοι πλὴν Ἑρμιονέων Δωρικόν τε καὶ Μακεδνὸν ἔθνος, ἐξ Ἐρινεοῦ τε καὶ Πίνδου καὶ τῆς Δρυοπίδος ὕστατα ὁρμηθέντες. Οἱ δὲ Ἑρμιονέες εἰσὶ Δρύοπες, ὑπὸ Ἡρακλέος τε καὶ Μηλιέων ἐκ τῆς νῦν Δωρίδος καλεομένης χώρης 8.44 ἐξαναστάντες. Οὗτοι μέν νυν Πελοποννησίων ἐστρατεύοντο, οἵδε δὲ ἐκ τῆς ἔξω ἠπείρου• Ἀθηναῖοι μὲν πρὸς πάντας τοὺς ἄλλους παρεχόμενοι νέας ὀγδώκοντα καὶ ἑκατόν, μοῦνοι• ἐν Σαλαμῖνι γὰρ οὐ συνεναυμάχησαν Πλαταιέες Ἀθηναίοισι διὰ τοιόνδε τι πρῆγμα• ἀπαλλασσομένων τῶν Ἑλλήνων ἀπὸ τοῦ Ἀρτεμισίου, ὡς ἐγίνοντο κατὰ Χαλκίδα, οἱ Πλαταιέες ἀποβάντες ἐς τὴν περαίην τῆς Βοιωτίης χώρης πρὸς ἐκκομιδὴν ἐτράποντο τῶν οἰκετέων• οὗτοι μέν νυν τούτους σῴζοντες ἐλείφθησαν. Ἀθηναῖοι δὲ ἐπὶ μὲν Πελασγῶν ἐχόντων τὴν νῦν Ἑλλάδα καλεομένην ἦσαν Πελασγοί, ὀνομαζόμενοι Κραναοί, ἐπὶ δὲ Κέκροπος βασιλέος ἐπεκλήθησαν Κεκροπίδαι, ἐκδεξαμένου δὲ Ἐρεχθέος τὴν ἀρχὴν Ἀθηναῖοι μετωνομάσθησαν, Ἴωνος δὲ τοῦ Ξούθου στρατάρχεω γενομένου Ἀθηναίοισι ἐκλήθησαν ἀπὸ 8.45 τούτου Ἴωνες.»</p></td>
</tr>
</table>
</td>
</tr>
</table>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<a name="_Toc458451602" id="_Toc458451602"></a>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<div id="menutable" align="center">
<table border="0" cellspacing="1" background="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCUWq7luPfebWANVRNIFt1fuebfSZimkX24Ki8EAkAqBMbIPRIJMcbIFuO4kURWUruJB53Gp5NZ0_R42gMwiJPO9zMoPOyGdYnB4F47tkhrDHIfAppMQl2hS1i8DglzKjRwAkLict_0K7i/s1600/tablebg.gif" cellpadding="0" width="416">
<tr bgcolor="#cdcbb2"><td><table border="0" cellspacing="0" cellpadding="2" width="414" bgcolor="#b09d8c">
<tr><td valign="top" align="center" style="text-indent:0px;"><a href="#_top"><strong>Ο Κατάδεσμος της Πέλλας</strong></a></td></tr></table>
</td></tr>
</table>
</div>
<a name="b04"></a>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: left;"><a href="https://youtu.be/LwCA8yt-tgY?t=1470" target="_blank">00:24:30</a></p>
<center><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh03a8gnq2Ptiom1tHvtLMTzXlzyIpmP6qci3kt2EHiodaYjQigoMrQbL-hUez5DCljgb8cD3s9yYrcPscWwV9GpmNlXdI3oJ2gRd_LpHZ_Cp6H9gGHNmwArpqfdkV6dO6mLzSAk18ko1L0/s1600/%25CE%2595%25CE%25B9%25CF%2581%25CE%25B7%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25AF%25CE%25BF%25CF%2582-%25CE%259A%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25AC%25CE%25B4%25CE%25B5%25CF%2583%25CE%25BC%25CE%25BF%25CF%2582+%25CE%25A0%25CE%25AD%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25B1%25CF%2582.jpg" target="_blank"><img border="0" width="500" align="middle" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh03a8gnq2Ptiom1tHvtLMTzXlzyIpmP6qci3kt2EHiodaYjQigoMrQbL-hUez5DCljgb8cD3s9yYrcPscWwV9GpmNlXdI3oJ2gRd_LpHZ_Cp6H9gGHNmwArpqfdkV6dO6mLzSAk18ko1L0/s1600/%25CE%2595%25CE%25B9%25CF%2581%25CE%25B7%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25AF%25CE%25BF%25CF%2582-%25CE%259A%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25AC%25CE%25B4%25CE%25B5%25CF%2583%25CE%25BC%25CE%25BF%25CF%2582+%25CE%25A0%25CE%25AD%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25B1%25CF%2582.jpg" /></a></center>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: justify;">Και τώρα έρχεται η επιβεβαίωση όλων αυτών των πραγμάτων που είπε ο Ηρόδοτος. Είναι μια ανακάλυψη που έγινε σχετικά πρόσφατα. Το 1986 ανακαλύφθηκε στην Πέλλα, στο αρχαίο νεκροταφείο της Πέλλας το οποίο έπαυσε να λειτουργεί από την εποχή του Φιλίππου. Δηλαδή ότι υπάρχει εκεί μέσα είναι παλιότερο από τον Φίλιππο. Δηλαδή βρισκόμαστε ας πούμε γύρω στο 380 με 400. Ανακαλύφθηκε αυτό το κείμενο, ήταν ένα <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%B1%CF%84%CE%AC%CE%B4%CE%B5%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%82_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%A0%CE%AD%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CF%82" target="_blank"><big><b>μολύβδινο ειλητάριο</b></big></a> ήταν τυλιγμένο όπως κάποιοι πάπυροι παλιοί.</p>
<table border="0" cellspacing="1" background="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCUWq7luPfebWANVRNIFt1fuebfSZimkX24Ki8EAkAqBMbIPRIJMcbIFuO4kURWUruJB53Gp5NZ0_R42gMwiJPO9zMoPOyGdYnB4F47tkhrDHIfAppMQl2hS1i8DglzKjRwAkLict_0K7i/s1600/tablebg.gif" cellpadding="0" width="100%">
<tr bgcolor="#cdcbb2"><td><table border="0" cellspacing="4" cellpadding="2" width="100%">
<tr>
<td valign="top" bgcolor="#bfcbd8"><p style="text-indent:0px; text-indent:20px; text-align: justify;">1. [ΘΕΤΙ]ΜΑΣ ΚΑΙ ΔΙΟΝΥΣΟΦΩΝΤΟΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΓΑΜΟΝ ΚΑΤΑΓΡΑΦΩ ΚΑΙ ΤΑΝ ΑΛΛΑΝ ΠΑΣΑΝ ΓΥ<br>
2. [ΝΑΙΚ]ΩΝ ΚΑΙ ΧΗΡΑΝ ΚΑΙ ΠΑΡΘΕΝΩΝ ΜΑΛΙΣΤΑ ΔΕ ΘΕΤΙΜΑΣ ΚΑΙ ΠΑΡΚΑΤΤΙΘΕΜΑΙ ΜΑΚΡΩΝΙ ΚΑΙ<br>
3. [ΤΟΙΣ] ΔΑΙΜΟΣΙ ΚΑΙ ΟΠΟΚΑ ΕΓΟ ΤΑΥΤΑ ΔΙΕΛΕΞΑΙΜΙ ΚΑΙ ΑΝΑΓΝΟΙΗΝ ΠΑΛLΙΝ ΑΝΟΡΟΞΑΣΑ<br>
4. [ΤΟΚΑ] ΓΑΜΑΙ ΔΙΟΝΥΣΟΦΩΝΤΑ ΠΡΟΤΕΡΟΝ ΔΕ ΜΗ ΜΗ ΓΑΡ ΛΑΒΟΙ ΑΛΛΑΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΑΛΛ Η ΕΜΕ<br>
5. [ΕΜΕ Δ]Ε ΣΥΝΚΑΤΑΓΗΡΑΣΑΙ ΔΙΟΝΥΣΟΦΩΝΤΙ ΚΑΙ ΜΗΔΕΜΙΑΝ ΑΛΛΑΝ ΙΚΕΤΙΣ ΥΜΩΝ ΓΙΝΟ<br>
6. [ΜΑΙ ΦΙΛ]ΑΝ ΟΙΚΤΙΡΕΤΕ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΦΙΛ[Ο]Ι ΔΑΓΙΝΑΓΑΡΙΜΕ ΦΙΛΩΝ ΠΑΝΤΩΝ ΚΑΙ ΕΡΗΜΑ ΑΛΛΑ<br>
7. [....]Α ΦΥΛΑΣΣΕΤΕ ΕΜΙΝ Ο[Π]ΩΣ ΜΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΑ[Υ]ΤΑ ΚΑΙ ΚΑΚΑ ΚΑΚΩΣ ΘΕΤΙΜΑ ΑΠΟΛΗΤΑΙ<br>
8. [....]ΑΛ[-].ΥΝΜ .. ΕΣΠΛΗΝ ΕΜΟΣ ΕΜΕ ΔΕ [Ε]Υ[Δ]ΑΙΜΟΝΑ ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙΑΝ ΓΕΝΕΣΤΑΙ<br>
9. [-]ΤΟ[.].[-].[..]..Ε.Ε.Ω[?]Α.[.]Ε..ΜΕΓΕ [-]
</p></td><td width="1">
</td><td valign="top" bgcolor="#c2dee4"><p style="text-indent:0px; text-indent:20px; text-align: justify;">1. Της [Θετί]μας και του Διονυσοφώντος την τελετή και τον γάμο καταριέμαι, και των άλλων πασών γυ-<br>
2. [ναικ]ών, και χήρων και παρθένων, περισσότερο δε της Θετίμας, και αναθέτω στον Μάκρωνα και<br>
3. [στους] δαίμονες, όποτε εγώ αυτά ξετυλίξω και διαβάσω πάλι, έχοντας ξεθάψει τα<br>
4. [τότε] να παντρευτούν τον Διονυσοφώντα και όχι πριν. Να μην λάβει άλλη γυναίκα παρά εμένα<br>
5. Εγώ δε να γεράσω μαζί με τον Διονυσοφώντα και μηδεμία άλλη. Ικέτις σας γίνο<br>
6. [μαι, την φίλ]η σας να οικτίρετε, φίλοι δαίμονες, την Δαγίνα (;), των φίλων της πάντων εγκαταλελειμμένη, αλλά<br>
7. [...] φυλάξτε μου, όπως μη γίνουν αυτά και με κακό τρόπο η κακή Θετίμα να χαθεί<br>
8. [...] και εγώ δε ευδαίμων και μακάρια να γίνω
</p></td>
</tr>
</table>
</td>
</tr>
</table>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: justify;">Ήταν τυλιγμένο και βαλμένο στο χέρι ενός νεκρού, για να πάει ο νεκρός αυτό το κείμενο στον άλλο κόσμο και έχει μια κατάρα. Κάποια ήθελε έναν Διονυσοφώντα και λέει εκεί μέσα να μην το πάρει άλλη αλλά να είναι μόνο δικός της, να γεράσει μαζί της και η κακή Θετίμα κακώς να απωλεσθεί, η αντίζηλος. Αυτό το κείμενο δημοσιεύθηκε το 1993 με ωραία μετάφραση, μια ωραία μελέτη, από τον Εμμανουήλ Βουτυρά καθηγητή της Φιλοσοφικής σχολής. Εμμανουήλ Βουτυράς, <a href="http://ancdialects.greek-language.gr/sites/default/files/bibliography/files/voytyras.katadesmos_pellas.pdf" target="_blank"><big><b>Ένας διαλεκτικός κατάδεσμος από την Πέλλα</b></big></a>. Δημοσιεύθηκε σε ένα περιοδικό που το διαβάζουν μόνο όσοι ασχολούνται με τις διαλέκτους, «Ελληνική Διαλεκτολογία» 3, 43-48. Έμεινε άγνωστο αυτό, άγνωστο έμεινε. Να εδώ έχω ένα βιβλίο του 2001, του Ιωάννη Ταρνανίδη καθηγητή πανεπιστημίου της Θεολογικής Σχολής Θεσσαλονίκης, ασχολείται με αρχαίους Μακεδόνες, με Σλάβους της Μακεδονίας και δεν γνωρίζει τίποτα από αυτό εδώ. Αν δεν υπήρχε το Ιντερνέτ δεν θα ήξερα κι εγώ τίποτα.</p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: justify;">Το σημαντικό με αυτό το κείμενο είναι ότι είναι το πρώτο μεγάλο πλήρες κείμενο που έχουμε που είναι γραμμένο στη γλώσσα του λαού της Πέλλας που ήταν η πρωτεύουσα της Μακεδονίας. Στην πρωτεύουσα της Μακεδονίας αυτή τη γλώσσα μιλούσε ο λαός. Υπάρχει ένα <a href="http://deeaef.gr/wp-content/uploads/2017/04/Papathanasiou-full-text.pdf - https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%AC%CF%80%CF%85%CF%81%CE%BF%CF%82_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%94%CE%B5%CF%81%CE%B2%CE%B5%CE%BD%CE%AF%CE%BF%CF%85" target="_blank"><big><b>χειρόγραφο του Δερβενίου</b></big></a>, που είναι το αρχαιότερο χειρόγραφο της Ευρώπης το οποίο είναι όμως φιλοσοφικό, γραμμένο σε αττική διάλεκτο. Αυτό δεν μας μιλάει για την γλώσσα που μιλούσε ο λαός της Μακεδονίας. Κάποιος λόγιος της Μακεδονίας το είχε αυτό γιατί φιλοσοφία μελετούσε. Ο πάπυρος του Δερβενίου, δεν μας βοηθάει. Ο κατάδεσμος της Πέλλας όμως είναι κάτι λαϊκό, μια απλή γυναίκα του λαού ζητάει κλπ, είναι ένα κείμενο γραμμένο στη γλώσσα του λαού της Πέλλας. Η γλώσσα του κειμένου αυτού είναι Δωρική. Ένα χαρακτηριστικό της Δωρικής ήταν ότι υπερίσχυε το Α έναντι του Η ή έναντι και του Ω: «Η ΤΑΝ Η ΕΠΙ ΤΑΣ» - «ή με αυτήν ή επ’ αυτής» - «Η ΤΗΝ Η ΕΠΙ ΤΗΣ». Ή το άλλο του Συρακουσίου Αρχιμήδη … οι Συρακούσες ήταν αποικία των Κορινθίων οι οποίοι ήταν Δωριείς και μιλούσε δωρική διάλεκτο και ο περίφημος Αρχιμήδης, «Δος μοι πα στω και ταν γαν κινάσω» «που»-«πα», «την γην»-«ταν γαν». Το ίδιο έχουμε εδώ, η κακή Θετίμη που ήταν η αντίζηλος ονομάζεται «κακά Θετίμα».</p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: justify;">Έως τώρα ξέραμε μόνο λέξεις, μεμονωμένες λέξεις, αλλά οι λέξεις δεν σημαίνουν τίποτα. Αν πάρουμε σήμερα μεμονωμένες λέξεις από την νέα Ελληνική θα βγούμε ότι είμαστε Τούρκοι, ένα σωρό τουρκικές λέξεις έχουμε στην νέα Ελληνική. Όταν έχεις μόνο λέξεις δεν σημαίνουν τίποτα, αλλά όταν έχεις ολόκληρο κείμενο με σύνταξη κλπ βλέπεις ποια είναι η γλώσσα. Λοιπόν βρέθηκε ότι η γλώσσα των αρχαίων Μακεδόνων είναι Δωρική και αυτό επιβεβαιώνει αυτά που έλεγε ο Ηρόδοτος για την καταγωγή των Δωριέων, που ήταν κι αυτός Δωριεύς, από τους Μακεδνούς. Δεν υπάρχει αμφιβολία μετά από αυτή την ανακάλυψη ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες ήταν Έλληνες της φυλής της Δωρικής.</p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<a name="_Toc458451603" id="_Toc458451603"></a>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<div id="menutable" align="center">
<table border="0" cellspacing="1" background="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCUWq7luPfebWANVRNIFt1fuebfSZimkX24Ki8EAkAqBMbIPRIJMcbIFuO4kURWUruJB53Gp5NZ0_R42gMwiJPO9zMoPOyGdYnB4F47tkhrDHIfAppMQl2hS1i8DglzKjRwAkLict_0K7i/s1600/tablebg.gif" cellpadding="0" width="416">
<tr bgcolor="#cdcbb2"><td><table border="0" cellspacing="0" cellpadding="2" width="414" bgcolor="#b09d8c">
<tr><td valign="top" align="center" style="text-indent:0px;"><a href="#_top"><strong>Ο βάρβαρος Φίλιππος του Δημοσθένη</strong></a></td></tr></table>
</td></tr>
</table>
</div>
<a name="b05"></a>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: left;"><a href="https://youtu.be/LwCA8yt-tgY?t=1995" target="_blank">00:33:15</a></p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: justify;">Γιατί λέγεται βάρβαρος ο Φίλιππος από τον Δημοσθένη; Γιατί το χρησιμοποιούν πάρα πολλοί. Τον ονόμασε βάρβαρο, ποιοι ήταν οι βάρβαροι; Οι μη Έλληνες, άρα ο Φίλιππος δεν ήταν Έλληνας κατά τον Δημοσθένη. Αλλά για κοιτάξτε, στον Γ’ Ολυνθιακό λέει περί του Φιλίππου: «οὐκ ἐχθρός; οὐκ ἔχων τὰ ἡμέτερα;» κατέκτησε την πόλη μας, εχθρός άρα, «οὐ βάρβαρος;» δεν είναι βάρβαρος; Κι έχει χρησιμοποιηθεί ότι οι Μακεδόνες ήταν βάρβαρη που μιλούσαν μια μη Ελληνική γλώσσα. Βρήκα όμως κάτι αντίστοιχο για την νοοτροπία των Αθηναίων (που και σήμερα δεν διαφέρει πολύ. Μόνο αυτοί είναι οι Έλληνες. Όταν κατεβαίνει μια ομάδα από την Μακεδονία, κι ας είναι από πρόσφυγες όπως είναι ο ΠΑΟΚ, λένε Βούλγαροι κλπ. Τους Ηπειρώτες τους λένε Αρβανίτες, τους Θεσσαλούς τους λένε Βλάχους, υποτιμητικά, τους Πρόσφυγες, Τούρκους κλπ. Όχι πως οι λαοί αυτοί είναι προς υποτίμηση αλλά το λένε με διάθεση υποτιμητική.). Και την εποχή λοιπόν εκείνη, δεν έχει προσεχθεί ότι για κάποιους έστω Αθηναίους και η Αιολική διάλεκτος της Λέσβου θεωρούνταν βάρβαρη. Η Αιολική διάλεκτος, μια άλλη διάλεκτος που δεν ήταν Αττική. Η ποιήτρια Σαπφώ και ο Πιττακός ο Μυτιληναίος ένας από τους Επτά Σοφούς της Ελλάδος θα πρέπει να θεωρούνται βάρβαροι, μη Έλληνες. Το κείμενο είναι από έναν διάλογο του Πλάτωνος, τον Πρωταγόρα. Ο Σοφιστής Πρόδικος ο Κείος από την νήσο Κέα υποστηρίζει ότι ο Συμωνίδης ονειδίζει τον Πιττακό «ὦ Σώκρατες, Σιμωνίδην ἄλλο ἢ τοῦτο, καὶ ὀνειδίζειν τῷ Πιττακῷ ὅτι τὰ ὀνόματα οὐκ ἠπίστατο ὀρθῶς διαιρεῖν ἅτε Λέσβιος ὢν καὶ ἐν φωνῇ βαρβάρῳ τεθραμμένος;». Λέει ότι ο Πιττακός, ένας από τους Επτά Σοφούς της αρχαίας Ελλάδος, δεν είναι κανένας άγνωστος, επειδή ήταν Λέσβιος ανατράφηκε με βάρβαρη φωνή, με βάρβαρη γλώσσα. Δηλαδή την Αιολική γλώσσα της Λέσβου, την θεωρεί αυτός από την Κέα βάρβαρη γλώσσα. Όσοι δηλαδή δεν ήταν Αθηναίοι …. Μιλούσαν Δωρικά οι Μακεδόνες ήταν βάρβαροι, μιλούσαν Αιολικά οι Λέσβιοι ήταν βάρβαροι. Λοιπόν καταλαβαίνουμε γιατί και τον Φίλιππο τον έλεγαν βάρβαρο και δεν έχει καμιά αξία.</p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<a name="_bbb" id="_bbb"></a>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<div id="menutable" align="center">
<table border="0" cellspacing="1" background="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCUWq7luPfebWANVRNIFt1fuebfSZimkX24Ki8EAkAqBMbIPRIJMcbIFuO4kURWUruJB53Gp5NZ0_R42gMwiJPO9zMoPOyGdYnB4F47tkhrDHIfAppMQl2hS1i8DglzKjRwAkLict_0K7i/s1600/tablebg.gif" cellpadding="0" width="316">
<tr bgcolor="#cdcbb2"><td><table border="0" cellspacing="0" cellpadding="2" width="314" bgcolor="#b09d8c">
<tr><td valign="top" align="center" style="text-indent:0px;"><a href="#_top"><big><big><strong>ΜΕΡΟΣ Β'</strong></big></big></a></td></tr></table>
</td></tr>
</table>
</div>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: left;"><a href="https://youtu.be/LwCA8yt-tgY?t=2286" target="_blank">00:38:06</a></p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: justify;">Τελικά … το πρώτον, για τους αρχαίους Μακεδόνες. Η συνέπεια αυτού του πράγματος, εφόσον οι αρχαίοι Μακεδόνες ήταν Έλληνες, τότε εάν οι Σκοπιανοί είναι απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων είναι συγγενείς των Ελλήνων και λύνεται κάθε πρόβλημα. Μη σκεφτείτε ότι ασχολούμαι με το θέμα αυτό μόνο και μόνο για να δικαιώσω τους Έλληνες και να χτυπήσω τους κακούς Σκοπιανούς κλπ. Όχι, με ενδιαφέρει η αλήθεια πρώτα-πρώτα γιατί χωρίς αλήθεια τίποτα δεν στηρίζεται, και ειρήνη να γίνει χωρίς αλήθεια είναι επίπλαστη, ψεύτικη και κάποτε θα ξαναμαλώσουμε. Όταν υπάρχει αλήθεια όμως και την δεχτούν όλοι τότε και η ειρήνη που προκύπτει από την αλήθεια είναι σταθερή.
Τώρα το δεύτερο, αν έχουν δικαίωμα για την λέξη Μακεδονία και αν έχουν σχέση με τους αρχαίους Μακεδόνες, αν έχουν καταγωγή. Κι εδώ θα δούμε ότι η αλήθεια είναι πολύ όμορφη και αν αυτά τα πράγματα τα κατανοήσουν όλοι σταματάει ο πόλεμος και γινόμαστε συγγενείς.
Και κάτι άλλο. Οι πιο συγγενείς των αρχαίων Μακεδόνων ήταν οι Σπαρτιάτες. Αλλά οι Σπαρτιάτες δεν δέχτηκαν να συμμετάσχουν στην εκστρατεία του Αλεξάνδρου, «Οι Έλληνες πλην των Λακεδαιμονίων» έγραψε όταν έστειλε δωρεές από την Ασία στο μαντείο των Δελφών, «Αλέξανδρος ο Φιλίππου και οι Έλληνες πλην των Λακεδαιμονίων».</p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<a name="_Toc458451604" id="_Toc458451604"></a>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<div id="menutable" align="center">
<table border="0" cellspacing="1" background="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCUWq7luPfebWANVRNIFt1fuebfSZimkX24Ki8EAkAqBMbIPRIJMcbIFuO4kURWUruJB53Gp5NZ0_R42gMwiJPO9zMoPOyGdYnB4F47tkhrDHIfAppMQl2hS1i8DglzKjRwAkLict_0K7i/s1600/tablebg.gif" cellpadding="0" width="416">
<tr bgcolor="#cdcbb2"><td><table border="0" cellspacing="0" cellpadding="2" width="414" bgcolor="#b09d8c">
<tr><td valign="top" align="center" style="text-indent:0px;"><a href="#_top"><strong>Το όνομα Μακεδονία</strong></a></td></tr></table>
</td></tr>
</table>
</div>
<a name="b06"></a>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: left;"><a href="https://youtu.be/LwCA8yt-tgY?t=2420" target="_blank">00:40:20</a></p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: justify;">Από την εποχή του Φιλίππου, ο Φίλιππος το μικρό κράτος το έκανε μεγαλύτερο, κατέκτησε πολλές περιοχές μέσα σε αυτές και την Παιονία, η οποία από τότε είναι μέρος της Μακεδονίας, δηλαδή η περιοχή που είναι τώρα το κράτος των Σκοπίων. Δείτε, αυτός είναι ένας χάρτης με βάση τα στοιχεία που έχει ο Ιεροκλής που έζησε την εποχή του Ιουστινιανού, το 530 περίπου έχει τα στοιχεία του σ’ έναν Συνέκδημο και αυτά τα στοιχεία μας βοηθούνε να καθορίσουμε τις επαρχίες που υπήρχαν τότε στην Αυτοκρατορία του Ιουστινιανού. Είναι η επαρχία η λεγόμενη Δευτέρα Μακεδονία ή Macedonia Salutaris με πρωτεύουσα την πόλη Στόβοι. Το οποίο σημαίνει ότι το όνομα της Μακεδονίας υπήρχε από τότε, δηλαδή από τα χρόνια του Φιλίππου και του Αλεξάνδρου διατηρούνταν συνέχεια αυτό το όνομα, υπήρχε εκεί πέρα και μέχρις ότου διαλύθηκε αυτό το σύστημα των επαρχιών αυτά τα μέρη ήταν μέρος της Μακεδονίας. Δηλαδή γεωγραφικά υπάρχει εκεί αυτό το όνομα και τώρα αυτό που λέχθηκε Βόρεια Μακεδονία ταιριάζει απολύτως σε όλη την χιλιόχρονη ιστορία της Μακεδονίας. Μετά βέβαια που έγιναν αλλαγές με νέους λαούς που ήρθαν στα Βαλκάνια το όνομα λησμονήθηκε εκεί της Μακεδονίας και μάλιστα αργότερα κάναν κι ένα Θέμα Μακεδονίας στην Βυζαντινή Αυτοκρατορία το οποίο όμως είχε πρωτεύουσα την Αδριανούπολη, δηλαδή ήταν στη Θράκη, μετατοπίστηκε, κι εδώ πέρα τι έμεινε; Ξεχάσαν την ονομασία Μακεδονία και έχουμε το καταπληκτικό που το ξέρετε όλοι σας αλλά δεν το προσέχει κανείς, το παράδοξο, ότι όταν στα τέλη προς το 1300 άρχισαν να μοιράζουν οι αυτοκράτορες, ο Ανδρόνικος ο Β’, ο γέρων, άρχισε να μοιράζει τίτλους σε μητροπολίτες με τον όρο Έξαρχος, από τότε άρχισαν να λέγονται «Υπερτίμου και Εξάρχου …» ο Θεσσαλονίκης ονομάστηκε «Πάσης Θετταλίας» και εξακολουθεί να λέγεται και σήμερα. Είναι ένα γεωγραφικό λάθος πολύ σημαντικό. Και ο μητροπολίτης Βεροίας λέγεται «Δευτέρας Θετταλίας» και ο Λαρίσης λεγόταν «Δευτέρας Θετταλίας και πάσης Ελλάδος». Βλέπετε τι λάθη υπάρχουν, τι παρανοήσεις υπάρχουν στη διάρκεια της Ιστορίας. 1299 για πρώτη φορά έχουμε μαρτυρία ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Ιάκωβος λέγεται «Υπέρτιμος και Έξαρχος πάσης Θετταλίας». Μετά από εκείνον είναι ο Γρηγόριος ο Παλαμάς, ο Συμεών ο Λειτουργιολόγος ο περίφημος και όλοι οι νεότεροι επί Τουρκοκρατίας, σημαντικά πρόσωπα, κορυφαίοι άγιοι, όλοι αυτοί έχουν αυτόν τον λανθασμένο τίτλο που υπάρχει και σήμερα.</p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<a name="_Toc458451605" id="_Toc458451605"></a>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<div id="menutable" align="center">
<table border="0" cellspacing="1" background="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCUWq7luPfebWANVRNIFt1fuebfSZimkX24Ki8EAkAqBMbIPRIJMcbIFuO4kURWUruJB53Gp5NZ0_R42gMwiJPO9zMoPOyGdYnB4F47tkhrDHIfAppMQl2hS1i8DglzKjRwAkLict_0K7i/s1600/tablebg.gif" cellpadding="0" width="416">
<tr bgcolor="#cdcbb2"><td><table border="0" cellspacing="0" cellpadding="2" width="414" bgcolor="#b09d8c">
<tr><td valign="top" align="center" style="text-indent:0px;"><a href="#_top"><strong>Σερμησιάνοι</strong></a></td></tr></table>
</td></tr>
</table>
</div>
<a name="b07"></a>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: left;"><a href="https://youtu.be/LwCA8yt-tgY?t=2730" target="_blank">00:45:30</a></p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: justify;">Εδώ τώρα θα μιλήσουμε για κάτι που είναι τελείως άγνωστο εδώ στην Ελλάδα και παντού, για την ιστορία των Σερμησιάνων. Το 614 μέχρι το 617-18-19 είχαν κατακλύσει την Βαλκανική οι Άβαροι, ένας λαός τουρκικός, με τουρκική γλώσσα. Ήρθαν από τα βάθη της Ασίας και εδώ αποτελούσαν ένα μεγάλο πρόβλημα. Είναι ο περίφημος αυτός λαός που είχε κυκλώσει την Κωνσταντινούπολη τότε που έγινε ο Ακάθιστος Ύμνος, ως ευχαριστήριος για την λύτρωση. Μάλλον πρέπει να υπήρχε ήδη ο Ακάθιστος Ύμνος. Αυτή η πολιορκία έγινε το 626, ο Ακάθιστος Ύμνος λίγο πιο νωρίς πρέπει να είχε γίνει γιατί αναφέρεται μέσα η κατάκτηση της πρωτεύουσας των Πυρολατρών. Οι Πέρσες με τους οποίους ήταν σε πόλεμο τότε οι Έλληνες; Οι Ρωμαίοι να το πούμε, οι Ρωμιοί. Όταν λέγαν Έλληνας τότε εννοούσαν την θρησκεία των Ειδωλολατρών. Λοιπόν οι Χριστιανοί Ρωμαίοι ήταν σε πόλεμο με τους Πέρσες οι οποίοι ήταν Πυρολάτρες και σε μια περιοχή, στον Καύκασο κοντά υπήρχε το Ιερόν, στην πρωτεύουσα της Ατροπατινής. Η Ατροπατινή κατάντησε μετά να γίνει Αζροπατινή και έγινε Αζερμπαϊτζάν. Το Αζερμπαϊτζάν είχε από τότε πετρέλαια και υπήρχε μια πετρελαιοπηγή ή αέριο που ήταν αναμμένη και συνέχεια έκαιγε χωρίς να τελειώνει ποτέ. Κι αυτό το θεωρούσαν σαν θαύμα, αιώνιο πυρ, άσβεστο πυρ, και το λατρεύανε. Αυτό το έσβησε ο Ηράκλειος ο αυτοκράτωρ όταν έφτασε εκεί και την κυρίευσε και γι’ αυτό έχει μείνει στον Ακάθιστο Ύμνο: «Χαίρε πυρός προσκύνησιν παύσασα», «της απάτης την κάμινον σβέσασα». Η κάμινος της απάτης ήταν αυτό το αιώνιο πυρ που έβγαινε. Πιο νωρίς λιγάκι είχε γίνει αυτό, το 624 είχε γίνει. Βλέπετε μέσα στην λατρεία έμεινε αυτή η νίκη. Αυτή η νίκη έχει μείνει και στο Κοράνιο. Στο Κοράνιο υπάρχει <a href="https://www.youtube.com/watch?v=DrnEsOYbzw8" target="_blank"><strong><big>ένα κεφάλαιο που λέγεται Ρουμ</big></strong></a>, για τους Έλληνες, τους Ρωμαίους και λέει ότι οι Πέρσες νίκησαν τους Ρωμαίους αλλά οι Ρωμαίοι θα νικήσουν τους Πέρσες. Είναι οι πόλεμοι του Ηρακλείου με τους Πέρσες. Ο Μωάμεθ δηλαδή ήταν με το μέρος των Ρωμαίων.</p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: justify;">Οι Άβαροι λοιπόν είχαν κυκλώσει και την Θεσσαλονίκη, στην Κωνσταντινούπολη η Παναγία έσωσε την Κωνσταντινούπολη, εδώ την έσωσε ο άγιος Δημήτριος, φεύγοντας αυτοί όμως πήραν τους λαούς που ήταν στην Μακεδονία και τους μετέφεραν στην πρωτεύουσα των Αβάρων που ήταν το Σίρμιο (Σρέμσκα Μιτρόβιτσα). Το Σίρμιο ήταν αρχαία πόλις, ήταν πρωτεύουσα του Ιλλυρικού και επί Ρωμαίων και τώρα είχε γίνει πρωτεύουσα των Αβάρων. Το 618-19 μετέφεραν αυτούς τους πληθυσμούς εκεί και τους εγκαταστήσαν κοντά στο Σίρμιο. Έμειναν εκεί περίπου 60 χρόνια. Αυτά μας τα διηγείται το Δεύτερο Βιβλίο των Θαυμάτων του αγίου Δημητρίου και έχουμε και κάτι άλλες πληροφορίες. Μείναν 60 χρόνια εκεί, όπως έγινε η Μετοικεσία της Ιερουσαλήμ στη Βαβυλώνα, η Βαβυλώνια Αιχμαλωσία. <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEid-Qq2Zv382T_LwqPDLc56oCjbAtcvhqZxiJssxI61gM8EqYZWI6fZQsTgLw8J8Y6k_gA7YhcOvr62i_BHy2DkRs_OQRLaLAnGkY38P7kBFobye_WiH6jKS4aMMN6LfN0kaoT_JM7ojGC9/s1600/%25CE%2595%25CE%25B9%25CF%2581%25CE%25B7%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25AF%25CE%25BF%25CF%2582-%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2581%25CE%25B5%25CE%25AF%25CE%25B1+%25CE%25A3%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25BC%25CE%25B7%25CF%2583%25CE%25B9%25CE%25AC%25CE%25BD%25CF%2589%25CE%25BD.jpg" target="_blank"><img border="0" width="300" align="left" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEid-Qq2Zv382T_LwqPDLc56oCjbAtcvhqZxiJssxI61gM8EqYZWI6fZQsTgLw8J8Y6k_gA7YhcOvr62i_BHy2DkRs_OQRLaLAnGkY38P7kBFobye_WiH6jKS4aMMN6LfN0kaoT_JM7ojGC9/s1600/%25CE%2595%25CE%25B9%25CF%2581%25CE%25B7%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25AF%25CE%25BF%25CF%2582-%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2581%25CE%25B5%25CE%25AF%25CE%25B1+%25CE%25A3%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25BC%25CE%25B7%25CF%2583%25CE%25B9%25CE%25AC%25CE%25BD%25CF%2589%25CE%25BD.jpg" /></a>Εκεί κράτησε 70 χρόνια εδώ κράτησε 60. Μετά 60 χρόνια 678, μετά το 677 πάντως, αυτοί ξεσηκώνονται και ζητάν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους. Τελικά το πετυχαίνουν αλλά έχοντας επικεφαλής τους έναν Βούλγαρο φύλαρχο, τον Κουβέρ. Αυτό το χρησιμοποίησαν πολύ οι νεώτεροι Βούλγαροι τον 19ο αιώνα για να πουν ότι υπήρχε δυτική Βουλγαρία εδώ στα μέρη των Σερμησιάνων. Οι Σερμησιάνοι αυτοί κατεβαίνουνε, έρχονται εδώ πέρα και με άδεια του αυτοκράτορος Κωνσταντίνου το 678 με 680 εγκαθίστανται στον Κεραμήσιο Κάμπο και από εκεί και πέρα έχουμε κάτι άλλες ιστορίες. <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0PvuVA5OQzq-oLFeu-IztFFG5QkEEcMDDCSuCsWBZcCUgj1jpD-lA89ukDjJ2otxOo4o14VFsQ0957iJKwYApBuWhtbFZ4TBOgyJkiAn2pfYIV9S5UgaqUZcOixy80MrsX4MXDzEo_xgt/s1600/%25CE%2595%25CE%25B9%25CF%2581%25CE%25B7%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25AF%25CE%25BF%25CF%2582-%25CE%259C%25CE%25B1%25CF%258D%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2582-%25CE%25A3%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25BC%25CE%25B7%25CF%2583%25CE%25B9%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25BF%25CE%25B9.jpg" target="_blank"><img border="0" width="300" align="right" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0PvuVA5OQzq-oLFeu-IztFFG5QkEEcMDDCSuCsWBZcCUgj1jpD-lA89ukDjJ2otxOo4o14VFsQ0957iJKwYApBuWhtbFZ4TBOgyJkiAn2pfYIV9S5UgaqUZcOixy80MrsX4MXDzEo_xgt/s1600/%25CE%2595%25CE%25B9%25CF%2581%25CE%25B7%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25AF%25CE%25BF%25CF%2582-%25CE%259C%25CE%25B1%25CF%258D%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2582-%25CE%25A3%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25BC%25CE%25B7%25CF%2583%25CE%25B9%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25BF%25CE%25B9.jpg" /></a>Ένας αρχηγός τους, θα δούμε την σφραγίδα του, Μαύρος λεγότανε, πολύγλωσσος και πολύγαμος ήταν αυτός, είχε πολλές γυναίκες.</p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: left;"><a href="https://youtu.be/LwCA8yt-tgY?t=3084" target="_blank">00:51:24</a></p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: justify;">Αυτοί οι Σερμησιάνοι ήταν απόγονοι των αρχαίων, των Μακεδόνων της Μακεδονίας, της περιοχής αυτής της Μακεδονίας. Πήγαν εκεί πέρα. Σε αυτό το βιβλίο αυτός που τα περιγράφει λέει, επιμιγέντες, ήρθαν σε επιμιξίες. Στην πραγματικότητα όμως ούτε αυτός που τα έγραψε εκεί είχε άμεση επαφή, γιατί ξέρετε ότι όταν έρχονται πρόσφυγες σε ένα μέρος τους βλέπουμε με αρνητικό μάτι. Όταν ήρθαν οι πρόσφυγες στην Ελλάδα τους είπαν Τουρκόσπορους. Τι θα πει Τουρκόσπορος; Αυτός που έμεινε έγκυος η μητέρα του από Τούρκο. Έτσι κι αυτός εδώ που παίρνει μια αρνητική στάση απέναντί τους, τους λέει επιμιγέντες και έγιναν άπειρο πλήθος κλπ. Εδώ τώρα και οι ιστορικοί οι δικοί μας που ασχολήθηκαν με τους Σερμησιάνους και δεν κατέληξαν σε αυτό που θα πούμε εδώ πέρα, αλλά κάτι άλλο, προσπαθήσαν να μειώσουν την ύπαρξή τους. Δεν καταλαβαίνουν κάτι, ότι την εποχή εκείνη οι άνθρωποι είχανε σε πολύ μεγάλο βαθμό σεβασμό στις θρησκείες, στις θρησκευτικές τους συνήθειες. Αυτοί που μεταφέρθηκαν όλοι βιαίως εκεί πέρα στην περιοχή του Σιρμίου ήτανε Ορθόδοξοι Χριστιανοί και μείναν Ορθόδοξοι Χριστιανοί και γυρίσαν σαν Ορθόδοξοι Χριστιανοί. Γάμοι με τους Αβάρους, με τους Σλάβους, τους Βουλγάρους της περιοχής δεν μπορούσαν να γίνουν γιατί όλοι αυτοί οι λαοί ήτανε ειδωλολατρικοί. Δεν είχε γίνει ακόμη ο εκχριστιανισμός των Σλάβων που έγινε πολύ αργότερα. Εδώ είμαστε περίπου 100 πριν από τους αγίους Κύριλλο και Μεθόδιο, τότε που γίνεται η μεγάλη αλλαγή των Σλάβων. Αυτό ήταν πριν ακόμη οι Σλάβοι γίνουν Χριστιανοί. Το είπε εκείνος ο συγγραφέας, το παίρνουν και οι σημερινοί Φιλόλογοι Ιστορικοί, οι οποίοι βέβαια ποτέ δεν καταλαβαίνουν την σημασία που είχαν οι θρησκείες για τους ανθρώπους εκείνης της εποχής. Υπήρχε ένα εμπόδιο για να έρθουν σε επιγαμίες, σε επιμιξίες οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί αυτοί που είχαν μεταφερθεί από την Μακεδονία και κάποιες άλλες περιοχές, στην περιοχή του Σιρμίου με τους κατοικούντες εκεί Αβάρους, Σλάβους και Βουλγάρους. Μόνο αν αρπάζουν αυτοί κορίτσια από τις χριστιανικές και τα βάζαν στα χαρέμια τους. Είχαν και πολυγαμία. Τους νεκρούς τους έκαιγαν. Και το ότι έχουμε σημαντικές εγκαταστάσεις στην Ελλάδα από αυτή την εποχή τις καταλαβαίνουμε, στην νότιο Ελλάδα, γιατί σε όλα τα μέρη πήγαν Σλάβοι, από τα νεκροταφεία το καταλαβαίνουμε, αν αντί για οστά έχουν τέφρα, έχουν δοχεία με τέφρα, τεφροδόχα αγγεία. Η διαφορά ήταν τόσο μεγάλη …. δεν είναι όπως τώρα στην Αμερική που είναι Προτεστάντες, Καθολικοί, Ορθόδοξοι και γίνονται γάμοι μεταξύ τους. Εδώ είχαμε κάτι τελείως διαφορετικό.</p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: left;"><a href="https://youtu.be/LwCA8yt-tgY?t=3332" target="_blank">00:55:32</a></p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: justify;">Επομένως όταν ήρθαν αυτοί και έγιναν γνωστοί ως Σερμησιάνοι, από Σέρμιον, Σερμίον λέγαν τότε το Σίρμιο, ήταν ένας λαός που είχε διατηρηθεί καθαρός ας πούμε από επιμιξίες. Βεβαίως οπωσδήποτε θα ξέρανε και την κυριαρχούσα γλώσσα που ήταν η Σλαβική στην περιοχή του Σερμίου. Δηλαδή ήταν δίγλωσσοι. Μέσα στην οικογένεια μπορούσαν να μιλάνε Ελληνικά και έξω χρησιμοποιούσαν την Σλαβική. Ήρθαν λοιπόν εγκαταστάθηκαν σε αυτά τα μέρη, και μάλιστα το κέντρο με την άδεια του αυτοκράτορα της Κωνσταντινουπόλεως Κωνσταντίνου … Εκεί υπήρχαν Σλάβοι Δρουγουβίτες. Αυτοί ήτανε σύμμαχοι, δηλαδή η περιοχή υπαγόταν στην Αυτοκρατορία της Κωσταντινουπόλεως, μέσα εκεί ζούσανε, σε αυτά τα μέρη δηλαδή από την Βέροια μέχρι την περιοχή αυτή των Σκοπίων, ο μόνος σλαβικός λαός που υπήρχε ήταν οι Δρουγουβίτες. Στάλθηκε και εντολή στους Δρουγουβίτες να τους βοηθήσουν με παροχή τροφίμων. Χρήματα θα είχαν μαζί τους αλλά όχι και τρόφιμα αυτοί που ήρθαν από επάνω από τον Δούναβη. Γι’ αυτούς λοιπόν ιδρύεται εκ νέου η επισκοπή Στοβών. Πρωτεύουσα της Δευτέρας Μακεδονίας ήταν η πόλις Στόβοι. Τώρα ξαναιδρύεται αυτή η επισκοπή. Ένα μέρος τους μεταβαίνει στην Θεσσαλονίκη και από εκεί στην Κωσταντινούπολη, υπό την ηγεσία ενός Μαύρου. Το 681 στην 6η Οικουμενική Σύνοδο υπογράφει ο επίσκοπος Στοβών Ιωάννης. Το 688 ο Ιουστινιανός Β’ έχοντας περατώσει την εκστρατεία του κατά των Βουλγάρων, εισέρχεται στην Θεσσαλονίκη κι έχουμε μια επιγραφή που σωζόταν στην Άγιο Δημήτριο που μιλάει για δωρεές που κάνει στον Άγιο Δημήτριο κι έχουμε και την χρονολογία εκεί, είναι 688. Επιστρέφοντας αυτός μεταφέρει δεκάδες χιλιάδες Σλάβους και Βουλγάρους, κυρίως Σλάβους. Την εποχή εκείνη διακρίνονται γιατί οι Βούλγαροι μιλούσαν Τουρκική γλώσσα. Μετά εκσλαβίστηκαν. Η πραγματική Βουλγαρική γλώσσα είναι συγγενής της Τουρκικής και έχουμε τέτοιες επιγραφές πολλές στην περιοχή της Βουλγαρίας. Περίπου 70.000 Σλάβους πήρε από αυτές τις περιοχές. Ποιοι ήταν αυτοί οι Σλάβοι; Ένα μέρος θα ήταν οι Δρουγουβίτες. Το όνομα Δρουγουβίτες … σε όλες τις Σλαβικές γλώσσες, Ντρούγκ είναι ο φίλος, μπορεί να είχαν αυτή την ονομασία επειδή παρουσιάστηκαν ως φίλοι των Χριστιανών εδώ πέρα, μπορεί να αυτοπροσδιορίζονταν να λέγανε, Ντρούγκ και από εκεί έμεινε η ονομασία Δρουγουβίτες. Υπάρχει και κάποια άλλη … ένα παραπλήσιο όνομα υπάρχει επάνω στα μέρη, κοντά στην Εσθονία. Προσωπικά το βρίσκω πολύ πιο πιθανό να είναι από την λέξη Ντρούγκ που θα πει, φίλος, σύντροφος. Αυτοί ήτανε φιλικοί προς την Κωνσταντινούπολη και είχαν δεχτεί την κυριαρχία του Αυτοκράτορα. Ίσως από αυτούς πήρε, γιατί δεν τους πήρε με εχθρική … Παίρνει 70.000 τους εγκαθιστά στο Θέμα του Οψικίου, μάλλον στην περιοχή της Βιθυνίας, εκεί που ήταν η Νίκαια της Βιθυνίας, και από αυτούς διαλέγει 30.000 και τους κάνει στρατιώτες, μισθοφόρους στρατιώτες. Μάλλον και πάνω από 70.000 θα ήταν για να δώσουν 30.000 στρατιώτες. Και αυτούς τους ονόμασε και Περιούσιον Λαόν, δηλαδή τους φερόταν με ιδιαίτερη … τους θεωρούσε δικό του λαό. Αυτό γίνεται το 688, λίγο αργότερα το 692 παίρνει αυτούς τους Σλάβους που είχε πάρει από την Μακεδονία και πάνε να αντιμετωπίσουν τους Άραβες. Αλλά εκεί πέρα προσεταιρίστηκαν οι Άραβες τον στρατηγό τους τον Νέπουλο. Τώρα το όνομα αυτό δεν ξέρω, υπήρχε η λέξη Μπόιρα που σημαίνει τον άρχοντα στα Βουλγαρικά, από εκεί βγήκε το Βογιάρος. Κάτι εκεί λέγεται ότι του έδωσε και χρήματα και 20.000, 30.000 ήταν, 20.000 πήγανε στους Άραβες. Αυτό σημαίνει ότι δεν ήταν Χριστιανοί, γιατί οι Χριστιανοί δεν πηγαίναν με τους Άραβες.</p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: left;"><a href="https://youtu.be/LwCA8yt-tgY?t=3710" target="_blank">01:01:50</a></p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: justify;">Το θέμα είναι ότι εδώ στην περιοχή των Σκοπίων εγκαταστάθηκαν αυτοί οι Σερμησιάνοι που ήταν ελληνικής καταγωγής ας το πούμε με τον ευρύτερο όρο. Υπήρχαν οι Δρουγουβίτες. Ένα μεγάλος μέρος των Δρουγουβιτών φεύγει, τους μεταφέρει ο Ιουστινιανός ο Β’, ο Ρινότμητος, τους μεταφέρει στην Μικρά Ασία και από εκεί και τελικά χάνονται αυτοί γιατί ένα μέρος τους πήγε στους Άραβες. Αυτό σημαίνει ότι σε μεγάλο βαθμό ο λαός που έμεινε στην περιοχή των Σκοπίων έχουν την καταγωγή από τους Σερμησιάνους οι οποίοι Σερμησιάνοι κατάγονται τελικά από την Μακεδονία.</p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: left;"><a href="https://youtu.be/LwCA8yt-tgY?t=3782" target="_blank">01:03:02</a></p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: justify;">Δεν μου αρέσει να χρησιμοποιώ εθνικές καταγωγές κλπ. αλλά εδώ το κάνω μόνο και μόνο για να σταματήσει να υπάρχει αυτό το μίσος που υπάρχει εδώ μέσα στην Ελλάδα προς αυτούς τους γείτονες, οι οποίοι φυσικά από την πλευρά τους στηρίζονται και υποστηρίζουν ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες δεν ήταν Έλληνες … Τι έγιναν οι Σερμησιάνοι, χαθήκαν; Υπήρξε κι ένας ιστορικός εδώ στην Ελλάδα που νόμισε ότι ο Ιουστινιανός ο Β’ μετέφερε τους Σερμησιάνους. Το ότι δεν μετέφερε τους Σερμησιάνους φαίνεται … πρώτα απ’ όλα Σκλαβήνοι λέγονται, από τον Θεοφάνη τον Χρονογράφο, και όχι Σερμησιάνοι. Το όνομα Σερμησιάνοι όμως το είχαν, το έχουμε σε μια σφραγίδα. Οι Σερμησιάνοι μείνανε, δεν είχε λόγο να τους πάρει, γιατί εκείνη την εποχή εκείνους που δεν είχαν την θρησκεία την ορθόδοξη εκείνους μεταφέρανε και τους πηγαίναν σε άλλα μέρη. Αργότερα πήραν τους Παυλικιανούς από την Μικρά Ασία τους πήγανε στην Θράκη κλπ.</p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-indent:0px; text-align: center;"><big><b>Από τον Πόντο στην Κρήτη</b></big></p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: justify;">Επειδή είχε ερημώσει η Κρήτη, γι’ αυτό. Ποντίους μεταφέρανε στην Κρήτη και γι’ αυτό μεταφέρθηκε και η ποντιακή βράκα στην Κρήτη και έγινε κρητική βράκα. Και την βράκα αυτή την βλέπουμε σε περσικές ενδυμασίες. Οι Πέρσες είχαν τέτοιου είδους τριγωνική βράκα. Την έχουμε και στα ψηφιδωτά της Ραβέννας με τους Τρεις Μάγους. Την έχουμε και εδώ στα ανάγλυφα της Καμάρας, της Αψίδος του Γαλερίου μπορούμε να δούμε αυτό το ένδυμα. Από εκεί κατάγεται η ποντιακή βράκα, η οποία κατόπιν, την εποχή του Νικηφόρου Φωκά (961 μ.Χ.), επειδή φύγαν οι Άραβες από την Κρήτη, χρειαζόταν νέο πληθυσμό, μετέφερε από τον Πόντο και μεταφέρθηκε και η τυπική. Και λένε πώς γίνεται Κρήτες και Πόντιοι που είναι τόσο μακριά να έχουν την ίδια βράκα.</p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: justify;">Επίσης την εποχή εκείνη ο Ιουστινιανός είχε μετοικήσει όλους τους Χριστιανούς της Κύπρου στην Κύζικο, δίπλα στην Βιθυνία, και ιδρύθηκε εκεί μια πόλις η Νέα Ιουστινιανούπολις, ώσπου η Αυτοκρατορία κατέκτησε ξανά την Κύπρο και τους ξαναπήγανε στον τόπο τους. Αυτή την εποχή γίνονταν πολλές τέτοιες μετοικεσίες.</p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: justify;">Στην περιοχή των Σκοπίων μείναν οι Σερμησιάνοι και αυτό αποδεικνύεται ότι το 692 υπογράφει πάλι επίσκοπος Στοβών στην Πενθέκτη Σύνοδο. Μάλιστα υπογράφει τελευταίος μεταξύ άλλων τριών επισκόπων της Μακεδονίας. Ο Φιλίππων (λίγο πιο πάνω από την Καβάλα) Ανδρέας, Αμφιπόλεως Ανδρέας και Εδέσσης Ισίδωρος. Τέταρτος, με αυτούς, είναι ο Στοβών Μαργαρίτης. Αυτός ο … έκανε μια πολύ όμορφη εργασία για τους Σερμησιάνους με την γνώμη όμως ότι ήταν Σλάβοι. Δεν ήταν Σλάβοι οι Σερμησιάνοι, ήταν απλώς δίγλωσσοι. Και φυσικά αγνοούνε οι Ιστορικοί αυτοί, οι Φιλόλογοι τις υπογραφές των επισκόπων των Στοβών γιατί ασχολούνται ο καθένας με μια περιοχή κλπ. Οι υπογραφές δείχνουν ότι η επισκοπή Στοβών παρέμεινε στην θέση και μετά τι γίναν αυτοί οι Σερμησιάνοι;</p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: justify;">Εδώ έχουμε έναν κατάλογο των πόλεων της Δευτέρας Μακεδονίας. Επαρχία Μακεδονίας Β’ πόλεις οκτώ: Στόβοι, Άργος (Άργος Ορεστικό), Ευστράλων (Στρούμνιτσα), Πελαγονία (Μοναστήρι-Μπίτολα), Βάρκμα; Κλπ. Η Δευτέρα Μακεδονία … στην περιοχή της FyroM. Δείτε την πορεία των Σερμησιάνων. Το Σίρμιο είναι στην επάνω αριστερή γωνία, λίγο πιο ανατολικά είναι το Βελιγράδι, η πορεία των Σερμησιάνων ακολουθεί τον ποταμό Μοράβα. <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhaX8W1BNbHbcy546w8rL1TqPREx_jOJ_68nNUkyxwU4oaYzDiLBsXQAW06kR6RT010NHEZtdlN-TNn0vDjlTstohtVFKUs-h6ZnpdgVvvQxA0ZzBcqHv1V9FuDgqMTWGpDM_aE_Iku9I45/s1600/%25CE%2595%25CE%25B9%25CF%2581%25CE%25B7%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25AF%25CE%25BF%25CF%2582-Tabula+Peutingeriana.jpg" target="_blank"><img border="0" width="300" align="right" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhaX8W1BNbHbcy546w8rL1TqPREx_jOJ_68nNUkyxwU4oaYzDiLBsXQAW06kR6RT010NHEZtdlN-TNn0vDjlTstohtVFKUs-h6ZnpdgVvvQxA0ZzBcqHv1V9FuDgqMTWGpDM_aE_Iku9I45/s1600/%25CE%2595%25CE%25B9%25CF%2581%25CE%25B7%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25AF%25CE%25BF%25CF%2582-Tabula+Peutingeriana.jpg" /></a>Ακριβώς στο κέντρο της FyroM είναι οι Κεραμίαι, ο Κεραμήσιος κάμπος, στο Πρίλεπ, η περιοχή γύρω από το Πρίλεπ. Και ο αρχαίος χάρτης, η Tabula Peutingeriana (ο χάρτης ονομάστηκε έτσι από τον Γερμανό συλλέκτη Κόνραντ Πόιτινγκερ (1465–1547) και φυλάσσεται στη Βιέννη), ένας χάρτης του 5ου αιώνα μ.Χ. (αντίγραφο του 13ου αιώνα), που έχει την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και έχει τις πόλεις, τον κατέγραψα για να τον δείτε. Ceramie στα λατινικά γραμμένο, πιο κάτω Heraclea, Ηράκλεια στη περιοχή των Μπίτολα, του Μοναστηρίου. Και δείτε και αυτό: «Μαύρω Πατρικίω τω άρχοντι των Σερμησιάνων και Βουλγάρων». Είπαμε, αυτοί γυρίσαν, κατεβήκαν κάτω, είχαν φύλαρχο Βούλγαρο, δηλαδή ουσιαστικά υπήρχε ένας στρατός βουλγαρικός και λαός ήτανε αυτός των Σερμησιάνων. Ο αρχηγός ο Βούλγαρος και οι άλλοι ήτανε πολύγαμοι, σίγουρα δεν ήτανε Χριστιανοί γιατί είχαν πολλές γυναίκες. Μετά ο Μαύρος πήγε στην <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqTdSje5f3xYu_bkOzbdyFezXC-dQOsV7L35w2BfSILcuRx_O9sya7G4ZP_ZWOYOLXyN60S4lsQemPXdB38Uv04rl98NEkhZ6rYFeYCho4P0-9JJF2pyiLrzC6NW5MvDO4YP2oSYER50_o/s1600/%25CE%2595%25CE%25B9%25CF%2581%25CE%25B7%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25AF%25CE%25BF%25CF%2582-Tabula+Peutingeriana+%25CE%25A3%25CF%2584%25CF%258C%25CE%25B2%25CE%25BF%25CE%25B9-%25CE%2588%25CE%25B4%25CE%25B5%25CF%2583%25CF%2583%25CE%25B1.jpg" target="_blank"><img border="0" width="300" align="left" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqTdSje5f3xYu_bkOzbdyFezXC-dQOsV7L35w2BfSILcuRx_O9sya7G4ZP_ZWOYOLXyN60S4lsQemPXdB38Uv04rl98NEkhZ6rYFeYCho4P0-9JJF2pyiLrzC6NW5MvDO4YP2oSYER50_o/s1600/%25CE%2595%25CE%25B9%25CF%2581%25CE%25B7%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25AF%25CE%25BF%25CF%2582-Tabula+Peutingeriana+%25CE%25A3%25CF%2584%25CF%258C%25CE%25B2%25CE%25BF%25CE%25B9-%25CE%2588%25CE%25B4%25CE%25B5%25CF%2583%25CF%2583%25CE%25B1.jpg" /></a> Κωνσταντινούπολη και τον είχαν κάνει Πατρίκιο και Άρχοντα των Σερμησιάνων. Και οι υπογραφές τις 6ης Οικουμενικής Συνόδου και της Πενθέκτης, Στόβοι, Έδεσσα, Αμφίπολις και Φίλιπποι.</p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: left;"><a href="https://youtu.be/LwCA8yt-tgY?t=4330" target="_blank">01:12:10</a></p>
<p style="text-indent:0px; text-align: center;"><big><b>Ανακεφαλαίωση για Σερμησιάνους</b></big></p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: justify;">Το 614 με 619 μετοικεσία πολλών χιλιάδων οικογενειών Χριστιανών, κυρίως από την Μακεδονία και εγκατάσταση τους κοντά στην πρωτεύουσα των Αβάρων, το Σερμίον, το αρχαίο Σίρμιο. </p>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8WAnqFreQ0bmbRDAY2MRxxFFSKBBIpilViF5EuEVtgj-c4Jwbty3WxzGb0kmJaEHGe1HOqA2jdIxLOloVd66AuPcBNxOb_wQulkWlvAzINT-KTyvm5lBhVvAa-ryUnLs3ljwg58hhbGHB/s1600/%25CE%2595%25CE%25B9%25CF%2581%25CE%25B7%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25AF%25CE%25BF%25CF%2582-%25CE%25A3%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25BC%25CE%25B7%25CF%2583%25CE%25B9%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25BF%25CE%25B9.jpg" target="_blank"><img border="0" width="300" align="left" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8WAnqFreQ0bmbRDAY2MRxxFFSKBBIpilViF5EuEVtgj-c4Jwbty3WxzGb0kmJaEHGe1HOqA2jdIxLOloVd66AuPcBNxOb_wQulkWlvAzINT-KTyvm5lBhVvAa-ryUnLs3ljwg58hhbGHB/s1600/%25CE%2595%25CE%25B9%25CF%2581%25CE%25B7%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25AF%25CE%25BF%25CF%2582-%25CE%25A3%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25BC%25CE%25B7%25CF%2583%25CE%25B9%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25BF%25CE%25B9.jpg" /></a><p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: justify;">60 έτη αιχμαλωσίας, 614 με 619 έως 678 περίπου στην περιοχή του Σερμίου χωρίς επιμιξίες με τους αλλόπιστους, δεν μπορούσαν να γίνουν επιμιξίας γιατί ήτανε διαφορετική θρησκεία, Άβαροι, Σλάβοι και Βούλγαροι. </p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: justify;">678 με 680 επάνοδος των Χριστιανών Σερμησιάνων, τώρα πλέον διγλώσσων, πλέον μιλούσαν και Ελληνικά και Σλαβικά, και εγκατάσταση τους κυρίως στην περιοχή του Κεραμησίου κάμπου.</p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: justify;">Στην 6η Οικουμενική Σύνοδο συμμετείχε και ο επίσκοπος Ιωάννης … για τους Σερμησιάνους, επισκοπή Στοβών.</p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: justify;">Ενώ εγκαταστάθηκαν οι Σερμησιάνοι εκεί, καθαροί Σλάβοι από την Μακεδονία, μεταφέρονται πανοικεί στην Βιθυνία, ολόκληρες οικογένειες από τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό τον Β’. 30.000 κατατάσσονται στον στρατό, οι οποίοι όμως επειδή δεν ήταν Χριστιανοί, στην πρώτη τους μάχη, στη Σεβαστούπολη της Κιλικίας το 692, 20.000 από αυτούς αυτομόλησαν στους αντιπάλους Άραβες που ήταν εχθροί των Χριστιανών.</p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: justify;">Οι Σερμησιάνοι παρέμειναν στην περιοχή και ο επίσκοπος των Στοβών Μαργαρίτης υπέγραψε στην Πενθέκτη Σύνοδο μαζί με άλλους επισκόπους της Μακεδονίας, Φιλίππων Ανδρέα, Αμφιπόλεως Ανδρέα, και Εδέσσης Ισίδωρο.</p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<a name="_Toc458451606" id="_Toc458451606"></a>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<div id="menutable" align="center">
<table border="0" cellspacing="1" background="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCUWq7luPfebWANVRNIFt1fuebfSZimkX24Ki8EAkAqBMbIPRIJMcbIFuO4kURWUruJB53Gp5NZ0_R42gMwiJPO9zMoPOyGdYnB4F47tkhrDHIfAppMQl2hS1i8DglzKjRwAkLict_0K7i/s1600/tablebg.gif" cellpadding="0" width="416">
<tr bgcolor="#cdcbb2"><td><table border="0" cellspacing="0" cellpadding="2" width="414" bgcolor="#b09d8c">
<tr><td valign="top" align="center" style="text-indent:0px;"><a href="#_top"><strong>Ο Βόρις της Βουλγαρίας</strong></a></td></tr></table>
</td></tr>
</table>
</div>
<a name="b08"></a>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: left;"><a href="https://youtu.be/LwCA8yt-tgY?t=4440" target="_blank">01:14:00</a></p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: justify;">Το 842 οι περιοχές αυτές των Χριστιανών απογόνων των Σερμησιάνων κατακτούνται από τον άρχοντα της Βουλγαρίας τον Πρεσιάν. Ο διάδοχος του το 864 είναι ο Βόρις ο οποίος είναι ο πρώτος Χριστιανός Βασιλιάς της Βουλγαρίας, βαπτίζεται Χριστιανός. Ανάγκασε να βαπτιστούν και οι άρχοντες. Στην πρωτεύουσα την Πλίσκα ήταν αυτή η βάπτιση και έγιναν με το ζόρι κι άλλοι. Όσοι αντιστάθηκαν, σφάχτηκαν. Και αργότερα είχε στείλει το σπαθί στον Πάπα της Ρώμης για να δείξει με πιο σπαθί σφάχτηκαν αυτοί που αντιδρούσανε.
Στην περιοχή της κυρίως Βουλγαρίας που ήτανε το βόρειο μέρος της σημερινής Βουλγαρίας, πάνω από το όρος Αίμος ή Μπαλκάν μέχρι τον Δούναβη ποταμό, ήτανε οι κυρίως Βούλγαροι, αυτοί που μιλούσαν αυτή την Τουρκική Βουλγαρική γλώσσα που την ξέρουμε από τις επιγραφές. Την εποχή εκείνη ήδη με τους Σλάβους που ζούσαν στα Βαλκάνια είχαν μάθει την Σλαβική γλώσσα. Η Σλαβική γλώσσα είχε γίνει πια η γλώσσα όλου του κράτους. Αυτό το κράτος ήταν τεράστιο. Δηλαδή με τις κατακτήσεις που έκανε και ο Πρεσιάν, ο πατέρας του Βόριδος, είχε φτάσει ως τα παράλια της Αδριατικής. Άρχιζε από την Μαύρη Θάλασσα το κράτος έφτανε ως την Αδριατική, από πάνω άρχιζε από τον Δούναβη κι έφτανε ως εδώ τα μέρη της Μακεδονίας και περιέλαβε φυσικά και την περιοχή αυτή της FyroM. Και προς βορράν και το Βελιγράδι ήτανε υπό την κυριαρχία του, δηλαδή το μεγαλύτερο μέρος της Σερβίας είχε κατακτηθεί από τον Περσιάν. Όλες αυτές οι περιοχές ήτανε σλαβικοί πληθυσμοί, η γλώσσα η Σλαβική επεκράτησε. Προσέξτε όμως με το ζόρι οι λαοί δεν αλλάζουνε συνήθειες.</p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: justify;">Αρχίζει ένα καταπληκτικό ιεραποστολικό έργο τότε μέσα σε αυτή την Αυτοκρατορία. Ο βασιλεύς αυτός, ο Βόρις, ήθελε να γίνουνε Χριστιανοί. Το πίστευε, δεν έγινε από πολιτική σκοπιμότητα, το πίστευε γιατί τα τελευταία του χρόνια έγινε μοναχός και μόνασε στην Πρεσλάβα (Υπερένδοξη). Σλάβα είναι η Δόξα, Πρεσλάβα είναι Πανένδοξη. Η οποία γίνεται το εκκλησιαστικό κέντρο της Βουλγαρίας, της περιοχής εκείνης της Βουλγαρίας. Ο Βόρις ήθελε να γίνουν πραγματικά Χριστιανοί κι όχι απλώς να βαπτιστούν και τελειώσαμε όπως γίνεται σήμερα, ας πούμε.</p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: justify;">Σήμερα οι Έλληνες, ας πούμε, είναι πραγματικοί Χριστιανοί; Απλώς βαπτισμένοι Χριστιανοί είναι. Ο Χριστιανισμός δεν κυριαρχεί. Και όχι ότι τώρα άρχισε να γίνεται, γενικά. Συνήθειες βλέπετε, τώρα, χριστουγεννιάτικα δένδρα, φάτνες, αγιοΒασίλιδες κλπ. αυτά δεν έχουν σχέση με τον Χριστό. Τα δώρα δηλαδή των Χριστουγέννων δεν έχουν σχέση ούτε με τα δώρα των Μάγων … Ονομάζουμε σήμερα χριστιανικά κράτη τόσα και τόσα. Εγώ ντρέπομαι να το ακούω. Όταν άκουσα τον Τραμπ να λέει, «Εμείς οι Χριστιανοί» … αμάν όχι έλεος. Και κάποιους άλλους που ακούω σε Ανατολή και Δύση, που παριστάνουν τους Χριστιανούς …</p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: justify;">Βλέπουμε ότι στην Δύση είχαν πάει οι άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος. Ο Κύριλλος πέθανε στη Ρώμη. Ο Μεθόδιος πήγε στη Μοραβία, καταδιώχθηκε, τον φυλακίσανε και δυο χρόνια κλπ όταν πεθαίνει ως αρχιεπίσκοπος Μοραβίας οι Γερμανοί εκεί πέρα κάναν διωγμό, αιχμαλωτίσανε τους μαθητές του, τους πούλησαν … Μερικοί από αυτούς φεύγουν και καταλήγουν στο Βελιγράδι, όπου εκεί ήταν ένας ηγεμόνας Βούλγαρος, εκπροσώπου του Βασιλιά της Βουλγαρίας του Βόριδος. Αυτός λοιπόν τους βλέπει αυτούς τους μαθητές και με πολύ μεγάλη χαρά, γιατί ήξερε την επιθυμία του Βόριδος, τους στέλνει στην Πλίσκα, την πρωτεύουσα της Βουλγαρίας. Πηγαίνουν εκεί πέρα, τους δέχεται με πολύ μεγάλη χαρά και ένας από αυτούς ο Ναούμ μένει εκεί στην Πλίσκα, να διδάξει τον εκεί λαό. Ο πιο σπουδαίος απ’ όλους όμως ο άγιος Κλήμης, στέλνεται στην Αχρίδα. Γιατί στην Αχρίδα; Διότι στην Αχρίδα υπήρχαν ήδη από πολλούς αιώνες οι πληθυσμοί στην πλειονότητά τους ήταν χριστιανικοί, αυτοί που κατάγονταν από τους Σερμησιάνους. Οι οποίοι επειδή ήσαν και στο Βελιγράδι 60 χρόνια με τους Σλάβους και κάτω με τους Δρουγοβίτες Σλάβους, ξέραν τη Σλαβική γλώσσα, την χρησιμοποιούσανε, δηλαδή ουσιαστικά είχαν δυο γλώσσες. Τώρα τα Ελληνικά δεν ξέρουμε πόσο τα θυμόντουσαν, είχαν περάσει δύο αιώνες από τότε που γύρισαν. Τώρα είμαστε στο 886 και είχαν έρθει το 680, δυο αιώνες.</p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: justify;">Ήρθε λοιπόν … εκεί ήδη είχε Χριστιανούς. Και υπάρχει μάλιστα και ένας σύντομος βίος του αγίου Κυρίλλου του Θεσσαλονικέως, που λέει ότι πριν ακόμη πάνε στη Ρώμη και πριν κάνει το Αλφάβητο, είχε πάει, επειδή ήταν στη Θεσσαλονίκη, στην Πρεγκαλνίτσα και εκεί βρήκε ότι υπήρχαν Χριστιανοί. Λέει τώρα αυτός ο βίος ο οποίος γράφτηκε την εποχή που ήταν το δεύτερο Βουλγαρικό κράτος με πρωτεύουσα τον Τύρναβο της Βουλγαρίας, αυτό ήταν όλη τη διάρκεια του 13ου αιώνα και μετά έως ότου κατακτήθηκαν από τους Τούρκους. Εκεί πέρα γράφτηκε αυτός ο βίος που οπωσδήποτε πρέπει αν στηρίχτηκε σε κάποιες ειδήσεις αρχαίες. Γιατί να διαλέξουνε την Πρεγκαλνίτσα και όχι άλλη περιοχή; Λοιπόν λέει, στην Πρεγκαλνίτσα βρήκε Χριστιανούς και βάπτισε και αυτός καινούργιους και λέει βάφτισε 54.000. Μάλλον οι 54.000 ήταν το σύνολο αυτών που βρήκε και αυτών που βάπτισε. Η Πρεγκαλνίτσα που είναι μια περιοχή στο βορειοανατολικό μέρος της σημερινής FyroM υπήρχαν αυτοί οι Χριστιανοί οι οποίοι ήτανε απόγονοι των Σερμησιάνων Χριστιανών. Γιατί άλλη μεγάλη ιεραποστολή προς τους Σλάβους δεν μπορούσε να γίνει γιατί η Λειτουργία γινόταν στα Ελληνικά και δεν καταλαβαίνανε. Δεν μπορούσαν να γίνουν Χριστιανοί αν δεν είχαν Λειτουργία στη γλώσσα τους. Υπήρχαν ήδη αυτοί οι Χριστιανοί σε όλη αυτή την ευρύτερη περιοχή και στέλνει τώρα, αν αληθεύει αυτή η πληροφορία για τους 54.000, αυτό αναφέρεται σε ένα κομμάτι μόνο αυτής της περιοχής που είναι ο ποταμός Πρεγκαλνίτσα.</p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: justify;">Τον στέλνει στην Αχρίδα και εκεί ιδρύει μια Σχολή. Ο ίδιος του ο Βόρις είχε ιδρύσει δύο επισκοπές, τότε την εποχή εκείνη αυτά τα κανόνιζαν οι βασιλείς και αυτοκράτορες, ποιες επισκοπές θα ιδρυθούν. Φυσικά χειροτονούσαν οι επίσκοποι τους επισκόπους, αλλά αν ήταν νέες επισκοπές να γίνουν αυτό το αποφάσιζαν οι κυρίαρχοι αυτοκράτορες. Δυο επισκοπές έχουμε, Αχρίδος και Πρεγκαλνίτσης. Στην οποία Πρεγκαλνίτσα μάλιστα έχουμε και άλλες ειδήσεις γι’ αυτήνα από τον βίο των αγίων Δεκαπέντε Μαρτύρων της Τιβεριουπόλεως. Η Τιβεριούπολη είναι η Στρώμνιτσα, βρέθηκαν εκεί τα λείψανα δεκαπέντε μαρτύρων, πέντε από αυτά τελικά τα πήγανε στον καθεδρικό ναό της Πρεγκαλνίτσας. Δεν υπήρχε ακόμη επισκοπή στην Στρούμνιτσα. Στέλνει λοιπόν σε αυτή την περιοχή ειδικά επειδή υπήρχαν ήδη Χριστιανοί που μιλούσαν την Σλαβική γλώσσα, για να χρησιμοποιηθούν σαν ζύμη για τον εκχριστιανισμό των Βουλγάρων. Των Βουλγάρων όταν λέμε εννοούμε όλους τους λαούς, όλων των άλλων Σλάβων και των Βουλγάρων που είχαν γίνει Σλάβοι, γιατί δεν μιλούσαν πια την αρχική Τουρκική γλώσσα. Όλοι αυτοί αλλά επειδή ήσαν σε ένα βασίλειο Βουλγάρους τους λέγανε όλους. Το 886 λοιπόν στέλνει στην Αχρίδα τον άγιο Κλήμεντα, ο οποίος ιδρύει Σχολή και σε επτά χρόνια αναδεικνύει 3.500 μαθητές που προέρχονταν βεβαίως από πολύ μεγαλύτερο πληθυσμός Χριστιανών της περιοχής. Για να βγουν 3.500 μαθητές από μια αγροτική περιοχή. Την εποχή εκείνοι οι άνθρωποι δεν στέλναν τα παιδιά τους στα σχολεία, τα χρειάζονταν για τα χωράφια τους, αγρότες ήταν αυτοί, τι να παν να μάθουν τα γράμματα, τα γράμματα ήταν άχρηστα. Όλο το μεσαίωνα πολύ λίγα παιδιά πήγαιναν στο σχολείο. Να πούμε ένα παιδί από μια οικογένεια πολυμελή; Αν τώρα ήταν 3.500 μαθητές αυτό αντιστοιχεί σε πολύ μεγαλύτερο αριθμό οικογενειών. Που σημαίνει δηλαδή ότι αυτοί οι Χριστιανοί που τα στείλανε εκεί, απόγονοι των Σερμησιάνων ήτανε πάρα πολλοί. Και μετά ο διάδοχος του Βόριδος, ο βασιλιάς ο Συμεών, τον μεταφέρει, τον κάνει επίσκοπο σε μια Βελίτσα ή Βελίκα που είναι περί του Στρυμόνος και του Νέστου, σε εκείνα τα μέρη, γιατί αργότερα διασώζεται το όνομα στις επισκοπές που ανήκανε ή στην μητρόπολη Φιλίππων ή στη μητρόπολη Φιλιππουπόλεως που είναι εκείνη η περιοχή. Εκεί βρέθηκε σε δύσκολο περιβάλλον γιατί εκεί δεν υπήρχαν Χριστιανοί, έπρεπε να τους κάνει Χριστιανούς. Ήταν δηλαδή καθαροί Σλάβοι τέλος πάντων, να το πούμε έτσι; Βούλγαροι; Τέλος πάντων. Και ζήτησε μετά να παραιτηθεί να φύγει. Εκεί συνάντησε δυσκολίες. Προσπάθησε να τους εκπολιτίσει, τους μετέφερε φυτά, καινούργια δένδρα κλπ κλπ. Δεν ήταν η ίδια κατάσταση δηλαδή που είχε στην Αχρίδα και ζήτησε να φύγει, να παραιτηθεί από επίσκοπος και να φύγει να επιστρέψει στην Αχρίδα που ήταν άλλο το κλίμα, γιατί εκεί υπήρχαν ήδη πολυάριθμοι Χριστιανοί Ορθόδοξοι και έβγαλε και τόσους μαθητές, 3.500.</p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: justify;">Δηλαδή οι Σερμησιάνοι εγκαταστάθηκαν στον Κεραμήσιο κάμπο μεταξύ των Κεραμεών (κοντά στο Πρίλεπ) και των Στοβών και επεκτάθηκαν ανατολικά προς τον ποταμό Πρεγκαλνίτσα, παραπόταμο του Αξιού και δυτικά προς την Αχρίδα.</p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<a name="_Toc458451607" id="_Toc458451607"></a>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<div id="menutable" align="center">
<table border="0" cellspacing="1" background="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCUWq7luPfebWANVRNIFt1fuebfSZimkX24Ki8EAkAqBMbIPRIJMcbIFuO4kURWUruJB53Gp5NZ0_R42gMwiJPO9zMoPOyGdYnB4F47tkhrDHIfAppMQl2hS1i8DglzKjRwAkLict_0K7i/s1600/tablebg.gif" cellpadding="0" width="416">
<tr bgcolor="#cdcbb2"><td><table border="0" cellspacing="0" cellpadding="2" width="414" bgcolor="#b09d8c">
<tr><td valign="top" align="center" style="text-indent:0px;"><a href="#_top"><strong>Εν κατακλείδι</strong></a></td></tr></table>
</td></tr>
</table>
</div>
<a name="b09"></a>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: left;"><a href="https://youtu.be/LwCA8yt-tgY?t=5310" target="_blank">1:28:30</a></p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: justify;">Προσωπικά εμένα δεν με ενδιαφέρουν αυτά … Με ενδιαφέρει ένα άλλο πράγμα, να νιώθουν όλοι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, να νιώθουν ότι είναι μια Εκκλησία. Αυτό το πράγμα έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία. Ξέρετε είναι κάτι υπέροχο να συναντιόνται Χριστιανοί από διάφορα έθνη και να νιώθουν ότι είναι ένα Σώμα Χριστού. Αυτού του Χριστού που γεννήθηκε στη Βηθλεέμ, που θα γιορτάσουμε σε λίγες μέρες την Γέννηση ξανά αλλά χωρίς να έχουμε επαφή με τον Χριστό τον Ίδιο. Κι ας κοινωνήσουνε, πόσες χιλιάδες θα κοινωνήσουνε, αυτές τις μέρες, «για το καλό της χρονιάς» που κοινωνούν. Είναι τόσο όμορφο, αυτή η ενότητα της Εκκλησίας, όπου κάθε λαός έχει την αξία του, όχι ένας λαός να είναι πάνω από τους άλλους και να τους καταπιέζει. Όχι αυτό το πράγμα. Μέσα στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία υπήρχε αυτό, όσο κι αν ήτανε οι Αυτοκράτορες διεφθαρμένοι, σκληροί, απάνθρωποι κλπ αλλά στη γενική νοοτροπία υπήρχε, ήταν μια Αυτοκρατορία πολλών λαών, δεν ήτανε του Ελληνικού έθνους, ήταν πολυεθνική η Αυτοκρατορία. Βέβαια είχε διαδοθεί και είχε επικρατήσει η Ελληνική γλώσσα από την εποχή του Αλεξάνδρου. Ο οποίος επίσης από την πρώτη στιγμή ο Αλέξανδρος σεβάστηκε όλους τους λαούς που κατέκτησε. Αυτό είναι γεγονός. Γι’ αυτό και τον αγαπήσαν όλοι. Είναι ο μοναδικός κατακτητής που αγαπήθηκε από τους κατακτημένους. Σε όλα τα μέρη που πήγε ο Αλέξανδρος έχουν αναμνήσεις γι’ αυτόν, τον θεωρούν δικό τους. Γι’ αυτό πέρασε και στο Κοράνιο ακόμη με την ονομασία ο Δίκαιος. Αυτό είναι σε σχέση με έναν μύθο ότι πήγε στο Μαντείο του Άμμωνος και ο ιερέας του είπε: «Χαίρε παιδίος» λάθος, αντί να «παιδίον» είπε «παιδίος» και αυτός είπε: «Ο χρησμός δόθηκε παί Διός» «Γιε του Δία» και γι’ αυτό τον είχαν και με δύο κέρατα γιατί ήταν το σύμβολο του Άμμωνος Ρα. Οι Πέρσες τον κάναν δικό τους, είπαν ότι ήταν γιος του Δαρείου. Παντού τον αγαπήσαν … εκτός από την Ελλάδα. Εδώ στην Ελλάδα δεν τον αγάπησαν. Και θα το πω το παράπονο, έγινε μια προσβολή, για όλους αυτούς τους μεγάλους μακεδονομάχους που μόνο συνθήματα ξέρουν, δόθηκε το όνομα του Αλεξάνδρου πού παρακαλώ; Σε ένα μικρό αεροδρόμιο στην Καβάλα. Στην Αθήνα το όνομα του Βενιζέλου, που τον Βενιζέλο τον ξέρουν μόνο οι Έλληνες. Ποιος τον ξέρει εκτός Ελλάδος; Αν τον ξέρουν και κάποιοι Τούρκοι λόγω των πολέμων, ιστορικοί Τούρκοι όχι ο λαός της Τουρκίας. Χώρια βέβαια ότι οι μισοί Έλληνες τον συμπαθούν οι άλλοι μισοί δεν τον χωνεύουν. Ήτανε Βενιζελικοί και Βασιλικοί τότε και συνεχίζονται αυτά τα πράγματα, πάντα υπάρχουν αυτά τα ρεύματα. Δόθηκε λοιπόν το όνομα του Βενιζέλου στο αεροδρόμιο το διεθνές, το μεγαλύτερο κλπ και δόθηκε του Αλεξάνδρου που τον ξέρει όλος ο κόσμος σε ένα μικρό τοπικό αεροδρόμιο. Δεν το λέω για να υποτιμήσω την Καβάλα. Είναι προσβολή, όταν ένα μεγάλο όνομα το δίνεις σε ένα μικρό μέρος. Που ήταν όλοι αυτοί οι μακεδονομάχοι; κανένας δεν αντέδρασε, εγώ αντιδρούσα αλλά εγώ δεν είμαι τίποτα. Αυτό δείχνει βέβαια πόσο λίγο πιστεύουν σε αυτά τα πράγματα. Και το άλλο, είδα να λένε «Η Μακεδονία είναι Ελληνική» αλλά δεν είδα να λένε «Οι Μακεδόνες είναι Έλληνες» … Βάλαν στα Σκόπια αγάλματα του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Αθήνα δεν έχει μπει άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, είναι έτοιμο το άγαλμα δεν το δέχονται πουθενά. Έχουν εκείνο το ηλίθιο άγαλμα του δρομέα που είναι σαν να τρέχουνε οι σάρκες του, ένα ηλίθιο κατασκεύασμα «Ο δρομέας της Ομονοίας», αλλά για τον Αλέξανδρο δεν υπάρχει.</p>
<p style="text-indent:0px; text-indent:50px; text-align: justify;">Το θέμα είναι τι γίνεται τώρα; Εκείνο που με ενδιαφέρει είναι να σταματήσει αυτό το μίσος και να καταλάβουμε κάτι που είναι ιστορική αλήθεια, ότι αυτοί οι άνθρωποι εκεί πέρα που έχουν μια συνείδηση που είναι και σλαβική και μακεδονική να εμπλουτίσουν την συνείδηση τους με την γνώση ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες ήτανε Έλληνες. Αυτό σημαίνει ότι εφόσον αυτοί πιστεύουν ότι είναι απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων, και με όλη αυτή την ιστορία των Σερμησιάνων, πράγματι είναι και των Μακεδόνων και των Σλάβων φυσικά της περιοχής. Δηλαδή αντί να τους βλέπουμε τώρα εχθρικά και οι γείτονες, Βούλγαροι και Σέρβοι να τους θέλουν δικούς τους κι εδώ να τους λέμε, όχι καθόλου Μακεδονία. Αντί γι' αυτό να τους δούμε σαν έναν μικτό λαό, σαν έναν λαό που αντί να διαιρεί, ενώνει τον ελληνικό και τον σλαβικό κόσμο. Αυτή τη στιγμή θα είναι φρίκη αν δεν επικυρωθεί η αλλαγή της ονομασίας γιατί το Μακεδονία σκέτο είναι απαράδεκτο οπωσδήποτε, σημαίνει μονοπώλειο, ή σημαίνει ότι τα υπόλοιπα θα τα κατακτήσουμε. Όταν θα βάζουν το Βόρεια Μακεδονία, αυτό το πράγμα είναι καθαρά γεωγραφικό, υπήρχε Δευτέρα Μακεδονία. Όσο για την εθνότητα και την γλώσσα, υπάρχει μια σκέψη, κάποτε την είχαμε συζητήσει με τον Ιωάννη Ταρνανίδη καθηγητή της Θεολογικής που ιδίως με την Σερβική γλώσσα έχει ασχοληθεί αυτός, εγώ έλεγα θα μπορούσαμε να δεχτούμε να λέγονται Μακεδονίτες. Τι θα πει Μακεδονίτες; Κάτοικοι ενός τόπου χωρίς να είναι. Δηλαδή όπως οι Έλληνες της Αιγύπτου λέγονται Αιγυπτιώτες, οι Έλληνες της Σικελίας, Σικελιώτες. Ο Ταρνανίδης είχε πει κάτι άλλο, ότι θα μπορούσανε να κρατήσουνε τον σλαβικό όρο κι έτσι να φαίνεται ότι διακρίνονται από τους αρχαίους Μακεδόνες. Δηλαδή ο σλαβικός όρος είναι Μακεδόνατς, στον ενικό και Μακεντόντσι στον πληθυντικό και η γλώσσα Μακεντόνσκι. Γι' αυτό δεν χρειάζεται να αλλάξει το σύνταγμα γιατί το σύνταγμά τους είναι στα σλαβικά. Οι δυτικοί μας σύμμαχοι που θέλουν να τους βάλουν στο ΝΑΤΟ κλπ να συμφωνήσουν ότι στα αγγλικά να χρησιμοποιείται ο όρος Μακεντόντσι και για τη γλώσσα το Μακεντόνσκι κι έτσι να ξεχωρίζει αυτομάτως από την αρχαία Μακεδονική και τους αρχαίους Μακεδόνες. Δηλαδή υπάρχει λύση.</p>
<br>
<br>
</td><td style="background-color:#cdcbb2" width="2%"> </td><td style="background-color:#644945" width="2%"> </td></tr>
</td> </tr>
<tr> <td style="background-color:#644945" colspan="5" height="3"></td> </tr>
</tbody></table>
Διονύσης Παπαχριστοδούλουhttp://www.blogger.com/profile/00297481006775305751noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7818449571605777753.post-66305674464336481932018-10-28T20:15:00.000+02:002018-10-29T16:01:28.526+02:0028 Οκτωβρίου 2018<style type="text/css">
#coolmenu{
width: 100%;
}
#coolmenu a{
display: block;
width: 100%;
}
html>body #coolmenu a{ /*Non IE rule*/
width: auto;
}
#coolmenu a:hover{
background-color: #3b1075;
}
#menuu a{
background-color: #2e2535;
}
#menuu a:hover{
background-color: #3b1075;
}
</style>
<table width="100%" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"><tbody>
<tr> <td height="5" style="background-color:#f7f6ee" colspan="3"></td> </tr>
<tr> <td width="5" style="background-color:#f7f6ee"> </td><td style="background-color:#f7f6ee; padding-bottom:3px; padding-top:3px; line-height:26px; font-size:16px; color:#4f405c;">
<div id="menuu">
<div style="text-align: center;"><big><b>Ομιλία για τη 28η Οκτωβρίου</b></big></div>
<div style="text-align: center;"><big><b>στον μητροπολιτικό ναό της Αγίας Σκέπης στην Έδεσσα</b></big></div>
<center><table width="570" align="center" border="0"><tr><td style="background-color:#dedcc8"><table width="280" align="center" border="0"><tr><td style="text-align: center;"><iframe width="280" height="165" src="https://www.youtube.com/embed/-GDUuviKnks" frameborder="0" allowfullscreen></iframe><br/><small>Με τον "ζωντανό" ήχο από τον ναό<br/>(όχι καλή ηχογράφηση):</small></td>
</tr>
</table></td>
<td width="10"></td>
<td style="background-color:#dedcc8"><table width="280" align="center" border="0"><tr><td style="text-align: center;"><iframe width="280" height="165" src="https://www.youtube.com/embed/I22DZ2bLalg" frameborder="0" allowfullscreen></iframe><br/><small>Με ήχο από δεύτερη ηχογράφηση<br/>(στο σπίτι):</small></td>
</tr>
</table></td>
</tr>
</table></center>
<p style="text-align: justify;">Όσοι έτυχε να έχουν ανοιχτά τα ραδιόφωνά τους το πρωί της Δευτέρας 28 Οκτωβρίου 1940 άκουσαν έκτακτο ανακοινωθέν του ραδιοφωνικού Σταθμού Αθηνών: «Η Ελλάς από της έκτης πρωϊνής της σήμερον ευρίσκεται εις εμπόλεμον κατάστασιν προς την Ιταλίαν».</p>
<center><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJuXBioDBJdwwrHBcRh48YWWBi8qX8kdhL7ZWj7zcwixZpH1flFkv40n3qAseviWx_qERT5Ej-CvStacW1UajKOOpEsjLzYnzhemaQfb7xBv6-o2TaMFbmwV4ZkyG57YgPGM2EQy8GjAJB/s1600/28-10-2018.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJuXBioDBJdwwrHBcRh48YWWBi8qX8kdhL7ZWj7zcwixZpH1flFkv40n3qAseviWx_qERT5Ej-CvStacW1UajKOOpEsjLzYnzhemaQfb7xBv6-o2TaMFbmwV4ZkyG57YgPGM2EQy8GjAJB/s320/28-10-2018.jpg" width="320" height="213" data-original-width="1600" data-original-height="1065" /></a></center>
<p style="text-align: justify;">Το Έπος του 40’ είχε αρχίσει.</p>
<p style="text-align: justify;">Στις 2 Νοεμβρίου 1940, 6 ελληνικά καταδιωκτικά αεροπλάνα, προσπάθησαν να αναχαιτίσουν, πάνω από τον Λαγκαδά, 25 ιταλικά βομβαρδιστικά που συνοδεύονταν από 7 καταδιωκτικά και κατευθύνονταν προς τη Θεσσαλονίκη. Ο υποσμηναγός Μαρίνος Μητραλέξης, όταν εξαντλήθηκαν τα πυρομαχικά του, εμβόλισε, με την έλικά του καταδιωκτικού του αεροπλάνου, την ουρά ενός ιταλικού βομβαρδιστικού, κατέστρεψε το πηδάλιο της ουράς του εχθρικού βομβαρδιστικού και εκείνο, μετά από περιδίνηση συνετρίβη στο έδαφος. Τέσσερα μέλη του πληρώματος το εγκατέλειψαν με αλεξίπτωτο. Ο υποσμηναγός Μητραλέξης, με στρεβλωμένη την έλικα του αεροσκάφους του, κατάφερε να το προσγειώσει κοντά στα συντρίμμια του ιταλικού βομβαρδιστικού και με το περίστροφο του, συνέλαβε τους τέσσερεις Ιταλούς. Το συμβάν αυτό απασχόλησε για ημέρες τον ελληνικό και ξένο τύπο και το επιβεβαίωσε, σε συνέντευξή του, στις 17 Νοεμβρίου 1940, στην εφημερίδα «Πρωία», ένας από τους διασωθέντες Ιταλούς αιχμαλώτους.</p>
<p style="text-align: justify;">Ο παρουσιαστής ειδήσεων του BBC <font style="text-align: justify; font-family:Arial, Helvetica, sans-serif; font-size:10px;">(Ρίτσαρντ Ντίμπλεμπι)</font> σε ανταπόκρισή του από το αλβανικό Μέτωπο έγραψε: <font style="text-align: justify; font-family:Arial, Helvetica, sans-serif;">«Είχε φτάσει η ώρα του φαγητού. Πίσω από ένα φορτηγό μοίραζαν ψωμί-κουραμάνα. Εμείς καθόμασταν στο αυτοκίνητό μας λίγο παραπέρα. Ένας Έλληνας στρατιώτης επέστρεφε από το φορτηγό με την κουραμάνα στο χέρι. Ήταν μούσκεμα. Το νερό της βροχής γυάλιζε στο μέτωπο του και γλιστρούσε στα μάγουλά του. Ήταν βουτηγμένος στη λάσπη ως τα γόνατα. Επί δώδεκα ώρες οδηγούσε ένα μουλάρι και μόλις είχε πάρει το πενιχρό συσσίτιο του. Έριξε μια ματιά μέσα στο αυτοκίνητο μας, είδε ότι δεν τρώγαμε και μας πρόσφερε το καρβέλι που μόλις είχε πάρει. Επίσης γνωρίζω περιπτώσεις που Έλληνες στρατιώτες μοιράστηκαν το λιγοστό ψωμί τους με Ιταλούς αιχμαλώτους.» …. «Εκείνο που προκαλεί εξαιρετικό θαυμασμό δεν είναι τόσο η νίκη που πέτυχε η Ελλάδα, μια μικρή χώρα απέναντι σε πολύ ισχυρότερο και μεγαλύτερο εχθρό, αλλά το ηθικό του ελληνικού λαού. Πουθενά αλλού δεν είδα πιο χαρούμενους στρατιώτες.»</font></p>
<p style="text-align: justify;">Ο πολεμικός ανταποκριτής του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Αμερικής <font style="text-align: justify; font-family:Arial, Helvetica, sans-serif; font-size:10px;">(Ρέιμοντ Σουίνγκ)</font> στις 3 Νοεμβρίου 1940 είπε: <font style="text-align: justify; font-family:Arial, Helvetica, sans-serif;">«Η μικρή Ελλάδα έδωσε θάρρος στους τρομοκρατημένους λαούς και δεν αποκλείεται ο ηρωισμός της μικρής αυτής χώρας να γίνει η αρχή του τέλους του φασισμού. Οι ελληνικές νίκες έχουν παντού τεράστια επίδραση. Οι Έλληνες, με τη γενναιότητά τους, ίσως αλλάξουν την όψη του πολέμου, ίσως γίνουν η αφορμή να συντριβούν τα όνειρα των φασιστών. Στους Έλληνες ανήκει κάθε τιμή.»</font></p>
<p style="text-align: justify;">Ένα χρόνο πριν ξεσπάσει ο πόλεμος, το 1939 βρέθηκε στην Ελλάδα ο Αμερικανός συγγραφέας Χένρι Μίλερ. Το 1941 δημοσίευσε βιβλίο, το οποίο εμπνεύστηκε από το ταξίδι του στην Ελλάδα, με τίτλο «Ο Κολοσσός του Μαρουσιού». Εκεί γράφει:</p>
<p style="text-align: justify; font-family:Arial, Helvetica, sans-serif;">«Η Ελλάδα δεν είναι μια μικρή χώρα, έχει μια εντυπωσιακή απεραντοσύνη. Κανείς τόπος, από όσους επισκέφθηκα, δεν μου έδωσε μια παρόμοια εντύπωση μεγαλείου ... Η Ελλάδα είναι ατέλειωτα ευρύτερη από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Θα μπορούσε να καταβροχθίσει χωρίς κόπο τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη μαζί ... Στην Ελλάδα, έχει κανείς την πεποίθηση πως η μεγαλοφυΐα κι όχι η μετριότητα είναι ο κανόνας ... Το έργο της μεγαλοφυΐας είναι να εμποδίζει το θάνατο του θαύματος να ζει συνεχώς μέσα στο θαύμα, να το κάνει το θαύμα όλο και πιο θαυματουργό, να μη δηλώνει υποταγή σε τίποτε, παρά να ζει θαυματουργά, να σκέφτεται, να πεθαίνει μέσα στο θαύμα ... Από όποια άποψη κι αν την είδα, η Ελλάδα μου παρουσιάστηκε ως το κέντρο του σύμπαντος, ως ο ιδανικός τόπος συνάντησης του ανθρώπου με τον άνθρωπο, ενώπιον του Θεού. Αυτό που μου πρόσφερε η Ελλάδα, η Νέα Υόρκη, τι λέω, ολόκληρη η Αμερική, δεν θα μπορέσει ποτέ να καταστρέψει. Η Ελλάδα με μεταμόρφωσε σε ένα ον ελεύθερο και ολοκληρωμένο. Έφευγα από την Ελλάδα έτοιμος να συναντήσω το δράκο και να τον σκοτώσω, γιατί τον είχα ήδη σκοτώσει στην καρδιά μου. Αγάπησα αυτούς τους ανθρώπους, τους λάτρεψα, γιατί μου αποκάλυψαν τις αληθινές διαστάσεις του ανθρωπίνου όντος. Αγαπώ το χώμα στο οποίο μεγάλωσαν, το δέντρο από το οποίο ξεπήδησαν, το φως που τους έθρεψε, την καλοσύνη, την ακεραιότητα, την ανθρωπιά που ακτινοβολούσαν. Με έφεραν πρόσωπο με πρόσωπο με τον εαυτό μου, με εξάγνισαν από τα μίση μου, τις ζήλειες και τα πάθη μου. Και, πρώτα απ'όλα, μου απέδειξαν με το παράδειγμά τους ότι η ζωή μπορεί να συνεχίζει να κυλά κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Υπάρχουν άνθρωποι που είναι τόσο πλήρεις, τόσο πλούσιοι, που δίνονται τόσο απόλυτα, ώστε κάθε φορά που τους αφήνεις νιώθεις ότι δεν έχει σημασία αν χωρίζεστε για μια μέρα ή για πάντα. Έρχονται κοντά σου ξεχειλίζοντας και σε ξεχειλίζουν κι εσένα. Δε σου ζητάνε τίποτα εκτός από τη συμμετοχή σου στη δική τους υπεράφθονη χαρά της ζωής.»</p>
<p style="text-align: justify;">Αυτή ήταν η Ελλάδα που γνώρισε ο Χένρι Μίλερ, αυτοί ήσαν οι Έλληνες που έγραψαν το Έπος του 40’, αυτός ήταν ο Ελληνισμός που φώτιζε την ανθρωπότητα χιλιάδες χρόνια. Ο πανανθρώπινος εκείνος πολιτισμός, ο πολιτισμός του ανθρώπου, που ήξερε να μεταμορφώνει το φίδι από πίθηκο σε αετό. Και βασικό του χαρακτηριστικό ήταν το Φιλότιμο. Φιλότιμο, η αγάπη για την τιμή, την αξία, την ομορφιά, την αλήθεια, τη ζωή που βρίσκει νόημα και έμπνευση στην ένωση με το άλλο, στην υπέρβαση του εγωτικού ενστίκτου, στον έρωτα, στην προσφορά. Μοναδικά ελληνική η λέξη. Φιλότιμο, η θυσία του εαυτού, υπέρ του Χριστού, υπέρ της ανθρωπότητας, για την πατρίδα και τον πλησίον, για τη χαρά της Ζωής. Εδώ και αρκετές δεκαετίες, όμως, εμείς οι Νεοέλληνες, αντικαταστήσαμε το Φιλότιμο με τη Φιλαυτία. Φιλαυτία, η άλογη αγάπη προς το σώμα, η λατρεία του εγωτικού εαυτού και των ορέξεών του. Το σώμα, η υγεία του σώματος, είναι αναγκαία για να υπηρετεί την έμπνευση, τη δημιουργικότητα του ανθρώπου, όταν όμως από υπηρέτης γίνεται αφεντικό, όταν γίνεται αυτοσκοπός, χάνεται η αρμονία, η ομορφιά, το μέτρο και ο θνητός στερεύει, απορυθμίζεται, γίνεται φοβικός εγωιστής, κτηνώδης και ζωώδης. Κατηγορούμε τις Κυβερνήσεις μας ότι ξεπουλάνε τη χώρα σε ξένα οικονομικά συμφέροντα και ταυτόχρονα τα χρηματοδοτούμε με τις αγορές μας για να κερδίσουμε μισό ευρώ, ένα μπόνους ή κάποιο πρεστίζ.</p>
<p style="text-align: justify;">Στέρεψε το Φιλότιμο αλλά δεν χάθηκε η ελπίδα. Υπάρχει ελπίδα, γίνεται, γίνεται να ξανακερδίσουμε τη χαμένη μας ελληνικότητα, για καλό δικό μας και της ανθρωπότητας, και τότε θα πάψουν να ακούγονται εξωπραγματικά εκείνα που είχε γράψει πριν από ενάμιση αιώνα περίπου, γύρω στα 1870, ο μεγάλος Γερμανός φιλόσοφος και ευαίσθητος καλλιτέχνης, ο Φρίντριχ Νίτσε:</p>
<p style="text-align: justify; font-family:Arial, Helvetica, sans-serif;">«Ο κόσμος μπορεί να είναι όσο θέλει σκοτεινός, αρκεί όμως να παρεμβάλλουμε ένα κομμάτι ελληνικής ζωής για να φωτιστεί αμέσως άπλετα» <font style="font-size:8px;">(Φρίντριχ Νίτσε, Η Γέννηση της Φιλοσοφίας, μτφρ. Αιμ. Χουρμούζιου, εκδ. Μάρη Κοροντζή 1975, σελ. 15)</font>. «Οι Έλληνες κρατούν στα χέρια τους, σαν ηνίοχοι, τα χαλινάρια της δικής μας και κάθε άλλης κουλτούρας, αλλά σχεδόν πάντα τα άρματα και τα άλογα είναι πολύ χαμηλής ποιότητας σε σχέση με τους Έλληνες, οι οποίοι, παίζοντας, οδηγούν το άρμα στην άβυσσο, και καθώς αυτό γκρεμίζεται, οι ίδιοι τους, εύκολα υπερπηδούν την άβυσσο μ’ ένα άλμα σαν του Αχιλλέα» <font style="font-size:8px;">(Φρίντριχ Νίτσε, Η Γέννηση της Τραγωδίας, μτφρ. Ζήσης Σαρίκας, εκδ. Βάνιας 2008, σελ. 143-144)</font>. «Οι Έλληνες, ακριβώς κατά τις περιόδους της διάλυσης και της αδυναμίας τους, γίνονταν όλο και πιο αισιόδοξοι, ... όλο και πιο ευδιάθετοι» <font style="font-size:8px;">(Φρίντριχ Νίτσε, Η Γέννηση της Τραγωδίας, μτφρ. Ζήσης Σαρίκας, εκδ. Βάνιας 2008, σελ. 39-40)</font>.</p>
<p style="text-align: justify;">Όταν ξανακερδίσουμε τη χαμένη μας ελληνικότητα, όταν ξαναγίνουμε φορείς εκείνου του πανανθρώπινου πολιτισμού που ήξερε να μετατρέπει την πέτρα σε φως, του πολιτισμού που έπλασε, που σφυρηλάτησε, τους ήρωες του Έπους του 40’, δίκαια και ρεαλιστικά, όμορφα κι ωραία, αρμονικά, για το καλό της ανθρωπότητας, του κόσμου όλου, θα μπορούμε να βροντοφωνάζουμε και πάλι, εκ βάθους καρδίας και με στεντόρεια τη φωνή:</p>
<p style="text-align: center;">ΖΗΤΩ το ΕΘΝΟΣ!</p>
<p style="text-align: center;">ΖΗΤΩ η 28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ!</p>
</div>
</br>
</br>
</td><td width="5" style="background-color:#f7f6ee"> </td></tr>
<tr> <td height="5" style="background-color:#f7f6ee" colspan="3"></td> </tr>
</tbody></table>Διονύσης Παπαχριστοδούλουhttp://www.blogger.com/profile/00297481006775305751noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7818449571605777753.post-35070598996780013752017-06-27T12:21:00.002+03:002017-06-27T13:01:01.388+03:00Ιδρυματοποίηση VS Καινοτομία στην Εκπαίδευση<style type="text/css">
#coolmenu{
width: 100%;
}
#coolmenu a{
display: block;
width: 100%;
}
html>body #coolmenu a{ /*Non IE rule*/
width: auto;
}
#coolmenu a:hover{
background-color: #3b1075;
}
#menuu a{
background-color: #2e2535;
}
#menuu a:hover{
background-color: #3b1075;
}
</style>
<table width="100%" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"><tbody>
<tr> <td height="5" style="background-color:#f7f6ee" colspan="3"></td> </tr>
<tr> <td width="5" style="background-color:#f7f6ee"> </td><td style="background-color:#f7f6ee; padding-bottom:3px; padding-top:3px; line-height:26px; font-size:16px; color:#4f405c;">
<div id="menuu" style="text-align: center;">Μετάφραση άρθρου του Rod Berger στο Forbes (στις 23 Ιουνίου 2017), με τίτλο: <a href="https://www.forbes.com/sites/rodberger/2017/06/23/sir-ken-robinson-finding-market-pressures-to-innovate-education/#1c88b42f1e77" target="_blank">“Sir Ken Robinson: Finding Market Pressures To Innovate Education”</a> (“Sir Ken Robinson: Αναζητώντας την Πίεση της Αγοράς για Καινοτομία στην Εκπαίδευση”).</div>
<center><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" align="center" src="https://specials-images.forbesimg.com/imageserve/57c84edbf57f4667ad14c5c9a6d292bd/960x0.jpg" width="588" style="cursor: pointer; display: block; margin: 0px auto; text-align: left; margin-top: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 0px;" /></center>
<h1 align="center" style="font-size:20px;">“Sir Ken Robinson: Αναζητώντας την Πίεση της Αγοράς για Καινοτομία στην Εκπαίδευση”</h1>
<p style="text-align: right;">Rod Berger</p>
<p style="text-align: justify;">Υπάρχει πρωτοφανής πίεση στο χώρο της εκπαίδευσης. Το σημερινό όραμα της εκπαίδευσης (τα αυτονόητα, το «παράδειγμα» της εκπαίδευσης) είναι τόσο παγιωμένο στα μυαλά του παγκόσμιου πληθυσμού, που η απαραίτητες αλλαγές είναι σχεδόν αδύνατον να πραγματοποιηθούν. Όλοι όσοι έχουν περάσει από την εκπαίδευση, δηλαδή σχεδόν όλοι οι κάτοικοι του πλανήτη, θεωρούν ότι ξέρουν τι είναι η εκπαίδευση. Το πρόβλημα είναι ότι η ιδρυματοποιημένη εκπαίδευση έχει μείνει θλιβερά πίσω από την εποχή μας. Και όσοι έχουν περάσει από το εκπαιδευτικό σύστημα έχουν ιδρυματοποιηθεί.</p>
<p style="text-align: justify;">Έτσι, εσύ κι εγώ και όλοι μας πιστεύουμε ότι η εκπαίδευση είναι ένα σύστημα όπου απομονώνουμε τα παιδιά μας για έντεκα χρόνια ή και παραπάνω, τα παραφουσκώνουμε με δεδομένα και τα υποβάλλουμε σε μεθόδους που κάθε «μορφωμένος» οφείλει να κατέχει και όταν οι νέοι μας βγαίνουν από αυτή την απομόνωση νομίζουμε ότι είναι μορφωμένοι.</p>
<a name="_fn1"></a>
<br />
<br />
<table width="300" align="right" border="0" style="margin-right:-8px; margin-left:10px; background-color:#003; color:#FFC;"><tr><td style="margin-top:6px; margin-left:6px; margin-bottom:6px; margin-right:6px;"><a name=""> [1] </a><p style="text-align: justify; font-size:14px;">Από τους διαλόγους της ταινίας: «Ο Μπρουκς δεν είναι τρελός. Πάσχει από ιδρυματοποίηση. Είναι εδώ μέσα 50 χρόνια. Δεν ξέρει άλλη ζωή. Εδώ είναι σημαντικός. Έξω είναι ένα τίποτα. Είναι ένας άχρηστος κατάδικος με αρθρίτιδα. Δε θα τον δέχονταν πουθενά. Στη φυλακή νιώθεις περίεργα. Στην αρχή τη μισείς. Μετά τη συνηθίζεις. Μετά από καιρό, εξαρτάσαι απ' αυτήν. Αυτό είναι η ιδρυματοποίηση» (από το 59ο λεπτό και μετά).</p>
<p style="text-align: justify; font-size:14px;">«Δεν ξέρω αν μπορώ να τα καταφέρω έξω. Όλη μου τη ζωή ήμουν μέσα. <strong>Πάσχω από ιδρυματοποίηση</strong>. Εδώ μέσα είμαι αυτός που βρίσκει διάφορα πράγματα (είμαι κάποιος), έξω δεν θα ήξερα τι να κάνω» (στο 104ο λεπτό).</p>
</td></tr>
</table>
<p style="text-align: justify;">Ο Freeman Morgan στο χαρακτήρα του Ellis Boyd Redding στη ταινία The Shawshank Redemption (1994 - Τελευταία Έξοδος) το έθεσε πολύ ωραία όταν διακήρυξε: <big><b>«Πάσχω από ιδρυματοποίηση»</b></big><a href="#_fn1" name="_fnref1" title="" id="_fnref1"> [1] </a>. <u>Το γεγονός ότι όλοι μας, έχουμε περάσει από το υπάρχον εκπαιδευτικό σύστημα, δεν μας βοηθάει να καταλάβουμε πώς θα έπρεπε να είναι ένα εκπαιδευτικό σύστημα</u>. Περίπου <big><b>όπως, ένας βαρυποινίτης δεν μπορεί να βοηθήσει στην κοινωνική επανένταξη κάποιου άλλου βαρυποινίτη με τον οποίο μοιράζεται το ίδιο κελί</b></big>. Πριν εκατό χρόνια οι φυλακές ήταν απίστευτα κτηνώδη μέρη κι έχουν πολύ λίγες ομοιότητες με τα σημερινά ιδρύματα. Εκατό χρόνια πριν η βιομηχανία χρειαζόταν άτομα που το καθένα θα εκτελούσε μια συγκριμένη, μονότονη δουλειά στη γραμμή παραγωγής χωρίς να χρειάζεται τις δεξιότητες (καινοτομία και δημιουργικότητα) που απαιτεί η σύγχρονη βιομηχανία. Και, πριν εκατό χρόνια απομονώσαμε τα παιδιά μας επί έντεκα ή και περισσότερα χρόνια παραφουσκώνοντας τα με δεδομένα και υποβάλλοντας τα σε μεθόδους που κάθε «μορφωμένος» όφειλε να κατέχει ... και έβγαιναν στη κοινωνία «μορφωμένα».</p>
<a name="_fn2"></a>
<br />
<br />
<table width="300" align="right" border="0" style="margin-right:-8px; margin-left:10px; background-color:#003; color:#FFC;"><tr><td style="margin-top:6px; margin-left:6px; margin-bottom:6px; margin-right:6px;"><a name=""> [2] </a><p style="text-align: justify; font-size:14px;"><a href="https://www.ted.com/speakers/sir_ken_robinson">https://www.ted.com/speakers/sir_ken_robinson</a><br />
«Ο Κεν Ρόμπινσον έχει προτείνει ότι για να συμμετάσχουν και να επιτύχουν, η εκπαίδευση πρέπει να αναπτυχθεί σε τρία μέτωπα. Πρώτον, ότι θα πρέπει να προωθεί τη πολυμορφία προσφέροντας ένα ευρύ πρόγραμμα σπουδών και να ενθαρρύνει την εξατομικευμένη μαθησιακή διαδικασία. Ότι θα πρέπει να προωθεί την περιέργεια μέσω της δημιουργικής διδασκαλίας, η οποία εξαρτάται από την υψηλής ποιότητας κατάρτιση των εκπαιδευτικών. Τέλος, ότι θα πρέπει να επικεντρωθεί στην αφύπνιση της δημιουργικότητας μέσω εναλλακτικών διδακτικών διαδικασιών που έχουν λιγότερη έμφαση στην τυποποίηση των εξετάσεων, δίνοντας την ευθύνη για τον καθορισμό της πορείας της εκπαίδευσης σε επιμέρους σχολεία και εκπαιδευτικούς. Πιστεύει ότι ένα μεγάλο μέρος του σημερινού συστήματος εκπαίδευσης στις Ηνωμένες Πολιτείες ενισχύει τη συμμόρφωση, την υποταγή, και την τυποποίηση αντί για δημιουργικές προσεγγίσεις στη μάθηση. Η επιτυχής διοίκηση του τα το σχολείου είναι ένα θέμα της ενίσχυσης ενός βοηθητικού περιβάλλοντος και όχι θέμα "διαταγών και ελέγχου"» (<a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%B5%CE%BD_%CE%A1%CF%8C%CE%BC%CF%80%CE%B9%CE%BD%CF%83%CE%BF%CE%BD">https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%B5%CE%BD_%CE%A1%CF%8C%CE%BC%CF%80%CE%B9%CE%BD%CF%83%CE%BF%CE%BD</a>).<br /><br /><br />
<a href="#_ftnref4" name="_ftn4" title="" id="_ftn4"> </a> 1. «ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ» Φεβρουάριος 2006 (<a href="https://dip88.blogspot.gr/2012/04/ken-robinson.html">https://dip88.blogspot.gr/2012/04/ken-robinson.html</a>). Η ομιλία στο Ted.com με τις περισσότερες ακροάσεις: 45.782.219 θεάσεις στις 26-6-2017!<br />
2. «ΦΕΡΤΕ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ!» Φεβρουάριος 2010 (<a href="https://dip88.blogspot.gr/2012/04/ken-robinson_28.html">https://dip88.blogspot.gr/2012/04/ken-robinson_28.html</a>).<br />
3. «ΑΛΛΑΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΠΡΟΤΥΠΑ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ» Παρουσίαση με κινούμενα σχέδια, Φεβρουάριος 2010 (<a href="https://dip88.blogspot.gr/2012/11/ken-robinson.html">https://dip88.blogspot.gr/2012/11/ken-robinson.html</a>).<br />
4. «ΠΩΣ ΝΑ ΔΡΑΠΕΤΕΥΣΟΥΜΕ ΑΠ' ΤΗΝ "ΚΟΙΛΑΔΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ" ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ» Απρίλιος 2013 (<a href="https://dip88.blogspot.gr/2014/03/ken-robinson.html">https://dip88.blogspot.gr/2014/03/ken-robinson.html</a>).</p>
</td></tr>
</table>
<p style="text-align: justify;">Υπάρχουν μερικές εξαιρετικές φωνές στο χώρο της εκπαίδευσης που προσπαθούν να ταρακουνήσουν το εκπαιδευτικό σύστημα εξερευνώντας ιδέες και προκαλώντας το καθιερωμένο όραμα για την εκπαίδευση. Ένας από αυτούς που ηγούνται του διαλόγου είναι ο Ser Ken Robinson<a href="#_fn2" name="_fnref2" title="" id="_fnref2"> [2] </a>. Σε μια πρόσφατη συζήτηση μας, τον ρώτησα για το ρόλο που αυτός και άλλοι, όπως ο Sugata Mitra, παίζουν στο μέλλον της εκπαίδευσης. Είπε: <span style="font-family:Arial, Helvetica, sans-serif; font-weight:bold;">«Εδώ και καιρό, συχνά μου ζητάνε να μιλήσω σε ομάδες εκπαιδευτικών στην Αμερική και σε όλο τον κόσμο. Πολύς κόσμος γνωρίζει την δουλειά μου μέσα από τις ομιλίες μου στο Ted.com. Είμαι πολύ ευχαριστημένος από την επίδραση αυτών των ομιλιών επειδή έχουν εξαπλωθεί παντού. Ένας από τους λόγους που έχουν μεγάλο αντίκτυπο ότι αυτά που λεω στο Ted.com και στα βιβλία μου είναι ότι εκφράζω κάτι που οι περισσότεροι δάσκαλοι πάντα ένιωθαν και πίστευαν. Αυτό κάνουμε εγώ και ο Sugata Mitra<a href="#_fn3" name="_fnref3" title="" id="_fnref3"> [3] </a>. Εκφράζουμε αξίες και σκοπούς στην εκπαίδευση που, από την εμπειρία μου, οι περισσότεροι δάσκαλοι αντιλαμβάνονται πολύ βαθιά.</span> </p>
<p style="text-align: justify; font-family:Arial, Helvetica, sans-serif; font-weight:bold;">Αυτό ενθαρρύνει τους ανθρώπους. Επίσης πολλοί μου λένε ότι όταν βλέπουν τις ομιλίες μου και διαβάζουν τα βιβλία μου νιώθουν ότι δεν είναι μόνοι σε αυτό που προσπαθούν να κάνουν στην εκπαίδευση. Υπάρχουν πολλοί θαυμάσιοι άνθρωποι εκεί έξω που αισθάνονται ότι ενεργούν αντίθετα στο ρεύμα. Αυτό είναι αλήθεια γιατί τα τελευταία 15 - 20 χρόνια η νοοτροπία της αξιολόγησης (σχολείων και εκπαιδευτικών) έχει κάνει τη ζωή των ανθρώπων στα σχολεία δύσκολη ενώ γίνονται πολύ λίγα για να βελτιωθεί πραγματικά η κατάσταση στα σχολεία. Αισθάνονται ότι ακούγοντας αυτά να λέγονται δημοσίως τους δίνεται η δυνατότητα να κάνουν αλλαγές. Πιστεύω ότι αυτό είναι πολύ σπουδαίο επειδή είμαι πεπεισμένος ότι υπάρχει ανάγκη για βαθιά αλλαγή στην εκπαίδευση.</p>
<p style="text-align: justify; font-family:Arial, Helvetica, sans-serif; font-weight:bold;">Δεν τα λέω αυτά για να κριτικάρω τους εκπαιδευτικούς ή τους Διευθυντές ή τους Σχολικούς Συμβούλους. Κριτικάρω τη νοοτροπία –τουλάχιστον της επίσημης πολιτικής για την εκπαίδευση. Υπάρχει μεγάλη πίεση στο σύστημα που εμποδίζει τους εκπαιδευτικούς να κάνουν αυτά που επειγόντως χρειάζεται να γίνουν στα σχολεία ώστε να είναι πιο ανθρώπινα και πιο προσωπικά. Υπάρχει πολύ περισσότερος χώρος στα σχολεία για καινοτομία από ότι υποπτεύονται οι άνθρωποι. Πολλά από αυτά που συμβαίνουν δεν απαιτούνται από τον νόμο αλλά είναι απλώς αποτέλεσμα συνήθειας, παράδοσης και ρουτίνας».</p>
<a name="_fn3"></a>
<br />
<center><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" align="center" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrBQbZT1ATGJC8tU2QzMBWpm0j3GUF8VfMWHc61KZtvVCSFRQ2T5o-5HGB3CSASXAj59ug30E5Tn7ikUfqqvaiau4qykoHKIcsiKQdAoWX6sC4l1xSgIbJTasBp0rH1ChgY6eHDTpIl7n-/s1600/mitra.jpg" width="588" style="cursor: pointer; display: block; margin: 0px auto; text-align: left; margin-top: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 0px;" /></center>
<table width="300" align="right" border="0" style="margin-right:-8px; margin-left:10px; background-color:#003; color:#FFC;"><tr><td style="margin-top:6px; margin-left:6px; margin-bottom:6px; margin-right:6px;"><a name=""> [3] </a><p style="text-align: justify; font-size:14px;"><a href="https://www.ted.com/speakers/sugata_mitra">https://www.ted.com/speakers/sugata_mitra</a><br />
<a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Sugata_Mitra">https://en.wikipedia.org/wiki/Sugata_Mitra</a><br /><br /><br />
1. «Τα παιδιά μπορούν να αυτοδιδαχθούν» Φεβρουάριος 2007 (<a href="https://www.ted.com/talks/sugata_mitra_shows_how_kids_teach_themselves?language=el">https://www.ted.com/talks/sugata_mitra_shows_how_kids_teach_themselves?language=el</a>).<br />
2. «Νέα πειράματα πάνω στην αυτοδιδασκαλία των παιδιών» Ιούλιος 2010 (<a href="https://www.ted.com/talks/sugata_mitra_the_child_driven_education?language=el">https://www.ted.com/talks/sugata_mitra_the_child_driven_education?language=el</a>).<br />
3. «Φτιάξτε ένα σχολείο στο Σύννεφο» Φεβρουάριος 2013 (<a href="https://www.ted.com/talks/sugata_mitra_the_child_driven_education?language=el">https://www.ted.com/talks/sugata_mitra_the_child_driven_education?language=el</a>).</p>
</td></tr>
</table>
<p style="text-align: justify;">Η συνήθεια της παράδοσης και η ρουτίνα αυτή οφείλεται στο ότι η εκπαίδευση έχει μείνει θλιβερά πίσω. Στο εκπαιδευτικό σύστημα δεν έχουμε τη συνηθισμένη πίεση της αγοράς που αναζητά την καινοτομία. Η δημόσια εκπαίδευση είναι ένα μονοπώλιο χωρίς πραγματικό ανταγωνιστή που να πιέζει για πρόοδο.</p>
<p style="text-align: justify;">Σε μια πρόσφατη συνομιλία που είχα με τον Sugata Mitra -αυτόν τον καινοτόμο που αναστάτωσε την εκπαίδευση και έγινε γνωστός όταν κέρδισε το 2013 το βραβείο του Ted (1.000.000 δολάρια), για την καινοτομία (<a href="http://www.bbc.com/news/technology-21614181" target="_blank">http://www.bbc.com/news/</a>)- τον ρώτησα πιο είναι το επόμενο βήμα; Τι καινούργιο περιμένουμε να ακούσουμε σε ομιλία του στο Ted.com; Σταμάτησε λίγο πριν μιλήσει και είπε, «Δεν σταματάω επειδή δεν γνωρίζω την απάντηση. Σταματάω επειδή δεν είμαι σίγουρος για το πώς μπορώ να επικοινωνήσω τη βαρύτητα αυτών που πρόκειται να πω» και συνέχισε για να πει ότι πιστεύει πως η επόμενη ομιλία στο Ted.com θα πρέπει να έχει τίτλο: «Άραγε, χρειαζόμαστε πλέον την εκπαίδευση;»</p>
</br>
</br>
</td><td width="5" style="background-color:#f7f6ee"> </td></tr>
<tr> <td height="5" style="background-color:#f7f6ee" colspan="3"></td> </tr>
</tbody></table>Διονύσης Παπαχριστοδούλουhttp://www.blogger.com/profile/00297481006775305751noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7818449571605777753.post-19533167205945109172017-06-16T23:05:00.001+03:002017-06-16T23:46:26.839+03:00Ο Alice Cooper το Ροκ-Εντ-Ρολ και ο Χριστός<style type="text/css">
#coolmenu{
width: 100%;
}
#coolmenu a{
display: block;
width: 100%;
}
html>body #coolmenu a{ /*Non IE rule*/
width: auto;
}
#coolmenu a:hover{
background-color: #3b1075;
}
#menuu a{
background-color: #2e2535;
}
#menuu a:hover{
background-color: #3b1075;
}
</style>
<table width="100%" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"><tbody>
<tr> <td height="5" style="background-color:#f7f6ee" colspan="3"></td> </tr>
<tr> <td width="5" style="background-color:#f7f6ee"> </td><td style="background-color:#f7f6ee; padding-bottom:3px; padding-top:3px; line-height:26px; font-size:16px; color:#4f405c;">
<div id="coolmenu" style="padding-right:0px; margin-top:0px; width:100%;" align="center">
<center><table style="padding-right:0px; margin-top:0px;" align="center" border="0" cellpadding="0" cellspacing="5" width="100%">
<tbody><tr><td style="background-color:#2e2535; text-align: center; padding: 0px 6px 0px 6px;"><a class="menuu" href="#000"><span style="text-align: center; font-size:18px;">Δυο λόγια για τη ζωή του Alice Cooper</span></a></td></tr>
<tr><td style="background-color:#2e2535; text-align: center; padding: 0px 6px 0px 6px;"><a class="menuu" href="#111"><span style="text-align: center; font-size:18px;">Συνέντευξη του Alice Cooper το 2015</span></a></td></tr>
<tr><td style="background-color:#2e2535; text-align: center; padding: 0px 6px 0px 6px;"><a class="menuu" href="#222"><span style="text-align: center; font-size:18px;">Αποσπάσματα από άλλες συνεντεύξεις του Alice Cooper</span></a></td></tr>
</tbody></table></center></div>
</br>
</br>
<a name="000"></a>
<div id="menuu" style="text-align: center;">Ο <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/Alice_Cooper" target="_blank"> Alice Cooper </a> (πραγμ. όνομα Βίνσεντ Ντέιμον Φουρνιέ) γεννήθηκε στο Ντιτρόιτ στις 4 Φεβρουαρίου του 1948. Ο πατέρας του ήταν κληρικός, όπως και ο παππούς του.</div>
<center><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" align="center" src="http://www.el.gr/media/k2/items/cache/c96704f55354ad35006cd33e68c435bc_L.jpg" width="588" style="cursor: pointer; display: block; margin: 0px auto; text-align: left; margin-top: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 0px;" /></center>
<div id="menuu" style="text-align: center;">Το 1964 σχημάτισε το πρώτο του συγκρότημα, τους Earwigs. Λίγο αργότερα, μετονομάστηκαν σε Spiders. Το 1968, το συγκρότημα ονομαζόταν The Nuzz, αλλά όταν έμαθαν ότι αυτή την ονομασία την είχε ένα άλλο σχήμα αποφάσισαν να μετονομαστούν σε Alice Cooper Band. Εκείνη τη χρονιά υπέγραψαν συμβόλαιο με τη "Straight Records" του Φρανκ Ζάπα κυκλοφορώντας το δίσκο "Pretties for You" τον Αύγουστο του 1969. Στα τέλη του 1971 κυκλοφόρησαν τον πλατινένιο δίσκο "Killer", αλλά το συγκρότημα έγινε ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα της αμερικάνικης χαρντ ροκ σκηνής μετά την κυκλοφορία του σινγκλ "School's Out", το οποίο ανέβηκε στο # 7 του Billboard και το # 1 στη Μεγάλη Βρετανία. Παράλληλα, ο ομώνυμος δίσκος έφθασε στο # 2 στις Ηνωμένες Πολιτείες και έγινε πλατινένιος. Η εικόνα των Alice Cooper Band προκάλεσε μεγάλες αντιδράσεις, ιδιαίτερα στο Ηνωμένο Βασίλειο όπου μέλος του κοινοβουλίου αιτήθηκε την απαγόρευση των εμφανίσεων του συγκροτήματος στη χώρα. Οι Alice Cooper Band διαλύθηκαν το 1974 και η "Warner Bros." κυκλοφόρησε τη συλλογή "Alice Cooper's Greatest Hits" η οποία έφθασε στο # 8 στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το 1975, ο Κούπερ επέστρεψε με το προσωπικό του σχήμα, κυκλοφορώντας το επιτυχημένο "Welcome to My Nightmare" το οποίο έφθασε στο # 5 στις Ηνωμένες Πολιτείες, συνοδευόμενο από την επιτυχία "Only Women Bleed". Στις αρχές της δεκαετίας του '80, ο Κούπερ πειραματίστηκε με τον ήχο του, γεγονός που μείωσε τη δημοτικότητα του συγκροτήματος αφού έχασε ένα μεγάλο μέρος του φανατικού του κοινού. Μετά από ένα χρόνο διαλείμματος με σκοπό να σώσει το γάμο του, ο Κούπερ αποφάσισε να επιστρέψει στη μουσική σκηνή με το δίσκο "Constrictor" του 1986. Το 1988, υπέγραψε συμβόλαιο με την "Epic Records" και κυκλοφόρησε τον πλατινένιο δίσκο "Trash" ο οποίος έφθασε στο # 2 στο Ηνωμένο Βασίλειο. Το 1997 κυκλοφόρησε το ζωντανό "A Fistful of Alice" και δύο χρόνια αργότερα η τετραπλή συλλογή "The Life and Crimes of Alice Cooper". Στη συνέχεια ηχογράφησε τα "Dragontown" του 2001 και "The Eyes of Alice Cooper" του 2003, ενώ ξεκίνησε τη ραδιοφωνική εκπομπή του με την ονομασία "Night with Alice Cooper", στις 26 Ιανουαρίου 2004. Το 2005, κυκλοφόρησε το "Dirty Diamonds". Το 2008 κυκλοφόρησε το πιο επιτυχημένο άλμπουμ του από το 1991, με τίτλο "Along Came a Spider". Το 2010, περιόδευσε με τον Rob Zombie. Το Μάρτιο του 2011 έγινε μέλος του Rock and Roll Hall of Fame. Το καλοκαίρι του 2012 περιόδευσε στην Ευρώπη ανοίγοντας τις συναυλίες των Iron Maiden, ενώ την ίδια χρονιά συμμετείχε στην ταινία του Τιμ Μπάρτον, "Dark Shadows". Δύο χρόνια αργότερα, ανακοινώθηκε ότι θα εμφανιζόταν ως support συγκρότημα στην τελευταία περιοδεία των Motley Crue, η οποία διήρκεσε καθ' όλο το 2014 και το 2015. Επίσης, το 2015 δημιούργησε τους Hollywood Vampires, με τον Τζόνι Ντεπ και τον Τζο Πέρι στις κιθάρες και γκεστ μουσικούς για τις ζωντανές τους εμφανίσεις. Το 2017, έγινε γνωστό ότι στις 28 Ιουλίου θα κυκλοφορήσει το νέο του άλμπουμ με τίτλο "Paranormal".</div>
<div id="menuu" style="text-align: center;">Στις 20 Μαρτίου 1976, ο Κούπερ παντρεύτηκε την καθηγήτρια μπαλέτου Σέριλ Γκόνταρντ, με την οποία έφθασαν στα πρόθυρα του διαζυγίου όταν ο τραγουδιστής αντιμετώπιζε προβλήματα αλκοολισμού. Παρ' όλα αυτά, το ζευγάρι παραμένει μαζί μέχρι σήμερα.</div>
<a name="111"></a>
<h2 style="background-color:#4f405c; height:14px;"> </h2>
<table id="menuu" border="0" cellspacing="1" cellpadding="6" background="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCUWq7luPfebWANVRNIFt1fuebfSZimkX24Ki8EAkAqBMbIPRIJMcbIFuO4kURWUruJB53Gp5NZ0_R42gMwiJPO9zMoPOyGdYnB4F47tkhrDHIfAppMQl2hS1i8DglzKjRwAkLict_0K7i/s1600/tablebg.gif" cellpadding="0" width="100%">
<tr bgcolor="#f1efd1"><td>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size:82px; font-family:'Palatino Linotype', 'Book Antiqua', Palatino, serif; line-height:70px; padding-bottom:6px; padding-top:-20px; padding-left: 8px; padding-right: 8px; margin-right:4px; margin-left:0px; margin-top:4px; background-color:#2e2535; color:#f7f6ee; float: left;"><b>1</b></span></div>
<h1 align="center" style="font-size:20px;">Συνέντευξη του Alice Cooper το 2015</h1>
</br>
</br>
<center><iframe width="560" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/BbO3llj_Hko" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></center>
<p style="text-align: justify;">Πες μας για τη μαρτυρία σου. Πώς ήρθες στον Κύριο. Ποιό ήταν το παρελθόν σου, υπήρξε κάποιο περιστατικό που σου άλλαξε τη ζωή και σε έκανε να πεις: “Θεέ μου”</p>
<p style="text-align: justify;">Γεννήθηκα σε χριστιανικό σπίτι, ο πατέρας μου ήταν ευαγγελικός πάστορας επί 25 χρόνια, και συνήθιζα να τον ακολουθώ στις ιεραποστολικές του αποστολές στους Απάτσι της Αριζόνα. ο παππούς μου ήταν πάστορας επί 75 χρόνια. Οπότε μεγάλωσα σε χριστιανικό σπίτι. Ο πατέρας της γυναίκας μου ήταν βαπτιστής πάστορας. Ήταν θέμα συναδελφικό ... οι ιεροκήρυκες συμπεθέριασαν μεταξύ τους. <strong>Πάντα λέω για τον εαυτό μου ότι είμαι πραγματικός άσωτος υιός. Έφυγα κι ο Κύριος μ' άφησε να κάνω τα πάντα ... ή καλύτερα, μου επέτρεψε ... Όταν άρχισα να επιστρέφω εκεί που ανήκω, τα είχα δοκιμάσει όλα και τελικά γύρισα εκεί που ένιωθα ότι ανήκω. Έφτασα να συνειδητοποιήσω ότι τα αυτοκίνητα, τα σπίτια, όλ' αυτά ... συνειδητοποίησα ότι αυτά δεν είναι η απάντηση, ότι υπάρχει ένα μεγάλο αίσθημα κενού σ' αυτά. Οπότε ο υλισμός δεν έχει νόημα και πολλοί το νιώθουν ότι υπάρχει αυτό το κενό [θεϊκό κενό] στη καρδιά. Όταν όμως γεμίζει είσαι πραγματικά ικανοποιημένος και σε αυτό το στάδιο βρίσκομαι τώρα. Είμαι πολύ νέος στη πίστη, έστω κι αν μεγάλωσα με αυτή. Μελετώ πολύ τη Βίβλο.</strong> Αλλά νομίζω ότι υπάρχει μια λάθος άποψη για τους χριστιανούς, ότι οι χριστιανοί είναι όλη την ώρα κάπως έτσι ... <strong>Μπορεί να μας αρέσει η Ροκ Εντ Ρολ απλά πρέπει να είμαστε ως χριστιανοί, κάπως προσεκτικοί</strong>.</p>
<p style="text-align: justify;">Πότε εμφανίστηκε ο Θεός [στη ζωή σου];</p>
<p style="text-align: justify;">Σταμάτησα να πίνω, έπινα για πολύ καιρό, 13 χρόνια πριν σταμάτησα να πίνω και άρχισα να πηγαίνω στην εκκλησία. Ξερνούσα αίμα κάθε μέρα και ήμουν βαριά αλκοολικός. Δεν ήμουν βίαιος αλκοολικός αλλά ήμουν αυτοκαταστροφικός. Όταν σταμάτησα να πίνω άρχισα να πηγαίνω πάλι στην εκκλησία με την γυναίκα μου Υπήρχε εκείνος ο πάστορας στο Φοίνιξ που ήταν απίστευτος. Θέλω να πω ήταν 6.000 άνθρωποι και αυτός μιλούσε σε μένα κάθε Κυριακή. Φυσικά δεν μιλούσε μόνο σε μένα αλλά και σε μένα ... <strong>Με εξομολογούσε κάθε σαββατοκύριακο κι έβγαινα εξουθενωμένος και δεν ήθελα να ξαναπάω. Ήταν σαν μαρτύριο αλλά πάντα ξαναπήγαινα. Τελικά συνειδητοποίησα ότι έπρεπε να διαλέξω να πάω από τη μια πλευρά ή την άλλη.</strong> Ήμουν καταδικασμένος, ο Κύριος με είχε καταδικάσει: Είχε έρθει η ώρα να πάρω μια απόφαση. Άρχισα να πηγαίνω σε μια εκκλησία που λεγόταν "Επιστροφή στη Βίβλο" και ξεμπέρδεψα ... Είναι ωραία η διδασκαλία της εκκλησίας, μια "δυνατή" διδασκαλία της Βίβλου. Αλλά και η Ροκ Εντ Ρολ και το να κάνω περιοδείες .... Δεν το κάνω ... σίγουρα δεν το κάνω με το ίδιο πνεύμα που το έκαμνα. Προσέχω τους στίχους των τραγουδιών που τραγουδώ και βλέπω ότι πολλών τραγουδιών μου είναι "τραβηγμένοι" ... αλλά νομίζω ότι είναι εντάξει, αλλά είναι και κοινωνικά προκλητικοί. Η κοινωνία το χρειάζεται να είναι προκλητικοί.</p>
<p style="text-align: justify;">Πώς είναι η ζωή σου τώρα που ο Θεός επέστρεψε, τι άλλαξε στη ζωή σου, ποιά ήταν τα χαρακτηριστικά της πριν και μετά;</p>
<p style="text-align: justify;">Ξέρεις <strong>προηγουμένως ήμουν πάντα εγωκεντρικός. Όλα είναι για σένα, ο εαυτός σου είναι ο θεός. Γινόμαστε άθλιοι θεοί, οι άνθρωποι γινόμαστε άθλιοι θέοι. </strong>Ας αφήσουμε τον Θεό να είναι ο Θεός, κι εμείς αυτό που είμαστε. <strong>Θεωρώ ότι αυτό που αλλάζει είναι το ποιόν υπηρετείς. Δεν υπηρετείς τον εαυτό σου, υπηρετείς τον Χριστό</strong>.</p>
<p style="text-align: justify;">Υπάρχουν πολλοί που βλέπουν αυτή τη συνέντευξη κάποιοι μπορεί να είναι φανατικοί φαν σου 20-25 χρόνια ζουν στο κόσμο και δεν ξέρουν τον Χριστό. Τί θα έλεγες σ' αυτούς;</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Τελικά θα γνωρίσουν τον Χριστό κι ελπίζω να μην είναι πολύ αργά, να μη καταλάβουν το λάθος τους, σε λάθος στιγμή</strong>. Νομίζω ότι αυτό θα είναι τραγικό.</p>
<p style="text-align: justify;">Έχουν ανάγκη να τους μιλήσεις για τη ταλαιπωρία με το αλκοόλ, τα ναρκωτικά, την πορνογραφία και όλα αυτά.</p>
<p style="text-align: justify;">Ξέρεις ... από τι αποτελείται ο κόσμος; Αποτελείται από αυτά. Ο κόσμος δεν ανήκει σε μας, ανήκει στο Σατανά. Αλλά ζούμε σε αυτόν τον κόσμο που μας βομβαρδίζει καθημερινά με αυτά. Οπότε πως μπορείς να αντιδράσεις σ' αυτό, αν δεν έχεις τον Χριστό στη ζωή σου, είσαι θύμα του. Οπότε πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί στο πώς θα αντιδράσουμε στον κόσμο. <strong>Εάν έχουμε τον Χριστό στη ζωή μας, πρέπει να αντιδρούμε στον κόσμο ταπεινά. Να αντιδρούμε στον κόσμο με διδακτικό τρόπο αλλά ταυτόχρονα να είμαστε ταπεινοί</strong>.</p>
</td></tr></table>
<a name="222"></a>
<h2 style="background-color:#4f405c; height:14px;"> </h2>
<table id="menuu" border="0" cellspacing="1" cellpadding="6" background="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCUWq7luPfebWANVRNIFt1fuebfSZimkX24Ki8EAkAqBMbIPRIJMcbIFuO4kURWUruJB53Gp5NZ0_R42gMwiJPO9zMoPOyGdYnB4F47tkhrDHIfAppMQl2hS1i8DglzKjRwAkLict_0K7i/s1600/tablebg.gif" cellpadding="0" width="100%">
<tr bgcolor="#f1efd1"><td>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size:82px; font-family:'Palatino Linotype', 'Book Antiqua', Palatino, serif; line-height:70px; padding-bottom:6px; padding-top:-20px; padding-left: 8px; padding-right: 8px; margin-right:4px; margin-left:0px; margin-top:4px; background-color:#2e2535; color:#f7f6ee; float: left;"><b>2</b></span></div>
<h1 align="center" style="font-size:20px;">Αποσπάσματα από άλλες συνεντεύξεις του Alice Cooper</h1>
</br>
</br>
<p style="text-align: justify;">Ο Άλις Κούπερ έπινε πολύ επί 15 χρόνια. Ο Lonn παρέθεσε τα λόγια του ίδιου του Κούπερ:</p>
<p style="text-align: justify;">«Ήμουν ένας απόλυτα λειτουργικός αλκοολικός – πιθανότατα ο πιο λειτουργικός που έχει υπάρξει ποτέ. Δεν έχανα παράσταση. Ποτέ δεν σκόνταψα.</p>
<p style="text-align: justify;">»Ποτέ δεν μπέρδεψα τις λέξεις. Δηλαδή, ήμουν ο Ντην Μάρτιν του Ροκ-Εντ-Ρολ» είπε στην συνέντευξή του στο <a class="menuu" href="http://knac.com/">KNAC.COM</a>. Ο Κούπερ δήλωσε πως αυτό που του έκοψε την συνήθεια του ποτού ήταν η θεία επέμβαση στα μέσα της δεκαετίας του ’80».</p>
<p style="text-align: justify;">«Πίστεψα ειλικρινά πως θεραπεύθηκα, απλά και οριστικά» είπε. «Φαντάζομαι πως θα μπορούσατε να το ονομάσετε θαύμα. Είναι ο μόνος τρόπος που μπορώ να το εξηγήσω. Εξαλείφθηκε απόλυτα από την ζωή μου.»</p>
<p style="text-align: justify;">Ο Κούπερ έχει συχνά κατονομασθεί ως πρότυπο των σημερινών σοκαριστικών ροκάδων, όπως ο Μέριλιν Μάνσον. Αν και δεν κριτικάρει τον Μάνσον για τους θεατρινισμούς του επί σκηνής, ο Κούπερ ενοχλείται με την αντιχριστιανική στάση του Μάνσον.</p>
<p style="text-align: justify;">«Το δηλώνει έξω από τα δόντια, φωναχτά» είπε ο Κούπερ στην <a class="menuu" href="http://knac.com/">KNAC.COM</a>. «Πιστεύω πως το άλμπουμ [του Μανσον] «Αντίχριστος Σούπερ Σταρ» ήταν μια απευθείας βολή προς το πρόσωπό μου. Δεν ξεκίνησα εγώ τις βολές σε όλο αυτό το πράγμα – στην αντιχριστιανική του στάση... εγώ είχα το στυλ: ‘Ε! Εγώ είμαι Χριστιανός, και δεν θα αποκηρύξω αυτό που πιστεύω.’ Μπορώ να είμαι αστέρας του ροκ-εντ-ρολ, Χριστιανός και Άλις Κούπερ».</p>
<p style="text-align: justify;">Συνέχισε ο Κούπερ:</p>
<p style="text-align: justify;">«Έχω την εντύπωση πως ο Μέριλιν είχε μια πολύ άσχημη Χριστιανική εμπειρία όταν ήταν πιο νέος. Υποψιάζομαι πως είχε μπλέξει με κάποιους όχι-τόσο-Χριστιανούς Χριστιανούς και πως αυτό μάλλον σίγουρα –συγχωρήστε μου την έκφραση- του την κάρφωσε για τα καλά. Ξέρετε, είναι ένας από τους πιο επιδέξιους στο να «βρίσκουν τα κουμπιά σου» που έχω γνωρίσει ποτέ. Και το παιχνίδι αυτό το γνωρίζω καλά, επειδή εγώ το ανακάλυψα το παιχνίδι. Ο Μάνσον ... βρήκε μια εντελώς νέα σειρά κουμπιών να πατήσει.... Μέχρι και τα δικά μου κουμπιά πατούσε – κάτι πολύ εντυπωσιακό, αν σκεφθείς πως εγώ πατούσα κουμπιά πριν καν γεννηθεί αυτός.»</p>
<p style="text-align: justify;">Το αγκάλιασμα του Χριστιανισμού από τον Κούπερ επρόκειτο περισσότερο για επιστροφή στην πίστη παρά η ανεύρεσή της.</p>
<p style="text-align: justify;">«Ήμουν αρκετά πεπεισμένος όλη μου τη ζωή, πως μόνο ένας Θεός υπάρχει, και πως υπήρχε ο Ιησούς Χριστός και υπήρχε και ο Διάβολος», είπε στο <a class="menuu" href="http://knac.com/">KNAC.com</a>. «<big><b>Δεν μπορούσες να πιστεύεις στον Θεό χωρίς να πιστεύεις στον Διάβολο</b></big>.</p>
<p style="text-align: justify;">»<big><b>Πάντα λέω στα συγκροτήματα πως το πιο επικίνδυνο πράγμα που μπορείς να κάνεις, είναι να πιστεύεις απλώς στην έννοια «Διάβολος» ή την έννοια «Θεός»</b></big>, διότι έτσι δεν τους δίνεις την πρέπουσα βαρύτητα. Όταν πιστεύεις στον Θεό, πρέπει να πιστεύεις στον παντοδύναμο Θεό. Δεν είναι απλώς ο Θεός – είναι ο παντοδύναμος Θεός και έχει πλήρη έλεγχο πάνω στις ζωές όλων.</p>
<p style="text-align: justify;">»<big><b>Ο Διάβολος από την άλλη είναι μια μάρκα ένα πραγματικό πρόσωπο που προσπαθεί επίμονα να καταστρέψει την ζωή σου. Αν πιστεύεις πως αυτό είναι μυθολογία, τότε είσαι ένας τέλειος στόχος, διότι πρέπει να ξέρεις πως αυτό ακριβώς θέλει ο Σατανάς: να είναι ένας μύθος. Όμως δεν είναι μύθος – γι’ αυτό είμαι απόλυτα πεπεισμένος</b></big>. Περισσότερο από κάθε τι στον κόσμο, είμαι πεπεισμένος γι’ αυτό.»</p>
<p style="text-align: justify;">Δήλωσε ο Κούπερ:</p>
<p style="text-align: justify;">«Πρέπει να επιλέξουμε. Και όλοι, σε κάποιο σημείο της ζωής τους πρέπει να κάνουν μια επιλογή. <big><b>Όταν οι άνθρωποι λένε ‘Πώς το πιστεύεις αυτό; Γιατί το πιστεύεις αυτό;’, εγώ απλώς τους λέω πως τίποτε άλλο δεν μιλάει στην καρδιά μου. Δεν μιλάει στην διανόησή μου, δεν μιλάει στην λογική μου – μιλάει κατ’ ευθείαν στην καρδιά μου και κατ’ ευθείαν στην ψυχή μου, βαθύτερα απ’ ότι έχω ποτέ φανταστεί. Και το πιστεύω απόλυτα</b></big>. Μετά απ’ όλα αυτά, δεν είμαι ένας πολύ καλός Χριστιανός. Δηλαδή, κανείς δεν είναι ποτέ ‘καλός’ Χριστιανός. Αλλά δεν είναι εκεί το θέμα. <big><b>Όταν είσαι Χριστιανός, δεν σημαίνει πως θα γίνεις καλός – σημαίνει πως έχεις ένα πιο ζόρικο δρόμο να τραβήξεις</b></big>.»</p>
<p style="text-align: justify;">Αν και ορισμένοι έχουν αμφισβητήσει τον συνδυασμό της πίστης του στον Θεό με το Ροκ-Εντ-Ρολ υπόβαθρό του, ο Κούπερ δεν βλέπει κάποια σύγκρουση.</p>
<p style="text-align: justify;">«Είμαι ο πρώτος που θα ροκάρει όσο πιο δυνατά μπορεί, αλλά όταν πρόκειται για αυτό που πιστεύω, είμαι και ο πρώτος που θα το υπερασπιστεί» είπε. «<big><b>Με έχει βάλει και σε μπελάδες, με τους αυστηρούς Χριστιανούς που πιστεύουν πως για να είσαι Χριστιανός, πρέπει να είσαι γονατιστός 24 ώρες την ημέρα, κλεισμένος μέσα σε ένα ντουλάπι κάπου</b></big>. Ε, ίσως κάποιοι άνθρωποι μπορούν να ζουν έτσι, αλλά δεν νομίζω πως αυτός είναι ο τρόπος που περιμένει ο Θεός να ζούμε. Όταν ήρθε ο Χριστός, είχε συναναστροφές με τις πόρνες, τους μπεκρήδες και τους άπιστους, επειδή ήταν άνθρωποι που Τον χρειάζονταν. Ο Χριστός ποτέ δεν περνούσε τον χρόνο του με τους Φαρισαίους.»</p>
<p style="text-align: justify;">Όμως, ενώ ο Κούπερ μπορεί να ταυτίζεται με ορισμένα από τα παλιά του θέματα, σήμερα έχει ένα νέο μήνυμα.</p>
<p style="text-align: justify;">«Κάποτε εξυμνούσα την ηθική αποσύνθεση, την όλη παρακμή της» παραδέχθηκε στην συνέντευξή του στο <a class="menuu" href="http://knac.com/">KNAC.COM</a>. «Μπορώ και κοιτάζω πίσω σε όσα έκανα τότε και τι κάνω τώρα, και είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Όμως την εποχή εκείνη ήμουν το παιδί-αφίσα για την ηθική αποσύνθεση, ξέρετε. Οπότε, ναι, έχω πολλά που χρήζουν συγχώρησης...λόγω άγνοιας... τότε νόμιζα πως έκανα το σωστό. Ήμουν απόλυτα σύμφωνος πως κάθε αγόρι μπορούσε να κοιμάται με το κάθε κορίτσι και να πίνει όσο μπορεί. Αυτό δεν το πιστεύω τώρα. Δεν το πιστεύω, διότι βλέπω πόσο καταστροφικό είναι.»</p>
<p style="text-align: justify;">Ο Κούπερ πιστεύει πως σε όλο τον κόσμο παρατηρείται σήμερα μια πνευματική αφύπνιση.</p>
<p style="text-align: justify;">«Είναι προφανές πως η ανθρωπότητα διψάει για απαντήσεις που να προκύπτουν απευθείας από την συνεδητοποίηση» είπε. «Πρόκειται για το πιο υγιές πράγμα που έχω δει, εδώ και πολύ καιρό, διότι υπάρχει κάτι καλύτερο, και πρέπει ο καθένας να το βρει με τον τρόπο του. <big><b>Οι άνθρωποι δεν νοιώθουν ολοκληρωμένοι με το πόσα αυτοκίνητα τους ανήκουν, ή πόσο μεγάλο είναι το χρηματιστηριακό χαρτοφυλάκιό τους. Μέχρι και οι εξαρτημένοι λένε ‘Όσα ναρκωτικά και αν παίρνω, δεν νοιώθω ολοκληρωμένος’. Υπάρχει γύρω μας μια πνευματική πείνα</b></big>. Όλοι το αισθάνονται. Αν δεν το αισθάνεστε τώρα, θα το αισθανθείτε κάποια στιγμή. Πιστέψτε με. Θα το αισθανθείτε.»</p>
</br>
</br>
<div style="text-align: center; font-size:28px;">2. ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ του στο BBC Radio-2</br> Σεπτ. 2007</div>
<p style="text-align: justify;">Ερ. Λοιπόν, ξαναβρήκες την σύνδεσή σου με την πνευματική πλευρά των πραγμάτων – ή μήπως χρησιμοποίησες τον όρο «ανωτέρα δύναμη» – μέσα από την βοήθεια που έλαβες;</p>
<p style="text-align: justify;">Απ. ...και στο να γίνω Χριστιανός; Σίγουρα δεν πρόκειται να το αρνηθώ αυτό. Μπορεί να είμαι ένας... και δεν είμαι αυτό που λένε σαρκικός Χριστιανός... δηλαδή, πιστεύω εντελώς την κάθε λέξη της Αγίας Γραφής. Αλλά έτσι όπως την ξέρω εγώ, δεν σημαίνει πως πρέπει να ζω μέσα σε ένα καβούκι κάπου... Νομίζω πως αυτό σημαίνει πως ο τρόπος ζωής μου είναι κατά κάποιον τρόπο αυτό που πιστεύω – δηλαδή, ξέρεις, δεν πάω στα στριπτιζάδικα. Ζω με την σύζυγό μου, το λεξιλόγιο μου μπορεί να είναι διαφορετικά από τους άλλους αστέρες του ροκ, αλλά αυτό σίγουρα δεν έχει αλλάξει την αίσθηση του χιούμορ που έχω – δεν έχει αλλάξει την απόδοσή μου στο Ροκ... έχει αλλάξει την άποψή μου, την άποψή μου στο επίπεδο πώς θεωρώ τον κόσμο ότι δεν είναι εντελώς σπίτι μου πια – ξέρεις, για να τον παρατηρώ περισσότερο και να τον σατιρίζω περισσότερο... Ξέρεις, όλα τα τραγούδια μου είναι ή κυνικά, ή σατιρικά ή κάτι άλλο, πάντως μέσα τους πάντα υπάρχει ένα μήνυμα, και δεν κρίνω τους ανθρώπους. Κοιτάω τους ανθρώπους, και σκέφτομαι «α, για φαντάσου».... Αν με ρωτήσουν, τους λέω «κοιτάξτε, <big><b>μπορώ να δώσω μια βοήθεια εδώ, αλλά δεν πρόκειται να πηδήξω μέσα στη ζωή σας και να επιδιώξω να σας βαράω στο κεφάλι με την Αγία Γραφή</b></big>.» Αν με ρωτήσετε, θα σας πω τι πιστεύω... καταλαβαίνετε... οπότε, είμαι σαν ένα έργο που βρίσκεται σε εξέλιξη... αλλά δεν νομίζω πως... δεν είναι γραμμένο πουθενά μέσα στην Γραφή ότι δεν μπορώ να παίξω τον Μάκβεθ... δεν λέει πουθενά στην Γραφή ότι δεν μπορώ να παίζω Ροκ-Εντ-Ρολ...</p>
<p style="text-align: justify;">Ερ. ...και δεν νοιώθεις ντροπή μιλώντας για αυτά...</p>
<p style="text-align: justify;">Απ. Όχι.. όχι... έχουν υπάρξει φορές όπου οι άνθρωποι σκέφτονται «ναι, ίσως να το πιστεύω, αλλά δεν πρόκειται να πω στον κόσμο ότι το πιστεύω, επειδή – ξέρεις – θα χαλάσει το ίματζ μου. Υπ’ όψιν, πως αν έρχεσαι να δεις την παράσταση, και αυτό που κάνω χαλάει το ίματζ... Εγώ πάντα πίστευα πως το καλύτερο στοιχείο του Άλις είναι η εξυπνάδα του. Ο Άλις ποτέ δεν χρειάστηκε να χρησιμοποιήσει την λέξη «γαμ...», ποτέ δεν υπήρχε υβρεολόγιο στην δική μου παράσταση – ποτέ! Ο Άλις ποτέ δεν χρειάστηκε να χρησιμοποιήσει την γύμνια, ο Αλις δεν χρειάστηκε ποτέ να γίνει «μπλε» (σημ:. από το κρύο, λόγω γύμνιας). Η παράστασή μου ήταν πάντα μια θεατρική παράσταση βαριετέ. Ήταν ανέκαθεν μια πολύ σκοτεινή και κωμική βαριετέ.</p>
<p style="text-align: justify;">Ερ. Δεν σου έχει λείψει ποτέ το αλκοόλ; [Σημ. ΟΟΔΕ: ήταν Αλκοολικός] Ξέρεις, το να βγαίνεις έξω και να περάσεις μια βραδιά πίνοντας;</p>
<p style="text-align: justify;">Απ. Δεν περνάει καθόλου από το μυαλό μου... Είναι παράξενο, αλλά όταν βγήκα από το νοσοκομείο, το πρώτο πράγμα που μου είπαν ήταν «εδώ είναι η ομάδα Ανώνυμων Αλκοολικών, <big><b>ο ψυχαναλυτής σου επίσης... αλλά όλα αυτά δεν έχουν φύγει. Πίστεψέ με, μπορεί να νοιώθεις καλά τώρα, αλλά – έχε μου εμπιστοσύνη – οι επιθυμίες σου θα επανέλθουν</b></big>.»</p>
<p style="text-align: justify;">»<big><b>Και όμως, ποτέ δεν επανήλθαν. Ποτέ. Η επιθυμία (του αλκοόλ) ποτέ δεν επανήλθε</b></big>. Μέχρι και οι γιατροί μου τηλεφώνησαν μετά από 6 μήνες, ρωτώντας «Πόσες φορές υποτροπίασες;»</p>
<p style="text-align: justify;">«Καμμία»</p>
<p style="text-align: justify;">«Καμμία;» με ρώτησε</p>
<p style="text-align: justify;">«Καμία» του είπα. «Το αλκοόλ έφυγε»</p>
<p style="text-align: justify;">Και δεν έγινε με θεραπεία. Έγινε επούλωση. Ειλικρινά πιστεύω πως ήταν θαύμα, διότι, ένας γιατρός θα σου πει πως – αν είσαι αλκοολικός – είναι σαν να έχεις φυματίωση: βγάζεις μια ακτινογραφία, και να το, μπροστά στα μάτια σου. Δεν φεύγει την επόμενη μέρα. Βγήκα από το νοσοκομείο. <big><b>Τώρα μου βάζεις πενήντα ποτά μπροστά μου, κάτω από συνθήκες υψηλής έντασης, και ειλικρινά δεν πρόκειται να πιώ ούτε γουλιά από αυτά. Τώρα, αν με γνωρίζεις καλά, θα γνωρίζεις πως δεν έχω καθόλου θέληση... ποτέ δεν κατάφερνα να κάνω δίαιτα. Αν κάπνιζα, θα κάπνιζα οκτώ πακέτα την ημέρα. Μου αρέσει η τηλεόραση, έχω 27 τηλεοράσεις μέσα στο σπίτι. Πίνω 20 Κόκα-Κόλα λάϊτ την ημέρα... Είμαι εντελώς εθισμένο άτομο. Οπότε, δεν έχει τίποτε να κάνει με το να έχω αποφασίσει – έτσι ξαφνικά – «α, δεν πρόκειται εγώ να ξαναπιώ ποτέ». Έγινε θαύμα. Μέχρι και οι γιατροί είπαν «δεν ξέρω καν πώς να το εξηγήσω αυτό το φαινόμενο»... αλλά εγώ πιστεύω πως απλώς μου αφαιρέθηκε (ο αλκοολισμός).... Ήταν ένα θαύμα.... Και δεν ήμουν Χριστιανός όταν έφυγε το αλκοόλ. Ήταν ένα δώρο</b></big>. Διότι, πίστεψέ με, θα είχα ξανακυλήσει είκοσι φορές...</p>
<p style="text-align: justify;">Ερ. Λοιπόν, ποιόν έχεις να ευχαριστείς για το θαύμα που λες; Ο Θεός ήταν;</p>
<p style="text-align: justify;">Απ. Τον Θεό ευχαριστώ, χωρίς αμφιβολία! Εδώ που τα λέμε, αφού μπόρεσε να χωρίσει την Ερυθρά Θάλασσα και να δημιουργήσει το Σύμπαν, εννοείται πως μπορεί να αφαιρέσει τον αλκοολισμό από κάποιον! Αυτό είναι μικρό πράγμα, ελάχιστο...</p>
<p style="text-align: right; font-size:16px;">Πηγή: <a href="http://www.el.gr/thriskia/usefull/166-ofelima/70718-hh-sygklonistikh-exomologhsh-toy-alis-koyper-gia-to-christo" target="_blank">Η συγκλονιστική εξομολόγηση του Άλις Κούπερ για το Χριστό</a></p>
</td></tr></table>
</br>
</br>
</td><td width="5" style="background-color:#f7f6ee"> </td></tr>
<tr> <td height="5" style="background-color:#f7f6ee" colspan="3"></td> </tr>
</tbody></table>Διονύσης Παπαχριστοδούλουhttp://www.blogger.com/profile/00297481006775305751noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7818449571605777753.post-11934006282862035642017-06-15T22:45:00.002+03:002017-06-16T19:16:15.939+03:00Ο Richard Dawkins για το μάθημα των Θρησκευτικών<style type="text/css">
#coolmenu{
width: 100%;
}
#coolmenu a{
display: block;
width: 100%;
}
html>body #coolmenu a{ /*Non IE rule*/
width: auto;
}
#coolmenu a:hover{
background-color: #3b1075;
}
#menuu a{
background-color: #2e2535;
}
#menuu a:hover{
background-color: #3b1075;
}
</style>
<table width="100%" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"><tbody>
<tr> <td height="5" style="background-color:#f7f6ee" colspan="3"></td> </tr>
<tr> <td width="5" style="background-color:#f7f6ee"> </td><td style="background-color:#f7f6ee; padding-bottom:3px; padding-top:3px; line-height:26px; font-size:16px; color:#4f405c;">
<div id="menuu">
<div style="text-align: center;">«Παρά την αυστηρή κριτική που ασκεί στον Έξυπνο Σχεδιασμό (Intelligent Design) και στο Δημιουργισμό (Creationism), ο εξελικτικός βιολόγος Richard Dawkins δήλωσε, το περασμένο Σαββατοκύριακο (11 Ιουνίου 2017), ότι πιστεύει πως η θρησκευτική εκπαίδευση οφείλει να αποτελεί βασικό παράγοντα της εκπαιδευτικής διαδικασίας».</div>
<p style="text-align: right; font-size:12px;"><a href="https://www.livescience.com/59455-richard-dawkins-on-school-religious-education.html" target="_blank"> https://www.livescience.com </a></p>
</br>
<div style="text-align: center; font-style:bold;"><big><big>Richard Dawkins: τα Θρησκευτικά είναι ζωτικής σημασίας μάθημα για τη Βρετανική εκπαίδευση</big></big></div>
<p style="text-align: right; font-size:16px;">Μετάφραση από άρθρο στο <a href="http://www.telegraph.co.uk/science/2017/06/11/richard-dawkins-religious-education-crucial-british-schoolchildren/" target="_blank"> The Telegraph </a></p>
</br>
<img src="http://cheltenhamfestivals-assets.s3.amazonaws.com/assets/Image/13128-fitandcrop-484x305.jpg" alt="In Conversation With Richard Dawkins" title="In Conversation With Richard Dawkins" align="right">
<div style="text-align: center; font-style:bold;"><big>«<strong>Η θρησκευτική εκπαίδευση στα σχολεία είναι ζωτικής σημασίας για να κατανοήσουν οι μαθητές την ιστορία και τον πολιτισμό τους</strong>», δήλωσε ο Richard Dawkins.</big></div>
<p style="text-align: justify;">Ο εξελικτικός βιολόγος και μαχόμενος άθεος, Richard Dawkins, επισημαίνει ότι <strong>είναι αδύνατον να μελετηθεί η αγγλική λογοτεχνία χωρίς τη γνώση του χριστιανισμού</strong>.</p>
<p style="text-align: justify;">Μιλώντας στο Cheltenham Science Festival ρωτήθηκε <strong>εάν πρέπει να καταργηθούν τα Θρησκευτικά από τα σχολεία επειδή υπάρχει ο φόβος οι μαθητές να υποστούν πλύση εγκεφάλου</strong>.</p>
<p style="text-align: justify;">«<big>Δεν πιστεύω ότι η θρησκευτική εκπαίδευση πρέπει να καταργηθεί</big>», είπε.</p>
<p style="text-align: justify;">«Νομίζω ότι είναι σημαντικός παράγοντας της καλλιέργειας μας να γνωρίζουμε για τη Βίβλο μια και στην αγγλική Λογοτεχνία υπάρχουν τόσο πολλές αναφορές στην Αγία Γραφή. Αν κοιτάξετε στο Αγγλικό Λεξικό της Οξφόρδης υπάρχουν τόσες αναφορές από την Βίβλο όσες κι από τον Σαίξπηρ.</p>
<p style="text-align: justify;">»Είναι ένα σημαντικό μέρος της ιστορίας μας. <strong>Στην ευρωπαϊκή ιστορία τόσο πολύ κυριαρχούν οι θρησκευτικές διαμάχες που είναι αδύνατον να την κατανοήσει κανείς αν δεν γνωρίζει την ιστορία της χριστιανικής θρησκείας, των Σταυροφοριών</strong> κλπ.</p>
<p style="text-align: justify;">»<strong>Δεν θα καταργούσα τη θρησκευτική εκπαίδευση. Μάλλον θα την αντικαθιστούσα με συγκριτική θρησκειολογία, Βιβλική ιστορία και θρησκευτική ιστορία</strong>.</p>
<p style="text-align: justify;">»Η συγκριτική θρησκειολογία είναι σημαντική επειδή τα παιδιά μαθαίνουν ότι υπάρχουν διάφορες θρησκείες όχι μόνο αυτή με την οποία ανατράφηκαν. Μαθαίνουν ότι είναι διαφορετικές και ότι δεν μπορεί να έχουν δίκιο όλες, οπότε ίσως καμία τους να μην έχει δίκιο. <strong>Αυτό που χρειαζόμαστε είναι η κριτική σκέψη</strong>».</p>
<p style="text-align: justify;">Επισήμανε ότι είναι κακό να χρησιμοποιούμε τη θρησκεία για να τρομάζουμε τα παιδιά με το να τα προειδοποιούμε ότι θα πάνε στο πυρ της κολάσεως.</p>
<img src="http://www.telegraph.co.uk/content/dam/science/2017/06/11/9780593077511-xlarge_trans_NvBQzQNjv4BqJ8PsoIJWiKbqRS0S3fHYXjLyo3GQyXeGpxyn-Mi0wOg.jpg" alt="Dawkins was promoting his book Science In The Soul" width="191" height="307" align="left">
<p style="text-align: justify;">Ο Dawkins, ο οποίος παρουσίασε το νέο του βιβλίο <big><b>Science In The Soul</b></big>, προειδοποίησε επίσης ότι το Ισλάμ ήταν η «πιο κακή» θρησκεία στον κόσμο και είπε ότι οι μετριοπαθείς μουσουλμάνοι ήταν τα μεγαλύτερα θύματα της φανατικής ιδεολογίας.</p>
<p style="text-align: justify;">Και πρόσθεσε: «Θα μπω στο πειρασμό να πω ότι όλες οι θρησκείες είναι κακές. Ναι, όλες οι θρησκείες είναι κακές, αλλά ο χειρότερος πειρασμός είναι να πούμε ότι όλες οι θρησκείες είναι εξίσου κακές, γιατί, αυτό δεν ισχύει».</p>
<p style="text-align: justify;">«Αν κοιτάξετε τον πραγματικό αντίκτυπο που έχουν οι διάφορες θρησκείες στον κόσμο, είναι προφανές ότι προς το παρόν η πιο κακή θρησκεία πρέπει να είναι το Ισλάμ.</p>
<p style="text-align: justify;">»<strong>Είναι εξαιρετικά σημαντικό να επισημάνουμε ότι αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι οι Μουσουλμάνοι είναι κακοί</strong>. <strong>Πολλοί Μουσουλμάνοι υποφέρουν από το Ισλάμ περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο</strong>.</p>
<p style="text-align: justify;">»Αυτό είναι ένα σημαντικό κακό στον κόσμο και πρέπει να το καταπολεμήσουμε, αλλά όχι να κάνουμε ό,τι έκανε ο Trump που είπε ότι όλοι οι Μουσουλμάνοι πρέπει να απομακρυνθούν από τη χώρα. Αυτό είναι σκληρό, στενόμυαλο, απάνθρωπο και κακό. <strong>Είμαι εναντίον του Ισλάμ, εξαιτίας των δυσάρεστων επιπτώσεων που έχει στη ζωή των Μουσουλμάνων</strong>».</p>
<p style="text-align: justify;">Ο Dawkins επίσης δήλωσε ότι <strong>είναι καιρός να πάψουμε να χρησιμοποιούμε τη φράση «Θεωρία της Εξέλιξης» επειδή ο όρος «θεωρία» κάνει τους ανθρώπους να νομίζουν ότι πρόκειται για κάτι που δεν είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο</strong>.</p>
<p style="text-align: justify;">Είπε: «Θα πρότεινα να μην την αποκαλούμε ΘΕΩΡΙΑ, θα την ονόμαζα ΓΕΓΟΝΟΣ. Η λέξη ΘΕΩΡΙΑ είναι παρεξηγημένη. Η Εξέλιξη είναι ΓΕΓΟΝΟΣ και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία γι' αυτό. Τα αποδεικτικά στοιχεία είναι συντριπτικά.</p>
<p style="text-align: justify;">»Δεν πρόκειται ποτέ να ανατρέψουμε αυτή τη σύγχυση. Είναι πολύ καλύτερο να εγκαταλείψουμε εντελώς τη χρήση της λέξης ”θεωρία”. Μην χρησιμοποιείτε ποτέ τον όρο ”Θεωρία της Εξέλιξης”.</p>
<p style="text-align: justify;">»Ο Δαρβίνος χρησιμοποίησε τον όρο “θεωρία” τον 19ο αιώνα, αλλά, πλέον είναι γεγονός ότι έχει επιβεβαιωθεί όσο κανένα άλλο πόρισμα της επιστήμης».</p>
<p style="text-align: right; font-size:16px;">Πηγή: <a href="http://www.telegraph.co.uk/science/2017/06/11/richard-dawkins-religious-education-crucial-british-schoolchildren/" target="_blank"> The Telegraph </a></p>
</br>
</br>
</div>
</td><td width="5" style="background-color:#f7f6ee"> </td></tr>
<tr> <td height="5" style="background-color:#f7f6ee" colspan="3"></td> </tr>
</tbody></table>Διονύσης Παπαχριστοδούλουhttp://www.blogger.com/profile/00297481006775305751noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7818449571605777753.post-89656350977400199422017-01-30T14:34:00.001+02:002017-01-31T09:58:16.915+02:00Τριών Ιεραρχών 30-1-2017<style type="text/css">
#coolmenu{
width: 100%;
}
#coolmenu a{
display: block;
width: 100%;
}
html>body #coolmenu a{ /*Non IE rule*/
width: auto;
}
#coolmenu a:hover{
background-color: #3b1075;
}
#menuu a{
background-color: #2e2535;
}
#menuu a:hover{
background-color: #3b1075;
}
</style>
<table width="100%" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"><tbody>
<tr> <td height="5" style="background-color:#f7f6ee" colspan="3"></td> </tr>
<tr> <td width="5" style="background-color:#f7f6ee"> </td><td style="background-color:#f7f6ee; padding-bottom:3px; padding-top:3px; line-height:26px; font-size:16px; color:#4f405c;">
<div id="menuu">
<div style="text-align: center;"><big><b>Ομιλία για τη γιορτή των Τριών Ιεραρχών σε εκδήλωση που διοργάνωσε η Α' ΕΛΜΕ Πέλλας στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Έδεσσας, στις 11.00 π.μ.</b></big></div>
<p style="text-align: center;"><table width="560" height="330" align="center" border="0"><tr><td height="330"><iframe width="560" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/J33C2MKgNgw" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></td></tr>
</table></p>
<p style="text-align: justify;">Αντιγράφω από ανάρτηση στο <a href="http://www.smarinis.gr/kante.html" target="_blank">Διαδίκτυο του μαθηματικού Στέλιου Μαρίνη</a>: </p>
<p style="text-align: justify; font-family:Arial, Helvetica, sans-serif; background-color:#d3ebe7;">«Αμφιθέατρο Παλαιού Χημείου. Στη έδρα ο καθηγητής Νανόπουλος δίνει διάλεξη ... μα η ματιά μου ... έχει καρφωθεί στο σύνθημα ... που είναι γραμμένο στο τοίχο με μαύρη μπογιά: </p>
<p style="text-align: justify; font-family:Arial, Helvetica, sans-serif; background-color:#d3ebe7;">»ΚΑΝΤΕ ΕΡΩΤΑ, ΟΧΙ ΜΑΘΗΜΑ! </p>
<p style="text-align: justify; font-family:Arial, Helvetica, sans-serif; background-color:#d3ebe7;">»Αρχικά εξοργίζεσαι με το βέβηλο χέρι, μα γρήγορα συνειδητοποιείς πως είναι η αλήθεια του συνθήματος που σε πληγώνει. Όταν, φοιτητής ακόμα, παρέδιδες ιδιαίτερα μαθήματα, οι ερωτικότερες ώρες τότε, οι μεγαλύτερες φιλίες τότε ... τώρα ... στην αίθουσα ... το πήρες απόφαση, τέρμα οι ρομαντισμοί για ερωτική διαδικασία της μάθησης κι άλλα τέτοια γραφικά. Εδώ δεν εκπαιδεύεις, προπονείς, δε διδάσκεις, προετοιμάζεις, ο μαθητής πρέπει να πετύχει. Να πετύχει... </p>
<p style="text-align: justify; font-family:Arial, Helvetica, sans-serif; background-color:#d3ebe7;">»Το σύνθημα είναι ακόμη εκεί και σε πονάει και επαναστατείς, (μέσα σου μόνο, έχεις πια τα κότσια να επαναστατείς) επαναστατείς όταν σκέφτεσαι ότι οι νέοι που έχεις κάθε μέρα απέναντί σου βιάζουν τη φύση, την καρδιά και το μυαλό τους κι εσύ υπηρετείς την προσπάθεια να συντριβεί κάθε αντίσταση στο βιασμό αυτό. ... </p>
<p style="text-align: justify; font-family:Arial, Helvetica, sans-serif; background-color:#d3ebe7;">»Το σύνθημα μένει εκεί και σου θυμίζει ότι υπήρχαν στιγμές που τα δυο αυτά -ο έρωτας και το μάθημα- ήσαν ένα. ΚΑΝΤΕ ΕΡΩΤΑ, ΟΧΙ ΜΑΘΗΜΑ! “Τα ‘χω κάνει μαζί, ταυτόχρονα”, φωνάζεις μέσα σου, μα πιο πολύ ντρέπεσαι, σαν τον πρώην καλόγερο που αφού έζησε τη μέθεξη, τον θείο έρωτα, δε βάσταξε το ασκητηλίκι και γύρισε στον κόσμο με κομμένα τα φτερά. Ζούσε σαν όλους τους άλλους πλέον, ... όμως υπήρχε μια διαφορά, αυτός ήξερε πώς είναι να ζεις αλλιώτικα» (<a href="http://www.smarinis.gr/kante.html" target="_blank">Στέλιος Μαρίνης</a>). </p>
<p style="text-align: justify;">Στο Συμπόσιο του Πλάτωνα ο Σωκράτης ισχυρίζεται ότι δεν ξέρει να πει τίποτα για τον Έρωτα. Η ιέρεια Διοτίμα όμως του ανέθεσε να μεταφέρει ότι ο έρωτας είναι ένας δαίμονας, που μεσολαβεί μεταξύ των θνητών και των αθανάτων: «Όταν γεννήθηκε η Αφροδίτη, έτρωγαν οι θεοί, και μαζί τους κι ο Πόρος. Αφού δείπνησαν, έφτασε η Πενία, για να ζητιανέψει ... Ο Πόρος μεθυσμένος ... είχε αποκοιμηθεί. Η Πενία η άπορη, σκέφτηκε να κάνει παιδί με τον Πόρο ... και γέννησε τον Έρωτα. Επειδή γεννήθηκε στα γενέθλια της ωραίας Αφροδίτης ο Έρωτας έγινε ακόλουθος και υπηρέτης της και συγχρόνως είναι από τη φύση του εραστής του ωραίου. Όντας γιος τους Πόρου και της Πενίας, ο Έρωτας είναι πάντοτε πένης, ... . Από τον πατέρα του πάλι, είναι ανδρείος και ριψοκίνδυνος και ορμητικός, δεινός κυνηγός, μηχανευόμενος συνεχώς κάτι, παθιασμένος για γνώση και επινοητικός, δεινός γητευτής που κυνηγάει τα ωραία και τα καλά. Και ούτε αθάνατος είναι, ούτε θνητός• ... ούτε φτωχός ούτε πλούσιος και βρίσκεται ανάμεσα στη σοφία και στην αμάθεια»<a href="#_ftn1" name="_ftnref1" title=""> [1] </a>. </p>
<p style="text-align: justify;"> «Ο Πλούταρχος [45-120 μ.Χ.] γράφει στον Ερωτικό (761): “Ο έρωτας μαθαίνει και στις γυναίκες να αψηφούν το θάνατο. Αν μπορούμε να βγάλουμε κάποιο δίδαγμα από τις ιστορίες του μύθου, οι μύθοι ... δείχνουν πως ο Έρωτας είναι ο μόνος θεός από τον οποίο ο Άδης δέχεται διαταγές. Λυπάται τους εραστές και μόνο γι’ αυτούς παύει να είναι αλύγιστος και ανήλεος. ... Οι μύθοι δε λένε ψέματα, αλλά, σαν από θεία τύχη, συναντάν την αλήθεια, όταν λένε πως οι ερωτευμένοι από το βασίλειο του Άδη ανεβαίνουν στο φως της ημέρας”»<a href="#_ftn2" name="_ftnref2" title=""> [2] </a>. </p>
<p style="text-align: justify;">Στ’ ακρογιάλια του Αιγαίου, κάτω από τον γαλανό, φωτεινό ουρανό συντελέστηκε ένα θαύμα καλό κι ωφέλιμο για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Αναδύθηκε ο πρώτος οικουμενικός, παγκόσμιος πολιτισμός. Στις παραλίες του Αιγαίου οι θνητοί εστίασαν στον έρωτα και αυξήθηκε το ποσοστό αυτών που είχαν τσαγανό (τσαγανό ο κάβουρας), δημιουργήθηκε φυλή όχι υπηκόων αλλά πολιτών. Βρέθηκε η μέθοδος που μετατρέπει τον λαό σε πολίτες, την λα, την πέτρα, σε φως, που μεταλλάσσει το φίδι από πίθηκο σε αετό και η χώρα ονομάστηκε ΕΛ-ΛΑΣ φως και πέτρα. </p>
<p style="text-align: justify;">Η Βίβλος του Ελληνισμού είναι ο Όμηρος. «Όπως θα πει ο Ηράκλειτος, ένας ρήτορας της εποχής του αυτοκράτορα Οκταβιανού Αύγουστου (27 π.Χ. με 14 μ.Χ.): “Από την πιο τρυφερή του ηλικία, το παιδί θα δεχτεί τον Όμηρο για τροφό. ... Μεγαλώνουμε και ο Όμηρος είναι πάντα δίπλα μας. ... Ποτέ, ούτε ως τα γερατειά, δε θα νοιώσουμε για τον Όμηρο έστω και τον πιο ελάχιστο κόρο. Μόλις τελειώνουμε το ξαναδιάβασμα του, φλεγόμαστε από την ανυπομονησία να τον ξαναρχίσουμε. ... Η συναναστροφή με τον Όμηρο, δεν τελειώνει παρά με τη ζωή”. ... Ο Όμηρος υπήρξε, “ο ιδρυτής της Ελλάδας”, όπως το αναγνωρίζει και ο Πλάτων στην Πολιτεία (606 Ε)» <a href="#_ftn3" name="_ftnref3" title=""> [3] </a>. Ο Όμηρος, ο τυφλός ποιητής που δεν ενδιαφερόταν για τις γκρίζες ειδήσεις της καθημερινότητας αλλά για το μύθο που μυεί στο φως του ουρανού, μυθοποιός, μυθοπλάστης, έχτισε τα έπη του πάνω στον έρωτα της ωραίας Ελένης. Πατήρ πάντων ο έρωτας. </p>
<p style="text-align: justify;">Τόσο πολύ αγαπούσε τον Όμηρο ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος που ... Τί βρήκε να πει για να τον παινέψει; Τον είπε λακωνικότατο! «Το <b>λακωνίζει</b>ν δεν είναι αυτό που νομίζεις, να γράφεις δηλαδή λίγες λεξούλες, αλλά να γράφεις <b>λίγες για πολλά</b>. Γι’ αυτό θεωρώ <b>ολιγολογότατο</b> τον Όμηρο»<a href="#_ftn4" name="_ftnref4" title=""> [4] </a>. Μάλιστα! Μπορεί ο Όμηρος να έχει γράψει 27.803 στίχους αλλά μιλάει για πολύ περισσότερα, άρα είναι λακωνικότατος! </p>
<p style="text-align: justify;">Όμηρος σημαίνει Συνάντηση, «<b>Ωμήρησε</b> δέ μοι παρ᾽ εταίρων άγγελος ωκύς» (Οδ. 16,468) «Με <b>συνάντησε</b> εκ μέρους φίλων γρήγορος αγγελιοφόρος». Η Ελλάδα σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας της ήταν τόπος συνάντησης, τρόπος συνάντησης. Τόπος φιλόξενος που ήξερε να εκμεταλλεύεται ότι καλό έφερνε κάθε ξένος. Από τη μέθοδο εκείνη της συνάντησης προέκυψε ο οικουμενικός, ο παγκόσμιος, ελληνικός πολιτισμός και η ελληνική παιδεία ήταν η μέθοδος αναπαραγωγής του πανανθρώπινου εκείνου πολιτισμού. </p>
<p style="text-align: justify;">Σήμερα τιμάμε τους Τρεις Ιεράρχες, προστάτες της Ελληνικής Παιδείας για να θυμόμαστε ότι βασικό αίτημα και εργαλείο της ήταν ο <b>έρωτας</b>. Δυο Καππαδόκες, Βασίλειος ο Μέγας, Γρηγόριος ο Θεολόγος, κι ένας Σύρος από την Αντιόχεια, ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ορίσθηκε να τιμώνται ως προστάτες της ελληνικής παιδείας! Τρεις πολίτες της Pax Romana, αγνώστου φυλετικής καταγωγής, πασίγνωστης όμως ταυτότητας, Έλληνες στο πολιτισμό, στη παιδεία και στην άποψη τους για τον <b>έρωτα</b>. </p>
<p style="text-align: justify;">«Για τον <b>ερωτευμένο</b>, γι’ αυτόν που τον κατακαίει ο <b>πόθος</b>, όλη του η ζωή είναι σαν μια ημέρα»<a href="#_ftn5" name="_ftnref5" title=""> [5] </a> τονίζει ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, «γιατί είναι εύκολο να κοπιάζεις λόγω <b>έρωτα</b>»<a href="#_ftn6" name="_ftnref6" title=""> [6] </a>. Κι ο Μέγας Βασίλειος ομολογεί: «Οι <b>ερωτευμένοι</b> παρηγορούνται να βλέπουν την εικόνα του αγαπημένου τους προσώπου. Επειδή μου δημιουργήθηκε μια διάθεση <b>ερωτική</b> για τη ψυχή σου θεώρησα την παρουσία των αδελφών μας ως εικόνα σου και απήλαυσα το <b>ποθούμενο</b>»<a href="#_ftn7" name="_ftnref7" title=""> [7] </a>. «Αν ήταν ασφαλής η τέχνη του Δαίδαλου θα ερχόμουν κοντά σου φτιάχνοντας φτερά σαν τον Ίκαρο. ... όμως ... σου στέλνω επιστολή για να σου δείξω τη <b>φιλία</b> μου μια και τα λόγια φανερώνουν τον <b>έρωτα</b> της ψυχής»<a href="#_ftn8" name="_ftnref8" title=""> [8] </a>. </p>
<p style="text-align: justify;">Αλλά ας δώσουμε το λόγο στον τρίτο της παρέας, στον Ιωάννη τον Χρυσόστομο. Λίγο πριν πεθάνει έγραφε από την εξορία του: «Ο θάνατος, κι ότι άλλο πάθω, είναι για μένα κέρδος, γιατί θα το έχω πάθει από τον <b>έρωτα</b> μου για σας»<a href="#_ftn9" name="_ftnref9" title=""> [9] </a>. Και σε επιστολές του: Προς Φιρμίνο, «Η αγάπη σου μας έκανε σφοδρούς <b>εραστές</b> σου γιατί εξ αρχής σφοδρό και μανικό μας έδειξες <b>έρωτα</b>»<a href="#_ftn10" name="_ftnref10" title=""> [10] </a>. Προς Μόντιο: «Κάθε μέρα αισθανόμαστε, αν και μακριά σου, τον θερμό σου <b>έρωτα</b> για μας»<a href="#_ftn11" name="_ftnref11" title=""> [11] </a>. Προς Ησύχιο: «Έχοντας τέτοιο σφοδρό <b>έρωτα</b> για μας (δεν είναι δυνατόν ο <b>ερώμενος</b> να μην καταλάβει τον σφοδρό <b>εραστή</b>) πώς άντεξες να μην μας γράψεις και με σιωπή να κατέχεις τον <b>έρωτα</b>;»<a href="#_ftn12" name="_ftnref12" title=""> [12] </a>. «Επιθυμούσα χωρίς να σου γράψω να πάρω επιστολή από σένα, ως <b>εραστής</b> σφοδρότατος, αλλά ... σου γράφουμε πρώτοι δείχνοντας τον θερμό <b>έρωτα</b> μας για σένα. ... Γιατί τίποτε δεν προξενεί τόσο μεγάλη ηδονή στη ψυχή όσο το να αγαπά και ν’ αγαπιέται γνήσια»<a href="#_ftn13" name="_ftnref13" title=""> [13] </a>. </p>
<p style="text-align: justify; background-color:#d2e2bf;">«Ο απ. Παύλος, όλα τα έκαμνε μόνο και μόνο για να παραμυθιάσει τον <strong>έρωτα</strong> του για τον Χριστό, ο οποίος τόσο τον είχε κυριεύσει που δεν τον ένοιαζε αν θα είναι στη Βασιλεία των Ουρανών ή στη Κόλαση»<a href="#_ftn21" name="_ftnref21" title=""> [21] </a>. «Όσοι αγαπούν έχουν συνήθεια να φανερώνουν τον <strong>έρωτα</strong> τους και να διηγούνται συνεχώς τον υπερβολικό τους πόθο»<a href="#_ftn22" name="_ftnref22" title=""> [22] </a>. «Του Παύλου ζηλέψτε τον <strong>έρωτα</strong> … ο <strong>ερών</strong> τέτοιο <strong>έρωτα</strong> ας καλλωπίζεται από τον <strong>πόθο</strong> και μύριους ας κάμνει <strong>συνεραστές</strong>»<a href="#_ftn23" name="_ftnref23" title=""> [23] </a>. «Σας μιλάω για τον <strong>έρωτα</strong> που έχω γι’ αυτόν για να σας κάνω κοινωνούς. Οι <strong>ερώντες</strong> πνευματικό <strong>έρωτα</strong> ποτέ να μην σταματάνε να τον ομολογούν για να ωφελούν και τον εαυτό τους και όσους τους ακούνε. Αυτός ο <strong>έρωτας</strong> είναι ευφροσύνη ψυχής και φέρνει πολύ ειρήνη στους <strong>ερώντες</strong>»<a href="#_ftn24" name="_ftnref24" title=""> [24] </a>.</p>
<p style="text-align: justify;">«Όποιος έχει <b>ερωτευτεί</b> άγιο, κι αν είναι αισχρός ο ίδιος του, αν επιμείνει στον <b>έρωτα</b> του αγίου, γρήγορα θα γίνει σαν τον <b>ερώμενο</b> κι έτσι ο <b>εραστής</b> θα αποκτήσει τον Θεό. ... Γίνετε κοινωνεί του <b>έρωτα</b> μου, κι ας αγαπήσουμε υπερβολικά αυτόν τον άγιο. Γιατί αν αυτός ο <b>έρωτας</b> μπει μέσα στη ψυχή μας θα ανάψει λαμπρό πυρ ...»<a href="#_ftn14" name="_ftnref14" title=""> [14] </a>. «Ο Θεός έχει σφοδρό <b>έρωτα</b> προς εμάς, <b>ερών</b>, σφόδρα <b>ερών,</b> <b>έρωτα</b> αμήχανο, <b>έρωτα</b> απαθή, θερμότατο, ακατάλυτο, που δεν μπορεί να σβήσει»<a href="#_ftn15" name="_ftnref15" title=""> [15] </a>. </p>
<p style="text-align: justify;">«Συνήθεια των <b>ερωτευμένων</b> είναι να μην σιωπούν για τον <b>έρωτα</b> τους. ... Η φύση της αγάπη είναι θερμή και δεν ανέχεται τη σιωπή ... ο Δαβίδ ... επειδή δεν καταφέρνει να περιγράψει με λόγια τον <b>έρωτα</b> του ψάχνει για παραδείγματα, για να μας κάνει κοινωνούς του <b>έρωτα</b> του. Ας τον ακούσουμε λοιπόν κι ας διδαχθούμε έτσι τον <b>έρωτα</b>»<a href="#_ftn16" name="_ftnref16" title=""> [16] </a>. «Δεν υπάρχει τίποτα που να μην το νικά ο <b>πόθος</b>. Και όταν πρόκειται για τον <b>πόθο</b> προς τον Θεό, αυτός είναι υψηλότερος από όλα, ... όλα τα περιγελά και ... δεν βλέπει ούτε τον ουρανό, ούτε τη γη, ούτε τη θάλασσα, αλλά είναι προσηλωμένος στο <b>κάλλος</b> .... Ούτε τα λυπηρά αυτής της ζωής μπορούν να τον ρίξουν, ούτε τα ωφέλημα και ευχάριστα να τον ανεβάσουν. Ας <b>ερωτευτούμε</b> αυτό τον <b>έρωτα</b>, ... Γιατί έτσι θα απαλλαγούμε από τις ταλαιπωρίες και αυτού του βίου και του μέλλοντα αιώνα. Ούτε η απαλλαγή από τη κόλαση, ούτε της βασιλείας η απόλαυση, αξίζει μπροστά στο να έχει κανείς <b>εραστή και ερωμένο τον Χριστό</b>»<a href="#_ftn17" name="_ftnref17" title=""> [17] </a>. </p>
<p style="text-align: justify;">Ή στραβός είν’ ο γιαλός, ή στραβά αρμενίζουμε ... δεν ακούγεται πια η λέξη έρωτας στα σχολεία ή τους ναούς. Και δεν έχει αλλάξει μόνο ο τρόπος που μιλάμε ... μάλλον που δεν μιλάμε για τον έρωτα! Έχουν αλλάξει πολλά. Ερμηνεύοντας ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος (344-407) τον ευαγγελιστή Λουκά, στην περίπτωση της πόρνης που άλειψε με μύρο τα πόδια του Ιησού στο σπίτι του Σίμωνα του φαρισαίου βάζει τον Χριστό να λέει στον Σίμωνα: «Δεν με φίλησες, <b>δεν προσάρμοσες τα χείλη σου στα χείλη μου!</b> ...»<a href="#_ftn18" name="_ftnref18" title=""> [18] </a>. Το φιλί στο στόμα, δηλαδή, ήταν ο αυτονόητος φιλικός χαιρετισμός των προγόνων μας, τουλάχιστον μέχρι το 400 μ.Χ.! </p>
<p style="text-align: justify;">Η κατάθλιψη, η απογοήτευση σκοτώνει το ανθρώπινο πνεύμα, την ανθρώπινη ενέργεια που είναι απαραίτητη για να μπορέσει να ενεργήσει το Άγιο Πνεύμα, ο θεϊκός Έρωτας<a href="#_ftn19" name="_ftnref19" title=""> [19] </a>. Στις παραλίες του Αιγαίου ο λαός έμαθε τον τρόπο από πέτρα, από εργαλείο, να γίνεται φως, έμαθε τη μέθοδο που επιτρέπει στον άνθρωπο να είναι πάντα νέος, πάντα παιδί, να λούζεται μια παιδικότητα με κόπους και ιδρώτες ξανακερδισμένη, να μην απογοητεύεται, να μη χάνει τη γοητεία του. Νικήθηκε η κατάθλιψη και μπόρεσε η ντοπαμίνη να κυκλοφορεί, να πλημμυρίζει τον εγκέφαλο. Τα «κυβικά» της «μηχανής» αυξήθηκαν, το «πενηνταράκι» έγινε «πεντακοσάρα» και γοήτευσε την ανθρωπότητα. «Ο έρωτας ακόμη και τον άμουσο, τον αγροίκο, τον κάνει ποιητή»<a href="#_ftn20" name="_ftnref20" title=""> [20] </a> τονίζει ο Ευρυπίδης κι ο Άινστάιν μας θυμίζει ότι «Ο έρωτας είναι καλύτερος δάσκαλος από το καθήκον». </p>
<p style="text-align: justify;">ΚΑΝΤΕ ΕΡΩΤΑ ΟΧΙ ΜΑΘΗΜΑ ... ΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΑΘΗΜΑ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ, το μεράκι, «η ομορφιά θα μας σώσει», που έλεγε κι ο Ντοστογιέφσκι, η ρύθμιση, η αρμονία, η ομορφιά, το πέταγμα που προκαλεί το χτυποκάρδι του έρωτα, η έμπνευση ... δι’ ευχών των αγίων Τριών Ιεραρχών. Αμήν.</p>
<br />
<br />
<hr align="left" size="1" width="66%" />
<p style="text-align: left;">
<a href="#_ftnref1" name="_ftn1" title=""> [1] </a> Πλάτωνος, Συμπόσιον 203b-203e.</p>
<p style="text-align: left;">
<a href="#_ftnref2" name="_ftn2" title=""> [2] </a> Robert Flacelière, Ο Έρωτας στην Αρχαία Ελλάδα, εκδ. Παπαδήμα Αθήναι 1977, σ. 62-63.</p>
<p style="text-align: left;">
<a href="#_ftnref3" name="_ftn3" title=""> [3] </a> Robert Flacelière, Ο Έρωτας στην Αρχαία Ελλάδα, εκδ. Παπαδήμα Αθήναι 1977, σ. 8.</p>
<p style="text-align: left;">
<a href="#_ftnref4" name="_ftn4" title=""> [4] </a> Γρηγ. Θεολόγου, Επιστολή 54, Ε.Π.Ε. τ. 7, σ. 106.</p>
<p style="text-align: left;">
<a href="#_ftnref5" name="_ftn5" title=""> [5] </a> «Όντως ημέρα μία, βίος όλος ανθρώπου, τοις πόθω
κάμνουσιν» (Γρηγ. Θεολ. Ε.Π.Ε. τομ. 2<sup>ος</sup>, Λόγος 26, σ. 154)</p>
<p style="text-align: left;">
<a href="#_ftnref6" name="_ftn6" title=""> [6] </a> «ότι κούφον το κάμνειν έρωτι» (Γρηγ. Θεολ. Ε.Π.Ε.
τομ. 2<sup>ος</sup>, Λόγος 26, σ. 156)</p>
<p style="text-align: left;">
<a href="#_ftnref7" name="_ftn7" title=""> [7] </a> Μεγ. Βασιλείου, Επιστολή 124 Θεοδώρω, Ε.Π.Ε. τ. 2, σ.
374.</p>
<p style="text-align: left;">
<a href="#_ftnref8" name="_ftn8" title=""> [8] </a> Μεγ. Βασιλείου, Επιστολή 359 Βασίλειος Λιβανίω.</p>
<p style="text-align: left;">
<a href="#_ftnref9" name="_ftn9" title=""> [9] </a> Ομιλία προ της Εξορίας, γ’, PG 52, σ. 430,35-40.</p>
<p style="text-align: left;">
<a href="#_ftnref10" name="_ftn10" title=""> [10] </a> Επιστολή 80 Φιρμίνω, PG 52, σ. 651,8-13.</p>
<p style="text-align: left;">
<a href="#_ftnref11" name="_ftn11" title=""> [11] </a> Επιστολή 171 Μοντίω, PG 52, σ. 710,25-26.</p>
<p style="text-align: left;">
<a href="#_ftnref12" name="_ftn12" title=""> [12] </a> Επιστολή 198 Ησυχίω, PG 52, σ. 722,23-26.</p>
<p style="text-align: left;">
<a href="#_ftnref13" name="_ftn13" title=""> [13] </a> Επιστολή 223 Ησυχίω, PG 52, σ. 734,45-735,6.</p>
<p style="text-align: left;">
<a href="#_ftnref14" name="_ftn14" title=""> [14] </a> Εις το αποστολικόν ρητόν, «Όφελον ανείχεσθέ μου μικρόν τη αφροσύνη», PG 51, σ. 302.32-303,10.</p>
<p style="text-align: left;">
<a href="#_ftnref15" name="_ftn15" title=""> [15] </a> Προς τους σκανδαλιζομένους επί ταις παρανομίαις ταις
γινομέναις και τη του λαού και πολλών ιερέων διώξει και διαστροφή και περί της του Θεού προνοίας και περί ακαταλήπτου, κεφ. στ’, PG 52, σ. 488, 42-48.</p>
<p style="text-align: left;">
<a href="#_ftnref16" name="_ftn16" title=""> [16] </a> Ερμηνεία εις τον 41ον Ψαλμόν, γ’, PG 55, σ. 159,17-41.</p>
<p style="text-align: left;">
<a href="#_ftnref17" name="_ftn17" title=""> [17] </a> «Ου γαρ έστιν, ουκ έστιν ουδέν, ό μη νικά πόθος· όταν δε και Θεού πόθος ή, πάντων εστίν υψηλότερος, ... Ερασθώμεν τοίνυν τούτον τον έρωτα (τούτου γαρ ίσον ουδέν) και δια τα παρόντα, και δια τα μέλλοντα· μάλλον δε προ τούτων, δι’ αυτήν την του έρωτος φύσιν· ... μείζον το τον Χριστόν ερώμενον έχειν ομού και εραστήν» (Ερμηνεία εις την
Προς Ρωμαίους επιστολήν, PG 60, σ. 474,12-36).</p>
<p style="text-align: left;">
<a href="#_ftnref18" name="_ftn18" title=""> [18] </a> «Φίλημά μοι ουκ έδωκας σύ, τα χείλη τα σά τοις εμοίς
χείλεσι προσαρμόσαι ου κατηξίωσας, αύτη δέ, αφ᾽ ου εισήλθεν, ου διέλειπε καταφιλούσά μου τους πόδας» (Εις τον Φαρισαίον, και εις την Πόρνην, PG 61, σ. 732,38-41).</p>
<p style="text-align: left;">
<a href="#_ftnref19" name="_ftn19" title=""> [19] </a> «Η κατάθλιψη είναι ο δήμιος που σκοτώνει την
ανθρώπινη ενέργεια, απαραίτητη για την υποδοχή του Αγίου Πνεύματος μέσα στη καρδιά. ‘Ενας καταθλιμμένος άνθρωπος χάνει την δυνατότητα να προσεύχεται και είναι νεκρός όσον αφορά τους πνευματικούς αγώνες» (Ο Στάρετς Ζαχαρίας (1850-1936), έκδ. Ι.Μετοχ. Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, Ορμήλια Χαλκιδικής 1982, σ. 149).</p>
<p style="text-align: left;">
<a href="#_ftnref20" name="_ftn20" title=""> [20] </a> «Ποιητήν δ’ άρα Έρως διδάσκει, καν άμουσος ή το πρίν» ( Ευρυπίδη, Αποφθέγματα 663,1-2).</p>
<p style="text-align: left;">
<a href="#_ftnref21" name="_ftn21" title=""> [21] </a> Προς Δημήτριον μονάζοντα, Περί Κατανύξεως, Λόγος Α’, PG 47, σ. 405,43-51.</p>
<p style="text-align: left;">
<a href="#_ftnref22" name="_ftn22" title=""> [22] </a> Προς Δημήτριον μονάζοντα, Περί Κατανύξεως, Λόγος Α’, PG 47, σ. 406,16-31.</p>
<p style="text-align: left;">
<a href="#_ftnref23" name="_ftn23" title=""> [23] </a> Αναγνωσθείσης περικοπής, «Σαύλος δε έτι εμπνέων απειλής και φόνου», PG 51, σ. 118,19-25.</p>
<p style="text-align: left;">
<a href="#_ftnref24" name="_ftn24" title=""> [24] </a> Εις το αποστολικόν ρητόν, «Όφελον ανείχεσθέ μου μικρόν τη αφροσύνη», α’, PG 51, σ. 304,12-25.</p>
</div>
</br>
</br>
</td><td width="5" style="background-color:#f7f6ee"> </td></tr>
<tr> <td height="5" style="background-color:#f7f6ee" colspan="3"></td> </tr>
</tbody></table>Διονύσης Παπαχριστοδούλουhttp://www.blogger.com/profile/00297481006775305751noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7818449571605777753.post-329946725820156042017-01-17T13:09:00.002+02:002017-01-19T13:12:09.524+02:00Geoff Mulgan: «Εισαγωγή στα Studio School»<style type="text/css">
#coolmenu{
width: 100%;
}
#coolmenu a{
display: block;
width: 100%;
}
html>body #coolmenu a{ /*Non IE rule*/
width: auto;
}
#coolmenu a:hover{
background-color: #3b1075;
}
#menuu a{
background-color: #2e2535;
}
#menuu a:hover{
background-color: #3b1075;
}
</style>
<table width="100%" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"><tbody>
<tr> <td height="5" style="background-color:#f7f6ee" colspan="3"></td> </tr>
<tr> <td width="5" style="background-color:#f7f6ee"> </td><td style="background-color:#f7f6ee; padding-bottom:3px; padding-top:3px; line-height:26px; font-size:16px; color:#4f405c;">
<div id="menuu">
<div style="text-align: center; font-size:18px;">Κάποια παιδιά μαθαίνουν ακούγοντας, κάποια αλλά μαθαίνουν κάνοντας. Ο Τζεφ Μιούλγκαν κάνει μια εισαγωγή στα Στούντιο Σχολεία, ένα νέο είδος σχολείων στη Μεγάλη Βρετανία, στα οποία μαθητές οργανωμένοι σε μικρές ομάδες μαθαίνουν κάνοντας πρακτικές εργασίες της πραγματικής ζωής. Σύμφωνα με τον <a href="http://studioschoolstrust.org/studio-schools/map-current-schools" target="_blank">χάρτη</a> του Ιστότοπου των <a href="http://studioschoolstrust.org" target="_blank">Studio School</a>, υπάρχουν ήδη 24 Studio School, στη Μεγάλη Βρετανία, και πρόκειται να ιδρυθούν άλλα τρία.</div>
<p style="text-align: center; font-size:20px;"> <br />Ομιλία του Geoff Mulgan (Τζεφ Μιουλγκαν) στο <a href="http://www.ted.com/talks/geoff_mulgan_a_short_intro_to_the_studio_school?language=el" target="_blank">TED (Technology-Τεχνολογία, Entertainment-Ψυχαγωγία, Design-Σχεδίαση)</a><br />με τίτλο: <br /><b>«Εισαγωγή στα Studio School»</b><br />Σεπτέμβριος 2011</p>
<p style="text-align: center;"><table width="560" height="330" align="center" border="0"><tr><td height="330"><iframe src="https://embed.ted.com/talks/lang/el/geoff_mulgan_a_short_intro_to_the_studio_school" width="560" height="315" frameborder="0" scrolling="no" webkitAllowFullScreen mozallowfullscreen allowFullScreen></iframe></td></tr>
</table></p>
<p style="text-align: center; font-size:small;">Μετάφραση <a href="http://www.ted.com/profiles/269030" target="_blank">Dimitris Maleas</a></p>
<p style="text-align: center; font-size:small;">Επανεξέταση <a href="http://www.ted.com/profiles/767041" target="_blank">LLUKA BULLARI</a></p>
<p style="text-align: justify;">0:11</p>
<p style="text-align: justify;">Θα σας μιλήσω σήμερα για μια ιδέα. <big><b>Μια ιδέα για ένα νέο είδος σχολείου, που κάπως αλλάζει τα στερεότυπα για το τι είναι ένα σχολείο και πως λειτουργεί</b></big>. Και πιθανό, σύντομα να δείτε, ένα τέτοιο σχολείο σε κάποια κοντινή γειτονιά σας Πρόκειται για μια ιδέα που γεννήθηκε σε έναν οργανισμό που ονομάζεται Ίδρυμα Νεότητας, και ο οποίος για πολλές δεκαετίες, παρουσίασε πολλές καινοτομίες στην εκπαίδευση, όπως το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, τα ολοήμερα σχολεία, τα σχολεία για κοινωνικούς επιχειρηματίες, τα θερινά πανεπιστήμια και το Σχολείο των Πάντων.</p>
<p style="text-align: justify;">0:40</p>
<p style="text-align: justify;">Πέντε χρόνια πριν αρχίσαμε να αναρωτιόμαστε ποια θα ήταν η πιο σημαντική καινοτομία που έπρεπε να γίνει στα σχολεία στην Μεγάλη Βρετανία. Και καταλήξαμε ότι <big><u>προτεραιότητα έπρεπε να δοθεί στην επίλυση δύο προβλημάτων</u></big>: </p>
<p style="text-align: justify;">Το ένα ήταν <big><b>ο μεγάλος αριθμός εφήβων που έβρισκαν το σχολείο βαρετό που απλά δεν τους άρεσε το σχολείο</b></big>, που δεν μπορούσαν να βρουν σχέση μεταξύ των πραγμάτων που μαθαίνουν στο σχολείο και της μελλοντικής δουλειάς τους. </p>
<p style="text-align: justify;">Το δεύτερο ήταν <big><b>οι εργοδότες που παραπονιόντουσαν ότι τα παιδιά που τελειώνουν το σχολείο δεν είναι έτοιμα για την αγορά εργασίας, δεν έχουν τη σωστή νοοτροπία και την εμπειρία που χρειάζεται</b></big>.</p>
<p style="text-align: justify;">1:06</p>
<p style="text-align: justify;">Και έτσι τολμήσαμε να ρωτήσουμε: <big><big><b>Τι είδους σχολείου θα ήθελαν οι έφηβοι προκειμένου να συμμετέχουν με λαχτάρα και όχι να το αποφεύγουν;</b></big></big> Ύστερα από εκατοντάδες συνεντεύξεις με εφήβους, δασκάλους, γονείς με εργοδότες και σε διάφορα σχολεία από την Παραγουάη μέχρι την Αυστραλία, και λαμβάνοντας υπόψη ευρήματα ερευνών, που έδειχναν την σημασία αυτού που ονομάζουμε μη γνωσιακές ικανότητες --τις ικανότητες της προσαρμοστικότητας, της έμπνευσης -- οι οποίες είναι το ίδιο σημαντικές με τις γνωσιακές ικανότητες -- τις τυπικές ακαδημαϊκές ικανότητες -- καταλήξαμε σε μια απάντηση, μια απλή απάντηση την οποία αποκαλέσαμε Στούντιο Σχολείο. Και την ονομάσαμε Στούντιο Σχολείο για να πάμε στην αρχική ιδέα της Αναγέννησης. όπου <big><b>η εργασία και η μάθηση είναι ενοποιημένες. Δουλεύεις μαθαίνοντας, και μαθαίνεις δουλεύοντας</b></big>. Ο σχεδιασμός μας είχε τα εξής χαρακτηριστικά.</p>
<p style="text-align: justify;">1:54</p>
<p style="text-align: justify;">Πρώτα από όλα θέλαμε μικρά σχολεία -- της τάξης των 300-400 μαθητών -- από 14 έως 19 ετών, και το κυριότερο, <big><b>το 80% των μαθημάτων να μην γίνεται σε αίθουσα διδασκαλίας</b></big>, αλλά μέσω πρακτικών εργασιών δουλεύοντας σαν ομάδα σε μια εταιρία, σε ένα μην κερδοσκοπικό οργανισμό και αλλού. Κάθε μαθητής θα έχει έναν καθοδηγητή, όπως και δασκάλους, και θα υπάρχει ωράριο όπως σε έναν εργασιακό περιβάλλον σε μια εταιρία. Και όλα αυτά θα πραγματοποιηθούν <big><b>στα πλαίσια της δημόσιας εκπαίδευσης</b></big>, θα χρηματοδοτούνται από δημόσιους πόρους, αλλά θα λειτουργούν ανεξάρτητα. Και όλα αυτά <big><b>δίχως επιπλέον κόστος</b></big>, δίχως επιλογή, και <big><b>επιτρέποντας τους μαθητές μια πιθανή πορεία προς το Πανεπιστήμιο</b></big> ακόμα και αν κάποιοι από αυτούς θα ήθελαν να κάνουν την δικά τους επιχείρηση ή να ακολουθήσουν κάποια χειρωνακτική εργασία. <big><big>Η βαθύτερη ιδέα ήταν ότι ένας μεγάλος αριθμός εφήβων μαθαίνει καλύτερα κάνοντας πράγματα, μαθαίνει καλύτερα μέσα σε ομάδες και μαθαίνει καλύτερα από πρακτικά, καθημερινά προβλήματα -- το εντελώς αντίθετο από αυτό που γίνεται στο συμβατικό σχολείο.</big></big></p>
<p style="text-align: justify;">2:50</p>
<p style="text-align: justify;">Φαινόταν καλή ιδέα, και έτσι προχωρήσαμε στο στάδιο του πρωτοτύπου. Το δοκιμάσαμε, πρώτα στο Λούτον -- το οποίο νομίζω ότι είναι γνωστό μόνο για το αεροδρόμιό του και στο Μπλάκπουλ -- διάσημο για τις παραλίες του και την χαλάρωση. Αυτό που βρήκαμε -- και να σημειωθεί ότι κάναμε αρκετά πράγματα λάθος και στη συνέχεια τα βελτιώσαμε -- ήταν ότι οι νέοι το αγάπησαν. Τους ενέπνευσε, τους φάνηκε πολύ πιο ενδιαφέρων από το κλασικό σχολείο. Και πιθανότατα το πιο σημαντικό, <big><b>δύο χρόνια αργότερα, όταν έδωσαν εξετάσεις, οι μαθητές που μαθήτευσαν σε αυτά τα δοκιμαστικά πεδία και οι οποίοι ανήκαν στους πιο αδύναμους μαθητές μεταπήδησαν στους πιο κάλους -- Και μάλιστα, πολλοί βρέθηκαν στους κορυφαίους με βάση τα GCSE που είναι το βαθμολογικό σύστημα της Βρετανίας</b></big>.</p>
<p style="text-align: justify;">3:34</p>
<p style="text-align: justify;">Έτσι δεν αποτέλεσε έκπληξη, ότι πολλοί άνθρωποι πίστεψαν ότι κάτι καινούριο βρήκαμε. Ο υπουργός Παιδείας στο Λονδίνο αυτοαποκαλέστηκε "μεγάλος υποστηρικτής" του εγχειρήματος. Και πολλές επιχειρήσεις βρήκαν ότι κάτι καλό είχαμε βρει στα πλαίσια της καλύτερης προετοιμασίας των παιδιών για την αγορά εργασίας. Και πράγματι, ο πρόεδρος του Εμπορικού Επιμελητηρίου ο οποίος είναι τώρα πρόεδρος της ένωσης των Σχολείων Στούντιο και βοηθάει όχι μόνο διαμέσου μεγάλων εταιριών, αλλά και μικρών επιχειρήσεων σε όλη την χώρα.</p>
<p style="text-align: justify;">4:03</p>
<p style="text-align: justify;"><big><b>Ξεκινήσαμε με 2 σχολεία. Αυτή τη στιγμή έχουν αυξηθεί στα 10</b></big>. Και του χρόνου περιμένουμε να αυξηθούν στα 35 σε όλη την Αγγλία, και άλλες 40 περιοχές θέλουν να ιδρύσουν τα δικά τους σχολεία -- μια ραγδαία αύξηση της αρχικής ιδέας. Ενδιαφέρον αποτελεί το γεγονός, ότι το όλο εγχείρημα προχώρησε <big><b>χωρίς καμιά δημοσιότητα από τα ΜΜΕ</b></big>. Προχώρησε δίχως σημαντικά χρηματικά κεφάλαια. Έγινε γνωστό από στόμα σε στόμα, μεταδόθηκε σαν ιός, μέσω των δασκάλων, των γονιών, των ανθρώπων που μετείχαν στην εκπαιδευτική διαδικασία. Και επεκτάθηκε εξαιτίας της δύναμης μιας ιδέας --και έτσι μια ιδέα, μια πολύ απλή ιδέα για την αλλαγή της εκπαίδευσης για την υιοθέτηση μεθόδων που ήταν στο περιθώριο της εκπαιδευτικής διαδικασίας όπως η δουλειά σε ομάδες, η ανάθεση πρακτικών εργασιών, τοποθετήθηκε στην καρδιά της εκπαίδευσης και όχι στις παρυφές της.</p>
<p style="text-align: justify;">4:55</p>
<p style="text-align: justify;">Σήμερα υπάρχει ένα νέο σύνολο σχολείων που θα λειτουργήσουν αυτό το φθινόπωρο. Αυτό βρίσκεται στο Γιορκσαϊρ και ελπίζω ό ανεψιός μου να το παρακολουθήσει. Και αυτό εστιάζει στις δημιουργική βιομηχανία και τα ΜΜΕ. Κάποιων άλλων σχολείων η θεματική περιοχή είναι η παροχή υπηρεσιών υγείας, άλλων ο τουρισμός, η μηχανική και πλήθος άλλων πεδίων.</p>
<p style="text-align: justify;">5:14</p>
<p style="text-align: justify;"><big><b>Πιστεύουμε ότι κάτι βρήκαμε. Σίγουρα δεν είναι ολοκληρωμένο ακόμα, αλλά πιστεύουμε ότι είναι μια ιδέα που μπορεί να αλλάξει τις ζωές χιλιάδων και πιθανά εκατομμυρίων εφήβων οι οποίοι δεν βρίσκουν ενδιαφέρον το σχολείο, και οι οποίοι δεν μπορούν να εμπνευστούν από αυτό</b></big>. <big><big><b>Δεν μοιάζουν σε εσάς που μπορούν να κάθονται σε μια καρέκλα και να ακούνε επί ώρες διαλέξεις</b></big></big>. Θέλουν να κάνουν πράγματα, να λερώσουν τα χέρια τους θέλουν εκπαίδευση για την πραγματική ζωή. Και η ελπίδα μου είναι ότι κάποιοι από εσάς στο κοινό πιθανό να μπορείτε να βοηθήσετε.</p>
<p style="text-align: justify;">5:44</p>
<p style="text-align: justify;">Νιώθουμε να είμαστε στην αρχή ενός ταξιδιού πειραματισμού και βελτίωσης για την μετατροπή της ιδέας του Σχολείου Στούντιο σε κάτι απτό, αλλά όχι σαν πανάκεια για κάθε παιδί, αλλά σαν μια λύση για πολλά παιδιά σε όλα τα μέρη του κόσμου. Και εύχομαι κάποιοι από εσάς να μας βοηθήσετε να το πετύχουμε.</p>
<p style="text-align: justify;">6:02</p>
<p style="text-align: justify;">Σας ευχαριστώ πολύ.</p>
</br>
<p style="text-align: right;">Πηγή: <a href="http://www.ted.com/talks/geoff_mulgan_a_short_intro_to_the_studio_school/transcript?language=el" target="_blank">http://www.ted.com</a></p>
</div>
</br>
</br>
</td><td width="5" style="background-color:#f7f6ee"> </td></tr>
<tr> <td height="5" style="background-color:#f7f6ee" colspan="3"></td> </tr>
</tbody></table>Διονύσης Παπαχριστοδούλουhttp://www.blogger.com/profile/00297481006775305751noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7818449571605777753.post-34271398452184685702017-01-07T16:12:00.001+02:002017-01-07T16:20:37.401+02:00Για τα Θεοφάνεια<style type="text/css">
#coolmenu{
width: 100%;
}
#coolmenu a{
display: block;
width: 100%;
}
html>body #coolmenu a{ /*Non IE rule*/
width: auto;
}
#coolmenu a:hover{
background-color: #3b1075;
}
#menuu a{
background-color: #2e2535;
}
#menuu a:hover{
background-color: #3b1075;
}
</style>
<table width="100%" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"><tbody>
<tr> <td height="5" style="background-color:#f7f6ee" colspan="3"></td> </tr>
<tr> <td width="5" style="background-color:#f7f6ee"> </td><td style="background-color:#f7f6ee; padding-bottom:3px; padding-top:3px; line-height:26px; font-size:16px; color:#4f405c;">
<div id="menuu" style="text-align: center;">Αν το νόημα των Χριστουγέννων είναι η πραγματικότητα, το ζωντανό, καρδιακό βίωμα της Γέννησης του θείου Βρέφους στη καρδιά του ανθρώπου, τότε το νόημα των Θεοφανείων είναι το διώξιμο των «καλικάντζαρων» ... </div>
<center><iframe src="https://drive.google.com/file/d/0Bzn9Hsrfrx9eNU1jZy10X2ItLW8/preview" width="560" height="420"></iframe></center>
<p style="text-align: justify;">Μετά τη Βάπτιση Του ο Θεάνθρωπος, αναχώρησε από τον Ιορδάνη «πλήρης Πνεύματος Αγίου». Ο τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος, ο Υιός και Λόγος του Θεού όταν έγινε τέλειος άνθρωπος, το Δεύτερο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδας όταν καταδέχτηκε να γεννηθεί από την 16εξάχρονη Παρθένο Μαρία στο Σπήλαιο της Βηθλεέμ, καταδέχτηκε επιπλέον να έχει πνευματική πρόοδο ως προς την ανθρώπινη φύση του! Γράφει ο ευαγγελιστής Λουκάς για τον Ιησού, πριν γίνει δώδεκα ετών, ότι, «το δε Παιδίον ηύξανε και εκραταιούτο Πνεύματι» (Λουκ. 2,40) και ο ίδιος Ευαγγελιστής τελειώνει τη διήγηση του για τη Βάπτιση του τριαντακονταετούς Ιησού με την πληρορφορία ότι, «Ιησούς δε πλήρης Πνεύματος Αγίου υπέστρεψεν από του Ιορδάνου και ήγετο εν τω Πνεύματι εις την έρημον» (Λουκ. 4,1). Αφού πέρασε από την έρημο, από τους πειρασμούς, όπου αποδείχθηκε ότι δεν έχει εξουσία πάνω του ο Πονηρός, άρχισε να δρα στη κοινωνία. </p>
<p style="text-align: justify;">Οι «καλικάντζαροι», υποτίθεται, βρίσκονται στο κέντρο της γης, πριονίζουν το «δένδρο της ζωής», τα Χριστούγεννα βγαίνουν στην επιφάνεια της γης και ο αγιασμός των Θεοφανείων τους διώχνει. Τα Φώτα βαπτίζονταν πολλοί χριστιανοί προς τιμήν της Βάπτισης του Χριστού. Από εκεί μας έμεινε το έθιμο να βουτάνε άνθρωποι στα αγιασμένα νερά. Βουτούσαν για να βαπτιστούν. Όταν πλέον ήταν όλοι βαπτισμένοι, νηπιοβαπτισμός γάρ, άρχισαν να βουτάνε απλώς σε ανάμνηση, για το έθιμο, και, για να έχει ενδιαφέρον, άντε ποιός θα βρει, ποιός θα πιάσει πρώτος το σταυρό. </p>
<p style="text-align: justify;">Όσο ήταν κανείς κατηχούμενος αγωνιζόταν εναντίον των παθών, περνούσε την κάθαρση και όταν είχε αποκτήσει αρκετή πείρα σε αυτόν τον αγώνα, τον προέτρεπαν να βαπτιστεί. Κατήχηση κυρίως η άσκηση, η πρόοδος στον κατά των παθών αγώνα. Δεν τους βάπτιζαν, όταν είχαν μάθει το μάθημα, όταν επιτυχώς περνούσαν από γραπτές και προφορικές περί της διδασκαλίας της πίστεως εξετάσεις, αλλά όταν παρουσίαζαν απτά σημάδια ότι επίκειται απελευθέρωση από την τυρανία των παθών. Με το βάπτισμα, που λέγεται και φώτισμα, έμπαιναν στο στάδιο του φωτισμού, γεννιώταν στη καδριά το θείο Βρέφος, ένιωθε ο χριστιανός ζωντανά μέσα του τα σκιρτήματα του θείου Βρέφους και εκείνη η Χάρη καθάριζε την καρδιά και μεταμόρφωνε τα πάθη σε αρετές, η φιλαυτία γινόταν φιλοθεΐα και φιλανθρωπία. Έτσι μάλλον προέκυψε η ονομασία Φώτα, η μέρα που πολλοί φωτίζονταν, η μέρα που πολλοί γίνονταν Χριστιανοί.</p>
<p style="text-align: justify;">Οι χριστιανοί πλέον βαπτιζόμαστε μικροί, νήπια, χωρίς προσωπική επιλογή, χάρη των ήδη χριστιανών γονέων. Με τη βάπτιση, θα λέγαμε, το νήπιο αποκτά ένα βιβλιάριο με άπειρα χρήματα. Αλλά ο Θεός σέβεται την ελευθερία του ανθρώπου. Κρύβεται η Χάρη του Βαπτίσματος και περιμένει την ελεύθερη επιλογή του ανθρώπου. Ανέτως ανέτα, οι περισσότεροι, καταχωνιάζουμε το βιβλιάριο, είμαστε δυνάμει πλούσιοι, αλλά φτωχοί, φτωχότατοι, λιμοκτονούντες στη ζωή, πεινώντας και διψώντας για Ζωή. </p>
<p style="text-align: justify;">Κάποτε, κάποιοι, αποφασίζουν να γιορτάσουν Χριστούγεννα, αρχίζουν τον αγώνα για τη θεραπεία, αρχίζουν τη μετάνοια. Μικρή ακτίνα αχνά φωτίζει το σκοτεινό υπόγειο και φαίνονται τά, μέχρι τότε, καλά κρυμμένα ερπετά, τα θηρία, τα πάθη. Αρχίζει ο άνθρωπος να θεραπεύεται και να τρέφεται, αλλά αυτό που φαίνεται αρχικά είναι τα κρυμμένα πάθη. Οι «καλικάντζαροι» βγαίνουν από τα σκοτεινά κατάβαθα της γης όπου πριόνιζαν το «δένδρο της ζωής» και εμφανίζονται θρασείς μετά τα Χριστούγεννα. Αυτό κρατάει δώδεκα μέρες, δώδεκα μήνες, δώδεκα χρόνια ... ανάλογα με τη διάθεση μας. Τα Φώτα αγιάζεται η κτίση. Εξαφανίζονται κάθε λογής σακάτικα αερικά και λούζεται το Φως της άλλης βιωτής η καρδιά κι ο κόσμος.</p>
<p style="text-align: justify;">Οι καλικάντζαροι στα παραμύθια της γιαγιάς μπαίνουν από την καμινάδα. Η καμινάδα υψώνεται στον ουρανό. Περήφανη διάνοια γεμίζει με αιθάλη τον αέρα. «Σκέφτομαι άρα υπάρχω». Τα κύτταρα του εγκεφάλου πυρετωδώς εργάζονται να απωθήσουν τη ζωή. «Η φαντασία γέφυρα δαιμόνων». Οι καλικάντζαροι πασχίζουν στην καρδιά να κατεβούν, να πνίξουν τα αβάπτιστα παιδιά. Αειθαλείς οι λογισμοί γεμίζουν με αιθάλη την οικία. Όταν όμως ο θνητός προχωρήσει στη μετάνοια, όταν φτάσει στο Φως, η καμινάδα καθαρίζει από την αιθάλη. Η καύση είναι τέλεια. Σύντηξη. Άφθονα, φθηνά τα πρώτα υλικά. Πολλαπλάσια ενέργεια χωρίς απόβλητα, χωρίς ραδιενέργεια. Λειώνει η καρδιά από αγάπη. Το μυαλό περιορίζεται στον πραγματικό του ρόλο. Δεν κυβερνά την ύπαρξη. Δεν χτίζει ιδεολογίες, κοσμοθεωρίες, μεταφυσικές ακροβασίες. Γεμάτη αγάπη η καρδιά χρησιμοποιεί το δυνατό μυαλό, ή όποιο, για να μεταφέρει το χαρμόσυνο μήνυμα στον κόσμο. Τότε έχουν εξαφανιστεί οι «καλικάντζαροι», δεν νεκρώνουν την καρδιά, δεν κινδυνέυει το Παιδί. Τότε ο θνητός ζει, Θεοφάνεια και Φώτα, Χριστούγεννα και Πάσχα και Ανάληψη, μαζί και αγιάζονται τα ύδατα και η κτίση όλη.</p>
</br>
<center><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" align="center" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3kGtgUt0NVLCKJQy3esKex_7fmt50IMDc60o6rIGFMxEY3NYMwoaa_390YCQFBrG-EhWni1ryZ_9vRdW0XmI2xTkik0eJZuBYTDhMboMz4yMsXLxoKT2AUJ_e-2MMC-DqxuZHNXEY_UYs/s1600/THEOFANIA07.jpg" width="580" style="cursor: pointer; display: block; margin: 0px auto; text-align: left; margin-top: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 0px;" /></center>
</br>
<center><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" align="center" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOekWCK6B58MoX__OBNbSnR-4t-hv-fjMrXIU4CMZontwKQ1FHSRGtHM7SJibmKA2a-IwiFxhgAvWL14emZWWBx3F9hZ44Y2Pk0Ay8ODgwMNcI-QireCSePLSJ60NE5LInAUEta5WVpK5f/s1600/THEOFANIA06.jpg" width="580" style="cursor: pointer; display: block; margin: 0px auto; text-align: left; margin-top: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 0px;" /></center>
</br>
<center><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" align="center" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgG1sYcsmlIWcipKooKynDqPxbCRILi9BguIdDuhAUOgQ1CpoyqN7WptI8lzM2UMm0cEc_SjnfRsFcJLLdN6O_E4AGrkJYftH0WGYZQqWunauIg6r9spg_o4YxSA-kNCdVNzC8sBr6AGvoG/s1600/THEOFANIA05.jpg" width="580" style="cursor: pointer; display: block; margin: 0px auto; text-align: left; margin-top: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 0px;" /></center>
</br>
<center><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" align="center" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0VGvOc3YSXsqRD6-wDbfzPmqEVYd_N9QKVV1O7wS0fJhZUOBRmg5Ih4M-wgELz6bG2gSE7u34nnGQJRSGtuzfia9_gNcauFLsL00RzCzVGDXCi1vQBuBLN1_VrUw3Yl6SbayMzurkz5Tz/s1600/THEOFANIA04.jpg" width="580" style="cursor: pointer; display: block; margin: 0px auto; text-align: left; margin-top: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 0px;" /></center>
</br>
<center><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" align="center" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlvOdQz8PgnMngR2eLgydg4NhLuc5J5HTzPKp-w8DPExtRkNpYOBqz4H8OCJPpKWKXh9JPogUcgELyyP_Pg5ZOz7O2rVdlqFCeGb947lxK47meYQEXA1HfFOMcILu0f-U6cseFLudnxurt/s1600/THEOFANIA03.jpg" width="580" style="cursor: pointer; display: block; margin: 0px auto; text-align: left; margin-top: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 0px;" /></center>
</br>
<center><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" align="center" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0D62ZhtnZ7cDSemenHapR0mlHLa_wzIqlFGgqshAucT1P8liZuRmm7lg6QLUeQbmMX8Jwm-0l2IAa2PFShTWwLY1BY6Enb0K8ZkL8kRv32PovPhyiRn3-37sL9rV913zmtDZikC_swlMz/s1600/THEOFANIA02.jpg" width="580" style="cursor: pointer; display: block; margin: 0px auto; text-align: left; margin-top: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 0px;" /></center>
</br>
<center><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" align="center" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyk4VqxP2GchPZz4bhCZEnnwyY8A9RwQ4Ef15C3fsdnf8puBd75y-NLxiWq5ipnZQBlDpOof6uX_ne24PtlQPqENwrUp694JFjuTjSwGymxRyO9jiVSDF0jfkiXWr082p10CrUGdBjbh18/s1600/THEOFANIA01.jpg" width="580" style="cursor: pointer; display: block; margin: 0px auto; text-align: left; margin-top: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 0px;" /></center>
</br>
<center><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" align="center" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmrzYJMI7JgCqpdRnO1GwnFWQqCDVz-v4_Yf2kVN0tIkwST4SDscuDyDhk2wiS8hcc1af1ODathzZQQkI2UMi-O6a4FNQ08DbzkQocGkQvqs3cUQEp1XMugCScb9gu4uko05ip-LPE4y1h/s1600/THEOFANIA08.jpg" width="580" style="cursor: pointer; display: block; margin: 0px auto; text-align: left; margin-top: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 0px;" /></center>
</br>
<center><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" align="center" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjcQ-GUXLgNfbszc1YFlLND44iGvO9kzQU33xnJsjR2iYh9XF9B_Lh-9SnK8Gxtx8iXyPjqWx_bWXqYdM13eyYLdgz3NZsVqdLxmmt1QPJjpGaPQp2rz-OJYIgw7w3oWJl30jMedNYSJmOo/s1600/THEOFANIA09.jpg" width="580" style="cursor: pointer; display: block; margin: 0px auto; text-align: left; margin-top: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 0px;" /></center>
</br>
<center><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" align="center" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZlugcfaDwmHfSNdfvZ8PhTP5fyp4Iw0nUxC2_7lvCxgeBbzKaqmkKl-m0Z8YJTCJf8ZxhCAlUqQrX5pnm8tkSw3cSqr6TXk9G28ZMB3piwNrym8572NUS4-kZqRZqfZl-u5NYmjby5pSz/s1600/THEOFANIA10.jpg" width="580" style="cursor: pointer; display: block; margin: 0px auto; text-align: left; margin-top: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 0px;" /></center>
</br>
</br>
</td><td width="5" style="background-color:#f7f6ee"> </td></tr>
<tr> <td height="5" style="background-color:#f7f6ee" colspan="3"></td> </tr>
</tbody></table>Διονύσης Παπαχριστοδούλουhttp://www.blogger.com/profile/00297481006775305751noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7818449571605777753.post-22475368938869905122017-01-05T09:49:00.001+02:002017-01-05T11:21:58.432+02:00Rupert Sheldrake «Η Αυταπάτη της Επιστήμης» και δογματισμός επιστημόνων<style type="text/css">
#coolmenu{
width: 100%;
}
#coolmenu a{
display: block;
width: 100%;
}
html>body #coolmenu a{ /*Non IE rule*/
width: auto;
}
#coolmenu a:hover{
background-color: #3b1075;
}
#menuu a{
background-color: #2e2535;
}
#menuu a:hover{
background-color: #3b1075;
}
</style>
<table width="100%" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"><tbody>
<tr> <td height="5" style="background-color:#f7f6ee" colspan="3"></td> </tr>
<tr> <td width="5" style="background-color:#f7f6ee"> </td><td style="background-color:#f7f6ee; padding-bottom:3px; padding-top:3px; line-height:26px; font-size:16px; color:#4f405c;">
<div id="menuu" style="text-align: center;">Ο <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A1%CE%BF%CF%8D%CF%80%CE%B5%CF%81%CF%84_%CE%A3%CE%AD%CE%BB%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%B5%CF%8A%CE%BA" target="_blank"> O Ρούπερτ Σέλντρεϊκ (Rupert Sheldrake) </a> γεννήθηκε το 1942 στην Αγγλία. Εργάστηκε ως βιοχημικός και κυτταροβιολόγος στο πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ από το 1967 έως το 1973. Θεωρώντας ότι η επιστήμη είναι «ένα σύστημα μεθόδων για τη διερεύνηση οποιουδήποτε θέματος επιδέχεται συστηματικής έρευνας» προσπαθεί να επεκτείνει την επιστημονική έρευνα σε θέματα σχετικά με την ανάπτυξη και συμπεριφορά των ζώων και των φυτών, την τηλεπάθεια, την αντίληψη και τη μεταφυσική. Εκτός των βιβλίων του, δημοσιεύει επιστημονικές μελέτες σε αρκετές περιοδικές εκδόσεις.</div>
<p style="text-align: justify;">Το 2013 μίλησε στο <a href="http://www.ted.com/" target="_blank">Ted.com</a> με θέμα: «Η Αυταπάτη της Επιστήμης». Η ομιλία του εκείνη έχει διαγραφεί από τον ιστότοπο του <a href="http://www.ted.com/" target="_blank">Ted.com</a> αλλά υπάρχει στο YouTube με υπότιτλους στα Ελληνικά:</p>
<center><iframe width="560" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/JKHUaNAxsTg" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></center>
<div id="menuu" style="text-align: center;">Το κείμενο της ομιλίας του Ρούπερτ Σέλντρεϊκ και τρεις περιπτώσεις που η επιστημονική έρευνα καθυστέρησε εξ αιτίας του δογματισμού κάποιων επιστημόνων.</div>
<div id="coolmenu" style="padding-right:0px; margin-top:0px; width:100%;" align="center">
<center><table style="padding-right:0px; margin-top:0px;" align="center" border="0" cellpadding="0" cellspacing="5" width="100%">
<tbody>
<tr><td style="background-color:#2e2535; text-align: center; padding: 0px 6px 0px 6px;"><a class="menuu" href="#111"><span style="text-align: center; font-size:18px;">Το κείμενο της ομιλίας του Ρούπερτ Σέλντρεϊκ</span></a></td></tr>
<tr><td style="background-color:#2e2535; text-align: center; padding: 0px 6px 0px 6px;"><a class="menuu" href="#222"><span style="text-align: center; font-size:18px;">Η αστρονόμος Cecilia Payne (1900-1979)</span></a></td></tr>
<tr><td style="background-color:#2e2535; text-align: center; padding: 0px 6px 0px 6px;"><a class="menuu" href="#333"><span style="text-align: center; font-size:18px;">Πως ο Cassini «έθαψε» τον Ole Rømer</span></a></td></tr>
<tr><td style="background-color:#2e2535; text-align: center; padding: 0px 6px 0px 6px;"><a class="menuu" href="#444"><span style="text-align: center; font-size:18px;">Η περίπτωση του Αϊνστάιν</span></a></td></tr>
</tbody></table></center></div>
<a name="111"></a>
<h2 style="height:50px;"> </h2>
<center><div class="border_rad" align="center">
<div><span class="border_rad" style="font-size:82px; font-family:'Palatino Linotype', 'Book Antiqua', Palatino, serif; line-height:70px; padding-bottom:6px; padding-top:-20px; padding-left: 8px; padding-right: 8px; margin-right:4px; margin-left:0px; margin-top:4px; background-color:#2e2535; color:#f7f6ee; float: left;"><b>1</b></span> <big><b>Το κείμενο της ομιλίας του Ρούπερτ Σέλντρεϊκ</b></big>
</br>
</br>
</div>
<p align="justify"> <big><b>Η αυταπάτη της επιστήμης είναι το πιστεύω πως η επιστήμη έχει ήδη καταλάβει τη φύση της πραγματικότητας στη θεωρία, και έχει αφήσει μόνο τη συμπλήρωση των λεπτομερειών</b></big>. Αυτό είναι ένα πολύ διαδεδομένο πιστεύω στην κοινωνία μας. Είναι το είδος ενός συστήματος πεποιθήσεων των ανθρώπων που λένε «Δε πιστεύω στο Θεό, πιστεύω στην επιστήμη». Είναι ένα σύστημα πεποιθήσεων που τώρα έχει εξαπλωθεί σε ολόκληρο τον κόσμο. </p>
<p align="justify"> Αλλά υπάρχει μία σύγκρουση στη καρδιά της επιστήμης ανάμεσα στην επιστήμη ως μία μέθοδο έρευνας βασιζόμενη στη λογική, στην απόδειξη, στην υπόθεση και στην συλλογική διερεύνηση, και στην επιστήμη ως ένα σύστημα πεποιθήσεων ή μία κοσμοθεωρία. Και <big><b>δυστυχώς, η πτυχή της επιστήμης ως μία κοσμοθεωρία έχει έρθει να αναστείλει και να περιορίσει την ελεύθερη έρευνα</b></big>, η οποία είναι η ίδια η ζωογόνος δύναμη της επιστημονικής προσπάθειας. </p>
<p align="justify"> Από τα τέλη του 19ου αιώνα, η επιστήμη έχει διεξαχθεί κάτω από την πτυχή ενός συστήματος πεποιθήσεων ή μίας κοσμοθεωρίας, η οποία είναι κατ' ουσίαν αυτή του υλισμού - φιλοσοφικού υλισμού. Και οι επιστήμες τώρα είναι εξ ολοκλήρου θυγατρικές της υλιστικής κοσμοθεωρίας. Πιστεύω πως όσο βγαίνουμε από αυτό, οι επιστήμες θα αναγεννηθούν. Αυτό που κάνω στο βιβλίο μου «Η αυταπάτη της επιστήμης», το οποίο ονομάζεται «Ελεύθερη επιστήμη» στην Αμερική, είναι να πάρω τα δέκα δόγματα, ή τις εικασίες της επιστήμης, και να τις μετατρέψω σε ερωτήσεις. Να δω πόσο βάσιμες είναι, άμα τις κοιτάξουμε επιστημονικά. Καμία από αυτές δεν είναι πολύ βάσιμη... Αυτό που θα κάνω, είναι αρχικά να εξετάσω στα γρήγορα τι είναι αυτά τα δέκα δόγματα. Και μετά θα έχω χρόνο να αναλύσω μόνο ένα ή δύο απ’ αυτά. </p>
<p align="justify"> Σε γενικές γραμμές, τα δέκα δόγματα, τα όποια είναι η αναμφισβήτητη κοσμοθεωρία των πιο μορφωμένων ανθρώπων στον πλανήτη, είναι: </p>
<p align="justify"> <big><b>Πρώτον</b></big>, η φύση είναι μηχανική ή λειτουργεί σαν μηχανή. Το σύμπαν είναι σαν μια μηχανή, τα ζώα και τα φυτά είναι σαν μηχανές, εμείς είμαστε σαν μηχανές. Στην πραγματικότητα, είμαστε μηχανές. Είμαστε αργοκίνητα ρομπότ, σύμφωνα με την παραστατική φράση του Ρίτσαρντ Ντόκινς. Με εγκεφάλους οι οποίοι είναι γενεσιολογικά προγραμματισμένοι υπολογιστές. </p>
<p align="justify"> <big><b>Δεύτερον</b></big>, η ύλη δεν έχει συνείδηση. Ολόκληρο το σύμπαν αποτελείται από ύλη χωρίς συνείδηση. Δεν υπάρχει συνείδηση στα αστέρια, στους γαλαξίες, στους πλανήτες, στα ζώα, στα φυτά, και δεν υπάρχει ούτε και σε εμάς, αν αυτή η θεωρία είναι σωστή. Οπότε, πολύ από τη φιλοσοφία σχετικά με το νου τα τελευταία εκατό χρόνια προσπαθεί να αποδείξει ότι στην πραγματικότητα δεν έχουμε καθόλου συνείδηση. Οπότε, αν η ύλη δεν έχει συνείδηση, τότε οι νόμοι της φύσης είναι προκαθορισμένοι. </p>
<p align="justify"> Αυτό είναι το <big><b>τρίτο</b></big> δόγμα. Οι νόμοι της φύσης είναι οι ίδιοι τώρα όπως ήταν και την εποχή της μεγάλης έκρηξης (θεωρία του big bang) και θα είναι οι ίδιοι για πάντα. Δεν είναι μόνο οι νόμοι, αλλά και οι σταθερές της φύσης είναι προκαθορισμένες, και γι'αυτό λέγονται "σταθερές". </p>
<p align="justify"> <big><b>Τέταρτο</b></big> δόγμα. Το συνολικό ποσό της ύλης και της ενέργειας είναι πάντα το ίδιο. Δεν αλλάζει ποτέ σε συνολική ποσότητα, εκτός από τη στιγμή της μεγάλης έκρηξης, όταν όλα ξεπετάχτηκαν και δημιουργήθηκαν απ'το πουθενά σε μία μόνο στιγμή. </p>
<p align="justify"> Το <big><b>πέμπτο</b></big> δόγμα είναι πως η φύση είναι άσκοπη. Δεν υπάρχει κανένας σκοπός σε όλη τη φύση και η διαδικασία της εξέλιξης δεν έχει σκοπό ή κατεύθυνση. </p>
<p align="justify"> <big><b>Έκτο</b></big> δόγμα, η βιολογική κληρονομιά είναι υλιστική. Οτιδήποτε κληρονομείς υπάρχει στα γονίδια σου, ή σε επιγενετική τροποποίηση αυτών, ή σε κυτταροπλασματική κληρονομιά. Είναι υλιστικό. </p>
<p align="justify"> <big><b>Έβδομο</b></big> δόγμα, οι αναμνήσεις αποθηκεύονται στον εγκέφαλο σου ως υλιστικά ίχνη. Με κάποιο τρόπο, οτιδήποτε θυμάσαι υπάρχει στον εγκέφαλο σου σε τροποποιημένες νευρικές απολήξεις, φωσφορυλιωμένες πρωτεΐνες, κανείς δε ξέρει πως λειτουργεί. Αλλά παρόλα αυτά, σχεδόν όλοι στον επιστημονικό κόσμο πιστεύουν πως πρέπει να είναι στον εγκέφαλο. </p>
<p align="justify"> <big><b>Όγδοο</b></big> δόγμα, το μυαλό σου είναι μέσα στο κεφάλι σου. Όλη σου η συνείδηση είναι η λειτουργία του εγκεφάλου σου και τίποτ' άλλο. </p>
<p align="justify"> <big><b>Ένατο</b></big> δόγμα, που ακολουθεί το όγδοο δόγμα, τα πνευματικά φαινόμενα όπως η τηλεπάθεια είναι αδύνατο να συμβούν. Οι σκέψεις και οι προθέσεις σου δε γίνεται να έχουν κάποια επίδραση από απόσταση, επειδή το μυαλό σου βρίσκεται μέσα στο κεφάλι σου. Οπότε, οποιαδήποτε προφανή απόδειξη όσων αφορά την τηλεπάθεια και άλλα πνευματικά φαινόμενα, είναι απατηλά. Οι άνθρωποι πιστεύουν πως αυτά τα πράγματα συμβαίνουν, μόνο και μόνο επειδή δεν γνωρίζουν αρκετά για τα στατιστικά, ή εξαπατώνται από συμπτώσεις, ή απλώς επειδή θα ήθελαν να είναι πραγματικότητα. </p>
<p align="justify"> Και, <big><b>δέκατο</b></big> δόγμα, η μηχανιστική ιατρική είναι το μοναδικό είδος που λειτουργεί. Γι' αυτό το λόγο οι κυβερνήσεις χρηματοδοτούν μόνο έρευνες σχετικά με την μηχανιστική ιατρική και αγνοούν τις συμπληρωματικές και εναλλακτικές θεραπείες. Αυτές δε γίνεται να κάνουν δουλειά επειδή δεν είναι μηχανιστικές. Μπορεί να φαίνεται πως λειτουργούν επειδή οι άνθρωποι θα γινόντουσαν καλύτερα ούτως ή άλλως, ή επειδή είναι ένα φαινόμενο placebo. Αλλά το μοναδικό είδος που λειτουργεί είναι η μηχανιστική ιατρική. </p>
<p align="justify"> Λοιπόν, αυτή είναι η αναμφισβήτητη κοσμοθεωρία που υποστηρίζεται από σχεδόν όλους τους μορφωμένους ανθρώπους αυτού του κόσμου. Είναι η βάση του εκπαιδευτικού συστήματος, του Εθνικού Συστήματος Υγείας, του Συμβούλιου Ιατρικής Έρευνας, των κυβερνήσεων, και είναι η εξ ορισμού κοσμοθεωρία των μορφωμένων ανθρώπων. Αλλά πιστεύω πως κάθε ένα από αυτά τα δόγματα είναι πολύ, πολύ αμφισβητήσιμο. Και όταν τα εξετάζουμε, καταρρέουν. </p>
<p align="justify"> Θα μιλήσω πρώτα για την ιδέα ότι οι νόμοι της φύσης είναι προκαθορισμένοι. Αυτή η θεωρία προέρχεται από μια πιο παλιά κοσμοθεωρία, πριν το 1960, όταν εμφανίστηκε η θεωρία του big bang. Οι άνθρωποι πίστευαν πως ολόκληρο το σύμπαν είναι αιώνιο και κυβερνάται από αιώνιους μαθηματικούς νόμους. Όταν ήρθε η θεωρία του big bang, τότε αυτό το πιστεύω συνεχίστηκε, παρόλο που το big bang αποκάλυπτε ένα σύμπαν που ήταν ριζικά εξελικτικό εδώ και 14 δισεκατομμύρια χρόνια. Μεγάλωνε, αναπτυσσόταν και εξελισσόταν για 14 δισεκατομμύρια χρόνια. Μεγάλωνε και ψύχραινε (;) και πιο πολλές δομές και πρότυπα εμφανίζονταν μέσα σε αυτό. Αλλά η ιδέα είναι πως όλοι οι νόμοι της φύσης είχαν καθοριστεί τη στιγμή του big bang, σαν έναν κοσμικό ναπολεόντειο κώδικα. Όπως συνήθιζε να λέει ο φίλος μου Terence McKenna, η σύγχρονη επιστήμη βασίζεται στην αρχή "δώστε μας ένα θαύμα, και εμείς θα εξηγήσουμε τα υπόλοιπα". Και το ένα θαύμα είναι η εμφάνιση όλης της ύλης και της ενέργειας στο σύμπαν και όλους τους νόμους που το κυβερνάνε, από το τίποτα, μέσα σε μια στιγμή. </p>
<p align="justify"> Λοιπόν, σε ένα εξελικτικό σύμπαν, για ποιο λόγο να μην εξελίσσονται και οι ίδιοι οι νόμοι της φύσης; Ούτως ή άλλως οι ανθρώπινοι νόμοι αλλάζουν, και η ιδέα των νόμων της φύσης βασίζεται σε μια αλληγορία των ανθρώπινων νόμων. Είναι μία πολύ ανθρωποκεντρική αλληγορία - μόνο οι άνθρωποι έχουν νόμους. Στην πραγματικότητα, μόνο οι πολιτισμένες κοινωνίες έχουν νόμους. Όπως είχε πει κάποτε ο C.S. Lewis, το να πει κάποιος πως μία πέτρα πέφτει στη γη επειδή υπακούει έναν νόμο, κάνει την πέτρα έναν άνθρωπο, ακόμη κι έναν πολίτη. Είναι μία αλληγορία (μεταφορά) την οποία συνηθίσαμε σε τέτοιο σημείο που ξεχάσαμε πως είναι μια μεταφορά. </p>
<p align="justify"> Σε ένα εξελικτικό σύμπαν, πιστεύω πως μία πολύ καλύτερη ιδέα είναι η ιδέα των «συνηθειών». Πιστεύω πως οι «συνήθειες» της φύσης εξελίσσονται - οι κανονικότητες της φύσης είναι κατ' ουσίαν συνήθειες. Αυτό ήταν μία ιδέα που ξεκίνησε την αρχή του 20ου αιώνα από τον Αμερικανό φιλόσοφο C.S. Pierce, και είναι μία ιδέα με την οποία πολλοί άλλοι φιλόσοφοι έχουν ασχοληθεί, και είναι μία που εγώ προσωπικά έχω αναπτύξει ως μία επιστημονική υπόθεση - την υπόθεση της μορφικής αντήχησης, η οποία είναι η βάση αυτών των εξελισσόμενων «συνηθειών». </p>
<p align="justify"> Σύμφωνα με αυτή την υπόθεση, τα πάντα στη φύση έχουν ένα είδος συλλογικής μνήμης, η αντήχηση συμβαίνει επί της βάσης της ομοιότητας. Όταν ένα έμβρυο καμηλοπάρδαλης μεγαλώνει στη μήτρα της μητέρας του, συντονίζεται στην μορφική αντήχηση των προηγούμενων καμηλοπάρδαλων. Ελκύει αυτή τη συλλογική μνήμη, μεγαλώνει σα μια καμηλοπάρδαλη, και φέρεται σα μια καμηλοπάρδαλη, επειδή ελκύει αυτή τη συλλογική μνήμη. Έχει τα σωστά γονίδια για να φτιάξει τις σωστές πρωτεΐνες. Αλλά τα γονίδια κατά τη γνώμη μου, είναι υπερβολικά υπερτιμημένα. Η μόνη τους ευθύνη είναι οι πρωτεΐνες που μπορεί να φτιάξει ο οργανισμός, όχι η μορφή ή το σχήμα ή η συμπεριφορά. </p>
<p align="justify"> Κάθε είδος έχει ένα είδος συλλογικής μνήμης. Ακόμη και οι κρύσταλλοι. Αυτή η θεωρία προβλέπει πως αν φτιάξεις ένα καινούριο είδος κρυστάλλου για πρώτη φορά, την πρώτη φορά που θα τον δημιουργήσεις, δε θα έχει κάποια υπάρχουσα «συνήθεια». Αλλά όταν κρυσταλλώσει, τότε την επόμενη φορά που θα τον φτιάξεις, θα υπάρξει μια επιρροή από τον πρώτο κρύσταλλο στον δεύτερο, παγκοσμίως χάρης την μορφική αντήχηση, θα κρυσταλλώσει πιο εύκολα. Τη τρίτη φορά, θα υπάρξει επιρροή από τον πρώτο και τον δεύτερο κρύσταλλο. Στην πραγματικότητα υπάρχουν επαρκείς αποδείξεις που δείχνουν πως είναι πιο εύκολο σε νέες ενώσεις σ' όλο τον κόσμο να κρυσταλλώσουν, όπως θα προέβλεπε αυτή η θεωρία. Η θεωρία αυτή επίσης προβλέπει πως αν εκπαιδεύσεις ζώα να μάθουν κάποιο καινούριο κόλπο, για παράδειγμα τα ποντίκια να μάθουν ένα καινούριο κόλπο στο Λονδίνο, τότε παγκοσμίως τα ποντίκια της ίδιας ράτσας μπορούνε να μάθουνε το ίδιο κόλπο πιο γρήγορα μόνο και μόνο επειδή τα ποντίκια το είχανε μάθει εδώ. Και μυστηριωδώς, <big><b>υπάρχουν ήδη αποδείξεις πως αυτό πραγματικά συμβαίνει</b></big>. Τέλος πάντων, αυτή είναι με λίγα λόγια η δική μου θεωρία της μορφικής αντήχησης. Τα πάντα εξαρτώνται σε εξελικτικές «συνήθειες», όχι σε καθορισμένους νόμους. </p>
<p align="justify"> Αλλά θέλω να χρησιμοποιήσω και λίγα λεπτά σχετικά με τις σταθερές της φύσης. Επειδή αυτές είναι, πάλι, δεδομένο πως είναι σταθερές. Πράγματα όπως η σταθερά της βαρύτητας, της ταχύτητας του φωτός ονομάζονται θεμελιώδεις σταθερές. Είναι όντως συνεχείς; (σταθερές) </p>
<p align="justify"> Λοιπόν, όταν άρχισα να ενδιαφέρομαι γι' αυτήν την ερώτηση, προσπάθησα να το ανακαλύψω. Τις δίνουν (τις σταθερές) στα εγχειρίδια της Φυσικής. Τα εγχειρίδια της Φυσικής απαριθμούν τις ήδη υπάρχουσες σταθερές, αναγράφουν την τιμή τους. Αλλά εγώ ήθελα να δω αν έχουν αλλάξει, οπότε βρήκα τους παλιούς τόμους των εγχειρίδιων Φυσικής. Πήγα στη βιβλιοθήκη του γραφείου Ευρεσιτεχνιών, εδώ στο Λονδίνο - είναι το μοναδικό μέρος όπου έχουν κρατήσει τους παλιούς τόμους. Συνήθως οι άνθρωποι τους πετάνε όταν οι καινούριες τιμές (οι τόμοι) δημοσιεύονται, πετάνε τους παλιούς. </p>
<p align="justify"> Όταν το έκανα αυτό ανακάλυψα πως η ταχύτητα του φωτός μειώθηκε από το 1928, μέχρι το 1945 σχεδόν 20 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο. Αυτό είναι μία τεράστια πτώση επειδή αυτές οι τιμές δίνονται χωρίς σφάλματα κλασμάτων του δευτερολέπτου / / σφάλματα δεκαδικών ψηφίων. Και όμως, σε ολόκληρο τον κόσμο, μειώθηκε, και όλοι λάμβαναν πολύ παρόμοιες τιμές ο ένας με τον άλλον, με μικροσκοπικά λάθη. Έπειτα, το 1948, ξανα-ανέβηκε. Και έπειτα οι άνθρωποι άρχισαν να λαμβάνουν πάλι πολύ παρόμοιες τιμές. </p>
<p align="justify"> Αυτό μου κέντρισε πολύ το ενδιαφέρον και δε μπορούσα να το κατανοήσω, οπότε πήγα να συναντήσω τον επικεφαλή της μετρολογίας στο Εθνικό Εργαστήριο Φυσικής στο Teddington. Η μετρολογία είναι η επιστήμη κατά την οποία οι άνθρωποι υπολογίζουν τις σταθερές. Και τον ρώτησα σχετικά με αυτό. Του είπα "τι νόημα βγάζεις από αυτήν την πτώση της ταχύτητας του φωτός από το 1928 στο 1945;" Και μου είπε "<big><b>Ωχ θεέ μου</b></big>", μου είπε "<big><b>αποκάλυψες το πιο ντροπιαστικό επεισόδιο στην ιστορία της επιστήμης μας</b></big>." Οπότε του είπα "λοιπόν, γίνεται η ταχύτητα του φωτός να έχει όντως μειωθεί; Και αν όντως έγινε αυτό, τότε θα έχει εκπληκτικές επιπτώσεις". Μου είπε "Όχι, όχι, εννοείται πως δε μπορεί να μειωθεί. Είναι μία σταθερά!" "Ω! Τότε πως εξηγείς το γεγονός ότι όλοι λάμβαναν την ταχύτητα να πηγαίνει πιο αργά εκείνη την περίοδο; Μήπως επειδή παραποίησαν τα αποτελέσματα, για να λάβουν ότι πίστευαν πως άλλοι άνθρωποι λάμβαναν και η όλη ιστορία δημιουργήθηκε στα μυαλά των Φυσικών;" Μου είπε "Δε μας αρέσει να χρησιμοποιούμε τη λέξη 'παραποιώ'." Του είπα "Τότε, τι προτιμάς;" Μου είπε "κοίταξε, προτιμάμε να το ονομάζουμε 'διανοητικό κλείδωμα φάσης'." (intellectual phase-locking) Οπότε του είπα "λοιπόν, αν αυτό συνέβαινε τότε, πως μπορείς να είσαι τόσο σίγουρος πως δεν συμβαίνει σήμερα; Και οι σημερινές τιμές που υπάρχουν δεν είναι ένα 'διανοητικό κλείδωμα φάσης';" Και μου είπε "Ω, ξέρουμε πως δε συμβαίνει κάτι τέτοιο." Του είπα "πως το γνωρίζουμε;" Μου είπε "λοιπόν", είπε "έχουμε λύσει το πρόβλημα". Και του είπα "ναι, αλλά πως;" Μου είπε "ε, <big><b>καθορίσαμε τη ταχύτητα του φωτός εξ ορισμού, το 1972</b></big>". Και του είπα "όμως μπορεί να αλλάξει πάλι." Μου είπε "ναι, αλλά δε θα το μάθουμε ποτέ, επειδή <big><b>καθορίσαμε τον μετρητή με βάση την ταχύτητα του φωτός, οπότε οι μονάδες θα άλλαζαν μαζί μ' αυτήν!</b></big>" Οπότε, ήταν πολύ χαρούμενος με αυτό, είχαν λύσει το πρόβλημα. </p>
<p align="justify"> Αλλά εγώ του είπα "λοιπόν, τότε τι γίνεται με το G;" Η σταθερά της βαρύτητας, γνωστή στο εμπόριο ως "μεγάλο G", καθώς γράφεται με κεφαλαίο G. Η σταθερά της Παγκόσμιας Έλξης του Νεύτωνα. "Αυτή ποικίλει -ως τιμή- με παραπάνω από 1,3% διαφορά τα πρόσφατα χρόνια. Και φαίνεται πως διαφέρει από μέρος σε μέρος και από εποχή σε εποχή." Μου απάντησε "Ω, αυτά είναι απλώς λάθη. Και δυστυχώς υπάρχουν αρκετά μεγάλα λάθη με το μεγάλο G." Οπότε του είπα "καλώς, αλλά τι γίνεται αν όντως αλλάζει; Εννοώ, πως ίσως όντως αλλάζει" Και έπειτα κοίταξα το πως το κάνουν, αυτό που γίνεται είναι: <big><b>το υπολογίζουν σε διαφορετικά εργαστήρια, κάθε μέρα λαμβάνουν διαφορετικές τιμές και έπειτα υπολογίζουν το μέσο όρο</b></big>. Και μετά, άλλα εργαστήρια σε όλο τον κόσμο κάνουν το ίδιο πράγμα, συνήθως λαμβάνουν ένα διαφορετικό μέσο όρο. Και <big><b>τέλος, η Διεθνής Επιτροπή Μετρολογίας συναντιέται κάθε δέκα χρόνια περίπου και υπολογίζει το μέσο όρο των εργαστηρίων σε όλο τον κόσμο για να βρούνε την τιμή του μεγάλου G</b></big>. </p>
<p align="justify"> Αλλά τι γίνεται αν το G πραγματικά είχε διακυμάνσεις; Τι γίνεται αν άλλαζε; Υπάρχει ήδη απόδειξη πως στην πραγματικότητα αλλάζει καθόλη τη διάρκεια της μέρας και καθόλη τη διάρκεια του χρόνου. Τι γίνεται αν η Γη, όπως κινείται στο γαλαξιακό περιβάλλον περνούσε μέσα από κομμάτια σκοτεινής ύλης ή άλλους περιβαλλοντικούς παράγοντες που θα μπορούσαν να την αλλάξουν; Ίσως όλες οι τιμές αλλάζουν μαζί. Τι γίνεται αν αυτά τα λάθη αυξάνονται κα μειώνονται μαζί; </p>
<p align="justify"> Για περισσότερο από δέκα χρόνια προσπαθώ να πείσω τους μετρολόγους να κοιτάξουν τα ακατέργαστα δεδομένα. Στην πραγματικότητα, τώρα προσπαθώ να τους πείσω να τα ανεβάσουν στο Ίντερνετ, με τις ημερομηνίες, και τις πραγματικές μετρήσεις, και να δούνε αν συσχετίζονται. Να δούνε αν όλες οι τιμές αυξάνονται κάποια στιγμή, και μειώνονται την επόμενη. Αν γίνεται αυτό, μπορεί να διακυμαίνονται όλες μαζί. Και αυτό θα μας έλεγε κάτι πάρα πολύ ενδιαφέρων. Αλλά κανείς δεν το έχει κάνει αυτό. <big><b>Δεν το έχουν κάνει επειδή το G είναι μία σταθερά. Δεν υπάρχει λόγος να ψάχνουμε αλλαγές</b></big>. </p>
<p align="justify"> Βλέπετε, <big><b><u>αυτό είναι ένα πολύ απλό παράδειγμα όπου η δογματική υπόθεση στην πραγματικότητα αναστέλλει την έρευνα</u></b></big>. Εγώ, ο ίδιος, πιστεύω πως οι σταθερές μπορεί να ποικίλουν αρκετά. Όμως, εντός στενών ορίων. Αλλά μπορεί όλες να ποικίλουν, και πιστεύω μία μέρα θα έρθει, όταν οι δημοσιογράφοι της επιστήμης, όπως στην εφημερίδα Φύση, θα έχουνε μία εβδομαδιαία αναφορά των σταθερών, όπως οι αναφορές του χρηματιστηρίου στις εφημερίδες. "Αυτήν την εβδομάδα, το μεγάλο G ανέβηκε ελαφρώς, η φόρτωση του ηλεκτρονίου μειώθηκε, η ταχύτητα του φωτός είναι σταθερή, και ούτω καθεξής." Οπότε, αυτός είναι ένας τομέας στον οποίο πιστεύω πως το να σκέφτεται κανείς τόσο δογματικά θα ευρύνει τα πράγματα. </p>
<p align="justify"> Ένας απ' τους μεγαλύτερους τομείς είναι η φύση του μυαλού. Αυτό είναι το μεγαλύτερο άλυτο πρόβλημα, όπως έχει πει ο Graham, πως η επιστήμη απλώς δε μπορεί να δεχτεί το γεγονός πως έχουμε συνείδηση. Και δε μπορεί να δεχτεί το γεγονός πως οι σκέψεις μας δε φαίνεται να υπάρχουν μέσα στον εγκέφαλο μας. Οι εμπειρίες μας δε φαίνεται να βρίσκονται όλες μέσα στον εγκέφαλο μας. Η εικόνα που έχετε εσείς για εμένα τώρα δε φαίνεται να είναι μέσα στον εγκέφαλο σας, αλλά η επίσημη θεωρία είναι πως υπάρχει ένας μικρός Ρούπερτ κάπου μέσα στο κεφάλι σας. Και οτιδήποτε άλλο υπάρχει σε αυτό το δωμάτιο είναι μέσα στο κεφάλι σας - η εμπειρία σας βρίσκεται μέσα στον εγκέφαλο σας. </p>
<p align="justify"> Προτείνω μάλιστα πως η όραση περιλαμβάνει μία εξωτερική προβολή εικόνων - αυτό που βλέπετε είναι μέσα στο μυαλό σας αλλά όχι μέσα στο κεφάλι σας. Το μυαλό μας επεκτείνεται έξω από τον εγκέφαλο μας στην πιο απλή πράξη αντίληψης. Πιστεύω πως προεκβάλλουμε τις εικόνες που βλέπουμε, και αυτές οι εικόνες αγγίζουν αυτό που κοιτάμε. Αν εγώ σας βλέπω από πίσω, δε γνωρίζετε πως είμαι εκεί. Μπορώ να σας επηρεάσω; Μπορείτε να νιώσετε το βλέμμα μου; Υπάρχουν πολλές αποδείξεις πως αυτό είναι δυνατό. <big><b>Η αίσθηση του να μας κοιτάνε είναι μία εξαιρετικά συνηθισμένη εμπειρία, και πρόσφατες πειραματικές μαρτυρίες υποδηλώνουν πως αυτό είναι αληθές</b></big>. Τα ζώα φαίνεται πως το έχουν επίσης, πιστεύω πως αυτή η ικανότητα έχει αναπτυχθεί στο πλαίσιο της σχέσης του αρπακτικού/θηράματος. Τα ζώα θηράματα που μπορούσαν να νιώσουν το βλέμμα του αρπακτικού μπορούσαν να επιβιώσουν καλύτερα από αυτά που δεν το ένιωθαν. </p>
<p align="justify"> Αυτό θα οδηγούσε σε έναν ολοκληρωτικά καινούριο τρόπο σκέψης σχετικά με τις οικολογικές σχέσεις μεταξύ των αρπακτικών και των θηραμάτων. Και επίσης σχετικά με την έκταση του μυαλού μας. Αν κοιτάμε μακρινά αστέρια, πιστεύω πως το μυαλό μας απλώνεται, με μία έννοια, για να αγγίξει αυτά τα αστέρια, και κυριολεκτικά επεκτείνεται σε αστρονομικές διαστάσεις. Το μυαλό μας δεν είναι μόνο μέσα στο κεφάλι μας. Τώρα, μπορεί να φαίνεται εκπληκτικό το γεγονός πως αυτό είναι ένα θέμα συζήτησης τον 21ο αιώνα. Γνωρίζουμε τόσα λίγα σχετικά με το ίδιο μας το μυαλό, ώστε το που βρίσκονται ακριβώς οι εικόνες μέσα στο μυαλό μας είναι ένα δημοφιλές θέμα συζήτησης όσων αφορά τις μελέτες σχετικά με την συνείδηση που γίνονται τώρα. </p>
<p align="justify"> Δεν έχω χρόνο για να μιλήσω για περισσότερα από αυτά τα δόγματα, αλλά όλα τους είναι αμφισβητήσιμα. Αν κάποιος τα αμφισβητήσει, τότε ανοίγονται νέες μορφές έρευνας και νέες πιθανότητες. Και πιστεύω πως <big><b>όσο αμφισβητούμε αυτά τα δόγματα, τα οποία έχουν κρατήσει την επιστήμη πίσω εδώ και τόσο πολύ καιρό, η επιστήμη θα υποβληθεί μία αναγέννηση</b></big>. Είμαι ολοκληρωτικά πιστός στην σπουδαιότητα της επιστήμης. Έχω ξοδέψει τη ζωή μου ως ερευνητικός επιστήμονας, όλη μου την καριέρα. Αλλά πιστεύω πως αν μετακινηθούμε μακριά από αυτά τα δόγματα, η επιστήμη μπορεί να αναγεννηθεί. Για άλλη μια φορά, θα γίνει ενδιαφέρουσα, και ελπίζω, να δώσει μία θετική στάση προς τη ζωή. </p>
<br /> <p align="justify"> Σας ευχαριστώ. </p>
</div></center>
<a name="222"></a>
<h2 style="height:14px;"> </h2>
<center><div class="border_rad" align="center" style="background-color: #000020; color: #6ba5b3;">
<div><span class="border_rad" style="font-size:82px; font-family:'Palatino Linotype', 'Book Antiqua', Palatino, serif; line-height:70px; padding-bottom:6px; padding-top:-20px; padding-left: 8px; padding-right: 8px; margin-right:4px; margin-left:0px; margin-top:4px; background-color:#8cc4d1; color:#000020; float: left;"><b>2</b></span> <big><b>Η αστρονόμος Cecilia Payne (1900-1979)</b></big></div>
<br />
<p align="justify"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgk3ixQn1qu9iaQDRR4jE8qw5UOWHbsED7-a7tKxrNFpUKpCHwaBjkW0LrWmhNGcyhSe_vfjvh6lS62duyJae2mK2wX7MWm-kTCKxJrbN4k3MARhFPLe7SVg0tTvB7sxtW1N8BKDXcN80FX/s1600/EEHELIOS.jpg" target="_blank" onclick="return popup(this, 'notes')"><img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgALZ9RM83GB3xTTDWYstExvHpA3PFlmGibfVSuDmg8WlsXFWLibVnbZtIuaOn1yNr8u7Kg_YDPQdLJejUX5EW7gOVsHaPof_Z3XFLp-ZRWugougXKPRY98JGuZ0O-X_EPau-U7cdkNMIvO/s1600/EEHELIOS300.jpg" alt="" name="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" border="0" align="RIGHT" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" style="display:block; margin:2px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 200px; height: 200px;" /></a>Στις αρχές του 20<sup>ου</sup> αιώνα οι επιστήμονες νόμιζαν ότι στον Ήλιο κυρίαρχο στοιχείο ήταν ο σίδηρος. Σ' αυτό το συμπέρασμα είχαν φτάσει διαβάζοντας τις γραμμές των φασματοσκοπίων. Μία αγγλίδα, η <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%B5%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B9%CE%B1_%CE%A0%CE%AD%CE%B9%CE%BD-%CE%93%CE%BA%CE%B1%CF%80%CF%8C%CF%83%CE%BA%CE%B9%CE%BD" target="_blank">Σεσίλια Πέιν</a>, πρότεινε στη διατριβή της έναν άλλο τρόπο ανάγνωσης των φασματικών γραμμών και απέδειξε ότι κυρίαρχο στοιχείο στον Ήλιο είναι το υδρογόνο. Όμως, η <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkVSSULDTogarAHF9Q-BfSVB5p_G_D_XIsvmfzvYtvTwX3grRz1pz-Sq7_g27cbBkgCqjvshN7WiBqwTeGslz9ifCh1lbU6XBKvPlZV80Icn1WsDppw76TSO2jFR06Cbbpu2OjCr1p9FPX/s1600/EEHLIOSGH.jpg" target="_blank" onclick="return popup(this, 'notes')"><img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixWojFrp8ITlR-2BdhPJlYoJ3KS6KtPJXMnSjg577mg9dVNJkUjd8CMEzVXF7R295yh8Kl9WbDCfIfs_hKli6vkWDQ7qYpgCjWVUdG7DnQ1JP7cMu19Ol7R30SpUlShYCR8LsP9dOoKEOE/s1600/EEHLIOSGH300.jpg" alt="" name="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" border="0" align="left" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" style="display:block; margin:2px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 200px; height: 274px;" /></a>παλιά φρουρά «ήξερε», το υδρογόνο δεν έκανε τίποτε. Δεν ήταν εκεί, δεν μπορούσε να είναι εκεί. Οι σταδιοδρομίες τους –όλοι οι λεπτομερείς υπολογισμοί τους και η δύναμη και η πατρωνία που πήγαζαν από αυτούς– εξαρτιόνταν από το να είναι σίδηρος το στοιχείο που υπήρχε στον ήλιο. … Ο σύμβουλος της διατριβής της δήλωσε «το λάθος της» και στη συνέχεια, ο δικός του παλιός σύμβουλος διατριβής, ο υπερόπτης Χένρι Νόρις Ράσελ, διακήρυξε ότι αυτή έκανε λάθος και εάν του εναντιωνόταν δεν θα είχε μεγάλη χρηματική υποστήριξη. Ο Ράσελ έλεγχε τις περισσότερες χορηγίες στον τομέα της αστρονομίας. Για κάποιο διάστημα η Πέιν προσπάθησε να δώσει τη μάχη της. Δεν είχε αποτέλεσμα. Ανταλλάχθηκαν επιστολές μεταξύ Πέιν και Ράσελ, αλλά εάν ήθελε να γίνει αποδεκτή η έρευνά της έπρεπε να ανακαλέσει. Στη δημοσιευμένη της διατριβή έπρεπε να προσθέσει την ταπεινωτική αράδα: «Η τεράστια αφθονία υδρογόνου σχεδόν με βεβαιότητα δεν υφίσταται». Λίγα χρόνια αργότερα δικαιώθηκε. Η Πέιν είχε δείξει το σωστό καύσιμο. Όμως ο σύμβουλος της διατριβής της σχεδόν σταμάτησε την καριέρα της, εξασφαλίζοντας να μην πλησιάσει τον νέο ηλεκτρονικό εξοπλισμό. Εξασφάλισε επίσης, ως διευθυντής του Αστεροσκοπείου του Χάρβαρντ, ότι όταν η Πέιν έκανε μαθήματα, αυτά δεν θα έμπαιναν στους οδηγούς σπουδών του Χάρβαρντ. Χρόνια αργότερα η Πέιν <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxUiPHVzGxup7ToRB4GdIYpcEUgLYR5KaSl1SOGnn99nFq-FnsVwCT3rgKulFvGkOFK5ufpldRoBEs5DDE1ZhGkgDUeI_wb0os5m_gNlJGnWMU69MXb14-gdwLAO1P1LoVwT7oaaaYTZQO/s1600/EEharvard.jpg" target="_blank" onclick="return popup(this, 'notes')"><img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3tNaFGP2CqnbbHI9f-GrOs0KT1-ffcdtqp8CoyVhZtoktP6GHzhRTWmHnGEn0ttPrmEj2XDJG7DsWHeAY3Y2qe3P3YeYEykEANX2roca02LRyHW2H7uBRIy-p_XzE6__GIIGKanvjfSn2/s1600/EEharvard200.jpg" alt="" name="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" border="0" align="left" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" style="display:block; margin:2px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 200px; height: 150px;" /></a>ανακάλυψε ότι ήταν καταχωρημένη στα «έξοδα εξοπλισμού», όταν της δινόταν ο μισθός της. Και σαν μην έφτανε αυτό, όταν πλέον αποδείχθηκε ότι είχε δίκιο η Πέιν, που είχε τολμήσει να αμφισβητήσει τη συναίνεση ότι τα άστρα αποτελούνταν από σίδηρο, ο Ράσελ και οι άλλοι άφηναν να εννοηθεί ότι αυτοί «πάντα» ήξεραν ότι υπήρχε πληθώρα υδρογόνου στον ήλιο. Οι καθηγητές της Πέιν προσπάθησαν να παρεμποδίσουν την καριέρα της και ποτέ δεν ζήτησαν συγνώμη.</p>
</div></center>
<a name="333"></a>
<h2 style="height:14px;"> </h2>
<center><div class="border_rad" align="center" style="background-color: #000020; color: #6ba5b3;">
<div><span class="border_rad" style="font-size:82px; font-family:'Palatino Linotype', 'Book Antiqua', Palatino, serif; line-height:70px; padding-bottom:6px; padding-top:-20px; padding-left: 8px; padding-right: 8px; margin-right:4px; margin-left:0px; margin-top:4px; background-color:#8cc4d1; color:#000020; float: left;"><b>3</b></span> <big><b>Πως ο Cassini «έθαψε» τον Ole Rømer</b></big></div>
<br />
<p align="justify">Το 1676 το επιστημονικό κατεστημένο θεωρούσε ότι το φως διαδίδεται <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfXCBLCHmYuICt2rrpQquUaXXM5D65RvBrwUhmWm22jOHSkzORAKf3LfOE2laOkwtPPpqZ2Jf1kMmKYygtc3QmxdhLUazvFAzDsUybpSGrn4QEWF4_Lzn_hDUdzGOOLDAyIv83veySNmyO/s1600/EECASSINIPER.jpg" target="_blank" onclick="return popup(this, 'notes')"><img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi80f8jbnRMB4o1UpMIvI8tXdjaFCvG47MTypu8pAGf4hYdXlYBGpNYFxItjA7Z11CyfcDg25mNx0HgFRSDLprhUM6yL3i2Mpw89ouioT42zFgKVrMK_G0O-em5AK-L2P1yYgGV1oNDnX0F/s1600/EECASSINIPER200.jpg" alt="" name="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" border="0" align="left" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" style="display:block; margin:2px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 200px; height: 202px;" /></a>ακαριαία, ότι ταξιδεύει σαν μια στιγμιαία λάμψη. Τότε παγκόσμια αυθεντία στα θέματα τα σχετικά με τον πλανήτη Δία ήταν ο <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%B6%CE%BF%CE%B2%CE%AC%CE%BD%CE%B9_%CE%9D%CF%84%CE%BF%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF_%CE%9A%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BD%CE%B9" target="_blank">Ζαν-Ντομινίκ Κασινί (1625-1712)</a> επικεφαλής του νεοϊδρυμένου Αστεροσκοπείου του Παρισιού. Εκείνη την εποχή βρέθηκε στο Παρίσι ο Δανός επιστήμονας <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%8C%CE%BB%CE%B5_%CE%A1%CE%AD%CE%BC%CE%B5%CF%81" target="_blank">Όλε Ρέμερ (1644-1720)</a>. Ο Κασινί είχε συσσωρεύσει αναρίθμητες λεπτομερείς παρατηρήσεις για τους δορυφόρους του Δία, όμως υπήρχε πρόβλημα με τον εσώτερο δορυφόρο του, την Ιώ, η οποία δεν εκτελούσε μια πλήρη περιστροφή γύρω από τον Δία κάθε σαράντα δυόμισι ώρες, όπως ήταν το αναμενόμενο, αλλά μερικές φορές κινούνταν λίγο ταχύτερα κι άλλες λίγο βραδύτερα. Η ανωμαλία αυτή ήταν ένα άλυτο πρόβλημα για την εποχή εκείνη. Ο Ρέμερ είχε την έμπνευση να αντιστρέψει το πρόβλημα. Το ερώτημα δεν ήταν πώς ταξίδευε η Ιώ, σκέφτηκε ο Ρέμερ. <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYiikwqPNnzdY0HBEp4KlC3FijbsWkJXouHmrE5uyfGxVngRYN-rvwdAP7j85X3WLLe0kMaI5QMQPRxOK1J4Yrz2etwESHOwNmenNIeudzVDFq_0CaQ7Mka-iTe47vswnb8d5CR86MsY2N/s1600/EERomer.jpg" target="_blank" onclick="return popup(this, 'notes')"><img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQPNMe3LEyhBH2kEepxowIaQGv0FE04Y4Y2viQCUDAdCKDF8AhqjmWJvjGyUN58OrGVBRMSOfYKBSTFyM3aNVm_aHEbJX_sy1XvfGz_qo_vq7bZ62rOIpRlQvJDq3L8LteX0Zx5SOkHq9o/s1600/EERomer200.jpg" alt="" name="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" border="0" align="left" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" style="display:block; margin:2px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 200px; height: 235px;" /></a>Ήταν πώς ταξίδευε η Γη. Υπέθεσε ότι το φως χρειάζεται κάποιο χρονικό διάστημα για να διανύσει τη μεγάλη απόσταση από τον Δία μέχρι τη Γη. Το καλοκαίρι, που η Γη είναι πιο κοντά στον Δία, το φως της Ιούς, θα έφτανε συντομότερα. Το χειμώνα, που η Γη βρίσκεται στην άλλη μεριά του ηλιακού συστήματος, το φως της Ιούς, θα χρειαζόταν περισσότερο χρόνο για να φτάσει στη Γη.</p><p align="justify">Τον Αύγουστο του 1676 ο Κασινί ανήγγειλε ότι, στις 9 Νοεμβρίου στις 17:27 ο δορυφόρος Ιώ θα εμφανιστεί πίσω από τον Δία. Ο Ρέμερ υποστήριξε ότι η πρόβλεψη του Κασινί ήταν λανθασμένη και ότι μόνο στις 17:37 θα μπορέσουν να δουν την Ιώ. Πράγματι στις 17:37 και 49 δευτερόλεπτα εμφανίστηκε η Ιώ. Ο Ρέμερ είχε εκτελέσει ένα άψογο πείραμα, με σαφή πρόβλεψη, ωστόσο οι Αστρονόμοι της εποχής δεν αποδέχονταν ότι το φως ταξίδευε με πεπερασμένη ταχύτητα. Ο Κασινί ήταν παγκόσμια αυθεντία. Η επίσημη γραμμή συνέχισε να είναι ότι η ταχύτητα του φωτός ήταν ένας μυστικός, μη μετρήσιμος αριθμός και δεν έπρεπε να έχει επίδραση στις αστρονομικές μετρήσεις. Ο Ρέμερ τα παράτησε, γύρισε στη Δανία και για πολλά χρόνια ήταν διευθυντής του λιμανιού της Κοπεγχάγης. Μόνο πενήντα χρόνια αργότερα –αφού είχε περάσει άλλη μια γενιά και ο Κασινί είχε πεθάνει– έγιναν και άλλα πειράματα που έπεισαν τους αστρονόμους ότι ο Ρέμερ είχε δίκιο. Η τιμή της ταχύτητας του φωτός που είχε εκτιμήσει ο Ρέμερ προσέγγιζε την καλύτερη σύγχρονη εκτίμηση που είναι περίπου 670.000.000 μίλια την ώρα (300.000 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο). Ο Ρέμερ πέθανε το 1710, δεκαεφτά χρόνια πριν αποδειχθεί ότι είχε <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7I0S3jLJF88mXiwDUn3SuOKmyCKcPnqHcrSidDsSGmvPIfa25VAXZEuzCLTkHFmIWB-_2ulirAneZclNp91fIhFzOnwV68UXtqzd3d6wOmrFtppflEWz8MlZu30f0wPPd4wFJE5ezD9vt/s1600/EECASSINI3.jpg" target="_blank" onclick="return popup(this, 'notes')"><img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPJfo2YPVIuDAnZ5DSkwv9fzR8JeucQUyeHjPAgseJo_v1PgQT13cB5PZhcS3QoyuAS0vUoDl6V85venZJ3yIj4JuHMalg9GtLE1HBIPAxUe6aeorAtHj-OzzgaWQ4nDaW5uAlxu7J6bT2/s1600/EECASSINI3300.jpg" alt="" name="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" border="0" align="left" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" style="display:block; margin:2px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 200px; height: 200px;" /></a>δίκιο για την ταχύτητα του φωτός. Το 1997, εκτοξεύτηκε ένα διαστημικό σκάφος της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος για ένα ταξίδι στον Πλούτωνα. Κατά τη διαδρομή του πέρασε από τον πλανήτη Δία. Το σκάφος ονομάστηκε Κασινί. Η Γαλλία ήταν ο βασικός χρηματοδότης της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος. Τιμήθηκε αυτός που εξ αιτίας του καθυστέρησε η επιστημονική πρόοδος τουλάχιστον 50 χρόνια!</p>
<br />
<table width="340" border="0" cellspacing="2" cellpadding="0"><tr> <td><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEAx9Tk2AZQcnhS7v-A5HKmQHsXMP5W0cWD101q-lohvgX8bwYyfHTvX24JzNsOgfwhALSbJ4l6EjMtvnz7GFp71lY4fDMes8diJDsVq-jp8YUwruDEzcY1IN0GWZ5c_P-oco2xLlOH06c/s1600/EECASSINI2.jpg" target="_blank" onclick="return popup(this, 'notes')"><img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEit5xD5EgnjhRKA6KlCbEnGjW_kwQrO4vpQrQwBhjq6OxwfuhaWgl4NMxR-3iIpjsfo8sK4ADqWXaJeaLAaEsDYpY_lJkX_CPp9mbYQ2pOA8RKHKM8yhic1lhG31rYHb8iRYlGc7sffOCLZ/s1600/EECASSINI2300.jpg" alt="" name="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" border="0" align="left" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" style="display:block; margin:2px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 170px; height: 128px;" /></a></td> <td><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgV7z2XfvKCGXlKSZh32Bhc-6XU8JTf19nt6Z3MrXS8YiwtkKxovit4fZ3OW4E7Xj1BVIzdXNm2JZDJYrM8O6f81XsJiHIeyzwR9F2NErsfEySyMX-PQJbNwYAa5gabARwqVPp4-PLnWksv/s1600/EECASSINI.jpg" target="_blank" onclick="return popup(this, 'notes')"><img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdcxEQP3A7oRY6B0bzhdKRarkoN4ZvNYFoKdh5klR459RR8SjHq3HDBtNjOse7wZ61p7ReOsv9HFlo91RlILoNINZIgifQdgLsjbdCPFwEjwdVmzEUH6d8EqMLiN8CHGfwjzrvt40gs7yb/s1600/EECASSINI300.jpg" alt="" name="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" border="0" align="left" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" style="display:block; margin:2px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 170px; height: 128px;" /></a></td></tr></table>
</div></center>
<br />
<a name="444"></a>
<h2 style="height:14px;"> </h2>
<center><div class="border_rad" align="center" style="background-color: #000020; color: #6ba5b3;">
<div><span class="border_rad" style="font-size:82px; font-family:'Palatino Linotype', 'Book Antiqua', Palatino, serif; line-height:70px; padding-bottom:6px; padding-top:-20px; padding-left: 8px; padding-right: 8px; margin-right:4px; margin-left:0px; margin-top:4px; background-color:#8cc4d1; color:#000020; float: left;"><b>4</b></span> <big><b>Η περίπτωση του Αϊνστάιν</b></big></div>
<br />
<table width="540" border="0" cellspacing="5" cellpadding="0"><tr> <td valign="top" align="CENTER" width="300"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8GBlaohgR7Mq0lbkbcjP0s_jS_24GODOOI5bYN3opPpn4-W-zy7aaddQtWeyt6DjRSuEemLL3mcwC1rHjCRpydMNOyY6kohEwGyl50N_IRWiHM2sX1my18dWKXTNiHrlN0hw30Ee3b9rX/s1600/EEE%253DMC2.jpg" target="_blank" onclick="return popup(this, 'notes')"><img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmn96aU_Lja-_0C6tZ-wM8HE-nl8rq9X23BWwALaIOjk1eQB6B0RK2rhBBxR3HpQf3bDA2O4aANjJMKxa_9alfkJ7tUcN7Q2yHMn1iNEn-rp51evtpG3ZNXnOA_rkhfmQRp9LO4qrwrVmc/s1600/EEE%253DMC2200.jpg" alt="" name="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" border="0" align="CENTER" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" style="display:block; margin:2px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 250px; height: 208px;" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwGdChYBxM5U3YjOZlk4U57nfiMMWH4Bguld4hwo8_21XQH6qTt4fKr2tExfsBe_CX3zRc86mSHnLU24gu_xZaFWoDqe6xW3tbOCI8ARQy5QK3QIR4CvuC35q_-y8AjBSA96_NUWOYbgNs/s1600/EEAlbEinstein.jpg" target="_blank" onclick="return popup(this, 'notes')"><img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgcRFK6PyA2TlxX2bvOQyCfVeW3YLRuD-g06EL9AVU0wXwehYzM3Ywr4-dYZ3kScAfBdFxp6fdv-udmqUoCfA6Pq7B6PBwyJtl-N20KyVkWqPmTe_ygFDbiLt9VMlG1Hssow_M6ikdeKVUJ/s1600/EEAlbEinstein300.jpg" alt="" name="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" border="0" align="CENTER" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" style="display:block; margin:2px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 250px; height: 223px;" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIOoXERhFlr3-aQ49K1RNMwKAXphNqmLNFZ5JpInmH6jEJyh9PnoTrkbtES7tYLaNcTB2jvVwm69PP3WhMosQ2UL9QnkGPxf-JgPpylUFPK8DdDhxunh8-PB9htnMpRgPICKJ1Og52sq-0/s1600/EEPOUANKARE.jpg" target="_blank" onclick="return popup(this, 'notes')"><img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBOrGxS06cCEPz8CP2963Gl0Xj0T4sncagKW8gUyORLyv3ZUqdMWJKaNUH10of0uyV5DAN6PQ4E8KTlgiS6uLvGdzUjWRMfSwypGCrxYcYoKjwS1vk6Rt0l83EiJM4zxpiUgQj4dcXEa7K/s1600/EEPOUANKARE200.jpg" alt="" name="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" border="0" align="CENTER" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" style="display:block; margin:2px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 200px; height: 267px;" /></a></td> <td valign="top"><p align="justify">Το 1905, όταν ο Αϊνστάιν δημοσίευσε την εξίσωση E=mc<sup>2</sup> αυτή αγνοήθηκε σχεδόν ολοκληρωτικά. Απλά, δεν ταίριαζε με αυτό που έκαμναν τότε οι περισσότεροι επιστήμονες. Το άρθρο του το δημοσίευσε σ' ένα διακεκριμένο περιοδικό αλλά ο ένας μετά τον άλλο οι φυσικοί ξεφύλλισαν το περιοδικό και είτε το διάβασαν επιπόλαια είτε απλώς αγνόησαν αυτό το εξαιρετικά παράξενο άρθρο. Κάποια στιγμή ο Αϊνστάιν προσπάθησε να υποβάλλει αίτηση για μια θέση κατώτερου διδάσκοντος στο Πανεπιστήμιο της Βέρνης. Έστειλε το άρθρο για τη σχετικότητα. Απορρίφθηκε. Λίγο αργότερα έκανε αίτηση σε ένα γυμνάσιο. Η εξίσωση σφραγίστηκε στο φάκελο μαζί με τα υπόλοιπα έντυπα της αίτησής του. Υπήρχαν είκοσι ένας αιτούντες και τρεις κλήθηκαν για συνέντευξη. Ο Αϊνστάιν δεν ήταν ανάμεσά τους. </p></td> </tr>
</table>
<div align="justify">Το 1906, ο Πουανκαρέ, συνειδητοποιώντας ότι ο Αϊνστάιν είχε ανοίξει ένα απέραντο πεδίο, αντέδρασε εντελώς ψυχρά. Αντί να εξετάσει πιο προσεκτικά αυτή την εξίσωση, που θα μπορούσε να την είχε μελετήσει στην πολύ πρώιμη φάση της και να τη φέρει στους συναδέλφους του στο Παρίσι για περαιτέρω ανάπτυξη, κράτησε σοβαρή απόσταση, δεν μίλησε ποτέ γι' αυτή και σπάνια ανέφερε το όνομα του Αϊνστάιν.</div>
</div></center>
<br />
<center><div class="border_radius" align="center" style="background-color: #000020; color: #6ba5b3; width: 330px;">ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ από το βιβλίο του David Bodanis, <br />
<h3>«Η βιογραφία της πιο διάσημης <br />
εξίσωσης στον κόσμο: E=mc<sup>2</sup>»</h3>εκδ. ΛΙΒΑΝΗ Αθήνα 2003.</div></center>
</br>
</br>
</td><td width="5" style="background-color:#f7f6ee"> </td></tr>
<tr> <td height="5" style="background-color:#f7f6ee" colspan="3"></td> </tr>
</tbody></table>Διονύσης Παπαχριστοδούλουhttp://www.blogger.com/profile/00297481006775305751noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-7818449571605777753.post-16099242423554268942017-01-04T11:28:00.002+02:002017-01-04T13:45:23.949+02:00Για τα ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ<style type="text/css">
#coolmenu{
width: 100%;
}
#coolmenu a{
display: block;
width: 100%;
}
html>body #coolmenu a{ /*Non IE rule*/
width: auto;
}
#coolmenu a:hover{
background-color: #3b1075;
}
#menuu a{
background-color: #2e2535;
}
#menuu a:hover{
background-color: #3b1075;
}
</style>
<table width="100%" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"><tbody>
<tr> <td height="5" style="background-color:#f7f6ee" colspan="3"></td> </tr>
<tr> <td width="5" style="background-color:#f7f6ee"> </td><td style="background-color:#f7f6ee; padding-bottom:3px; padding-top:3px; line-height:26px; font-size:16px; color:#4f405c;">
<div id="menuu" style="text-align: center;">Αφιέρωμα στη γιορτή των Χριστουγέννων λίγο διαφορετικό. </div>
<div id="menuu" style="text-align: center;">Με ήχους και εικόνες, το παρακάτω βίντεο, φτιαγμένο στο PowerPoint με τη βοήθεια του Photoshop, προσπαθεί κάπως αδέξια να μας μεταφέρει στην ΕΡΩΤΙΚΗ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ. </div>
<center><iframe src="https://drive.google.com/file/d/0B5vmA9HpPOYQcUpSVDE5UGs3Zms/preview" width="560" height="420"></iframe></center>
<table id="menuu" border="0" cellspacing="1" cellpadding="6" background="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCUWq7luPfebWANVRNIFt1fuebfSZimkX24Ki8EAkAqBMbIPRIJMcbIFuO4kURWUruJB53Gp5NZ0_R42gMwiJPO9zMoPOyGdYnB4F47tkhrDHIfAppMQl2hS1i8DglzKjRwAkLict_0K7i/s1600/tablebg.gif" cellpadding="0" width="100%">
<tr bgcolor="#f1efd1"><td>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size:82px; font-family:'Palatino Linotype', 'Book Antiqua', Palatino, serif; line-height:70px; padding-bottom:6px; padding-top:-20px; padding-left: 8px; padding-right: 8px; margin-right:4px; margin-left:0px; margin-top:4px; background-color:#2e2535; color:#f7f6ee; float: left;"><b>1</b></span> Επειδή οι Πρωτόπλαστοι «έφαγαν» από το «Δένδρο της Γνώσης» και δεν μετάνιωσαν έχασαν τον Παράδεισο -η «φλογίνη ρομφαία» η στρεφομένη, εμπόδιζε την επιστροφή τους- και μπήκε στη ζωή μας η φθορά και ο θάνατος. Το δεύτερο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδας, ο Υιός και Λόγος του Θεού, ο Μεγάλης Βουλής Άγγελος, ενανθρώπισε για να ενώσει το κτιστό με το άκτιστο, για να μας απαλλάξει από τις συνέπειες της Πτώσης, την φθορά και τον θάνατο και να μας προσφέρει πάλι τον Παράδεισο «εδώ και τώρα» στην επίγεια ζωή μας και ακόμη περισσότερο μετά την αναχώρηση μας.</div>
</br>
<p style="text-align: justify;">«Το δένδρο της Γνώσης ήταν μεν καλό αν το δοκίμαζε κανείς στον κατάλληλο καιρό (το δένδρο ήταν η θεωρία, ως η δική μου θεωρία, στην οποία μπορούν να επιβούν με ασφάλεια μόνο όσοι έχουν τελειωθεί ως προς την έξη), αλλά δεν ήταν καλό για όσους ακόμη ήσαν απλούστεροι και αδύναμοι ως προς την έφεση».
<p style="text-align: right;">Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος</p>
</br>
<p style="text-align: justify;">Στον Παράδεισο υπήρχε και το Δενδρο της Ζωής που όταν θα γεύονταν οι άνθρωποι θα γίνονταν αθάνατοι. Έξη η συνήθεια: 1. Της ταπείνωσης 2. Της προσήλωσης του Νου στον Χριστό θείος Έρωτας (έφεση). Μετά την έξοδο από τον Παράδεισο ο έρωτας, η ανεξέλεγκτα περιστρεφόμενη Πύρινη Ρομφαία, δεν επέτρεπε την είσοδο του ανθρώπου στην Εδέμ.</p>
<center><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" align="center" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTDbJVqoQMUbakb7F0qGkIw7Pq7Ho6I9viTp0UgdGGLDjtjJEojlvshEOvdZQtHhzJL2efoOi6AxMYaCYaubwIgq6HlVOCh6QWKe1lrQi7Viqhp58t9XwH8g5jrHi5rzdTjaN6feJbs-at/s1600/XRISTOYGENNA+2012+01.jpg" width="580" style="cursor: pointer; display: block; margin: 0px auto; text-align: left; margin-top: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 0px;" /></center>
</td></tr></table>
</br>
<table id="menuu" border="0" cellspacing="1" cellpadding="6" background="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCUWq7luPfebWANVRNIFt1fuebfSZimkX24Ki8EAkAqBMbIPRIJMcbIFuO4kURWUruJB53Gp5NZ0_R42gMwiJPO9zMoPOyGdYnB4F47tkhrDHIfAppMQl2hS1i8DglzKjRwAkLict_0K7i/s1600/tablebg.gif" cellpadding="0" width="100%">
<tr bgcolor="#f1efd1"><td>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size:82px; font-family:'Palatino Linotype', 'Book Antiqua', Palatino, serif; line-height:70px; padding-bottom:6px; padding-top:-20px; padding-left: 8px; padding-right: 8px; margin-right:4px; margin-left:0px; margin-top:4px; background-color:#2e2535; color:#f7f6ee; float: left;"><b>2</b></span> Επειδή οι Πρωτόπλαστοι «έφαγαν» από το «Δένδρο της Γνώσης» και δεν μετάνιωσαν έχασαν τον Παράδεισο -η «φλογίνη ρομφαία» η στρεφομένη, εμπόδιζε την επιστροφή τους- και μπήκε στη ζωή μας η φθορά και ο θάνατος. Το δεύτερο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδας, ο Υιός και Λόγος του Θεού, ο Μεγάλης Βουλής Άγγελος, ενανθρώπισε για να ενώσει το κτιστό με το άκτιστο, για να μας απαλλάξει από τις συνέπειες της Πτώσης, την φθορά και τον θάνατο και να μας προσφέρει πάλι τον Παράδεισο «εδώ και τώρα» στην επίγεια ζωή μας και ακόμη περισσότερο μετά την αναχώρηση μας.</div>
</br>
<p style="text-align: center;">You are me and I am you</p>
<p style="text-align: center;">One is one and one are two</p>
<p style="text-align: center;">You are me</p>
<p style="text-align: center;">I am you</p>
<p style="text-align: right;">Από τη ταινία The Tango Lesson</p>
</br>
<p style="text-align: justify;">Φλογίνη Ρομφαία: Ο Χριστός την έδεσε και την έδωσε στα χέρια των Αλιέων, αυτών που τους δόθηκε η εξουσία του δεσμείν και λύειν αμαρτίες. Έφερε την άφεση των αμαρτιών, το πλημμύρισμα της καρδιάς με αγάπη. Αυτή, το κατεξοχήν αγκίστρι, ο ανίκητος στις μάχες έρωτας, το δίκοπο μαχαίρι που μ’ αυτό κόβουν και μοιράζουν τον Άρτο της Ζωής στις κοινωνίες των Εθνών. Από τη λατρεία για τον Χριστό προήλθε το ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ του Σολομώντος. Αυτό το βιβλίο καλλιεργεί το θείο πόθο, τη θεία αγάπη, τη λατρεία την εγρήγορση στη σχέση με τον ουράνιο Νυμφίο. Τι ωραία λόγια, ερωτικά, γεμάτα αγάπη, πάθος, έρωτα θείο! Φαίνονται σαν ανθρώπινα, είναι όμως θεία.</p>
<p style="text-align: right;">Άγιος Πορφύριος από το «Βίος και Λόγοι»</p>
<center><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" align="center" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUFoXcv9356690decw6F3tuohBA9Y-P4gUXp2ZcYuGstAkHnPQoyTsFMjuQDe4Rkzi9e0KL-WSONinzJMrabmC0gx0o1eOU4TO4YV3MA3mPcCUVrAIeFehuktzIBSGpbXzNef0DTMUbXMt/s1600/XRISTOYGENNA+2012+02.jpg" width="580" style="cursor: pointer; display: block; margin: 0px auto; text-align: left; margin-top: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 0px;" /></center>
</td></tr></table>
</br>
<table id="menuu" border="0" cellspacing="1" cellpadding="6" background="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCUWq7luPfebWANVRNIFt1fuebfSZimkX24Ki8EAkAqBMbIPRIJMcbIFuO4kURWUruJB53Gp5NZ0_R42gMwiJPO9zMoPOyGdYnB4F47tkhrDHIfAppMQl2hS1i8DglzKjRwAkLict_0K7i/s1600/tablebg.gif" cellpadding="0" width="100%">
<tr bgcolor="#f1efd1"><td>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size:82px; font-family:'Palatino Linotype', 'Book Antiqua', Palatino, serif; line-height:70px; padding-bottom:6px; padding-top:-20px; padding-left: 8px; padding-right: 8px; margin-right:4px; margin-left:0px; margin-top:4px; background-color:#2e2535; color:#f7f6ee; float: left;"><b>3</b></span> Ο Μάνος Χατζηδάκης, το 1972, μελοποίησε, στο έργο του “Μεγάλος Ερωτικός”, το ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ</p>
Φλογίνη Ρομφαία: Τί ωραιώθης και τί ηδύνθης αγάπη, εν τρυφαίς σου; Τούτο μέγεθός σου, ωμοιώθης τω φοίνικι και οι μαστοί σου τοις βότρυσιν. Είπα· αναβήσομαι επί τω φοίνικι, κρατήσω των ύψεων αυτού, Εγώ τω αδελφιδώ μου, και επ᾿ εμέ η επιστροφή αυτού. Ευώνυμος αυτού υπό την κεφαλήν μου, και η δεξιά αυτού περιλήψεταί με, υπό μήλον εξήγειρά σε· εκεί ωδίνησέ σε η μήτηρ σου, εκεί ωδίνησέ σε η τεκούσά σε.</p>
<p style="text-align: right;">Άσμα Ασμάτων κεφ. 7-8</div>
<center><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" align="center" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikgQAteKfLuOObFVozKoCmfSOuUo8RRXFfH7wq-VqFoESeXvUAHdpJ7sWFm7unwV1g8dTQ62lXgYBsuUy4UTOyEEn_tMALDU_n6wE-6LDJLSAudLyWnBrS62IwXz6muqDZE8oylK-GmCrY/s1600/XRISTOYGENNA+2012+03.jpg" width="580" style="cursor: pointer; display: block; margin: 0px auto; text-align: left; margin-top: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 0px;" /></center>
</td></tr></table>
</br>
<table id="menuu" border="0" cellspacing="1" cellpadding="6" background="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCUWq7luPfebWANVRNIFt1fuebfSZimkX24Ki8EAkAqBMbIPRIJMcbIFuO4kURWUruJB53Gp5NZ0_R42gMwiJPO9zMoPOyGdYnB4F47tkhrDHIfAppMQl2hS1i8DglzKjRwAkLict_0K7i/s1600/tablebg.gif" cellpadding="0" width="100%">
<tr bgcolor="#f1efd1"><td>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size:82px; font-family:'Palatino Linotype', 'Book Antiqua', Palatino, serif; line-height:70px; padding-bottom:6px; padding-top:-20px; padding-left: 8px; padding-right: 8px; margin-right:4px; margin-left:0px; margin-top:4px; background-color:#2e2535; color:#f7f6ee; float: left;"><b>4</b></span> Φλογίνη Ρομφαία: Θές με ως σφραγίδα επί την καρδίαν σου, ως σφραγίδα επί τον βραχίονά σου. ότι κραταιά ως θάνατος αγάπη, σκληρός ως άδης ζήλος· περίπτερα αυτής περίπτερα πυρός, φλόγες αυτής· ύδωρ πολύ ου δυνήσεται σβέσαι την αγάπην, και ποταμοί ου συγκλύσουσιν αυτήν· ύδωρ πολύ ου δυνήσεται σβέσαι την αγάπην, και ποταμοί ου συγκλύσουσιν αυτήν.</div>
<p style="text-align: right;">Άσμα Ασμάτων κεφ. 7-8</p>
<center><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" align="center" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZAORXAmGeYq3BFGjrkKr7XrkGIw6EclA4PsgLPHpxiBsCKs1ILYixUsjynAr5mjyRluOvAif7th2IWchKA6R_YXIngXClXfaxMmDB0ijgz-G_e588VmDOasFx78Bj3zVC6wc_u6fKQ4ux/s1600/XRISTOYGENNA+2012+04.jpg" width="580" style="cursor: pointer; display: block; margin: 0px auto; text-align: left; margin-top: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 0px;" /></center>
</td></tr></table>
</br>
<table id="menuu" border="0" cellspacing="1" cellpadding="6" background="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCUWq7luPfebWANVRNIFt1fuebfSZimkX24Ki8EAkAqBMbIPRIJMcbIFuO4kURWUruJB53Gp5NZ0_R42gMwiJPO9zMoPOyGdYnB4F47tkhrDHIfAppMQl2hS1i8DglzKjRwAkLict_0K7i/s1600/tablebg.gif" cellpadding="0" width="100%">
<tr bgcolor="#f1efd1"><td>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size:82px; font-family:'Palatino Linotype', 'Book Antiqua', Palatino, serif; line-height:70px; padding-bottom:6px; padding-top:-20px; padding-left: 8px; padding-right: 8px; margin-right:4px; margin-left:0px; margin-top:4px; background-color:#2e2535; color:#f7f6ee; float: left;"><b>5</b></span> Και πριν την Γέννηση του Χριστού υπήρχε ο θείος Έρωτας αλλά είχε ακόμη εξουσία ο θάνατος. Έτσι εξηγούνται οι διάφορες “ηθικές” εκτροπές των Δικαίων της Παλαιάς Διαθήκης. Ακόμη και ο σοφός Σολομών που έγραψε το ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ παρασύρθηκε στην ειδωλολατρία. Η πύρινη ρομφαία στρεφόμενη ανεξέλεγκτα εμπόδιζε την είσοδο στον Παράδεισο. Την ίδια τραγικότητα εκφράζει και ο μύθος του Προμηθέα. Τιμωρήθηκε επειδή προμήθευσε το Πυρ στους ανθρώπους.</div>
<center><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" align="center" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbdXGnLVDK0YrTojz-47_aA3r3YAMtWSvMFmxtSbU29g5KBGHhzOm5wjzn2sc6mGvv7K5FuljWeHjqtQ2Vu6xRmw9Avpg5HjDNwrwc03x9LSpomObQfABxiwZIdFhbAYCMaWtHojkEE0rm/s1600/XRISTOYGENNA+2012+05.jpg" width="580" style="cursor: pointer; display: block; margin: 0px auto; text-align: left; margin-top: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 0px;" /></center>
</td></tr></table>
</br>
<table id="menuu" border="0" cellspacing="1" cellpadding="6" background="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCUWq7luPfebWANVRNIFt1fuebfSZimkX24Ki8EAkAqBMbIPRIJMcbIFuO4kURWUruJB53Gp5NZ0_R42gMwiJPO9zMoPOyGdYnB4F47tkhrDHIfAppMQl2hS1i8DglzKjRwAkLict_0K7i/s1600/tablebg.gif" cellpadding="0" width="100%">
<tr bgcolor="#f1efd1"><td>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size:82px; font-family:'Palatino Linotype', 'Book Antiqua', Palatino, serif; line-height:70px; padding-bottom:6px; padding-top:-20px; padding-left: 8px; padding-right: 8px; margin-right:4px; margin-left:0px; margin-top:4px; background-color:#2e2535; color:#f7f6ee; float: left;"><b>6</b></span> Οι άγιοι θεωρούν πορνεία το ότι ο νους μας, η αυτοσυνειδησία μας, κατοικοεδρεύει στον εγκέφαλο κι όχι στην καρδιά, το, “σκέφτομαι άρα υπάρχω”, το, ότι ο θνητός πλέον έχει ανάγκη ιδεολογίες, αρχές, αξίες, στοχασμό, φαντασία, συναισθήματα, ηθική. </div>
</br>
<p style="text-align: justify;">«Πόρνη επιθύμησε ο Θεός; Ναι, πόρνη, τη φύση μας! Δεν στέλνει κάποιο δούλο, ούτε άγγελο, αλλά έρχεται ο ίδιος ο Ερωτευμένος! Ακούς έρωτα; Μη καταλαβαίνεις, αισθητό. Χώριζε τα νοήματα από τις λέξεις. Επιθύμησε πόρνη και τι κάνει; Επειδή αυτή δεν μπορούσε να ανεβεί στον Ουρανό, κατεβαίνει Αυτός κάτω. Τη βρίσκει μεθυσμένη και γίνεται σαν αυτή, γίνεται άνθρωπος, για να μη Τον δει και τρομάξει και φύγει. Την βρίσκει γεμάτη πληγές, κυριευμένη από δαίμονες και την καθησυχάζει: “Δεν είμαι κριτής είμαι γιατρός. Δεν ήρθα να κρίνω αλλά να σώσω”. Τον πλησίασε Τελώ-νης κι έγινε Ευαγγελιστής. Τον πλησίασε Πόρνη κι έγινε Παρθένα».</p>
<p style="text-align: right;">Άγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος (349-507)</p>
<center><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" align="center" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBAvI0VY7cZt4Vm1o3etGuOPVf2eUVQ8Zc5dZywOoE9XS1J9id_xMUkIQm0Zgxi3SdC0iDAASvUbWO51eWRKcme4RKUee6K2aLVRAFjdKaGz3FdY_3w9LPC3JR0DnuaW6KNTUq5bNB87wP/s1600/XRISTOYGENNA+2012+06.jpg" width="580" style="cursor: pointer; display: block; margin: 0px auto; text-align: left; margin-top: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 0px;" /></center>
</td></tr></table>
</br>
<table id="menuu" border="0" cellspacing="1" cellpadding="6" background="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCUWq7luPfebWANVRNIFt1fuebfSZimkX24Ki8EAkAqBMbIPRIJMcbIFuO4kURWUruJB53Gp5NZ0_R42gMwiJPO9zMoPOyGdYnB4F47tkhrDHIfAppMQl2hS1i8DglzKjRwAkLict_0K7i/s1600/tablebg.gif" cellpadding="0" width="100%">
<tr bgcolor="#f1efd1"><td>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size:82px; font-family:'Palatino Linotype', 'Book Antiqua', Palatino, serif; line-height:70px; padding-bottom:6px; padding-top:-20px; padding-left: 8px; padding-right: 8px; margin-right:4px; margin-left:0px; margin-top:4px; background-color:#2e2535; color:#f7f6ee; float: left;"><b>7</b></span> Ο Χριστός γεννιέται μέσα στη σκοτεινή σπηλιά, στη καρδιά μας και περιμένει την μετάνοιά μας για να τραφεί, να γίνει “άνδρας τέλειος” εντός μας. Περιμένει να Του επιτρέψουμε να προχωρήσει στην αποδόμηση του “Εαυτού” μας ώστε το εντός μας θείο Βρέφος να τραφεί, να ντυθεί, να ζεσταθεί, να αυξηθεί και να κυριαρχήσει να γίνει το Εγώ μας, να «ζει μεσα μας ο Χριστός». Τα δύο ζώα οι άλογες δυνάμεις της ψυχής μας, ο θυμός (δύναμη) και η επιθυμία, καλούνται με τα “χνώτα” τους να ζεστάνουν την ατμόσφαιρα. Η Φάτνη, λάρνακα, θυμίζει την απαιτούμενη νέκρωση η οποία φέρνει καρπό πολύ, αιώνια Ζωή εδώ και τώρα.</div>
<p style="text-align: justify;">Ο άγ. Συμεών ο Νέος Θεολόγος λέει ότι ο Χριστός θα μας πει: «Ήμουν φυλακισμένος σε στενή και βρώμικη και σκο-τεινή φυλακή, στη καρδιά σου και δεν Mε επισκέφθηκες ούτε Mε έβγαλες στο φως!»</p>
<center><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" align="center" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOLJX0wHBzG2s7StGnolG6QFZs_V-S6pWqbY56_AVKSdKS0SXMRipjzXbNmxxF-ocJees4uShKebcE5zXTytG0y7Neq0OGbHaqJxksRqZsIivIxXQaf1T8ACYwPY2kgkx39TXC6Awq9Iow/s1600/XRISTOYGENNA+2012+07.jpg" width="580" style="cursor: pointer; display: block; margin: 0px auto; text-align: left; margin-top: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 0px;" /></center>
</td></tr></table>
</br>
<table id="menuu" border="0" cellspacing="1" cellpadding="6" background="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCUWq7luPfebWANVRNIFt1fuebfSZimkX24Ki8EAkAqBMbIPRIJMcbIFuO4kURWUruJB53Gp5NZ0_R42gMwiJPO9zMoPOyGdYnB4F47tkhrDHIfAppMQl2hS1i8DglzKjRwAkLict_0K7i/s1600/tablebg.gif" cellpadding="0" width="100%">
<tr bgcolor="#f1efd1"><td>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size:82px; font-family:'Palatino Linotype', 'Book Antiqua', Palatino, serif; line-height:70px; padding-bottom:6px; padding-top:-20px; padding-left: 8px; padding-right: 8px; margin-right:4px; margin-left:0px; margin-top:4px; background-color:#2e2535; color:#f7f6ee; float: left;"><b>8</b></span> «Όταν η χαρά αρχίσει να γεννιέται μέσα στην καρδιά, τότε ο άνθρωπος ξεχνά την κούραση, τα βάσανα, το φόβο του θανάτου. Είναι σίγουρος γι’ αυτό που ζει γιατί είναι τελείως μεθυσμένος, τόσο που αν θελήσει να δοξολογήσει τον Θεό και να εξομολογηθεί τη χαρά του δεν το μπορεί. Η γλώσσα του σπαρταρά από τη χαρά αδυνατώντας να Τον δοξολογήσει, μόνο ψελλίζει σαν βρέφος, και μιλά στον Θεό σαν μικρό παιδί που μιλά στον πατέρα του. Η μεθυστική αυτή χαρά καθαρίζει την καρδιά».</div>
<p style="text-align: right;">Αββάς Ισαάκ ο Σύρος</p>
</br>
<p style="text-align: justify;">«Όταν ερωτευθείς τον Χριστό, προτιμάς τη σιωπή και τη νοερά προσευχή. Τότε παύουν τα λόγια. Η εσωτερική σιωπή, η σιγή, προηγείται, συνοδεύει και ακολουθεί τη θεία επίσκεψη, τη θεία ένωση και σύγκραση της ψυχής με το θείον».</p>
<p style="text-align: right;">Άγιος Πορφύριος από το «Βίος και Λόγοι»</p>
<center><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" align="center" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjo5_awIfYOf3b-ANWaeDFjZr2EUzgb2B0467esClt65nsWSjO47Mc_tSSRwRIxA2v81nyTDTmmKVqzLzjtlLXx3_bMHyVQknPi_Y_3uoZtiIPhU_dWMXvRdS_0wHWfTOKVGpPjNOW_YQzG/s1600/XRISTOYGENNA+2012+08.jpg" width="580" style="cursor: pointer; display: block; margin: 0px auto; text-align: left; margin-top: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 0px;" /></center>
</td></tr></table>
</br>
<table id="menuu" border="0" cellspacing="1" cellpadding="6" background="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCUWq7luPfebWANVRNIFt1fuebfSZimkX24Ki8EAkAqBMbIPRIJMcbIFuO4kURWUruJB53Gp5NZ0_R42gMwiJPO9zMoPOyGdYnB4F47tkhrDHIfAppMQl2hS1i8DglzKjRwAkLict_0K7i/s1600/tablebg.gif" cellpadding="0" width="100%">
<tr bgcolor="#f1efd1"><td>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size:82px; font-family:'Palatino Linotype', 'Book Antiqua', Palatino, serif; line-height:70px; padding-bottom:6px; padding-top:-20px; padding-left: 8px; padding-right: 8px; margin-right:4px; margin-left:0px; margin-top:4px; background-color:#2e2535; color:#f7f6ee; float: left;"><b>9</b></span> «<big><b>Ο Χριστός είναι ο Παράδεισος. Από εδώ αρχίζει ο Παράδεισος. Έργο μας είναι να προσπαθούμε να βρούμε έναν τρόπο να μπούμε μέσα στο Φως του Χριστού. Δεν είναι να κάνουμε τα τυπικά. Η ουσία είναι να ξυπνήσει η ψυχή και να επιδοθεί στο θείο έρωτα. Δεν είναι δύσκολο.</b></big> Αν αποσπάσουμε την Χάρη, όλα είναι εύκολα, χαρούμενα. Η θεία Χάρη διαρκώς κρούει την πόρτα της ψυχής μας και περιμέ-νει ν’ ανοίξουμε, για να έλθει στη διψασμένη καρδία μας και να την χορτάσει. Άμα αγαπάς και στην Ομόνοια να ζεις δεν βλέπεις ούτε αυτοκίνητα, ούτε κόσμο, ούτε τίποτα. Είσαι μέσα σου με το πρόσωπο που αγαπάς. Το ζεις, το ευχαριστιέσαι, σ’ εμπνέει. Ο Χριστός στο νου σου, ο Χριστός στην καρδιά σου, ο Χριστός σ’ όλο σου το είναι, ο Χριστός παντού. Δεν είναι κάτι που γίνεται αγγαρεία. Νιώθεις ευχαρίστηση και ηδονή πνευματική. Δεν είναι όπως το μάθημα που διαβάζεις. Είναι όπως ο έρωτας αλλά ανώτερος».</div>
<p style="text-align: right;">Άγιος Πορφύριος από το «Βίος και Λόγοι»</p>
<center><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" align="center" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7bY6Ki46wCoE63WcqZN5pMj9av4vzAijboewGPnglVqbrbnrLeUnJ6O3FbKD18X8YPmBfIyjv1SDxGzgS0CL3gz4BlADOquAiQ1iRbbgZyvoe-t1nC9K9lpT6-To5EyFIz6GaXPJ4wt1M/s1600/XRISTOYGENNA+2012+09.jpg" width="580" style="cursor: pointer; display: block; margin: 0px auto; text-align: left; margin-top: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 0px;" /></center>
</td></tr></table>
</br>
<table id="menuu" border="0" cellspacing="1" cellpadding="6" background="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCUWq7luPfebWANVRNIFt1fuebfSZimkX24Ki8EAkAqBMbIPRIJMcbIFuO4kURWUruJB53Gp5NZ0_R42gMwiJPO9zMoPOyGdYnB4F47tkhrDHIfAppMQl2hS1i8DglzKjRwAkLict_0K7i/s1600/tablebg.gif" cellpadding="0" width="100%">
<tr bgcolor="#f1efd1"><td>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size:82px; font-family:'Palatino Linotype', 'Book Antiqua', Palatino, serif; line-height:70px; padding-bottom:6px; padding-top:-20px; padding-left: 8px; padding-right: 8px; margin-right:4px; margin-left:0px; margin-top:4px; background-color:#2e2535; color:#f7f6ee; float: left;"><b>10</b></span> Το ΠΝΕΥΜΑ των ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ δεν είναι κάποιο μυστηριώδες, ομιχλώδες, μουχλιασμένο, αραχνιασμένο ghost. Δεν βρίσκεται στα χυδαία φώτα που σβήνουν το σκοτάδι (το γόνιμο κενό της Ησυχίας), στα πλούσια τραπέζια και τα λαμπερά Selebrities, στα εκκωφαν-τικά ντεσιμπέλ ....... Είναι το Holy Ghost, το Άγιον, το Κύριον, το Ζωοποιόν, το Παντοδύναμο, το πανταχού
Παρόν και τα πάντα Πληρoύν, ένα ντροπαλό, ευαίσθητο, αδύναμο Κοριτσάκι, ή ένας ανείπωτα ζηλιάρης Εραστής, που, στο παραμικρό αλληθώρισμα της καρδιάς μας, υποχωρεί, το σκάει, φεύγει.</div>
<center><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" align="center" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmZd_HUxTkdqAsPhekR035_530TaGRWgVQQYe0WHqS1uuHEFuVbgpQoPadCmIsrH5_WzxnBPCbxYUAII1AtYpn9U8iZ1IVHbzzkyF1jasExUrZqB95iQ5VYoddzn6OXxxWBTtmGfASjceb/s1600/XRISTOYGENNA+2012+10.jpg" width="580" style="cursor: pointer; display: block; margin: 0px auto; text-align: left; margin-top: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 0px;" /></center>
</td></tr></table>
</br>
<table id="menuu" border="0" cellspacing="1" cellpadding="6" background="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCUWq7luPfebWANVRNIFt1fuebfSZimkX24Ki8EAkAqBMbIPRIJMcbIFuO4kURWUruJB53Gp5NZ0_R42gMwiJPO9zMoPOyGdYnB4F47tkhrDHIfAppMQl2hS1i8DglzKjRwAkLict_0K7i/s1600/tablebg.gif" cellpadding="0" width="100%">
<tr bgcolor="#f1efd1"><td>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size:82px; font-family:'Palatino Linotype', 'Book Antiqua', Palatino, serif; line-height:70px; padding-bottom:6px; padding-top:-20px; padding-left: 8px; padding-right: 8px; margin-right:4px; margin-left:0px; margin-top:4px; background-color:#2e2535; color:#f7f6ee; float: left;"><b>11</b></span> Το ΠΝΕΥΜΑ των ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ δεν είναι κάποιο μυστηριώδες, ομιχλώδες, μουχλιασμένο, αραχνιασμένο ghost. Δεν βρίσκεται στα χυδαία φώτα που σβήνουν το σκοτάδι (το γόνιμο κενό της Ησυχίας), στα πλούσια τραπέζια και τα λαμπερά Selebrities, στα εκκωφαν-τικά ντεσιμπέλ ....... Είναι το Holy Ghost, το Άγιον, το Κύριον, το Ζωοποιόν, το Παντοδύναμο, το πανταχού
Παρόν και τα πάντα Πληρoύν, ένα ντροπαλό, ευαίσθητο, αδύναμο Κοριτσάκι, ή ένας ανείπωτα ζηλιάρης Εραστής, που, στο παραμικρό αλληθώρισμα της καρδιάς μας, υποχωρεί, το σκάει, φεύγει.</div>
<center><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" align="center" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLrOFJ-yQcvF2cUuo2elLa2tX8bss1vGkRppS7-iF8_py0dW5CoO9yYf_YLIlZZI1iHyXGF3IncjT5sq_bQ41w70EKmYSDXyhvq6fRHEyrVRp35xVnWbtsRLcfOgJsnw-x5eulw_wP5Fpa/s1600/XRISTOYGENNA+2012+11.jpg" width="580" style="cursor: pointer; display: block; margin: 0px auto; text-align: left; margin-top: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 0px;" /></center>
</td></tr></table>
</br>
<table id="menuu" border="0" cellspacing="1" cellpadding="6" background="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCUWq7luPfebWANVRNIFt1fuebfSZimkX24Ki8EAkAqBMbIPRIJMcbIFuO4kURWUruJB53Gp5NZ0_R42gMwiJPO9zMoPOyGdYnB4F47tkhrDHIfAppMQl2hS1i8DglzKjRwAkLict_0K7i/s1600/tablebg.gif" cellpadding="0" width="100%">
<tr bgcolor="#f1efd1"><td>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size:82px; font-family:'Palatino Linotype', 'Book Antiqua', Palatino, serif; line-height:70px; padding-bottom:6px; padding-top:-20px; padding-left: 8px; padding-right: 8px; margin-right:4px; margin-left:0px; margin-top:4px; background-color:#2e2535; color:#f7f6ee; float: left;"><b>12</b></span> Χριστός γεννάται, δοξάσατε, Χριστός εξ ουρανών απαντήσατε. Χριστός επί γης, υψώθητε</div>
<p style="text-align: justify;">«Όταν βρεις τον Χριστό, σου αρκεί, δεν θέλεις τίποτ’ άλλο, ησυχάζεις. Γίνεσαι άλλος άνθρωπος. Ζεις παντού. Εξαφανίζεται η μοναξιά. Είσαι ειρηνικός, χαρούμενος, γεμάτος. Ούτε μελαγχολία, ούτε αρρώστια, ούτε πίεση ούτε άγχος ούτε κατήφεια, ούτε κόλαση. Το μυστικό της θείας αγάπης είναι πολύ εύκολο να το ανακαλύψουμε, είναι η ταπείνωση. <big><b>Ο έρωτας προς τον Χριστό δεν έχει τέλος, δεν έχει χορτασμό. Δίνει ζωή, δίνει σθένος, δίνει υγεία. Κι όσο δίνει, τόσο πιο πολύ ο άνθρωπος θέλει να ερωτεύεται. Η αγάπη του Χριστού δεν έχει κορεσμό. Είναι ηδονή που δεν χορταίνεται,</b></big> είναι μία ηδονή ακόρεστη, που δεν τη βαριέται κανείς ποτέ. Αγαπάει, αγαπάει, αγαπάει κι όσο αγαπάει, τόσο θέλει ακόμη ν’ αγαπήσει. Μεθά με τη θεία μέθη. Μ’ αυτή τη θεία μέθη μένει νέος, ανθεί».</p>
<p style="text-align: right;">Άγιος Πορφύριος από το «Βίος και Λόγοι»</p>
<center><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" align="center" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnzfpjRaOWtBOkxxXrRZtMPoXb2SS1Ojbe4ejgreWk6-tlev3wKIkIs3fBssxP_Kh66GIXE_x7BqHsCiHI0IZZj17vqTFnqqLSvrDjcxdjpA3LNgv2O6Wj8Tf7eE4d5emUMNMSps9nelrA/s1600/XRISTOYGENNA+2012+12.jpg" width="580" style="cursor: pointer; display: block; margin: 0px auto; text-align: left; margin-top: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 0px;" /></center>
</td></tr></table>
</br>
<table id="menuu" border="0" cellspacing="1" cellpadding="6" background="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCUWq7luPfebWANVRNIFt1fuebfSZimkX24Ki8EAkAqBMbIPRIJMcbIFuO4kURWUruJB53Gp5NZ0_R42gMwiJPO9zMoPOyGdYnB4F47tkhrDHIfAppMQl2hS1i8DglzKjRwAkLict_0K7i/s1600/tablebg.gif" cellpadding="0" width="100%">
<tr bgcolor="#f1efd1"><td>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size:82px; font-family:'Palatino Linotype', 'Book Antiqua', Palatino, serif; line-height:70px; padding-bottom:6px; padding-top:-20px; padding-left: 8px; padding-right: 8px; margin-right:4px; margin-left:0px; margin-top:4px; background-color:#2e2535; color:#f7f6ee; float: left;"><b>13</b></span> «Η ψυχή του Χριστιανού πρέπει να είναι λεπτή, να είναι ευαίσθητη, να είναι αισθηματική, να πετάει. Να πετάει μες στη σιωπή. Όποιος θέλει να γίνει χριστιανός, πρέπει πρώτα να γίνει ποιητής. Ο Χριστός κάθεται έξω απ’ τη θύρα της ψυχής μας και κρούει για να Του ανοίξουμε. Δεν θέλει να εκβιάσει την ελευθερία. Ο Χριστός είναι ευγενής. Στέκει έξω απ’ τη θύρα της ψυχής μας και χτυπάει απαλά. Αν Του ανοίξουμε, θα έλθει μέσα μας και θα μας δώσει τα πάντα, τον Εαυτό Του, μυστικά, αθόρυβα. Δεν μπορούμε να Τον αγαπήσουμε, αν δεν μας στείλει τη χάρη Του. Για να μας την στείλει πρέπει να βρει μέσα μας ταπείνωση. Όταν φθάσεις στη ταπείνωση εξαναγκάζεις την Χάρη του Θεού να κατοικήσει μέσα σου. Τότε τα κέρδισες όλα. Είναι πάρα πολύ εύκολο να πραγματο-ποιηθεί αυτό. Όχι απλώς εύκολο, ευκολότατο. Αρκεί να κάνουμε το άνοιγμα».</div>
<p style="text-align: right;">Άγιος Πορφύριος από το «Βίος και Λόγοι»</p>
<center><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" align="center" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjE1oxbSag9S4LDXQy-vGZZb5yoyxW2buf78cQUD7i6ksKXVlMpms_byr7COl0Qr2msntFvc9HzIyYLMAQnjS8WhYfL_xsyC6UCT-FFLZfoIeEOPFNe_cHfXcsq-VLeDSrMxZuEumchvSV0/s1600/XRISTOYGENNA+2012+13.jpg" width="580" style="cursor: pointer; display: block; margin: 0px auto; text-align: left; margin-top: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 0px;" /></center>
</td></tr></table>
</br>
<table id="menuu" border="0" cellspacing="1" cellpadding="6" background="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCUWq7luPfebWANVRNIFt1fuebfSZimkX24Ki8EAkAqBMbIPRIJMcbIFuO4kURWUruJB53Gp5NZ0_R42gMwiJPO9zMoPOyGdYnB4F47tkhrDHIfAppMQl2hS1i8DglzKjRwAkLict_0K7i/s1600/tablebg.gif" cellpadding="0" width="100%">
<tr bgcolor="#f1efd1"><td>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size:82px; font-family:'Palatino Linotype', 'Book Antiqua', Palatino, serif; line-height:70px; padding-bottom:6px; padding-top:-20px; padding-left: 8px; padding-right: 8px; margin-right:4px; margin-left:0px; margin-top:4px; background-color:#2e2535; color:#f7f6ee; float: left;"><b>14</b></span> </div>
</br>
<center><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" align="center" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkkOUQOLKf7s27eeP2aVhiTZwN9GiM1L16XIHzwvKS_iQG8kZLQ4JoRB4Ut6d3PsWlxMZUZbZXjqFknFXX05qA8sni68kS7tf3t5gz-xc_RTy_Jy4ARbUG2RVpGNV-BqTqN2JcBrzVk7AE/s1600/XRISTOYGENNA+2012+14.jpg" width="580" style="cursor: pointer; display: block; margin: 0px auto; text-align: left; margin-top: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 0px;" /></center>
</td></tr></table>
</br>
<table id="menuu" border="0" cellspacing="1" cellpadding="6" background="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCUWq7luPfebWANVRNIFt1fuebfSZimkX24Ki8EAkAqBMbIPRIJMcbIFuO4kURWUruJB53Gp5NZ0_R42gMwiJPO9zMoPOyGdYnB4F47tkhrDHIfAppMQl2hS1i8DglzKjRwAkLict_0K7i/s1600/tablebg.gif" cellpadding="0" width="100%">
<tr bgcolor="#f1efd1"><td>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size:82px; font-family:'Palatino Linotype', 'Book Antiqua', Palatino, serif; line-height:70px; padding-bottom:6px; padding-top:-20px; padding-left: 8px; padding-right: 8px; margin-right:4px; margin-left:0px; margin-top:4px; background-color:#2e2535; color:#f7f6ee; float: left;"><b>15</b></span> ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Τον εορτασμό των Χριστουγέννων τον έχουμε μετατρέψει σε καταναλωτικό πανηγύρι, τα γιορτάζουμε με πνεύμα εντελώς ΑΝΤΙΘΕΤΟ από εκείνο του ΧΡΙΣΤΟΥ.</div>
</br>
<p style="text-align: justify;">Ο άγιος Ιωάννης όμως ο Θεολόγος μας προειδοποιεί, ότι «πίσω έχει η αχλάδα την ουρά», ότι ο επιφανειακός ευαισθητούλικος συναισθηματισμός που αφήνει ανέπαφο τον Εαυτό ή μάλλον τον τρέφει, ο επιδερμικός ρομαντισμός, θα μας «τη φέρει»
από εκεί που δεν το περιμένουμε!!! </p>
<center><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" align="center" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-4VhVxIOoc3V7loJAkzfO4PjuFkMjldCTND8DPU27TaBUVG_eN1eYG0VuRHBymh9lR9reMTqyY2QnB-KwwAJn83_VJpb5I_p1KCn4x8WQSwqsOTA19RoTk2sYL9v74e358sQNgAvdpgng/s1600/XRISTOYGENNA+2012+15.jpg" width="580" style="cursor: pointer; display: block; margin: 0px auto; text-align: left; margin-top: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 0px;" /></center>
</td></tr></table>
</br>
<div id="menuu" style="text-align: center;">Μετά το ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ</div>
<p style="text-align: justify;">Τώρα που πέρασαν τα Χριστούγεννα και τα φχαριστηθήκαμε ο καθένας όπως και όσο μπόρεσε ας πούμε και καμιά .... <BIG>Στην εικόνα των Χριστουγέννων υπάρχει κάτι Γκραν Γκινιόλ, κάτι φρικιαστικό.</BIG> Όπως ξέρουμε από τα Ευαγγέλια, το βρέφος, τον Χριστό, η Παναγία «εσπαργάνωσεν Αυτόν και ανέκλινεν Αυτόν εν τη φάτνη» (Λουκ. 2,7). Η φάτνη είναι κατασκευή ξύλινη όπου έβαζαν τα άχυρα, το σανό, για να τρώνε τα ζώα. Ξύλα κι άχυρα στην εικόνα δεν υπάρχουν. Αντί για φάτνη οι αγιογράφοι ιστορούν, οι ανιστόριτοι, λάρνακα, φέρετρο μαρμάρινο. Φρίκη! Χριστουγεννιάτικα μας θυμίζουν το θάνατο, μας θυμίζουν ότι αυτό που άρχισε με ένα αθώο κλάμα, αν έκλαψε το θείον Βρέφος, θα ολοκληρωθεί με τον σταυρικό θάνατο της Ζωής και την εναπόθεση του θνητού Της σαρκίου στον Πανάγιο Τάφο, λίγο πριν την Ανάσταση και Ανάληψη εκείνου του Βρέφους.</p>
<p style="text-align: justify;">Έχω ένα σχετικά καινούργιο κομπιούτερ, από hardware είναι αρκετά καλό, ικανοποιητικό, αλλά από software έχει κλατάρει. Κρασάρει όλη την ώρα, στα βίντεο σέρνεται, Wi-Fi όποτε θέλει πιάνει … ασ’ τα να πάνε. Μου είπαν να το φορμάρω, τρέμω όμως τη μαύρη οθόνη. Το φορμάτ «οργώνει» τον «σκληρό δίσκο», σβήνει τα πάντα από το «πρωτεύον παρτίσιον» από το C:\, εξαφανίζει το «λειτουργικό» και όταν ανοίγει κανείς τον υπολογιστή δεν υπάρχει τίποτα να «φορτωθεί» και η οθόνη είναι κατάμαυρη. Μαύρη μαυρίλα πλάκωσε … Φορμάτ! Θάνατος! Αν όμως δεν «πεθάνει» το παλιό «λειτουργικό» δεν πρόκειται να «εγκατασταθεί» το καινούργιο που «φυσάει». Οπότε πήρα το θάρρος, έκανα το φορμάτ, εγκατέστησα τα «10» και μια χαρά δουλεύουν όλα, και τα βίντεο και το Wi-Fi και ο ήχος. Πετάει το μηχάνημα!</p>
<p style="text-align: justify;">Ο Χριστός αυτό που μας ζητάει είναι Γκραν Γκινιόλ: «16,24. Αν κάποιος θέλει πίσω Μου να έρθει, ας απαρνηθεί τον εαυτό του και ας σηκώσει το σταυρό του και ας Με ακολουθεί. 16,25 Γιατί όποιος θέλει να σώσει τη ζωή του θα τη χάσει. ΌΠΟΙΟΣ ΟΜΩΣ ΧΑΣΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΜΟΥ ΘΑ ΤΗ ΒΡΕΙ» (Ματθ. και Λουκ. 9,23-24). Μπρρρρρ! Γιατί βρε Θεάνθρωπε να χάσουμε τη ζωή μας; Κι αν τη χάσουμε πως θα την κερδίσουμε; </p>
<p style="text-align: justify;">Ο Χριστός λίγο πριν την Σταύρωση Του είπε στους Μαθητές Του: «14,18 Δε θα σας αφήσω ορφανούς, έρχομαι προς εσάς. 14,19 Ακόμα λίγο χρόνο και ο κόσμος δε θα Με βλέπει πια, εσείς όμως θα Με βλέπετε, γιατί ΕΓΩ ΖΩ ΚΙ ΕΣΕΙΣ ΘΑ ΖΗΣΕΤΕ. 14,20 ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΘΑ ΓΝΩΡΙΣΕΤΕ ότι Εγώ Είμαι μέσα στον Πατέρα Μου και ΕΣΕΙΣ ΕΙΣΤΕ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΚΙ ΕΓΩ ΜΕΣΑ ΣΑΣ. 14,21 Όποιος έχει τις εντολές Μου και τις τηρεί, εκείνος είναι που Με αγαπά. Και εκείνος που Με αγαπά θα αγαπηθεί από τον Πατέρα Μου, κι Εγώ θα τον αγαπήσω και ΘΑ ΤΟΥ ΕΜΦΑΝΙΣΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ». 14,23 … «Αν κάποιος με αγαπά, θα τηρήσει το λόγο μου, και ο Πατέρας μου θα τον αγαπήσει και ΘΑ ΕΡΘΟΥΜΕ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟΝ ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΤΟΙΚΗΣΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΤΟΥ. 14,27 Ειρήνη αφήνω σ’ εσάς, την ειρήνη τη δική Μου δίνω σ’ εσάς. Εγώ δε σας δίνω ειρήνη καθώς ο κόσμος δίνει. ΑΣ ΜΗΝ ΤΑΡΑΖΕΤΑΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΣΑΣ ΜΗΤΕ ΝΑ ΔΕΙΛΙΑΖΕΙ» (Ιωάν).</p>
<p style="text-align: justify;"><BIG><B>Το θείο Βρέφος στην εικόνα των Χριστουγέννων ξαπλώνει μέσα σε λάρνακα για να μας θυμίζει ότι για να ζήσουμε τα Χριστούγεννα, για να βιώσουμε το νόημα των Χριστουγέννων -που δεν είναι νόημα διανοητικό ή συναίσθημα, αλλά ΒΙΩΜΑ ΚΑΡΔΙΑΚΟ- απαραίτητη προϋπόθεση είναι να Του επιτρέψουμε να κάνει «φορμάτ» την ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ μας.</B></BIG> Αν δεν Του επιτρέψουμε να φορμάρει το παλιό μας «λειτουργικό» που δυσλειτουργεί, δεν θα μπορέσει ο ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΣ -και τελείως ΑΔΥΝΑΜΟΣ- να έρθει και να θρονιαστεί στη καρδιά μας, στο κέντρο της προσωπικότητας μας Γράφει ο απόστολος Παύλος στους Γαλάτες: «2,16 ... δε δικαιώνεται ο άνθρωπος από τα έργα του Νόμου παρά μόνο μέσω της πίστης στον Ιησού Χριστό, ... 2,19 ΠΕΘΑΝΑ … ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΩ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΟ. Μαζί με το Χριστό έχω σταυρωθεί. 2,20 ΖΩ, ΛΟΙΠΟΝ, ΟΧΙ ΠΙΑ ΕΓΩ, ΑΛΛΑ ΖΕΙ ΜΕΣΑ ΜΟΥ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ. ... 2,21 αν μέσω του Νόμου επιτυγχάνεται η δικαίωση, άρα ο Χριστός χωρίς λόγο πέθανε» (Γαλ). <BIG><B>Ο ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΣ είναι τελείως ΑΔΥΝΑΜΟΣ να έρθει μέσα στη καρδιά μου χωρίς την συγκατάθεση μου, χωρίς τη συνέργεια μου, χωρίς την με εμπιστοσύνη στην Αγάπη Του εναπόθεση της ζωής μου στα χέρια Του.</B></BIG></p>
<p style="text-align: justify;">Χριστούγεννα δεν είναι τα ΚΑΛΑΝΤΑ, δεν είναι ΟΙ ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, δεν είναι τα ψώνια, τα φαγητά και τα ποτά, <BIG><B>Χριστούγεννα ΕΙΝΑΙ Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ</B></BIG>. Τότε, «ο άνθρωπος ξεχνά την κούραση, τα βάσανα, το φόβο του θανάτου. Είναι σίγουρος γι’ αυτό που ζει γιατί είναι τελείως μεθυσμένος, τόσο που αν θελήσει να δοξολογήσει τον Θεό και να εξομολογηθεί τη χαρά του δεν το μπορεί. Η γλώσσα του σπαρταρά από τη χαρά αδυνατώντας να Τον δοξολογήσει, μόνο ψελλίζει σαν βρέφος, και μιλά στον Θεό σαν μικρό παιδί που μιλά στον πατέρα του. Η ΜΕΘΥΣΤΙΚΗ ΑΥΤΗ ΧΑΡΑ ΚΑΘΑΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ» (Αββά Ισαάκ, Τόμος Β1, Λόγοι Α’ – Γ’, Γ’) Η μεθυστική αυτή χαρά φορμάρει τη καρδιά, φορμάρει την Αμυγδαλή, την συναισθηματική μνήμη, την μνήμη των παθών και των καημών μας και ΑΝΑΣΤΑΙΝΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ, τρέφει το εντός μας θείο Βρέφος και ΜΕΤΑΛΑΣΕΙ ΤΟΝ ΘΝΗΤΟ, ΤΟΝ ΚΑΝΕΙ ΘΕΑΝΘΡΩΠΟ, άνθρωπο κατά φύση, Θεό κατά Χάρη, κάνει τον ΘΝΗΤΟ ΦΟΡΕΑ ΤΟΥ ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΥ, ΚΑΤΟΙΚΗΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ.</p>
<center><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" align="center" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYWSrRRbPG5H7BvdkUymwA2kaOtl7IsYy_aaE_XgGaaFl7weW2brOaGFNUB-tYROK6GuPrrQ0Oq5qwF1d4W0kEGLsl3xKrjP5npvYjHQAdrahkEdStJwJn4iZI1eqAX9WCPAe8WGeZGXIp/s1600/XRISTOYGENNA.jpg" width="500" style="cursor: pointer; display: block; margin: 0px auto; text-align: left; margin-top: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 0px;" /></center>
</br>
</br>
</td><td width="5" style="background-color:#f7f6ee"> </td></tr>
<tr> <td height="5" style="background-color:#f7f6ee" colspan="3"></td> </tr>
</tbody></table>Διονύσης Παπαχριστοδούλουhttp://www.blogger.com/profile/00297481006775305751noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7818449571605777753.post-84338064339775117042017-01-04T00:18:00.000+02:002017-06-17T13:29:07.582+03:00Brian “Head” Welch «Ο Θεός είναι Αγάπη κι εγώ είμαι Μεθυσμένος από Αγάπη»<style type="text/css">
#coolmenu{
width: 100%;
}
#coolmenu a{
display: block;
width: 100%;
}
html>body #coolmenu a{ /*Non IE rule*/
width: auto;
}
#coolmenu a:hover{
background-color: #3b1075;
}
#menuu a{
background-color: #2e2535;
}
#menuu a:hover{
background-color: #3b1075;
}
</style>
<table width="100%" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"><tbody>
<tr> <td height="5" style="background-color:#f7f6ee" colspan="3"></td> </tr>
<tr> <td width="5" style="background-color:#f7f6ee"> </td><td style="background-color:#f7f6ee; padding-bottom:3px; padding-top:3px; line-height:26px; font-size:16px; color:#4f405c;">
<div id="coolmenu" style="padding-right:0px; margin-top:0px; width:100%;" align="center">
<center><table style="padding-right:0px; margin-top:0px;" align="center" border="0" cellpadding="0" cellspacing="5" width="100%">
<tbody><tr><td style="background-color:#2e2535; text-align: center; padding: 0px 6px 0px 6px;"><a class="menuu" href="#000"><span style="text-align: center; font-size:18px;">Δυο λόγια για τη ζωή του Brian “Head” Welch</span></a></td></tr>
<tr><td style="background-color:#2e2535; text-align: center; padding: 0px 6px 0px 6px;"><a class="menuu" href="#111"><span style="text-align: center; font-size:18px;">«Ο Θεός είναι Αγάπη κι εγώ είμαι Μεθυσμένος από Αγάπη»</span></a></td></tr>
<tr><td style="background-color:#2e2535; text-align: center; padding: 0px 6px 0px 6px;"><a class="menuu" href="#222"><span style="text-align: center; font-size:18px;">«Ο Θεός είναι Αγάπη - Update»</span></a></td></tr>
</tbody></table></center></div>
</br>
</br>
<a name="000"></a>
<div id="menuu" style="text-align: center;">Ο <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Brian_Welch" target="_blank"> Brian “Head” Welch </a> γεννήθηκε στο 1970 στο Bakersfield της Καλιφόρνια. Το 1993 ίδρυσε μαζί με τέσσερις φίλους του το χέβι μέταλ συγκρότημα K o r n <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Korn" target="_blank"> K o Я n </a> και ήταν ήδη παντρεμένος. Σύντομα ήρθε η επιτυχία αλλά και τα ναρκωτικά. Το 1998 απέκτησε την κόρη του Τζενέια. Το 2005 ένιωθε ότι η ζωή του δεν είχε κανένα νόημα αλλά η αγωνία του ήταν τι θα γίνει με την κόρη του. Η γυναίκα του ήδη τους είχε παρατήσει, είχε χαθεί στα ναρκωτικά, και ο ίδιος, βαριά εθισμένος και απελπισμένος, το μόνο για το οποίο ανησυχούσε ήταν το μέλλον της κόρης του. Μετά μια εμπειρία που είχε με τον Χριστό σταμάτησε τα ναρκωτικά, εγκατέλειψε τους Korn και αφιερώθηκε στο μεγάλωμα της εφτάχρονης κόρης του. Εκείνη τη χρονιά, επειδή έσπασε το συμβόλαιο του με τους Korn έχασε 23.000.000 δολάρια. Σε δύο βίντεο μιλάει για εκείνη την μεταστροφή του. Το ένα έχει τίτλο: «From Korn to Jesus» (<a href="https://dip88.blogspot.gr/2016/11/brian-head-welch-kon.html" target="_blank"> «Από τους Korn στον Ιησού» </a>) και το άλλο: «I Am Second» (<a href="https://dip88.blogspot.gr/2016/11/brainwelchiamsecond.html" target="_blank"> «Είμαι Δεύτερος» </a>). </div>
<center><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" align="center" src="http://ht.salemweb.net/zcast/life-today/2016/07-05/540017/sh-life-today-908_e-2016-07-05-brian-head-welch-eyes-_201662942058004.jpg" width="588" style="cursor: pointer; display: block; margin: 0px auto; text-align: left; margin-top: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 0px;" /></center>
<div id="menuu" style="text-align: center;">Το 2012 θεώρησε ότι έπρεπε να επιστρέψει στους Korn. Γύρισε στο συγκρότημα και μετά τις συναυλίες πλησιάζει τους φαν, τους μιλάει για τον Χριστό και προσεύχεται μαζί τους. <img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" align="right" src="http://www.brianheadwelch.net/2016/wp-content/uploads/2016/02/WithMyEyesWideOpen-683x1024.jpg" width="300" style="cursor: pointer; display: block; margin: 0px auto; text-align: left; margin-top: 0px; margin-left: 6px; margin-right: 0px; margin-bottom: 0px;" /> Στην ιεραποστολή του αυτή έχει συνεργάτη ένα άλλο μέλος του συγκροτήματος των Korn, τον μπασίστα <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Reginald_Arvizu" target="_blank"> Reginald Quincy “Fieldy” Arvizu </a> ο οποίος είναι Χριστιανός από το 2012. Το 2007 ο Brian “Head” Welch κυκλοφόρησε το βιβλίο του <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Save_Me_from_Myself" target="_blank"> «Save Me from Myself» </a> («Σώσε με από τον Εαυτό μου») όπου περιγράφει το ταξίδι του από τους KoЯn στον Χριστό. Το 2016 κυκλοφόρησε το βιβλίο του <a href="http://www.brianheadwelch.net/2016/brian-head-welch-returns-with-new-book-with-my-eyes-wide-open-miracles-and-mistakes-on-my-way-back-to-korn/" target="_blank"> «With My Eyes Wide Open» </a> («Με τα Μάτια Μου Ορθάνοιχτα. Θαύματα και λάθη στη πορεία της επιστροφής μου στους KoЯn»). Τα δύο παρακάτω βίντεο, ο Brian “Head” Welch, τα ανέβασε στο YouTube το πρώτο με τίτλο: «God is Love & I am Love Drunk» («Ο Θεός είναι Αγάπη κι εγώ είμαι Μεθυσμένος από Αγάπη») στις 14 Μαρτίου 2014 και το δεύτερο που είναι «Update» («Ενημέρωση») πάνω στο πρώτο στις 12 Οκτωβρίου 2014. Κάτω από το πρώτο βίντεο, «God is Love & I am Love Drunk», στο YouTube, γράφει: </div>
<div id="menuu" style="text-align: center;">«Δεν έχω πάει στην εκκλησία εδώ και πολύ καιρό, αλλά ο Θεός δεν ζει σ' ένα κτίριο. Ζει σε κάθε καρδιά που θα Τον καλέσει. Δεν είναι παραμύθι. Δεν είναι σαν την πίστη στις νεράιδες ή τον «Άγιο Βασίλη». Είναι πραγματικό Πνεύμα που έρχεται και ζει μέσα σου, που σου μιλάει απαλά και σε καθοδηγεί, σε αγαπά και σε θεραπεύει. Θέλει να σε κάνει την καλύτερη, την πιο δυνατή εκδοχή του εαυτού σου και θέλει Αυτός να είναι τα πάντα για σένα. Είναι το πνεύμα του Ιησού Χριστού, ο Οποίος είναι Υιός του Θεού. Μπορείς να πεις, «Δεν το πιστεύω», δεν έχει σημασία, αυτό είναι η αλήθεια. Μπορείς να μου πεις, «Είσαι ανόητος», ναι, είμαι, αλλά αυτό είναι η αλήθεια. Αυτό είναι 100% γεγονός. Τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει αυτή την αλήθεια. Το να βρεις τον πνευματικό θησαυρό στο Χριστό είναι το τέλος του λαβύρινθου στον οποίο όλοι μας έχουμε κολλήσει και τρέχουμε σαν φυλή αρουραίων σε αυτή τη ζωή. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να ξεφύγεις. Αυτός είναι η αιτία για την Οποία ζεις. Μη την αρνηθείς επειδή δεν σου ακούγεται κουλ ή επειδή πολλοί άνθρωποι γελάνε μ' αυτή. Κάνουν λάθος. Ο Χριστός είναι κρυμμένος ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να ακολουθήσουν την καρδιά τους κι όχι τις απόψεις του κόσμου. Το χρωστάς στον εαυτό σου να Τον αναζητήσεις για ΕΣΕΝΑ και το μέλλον ΣΟΥ. Αφιέρωσε σε αυτή την αναζήτηση 6 μήνες από τη ζωή σου και θα διαπιστώσεις ότι είναι 100% αλήθεια. Όλα τα πράγματα στη ζωή σου θα αλλάξουν. Η καρδιά σου θα αποκτήσει ένα χαμόγελο που μόνο εσύ κι ο Θεός θα καταλαβαίνουν. Τώρα είναι ο καιρός. Ο χρόνος δεν είναι σαν τα χρήματα, ΠΟΤΕ σου δεν θα πάρεις πίσω τον χρόνο που σπατάλησες. ΤΩΡΑ είναι ο καιρός ώστε ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ της ζωής σου να γίνουν ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ. Ή, μπορείς να παραμείνεις ο ίδιος όπως τόσοι άλλοι που δουλεύουν τόσο σκληρά σε αυτή τη φυλή των αρουραίων και ποτέ δεν βρίσκουν τον δρόμο για να ξεφύγουν από τον λαβύρινθο. Σε αγαπάω και το μόνο που θέλω είναι να ανοίξουν τα μάτια σου στην αληθινή ζωή. Έλα μαζί μου έξω από τον λαβύρινθο. Brian “Head” Welch»
</div>
<a name="111"></a>
<h2 style="background-color:#4f405c; height:14px;"> </h2>
<table id="menuu" border="0" cellspacing="1" cellpadding="6" background="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCUWq7luPfebWANVRNIFt1fuebfSZimkX24Ki8EAkAqBMbIPRIJMcbIFuO4kURWUruJB53Gp5NZ0_R42gMwiJPO9zMoPOyGdYnB4F47tkhrDHIfAppMQl2hS1i8DglzKjRwAkLict_0K7i/s1600/tablebg.gif" cellpadding="0" width="100%">
<tr bgcolor="#f1efd1"><td>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size:82px; font-family:'Palatino Linotype', 'Book Antiqua', Palatino, serif; line-height:70px; padding-bottom:6px; padding-top:-20px; padding-left: 8px; padding-right: 8px; margin-right:4px; margin-left:0px; margin-top:4px; background-color:#2e2535; color:#f7f6ee; float: left;"><b>1</b></span> </br>
</br>
</div>
<h1 align="center" style="font-size:20px;">«Ο Θεός είναι Αγάπη κι εγώ είμαι Μεθυσμένος από Αγάπη»</h1>
<center><iframe width="560" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/b7T3q4VryVw" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></center>
<p style="text-align: justify;">Το 2013, πω-πω ρε φίλε! Τι χρονιά! Ήταν με διαφορά η καλύτερη χρονιά της ζωής μου. Σίγουρα όμως δεν έλειψαν οι προκλήσεις, δεν είχα ούτε σπίτι και απλά ζούσα στο δρόμο. Μου δόθηκε η ευκαιρία να ταξιδέψω πάλι σε όλο τον κόσμο. Είχα το προνόμιο να φέρω το χαμόγελο στα χείλη αναρίθμητων ανθρώπων. Ήταν μια τρελή χρονιά. Φίλε μου, πατήθηκα πολύ από ανθρώπους του Θεού που είναι ανώριμοι και απλά δεν καταλαβαίνουν τις μεθόδους Του και την καρδιά Του. Έφαγα πάρα πολύ τυρί (nachos). Ταξίδεψα στη πρώτη θέση αεροπλάνων. Είχα την ευκαιρία να συναντήσω και να συναναστραφώ ωραίους ανθρώπους, φυσιολογικούς, υγιείς, χαρούμενους ανθρώπους, για τους οποίους έμαθα αργότερα ότι είχαν τραγικό θάνατο. Είχα την ευκαιρία να κοιμηθώ σε πεντάστερα ξενοδοχεία σε όλο τον κόσμο. Έδωσα αρκετά τρελές συνεντεύξεις. Πήρα συνέντευξη από άλλους διάσημους μουσικούς. Είδα τη ζωή της κόρης μου να αλλάζει προς το καλύτερο, μπροστά στα μάτια μου. Ντύθηκα ακόμη και σαν κακάσχημη γυναίκα. Είχα την ευκαιρία να παίξω με κάποια από τα καλύτερα ροκ συγκροτήματα του πλανήτη.</p>
<p style="text-align: justify;">Πρέπει να σας πω, όμως, φίλοι μου, τίποτα από όλα αυτά δεν μπορεί να συγκριθεί με το να είσαι γεμάτος αγάπη. Γέμισα τόσο πολύ με αγάπη αυτό το χρόνο, που ένιωθα εντελώς μεθυσμένος από αγάπη. Ξέρετε φίλοι μου, από εκείνη την αγάπη που σε κάνει να κολλάς σ' ένα πρόσωπο και δεν μπορείς να την ελέγξεις. Αισθάνεσαι Ευτυχία! Ευφορία! Παράδεισο! Πεταλούδες! Σας ορκίζομαι φίλοι μου, ποτέ μου δεν το είχα νιώσει τόσο έντονα αυτό το αίσθημα της οικειότητας με τον Ιησού. Δεν είχα ιδέα ότι μπορούσε να συμβεί και ότι είναι διαθέσιμο για τον καθένα μας, αρκεί να το θελήσουμε.</p>
<p style="text-align: justify;">Το θέμα, φίλοι μου, είναι ότι, <big><b>η Βίβλος είναι μια Ιστορία Αγάπης</b></big>. Πρέπει να το πούμε στους θρήσκους: Ο Ιησούς Χριστός είναι ο Εραστής κάθε ανθρώπου. Ξέρετε πώς αγαπάει ο Ιησούς τις ψυχές μας; Μας αγαπάει όπως αγαπάει ο νυμφίος τη νύμφη και το γυμνό της σώμα την πρώτη νύχτα του γάμου. Είναι τόσο παθιασμένος. Είναι γεγονός. Κοίτα, είτε το πιστεύεις είτε όχι, είναι γεγονός. Μπορείς να δεχτείς αυτή την αγάπη, ή μπορείς να την απορρίψεις, δικιά σου είναι η επιλογή.</p>
<p style="text-align: justify;">Ο Ιησούς πέθανε για μας, <big><b>ώστε να μπορούμε να βιώσουμε ένα μέρος του παραδείσου ΤΩΡΑ κι ακόμη περισσότερο μετά το θάνατο μας, αλλά παίρνουμε μια μικρή γεύση από ΤΩΡΑ</b></big>. Θα το ξαναπώ, δεν έχει σημασία τι λένε κάποιοι πιστοί, αυτή η εμπειρία είναι 100% γεγονός. Κρατήστε το αυτό. Αλλά είναι δικιά σας η επιλογή να πείτε μαζί μου:</p>
<p style="text-align: justify;">«Ιησού, δεν ξέρω τι είναι όλα αυτά, αλλά ξέρω ότι ο “Head” δεν μπορεί να μου λέει ψέματα. Δείξε μου ότι οι άγγελοι είναι αληθινοί. Δείξε μου ότι το Πνεύμα Σου είναι αληθινό. Δείξε μου ότι Εσύ είσαι ο αληθινός Θεός. Θέλω να γνωρίσω την αλήθεια, δείξε μου τον τρόπο. Αμήν».</p>
<p style="text-align: justify;"><big><b>Είμαστε τόσο κοντά στον Ιησού και στον Παράδεισο, στον Ουρανό, όσο θέλουμε εμείς</b></big>. Όταν θα φύγουμε από αυτή τη γη, η μεγαλύτερη οδύνη για το ανθρώπινο γένος θα είναι ότι δεν ήρθαμε πιο κοντά στον Ιησού, στους αγγέλους, στον Παράδεισο, στον Ουρανό. <big><b>Όσο ακόμη ζούμε στη γη, αυτή η εμπειρία, είναι διαρκώς διαθέσιμη. Μπορούμε να τη ζήσουμε ακόμη και τώρα, μπορούμε να μυηθούμε σ' αυτή. Αλλά δεν το πιστεύουμε.</b></big></p>
<p style="text-align: justify;">Φίλοι μου, πριν φύγω θέλω να σας πω ότι έχω δοκιμάσει τα πάντα, κάθε τι που μπορεί να προσφέρει αυτός ο κόσμος. Τα έχω ζήσει όλα. Αν ήταν όμως να σας πω κάτι πριν φύγω, θα σας έλεγα: <big><b>«Μη χάνετε ούτε λεπτό»</b></big>. Σας αγαπώ φίλοι μου.</p>
<p style="text-align: center;">«Όποιος έχει τις εντολές Μου και τις τηρεί, εκείνος Με αγαπά.</p>
<p style="text-align: center;">Κι εκείνος που Με αγαπά θα αγαπηθεί από τον Πατέρα Μου,</p>
<p style="text-align: center;">κι Εγώ θα τον αγαπήσω και θα του εμφανίσω τον Εαυτό Μου».</p>
<p style="text-align: right;">(Ιωάν. 14,21)</p>
</td></tr></table>
<a name="222"></a>
<h2 style="background-color:#4f405c; height:14px;"> </h2>
<table id="menuu" border="0" cellspacing="1" cellpadding="6" background="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCUWq7luPfebWANVRNIFt1fuebfSZimkX24Ki8EAkAqBMbIPRIJMcbIFuO4kURWUruJB53Gp5NZ0_R42gMwiJPO9zMoPOyGdYnB4F47tkhrDHIfAppMQl2hS1i8DglzKjRwAkLict_0K7i/s1600/tablebg.gif" cellpadding="0" width="100%">
<tr bgcolor="#f1efd1"><td>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size:82px; font-family:'Palatino Linotype', 'Book Antiqua', Palatino, serif; line-height:70px; padding-bottom:6px; padding-top:-20px; padding-left: 8px; padding-right: 8px; margin-right:4px; margin-left:0px; margin-top:4px; background-color:#2e2535; color:#f7f6ee; float: left;"><b>2</b></span> </br>
</br>
</div>
<h1 align="center" style="font-size:20px;">«Ο Θεός είναι Αγάπη - Update»</h1>
<center><iframe width="560" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/1K4b714u6Mc" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></center>
<p style="text-align: justify;">Γειά σας, παιδιά. Είμαι ο Brian “Head” Welch. Θέλω να σας κάνω μια σύντομη ενημέρωση. Ξέρω, έχει περάσει πολύς καιρός. Είναι τρελό, γιατί το 2013 ανέβηκα πολύ ψηλά πνευματικά, ήμουν γεμάτος θεία Αγάπη, μεθυσμένος από την Αγάπη του Θεού. Είχα ακούσει πολλά γι' Αυτήν, αλλά δεν Την είχα βιώσει σε τέτοιο υψηλό επίπεδο, μέχρι το 2013.</p>
<p style="text-align: justify;">Ήταν τρελό, ξεκίνησα το πρότζεκτ μου “Love Drunk Headly” [<a href="https://www.youtube.com/user/LoveDrunkHeadly" target="_blank"> https://www.youtube.com/ </a>] και μετά προέκυψε, στη Ρωσία, αυτό με τη πέτρα στα νεφρά και για λίγο μου έδιωξε όλη τη χαρά από μέσα μου, αλλά, έχω αρχίσει να στέκομαι πάλι στα πόδια μου και τώρα είμαι πολύ καλύτερα από ποτέ. Ο Θεός μετέστρεψε εκείνη την κατάσταση σε πολύ μεγάλο καλό κι έτσι τώρα είμαι ακόμη πιο βαριά μεθυσμένος από την Αγάπη Του. Είμαι πολύ ενθουσιασμένος, για την ακρίβεια, είμαι ευγνώμων, για όλα όσα πέρασα στη Ρωσία. Δεν θα σας πω τώρα όλα όσα συνέβησαν εκεί, θα πω όλες τις λεπτομέρειες στο βιβλίο μου που θα εκδοθεί. Ταλαιπωρήθηκα πολύ, έγιναν κάποια λάθη στο Νοσοκομείο, ήταν πολύ δύσκολη κατάσταση, είχα σκέψεις αυτοκτονίας, ήταν η μεγαλύτερη επίθεση εναντίον της ζωής μου. </p>
<p style="text-align: justify;">Νομίζω ότι <big><b>η ζωή με τον Ιησού πρέπει να είναι μια ολοκληρωμένη εμπειρία</b></big>. Μας χρειάζεται να βαδίσουμε μαζί Του στα υψίπεδα της εμπειρίας της Αγάπης Του, της εμπειρίας όλων των υπερφυσικών πραγμάτων, κι όλα αυτά. Αλλά επίσης <big><b>μας χρειάζεται να ζήσουμε και την άλλη πλευρά της ζωής, που είναι οι δυσκολίες, οι δοκιμασίες και ο πόνος</b></big>. Πρέπει να τα περάσουμε όλα αυτά μαζί Του. Δεν είναι εύκολο όταν έρχονται τα δύσκολα χρόνια, αλλά στο τέλος αυτής της ζωής, όταν θα καθίσουμε με τον Θεό μιλώντας για όλα, θα ξέρουμε ότι ... και θα πούμε ... ότι περάσαμε μια τρελή δοκιμασία και πόνο, που ήταν σαν τη γέννηση ενός μωρού, που σου δίνει τελικά πολύ χαρά! Στο τέλος αυτής της ζωής, όταν θα μιλάμε με το Θεό για όλες αυτές τις δοκιμασίες, θα είμαστε πολύ χαρούμενοι που μέχρι τέλους βαδίσαμε μαζί Του και θα μιλήσουμε και για το καλό και το κακό. Είμαι πολύ ευγνώμων που απέκτησα εμπειρία κάθε πτυχής της ζωής με τον Ιησού. Είναι τόσο ... δεν περιγράφεται με λόγια. Είμαι χαρούμενος που είμαι σ' αυτή τη κατάσταση τώρα και δεν πονάω, αλλά επίσης είμαι χαρούμενος που πέρασα αυτή τη δοκιμασία. </p>
<p style="text-align: justify;"><big><b>Ότι κι αν περνάς τώρα, να ξέρεις ότι είναι μέρος του ταξιδιού και ότι Αυτός έχει κάτι καλύτερο για σένα, οπότε πρέπει να συνεχίσεις ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΑΣ! Να συνεχίσεις ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ! Να συνεχίσεις ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ! Όλα γίνονται για τη ΣΧΕΣΗ [με τον Χριστό]!</b></big> Οι δοκιμασίες που θα περάσουμε, το έμαθα πολύ καλά ... είναι μια ευκαιρία για μας, να δείξουμε σε όλους, είτε στη ζωή μας είναι οι άγγελοι, είτε οι πεσμένοι άγγελοι, που τα παρακολουθούν όλα, είναι η ευκαιρία μας, όταν περνάμε μέσα από δοκιμασίες, να πούμε: “Θεέ μου Σε αγαπάω, δεν το καταλαβαίνω αυτό τώρα, αλλά Σε αγαπάω και θα συνεχίσω να Σε εμπιστεύομαι”. Και μιλάς μαζί Του για όλα τα “σκατά” που κάνουν οι άνθρωποι, σαν τις τάσεις αυτοκτονίας κατά τη διάρκεια της φαρμακευτικής μου αγωγής, που οι παρενέργειες με τρέλαιναν, πονούσα, ήμουν “ζαλισμένος”, αλλά ποτέ δεν τα παράτησα. Τώρα το ξεπέρασα και είμαι εδώ, σε ένα υπέροχο μέρος, και ανυπομονώ να δω τι θα ακολουθήσει. </p>
<p style="text-align: justify;">Θέλω να σας πω ότι υπάρχει τόσο μεγάλη αφύπνιση στη ζωή μου, στους KoЯn, σε όλα, οι άνθρωποι “ξυπνάνε”, εννοώ μέλη του συγκροτήματος στη τελευταία περιοδεία έρχονται στον Κύριο, και οι άνθρωποι βλέπουν, ότι ο Ιησούς δεν είναι όπως Τον παρουσιάζουν οι χριστιανοί, αλλά είναι αληθινή ΣΧΕΣΗ! Το νόημα δεν είναι ότι έρχεσαι στον Κύριο για να πας τελικά κάποτε στον παράδεισο, αλλά [το νόημα] είναι ότι ο παράδεισος έρχεται στην καρδιά σου, ΤΩΡΑ, όσο περπατάς στη γη και ακουμπάς όλους γύρω σου, με κάποιο τρόπο, και υπομένεις όλες τις δοκιμασίες, ΤΩΡΑ, ο Θεός ΕΚΡΗΓΝΥΤΑΙ [εκρηκτικά φανερώνεται]. Είμαι τόσο ερωτευμένος, τόσο ερωτευμένος με τον Θεό και είμαι τόσο ... τόσο ευτυχισμένος! Μιλάνε για ειρήνη και λένε [οι θρήσκοι χριστιανοί]: «Να έχεις χαρά στη ζωή σου», αλλά πως μπορείς να είσαι ευτυχισμένος, να είσαι απόλυτα ευτυχισμένος με τη ζωή, όταν έχεις την άποψη: «Έτσι είναι η ζωή, επειδή τώρα ζούμε μέσα στο κόσμο [της αμαρτίας];» </p>
<p style="text-align: justify;">Αυτό αισθάνομαι, αυτό το Μεθύσι της Αγάπης και είναι μόνο η αρχή. Για μένα ξεκίνησε το 2013. Όταν βλέπω το 2017, το 18 ή το 20 ... θα ανεβαίνω, θα σκαρφαλώνω, θα είμαι κάθε χρόνο όλο και πιο πεινασμένος για Θεό, αν θα περιοδεύω τον κόσμο με το συγκρότημα, αν θα είμαι στο σπίτι ή θα μιλάω με ανθρώπους, ή θα είμαι οπουδήποτε στην υδρόγειο, θα συνεχίσω να ανεβαίνω στη Κλίμακα και δεν θα σταματήσω ποτέ! Τίποτα δεν θα με σταματήσει! Τίποτα δεν θα με σταματήσει από το να πηγαίνω όλο και πιο κοντά στο Θεό μου, στον Πατέρα μου, την Αγάπη μου, τον Φίλο μου!
Ευχαριστώ που είδατε αυτή τη καινούργια ενημέρωση. Ευχαριστώ για τις προσευχές σας, το ξέρω παιδιά ότι προσεύχεστε πολύ για μένα και είναι περίεργο, ξεκίνησα να δουλεύω τα “Love Drunk Headly” βίντεο [<a href="https://www.youtube.com/user/LoveDrunkHeadly" target="_blank"> https://www.youtube.com/ </a>] αλλά τραβήχτηκε το χαλί κάτω από τα πόδια μου και σταμάτησα να τα δουλεύω επειδή ... δεν ξέρω ήταν σαν ... να δέχτηκα επίθεση, γι' αυτό σας ευχαριστώ που μου συμπαρασταθήκατε και για το πραγματικό ενδιαφέρον σας για όσα περνούσα. </p>
<p style="text-align: center;">Σας αγαπάμε ... σας αγαπάω όλους και <big><b>θα ιδωθούμε:</b></big></p>
<p style="text-align: center;"><big><b>“Εδώ! Πέρα! ή στον Αέρα!”</b></big></p>
</td></tr></table>
</br>
</br>
</td><td width="5" style="background-color:#f7f6ee"> </td></tr>
<tr> <td height="5" style="background-color:#f7f6ee" colspan="3"></td> </tr>
</tbody></table>Διονύσης Παπαχριστοδούλουhttp://www.blogger.com/profile/00297481006775305751noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7818449571605777753.post-25166551601169063902016-12-09T23:33:00.002+02:002016-12-09T23:33:48.814+02:00Εύα Ψάλτη: «Εκπαίδευση: Το καινούργιο Νόμισμα» TEDxAcademy<style type="text/css">
#coolmenu{
width: 100%;
}
#coolmenu a{
display: block;
width: 100%;
}
html>body #coolmenu a{ /*Non IE rule*/
width: auto;
}
#coolmenu a:hover{
background-color: #3b1075;
}
#menuu a{
background-color: #2e2535;
}
#menuu a:hover{
background-color: #3b1075;
}
</style>
<table width="100%" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"><tbody>
<tr> <td height="5" style="background-color:#f7f6ee" colspan="3"></td> </tr>
<tr> <td width="5" style="background-color:#f7f6ee"> </td><td style="background-color:#f7f6ee; padding-bottom:3px; padding-top:3px; line-height:26px; font-size:16px; color:#4f405c;">
<div id="menuu">
<div style="text-align: center;">Η <a href="https://members.educause.edu/eve-psalti" target="_blank"> Εύα Ψάλτη </a>, Παγκόσμια διευθύντρια των προγραμμάτων της Microsoft για την Εκπαίδευση, είναι υπεύθυνη για τη στρατηγική της Microsoft απέναντι στους εκπαιδευτικούς και όσους κατέχουν θέσεις ευθύνης και λήψης αποφάσεων στον τομέα της εκπαίδευσης. στην εκπομπή (της Τρίτης 8 Νοεμβρίου 2016, στις 10:11:56 π.μ.) των Νότη Παπαδόπουλου και Μάκη Προβατά, στο ραδιοφωνικό σταθμό «ΒΗΜΑ FM 99,5», μιλάει για το μάθημα των Θρησκευτικών:</div>
<center><iframe width="560" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/raquigpxyuQ" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></center>
<p style="text-align: justify;">«Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Θεσσαλονίκη … όλοι μαθαίναμε με τον ίδιο τρόπο, με τον ίδιο ρυθμό, παρόλο που μερικοί από μας είμασταν οπτικοί τύποι, άλλοι μαθαίναμε μέσω εξερεύνησης, και μερικοί από μας είχαμε ειδικές μαθησιακές ανάγκες. Στα είκοσι μου περίπου έφυγα στην Αμερική για να συνεχίσω και παρόλο που είχα πάει στην άλλη άκρη του κόσμου, η εμπειρία ήταν ακριβώς η ίδια. Όταν τελείωσα τις σχολές αισθανόμουν ότι ήμουν φοβερά αποκομμένη από τα εργασιακά δρώμενα, από αυτά που ζητούσαν οι εργοδότες και πως θα μπορούσα να είμαι επιτυχημένη. Και μετά άλλαξαν τα πάντα, πήγα στο Σιάτλ, στην άλλη άκρη της Αμερικής και εκεί πήγα σε ένα πανεπιστήμιο που ήταν γνωστό για τις ανορθόδοξες μεθόδους εκπαίδευσης που είχε, ήταν από τα πιο καινοτόμα πανεπιστήμια. Βασιζόταν σε μεθόδους αυτοεξερεύνησης, ενδοσκόπησης των φοιτητών. Οι φοιτητές ήταν αυτοί που οδηγούσαν τη μάθηση τους με τους καθηγητές να τους υποστηρίζουν και να τους συντονίζουν. Για παράδειγμα αρχικά συναντηθήκαμε σε ένα νησί, έξω από το Σιάτλ, και για τέσσερεις ημέρες αυτό που κάναμε ήταν να βρούμε ποιοι είμαστε εμείς, ποιοι είναι οι στόχοι μας, ποια είναι η εμπειρία μας, από πού ερχόμαστε, τι θέλουμε να κάνουμε, ποια είναι η ομάδα, πως είμαστε εμείς ως μέλος αυτής της ομάδας και πως μπορούμε να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλον και την ομάδα ως σύνολο. Όλη εκείνη η εμπειρία με άλλαξε ολοκληρωτικά, με βοήθησε στην επαγγελματική μου καριέρα.</p>
<p style="text-align: justify;">Το πρόβλημα που βλέπουμε με την εκπαίδευση παγκοσμίως είναι ότι αυτό που βιώνουμε τώρα είναι μιας εποχής 100-200 ετών πριν, ουσιαστικά είναι εκπαίδευση βικτωριανής εποχής. Οι τάξεις δεν έχουν αλλάξει πολύ. Τότε προετοιμάζαμε τους μαθητές να βγούνε στη πρώτη βιομηχανική επανάσταση γιατί θέλαμε άτομα που να ακολουθούν οδηγίες, να μην έχουν πρωτοβουλία, γιατί αυτό ήθελαν οι εργοδότες. Τώρα όμως ο εργασιακός χώρος είναι εντελώς διαφορετικός. Οι εργοδότες ζητάνε άτομα που να μην είναι απλά καλοί στο κομμάτι τους, αλλά ζητάνε άτομα που να έχουνε τις δεξιότητες του 21ου αιώνα. Ενώ η εργασιακή αγορά έχει εξελιχθεί οι τάξεις μας είναι ακόμα ίδιες. Ο τρόπος που εκπαιδεύουμε τους μαθητές δεν έχει αλλάξει πάρα πολύ εδώ και 100-200 χρόνια. Οι εργοδότες ζητάνε άτομα δημιουργικά, να μπορούν να συνεργάζονται, να έχουν κριτική σκέψη, υπολογιστική σκέψη και κοινωνική ευαισθησία.</p>
<p style="text-align: justify;">Ο Μαρκ Πρένσκι το είπε πολύ πετυχημένα: «Τα παιδιά μεγάλωναν στο σκοτάδι. Το σχολείο τα φώτιζε. Σήμερα, τα παιδιά μεγαλώνουν στο φως και το σχολείο τα συσκοτίζει» (Marc Prensky). Πριν εκατό χρόνια οι άνθρωποι μεγάλωναν σε κλειστές κοινωνίες, δεν ταξίδευαν πολύ, ήταν στα χωριά τους, στις πόλεις τους, ο κόσμος τους και τα ερεθίσματα τους ήταν πολύ περιορισμένα. Οπότε οι μαθητές πηγαίναν στο σχολείο και τους ανοιγόταν ένας καινούργιος κόσμος μπροστά τους, ήταν σαν διαφωτισμός. Σήμερα οι μαθητές μεγαλώνουν με άμεση πρόσβαση σε πληροφορίες μέσω του διαδικτύου, των υπολογιστών, των κινητών, οπότε αν αυτή η τεχνολογία δεν τους ακολουθεί στο χώρο της εκπαίδευσης θα χάσουν το ενδιαφέρον τους, δεν θα προχωρήσουν βάση των δυνατοτήτων τους και δεν θα έχουν λαμπρό μέλλον.</p>
<p style="text-align: justify;">Ο Ρίτσαρντ Ράιλι, ο πρώην Υπουργός Παιδείας της Αμερικής το είχε πει πολύ καλά: «Η εκπαίδευση πρέπει να προετοιμάζει τους νέους για θέσεις εργασίας που δεν υπάρχουν ακόμα, χρησιμοποιώντας τεχνολογίες που δεν έχουν ακόμη εφευρεθεί, για να λύσουν προβλήματα τα οποία δεν γνωρίζουμε ακόμα». (Richard Riley). </p>
<p style="text-align: justify;">Μερικά παραδείγματα από σχολεία. </p>
<p style="text-align: justify;">1. Το Saint Thomas School στο Σιάτλ (<a href="https://www.stthomasschool.org/" target="_blank"> https://www.stthomasschool.org/ </a>), είναι δημοτικό και γυμνάσιο. Έχει μη τυπικούς χώρους τάξεων όπου μπορούν να συνεργάζονται οι μαθητές … Έχει το χαμηλότερο ποσοστό απουσιών και πολύ μεγάλα ποσοστά επιτυχίας στο πανεπιστήμιο.</p>
<p style="text-align: justify;">2. Το Cornwallis Academy (<a href="http://www.futureschoolstrust.com/Cornwallis/Welcome" target="_blank"> http://www.futureschoolstrust.com </a>), Kent, στην Αγγλία, είναι γυμνάσιο και λύκειο επίσης έχει πολύ μοντέρνους χώρους και οι καθηγητές είναι σαν συντονιστές, καταλύτες, μέντορες.</p>
<p style="text-align: justify;">3. Το Crescent Girls School (<a href="http://www.crescent.edu.sg/" target="_blank"> http://www.crescent.edu.sg/ </a>) στη Σιγκαπούρη είναι γυμνάσιο και λύκειο θετικών σπουδών. 75% των εργασιών στο μέλλον θα είναι βάση των θετικών μαθημάτων.</p>
<p style="text-align: justify;">Υπάρχουν καταπληκτικές δουλειές που γίνονται σε σχολεία εδώ στην Ελλάδα και ελπίζω να στραφούμε σε αυτά τα φωτεινά παραδείγματα για να γίνουν καταλύτες και να φέρουν μια πιο ολική αλλαγή. </p>
<p style="text-align: justify;">Και πριν τελειώσω να μοιραστώ μαζί σας τέσσερεις καλές πρακτικές.</p>
<p style="text-align: justify;">1. Πρέπει να υπάρχει ένας στρατηγικός στόχος, να υπάρχει ένα ισχυρό όραμα μετασχηματισμού. Τι θέλουμε να κάνουμε; Γιατί είναι αυτή η αλλαγή; Τι είναι η επιτυχία, πως φαίνεται η επιτυχία; Ποιοι είναι οι φορείς, οι παράγοντες που μπορούν να βοηθήσουν; </p>
<p style="text-align: justify;">2. Ο μαθητής πρέπει αν είναι στο επίκεντρο της γνώσης. Κάθε μαθητής είναι διαφορετικός, έχει διαφορετικά κίνητρα, διαφορετικές κλίσεις, διαφορετικές εμπειρίες, στόχους, πρέπει να υποστηρίξουμε την εξατομικευμένη μάθηση.</p>
<p style="text-align: justify;">3. Οι εκπαιδευτικοί είναι ήρωες. Πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε το ρόλο του εκπαιδευτικού, ως λειτουργού, ως συντονιστή, ως μέντορα που μπορεί να υποστηρίξει τους μαθητές.</p>
<p style="text-align: justify;">4. Έχω πάει σε τάξεις καινοτόμων εκπαιδευτικών που κάνουν εκπληκτικά πράγματα και επειδή δεν έχουν την υποστήριξη του διευθυντή ή της διευθύντριας δεν πάνε παραπέρα από τη τάξη τους. Καλώ όλους μας να αναγνωρίσουμε τους καινοτόμους εκπαιδευτικούς που έχουμε, να βοηθήσουμε και να δυναμώσουμε και να αναπτύξουμε δυνατούς ηγέτες για να βοηθήσουμε τους μαθητές να μας βοηθήσουν να αλλάξουμε την Ελλάδα για το 2030 και παραπέρα. Ευχαριστώ πολύ.»</p>
<p style="text-align: right; font-size:12px;">Πηγή: <a href="http://www.tovima.gr/vimafm/comments/" target="_blank">http://www.tovima.gr/ (1ο, 10:11:56)</a></p>
</br>
</br>
</div>
</td><td width="5" style="background-color:#f7f6ee"> </td></tr>
<tr> <td height="5" style="background-color:#f7f6ee" colspan="3"></td> </tr>
</tbody></table>πΔιονύσης Παπαχριστοδούλουhttp://www.blogger.com/profile/00297481006775305751noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7818449571605777753.post-74000794210644629852016-11-13T21:29:00.000+02:002016-11-14T01:07:31.858+02:00Annie Lobert, από πόρνη πολυτελείας στον Χριστό<style type="text/css">
#coolmenu{
width: 100%;
}
#coolmenu a{
display: block;
width: 100%;
}
html>body #coolmenu a{ /*Non IE rule*/
width: auto;
}
#coolmenu a:hover{
background-color: #3b1075;
}
#menuu a{
background-color: #2e2535;
}
#menuu a:hover{
background-color: #3b1075;
}
</style>
<table width="100%" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"><tbody>
<tr> <td height="5" style="background-color:#f7f6ee" colspan="3"></td> </tr>
<tr> <td width="5" style="background-color:#f7f6ee"> </td><td style="background-color:#f7f6ee; padding-bottom:3px; padding-top:3px; line-height:26px; font-size:16px; color:#4f405c;">
<div id="menuu" style="text-align: center;">Η <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Annie_Lobert" target="_blank"> Annie Lobert </a> εγκατέλειψε την πορνεία, ίδρυσε μια Μη Κερδοσκοπική Οργάνωση με τον τίτλο, <a href="http://www.hookersforjesus.net" target="_blank"> «Hookers for Jesus» («Πουτάνες για τον Ιησού») </a> η οποία βοηθάει γυναίκες που δραστηριοποιούνται στη πορνεία να την εγκαταλείπουν, διευθύνει ένα σπίτι με το όνομα «House of Destiny» («Σπίτι της Μοίρας») ώστε να βοηθάει όσες θέλουν να εγκαταλείψουν την πορνεία στα πρώτα τους βήματα και έχει εκδώσει την αυτοβιογραφία της σε βιβλίο με τίτλο, <a href="https://www.amazon.com/Fallen-Industry-Into-Arms-Savior/dp/1617954209" target="_blank"> «Fallen» («Πεσμένη») </a>.</div>
<div id="coolmenu" style="padding-right:0px; margin-top:0px; width:100%;" align="center">
<center><table style="padding-right:0px; margin-top:0px;" align="center" border="0" cellpadding="0" cellspacing="5" width="100%">
<tbody><tr><td style="background-color:#2e2535; text-align: center; padding: 0px 6px 0px 6px;"><a class="menuu" href="#111"><span style="text-align: center; font-size:18px;">Από πόρνη πολυτελείας στον Χριστό</span></a></td></tr>
<tr><td style="background-color:#2e2535; text-align: center; padding: 0px 6px 0px 6px;"><a class="menuu" href="#222"><span style="text-align: center; font-size:18px;">I Am Second (Είμαι Δεύτερη)</span></a></td></tr>
</tbody></table></center></div>
<a name="111"></a>
<h2 style="background-color:#4f405c;" height:14px;"> </h2>
<table id="menuu" border="0" cellspacing="1" cellpadding="6" background="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCUWq7luPfebWANVRNIFt1fuebfSZimkX24Ki8EAkAqBMbIPRIJMcbIFuO4kURWUruJB53Gp5NZ0_R42gMwiJPO9zMoPOyGdYnB4F47tkhrDHIfAppMQl2hS1i8DglzKjRwAkLict_0K7i/s1600/tablebg.gif" cellpadding="0" width="100%">
<tr bgcolor="#f1efd1"><td>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size:82px; font-family:'Palatino Linotype', 'Book Antiqua', Palatino, serif; line-height:70px; padding-bottom:6px; padding-top:-20px; padding-left: 8px; padding-right: 8px; margin-right:4px; margin-left:0px; margin-top:4px; background-color:#2e2535; color:#f7f6ee; float: left;"><b>1</b></span> </br>
</br>
</div>
<h1 align="center" style="font-size:20px;">Από πόρνη πολυτελείας στον Χριστό</h1>
<center><iframe width="560" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/PvNRC-_ZZH8" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></center>
<p style="text-align: justify;">Από μικρή πήγαινα στην εκκλησία. Σχεδόν σ' όλη μου τη ζωή ήμουν στην εκκλησία. Κατηχητικό Κυριακής, Κατηχητικό Βίβλου και μου άρεσε πολύ, γιατί ήταν ένα μέρος όπου μπορούσα να παίζω και είχα πολλούς φίλους. Θυμάμαι να μαθαίνω τις «10 Εντολές», ήταν βασικό. Εκεί που μεγάλωσα ... - η εκκλησία είναι τόσο διαφορετική τώρα - μας μάθαιναν ότι ο Ιησούς ήταν «ο καλός» που συγχωρούσε τις αμαρτίες μας, ενώ ο Θεός [ο Πατέρας] ήταν «ο βλοσυρός και αυστηρός» που αν είμασταν άτακτοι θα μας τιμωρούσε. Δεν είχα διδαχθεί ποτέ για το Άγιο Πνεύμα. Μεγάλωσα σε ένα πολύ αυστηρό σπίτι, με πολύ πειθαρχία. Πολλοί από τους φίλους μου είχαν την ελευθερία να κάνουν πράγματα στο σχολείο, να βγαίνουν έξω, να κοιμούνται στα σπίτια άλλων, αλλά στο σπίτι μου δεν ήταν έτσι. Ο πατέρας μου ήταν πολύ αυστηρός στο θέμα της ανατροφής μου, γιατί ήταν στρατιωτικός, όπως ο παππούς μου και ο προπάππους μου. Υπήρχε αυστηρός νόμος [στο σπίτι], αν ήμασταν άτακτοι μας τιμωρούσαν. Νομίζω, λοιπόν, ότι συσχέτισα την ανατροφή μου και το πως ήταν ο πατέρας μου απέναντι σε μας ως παιδιά - που δεν μας αγαπούσε - νομίζω ότι το συσχέτισα με το Θεό. Ο Θεός, λοιπόν, ήταν πάντα «βλοσυρός» και για κάθε λάθος υπήρχε μία τιμωρία. Ενώ ο Ιησούς ήταν σαν τη μητέρα μου που ήταν πραγματικά σπλαχνική. </p>
<p style="text-align: justify;">Έμαθα να είμαι «σωστή» από πολύ μικρή ηλικία επειδή δεν καταλάβαινα, γιατί ο πατέρας μου απαιτούσε να κάνουμε κάτι χωρίς να το εξηγεί. Άρχισε με μία σειρά ασυγχώρητων, από τον μπαμπά μου, πράξεων. Θεωρούσα ότι ήμουν αντιπαθητική. Ήμουν κάπως απείθαρχη και για να είμαι ειλικρινής, ήμουν άτακτη. Αναζητούσα την προσοχή των άλλων, παρίστανα τον κλόουν της τάξης στο σχολείο, μου άρεσε να έχω θαυμαστές. Αργότερα όσο μεγάλωνα, ως έφηβη, ήθελα να κάνω πράγματα που δεν επιτρέπονταν. Έτσι κατάφερνα να πραγματοποιώ ότι απαγορευόταν. Έμενα αργά στα πάρτι λέγοντας ψέματα ότι έμενα σε φίλες μου, ενώ έπινα όλο το βράδυ και κάπνιζα χόρτο με τους φίλους μου. Άρχισα να γίνομαι πολύ ανήθικη. Πρόσεξα ότι τα αγόρια με έβλεπαν κυρίως σεξουαλικά και συνειδητοποίησα ότι μπορούσα να κερδίσω την προσοχή. Με «αγαπούσαν» για την εμφάνισή μου, και την τρελή συμπεριφορά μου και το εκμεταλλεύτηκαν. Στο σχολείο ήταν κουλ να «κοιμάσαι» με αυτόν που ήσουν ερωτευμένη, οπότε με αποδέχτηκαν στην τάξη μου, αλλά με απέρριψαν στην εκκλησία. Ένιωθα ότι ο Θεός ήταν οργισμένος μαζί μου κι άρχισα, σιγά-σιγά, να πιστεύω ότι δεν υπάρχει Θεός. Μάλλον ήταν μια ανθρώπινη επινόηση. Γιατί να υπάρχουν τόσοι πολλοί κανόνες; Γιατί να με κρίνουν τόσο πολύ οι άνθρωποι; Τα πάρτι, έγιναν ανήθικα πάρτι. Αποφοίτησα από το Λύκειο κι άρχισα να πηγαίνω σε κλαμπ με πλαστή ταυτότητα. Βασικά άρχισα να κάνω παρέα με ανθρώπους που είχαν τις ίδιες απόψεις μ' εμένα. Για να είμαι ειλικρινής ... «παράτα» την εκκλησία, «παράτα» τη θρησκεία, απλά θα είμαι αυτή που είμαι και θα έχω ανθρώπους να με αγαπάνε γι' αυτό που είμαι. Κι εγώ δεν θα βάζω κανόνες, προϋποθέσεις για να με αγαπάνε. Γνώρισα κάποιους γνωστούς της φίλης μου και κάναμε παρέα, είχαν ωραία αυτοκίνητα, χρυσαφικά ... Πίστευα ότι τα χρήματα θα μας έκαναν ευτυχισμένους. Αυτό είχα μάθει από μικρή. Θυμάμαι όταν ήμουν μικρή, μου είχαν μάθει ότι τα δώρα είναι η επιβράβευση. Αν είχα όμορφα πράγματα οι άνθρωποι θα με πρόσεχαν και θα με σέβονταν. </p>
<p style="text-align: justify;">Όταν η φίλη μου τηλεφώνησε, ότι είναι στη Χαβάη, μου είπε: «Κάνεις τρεις δουλειές και βγάζεις 3-4 δολάρια την ώρα, είσαι σοβαρή; Εγώ βγάζω 50 δολάρια την ώρα.» Κι εγώ είπα, «Τι;! Και τι κάνεις;» «Έλα εδώ και θα δεις!» «Έλα μόνο να δεις, αλλά αν είναι να το κάνεις, κανόνισε να έχεις δύο εβδομάδες για διακοπές.» Κι εγώ σκέφτηκα: «ΟΚ, αυτή ερωτεύτηκε κάποιον.» Έτσι πήγα στη Χαβάη και τη πρώτη νύχτα έκανα το πρώτο μου «κόλπο», στις διακοπές, στην παραλία Waikiki. Ήταν τόσο απλό, δεν είχα κάνει σεξ μέχρι τότε. Ήταν Γιαπωνέζος. Έκανα μια συμφωνία με τον εαυτό μου, θα βγαίνω μόνο με Γιαπωνέζους για δύο εβδομάδες. Μετά θα γυρίσω στη Minnesota, με όλα μου τα λεφτά, όλη μου την πολυτέλεια, όλα μου τα δαχτυλίδια και όλα μου τα καινούργια ρούχα και θα πω, ότι δεν το έκανα ποτέ. Δεν έγινε όμως έτσι ... γιατί άρχισα και άνοιξε το «κουτί της Πανδώρας», «σκουλήκια» κι άλλα «σκουλήκια» έβγαιναν. Όταν βγάζεις έτσι χρήματα, είναι τόσο, τελείως εθιστικό, είναι τόσο, υπερβολικά τρελό. Θέλεις να έχεις όλα τα επώνυμα ... Όταν ήμουν στο λύκειο έπρεπε να έχεις Nike έπρεπε να έχεις τα Calvin Klein τζιν, έπρεπε να έχεις τα Oulala τζιν, Gloria Vanderbilt, αλλά είχα πείσει τον εαυτό μου ότι δεν με ένοιαζε ... Γιατί αυτά ήταν που σε έκαναν αποδεκτή. Αυτό σε έκανε αγαπητό με κάθε έννοια. Το να έχεις όλα αυτά τα ωραία πράγματα, το να έχεις την πανεπιστημιακή εκπαίδευση, ένα ωραίο αυτοκίνητο. Αυτό δεν είναι το αμερικάνικο όνειρο; Πως αποκτάς το αμερικάνικο όνειρο; Υποτίθεται πρέπει να πας Πανεπιστήμιο ,σωστά; Υποτίθεται πρέπει να δουλεύεις σκληρά! Είδα ότι αυτό που έκανα δούλεψε ... οπότε είπα, «παράτα τα ...» Θέλω αυτή τη δύναμη, αυτόν το «δυναμίτη», θέλω να εκραγεί αμέσως τώρα. Και θέλω να απορούν οι φίλοι μου: «Πως στο καλό τα απέκτησες;» Και αυτό πίστευα, ότι θα γυρίσω στη Μινεσότα και θα πω στον υπεύθυνο ότι παραιτούμαι. Κυκλοφορούσε φήμη ότι ήμουν πόρνη και ήμουν σε φάση: «Ας τους να πιστεύουν ότι θέλουν, εγώ παραιτούμαι». </p>
<p style="text-align: justify;">Ξεκίνησα να «δουλεύω» ως συνοδός, στην αρχή δεν είχα προαγωγό. Ήταν δική μου επιλογή να μην έχω προαγωγό. Ο τύπος που γνώρισα στο στριπ κλαμπ ένα βράδυ ... Δούλευα σε στριπ κλαμπ και έξω από το κλαμπ έκλεινα ραντεβού. Είναι πολύ καλός τρόπος να βγάλεις χρήματα όταν είσαι στρίπερ και πόρνη μαζί. Γνώρισα έναν τύπο που μου έδινε πολύ μεγάλο φιλοδώρημα, ήταν έμπορος ναρκωτικών και τον ερωτεύτηκα. Ήταν κι αυτός εναντίον των προαγωγών. Μου είπε ότι ο ίδιος του δεν είναι [προαγωγός], ότι έχει πολλούς φίλους στη δουλειά και θα γίνει προαγωγός μου. Και ... Πιο πολύ δούλευα τα βράδια. Έμαθα τον σκληρό τρόπο, όταν πήγαμε μαζί στο Βέγκας. Αυτός έλεγχε όλα μου τα χρήματα, αυτός αποφάσιζε τι θα έλεγα, τι θα έκανα, σε ποιόν θα μιλάω και σε ποιόν όχι, ποιόν θα μπορούσα να πάρω τηλέφωνο, ποιόν όχι. Και κατέληξα, στο Λας Βέγκας, πόρνη. </p>
<p style="text-align: justify;">Συνέβη μια τεράστια σύγκρουση μέσα μου όταν άρχισα την πορνεία, επειδή, μεγάλωσα ως μικρή χριστιανή κοπέλα ... Θέλω να πω, σοβαρά, πίστευα στο Θεό και αγαπούσα τον Ιησού. Είχα μια αποκάλυψη όταν ήμουν 8 χρονών. Παρόλο που είχα δεχτεί σεξουαλική παρενόχληση, όχι από την οικογένειά μου, αλλά από ένα στενό φίλο, Τον αγαπούσα ακόμη [τον Ιησού] Και βαθιά μέσα μου ήταν τόσο τρελή η κατάσταση, είχα απομακρυνθεί από την εμπειρία της θείας χάρης, από τον εαυτό μου, αλλά ήξερα ότι με αγαπούσε [ο Ιησούς], βαθιά μέσα μου, βαθιά μέσα μου, και ήξερα ότι παρόλα τα λάθη που έχω κάνει, -που ήμουν πόρνη- θα με συγχωρήσει. Ναι, το ήξερα, το ήξερα, ήταν το μυστικό μου που δεν ήθελα κανένας να ξέρει. Βαθιά μέσα μου ήξερα ότι όταν θα Του χτυπούσα την πόρτα μπορεί να ήταν ξύπνιος περιμένοντας ένα δολοφόνο ή κάτι τέτοιο. Προσευχήθηκα στον Ιησού και είπα: «Χριστέ μου πες στο Θεό, συγγνώμη» Βρισκόμουν πάντα σε επικίνδυνες καταστάσεις ... «πλάκα μου κάνεις; Ναι.» </p>
<p style="text-align: justify;">Η πολυτελείας πορνεία της συνοδού, δεν διαφέρει από του πεζοδρομίου. Η μόνη διαφορά της πολυτελείας πορνεία της συνοδού και του πεζοδρομίου είναι το που «το κάνεις». Μπορεί να «το κάνεις» σε αυτοκίνητο, πίσω από ένα κτίριο ή σε ένα στενάκι. Είναι το ίδιο πράγμα, ο ίδιος κίνδυνος. Είχα πελάτες που ήταν σε σουίτες των 10.000 $ τη βραδιά και ήμουν σε φάση, «βίασε με, βάλε το όπλο στο κεφάλι μου τουλάχιστον μη με πετάξεις από το παράθυρο, δολοφόνησέ με ...» Ακούγεται τρελό, αλλά είναι αλήθεια. Νομίζω ότι πολλές κοπέλες δεν συνειδητοποιούν όταν μπλέκουν μ' αυτό μέχρι τον πρώτο βιασμό, την πρώτη σφαλιάρα, την πρώτη απόπειρα δολοφονίας τους από πελάτη, τότε καταλαβαίνουν τον κίνδυνο. Με έχουν στραγγαλίσει πελάτες ... με στραγγάλισαν κι έμεινα λιπόθυμη για μισή ώρα μετά που με στραγγάλισαν. Συνήλθα κι είχαν εξαφανιστεί. Με στραγγάλισαν κι έφυγαν και δεν υπήρχε καμιά απόδειξη. Είναι πάρα πολύ επικίνδυνο, ανάλογα τον πελάτη. Δεν θα μην αναφερθώ στους προαγωγούς. Δεν είναι όλοι κακοί, αλλά κάθε άνδρας που σε χρησιμοποιεί για να βγάλει κέρδος, δεν αξίζει να τον βάλεις στην καρδιά σου. Είναι λυπηρό, αλλά είναι η αλήθεια. Αυτός θα σου επιτεθεί, αυτός θα σε χρησιμοποιήσει και αυτός θα σε κακοποιήσει. Είσαι παγιδευμένη. Πιστεύεις ότι τα λεφτά αξίζουν πολύ περισσότερο από τον κίνδυνο, δηλαδή ρισκάρεις τη ζωή σου. Ειδικά, όταν ήμουν με τον προαγωγό μου, ήθελα να τον ευχαριστήσω. Εάν διακινδύνευα τη ζωή μου για χάρη του, αν με θεωρούσαν «τιποτένια πόρνη», ένα «κακό κορίτσι που έχει πιάσει πάτο», «θα με αγαπούσε περισσότερο», γιατί διακινδύνευα τη ζωή μου περισσότερο. Εάν το κάνεις ως θυσία για κάποιον που σε αγαπάει δεν σε νοιάζει [ο κίνδυνος]. </p>
<p style="text-align: justify;">Αλλά, «ας αντιστρέψουμε το νόμισμα»: Παρατάς τον προαγωγό σου. Τώρα «το κάνεις» επειδή προσπαθείς να πάρεις πίσω τα χρήματα που του έδωσες τα τελευταία 5 χρόνια, ήταν από 1.000.000 $ μέχρι 5.000.000 $. Πρέπει να τα αναπληρώσεις, να εξασφαλίσεις την επόμενη μέρα, είσαι διαλυμένη, αλλά πρέπει να εξασφαλίσεις την επόμενη μέρα, για να βγάλεις αυτά τα χρήματα, γιατί ξέρεις ότι αν αποτύχεις όλοι θα σε περιγελούν. Κι όχι μόνο όλοι άλλοι, κι όχι μόνο ο πρώην προαγωγός σου αλλά κι όλοι όσοι σε ξέρουν, και οι τηλεφωνήτριες [στις ροζ γραμμές] και όλοι στην πιάτσα, αλλά θα γελάς κι εσύ με τον εαυτό σου. Και το πιο δύσκολο άτομο που θα πρέπει να ξεπεράσεις είναι ο εαυτός σου και η συνείδησή σου, σου λέει: «Βλέπεις, στο έλεγα, θα αποτύχεις, στο έλεγα, δεν θα ήσουν καλή, στο έλεγα, δεν θα μπορέσεις να το χειριστείς. Απόδειξε ότι μπορείς. Πέτυχε.» Και το ξύλο, ο βιασμός η κακοποίηση, είναι φαύλος κύκλος. Απλά συνεχίζεις, το χειρίζεσαι και γίνεσαι όλο και πιο δυνατή, μέχρι του σημείου να γίνεις αναίσθητη. Αλλά όταν αρχίζεις να καταρρέεις, τώρα χρειάζεσαι ναρκωτικά, τώρα χρειάζεσαι αλκοόλ, τώρα χρειάζεσαι να σε υποστηρίξει κάποιος και να σου πει: «Μπορείς να το κάνεις». Αυτό μου συνέβη. Ήμουν νηφάλια τα πρώτα 10 χρόνια, εντελώς νηφάλια, δεν έπαιρνα τίποτα, περιστασιακά έπινα κανένα ποτό, αλλά αυτό δεν επηρέαζε τη δουλειά μου. Ποτέ μα ποτέ δεν ήμουν μαστουρωμένη ή μεθυσμένη. Αλλά την 11η χρονιά, άρχισε η κατάχρηση της κοκαΐνης και τα χάπια. Μόνο επειδή είχα καρκίνο, λέμφωμα. Πήρα παυσίπονα γιατί είχα πόνους στη πλάτη, από τις χημειοθεραπείες και τις ακτινοβολίες κι εθίστηκα πολύ. Είχα ήδη σιχαθεί τη δουλειά μου. Μισούσα να δουλεύω με πρόγραμμα, περίπου 3 μέρες την εβδομάδα. Δεν μπορούσα να δουλεύω 7 μέρες όπως παλιά, γιατί με σκότωνε, με σκότωνε, αλλά όταν πήρα εκείνη την αγωγή μου έδωσε κουράγιο να «το κάμνω» πάλι 7 μέρες την εβδομάδα. Τότε σκέφτηκα, «Αν συνεχίσω να παίρνω τα χάπια, να τα παίρνω συνεχώς και να είμαι «Χάι» όλη μέρα, δεν θα νιώθω τον πόνο που έχει “κτιστεί” όλα αυτά τα χρόνια, τη ντροπή, το θυμό, την έλλειψη εμπιστοσύνης και συγχώρησης». Το σημαντικότερο πράγμα όταν κάνεις αυτή τη δουλειά είναι ότι η ντροπή σε πληγώνει πολύ βαθιά στην αρχή, αλλά με την πάροδο του χρόνου αναισθητοποιήσαι. Τελικά όμως νιώθεις εκείνη τη ντροπή να πολλαπλασιάζεται ... </p>
<p style="text-align: justify;">Ξέρεις ότι αυτά που έχεις κάνει επιδείνωσαν τη κατάσταση. Ο Θεός με προειδοποίησε ... Όταν έμαθα ότι έχω καρκίνο, προσευχήθηκα και είπα, «Θεέ μου, ξέρω ότι είσαι θυμωμένος μαζί μου, αλλά ξέρω ότι ο Ιησούς πέθανε για τις αμαρτίες μου και Σε παρακαλώ γιάτρεψέ με». Προσευχόμουν σ' Αυτόν, ήταν τόσο τρελό. Είχα το θάρρος να προσευχηθώ, να Του χτυπήσω την πόρτα ζητώντας να με προστατέψει, να με συγχωρήσει και να θεραπεύσει το σώμα μου. Ζωγράφιζα εικόνες «αγγελικών» κυττάρων που κυνηγούσαν «διαβολικά» κύτταρα. Πραγματικά πιστεύω ότι τότε μπήκε ο Θεός στη ζωή μου, το 1995. Συνέχισα να προσεύχομαι: «Βγάλε με από αυτό [το βάσανο] Κύριε, Σε παρακαλώ, δεν ξέρω τι να κάνω». Σταμάτησα τα ναρκωτικά, με βοήθησε να απεξαρτηθώ και άρχισα να μελετώ Βουδισμό για λίγο. Διάβαζα τις παροιμίες και τη «Βίβλο» του Βούδα, την αποκαλούν «Βίβλο» του Βούδα, οι χριστιανοί μπορεί να μη τη λένε έτσι αλλά εγώ τη λέω. Και, δεν το είχα συνειδητοποιήσει, αλλά ο Θεός ήταν μέσα στην καρδιά μου, όχι ο Βούδας, όχι ... ένας αδύναμος Θεός, αλλά ο Θεός, ο αληθινός Θεός, ο μόνος παρόν Θεός. Χρειαζόμουν τον Ιησού, χρειαζόμουν να ξέρω ο Ιησούς ήταν Θεός, χρειαζόμουν να ξέρω ότι ο Ιησούς ήταν το Άγιο Πνεύμα, και ήταν σαν να μου φανερώθηκε: «Είμαι τα πάντα, Είμαι ότι χρειάζεσαι, Είμαι η επιτυχία που τόσο απελπισμένα ήθελες για τον εαυτό σου, Είμαι τα λόγια που ήθελες να ακούσεις από τον πατέρα σου, Είμαι ... Είμαι αυτό που λαχταράς όταν τελειώνεις το σεξ, αυτό Είμαι: Παρηγοριά, Είμαι Ειρήνη, Είμαι Χαρά». </p>
<p style="text-align: justify;">Όταν Τον αναζήτησα, ήταν 2 Αυγούστου του 2003. Ήταν τότε που από υπερβολική δόση έπαθα ανακοπή και επικαλέστηκα το όνομα του Ιησού. Ένιωσα Ειρήνη μέσα μου για πρώτη φορά, πραγματική Ειρήνη. Ένιωσα σαν να μου έλεγε: «Ήμουν μαζί σου διαρκώς όταν δούλευες, όταν είχες προαγωγό, όταν επαναστατούσες εναντίον Μου στα 16 σου, όταν ήσουν 17, 12, 8, 5, ήμουν διαρκώς μαζί σου από τότε που για πρώτη φορά ανέφερες το όνομά Μου. Δεν σε εγκατέλειψα ποτέ και πάντα νοιαζόμουν για σένα και όταν έφυγες τρέχοντας από Εμένα, σου φώναζα: “Έλα εδώ μικρό κορίτσι”». Τότε συνειδητοποίησα ότι ο Θεός δεν με εγκατέλειψε ποτέ. Μου έφερε Ειρήνη, άρχισε να μου φανερώνει τον Εαυτό Του. Ήταν τρελό. Οι περισσότεροι δεν επιστρέφουν με αυτό τον τρόπο στο Θεό, αλλά μου συνέβη. Τον είδα πραγματικά. Μου εμφανίστηκε πραγματικά. Πραγματικά εμφανίστηκε μέσα στην καρδιά μου με θαυματουργικό τρόπο. Ήταν το κλειδί για την ανάρρωσή μου, το κλειδί για την επιτυχία μου, το κλειδί για να γνωρίσω αυτό που λέει ο Ιησούς ότι μας αγαπάει. Τον ερωτεύτηκα όταν κατάλαβα ότι με αγαπάει απόλυτα, 100%. Όταν άρχισα να διαβάζω τη Βίβλο κι άρχισα να καταλαβαίνω ότι η αγάπη Του είναι άνευ ορίων και άνευ όρων. Αυτή η γνώση με παρακίνησε να βρω τους φίλους μου και να τους πω ότι επιτέλους έχω τα κότσια να ξαναπάω στην εκκλησία. Ήξερα βαθιά μέσα στη καρδιά μου ότι μπορεί να ξαναπληγωθώ, αλλά θα εμπιστευθώ τον Θεό, θα εμπιστευθώ τον Ιησού, κι αν με πλήγωνε κάποιος κρίνοντάς με, θα συνέχιζα να τον αγαπάω. </p>
<p style="text-align: justify;">Άρχισα να πηγαίνω πάλι στην εκκλησία και έφερνα κορίτσια στην εκκλησία. Τελικά άρχισαν να έρχονται πολλά, άρχισαν να σώζονται και να αφοσιώνονται στο Θεό. Η ζωής τους άρχισε να αλλάζει, δεν είχα που να τις βάλω. Στην εκκλησία που πήγαινα, στο Λας Βέγκας, ο πάστορας Benny Perez είπε ότι η γυναίκα του κι αυτός προσεύχονταν να βρεθεί ένας τρόπος να έρθουν σε επαφή με τα κορίτσια που έκαμναν πεζοδρόμιο. Πήγα στην εκκλησία τους πριν δυο χρόνια όταν με κάλεσε ο πάστορας και ξέρεις, αν σου τηλεφωνήσει ο πάστοράς σου είτε θα είναι καλά νέα, είτε πολύ κακά. Με κάλεσε συγκινημένος και η φωνή του έτρεμε: «Έχουμε ένα σπίτι για τις γυναίκες. Δεν είχαμε που να τις βάλουμε, σε ξενοδοχείο ή αλλού, ή να ζήσουν για λίγο μαζί σου. Θέλω να ξέρεις ότι έχουμε ένα σπίτι τώρα. Θέλεις να το αναλάβεις; Θέλεις να ζήσεις αυτή τη περιπέτεια μαζί μας, να έρθουμε σε επαφή μαζί τους;» Και είπα: «Ναι!». Η οργάνωση, «Πόρνες για τον Ιησού» υπήρχε ήδη, αυτό ήταν το όνομα της ιεραποστολής μου. Είχα έρθει σε επαφή με τα κορίτσια που δούλευαν στα Καζίνο, μιλούσα μαζί τους, τους έδινα προσκλήσεις για την εκκλησία τους έδινα δωροκάρτες για ένα καφέ, τους έδινα τσάντες με δωράκια. Απογείωσε την ιεραποστολή [το ότι] είχαμε αυτό το σπίτι που το λέγαμε: «Σπίτι της Μοίρας» εξ αιτίας ενός κοριτσιού που ήταν ένα από τα παιδιά μου που δεν είχαν την ευκαιρία να δουν τη ζωή πάνω στη γη την έχασα λόγω υπερβολικής δόσης κοκαΐνης. Το ονόμασα «Μοίρα», «Σπίτι της Μοίρας» για χάρη κάποιου που δεν είχε μοίρα, για το παιδί μου, μια καινούργια μοίρα στο Θεό. Τα κορίτσια που έρχονται στο «Σπίτι της Μοίρας» αντί για τη «μοίρα του διαβόλου», που ήταν το γραφτό τους, να τους λέει ο κόσμος ότι είναι ένα τίποτα, τώρα έχουν μια επιλογή να αλλάξουν τη ζωή τους προς τη μοίρα του Θεού. </p>
<p style="text-align: justify;">Ο προφήτης Ιερεμίας στο 29,11 λέει: «Ξέρω τα σχέδια που έχω για σένα σχέδια για ευημερία κι όχι δυστυχία, σχέδια για ελπίδα και μέλλον». Αυτό προσφέρουμε σε αυτό το σπίτι. Θέλω να πω σε όλες τις κυρίες, τις παρέες, τις γυναίκες εκεί έξω, που πουλάνε το σώμα τους: «Ίσως να έχεις προαγωγό, ίσως ο προαγωγός σου είναι το κλαμπ που δουλεύεις, ίσως είναι το τηλέφωνό σου, ίσως είναι η ιστοσελίδα σου όπου δείχνεις το σώμα σου, ή απλά αισθάνεσαι: “Πρέπει να υπάρχει μια ευκαιρία στη ζωή μου” ή νομίζεις ότι αυτό που έκανες δεν μπορείς να το αντιστρέψεις. Αυτό είναι ένα ψέμα του εχθρού. Ο Θεός μπορεί να αλλάξει τη ζωή σου Ο Θεός μπορεί να έρθει στη καρδιά σου και να σου δείξει τους λόγους για τους οποίους τα κάνεις αυτά και ο Θεός μπορεί να σε θεραπεύσει. Υπάρχει ελπίδα. Δεν πίστευα ότι ο Θεός θα μπορούσε να με ξαναγαπήσει. Νόμιζα ότι ο Θεός ήταν θυμωμένος. Μου είχαν μάθει ότι ο Θεός είναι θυμωμένος. Αλλά αυτό είναι ψέμα! Υπάρχει κάτι που λέγεται θρησκεία, είναι η προσπάθεια του ανθρώπου να φτάσει το Θεό. Αυτό δεν έχει να κάνει με όσα μας δίδαξε ο Ιησούς. Δεν έχει να κάνει με τον Θεό στον Οποίο πιστεύω. Αληθινή σχέση είναι να γνωρίζεις ότι ο Θεός σε αγαπάει και ότι μπορείς να επικοινωνείς μαζί Του. Ο Θεός μπορεί να αλλάξει τη καρδιά σου και δεν χρειάζεται να συμβεί σε μια νύχτα. Αυτός σε αγαπάει ακριβώς όπως είσαι, εκεί που είσαι. Δεν χρειάζεται να καθαρθείς πριν πας στην εκκλησία. Δεν χρειάζεται να καθαρθείς για να έχεις φίλο κάποιον χριστιανό. Αυτός σε αγαπάει ακριβώς όπως είσαι, όπου κι αν είσαι. Αυτός έρχεται στη καρδιά σου και σε αλλάζει από μέσα προς τα έξω. Μπορεί να νομίζεις ότι ... πρέπει να είσαι τέλεια ή ότι πρέπει να διορθώσεις και το παραμικρό λάθος που κάνεις. Ξέρεις ήδη τι κάνεις λάθος επειδή το νιώθεις στη καρδιά σου. Αλλά αυτά είναι εντελώς ψέμα. Ο Θεός σε αλλάζει μέρα με τη μέρα, από μέρα σε μέρα και κάθε μέρα γίνεσαι καλύτερη και όσο προχωράς ... Θέλω να σου πω κάτι: Ο Θεός μπορεί να αλλάξει όλη τη ζωή σου και να την αναποδογυρίσει και μπορεί να σε χρησιμοποιήσει για να βοηθήσεις κι άλλα κορίτσια. Ακόμη και να σώσεις κορίτσια. Ίσως ο Θεός θέλει να τους μιλήσεις και να τους πεις: «Κάποιος σε αγαπάει. Ο Θεός σε αγαπάει όπου κι αν είσαι, ότι κι αν έκανες. Δεν έχει σημασία τι τρέλες έχεις κάνει, μπορεί να έχεις κάνει πιο τρελά πράγματα από εμένα. Αυτός σε αγαπάει, σε αγαπάει χωρίς προϋποθέσεις. και θέλει να το γνωρίζεις.» Θέλω να ενθαρρύνω κάθε μία που με βλέπει τώρα: Αν αισθάνεσαι ότι ο Θεός αγγίζει τη καρδιά σου. Αν νιώθεις ότι η ενοχή σε υπερβαίνει, ότι δεν μπορείς να τη ξεπεράσεις, να ξέρεις ότι, ο Θεός είναι δυνατότερος από την ενοχή σου, ο Θεός είναι δυνατότερος από τη ντροπή σου, ο Θεός είναι δυνατότερος από την απουσία συγχώρησης στη καρδιά σου. Ξέρεις, είναι εύκολο να λες, «Συγχώρα κάποιον που σε πλήγωσε». Αλλά ξέρεις κάτι; Αυτό αρχίζει με το βήμα, κάλεσε τον Ιησού στην καρδιά σου, επειδή ο Θεός σε συγχώρησε, ο Ιησούς σε συγχώρησε, γι' αυτό πέθανε πάνω στο Σταυρό. Το ξέρεις ότι ο Ιησούς πουλήθηκε; Όπως κι εσύ πουλάς τον εαυτό σου, πουλήθηκε για 30 αργύρια. Κι αν νομίζεις ότι ο Ιησούς δεν καταλαβαίνει τη βιαιότητα, ότι δεν καταλαβαίνει το να σε χτυπάνε και να πέφτεις κάτω ματωμένη, ότι δεν καταλαβαίνει το να σε πνίγουν, να σε φτύνουν και να σου φωνάζουν, για 30 αργύρια ... καταλαβαίνει την «σωματεμπορία», περισσότερο απ' ότι υποψιαζόμαστε. Θέλω να ξέρεις κάτι: Αν Του προσφέρεις τη ζωή σου σήμερα, δεν θα είσαι ποτέ ξανά η ίδια. Δεν θα σας πω ψέματα λέγοντας σου ότι είναι το ευκολότερο πράγμα να αλλάξει η ζωή σου. Άφησε το Θεό να το κάνει και ακολούθησε αυτά που διδάσκει η Βίβλος. Βρες μια καλή εκκλησία, βρες κάποιον καλό καθοδηγητή [πνευματικό], να σε καθοδηγεί σε κάποιες δύσκολες καταστάσεις. Και σου εγγυούμαι ότι ο Θεός μπορεί να κάνει θαύματα στη ζωή σου. Απλά να πιστεύεις. Ο Θεός μας ζητάει απλά να πιστεύουμε.</p>
</td></tr></table>
<a name="222"></a>
<h2 style="background-color:#4f405c;" height:14px;"> </h2>
<table id="menuu" border="0" cellspacing="1" cellpadding="6" background="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCUWq7luPfebWANVRNIFt1fuebfSZimkX24Ki8EAkAqBMbIPRIJMcbIFuO4kURWUruJB53Gp5NZ0_R42gMwiJPO9zMoPOyGdYnB4F47tkhrDHIfAppMQl2hS1i8DglzKjRwAkLict_0K7i/s1600/tablebg.gif" cellpadding="0" width="100%">
<tr bgcolor="#f1efd1"><td>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size:82px; font-family:'Palatino Linotype', 'Book Antiqua', Palatino, serif; line-height:70px; padding-bottom:6px; padding-top:-20px; padding-left: 8px; padding-right: 8px; margin-right:4px; margin-left:0px; margin-top:4px; background-color:#2e2535; color:#f7f6ee; float: left;"><b>2</b></span> </br>
</br>
</div>
<h1 align="center" style="font-size:20px;">I Am Second (Είμαι Δεύτερη)</h1>
<center><iframe width="560" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/qls1yErkbjc" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></center>
<p style="text-align: justify;">Μικρό κοριτσάκι χάθηκε. Νόμιζε ότι κανείς δεν την αγαπούσε. Νόμιζε ότι κανείς δεν την ήθελε. Δραπέτευσε από το κάστρο της. Την αγκάλιασε ο διάβολος και η ψεύτικη αγάπη του κι απ' αυτό τον εναγκαλισμό έγινε άλλος άνθρωπος, έγινε η πόρνη, έγινε η βασίλισσα του ψεύδους, η Ιεζάβελ. Αυτή είναι η ζωή μου. Μεγαλώνοντας, θυμάμαι τον πατέρα μου να είναι μόνιμα θυμωμένος. Επέστρεφα στο σπίτι, και ο πατέρας μου ήταν πολύ θυμωμένος και αγχωμένος και το έπαιρνα προσωπικά. Νομίζω ότι ένιωθα ότι δεν είμαι άξια να με αγαπάνε. </p>
<p style="text-align: justify;">Στο Λύκειο, παρατήρησα ότι τα αγόρια με πρόσεχαν ... επειδή δεν μου έδινε καθόλου σημασία ο πατέρας μου, με τραβούσε κάθε κομπλιμέντο, κάθε πρόταση που μου γινόταν. Γνώρισα ένα αγόρι στο σχολείο, το οποίο έκλεψε τη καρδιά μου. Μου είπε ότι αν κοιμόμουν μαζί του, θα παντρευόμασταν, θα ζούσαμε μαζί, θα κάμναμε παιδιά. Και τότε ολοκληρωτικά πήρα όλη μου την καρδιά και την έδωσε σ' αυτό το αγόρι. Και όταν ανακάλυψα ότι κοιμόταν με αρκετές από τις καλύτερες μου φίλες, ήταν τρομερά συγκλονιστικό για μένα. Τελείωσα το Λύκειο πολύ πληγωμένη. Έφυγα από το σπίτι των γονιών μου την επόμενη της αποφοίτησής μου. Θυμάμαι να αποχαιρετώ τη μητέρα μου και τον πατέρα μου, στα 18 μου, από το αυτοκίνητο, ξέροντας ότι δεν θα επέστρεφα ποτέ, γιατί το είχα πάρει απόφαση ... </p>
<p style="text-align: justify;">Πήγα στην όμορφη πόλη Μινεάπολη. Προσπάθησα να βρω έναν τρόπο για να πάω σε κολέγιο, αλλά έπρεπε να κάνω τρεις δουλειές για να έχω δικό μου σπίτι και να αγοράσω αυτοκίνητο. Και ανακάλυψα κάτι καινούργιο μέσα μου, ότι, αν είχα ωραία ρούχα, κι πήγαινα στα κλαμπ, θα συναντούσα διαφορετικούς άνδρες που θα τους άρεσα και ίσως συναντούσα έναν πλούσιο που θα με φρόντιζε σαν πρίγκηπας. Έτσι, η φίλη μου κι εγώ πηγαίναμε στα νυχτερινά κέντρα. Είχαμε ψεύτικες ταυτότητες. Και μια νύχτα, μπήκαμε μέσα ... και κάποιοι μας πλησίασαν στο μπαρ και μας κέρασαν είχαν ρολόγια Rolex, ρούχα επώνυμων σχεδιαστών ... κοίταξα τη φίλη μου και της είπα: «Αυτοί οι τύποι έχουν χρήμα». Στη φίλη μου άρχισε να της αρέσει ένας από αυτούς. Της είπα: «Πάρε τα λεφτά του τύπου». Και νομίζω ότι αυτό που είχε δημιουργηθεί μέσα μου, ήταν ένα αίσθημα εκδίκησης, ένα βαθιά ριζωμένο αίσθημα μη συγχώρησης, εναντίον του πατέρα μου, εναντίον εκείνου του αγοριού στο σχολείο, και απλά ήθελα εκδίκηση. Ήθελα να αποδείξω σε όλους ότι μπορούσα να τα καταφέρω στη ζωή μου και τα χρήματα θα ήταν η απάντηση. </p>
<p style="text-align: justify;">Η φίλη μου έφυγε με εκείνο τον τύπο, πήγαν στη Χαβάη. Είχα τρεις δουλειές. Μου τηλεφώνησε και μου είπε: «Άκου, είμαι στην παραλία, κυκλοφορώ με καμπριολέ Corvette, και μιλάω με το κινητό μου. Πρέπει να έρθεις εδώ». Και παρόλο που δεν είχα τα κότσια να τη ρωτήσω: «Τι κάνεις;» προχώρησα ... Ήταν σαν να περνούσα μηχανικά μια σκοτεινή πύλη, αλλά ήξερα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Αλλά το δόλωμα της δυνατότητας, να έχω ωραία πράγματα και τελικά να έχω τα χρήματα που ποτέ μου δεν είχα μεγαλώνοντας, να είμαι κάποια σημαντική, κυριάρχησε [το δόλωμα] πάνω σε όλα τα συναισθήματα που με εμπόδιζαν. Τα παραμέρισα .... και πήγα στη Χαβάη εκείνη την εβδομάδα, πήρα άδεια από τη δουλειά μου, και τη πρώτη μου νύχτα στη παραλία Waikiki, πουλήσαμε τον εαυτό μας, εγώ και η φίλη μου, σε κάποιους Ιάπωνες. Και έγινα πόρνη. Ήταν σαν να είχα φορέσει ένα δαχτυλίδι που δεν μπορούσα να το βγάλω. Τέρμα τα 3,47 $ την ώρα. Όταν ανακάλυψα ότι θα μπορούσα να κερδίζω εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες δολάρια, πουλώντας τον εαυτό μου, 500 $ την ώρα, χωρίς δέσμευση, χωρίς υποχρέωση, 1.000 $ την ώρα, τώρα έγιναν 2.000 $ την ώρα, μου έδωσε τεράστια δύναμη, και ... «αν με θέλετε για το βράδυ, 10.000 $». </p>
<p style="text-align: justify;">Λίγους μήνες αργότερα, άρχισα να χορεύω. Και μια μέρα που ήμουν στη σκηνή, ήρθε εκείνος ο άνδρας κι άφησε ένα μάτσο 100στοδόλαρα στα πόδια μου. Χόρεψα μόνο γι’ αυτόν. Και τον άφησα να καταλάβει ότι εκπόρνευα το σώμα μου, ότι πουλούσα τον εαυτό μου για επιπλέον χρήματα. Με κοίταξε και είπε: «Είσαι πολύ έξυπνη, πραγματικά μου αρέσεις, νομίζω σε ερωτεύτηκα». Μου πρόσφερε ό,τι είχα ανάγκη να ακούσω από τον πατέρα μου. Και αποφάσισα ότι ήθελα να μετακομίσω στο Λας Βέγκας. </p>
<p style="text-align: justify;">Κατέβηκα από το αεροπλάνο κι εκείνο το βράδυ πήγα σε πολλά ραντεβού, έφερα ένα μάτσο λεφτά, το αγόρι μου ήταν εκεί και μου είπε: «Ξηλώσου ...» «Τι μου είπες;». Είπε: «Ξηλώσου!» που σημαίνει: «Δώσε μου όλα τα λεφτά σου. Άδειασε το πορτοφόλι σου στα πόδια μου». Δεν το έκανα, και προσπάθησε να με βγάλει έξω τραβώντας με από τα μαλλιά, με έπνιγε, με έριξε κάτω, κι άρχισε να με κλωτσάει. Έτσι είναι με τους προαγωγούς, πνίγεσαι στο ίδιο σου το αίμα ... «Θα δουλεύεις για μένα!» - χτυπώντας με στο πρόσωπο - «Δεν με νοιάζει τι ώρα είναι, τώρα θα με πληρώσεις». Έσπασε η μύτη μου. Έσπασαν τα πλευρά μου. Ήταν σαν να έβλεπα τον Διάβολο. Ο πρίγκιπας έγινε θεοσκότεινος! «Κι αν προσπαθήσεις να φύγεις, θα σε σκοτώσω». Εκείνο το βράδυ ήταν σαν να πέθανα. Και για τα επόμενα 5 χρόνια της ζωής μου, είχα προαγωγό. Κάθε φορά που με χτυπούσε, με έπνιγε, με βίαζε, ή με απειλούσε με το όπλο, αναγκάζοντάς με, να κάνω πράγματα που δεν ήθελα, τα έκανα, γιατί τον αγαπούσα και γιατί τον φοβόμουν, γιατί ήξερα ότι αν δεν τα έκανα, δεν θα ζούσα την άλλη μέρα. Και παρόλο που του ξέφυγα, ό,τι έχεις δώσει το χάνεις, τα χρήματα, τα αυτοκίνητα, τα σπίτια. όλα τα άφησα, γιατί όταν παρατάς έναν προαγωγό, δεν παίρνεις τίποτα μαζί σου. </p>
<p style="text-align: justify;">Άρχισα να μαζεύω πάλι χρήματα, αλλά δεν ήταν το ίδιο. Έπαθα καρκίνο. Και λίγα χρόνια αργότερα, έχασα όλα τα μαλλιά μου, έκανα χημειοθεραπείες, είχα λέμφωμα Hodgkin. Άρχισα να παίρνω παυσίπονα για τον πόνο στο μυελό των οστών. Εθίστηκα στα παυσίπονα, και αυτό με οδήγησε στην κοκαΐνη. Ήμουν φαλακρή κι έβαζα περούκες, επειδή είχα χάσει όλα τα μαλλιά μου από τις χημειοθεραπείες. Είχα πελάτες που με κορόιδευαν: «καρκίνος», «καρκίνο-Β», «καρκίνο-πόρνη» ... Έμενα σε άθλια μοτέλ Θυμάμαι να είμαι ξαπλωμένη στο κρεβάτι, κοιτάζοντας τον εαυτό μου στον καθρέφτη, και να σκέφτομαι ότι ο Θεός ήταν θυμωμένος μαζί μου. Έκανα μπάνιο, έτριβα το σώμα μου και σκεφτόμουν ότι ποτέ, ποτέ δεν θα είμαι καθαρή. Άρχισα να παίρνω [μίγμα κρακ και] κοκαΐνη κι ένα βράδυ, αποφάσισα ότι θα μαστουρώσω όσο περισσότερο μπορούσα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά γιατί ήθελα να σβήσω όλο τον πόνο, τον πόνο για τον καρκίνο, τον πόνο για το θείο μου, την αδελφή μου και τον παππού μου, που πέθαναν μέσα σε 3 μήνες, τον πόνο για όλα αυτά τα χρόνια που δεν ήμουν με την οικογένεια μου στις μεσοδυτικές πολιτείες, τον πόνο που έχασα όλους τους φίλους μου, που έχασα τα αυτοκίνητά μου, που έχασα ότι είχα αποκτήσει. </p>
<p style="text-align: justify;">Πήρα τη δόση της κοκαΐνης κι έπεσα πίσω. Τυφλώθηκα εντελώς, ήταν σαν όλο το δωμάτιο, το φως που υπήρχε στο δωμάτιο να είχε γίνει μαύρο. Θυμάμαι, ξάπλωσα κι ένιωσα μια δαιμονική παρουσία να έρχεται πάνω μου, ήμουν τελείως μόνη, κατατρομοκρατήθηκα, και ήξερα ενστικτωδώς ... ήξερα ότι βρισκόμουν στην πύλη του θανάτου, ήμουν σ' αυτή τη θεοσκότεινη σπηλιά και ήξερα ... ήξερα ότι είχα «τελειώσει» ... Και είδα την οικογένειά μου, είδα την κηδεία μου, ήμουν στο φέρετρο, και όλοι έκλαιγαν, σκούπιζαν το πρόσωπό τους και έλεγαν: «Ήταν απλά μια πόρνη». Τότε είπα: «Ιησού, Σε παρακαλώ σώσε με. Δεν ξέρω αν είσαι πραγματικός, αλλά δεν θέλω να πεθάνω». Ήρθε το ασθενοφόρο και ο γιατρός, ήρθε, έπιασε το χέρι μου και είπε: «Είσαι τυχερή που είσαι ζωντανή. Έχεις τόσα ναρκωτικά στο σώμα σου, νεαρή μου, που έπρεπε να είσαι νεκρή. Ο Θεός πρέπει είναι μαζί σου». Και το ήξερα ότι ο Ιησούς είχε ακούσει την προσευχή μου. Ήμουν ξαπλωμένη και αισθάνθηκα εκείνη την ειρήνη να έρχεται πάνω μου, η οποία δεν έμοιαζε με τίποτα απ' ότι είχα νιώσει σε όλη μου τη ζωή. </p>
<p style="text-align: justify;">Ο Θεός μου είχε δώσει μια δεύτερη ευκαιρία. Καλυτέρεψα και άρχισα να διαβάζω τη Βίβλο. Ανάρρωσα, αλλά φοβόμουν να πάω στην εκκλησία. «Έλα τώρα, είμαι μία πρώην πόρνη» ... Σκεφτόμουν ότι αν πήγαινα στην εκκλησία, οι άνθρωποι θα με κοιτούσαν και άραγε θα με αγαπούσαν; Αλλά, πήγα στην εκκλησία, και οι άνθρωποι με αγκάλιασαν. Και ο Θεός άρχισε να με θεραπεύει εσωτερικά. Και το Άγιο Πνεύμα ήταν σαν να μου μιλούσε και να μου λέει ότι ήμουν όμορφη, ότι ήμουν εκλεγμένη, ότι ήμουν ξεχωρισμένη, ότι ήμουν ευλογημένη, ότι ήμουν σκεύος εκλογής γι' Αυτό [Άγιο Πνεύμα]. Άρχισα να στέκομαι στα λόγια του Ιησού, ότι είμαι ολόκληρη, ότι είμαι θεραπευμένη, ότι είμαι αγνή, ότι είμαι παρθένα γι' Αυτόν. Αυτό μου έφερε ειρήνη. Θυμάμαι σκούπιζα το σπίτι μου μια μέρα, και ο Κύριος μου είπε: «Annie, θέλω να πας πίσω στο στριπ κλαμπ, και να πεις στα κορίτσια που είναι σκλάβες εκεί, ότι τις αγαπάω». Αυτή ήταν η αποστολή μου, απλά να τους πω: «Ο Θεός σας αγαπάει. Δεν έχει σημασία πού είστε, δεν έχει σημασία τι κάνετε, δεν έχει σημασία πόσο βαθιά, πόσο βρώμικες νιώθετε. Υπάρχει σωτηρία. Είστε λευκές σαν το χιόνι, όταν θα Τον δεχτείτε στην καρδιά σας.</p>
<p style="text-align: justify;">Μικρό κοριτσάκι χάθηκε. Νόμιζε ότι κανείς δεν την αγαπούσε. Νόμιζε ότι κανείς δεν την ήθελε. Δραπέτευσε από το κάστρο της. Αλλά ο Θεός τη συνάντησε στο σκοτεινό της δρόμο και της είπε: «Τώρα μπορείς να επιστρέψεις στο σπίτι σου. Είμαι εδώ, και ποτέ δεν σε εγκατέλειψα». Σωτηρία, λυτρωμένη, απελευθερωμένη. Αυτή είναι η ζωή μου: Η αγάπη Του.</p>
</td></tr></table>
</br>
</br>
</td><td width="5" style="background-color:#f7f6ee"> </td></tr>
<tr> <td height="5" style="background-color:#f7f6ee" colspan="3"></td> </tr>
</tbody></table>Διονύσης Παπαχριστοδούλουhttp://www.blogger.com/profile/00297481006775305751noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7818449571605777753.post-46047255457525040272016-11-10T20:32:00.001+02:002017-06-15T20:44:49.317+03:00Ο Θεόδωρος Πάγκαλος για το μάθημα των Θρησκευτικών<style type="text/css">
#coolmenu{
width: 100%;
}
#coolmenu a{
display: block;
width: 100%;
}
html>body #coolmenu a{ /*Non IE rule*/
width: auto;
}
#coolmenu a:hover{
background-color: #3b1075;
}
#menuu a{
background-color: #2e2535;
}
#menuu a:hover{
background-color: #3b1075;
}
</style>
<table width="100%" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"><tbody>
<tr> <td height="5" style="background-color:#f7f6ee" colspan="3"></td> </tr>
<tr> <td width="5" style="background-color:#f7f6ee"> </td><td style="background-color:#f7f6ee; padding-bottom:3px; padding-top:3px; line-height:26px; font-size:16px; color:#4f405c;">
<div id="menuu">
<div style="text-align: center;">Ο <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/Θεόδωρος_Πάγκαλος_(πολιτικός)" target="_blank"> Θεόδωρος Πάγκαλος </a> στην εκπομπή (της Τρίτης 8 Νοεμβρίου 2016, στις 10:11:56 π.μ.) των Νότη Παπαδόπουλου και Μάκη Προβατά, στο ραδιοφωνικό σταθμό «ΒΗΜΑ FM 99,5», μιλάει για το μάθημα των Θρησκευτικών:</div>
<center><iframe width="560" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/jjso_tPA5B0" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></center>
<p style="text-align: justify;">Κάποιο από τα παιδιά μου ήρθε σε κάποια στιγμή της ζωής του και μου είπε, «Θέλω ένα χαρτί διότι δεν θέλω να κάνω Θρησκευτικά».</p>
<p style="text-align: justify;">Του είπα λοιπόν, επειδή του αρέσει πάρα πολύ η μουσική, του λέω, «Δε μου λες, τι σου τραγουδάω τώρα;» Ήταν, από το <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/Ναμπούκο" target="_blank"> «Ναμπούκο» </a>, ο χορός των Εβραίων που κλαίγονται στη Βαβυλώνα γιατί τους έχει πάρει ο Ναβουχοδονόσωρ από τη πατρίδα τους. Και του λέω, αυτό ρε παιδί μου, αν δεν κάνεις Παλαιά Διαθήκη δεν θα ξέρεις τι είναι, δεν θα μάθεις ποτέ τι είναι. Γιατί ήταν οι Εβραίοι εκεί. Τι είναι οι Εβραίοι. Τι είναι ο Ναβουχοδονόσωρ. </p>
<p style="text-align: justify;">Αυτό είναι τμήμα του πολιτισμού μας. Απόδειξη είναι ότι έχει γίνει όπερα στην Ιταλία, η οποία Ιταλία δεν έχει καμία σχέση ούτε με Εβραίους ούτε με Ασσύριους. Και υπάρχουν και πολλά άλλα πράγματα. </p>
<p style="text-align: justify;">Η θυσία του Αβραάμ. Όταν σου πει κάποιος ότι ο Αγαμέμνων πήγε να σκοτώσει την Ιφιγένεια στην Αυλίδα όπως ο Αβραάμ πήγε να σκοτώσει τον γιο του Ισαάκ, δεν θα ξέρεις τι είναι αυτή η ιστορία. Πρέπει να μάθεις του λέω γιατί ο πολιτισμός μας είτε το θέλουμε είτε όχι είναι ένας πολιτισμός που προέρχεται από την αρχαία ελληνική παράδοση και από την Παλαιά Διαθήκη, από την παράδοση των Εβραίων δηλαδή. </p>
<p style="text-align: justify;">Ε, και μετά υπάρχει και η Καινή Διαθήκη, ο γάμος της Κανά. Προχθές είμασταν στη πεθερά μου και τρώγαμε, κι έφερα ένα κρασί και μετά κι ένα άλλο κρασί μιας άλλης παραγωγής, άλλου έτους. Και μου είπε η πεθερά μου, «Μα ποιος είσαι» λέει, «ο Χριστός στο γάμο της Κανά;» Γιατί θυμάστε του είπαν τότε, «Πρώτα τον καλόν οίνον τίθεσθαι και μετέπειτα τον έλασσον». Έτσι είπε ο δοκιμαστής. Φέρνουν όλοι, λέει, πρώτα τον καλό και μετά το χειρότερο, γιατί το κρασί που έφτιαξε ο Χριστός ήταν εξαιρετικής ποιότητας. Λοιπόν, «αυτά» του λέω «όλα δεν θα τα καλαβαίνεις. Γιατί δεν θέλεις να δοκιμάσεις κι άμα δεν τραβάει στον ένα χρόνο ...»</p>
<p style="text-align: justify;">Πήγε εκεί πέρα, πέφτει και σε έναν καθηγητή ο οποίος είναι πρωτοπόρο μυαλό και καταπληκτικής διάνοιας και απήχησης. Πήρε 19 στα Θρησκευτικά και μετά έμεινε στα Θρησκευτικά και τώρα που πήγε στο Λύκειο τον ρώτησα, του λέω, «έχεις προβλήματα με τα Θρησκευτικά;» «Όχι, όχι δεν τρέχει τίποτα. Μαθηματικά άμα μπορώ να αποφύγω ...» </p>
<p style="text-align: right; font-size:12px;">Πηγή: <a href="http://www.tovima.gr/vimafm/comments/" target="_blank">http://www.tovima.gr/ (1ο, 10:11:56)</a></p>
</br>
</br>
</div>
</td><td width="5" style="background-color:#f7f6ee"> </td></tr>
<tr> <td height="5" style="background-color:#f7f6ee" colspan="3"></td> </tr>
</tbody></table>Διονύσης Παπαχριστοδούλουhttp://www.blogger.com/profile/00297481006775305751noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7818449571605777753.post-7584632054864851452016-11-08T07:35:00.000+02:002016-11-13T21:43:22.955+02:00Brian “Head” Welch, I am Second (Είμαι Δεύτερος)<style type="text/css">
#coolmenu{
width: 100%;
}
#coolmenu a{
display: block;
width: 100%;
}
html>body #coolmenu a{ /*Non IE rule*/
width: auto;
}
#coolmenu a:hover{
background-color: #3b1075;
}
#menuu a{
background-color: #2e2535;
}
#menuu a:hover{
background-color: #3b1075;
}
</style>
<table width="100%" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"><tbody>
<tr> <td height="5" style="background-color:#f7f6ee" colspan="3"></td> </tr>
<tr> <td width="5" style="background-color:#f7f6ee"> </td><td style="background-color:#f7f6ee; padding-bottom:3px; padding-top:3px; line-height:26px; font-size:16px; color:#4f405c;">
<div id="menuu">
<center><iframe width="560" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/sP3mqTm6RRE" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></center>
<p style="text-align: justify;">Λοιπόν, σκεφτόμουν κάπως έτσι: «Θα δεχτώ τον Χριστό τώρα, μπροστά σε όλους, και μετά θα πάω σπίτι και θα σνιφάρω ναρκωτικά μέχρι να μη θέλω να τα ξαναδώ». Έτσι σκεφτόμουν. Λοιπόν «πήρα» τον Χριστό στην εκκλησία, πήγα σπίτι και παράτησα την κόρη μου να βλέπει τηλεόραση. Θυμάμαι, άρπαξα ένα εκατοστοδόλαρο. Πάντα χρησιμοποιούσα χαρτονόμισμα των 100 δολαρίων λόγω υπερηφάνειας ή λόγω ... Κοπάνισα την κρυσταλλική μου μεθαμφεταμίνη, την έκανα όλη, απαλή σκόνη και σνίφαρα τη μεγάλη παχιά γραμμή. Πήρα στο χέρι μου το εκατοστοδόλαρο, κοίταξα προς τα πάνω και είπα: <big><b>«Ιησού, αν Είσαι πράγματι όπως είπε ο πάστορας πάρε από εμένα αυτά τα ναρκωτικά. Έλα στη ζωή μου. Έλα στην καρδιά μου»</b></big> και σιώπησα. Είπα, <big><b>«Αναζήτησέ με τώρα. Αναζήτησε την καρδιά μου»</b></big> κι έμεινα σιωπηλός, και είπα: <big><b>«Ξέρεις ότι θέλω να απεξαρτηθώ. Ξέρεις ότι θέλω να γίνω καλός πατέρας γι' αυτό το παιδί Έχασε τη μητέρα της από τα ναρκωτικά και θα χάσει κι εμένα αν δεν απεξαρτηθώ. Αμήν»</b></big>. </p>
<p style="text-align: justify;">Υπάρχει ένα «ανέβασμα» όταν βγαίνεις στην εξέδρα και βλέπεις όλους αυτούς τους ανθρώπους να αγαπάνε τη μουσική σου, να αγαπάνε εσένα και το έργο σου και υπάρχουν αυτά τα κορίτσια και όλοι αυτοί οι άνθρωποι ... που με λατρεύουν. Όταν βλέπεις όλους αυτούς τους ανθρώπους να τρελαίνονται για σένα, είναι σαν ... όλο αυτό σε “φουσκώνει”. Νιώθεις «Είμαι σημαντικός». Τότε μπαίνουν στο παιχνίδι τα ναρκωτικά, η κοκαΐνη κι ότι άλλο. Η μεθαμφεταμίνη μπήκε στο παιχνίδι όλα ξεκίνησαν από το ποτό για μένα και τους φίλους μου, κι έμοιαζε να έχει πλάκα στην αρχή. Είναι όμως ψέμα γιατί μετά γυρίζει εναντίον σου, αρχίζει να “κάθεται” στην προσωπικότητα σου, αρχίζει να “κάθεται” στις σχέσεις σου κι όλα επηρεάζονται αρνητικά, τα πάντα. </p>
<p style="text-align: justify;">Υπήρχαν κάποιες στιγμές που η ζωή έμοιαζε ωραία. Η κόρη μου Τζενέια ήρθε στον κόσμο και υπήρχε ένα αίσθημα ευφορίας. Νόμιζα ότι η ζωή θα ήταν για πάντα έτσι. Ήταν σαν ... ήταν κάτι το πνευματικό. Δεν καταλάβαινα τι συνέβαινε. Ένιωθα τόσο πολύ αγάπη που γέμιζε την καρδιά μου και νόμιζα ότι πλέον θα ήμουν ευτυχισμένος αλλά δεν μπορούσα να παραμείνω καθαρός [από ναρκωτικά]. Δεν ήξερα τον τρόπο [να απεξαρτηθώ]. Έπιασα πάτο. Ορκίστηκα ότι δεν θα ξαναπάρω μεθαμφεταμίνη γιατί έβλεπα τι προκαλούσε στη μητέρα του παιδιού μου. Νέκρωσε τα αισθήματά της, την έκανε να αφήσει το παιδί της. Ήθελα το θάνατό της. Ήθελα να τη σκοτώσω. Σκεφτόμουν ότι ήταν ένα σκουπίδι πάνω στη γη και ... Πώς μπορεί να παίρνει έτσι τα ναρκωτικά και να τα αφήνει να την νικάνε έτσι; Οπότε δεν ήθελα να ξαναπάρω μεθαμφεταμίνη. Όμως κατέληξα να είμαι εθισμένος στη μεθαμφεταμίνη και καθετί που έλεγα για την πρώην γυναίκα μου ίσχυε πλέον για μένα. Βυθίστηκα στη χειρότερη κατάσταση που θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ. Ήθελα να είμαι με το παιδί μου αλλά ήθελα να είμαι και μ' αυτή [τη μεθαμφεταμίνη] γιατί τη χρειαζόμουν για να λειτουργήσω Σηκωνόμουν το πρωί, έτρωγα ένα σάντουιτς με φυστικοβούτυρο και μαρμελάδα, σνίφαρα μεθαμφεταμίνη και μετά πήγαινα τη κόρη μου στο σχολείο ή ότι άλλο. Ήμουν ... Ήμουν ναρκομανής. Άρχισα να χάνω τα λογικά μου. Ένας τύπος με πιστόλι εμφανίστηκε στο σπίτι μου με το «πράμα» (σπιντ) Στη συνέχεια βρέθηκα στην Ευρώπη, είχα το ντίλερ μου που μου έστελνε ναρκωτικά με το ταχυδρομείο. Αγχωμένος-νευρικός στο δωμάτιο του ξενοδοχείου έβλεπα το δέμα να έρχεται από τις ΗΠΑ, Ήταν τρελό. Η ζωή μου στροβιλιζόταν ανεξέλεγκτα. Η Τζενέια ήρθε μαζί μου σε μια περιοδεία στις ΗΠΑ τη θυμάμαι να χοροπηδάει στο σπίτι τραγουδώντας ένα δικό μας, τραγούδι των KoЯn, που λέγεται A.D.I.D.A.S. «Όλη Μέρα Ονειρεύομαι το Σεξ» Θεέ μου ... τι κάμνω; Είμαι ναρκομανής. Η κόρη μου τραγουδάει, «Όλη Μέρα Ονειρεύομαι το Σεξ»! και εγώ θα πεθάνω! </p>
<p style="text-align: justify;">«Πατέρα;» ... Ο συνέταιρός μου στα κτηματομεσιτικά Eric, μου είπε: Μπράιαν, δεν έχω σκοπό να σου κάνω τον έξυπνο και ελπίζω ότι δεν θα το πάρεις στραβά αυτό που θα σου πω, αλλά ένιωσα ότι αυτό το κείμενο, κάπως ... Δεν μου έχει ξανασυμβεί, και δεν ξέρω πως να στο πω, αλλά ένιωσα ότι αυτό το κείμενο κάτι σημαίνει για σένα. Είναι από τον Ματθαίο [Ευαγγέλιο] κεφάλαιο 11, στίχος 28: <big><b>«Ελάτε σε Μένα όλοι οι κουρασμένοι και φορτωμένοι κι Εγώ θα σας αναπαύσω»</b></big> «Δεύτε προς Με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, Καγώ αναπαύσω υμάς» Τα θυμάμαι όλα καθαρά, κοίταξα το κείμενο κουρασμένος, Το κοίταξα βαριεστημένος, και παράτησα το κείμενο. Σκεφτόμουν: «Είμαι κουρασμένος και φορτωμένος και χρειάζομαι ανάπαυση για τη ψυχή μου» και ... Δεν ήξερα αν αυτό ήταν αλήθεια, αλλά με κάλεσαν στην εκκλησία μερικές εβδομάδες αργότερα και μετέλαβα τον Χριστό στην εκκλησία. Πήγα σπίτι, παράτησα την κόρη μου, πήρα όλη την απαλή σκόνη ... <big><b>«Ιησού, πάρε αυτά τα ναρκωτικά από εμένα. Αναζήτησέ με τώρα. Αναζήτησε την καρδιά μου»</b></big>. </p>
<p style="text-align: justify;">«Πατέρα;» <big><b>Αισθάνθηκα να με κατακλύζει πατρική αγάπη από τον Ουρανό κι ένιωθα σαν να μου λέει: «Δεν σε καταδικάζω» «Σε αγαπάω» «Σε αγαπάω» Μόνο αγάπη, αγάπη ... κι αμέσως αυτή η αγάπη από τον Θεό ήρθε μέσα μου. Ήταν τόσο δυνατή που την επόμενη μέρα, πέταξα όλα τα ναρκωτικά μου και παράτησα τους KoЯn!</b></big> Σκέφτηκα: Θα παρατήσω τους KoЯn και θα μεγαλώσω το παιδί μου γιατί, χάριν του παιδιού μου ... δέχτηκα μέσα μου αγάπη από τον Θεό κι αυτή πέρασε από μένα προς το παιδί μου. Με άλλαξε. Η καρδιά μου άλλαξε τελείως και της είπα: «Τζενέια, ο μπαμπάς θα είναι στο σπίτι συνέχεια μαζί σου. Εγκατέλειψα την καριέρα μου». Και το προσωπάκι της έλαμψε και είπε: «Για μένα»! Ένιωσε τόσο ξεχωριστή! Ο Θεός τη χρησιμοποίησε για να με σώσει, ώστε να σώσει τη δική της ζωή, αργότερα. </p>
<p style="text-align: justify;"><big><b>Τα όνειρά μου πραγματοποιήθηκαν με το παραπάνω. Έβγαλα πολύ περισσότερα χρήματα. Έπαιξα στα μεγαλύτερα σόου. Σπίτια. Αυτοκίνητα.</b></big> <big>Δοκίμασα ναρκωτικά, δοκίμασα το σεξ, δοκίμασα τα πάντα, για να αντλήσω απόλαυση απ' αυτή τη ζωή και </big><big><b>νόμιζα ότι θα κατάφερνα να «γεμίσει» η ζωή μου με όλα αυτά τα πράγματα, όταν θα εκπληρώνονταν τα όνειρά μου! Εκπληρώθηκαν! Αλλά δεν ένιωσα γεμάτος!</big></b></p>
<p style="text-align: justify;"><big><b>Όταν έρχεται ο Χριστός μέσα σου, το αίσθημα που σου δίνει είναι το δώρο της κατανόησης της ζωής, επειδή τα πάντα δημιουργήθηκαν για τον Χριστό, και από Αυτόν, κι εμείς δημιουργηθήκαμε για να είμαστε μαζί Του και αυτό είναι το πιο απίθανο αίσθημα γιατί βρίσκεσαι πλέον εκεί όπου ανήκεις και σου έχει δοθεί η πληρότητα στη ζωή, γι’ αυτό, δεν σου χρειάζεται να ψάχνεις κάπου αλλού, αλλά είσαι ακριβώς εκεί που έχεις ανάγκη να είσαι και το ερώτημα για τη ζωή έχει απαντηθεί.</b></big> </p>
<p style="text-align: justify;">Είμαι ο Μπράιαν Χεντ Γουέλτς και ... Είμαι Δεύτερος. </p>
<p style="text-align: right;">Πηγή: <a href="https://www.youtube.com/watch?v=q6EIhkAyy3s" target="_blank">https://www.youtube.com/</a></p>
<p style="text-align: right;">Αρχική δημοσίευση: <a href="http://www.iamsecond.com/seconds/brian-welch/" target="_blank">http://www.iamsecond.com/</a></p>
</br>
</br>
</div>
</td><td width="5" style="background-color:#f7f6ee"> </td></tr>
<tr> <td height="5" style="background-color:#f7f6ee" colspan="3"></td> </tr>
</tbody></table>πΔιονύσης Παπαχριστοδούλουhttp://www.blogger.com/profile/00297481006775305751noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7818449571605777753.post-36241644688106314162016-11-06T14:14:00.002+02:002016-11-13T21:44:03.020+02:00Brian “Head” Welch: Από τους KoЯn στο Χριστό<style type="text/css">
#coolmenu{
width: 100%;
}
#coolmenu a{
display: block;
width: 100%;
}
html>body #coolmenu a{ /*Non IE rule*/
width: auto;
}
#coolmenu a:hover{
background-color: #3b1075;
}
#menuu a{
background-color: #2e2535;
}
#menuu a:hover{
background-color: #3b1075;
}
</style>
<table width="100%" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"><tbody>
<tr> <td height="5" style="background-color:#f7f6ee" colspan="3"></td> </tr>
<tr> <td width="5" style="background-color:#f7f6ee"> </td><td style="background-color:#f7f6ee; padding-bottom:3px; padding-top:3px; line-height:26px; font-size:16px; color:#4f405c;">
<div id="menuu">
<center><iframe width="560" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/vOkOT2-zBrk" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></center>
<p style="text-align: justify;"><em><u>Αφηγητής:</u></em> Ένα ήρεμο απόγευμα στην Αριζόνα, ο Μπράιαν Γουέλτς και η κόρη του Τζενέια μοιράζονται την αμοιβαία αγάπη τους για τη μουσική. Αλλά μόλις πριν από λίγα χρόνια, ο Μπράιαν θα έδινε τα πάντα για λίγα έστω λεπτά ειρήνης. </p>
<p style="text-align: justify;"><em><u>Brian “Head” Welch:</u></em> «Θέλω να είμαι εδώ για την Τζενέια, θέλω την μητέρα της που την πήραν τα ναρκωτικά και απλά χρειάζομαι την βοήθεια Σου, Σε παρακαλώ, βοήθησέ με, βοήθησέ με Θεέ μου, είπα μέσα από την καρδιά μου.»</p>
<p style="text-align: justify;"><em><u>Αφηγητής:</u></em> Γνωστός στους θαυμαστές και τους φίλους του, παντού στο κόσμο ως «Head» («Κεφάλη») ο Μπράιαν είχε μεγάλη επιτυχία, πολύ-πλατινένια επιτυχία, ως συνιδρυτής και πρώτος κιθαρίστας του συγκροτήματος KoЯn. </p>
<p style="text-align: justify;"><em><u>Brian “Head” Welch:</u></em> «Βγήκε ο δεύτερος δίσκος και χτύπησε την τρίτη θέση στα τσάρτ. Βγάλαμε τρίτο άλμπουμ. Πουλά 100.000 κομμάτια τη βδομάδα. Συνεχίσαμε να ανεβαίνουμε. Το KoЯn συνέχισε με την Sound Radios, περισσότερα βίντεο, περισσότερη φήμη, τεράστια σόου.»</p>
<p style="text-align: justify;"><em><u>Αφηγητής:</u></em> Οι ιδιαίτεροι ήχοι του συγκροτήματος, το λεγόμενο New Metal, ένα κράμα Heavy Metal και εναλλακτικής Ροκ, εκτόξευσε αυτούς τους πέντε φίλους από το Bakersfield της Καλιφόρνια στον κόσμο των σούπερ σταρ. <big><b>Ενώ ο περισσότερος κόσμος έβλεπε τον «Μπράιαν τον ροκ σταρ» τον «άνθρωπο που τα είχε όλα», ο Μπράιαν διηγείται μια διαφορετική ιστορία σχετικά με τον εσωτερικό του θάνατο και την προσπάθεια του να ναρκώσει τον πόνο με ναρκωτικά και αλκοόλ.</b></big> </p>
<p style="text-align: justify;"><em><u>Brian “Head” Welch:</u></em> «Επιστρέφω στις περιοδείες, ξαναρχίζω να πίνω και είμαι σε στυλ: «Πάμε, παιδιά, να διασκεδάσουμε» (να ξεφορτωθώ τον πόνο, να τον κρύψω κάτω από το χαλί).»</p>
<p style="text-align: justify;"><em><u>Αφηγητής:</u></em> Ενώ αυτό δεν φαινόταν να επηρεάζει τη μουσική του, είχε καταστροφικό αντίκτυπο στο γάμο του. </p>
<p style="text-align: justify;"> <em><u>Brian “Head” Welch:</u></em> «Γύριζα σπίτι, παίρναμε ναρκωτικά με την γυναίκα μου, μαλώναμε, ενώ το KoЯn σκαρφάλωνε στην κορυφή.» </p>
<p style="text-align: justify;"><em><u>Αφηγητής:</u></em> Ο Μπράιαν προσπάθησε πολλές φορές να σταματήσει τα ναρκωτικά, αλλά δεν είχε τη δύναμη να τα πολεμήσει. Τότε η άφιξη της κόρης του, της Τζενέια, άλλαξε τα πάντα. Ο Μπράιαν και η γυναίκα του η Ρεβέκκα, μπήκαν στον ίσιο δρόμο, για κάποιο διάστημα τουλάχιστον. </p>
<p style="text-align: justify;"><em><u>Brian “Head” Welch:</u></em> «Σκεπτόμουν: «Αυτό είναι το καλύτερο πράγμα που μου συνέβη ποτέ, η ζωή θα είναι ωραία τώρα. Η ζωή θα είναι καλή. Έχω το συγκρότημά μου, έχω τη γυναίκα μου, έχω το παιδί μου, συνεχίζουμε να ανεβαίνουμε ...» και τότε ξαναφεύγω σε περιοδεία. Όταν γεννήθηκε καθάρισα (από τα ναρκωτικά) και ξαναφεύγω σε περιοδεία. Μετά το πρώτο σόου ανοίγουν οι μπύρες και κατρακυλώ πάλι. (Η γυναίκα μου) στο σπίτι παίρνει σπιντ, δίπλα στο μωρό, εγώ ανεβαίνω, περισσότερη επιτυχία, στο σπίτι φρίκη, η Ρεβέκκα λείπει, μου λείπει το μωρό πάρα πολύ, όταν γυρίζω σπίτι είμαι τόσο μεθυσμένος, έχω πονοκέφαλο και τότε περνάω δύο μέρες με το παιδί και συναντώ τυχαία κάποιον που παίρνει σπιντ, παίρνω κι εγώ ενώ είμαι στο σπίτι με το παιδί μου. Η κατάσταση συνεχώς χειροτερεύει στο σπίτι, ενώ η επιτυχία μεγαλώνει.» </p>
<p style="text-align: justify;"><em><u>Αφηγητής:</u></em> Τότε η γυναίκα του παρατά αυτόν και την Τζενέια και χωρίζουν. </p>
<p style="text-align: justify;"><em><u>Brian “Head” Welch:</u></em> «Πανικοβλήθηκα. Το όνειρό μου να είμαι ροκ σταρ, τα λεφτά μου, τίποτα, ούτε η δύναμή μου, ούτε οι γκάγκστερ φίλοι μου, μπόρεσαν να εμποδίσουν να συμβεί αυτό το τραύμα.» </p>
<p style="text-align: justify;"><em><u>Αφηγητής:</u></em> Τελικά ο Μπράιαν κέρδισε τη κηδεμονία της Τζενέια, αλλά αυτό άρχισε έναν πόλεμο μέσα στην καρδιά του. Ήθελε να φροντίσει την κόρη του, αλλά μισούσε να την εκθέτει στην ζωή των αχαλίνωτων πάρτι των KoЯn. </p>
<p style="text-align: justify;"><em><u>Brian “Head” Welch:</u></em> «Πώς μπορείς να παρατήσεις ένα τεράστιο συγκρότημα, ένα από τα μεγαλύτερα συγκροτήματα που άφησε ιστορία στο χώρο της ροκ; Έλεγα: «Πώς είναι δυνατόν να το παρατήσεις;» Αλλά πάλι, «Πώς μπορώ να μην είμαι εκεί για την κόρη μου;».» </p>
<p style="text-align: justify;"><em><u>Αφηγητής:</u></em> Καθώς ο Μπράιαν αγωνιούσε, τι απόφαση να πάρει, κυλούσε όλο και πιο βαθιά στα ναρκωτικά και στο αλκοόλ. Τότε, μια μέρα, άκουσε την κόρη του να τραγουδά ένα τραγούδι των KoЯn. </p>
<p style="text-align: justify;"><em><u>Brian “Head” Welch:</u></em> «Όταν άκουσα την Τζενέια να τραγουδά το τραγούδι των KoЯn: A.D.I.D.A.S. («Όλη Μέρα Ονειρεύομαι το Σεξ») ένα τραγούδι για πάρτι. Το τραγουδούσε αλλά δεν καταλάβαινε τι λέει και σκέφτηκα: «Τι κάνω στο παιδί μου;» Αισθάνθηκα αποτυχημένος, ο πιο αποτυχημένος του κόσμου, αισθάνθηκα: «Δεν είμαι καλός γι’ αυτό το παιδί».» </p>
<p style="text-align: justify;"><em><u>Αφηγητής:</u></em> Εκείνο τον καιρό ο Μπράιαν άρχισε κάποιες κτηματομεσιτικές δραστηριότητες με δύο συνέταιρους που έτυχε να είναι χριστιανοί. Ποτέ δεν «ενόχλησαν» τον Μπράιαν μιλώντας για την πίστη τους, μέχρι που ... </p>
<p style="text-align: justify;"><em><u>Αφηγητής:</u></em> Κάποια στιγμή έκανες μια κίνηση προς αυτούς. Τι συνέβη και το έκανες; Μια και ήξερες ότι είναι χριστιανοί. </p>
<p style="text-align: justify;"> <em><u>Brian “Head” Welch:</u></em> «Στην πραγματικότητα, εκείνοι έκαναν μια κίνηση προς εμένα.» </p>
<p style="text-align: justify;"><em><u>Αφηγητής:</u></em> Με ένα email, ο Μπράιαν είπε στους συνεταίρους του ότι η ζωή του διαλυόταν. Ο ένας τους αποκρίθηκε με ένα χωρίο της Βίβλου: «Ελάτε σε Μένα, όλοι όσοι είστε κουρασμένοι, και θα σας αναπαύσω» (Ματθαίου 11.28). </p>
<p style="text-align: justify;"><em><u>Brian “Head” Welch:</u></em> «Και σκέφτηκα: «Θα μπορούσε ο Χριστός να είναι αληθινός; Δεν είναι μια φτιαχτεί εξιδανικευμένη εικόνα; Θα μπορούσε να είναι Θεός και να με καλεί;» Διάβασα το κείμενο και ήθελα αυτό που έλεγε να είναι αληθινό.» </p>
<p style="text-align: justify;"><em><u>Αφηγητής:</u></em> Τελικά, ο Μπράιαν πήγε στην εκκλησία μαζί του. </p>
<p style="text-align: justify;"><em><u>Brian “Head” Welch:</u></em> «Λοιπόν, πήγαμε στη Λειτουργία και άρχισε η μουσική και όλοι εκείνοι οι άνθρωποι μετά από λίγο σηκώθηκαν και πήγαν μπροστά και άρχισαν να προσεύχονται κι εγώ σκεφτόμουν: «Αυτό το μέρος είναι αλλόκοτο». Αλλά με τραβούσε, αισθανόμουν κάτι να συμβαίνει μέσα μου. Τότε ο ιερέας είπε: «Θέλει κανείς να λάβει τον Χριστό;» κι εγώ σήκωσα το χέρι μου, πήγα μπροστά, είπα την προσευχή, πήγα σπίτι, άπλωσα ένα εκατοστοδόλαρο, έβαλα επάνω του μια μεγάλη γραμμή σπιντ, την ρούφηξα με τα ρουθούνια μου και είπα ... το θυμάμαι πολύ καλά, ήμουν νηφάλιος και είπα: «Κύριε, αν υπάρχεις πραγματικά, όπως είπε εκείνος ο τύπος, Σε παρακαλώ, πάρε από μένα τα ναρκωτικά. Δεν μπορώ να τα σταματήσω. Ποθώ να τα συνεχίσω, αλλά θέλω να τα σταματήσω».» </p>
<p style="text-align: justify;"><em><u>Αφηγητής:</u></em> Ο Μπράιαν συνέχισε να ρουφά σπιντ και να διαβάζει τη Βίβλο για μια εβδομάδα, αναζητώντας απαντήσεις. </p>
<p style="text-align: justify;"><em><u>Brian “Head” Welch:</u></em> «Τότε, μια μέρα ... Κι <big><b>αισθάνθηκα μια γαλήνια παρουσία, άρχισα να τρέμω λίγο, ανατρίχιασα παντού και το πρώτο πράγμα που αισθάνθηκα ήταν ένα «Σε αγαπώ». Σκέφτηκα, πάγωσα και είπα: «Πατέρα». Σκέφτηκα: «Αυτό είναι ο Θεός». Μετά έφυγε, αλλά ήταν τόσο αληθινό ...</b></big> Αφού έφυγε, σκέφτηκα ότι θα ήταν κάποια παραίσθηση από τα ναρκωτικά. Ότι δεν ήταν αληθινό. Ότι δεν ήταν ο Θεός. Έτσι συνέχισα να παίρνω ναρκωτικά όλη τη νύχτα. Την άλλη μέρα ξύπνησα κι αισθανόμουν μια επιθυμία να πάω στη Βίβλο μου. Την άνοιξα σ’ ένα σημείο κι έλεγε: «Η ψυχή που αμαρτάνει είναι η ψυχή που θα πεθάνει» («Η ψυχή η αμαρτάνουσα, αύτη αποθανείται» Ιεζεκιήλ 18.4). Αισθάνθηκα σαν να μου μιλούσε ο Θεός και να μου έλεγε: «Σου αποκαλύφθηκα χθες το βράδυ, είναι ώρα να σταματήσεις τα ναρκωτικά, είναι ώρα να τελειώνεις». Με κυρίευσε φόβος. <big><b>Πήγα και άρπαξα όλα μου τα ναρκωτικά, τα πέταξα στη τουαλέτα και είπα: «Τέλειωσα με αυτά Θεέ μου, τώρα είμαι δικός Σου, δικός Σου». Αυτή ήταν η τελευταία φορά που πήρα.</b></big>» </p>
<p style="text-align: justify;"><em><u>Αφηγητής:</u></em> Θα ήταν μεγάλο βήμα για κάποιον που έπαιρνε ναρκωτικά για τόσο διάστημα. </p>
<p style="text-align: justify;"><em><u>Brian “Head” Welch:</u></em> «Ναι, ήταν ένα θαύμα.» </p>
<p style="text-align: justify;">Και έμεινες τελείως «καθαρός». </p>
<p style="text-align: justify;"><em><u>Αφηγητής:</u></em> Τότε, το 2005, ο Μπράιαν παράτησε τους KoЯn, κάτι που κανείς δεν μπορούσε να πιστέψει! Βαπτίστηκε στον Ιορδάνη κι άρχισε το καινούργιο του ταξίδι. </p>
<p style="text-align: justify;"><em><u>Αφηγητής:</u></em>Πώς αισθάνθηκες που άφησες τους KoЯn; </p>
<p style="text-align: justify;"><em><u>Brian “Head” Welch:</u></em> «Για να πω την αλήθεια, <big><b>ο Θεός ήταν πραγματικός, μου αποκαλύφθηκε, συνέχισε να μου αποκαλύπτεται, ένιωθα την παρουσία Του στο σπίτι μου, μιλούσε στο παιδί μου, συνέβαιναν διάφορα τρελά πράγματα και αυτό τελικά ήταν το μόνο που με ενδιέφερε. Το συγκρότημα, η φήμη, τα χρήματα, όλα αυτά δεν είχαν πια σημασία. Ο Θεός, ο Θεός ήταν τόσο πραγματικός, ώστε δεν με ενδιέφερε πια το τι θα κάνω στην υπόλοιπη ζωή μου.</b></big>» </p>
<p style="text-align: justify;"><em><u>Αφηγητής:</u></em> Ο Μπράιαν πήρε στα σοβαρά τον ρόλο του σαν πατέρας και αντί για λάγνους στίχους, η Τζενέια ακούει τον πατέρα της να της μιλά για την αγάπη του Ιησού. Ο Μπράιαν κατέγραψε την ιστορία του στην αυτοβιογραφία του «Σώσε με από τον Εαυτό μου», επέστρεψε στα στούντιο και φτιάχνει τώρα (2008) ένα καινούργιο άλμπουμ. Το βιβλίο και η μουσική του αντανακλούν το ταξίδι του από την αυτοκαταστροφή στην αγάπη του Θεού. </p>
<p style="text-align: justify;"><em><u>Αφηγητής:</u></em>Γιατί πιστεύεις ότι σε έβαλε ο Θεός πάνω στη Γη; </p>
<p style="text-align: justify;"><em><u>Brian “Head” Welch:</u></em> «<b>Με έβαλε στη Γη για να αποκτήσω μια οικεία σχέση μαζί Του και να αφιερώσω όσο περισσότερο χρόνο γίνεται για να Τον γνωρίσω. Κάθε μέρα. Δεν θέλω να χάσω χρόνο. Έχω χάσει αρκετό.</b> <big><b>Γι’ αυτό είμαι στη Γη. Για να αποκτήσω οικειότητα μαζί Του, να Τον γνωρίσω όσο μπορώ όσο βρίσκομαι εδώ, να Του επιτρέψω να με γεμίσει με το Πνεύμα Του, έτσι ώστε να μπορεί Αυτός [χρησιμοποιώντας με] να κάνει το έργο Του, να φέρει ανθρώπους στη Βασιλεία Του.</b></big>»</p>
</br>
</br>
</div>
</td><td width="5" style="background-color:#f7f6ee"> </td></tr>
<tr> <td height="5" style="background-color:#f7f6ee" colspan="3"></td> </tr>
</tbody></table>πΔιονύσης Παπαχριστοδούλουhttp://www.blogger.com/profile/00297481006775305751noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7818449571605777753.post-36505265364767851162016-09-20T00:31:00.001+03:002016-12-07T09:40:08.810+02:00Για την Πίστη<style type="text/css">
#coolmenu{
width: 100%;
}
#coolmenu a{
display: block;
width: 100%;
}
html>body #coolmenu a{ /*Non IE rule*/
width: auto;
}
#coolmenu a:hover{
background-color: #3b1075;
}
#menuu a{
background-color: #2e2535;
}
#menuu a:hover{
background-color: #3b1075;
}
</style>
<table width="100%" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"><tbody>
<tr> <td height="5" style="background-color:#f7f6ee" colspan="3"></td> </tr>
<tr> <td width="5" style="background-color:#f7f6ee"> </td><td style="background-color:#f7f6ee; padding-bottom:3px; padding-top:3px; line-height:26px; font-size:16px; color:#4f405c;">
<div id="coolmenu" style="padding-right:0px; margin-top:0px; width:100%;" align="center">
<center><table style="padding-right:0px; margin-top:0px;" align="center" border="0" cellpadding="0" cellspacing="5" width="100%">
<tbody><tr><td style="background-color:#2e2535; text-align: center; padding: 0px 6px 0px 6px;"><a class="menuu" href="#111"><span style="text-align: center; font-size:18px;">Βιβλιοθήκη λογοκρισίας «σωστού-λάθους» (Μάνος Δανέζης)</span></a></td></tr>
<tr><td style="background-color:#2e2535; text-align: center; padding: 0px 6px 0px 6px;"><a class="menuu" href="#222"><span style="text-align: center; font-size:18px;">«Υπάρχουν επιστημονικές αποδείξεις ότι μπορούμε να αυτοθεραπευτούμε;» (Lissa Rankin)</span></a></td></tr>
<tr><td style="background-color:#2e2535; text-align: center; padding: 0px 6px 0px 6px;"><a class="menuu" href="#333"><span style="text-align: center; font-size:18px;">Placebo - Nocebo (Ψυχίατρος, Θεόδωρος Δασκαλόπουλος)</span></a></td></tr>
<tr><td style="background-color:#2e2535; text-align: center; padding: 0px 6px 0px 6px;"><a class="menuu" href="#444"><span style="text-align: center; font-size:18px;">«ΕΝ ΟΙΔΑ ΟΤΙ ΟΥΔΕΝ ΟΙΔΑ»</span></a></td></tr>
<tr><td style="background-color:#2e2535; text-align: center; padding: 0px 6px 0px 6px;"><a class="menuu" href="#555"><span style="text-align: center; font-size:18px;">«Η δύναμη του νου» (Ψυχίατρος, Ιωάννης Αυγουστάτος)</span></a></td></tr>
<tr><td style="background-color:#2e2535; text-align: center; padding: 0px 6px 0px 6px;"><a class="menuu" href="#666"><span style="text-align: center; font-size:18px;">Θεωρία των Υπερχορδών-Πολυσύμπαν (Δημήτρης Νανόπουλος)</span></a></td></tr>
<tr><td style="background-color:#2e2535; text-align: center; padding: 0px 6px 0px 6px;"><a class="menuu" href="#777"><span style="text-align: center; font-size:18px;">«Περί Μεταφοράς» (Νίκου Γ. Πεντζίκη)</span></a></td></tr>
<tr><td style="background-color:#2e2535; text-align: center; padding: 0px 6px 0px 6px;"><a class="menuu" href="#999"><span style="text-align: center; font-size:18px;">Janine Shepherd: «Διαλυμένο σώμα δεν σημαίνει διαλυμένη προσωπικότητα»</span></a></td></tr>
<tr><td style="background-color:#2e2535; text-align: center; padding: 0px 6px 0px 6px;"><a class="menuu" href="#888"><span style="text-align: center; font-size:18px;">«ΠΙΣΤΕΥΕ ΚΑΙ ΜΗ ΕΡΕΥΝΑ;»</span></a></td></tr>
<tr><td style="background-color:#2e2535; text-align: center; padding: 0px 6px 0px 6px;"><a class="menuu" href="#1010"><span style="text-align: center; font-size:18px;">Ιωάννης Ρωμανίδης: Μη δέχεσαι και μη απορρίπτεις ... </span></a></td></tr>
</tbody></table></center>
</div>
</br>
<div style="text-align:center;">Η πίστη είναι μια πολύ σημαντική ικανότητα-δύναμη της ανθρώπινης αυτοσυνειδησίας. Ο εγκέφαλος έχει την τάση να προσαρμόζεται σε αυτά που έχει επιλέξει ο άνθρωπος να πιστεύει. Ο αστροφυσικός, επίκουρος καθηγητής του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, <big><b>Μάνος Δανέζης</b></big>, εξηγεί ότι όταν ο άνθρωπος μάθει να πιστεύει ότι κάτι είναι αδύνατον να συμβεί υπάρχει περίπτωση να φτάσει να μην βλέπει πραγματικά γεγονότα που συμβαίνουν μπροστά στα μάτια του. Η αμερικανίδα γιατρός <big><b>Lissa Rankin</b></big> μιλάει στο Tedx για το placebo και το nocebo, τη δυνατότητα δηλαδή που έχει ο άνθρωπος να αυτοθεραπεύεται ή και να αρρωσταίνει, με μόνο εφόδιο την πίστη. Ο ψυχίατρος <big><b>Θεόδωρος Δασκαλόπουλος</b></big> γράφει επίσης για το φαινόμενο placebo/nocebo. Τον περιορισμό του οπτικού πεδίου που προκαλεί η βεβαιότητα, η έπαρση του «ξερόλα» γνώριζε κι ο Σωκράτης και πρόκρινε το <big><b>«Έν οίδα ότι ουδέν οίδα»</b></big> ώστε να υπάρχει αυξημένη πιθανότητα να αναγνωρίσει το καινούργιο. Ο ψυχίατρος <big><b>Ιωάννης Αυγουστάτος</b></big> μιλάει για τη δύναμη του νου που ενεργοποιεί ή μπλοκάρει το ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπου. Ο κορυφαίος θεωρητικός φυσικός και ακαδημαϊκός <big><b>Δημήτρης Νανόπουλος</b></big> παρουσιάζει κάποιες παράξενες συνέπειες της θεωρίας των Υπερχορδών. Μπορεί η ακρόαση ομιλίας του <big><b>Νίκου Γ. Πεντζίκη</b></big> να θεραπεύσει κρυολόγημα; <big><b>«ΠΙΣΤΕΥΕ ΚΑΙ ΜΗ ΕΡΕΥΝΑ»;</b></big> «ΠΙΣΤΕΥΕ ΚΑΙ ΜΗ, ΕΡΕΥΝΑ»; Ή μήπως οφείλει να προηγείται η γνώση; Τι μας διδάσκει η ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ;</div>
Ιω
</br>
<a name="111"></a>
<h2 style="background-color:#4f405c;" height:14px;"> </h2>
</br>
<table id="menuu" border="0" cellspacing="1" cellpadding="6" background="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCUWq7luPfebWANVRNIFt1fuebfSZimkX24Ki8EAkAqBMbIPRIJMcbIFuO4kURWUruJB53Gp5NZ0_R42gMwiJPO9zMoPOyGdYnB4F47tkhrDHIfAppMQl2hS1i8DglzKjRwAkLict_0K7i/s1600/tablebg.gif" cellpadding="0" width="100%">
<tr bgcolor="#f1efd1"><td>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size:82px; font-family:'Palatino Linotype', 'Book Antiqua', Palatino, serif; line-height:70px; padding-bottom:6px; padding-top:-20px; padding-left: 8px; padding-right: 8px; margin-right:4px; margin-left:0px; margin-top:4px; background-color:#2e2535; color:#f7f6ee; float: left;"><b>1</b></span> Απόσπασμα από την ομιλία του <a href="http://www.manosdanezis.gr/" target="_blank">Μάνου Δανέζη</a> στο ΑΠΘ με θέμα: «Η ψευδαίσθηση των αισθήσεων» (<a href="https://www.youtube.com/watch?v=2phIpRW3A28" target="_blank">https://www.youtube.com/</a>) Στα πλαίσια του εξαμηνιαίου βιωματικού εργαστηρίου με τίτλο «Η Ειρηνική Επανάσταση: Από την εκπαίδευση του οφέλους, στην Παιδεία του Βάθους» που πραγματοποιείται από το Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών της Πολυτεχνικής Σχολής Α.Π.Θ., δόθηκε μία διάλεξη από τον καθ. κ. Μάνο Δανέζη με θέμα: «Η ψευδαίσθηση των αισθήσεων» (Σάββατο 18 Ιουνίου 2011). Η αντίστοιχη παρουσίαση σε powerpoint: <a href="http://goo.gl/Fc8SN" target="_blank">danezis_APTH_2011_06_18.ppt</a>.</div>
<p style="text-align: justify;">Επίσης απόσπασμα από την εκπομπή του Μάνου Δανέζη και του Στράτου Θεοδοσίου: <a href="https://www.youtube.com/watch?v=HZeIeE2GDpA" target="_blank">«Το Σύμπαν που αγάπησα»</a>.</p>
<h1 align="center" style="font-size:20px;"><a name="111"></a>Βιβλιοθήκη λογοκρισίας </br>«σωστού-λάθους»</h1>
<center><iframe width="560" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/dZziJ0LKy_o" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></center>
<img src="http://www.manosdanezis.gr/images/stories/edanezis1.jpg" align="right" width="280" />΄
<p style="text-align: justify;"> «<strong>Από τότε που ο άνθρωπος είναι έμβρυο μέσα στη κοιλιά της μητέρας του δημιουργεί μέσα του μια τράπεζα πληροφοριών που του λέει τι είναι σωστό, κοινωνικά σωστό και τι είναι κοινωνικά απαράδεκτο</strong>. Αυτή η διαπαιδαγώγηση του ανθρώπου και του μυαλού του συνεχίζεται όταν γεννηθεί το παιδί. Ρωτάει το παιδί τι χρώμα έχει το καρπούζι, πράσινο, ή κόκκινο μέσα; Λέει το παιδί: Μπλε! Τρώει ένα μπερντάκι ξύλο και συνειδητοποιεί ότι αυτό που βλέπει, ότι και να βλέπει θα το λέει κόκκινο.</p>
<p style="text-align: justify;">»Με τον τρόπο αυτό όταν ξεπεράσουμε μια συγκεκριμένη ηλικία αυτή η βιβλιοθήκη των σωστών πραγμάτων που διαμορφώνεται από την κοινωνία το τι είναι σωστό) μεγαλώνει πολύ. Αυτό σημαίνει το εξής: ότι <strong>αν το μάτι μου, το αυτί μου, ή κάποια αίσθηση μου προσλάβει ενέργεια, προτού την πάει στον εγκέφαλο να τη μετασχηματίσει σε εικόνα ή ήχο ή οτιδήποτε άλλο, περνάει μέσα από αυτή τη βιβλιοθήκη, μέσα από αυτό τον σκληρό δίσκο. Εάν περιέχεται σαν πληροφορία αυτή η μορφή, το σχήμα, ο ήχος ή οτιδήποτε, τότε αφήνεται να περάσει στον εγκέφαλο και να σχηματοποιηθεί. Εάν δεν υπάρχει μέσα στον εγκέφαλο μας, υπάρχει νοητική λογοκρισία και απορρίπτεται και δεν αντιλαμβανόμαστε τίποτα</strong>. Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν μέσω αυτής της φυσιολογικής λογοκρισίας μόνο ότι μας έχει μάθει μία κοινωνία με την ευρύτερη έννοια, ότι είναι political και social corect. Ότι είναι σωστό σύμφωνα με τη δομή της κοινωνίας.</p>
<p style="text-align: justify;">»Ένα παράδειγμα που δίνει ο Έριχ Φρομ: Πήγε μια ομάδα επιστημόνων σε ένα χωριό της Αφρικής, απομονωμένο δεν είχαν δει ποτέ τους ... και προσπαθούσανε να τους μάθουν κανόνες υγιεινής ... σκεφτήκαν και είπαν να τους δείξουμε μια ταινία που έχει όλους τους κανόνες υγιεινής μέσα ... να τους εντυπωσιάσουμε, έτσι ώστε να κάνουν όσα τους έχουμε πει. Στείσαν το πανί, βάλαν την γεννήτρια του ρεύματος, αρχίσαν να δείχνουν την ταινία, οι άνθρωποι κάτω, οι αφρικανοί, ούτε κοιτάγαν το πανί, ήταν σαν να μην υπάρχει τίποτα, μιλάγαν μεταξύ τους, ξαφνικά, στη μέση της ταινίας, όλο το χωριό γυρνάει κοιτάει την οθόνη και μετά ξαναμιλάγαν μεταξύ τους σαν να μη συνέβαινε τίποτα. Τελείωσε η ταινία και τους ρωτάνε οι επιστήμονες τι συνέβη. <strong>Οι άνθρωποι αυτοί δεν έβλεπαν τίποτα, βλέπαν ένα άσπρο πανί, η φυσιολογία τους ήταν διαμορφωμένη με τέτοιο τρόπο ώστε να μη μπορούν να βλέπουν επίπεδες εικόνες, ... στη μέση της ταινίας είδαν να περνάει μία κότα, την κότα την είδαν όλοι</strong>.</p>
<p style="text-align: justify;">»... περνά από τη βιβλιοθήκης τους αυτή η διαδοχή των εικόνων, δεν υπάρχει μέσα στη βιβλιοθήκη τους, απορρίπτεται και φεύγει, πετιέται. Άρα καταλαβαίνετε <strong>έναν όγκο πληροφοριών των απορρίπτουμε γιατί η κοινωνία μέσα στην οποία ζούμε μας έχει δημιουργήσει αυτή τη βιβλιοθήκη που απορρίπτει γεγονότα τα οποία θεωρεί έξω από την λογική, έξω από τη φιλοσοφία του ορθού</strong>».</p>
</br>
</br>
<h1 align="center" style="font-size:20px;">Απόσπασμα από την εκπομπή του Μάνου Δανέζη </br>και του Στράτου Θεοδοσίου: </br><a href="https://www.youtube.com/watch?v=HZeIeE2GDpA" target="_blank">«Το Σύμπαν που αγάπησα».</a></h1>
<center><iframe width="560" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/IDyGeSqMaSY" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></center>
<p style="text-align: justify;">«Για να μπορέσει να αφυπνιστεί ο ΝΟΥΣ θα πρέπει να αλλάξει ολόκληρη η πολιτισμική λογική της Δυτικής κοινωνίας. Ένας άνθρωπος ο οποίος από τα πρώτα βήματα της ζωής του μαθαίνει ότι πραγματικό είναι μόνο ότι αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις του, όταν φθάνει 20 ετών, όλα αυτά τα οποία λέμε, το καταλαβαίνουμε όλοι μας, του φαίνονται εξωπραγματικά, δύσκολα. Όλα αυτά τα πράγματα δεν είναι δύσκολα, απλά βρίσκονται έξω από μία σκληρά δομημένη κοινωνική λογική.</p>
<p style="text-align: justify;">»Να δώσω ένα παράδειγμα: Εάν πριν μερικές εκατοντάδες χρόνια κάποιος έλεγε ότι η ΓΗ είναι σφαιρική θα γέλαγε ο κόσμος. Υπήρχαν διάσημοι επιστήμονες, ακαδημαϊκοί, καθηγητές πανεπιστημίου που έλεγαν ..μα δεν είναι δυνατόν να είναι σφαιρική η ΓΗ γιατί ο άνθρωπος που είναι από κάτω θα πέσει. Και πως μπορεί να κρατιέται στις άκρες χωρίς να μπορεί να πέσει. Αυτά ήταν μια επιστημονική λογική που βίωνε ο καθημερινός άνθρωπος, και έλεγε με βεβαιότητα ….μα για όνομα του Θεού …η Γη είναι επίπεδη…. Και όμως η Γη δεν είναι επίπεδη . Ήταν επίπεδη γιατί ο νους του ανθρώπου δεν είχε συλλάβει ένα σύνολο νόμων που θα επέτρεπαν σε μια σφαίρα να κατοικείται από ανθρώπους.</p>
<p style="text-align: justify;">»Υπήρχε μια δεύτερη λογική , που έλεγε, ότι είναι βαρύτερο από τον αέρα δεν μπορεί να πετάξει. Αυτή ήταν μια πανεπιστημιακή λογική, μία επιστημονική λογική, και όμως το αεροπλάνο πέταξε. Εδώ δεν καταλαβαίνω αυτή την επιστημονική λογική, και εδώ θα πρέπει να προσέξουμε…… Καλά αυτοί τότε οι επιστήμονες δεν είχαν τουφεκίσει ποτέ… ξέρω εγώ… δεν είχαν σαϊτέψει ένα πουλί; … Και δεν είχαν δει ότι το πουλί είναι πολύ πιο βαρύ από τον αέρα; Για να καταλάβετε ότι και οι επιστήμονες μες το δόγμα τους πολλές φορές γίνονται τυφλοί. Και ενώ είχαν στα χέρια τους ένα πουλί που πετάει πολύ βαρύτερο από τον αέρα έμπαιναν στο αμφιθέατρο μέσα και έλεγαν τίποτα δεν μπορεί να πετάξει αν είναι πιο βαρύ από τον αέρα. Ας προσέξουμε λοιπόν αυτή τη δομημένη λογική, τη στείρα λογική, που δεν αφήνει το μυαλό να πετάξει σε καινούργιους ορίζοντες γνώσεις».</p>
</td></tr></table>
</br>
<a name="222"></a>
<h2 style="background-color:#4f405c;" height:14px;"> </h2>
</br>
<table id="menuu" border="0" cellspacing="1" cellpadding="6" background="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCUWq7luPfebWANVRNIFt1fuebfSZimkX24Ki8EAkAqBMbIPRIJMcbIFuO4kURWUruJB53Gp5NZ0_R42gMwiJPO9zMoPOyGdYnB4F47tkhrDHIfAppMQl2hS1i8DglzKjRwAkLict_0K7i/s1600/tablebg.gif" cellpadding="0" width="100%">
<tr bgcolor="#f1efd1"><td>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size:82px; font-family:'Palatino Linotype', 'Book Antiqua', Palatino, serif; line-height:70px; padding-bottom:6px; padding-top:-20px; padding-left: 8px; padding-right: 8px; margin-right:4px; margin-left:0px; margin-top:4px; background-color:#2e2535; color:#f7f6ee; float: left;"><b>2</b></span> Αποσπάσματα από ομιλία της γιατρού <a href="http://lissarankin.com/about" target="_blank">Lissa Rankin</a>, New York Times bestselling συγγραφέα των βιβλίων: <a href="http://mindovermedicinebook.com" target="_blank">«Mind Over Medicine»</a>, <a href="http://thefearcurebook.com" target="_blank">«The Fear Cure»</a>, και <a href="http://theanatomyofacalling.com" target="_blank">«The Anatomy of a Calling»</a> με τίτλο: «Is there scientific proof we can heal ourselves?» - «Υπάρχουν επιστημονικές αποδείξεις ότι μπορούμε να αυτοθεραπευτούμε;»</div>
<center><iframe width="560" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/yLMJAZM8WXI" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></center>
<img src="http://lissarankin.com/wp-content/uploads/2013/04/MOM-final-cover1.png" align="right" width="280" />
<p style="text-align: justify;"> «<b>Μπορεί το μυαλό να θεραπεύσει το σώμα;</b> Και αν ναι, υπάρχουν κάποια επιστημονικά στοιχεία για να πείσουν τους δύσπιστους γιατρούς σαν εμένα; Αυτά τα ερωτήματα τροφοδότησαν τα τελευταία χρόνια την έρευνά μου και αυτό που ανακάλυψα είναι πως <b>η επιστημονική κοινότητα, το ιατρικό κατεστημένο, αποδεικνύει εδώ και πάνω από 50 χρόνια, πως το μυαλό μπορεί να θεραπεύσει το σώμα</b>. <big><b>Το ονομάζουμε «επίδραση του εικονικού φαρμάκου - placebo»</b></big>. Και προσπαθούμε να το ξεγελάσουμε για δεκαετίες. (Γέλια) Η επίδραση του εικονικού φαρμάκου είναι ένα αγκάθι για το ιατρικό κατεστημένο. Είναι μια άβολη αλήθεια που χώνεται μέσα στην προσπάθεια για νέες θεραπείες και νέα χειρουργεία στο ιατρικό κατεστημένο. Οπότε είναι ένα πρόβλημα! Θεωρητικά. Όμως πιστεύω πως αυτό είναι μια καλή είδηση. <big><b>Η επίδραση του εικονικού φαρμάκου είναι εξαιρετική είδηση. Επειδή είναι απτή απόδειξη πως το σώμα εμπεριέχει εκ γενετής μηχανισμούς αυτό-ίασης που μπορούν να προκαλέσουν απίστευτα πράγματα στο σώμα.</b></big> .... Mια βάση δεδομένων που καταρτίστηκε από το Ινστιτούτο Νοητικών Επιστημών (<a href="http://noetic.org/about/overview" target="_blank">The Institute of Noetic Sciences</a>) με περισσότερες από 3500 μελέτες στην ιατρική βιβλιογραφία ασθενών που καλυτέρευσαν από φαινομενικά «ανίατες» ασθένειες. Νομίζετε πως υπάρχουν ανίατες ασθένειες; Ορκίζομαι πως αν δείτε αυτή τη βάση δεδομένων, θα τρελαθείτε. Βρίσκονται τα πάντα εκεί. Καρκίνοι στο 4ο στάδιο που εξαφανίστηκαν χωρίς θεραπεία. Ασθενείς θετικοί στον ιό HIV που έγιναν αρνητικοί. Καρδιοπάθειες, ανεπάρκεια νεφρών, διαβήτης, υψηλή πίεση, ασθένειες του θυρεοειδούς, αυτοάνοσα νοσήματα, εξαφανίστηκαν. ... Και δεν είναι μόνο στο μυαλό, «Ω! Αισθάνονται απλώς καλύτερα, σκέφτονται καλύτερα». Δεν είναι αυτό. Είναι η φυσιολογία τους, που είναι μετρήσιμο. Μπορείς να δεις πραγματικά τι συμβαίνει στο σώμα. Για παράδειγμα, ασθενείς που λάμβαναν εικονικά φάρμακα βρέθηκαν πως είχαν έλκη που θεραπεύτηκαν, έντερα με λιγότερες φλεγμονές, βρόγχους που διαστέλλονταν, κρεατοελιές που εξαφανίζονταν, κύτταρα που έμοιαζαν αλλιώς κάτω από το μικροσκόπιο. Είναι αποδείξιμο, συμβαίνει στο σώμα, παρ' όλο που αρχικά προκλήθηκε από το μυαλό. Οπότε, όταν τα βλέπεις αυτά... Κάποιες από τις μελέτες είναι απλά καταπληκτικές. Παίρνεις μερικούς φαλακρούς, τους δίνεις εικονικά φάρμακα. Βγάζουν μαλλιά! (Γέλια) Συμβαίνει και το αντίθετο, οπότε αν δώσετε σε κάποιους ένα εικονικό φάρμακο και τους πείτε πως είναι χημειοθεραπεία, κάνουν εμετούς και χάνουν τα μαλλιά τους. Οπότε αυτό πράγματι συμβαίνει στο σώμα. ... Το σώμα μπορεί να αυτοθεραπευτεί. Το σώμα έχει εκ γενετής φυσικούς μηχανισμούς αποκατάστασης. ... Στην ουσία, χρειαζόμαστε ένα υγιές μυαλό. ... Τι συμβαίνει στον εγκέφαλο που κάνει το σώμα να αλλάξει; Αυτό είναι που με συνεπαίρνει. Ανακάλυψα πως ο εγκέφαλος επικοινωνεί με όλα τα κύτταρα στο σώμα μέσω των ορμονών και των νευροδιαβιβαστών. Για παράδειγμα, αν έχετε μια αρνητική σκέψη, ή πεποίθηση, ή ένα αίσθημα στον εγκέφαλο, ο εγκέφαλος το λαμβάνει αυτό σαν απειλή. Κάτι δεν πάει καλά. Αν αισθάνεστε μοναξιά ή απαισιοδοξία, η δουλειά δεν πάει καλά, βρίσκεστε σε μια τοξική σχέση, η αμυγδαλή σας λέει, «Απειλή! Απειλή!» και ενεργοποιεί τον υποθάλαμο που συνομιλεί με την υπόφυση, που επικοινωνεί με τα επινεφρίδια και τα επινεφρίδια αρχίζουν να εκκρίνουν ορμόνες κατά του άγχους όπως κορτιζόλη, νορεπινεφρίνη, επινεφρίνη. Ενεργοποιεί αυτό που ο Γουόλτερ Κένεθ στο Χάρβαρντ αποκαλεί αντίδραση στο άγχος, που ενεργοποιεί το συμπαθητικό νευρικό σύστημα, και σας βάζει σε θέση μάχης ή φυγής, η οποία είναι προσαρμοστική, είναι προστατευτική, εάν τρέχετε να ξεφύγετε από ένα λιοντάρι του βουνού. ... Όταν εμφανίζεται η αντίδραση χαλάρωσης, η αντίδραση στο άγχος απενεργοποιείται και ενεργοποιείται το παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα και οι θεραπευτικές ορμόνες όπως η οξυτοκίνη, η ντοπαμίνη, τα νιτρικά οξείδια και οι ενδορφίνες, γεμίζουν το σώμα και ξεπλένουν κάθε κύτταρο του σώματος. Το πιο καταπληκτικό με αυτό για μένα, είναι πως αυτοί οι φυσικοί μηχανισμοί αυτοθεραπείας που όλοι έχουμε, ενεργοποιούνται μόνο όταν το νευρικό σύστημα είναι ήρεμο. Οπότε, όταν έχετε αντιδράσεις άγχους, όλοι αυτοί οι φυσικοί μηχανισμοί αυτοθεραπείας απενεργοποιούνται. Οπότε, αν το σκεφτείτε αυτό, πρέπει να αρχίσετε να αναρωτιέστε, «Πώς μπορώ να αρχίσω να αλλάζω την ισορροπία στο σώμα μου;» ... Υπάρχουν πολλές απλές, ευχάριστες δραστηριότητες που ενεργοποιούν αντιδράσεις χαλάρωσης και αυτές έχουν αποδειχτεί στην ιατρική βιβλιογραφία. Οπότε μπορείτε να διαλογιστείτε, να εκφραστείτε δημιουργικά να κάνετε μασάζ, γιόγκα ή τάι τσι, μπορείτε να βγείτε με φίλους, να κάνετε μια εργασία που αγαπάτε, να κάνετε σεξ, να γελάσετε, να ασκηθείτε, να παίξετε με ζώα.»</p>
<p style="text-align: right; font-size:12px;">(Πηγή: <a href="https://www.youtube.com/watch?v=LWQfe__fNbs">Lissa Rankin: «Is there scientific proof we can heal ourselves?»</a>)</p>
</td></tr></table>
</br>
<a name="333"></a>
<h2 style="background-color:#4f405c;" height:14px;"> </h2>
</br>
<table id="menuu" border="0" cellspacing="1" cellpadding="6" background="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCUWq7luPfebWANVRNIFt1fuebfSZimkX24Ki8EAkAqBMbIPRIJMcbIFuO4kURWUruJB53Gp5NZ0_R42gMwiJPO9zMoPOyGdYnB4F47tkhrDHIfAppMQl2hS1i8DglzKjRwAkLict_0K7i/s1600/tablebg.gif" cellpadding="0" width="100%">
<tr bgcolor="#f1efd1"><td>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size:82px; font-family:'Palatino Linotype', 'Book Antiqua', Palatino, serif; line-height:70px; padding-bottom:6px; padding-top:-20px; padding-left: 8px; padding-right: 8px; margin-right:4px; margin-left:0px; margin-top:4px; background-color:#2e2535; color:#f7f6ee; float: left;"><b>3</b></span> Τον όρο <strong>placebo</strong> χρησιμοποίησε για πρώτη φορά στην Ιατρική ο Henry K. Beecher, το 1955. <strong><u>Placebo</u></strong><u> στα Λατινικά σημαίνει <strong>«Θα ευχαριστήσω»</strong></u>. Στον αντίποδα του placebo υπάρχει το <strong>nocebo</strong>, όταν δηλαδή τα συμπτώματα αδικαιολόγητα χειροτερεύουν. <strong><u>Nocebo</u></strong><u> στα Λατινικά σημαίνει <strong>«Θα βλάψω»</strong></u>.</div>
<p style="text-align: justify;">Όταν θέλουν να μετρήσουν την αποτελεσματικότητα ενός φαρμάκου, χωρίζουν τους ανθρώπους σε δύο τυχαίες ομάδες. Η μία ομάδα λαμβάνει το πραγματικό φάρμακο, ενώ η άλλη μια ουδέτερη ουσία πχ. <strong>χάπια από αλεύρι, ζάχαρη</strong> κλπ. <strong>που ονομάζονται </strong><strong>placebo</strong>. Κανένα φάρμακο δεν παίρνει άδεια κυκλοφορίας αν δεν αποδειχθεί ότι έχει ισχυρότερη δράση από το placebo.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Στην κατάθλιψη το </strong><strong>placebo</strong> βελτιώνει την κατάσταση των ασθενών σε ποσοστό 30% - 40% και παρατηρούνται αλλαγές στη δραστηριότητα του προμετωπιαίου φλοιού του εγκεφάλου, πράγμα που δείχνει ότι το placebo δρα πραγματικά στον εγκέφαλο.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Στη θεραπεία του πόνου με </strong><strong>placebo</strong> υπάρχουν ιδιαίτερα ψηλά ποσοστά. Αντιδρούν καλά σε θεραπεία με placebo οι πονοκέφαλοι, ο πόνος του στομάχου, το άσθμα, οι αλλεργίες, το άγχος. Αναφέρονται μελέτες με <u>αποτελεσματικότητα της ομάδας </u><u>placebo έως και 80%, αλλά η μέση τιμή είναι το <strong>40%</strong></u>. <strong>Στη Γερμανία</strong> ομάδα <strong>placebo για θεραπεία πόνου στο έλκος</strong>, βελτιώθηκε έως και <strong>70%</strong>. Αντίθετα <strong>στη Βραζιλία</strong>, το ίδιο ποσοστό δεν ξεπέρασε το <strong>7%</strong>. Οι μεν σέβονται και πιστεύουν την Ιατρική οι δε μάλλον όχι.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Στον αθλητισμό</strong>, το American Council on Exercise, με τη βοήθεια του University of Wisconsin, La Crosse, έκανε μια πρόσφατη μελέτη για την επίδραση του οξυγονωμένου νερού στην ταχύτητα των δρομέων. Με έκπληξη κατέγραψαν ότι <strong>το 84% των αθλητών που νόμιζαν ότι έπιναν οξυγονωμένο νερό, ήταν ταχύτεροι</strong>.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Η δύναμη του </strong><strong>placebo έχει να κάνει με την αυτοσυνειδησία του ανθρώπου, με την «συνείδηση του εαυτού»</strong>. Σε περιπτώσεις καταστροφής του νεοφλοιού (η εξωτερική και πιο πρόσφατη εξελικτικά στοιβάδα του εγκεφάλου), το placebo δεν δρα. Στη σχιζοφρένεια που χαρακτηρίζεται από αλλοίωση της εικόνας του εαυτού πάλι το placebo δεν δρα. </p>
<p style="text-align: right; font-size:12px;">(Πηγή: <a href="http://psi-gr.tripod.com/myst_pla.pdf">Ψυχίατρος, Θεόδωρος Π. Δασκαλόπουλος </a>)</p>
</br>
</br>
</br>
<p style="text-align: justify;">Ένα σκεύασμα από ζάχαρη και αλεύρι μπορεί να μας θεραπεύσει και μόνο επειδή το πιστεύουμε. Η πίστη όμως έχει και την αρνητική της πλευρά. <strong>Απ΄ τη μια έχουμε <u>την πίστη </u>ότι θα μας ωφελήσει (placebo) ένα φάρμακο και από την άλλη ότι θα μας βλάψει (nocebo) ένα φάρμακο και γενικότερα μια ενέργεια, μια κίνηση, μια επαφή, οτιδήποτε</strong>. Βέβαια, κανείς δεν θέλει εύκολα να παραδεχτεί ότι υπάρχει το nocebo. Το κρύβουμε στη ζωή μας. Δεν λέμε ότι μόνοι μας προκαλέσαμε την συμφορά, την αναποδιά, ένα δυσάρεστο συναίσθημα, <strong><u>θέλουμε πάντα να φταίνε οι άλλοι </u></strong>γύρω μας, τρίτοι παράγοντες, το σύστημα, η μόλυνση, τα κινητά.</p>
<p style="text-align: justify;">Δεν είμαστε όλοι το ίδιο επιρρεπείς στο φαινόμενο nocebo. Εκείνοι που υποφέρουν περισσότερο είναι οι αγχώδεις. Κι αυτό έχει μετρηθεί με επιστημονικό τρόπο. <strong>Όσοι έχουν άγχος περισσότερο ή λιγότερο περιμένουν να συμβούν τα χειρότερα σε κάποιους τομείς της ζωής τους</strong>. Όταν λοιπόν περιμένεις να συμβεί το χειρότερο, <strong>τότε θα συμβεί </strong>και θα το αποδώσεις στην επίδραση του φαρμάκου που σου έδωσε ο γιατρός, στο καυσαέριο, στο σύμπαν, κάπου. Λόγω του άγχους έχουν την τάση να περιμένουν τα δυσάρεστα – αυτό, άλλωστε, είναι η πάθησή τους - και τελικά τους συμβαίνουν, έχοντας πραγματικά συμπτώματα ή πραγματικό πόνο. <strong>Οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι ψεύτες, υποφέρουν πραγματικά</strong>.</p>
<p style="text-align: justify;"><u>Μη διαβάζετε τη λίστα με τις παρενέργειες</u>. Συμβαίνει συχνά κάποιος να έχει διαβάσει το χαρτί με τις παρενέργειες και να επηρεαστεί.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Ένα χαρακτηριστικό πείραμα έγινε το 2008 στην Ιταλία</strong>, με εθελοντές από τρεις πόλεις στο βορά, τον νότο και τα κεντρικά της χώρας. Τρεις ψυχίατροι- ερευνητές συντόνισαν τις προσπάθειές τους δίνοντας σε 90 συνολικά άτομα ένα χάπι λέγοντας τους ότι θέλουν να μελετήσουν τις επιδράσεις του στη δηλητηρίαση. Το χάπι ήταν placebo, αλευράκι και ζαχαρίτσα. Είπαν λοιπόν στους εθελοντές ότι ενδεχομένως να είχαν κάποιες παρενέργειες, όπως εμετό. <strong>Ο 1 στους 3 έκανε όντως εμετό</strong>.</p>
<p style="text-align: justify;">Τα τελευταία χρόνια γίνονται πιο προχωρημένα πειράματα για να μάθουμε τι συμβαίνει στις βαθύτερες στιβάδες του εγκεφάλου. Ωστόσο, ακόμη, ως προς τη μοριακή εξήγηση του φαινομένου μπορούμε μόνο να υποθέσουμε γενικά πράγματα:</p>
<p style="text-align: justify;">Ως προς το <strong>placebo</strong>, <u>ως προς τη θετική εξέλιξη μιας υποβολής, μιας πίστης</u>, μάλλον παίζει ρόλο το σύστημα των ενδορφινών, των ενδογενών οπιούχων, που εκκρίνονται στον εγκέφαλο. Είναι ένα σύστημα που εκκρίνει καναβινοειδή ακριβώς ίδια μ΄ αυτά που έχει η μαριχουάνα, που σημαίνει ότι <strong>όταν έχουμε έντονη άσκηση, οργασμό, θρησκευτική έκσταση, ή βαθιά πίστη σε κάτι, το απολαμβάνει ο εγκέφαλος</strong>, αφού εκκρίνονται αυτές οι ουσίες. Ως προς το <strong>nocebo</strong>, μάλλον ενεργοποιείται ένας νευροδιαβιβαστής, η χολοκυστεΐνη, η οποία προάγει την αίσθηση του πόνου και γενικότερα μιας δυσφορίας.</p>
<p style="text-align: justify;">Είναι πολύ δύσκολο να αποφύγει κανείς τις παγίδες του πολιτισμού. Δεν θα μπορούσα εύκολα να πω τρόπους για να αποφύγει κανείς το nocebo, είναι μια ολόκληρη στάση ζωής. Να μην επιτρέπεις να περνάει μέσα σου το οτιδήποτε άκριτα. Η πολύπλευρη και βαθιά γνώση σε πολλά θέματα υπερασπίζει τον άνθρωπο απέναντι στον πολιτισμό. Αλλά ποτέ δεν θα είναι κανείς τόσο ισχυρός ώστε να μην επιτρέψει σε τίποτα να τον βλάψει. Πάντα το φαινόμενο nocebo θα ασκεί την επιρροή του όσο υπάρχει η έννοια του πολιτισμού. Γιατί πολιτισμός σημαίνει ντρεσάρισμα (εξάσκηση ζώου ώστε να εκτελεί εντολές - η αυστηρή και πειθαρχημένη εκπαίδευση), απαγορεύσεις, και κανόνες για να ζήσουμε ομαδικά.</p>
<p style="text-align: right; font-size:12px;">(Πηγή: <a href="http://psi-gr.tripod.com/nocebo.html">Ψυχίατρος, Θεόδωρος Π. Δασκαλόπουλος </a>)</p>
</td></tr></table>
<a name="444"></a>
<h2 style="background-color:#4f405c;" height:14px;"> </h2>
</br>
<table id="menuu" border="0" cellspacing="1" cellpadding="6" background="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCUWq7luPfebWANVRNIFt1fuebfSZimkX24Ki8EAkAqBMbIPRIJMcbIFuO4kURWUruJB53Gp5NZ0_R42gMwiJPO9zMoPOyGdYnB4F47tkhrDHIfAppMQl2hS1i8DglzKjRwAkLict_0K7i/s1600/tablebg.gif" cellpadding="0" width="100%">
<tr bgcolor="#f1efd1"><td>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size:82px; font-family:'Palatino Linotype', 'Book Antiqua', Palatino, serif; line-height:70px; padding-bottom:6px; padding-top:-20px; padding-left: 8px; padding-right: 8px; margin-right:4px; margin-left:0px; margin-top:4px; background-color:#2e2535; color:#f7f6ee; float: left;"><b>4</b></span> <center><span style="text-align: center; font-size:22px; font-weight:bold;">«ΕΝ ΟΙΔΑ ΟΤΙ ΟΥΔΕΝ ΟΙΔΑ»</span></center> Την άνοιξη του 2012, μετά το σχολείο ήθελε να αγοράσω, από έναν φίλο, ενάμισο κιλό γράπα (τσίπουρο χωρίς γλυκάνισο). Το άδειο μπουκάλι βρισκόταν στο πορτ-μπαγκάζ ενός Hyundai Accent το οποίο όμως χρησιμοποιούσε η σύζυγος για να πηγαίνει στο δικό της σχολείο.</div>
<img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" align="right" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBHzocytei8xjmP0Q_ZKeYNs8vimOsNeKhY1vHaR3xBBmb4w3lLqJxtuW5Fu3dEIMSU9Q_MVI41v4BpbvQRI8RKS5PYru9Cho5OZ418qUrUCOUejZfWFyq8O7VDBCl2DTFVglZqjE0mXKz/s1600/grapa.jpg" style="cursor: pointer; display: block; margin: 0px auto; text-align: left; margin-top: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 0px;" />
<p style="text-align: justify;">Αυτός κυκλοφορούσε με ένα Hyundai Atos. Το πρωί η σύζυγος, είχε ενημερώσει ότι θα πάει στο σχολείο της με τα πόδια. Όταν ήρθε ξεκίνησε όμως να φύγει και ο ίδιος του δεν θυμόταν την ενημέρωση, και σκέφτηκε να πάει στο σχολείο της, εκεί που το παρκάρει συνήθως και να πάρει το άδειο μπουκάλι. Κατέβηκε κάτω. Στην πυλωτή παρκάρουν το Accent και 5 μέτρα πιο έξω το Atos. <b>Πέρασε δίπλα από το Accent(!) πήγε στο Atos</b>. Είδε κάτω ένα μισογεμάτο μπουκαλάκι νερό, είπε να πάει να το πετάξει εκεί που βάζει η καθαρίστρια τα σκουπίδια στη πυλωτή. Το μέρος εκείνο είναι δίπλα στο Accent. Άδειασε το νερό από το μπουκαλάκι πίσω από το Accent(!), <b>ξαναπέρασε δίπλα από το Accent(!), πέταξε το μπουκαλάκι στα σκουπίδα και αφού πέρασε πάλι δίπλα από το Accent(!)</b> μπήκε στο Atos κι έφυγε. Μόνο μετά που δεν βρήκε έξω από το ςχολείο της συζύγου παρκαρισμένο το Accent του ήρθε η εικόνα της πυλωτής με το Accent!!! Επέστρεψε και πήρε το μπουκάλι για το τσίπουρο.</p>
<img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" align="center" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8Uzv8mluhZs8Bu2-xTDE5Uy-qf3CURCq5jR6eXmktybCPBZEheQdLu0mUfWGh_9ncAgMNb5hCT4f17vSN7DRvoWNfmrzTTJgNREv5syLnyWxt4NNKWZvBfZKV3dXG37vy1A7nBxMZm6XD/s1600/accent-atosan.gif" width="580" style="cursor: pointer; display: block; margin: 0px auto; text-align: left; margin-top: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 0px;" />
<img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" align="left" src="http://www.votegreece.gr/wp-content/uploads/2011/02/Philosophers-Socrates.jpg" style="cursor: pointer; display: block; margin: 0px auto; text-align: left; margin-top: 0px; margin-left: 0px; margin-bottom: 0px;" /><p style="text-align: justify;">Ότι θέλει βλέπει το μυαλό μας. Αυτό φαίνεται είχε καταλάβει και ο Σωκράτης κι έλεγε: “Έν οίδα ότι ουδέν οίδα”. Μόνο αν ο θνητός είναι έτοιμος να σβήσει αυτά που ΞΕΡΕΙ υπάρχει πιθανότητα να μπορεί να ΒΛΕΠΕΙ, να μπορεί ΝΑ ΠΑΡΑΤΗΡΕΙ. </p>
<p style="text-align: justify;">“Έν οίδα ότι ουδέν οίδα”, “ένα ξέρω ότι τίποτα δεν ξέρω” έλεγε ο Σωκράτης, όχι επειδή δεν ήξερε τίποτε, αλλά, επειδή ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΛΕΠΕΙ. Γιατί όταν ξέρω, δεν βλέπω καθαρά, βλέπω μέσα από χρωματιστά γυαλιά κι ενώ το χαρτί είναι άσπρο εγώ, αν έχω πράσινα γυαλιά, το βλέπω πράσινο. Μπορεί να περάσω τρεις φορές δίπλα από ολόκληρο αμάξι, αλλά, επειδή ΞΕΡΩ ότι δεν είναι εκεί … να ΜΗΝ ΤΟ ΒΛΕΠΩ. <b>Στα μάτια μου μπροστά να είναι και να μην το βλέπω!!!</b> Και αν αυτό μπορεί να μου συμβεί με ολόκληρο αμάξι, που υπάρχει πραγματικά δίπλα μου, πόσο πιο επικίνδυνο είναι να συμβεί με <b>θεωρητικές ιδέες, απόψεις, γνώμες, δογματισμούς, “πιστεύω”</b> ... </p>
<p style="text-align: justify;">“Ένα ξέρω ότι τίποτα δεν ξέρω”, δηλαδή, θα παίρνω τις αποφάσεις μου, θα κάμνω τις επιλογές μου χρησιμοποιώντας τις όποιες απόψεις μου, το οικοδόμημα της όποιας κοσμοθεωρίας μου, αλλά ταυτόχρονα, σχεδόν να το έχω γκρεμίσει, ώστε να μπορώ να παρατηρήσω, να δω και να αξιολογήσω κάτι καινούργιο που θα εμφανιστεί, όσο κι αυτό δεν συμφωνεί με τις μέχρι τότε απόψεις μου.</p>
<br />
<p style="text-align: justify;">Ο Βιτγκενστάιν είχε πει: <b>«αυτό που εμποδίζει την επικοινωνία δεν είναι η απουσία της ευφυΐας αλλά η παρουσία της έπαρσης»</b>. Είναι τέχνη το να ακούς και να καταλαβαίνεις τι θέλει να πει ο άλλος. Συνήθως οι άνθρωποι καταλαβαίνουμε «ότι θέλουμε», ότι μας υποβάλλουν οι προκαταλήψεις μας. Για να υπάρξει αυξημένη πιθανότητα για κατανόηση χρειάζεται να συμβεί ένας μικρός θάνατος, ίσως όχι και τόσο μικρός, ο θάνατος του Εαυτού, η απαλλαγή από τα δεδομένα ΜΟΥ, αυτό που εννοούσε ο Σωκράτης όταν έλεγε: “ένα ξέρω ότι τίποτα δεν ξέρω”, παρά του ότι μπορεί να γνωρίζω πολλά, να έχω προπονηθεί στην “εποχή”, στο να ξεπερνάω τις απόψεις και θέσεις μου και να είμαι ανοιχτός και γνωρίσω, να δω, κάτι καινούργιο. Τότε αρχίζουν να λειτουργούν τα ΑΥΤΙΑ, συμβαίνει επικοινωνία, αρμονία, χορός.</p>
</td></tr></table>
<a name="555"></a>
<h2 style="background-color:#4f405c;" height:14px;"> </h2>
</br>
<table id="menuu" border="0" cellspacing="1" cellpadding="6" background="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCUWq7luPfebWANVRNIFt1fuebfSZimkX24Ki8EAkAqBMbIPRIJMcbIFuO4kURWUruJB53Gp5NZ0_R42gMwiJPO9zMoPOyGdYnB4F47tkhrDHIfAppMQl2hS1i8DglzKjRwAkLict_0K7i/s1600/tablebg.gif" cellpadding="0" width="100%">
<tr bgcolor="#f1efd1"><td>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size:82px; font-family:'Palatino Linotype', 'Book Antiqua', Palatino, serif; line-height:70px; padding-bottom:6px; padding-top:-20px; padding-left: 8px; padding-right: 8px; margin-right:4px; margin-left:0px; margin-top:4px; background-color:#2e2535; color:#f7f6ee; float: left;"><b>5</b></span> <center><span style="text-align: center; font-size:22px; font-weight:bold;">«Η δύναμη του νου»</br>(Ψυχίατρος, Ιωάννης Αυγουστάτος)</span></center> </div>
</br>
<center><iframe width="560" height="315" src="https://drive.google.com/file/d/0B5vmA9HpPOYQbWt2ZWlnaGI1LUU/preview" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></center>
</td></tr></table>
</br>
<a name="666"></a>
<h2 style="background-color:#4f405c;" height:14px;"> </h2>
</br>
<table id="menuu" border="0" cellspacing="1" cellpadding="6" background="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCUWq7luPfebWANVRNIFt1fuebfSZimkX24Ki8EAkAqBMbIPRIJMcbIFuO4kURWUruJB53Gp5NZ0_R42gMwiJPO9zMoPOyGdYnB4F47tkhrDHIfAppMQl2hS1i8DglzKjRwAkLict_0K7i/s1600/tablebg.gif" cellpadding="0" width="100%">
<tr bgcolor="#f1efd1"><td>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size:82px; font-family:'Palatino Linotype', 'Book Antiqua', Palatino, serif; line-height:70px; padding-bottom:6px; padding-top:-20px; padding-left: 8px; padding-right: 8px; margin-right:4px; margin-left:0px; margin-top:4px; background-color:#2e2535; color:#f7f6ee; float: left;"><b>6</b></span> <center><span style="text-align: center; font-size:22px; font-weight:bold;">Θεωρία των Υπερχορδών-Πολυσύμπαν</br>(Φυσικός, Δημήτρης Νανόπουλος)</span></center> </div>
</br>
<center><iframe width="560" height="315" src="https://drive.google.com/file/d/0B5vmA9HpPOYQS05odTN5OUpCTzA/preview" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></center>
</br>
</td></tr></table>
</br>
<table id="menuu" border="0" cellspacing="1" cellpadding="6" background="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCUWq7luPfebWANVRNIFt1fuebfSZimkX24Ki8EAkAqBMbIPRIJMcbIFuO4kURWUruJB53Gp5NZ0_R42gMwiJPO9zMoPOyGdYnB4F47tkhrDHIfAppMQl2hS1i8DglzKjRwAkLict_0K7i/s1600/tablebg.gif" cellpadding="0" width="100%">
<tr bgcolor="#f1efd1"><td>
<p style="text-align: justify;">«Η ύλη στο σύμπαν φτιάχνεται από θετική ενέργεια. ... Η κινητική ενέργεια ή η ενέργεια της μάζας είναι πάντα θετική, αλλά η ενέργεια της έλξης, από τη βαρύτητα ή τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία, είναι αρνητική. ... Η αρνητική ενέργεια βαρύτητας αντισταθμίζει ακριβώς τη θετική ενέργεια που αντιπροσωπεύεται από την ύλη. Έτσι η συνολική ενέργεια του σύμπαντος είναι μηδέν! ... Οι αστρονόμοι μπορούν να μετρήσουν τις μάζες των γαλαξιών, της μέσης απόστασης που τους χωρίζει, και των ταχυτήτων που απομακρύνονται. Αν βάλουμε αυτούς τους αριθμούς σε έναν τύπο, τότε παράγεται μια ποσότητα που μερικοί φυσικοί έχουν ερμηνεύσει ως συνολική ενέργεια του σύμπαντος.»</p>
<p style="text-align: right; font-size:12px;">(Πηγή: <a href="http://www.physics4u.gr/articles/2006/vacuum_fluctuations_universe.html">Διακυμάνσεις του Κενού και η Προέλευση του Σύμπαντος</a>)</p>
</td></tr></table>
</br>
<a name="777"></a>
<h2 style="background-color:#4f405c;" height:14px;"> </h2>
</br>
<table id="menuu" border="0" cellspacing="1" cellpadding="6" background="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCUWq7luPfebWANVRNIFt1fuebfSZimkX24Ki8EAkAqBMbIPRIJMcbIFuO4kURWUruJB53Gp5NZ0_R42gMwiJPO9zMoPOyGdYnB4F47tkhrDHIfAppMQl2hS1i8DglzKjRwAkLict_0K7i/s1600/tablebg.gif" cellpadding="0" width="100%">
<tr bgcolor="#f1efd1"><td>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size:82px; font-family:'Palatino Linotype', 'Book Antiqua', Palatino, serif; line-height:70px; padding-bottom:6px; padding-top:-20px; padding-left: 8px; padding-right: 8px; margin-right:4px; margin-left:0px; margin-top:4px; background-color:#2e2535; color:#f7f6ee; float: left;"><b>7</b></span> <center><span style="text-align: center; font-size:22px; font-weight:bold;">«Περί Μεταφοράς»</br>(Νίκου Γ. Πεντζίκη)</span></center> Κατά το ακαδημαϊκό έτος 1979-1980 φοιτητής της Θεολογικής του Α.Π.Θ. προσήλθε στη σχολή, σε σπουδαστήριο της Θεολογικής, για να παρακολουθήσει επιλεγόμενο του Μαντζαρίδη. Ο φοιτητής μας νοσούσε από έντονο κρυολόγημα. Πονοκέφαλος, πόνοι στους μυς, κομμάρα, προβλήματα στο αναπνευστικό. Την καθορισμένη ώρα μπαίνει στο σπουδαστήριο ο Μαντζαρίδης με τον Νίκο Γαβριήλ Πεντζίκη. Είχε φέρει τον κυρ-Νίκο να μιλήσει στους φοιτητές του επιλεγόμενου. Ο φοιτητής μας, πριν λίγους μήνες είχε γνωρίσει τον Πεντζίκη και ήταν ενθουσιασμένος με τον συνειρμικό τρόπο ομιλίας του, χανόταν να τον ακούει. </div>
<p style="text-align: justify;">Ο κυρ-Νίκος άρχισε να μιλά Περί Μεταφοράς. Πως και αν, είναι δυνατόν κατά τη διάρκεια ομιλίας ή με γραπτό λόγο, να γίνει μεταφορά όχι μόνο πληροφορίας αλλά και βιώματος, δηλαδή μύηση του ακροατή, του αναγνώστη, στα βιώματα που έζησε ο εκφέρων τον λόγο. Τελικό διάγγελμα: «Πρέπει το άμεσο ερωτικό συναίσθημα να γίνει ερωτικό αίσθημα». Να φύγει δηλαδή από τη μέση αυτό το άτιμο το ΕΓΩ ώστε να υπάρχει αυξημένη πιθανότητα ο λόγος να είναι καθολικός και όχι ιδιωτικός ο λόγος που εκφέρεται και αν και τα αυτιά του ακροατή είναι όσο το δυνατόν απαλλαγμένα από το ίδιο το ΕΓΩ που ότι θέλει ακούει, τότε ίσως γίνει το θαύμα και μυηθεί ο ακροατής στο βίωμα, στην εμπειρία για την οποία ομιλεί ο ομιλών. Πάνω λοιπόν που εξαγγέλλει το διάγγελμα ο κυρ-Νίκος: «Πρέπει το άμεσο ερωτικό συναίσθημα να γίνει ερωτικό αίσθημα», σηκώνει το χέρι νεαρή φοιτήτρια και ρωτά: Και πώς μπορεί να γίνει αυτό; -«Σ' αρέσουν οι χυλόπιτες; Τρώγοντας χυλόπιτες»! .... Αρκεί να μη βαρυστομαχιάσει ο άμαθος οργανισμός και έχουμε δυσπεψίες, καταθλίψεις ή τάσεις αυτοχειρίας. Τέλος πάντων, όταν μετά από μία και μισή ώρα τελείωσε η ομιλία και ήρθε εις εαυτόν ο ακροατής μας παρατήρησε ότι «Ω! Του θαύματος» είχε περάσει το κρυολόγημα με τους πόνους του και τις λοιπές παρενέργειες! Η προσηλωμένη ακρόαση είχε κουρδίσει το κορμί, είχε συντονίσει το αποσυντονισμένο σώμα και είχε επιτρέψει στο παροπλισμένο ανοσοποιητικό σύστημα και πάρει την ρεβάνς και πετύχει την αυτοΐαση του ταλαιπωρημένου σαρκίου του φοιτητή μας.</p>
<div style="text-align: center;">Περισσότερα για τον Νίκο Γαβριήλ Πεντζίκη:<br>
<a href="https://dip88.blogspot.gr/2010/08/166-2008.html" target="_blank">Ο Ν. Γ. Πεντζίκης στο «ΤΡΙΤΟ ΜΑΤΙ» (τ.166 Δεκέμβριος 2008)
<img alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSXLViny3rCablk7YOjy2KTO37fQmMeDlkMkn2zP6ZdypAlcLsPUs1vjYdBqq7CCVI-oUFPD7TPofcSpf8Bq2suEZRsMpAaktI0kagP1Nsujp57C4jDPKDQt4riHKPEV_992FUjiLurAuJ/s1600/331_62b.jpg" style="cursor: pointer; display: block; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; margin: 0px auto; text-align: center; width:588px;
" align="middle" border="0"></a></div>
</td></tr></table>
<br />
<a name="999"></a>
<h2 style="background-color:#4f405c;" height:14px;"> </h2>
</br>
<table id="menuu" border="0" cellspacing="1" cellpadding="6" background="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCUWq7luPfebWANVRNIFt1fuebfSZimkX24Ki8EAkAqBMbIPRIJMcbIFuO4kURWUruJB53Gp5NZ0_R42gMwiJPO9zMoPOyGdYnB4F47tkhrDHIfAppMQl2hS1i8DglzKjRwAkLict_0K7i/s1600/tablebg.gif" cellpadding="0" width="100%">
<tr bgcolor="#f1efd1"><td>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size:82px; font-family:'Palatino Linotype', 'Book Antiqua', Palatino, serif; line-height:70px; padding-bottom:6px; padding-top:-20px; padding-left: 8px; padding-right: 8px; margin-right:4px; margin-left:0px; margin-top:4px; background-color:#2e2535; color:#f7f6ee; float: left;"><b>8</b></span> <center><span style="text-align: center; font-size:22px; font-weight:bold;">Janine Shepherd: «Διαλυμένο σώμα δεν σημαίνει διαλυμένη προσωπικότητα»</span></center> Η αθλήτρια του σκι αντοχής Τζανίν Σέπαρντ ήλπιζε να κερδίσει ένα Ολυμπιακό μετάλλιο - μέχρι που την χτύπησε ένα φορτηγό στην διάρκεια προπόνησης με ποδήλατο. Μοιράζεται μαζί μας μια δυνατή ιστορία για τις ανθρώπινες δυνατότητες για ανάρρωση. Το μήνυμά της: δεν είσαι το σώμα σου, και το να εγκαταλείψεις τα παλιά σου όνειρα μπορεί να επιτρέψει σε καινούργια να γεννηθούν. </div>
<center><iframe width="560" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/_ltDJynTduY" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></center>
<br>
<div style="text-align: center;">Το κείμενο των υπότιτλων:</div>
<p style="text-align: justify;">Η ζωή είναι οι ευκαιρίες, να τις δημιουργείς και να τις ενστερνίζεσαι, και για μένα, αυτό ήταν το όνειρο των Ολυμπιακών. Αυτό με προσδιόριζε. Αυτή ήταν η ευτυχία μου. Ως αθλήτρια του σκι αντοχής και μέλος της ομάδας σκι της Αυστραλίας είχα στόχο τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς. Ήμουν με το ποδήλατο για προπόνηση με τους συναθλητές μου. Καθώς ανεβαίναμε προς τα θεαματικά Μπλε Βουνά δυτικά του Σίδνεϊ ήταν η τέλεια φθινοπωρινή μέρα: λιακάδα, η μυρωδιά του ευκαλύπτου και ένα όνειρο. Η ζωή ήταν ωραία. Κάναμε ποδήλατο περίπου πεντέμισι ώρες όταν φτάσαμε στο μέρος της διαδρομής που λάτρευα, δηλαδή στους λόφους, επειδή λατρεύω τους λόφους. Σηκώθηκα από τη σέλα του ποδηλάτου μου και άρχισα να πιέζω τα πόδια μου, και καθώς ρουφούσα τον κρύο βουνίσιο αέρα, τον ένιωθα να μου καίει τους πνεύμονες, και σήκωσα τα μάτια για να δω τον ήλιο να λάμπει στο πρόσωπό μου. </p>
<p style="text-align: justify;">Και τότε όλα σκοτείνιασαν. Πού βρισκόμουν; Τι συνέβαινε; Το σώμα μου πονούσε αφάνταστα. Με είχε χτυπήσει ένα φορτηγό που ερχόταν με μεγάλη ταχύτητα μόλις 10 λεπτά πριν τελειώσω τη βόλτα. Μεταφέρθηκα με ελικόπτερο από τον τόπο του ατυχήματος σε μια μεγάλη μονάδα ειδικευμένη στην σπονδυλική στήλη στο Σίδνεϊ. Είχα εκτεταμένα τραύματα και βρισκόμουν σε κρίσιμη κατάσταση. Είχα σπάσει το λαιμό μου και την πλάτη μου σε έξι σημεία. Έσπασα πέντε πλευρά στην αριστερή πλευρά. Έσπασα το δεξί μου χέρι. Έσπασα την κλείδα μου. Έσπασα μερικά οστά στα πέλματα. Ολόκληρη η δεξιά μου πλευρά ήταν μια ανοιχτή πληγή, γεμάτη χαλίκια. Το κεφάλι μου ήταν ανοιχτό στο μέτωπο, ανυψωμένο προς τα πίσω, αποκαλύπτοντας το κρανίο. Είχα κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις. Είχα εσωτερικά τραύματα. Είχα τεράστια απώλεια αίματος. Μάλιστα, έχασα πέντε λίτρα αίμα, δηλαδή όσο έχει ένας άνθρωπος του μεγέθους μου. Μέχρι να φτάσει το ελικόπτερο στο Νοσοκομείο Πρινς Χένρι στο Σίδνεϊ, η πίεσή μου ήταν στο 40. Ήταν μια πραγματικά άσχημη μέρα. </p>
<p style="text-align: justify;">Για πάνω από 10 μέρες, παρέπαια ανάμεσα σε δυο διαστάσεις. Είχα συνείδηση ότι ήμουν στο σώμα μου, αλλά και ότι ήμουν έξω από το σώμα μου, κάπου αλλού, παρακολουθώντας από πάνω λες και αυτό συνέβαινε σε κάποιον άλλο. Γιατί να θέλω να επιστρέψω σ' ένα σώμα που ήταν τόσο διαλυμένο; Υπήρχε όμως μια φωνή που μου έλεγε: «Έλα, μείνε μαζί μου». «Όχι. Είναι πολύ δύσκολο». «Έλα. Αυτή είναι η ευκαιρία μας». «Όχι. Αυτό το σώμα είναι διαλυμένο. Δεν μπορεί πλέον να μ' εξυπηρετήσει». «Έλα. Μείνε μαζί μου. Μπορούμε να τα καταφέρουμε. Μπορούμε να τα καταφέρουμε μαζί». Βρισκόμουν σε δίλημμα. Ήξερα ότι αν δεν επέστρεφα στο σώμα μου, θα έπρεπε να φύγω απ' αυτόν τον κόσμο για πάντα. Ήταν ο αγώνας της ζωής μου. </p>
<p style="text-align: justify;">Μετά από 10 μέρες, πήρα την απόφαση να επιστρέψω στο σώμα μου, και σταμάτησε η εσωτερική αιμορραγία. Το επόμενο ζήτημα ήταν κατά πόσο θα ξαναπερπατούσα, γιατί από τη μέση και κάτω ήμουν παράλυτη. Είπαν στους γονείς μου, το σπάσιμο στο λαιμό ήταν ένα σταθερό κάταγμα, αλλά η πλάτη ήταν τελείως συντετριμμένη. Ο πρώτος οσφυϊκός σπόνδυλος ήταν σαν να είχες ρίξει ένα φιστίκι, να το πάτησες, και να το έκανες χίλια κομμάτια. Έπρεπε να κάνω εγχείριση. Μ' έβαλαν σ΄ ένα ρυθμιστή θέσης στο χειρουργείο. Με άνοιξαν, κυριολεκτικά με άνοιξαν στα δύο, έχω μια ουλή που πάει γύρω-γύρω σ' όλο μου το σώμα. Μάζεψαν όσα περισσότερα σπασμένα οστά μπορούσαν απ΄ όσα είχαν σφηνωθεί στο νωτιαίο μυελό. Αφαίρεσαν δύο από τα σπασμένα μου πλευρά και ξαναφτιάξανε την πλάτη μου, τον πρώτο οσφυϊκό σπόνδυλο, τον ξαναέφτιαξαν, έβγαλαν άλλο ένα σπασμένο πλευρό, ένωσαν τον 12ο θωρακικό σπόνδυλο με τον 1ο και 2ο οσφυϊκό. Έπειτα με έραψαν. Το ράψιμο κράτησε μία ώρα. </p>
<p style="text-align: justify;">Ξύπνησα στην εντατική και οι γιατροί ήταν πραγματικά ενθουσιασμένοι που είχε πετύχει η εγχείρηση επειδή σ' αυτό το στάδιο κινούσα λίγο ένα από τα δύο μεγάλα δάχτυλα των ποδιών, και σκέφτηκα: «Ωραία, θα πάω στους Ολυμπιακούς!» Δεν είχα ιδέα. Αυτό το πράγμα συμβαίνει σε κάποιον άλλο, σίγουρα όχι σε μένα. Τότε όμως ήρθε η γιατρός από πάνω μου και μου είπε, «Τζανίν, η εγχείρηση πέτυχε και μαζέψαμε όσα περισσότερα οστά μπορούσαμε από τον νωτιαίο μυελό σου, αλλά η βλάβη είναι μόνιμη. Τα νεύρα του κεντρικού συστήματος δεν επιδέχονται θεραπείας. Είσαι όπως λέμε μερικώς παραπληγική και θα έχεις όλα τα τραύματα που συνοδεύουν αυτή την κατάσταση. Δεν αισθάνεσαι τίποτα από τη μέση και κάτω, και το πολύ πολύ να ανακτήσεις το 10 με 20 τοις εκατό. Θα έχεις εσωτερικά τραύματα για το υπόλοιπο της ζωής σου. Θα πρέπει να χρησιμοποιείς καθετήρα για το υπόλοιπο της ζωής σου. Κι αν ξαναπερπατήσεις, αυτό θα γίνει με μηχανική υποστήριξη. Κι έπειτα είπε, «Τζανίν, θα πρέπει να ξανασκεφτείς οτιδήποτε κάνεις στη ζωή σου, επειδή δεν θα μπορέσεις να ξανακάνεις τα ίδια πράγματα όπως πριν». </p>
<p style="text-align: justify;">Προσπάθησα να συνειδητοποιήσω τι έλεγε. Εγώ ήμουν αθλήτρια. Αυτό ήξερα. Μόνο αυτό έκανα. Αν δεν μπορούσα να κάνω αυτό, τι θα μπορούσα να κάνω; Και το ερώτημα που έθεσα στον εαυτό μου ήταν, αν δεν μπορούσα να κάνω αυτό, τότε ποια ήμουν; </p>
<p style="text-align: justify;">Με μετέφεραν από την εντατική στη μονάδα σπονδυλικής στήλης. Ήμουν ξαπλωμένη σ' ένα λεπτό, σκληρό ορθοπεδικό κρεβάτι. Δεν κινούσα τα πόδια μου. Φορούσα σφιχτές κάλτσες για να προλάβουν τη θρόμβωση. Το ένα μου χέρι ήταν σε γύψο, το άλλο χέρι με τους ορούς. Φορούσα αυχενικό κολάρο και είχα σάκους άμμου σε κάθε πλευρά στο κεφάλι μου και έβλεπα τον κόσμο μου μέσα από ένα καθρέφτη που κρεμόταν πάνω από το κεφάλι μου. Μοιραζόμουν τον θάλαμο με άλλα πέντε άτομα, και το καταπληκτικό ήταν ότι επειδή ήμαστε όλοι ξαπλωμένοι παράλυτοι στον θάλαμο νωτιαίου μυελού, δεν ξέραμε πώς ήταν η φάτσα μας. Πόσο καταπληκτικό είναι αυτό; Πόσο συχνά στην ζωή κάνετε φίλους, χωρίς προκαταλήψεις, απλώς βασισμένοι στο πνεύμα; Δεν υπήρχαν επιφανειακές συζητήσεις καθώς μοιραζόμασταν τις μύχιες σκέψεις μας, τους φόβους μας, και τις ελπίδες μας για μια ζωή πέρα από το νοσοκομείο. </p>
<p style="text-align: justify;">Θυμάμαι μια νύχτα, μπήκε ένας νοσηλευτής, ο Τζόναθαν, μ' ένα σωρό πλαστικά καλαμάκια. Έβαλε ένα μάτσο πάνω στον καθένα μας και είπε, «Αρχίστε να τα ενώνετε.» Λοιπόν, δεν είχαμε και πολλά πράγματα να κάνουμε στον θάλαμο, κι έτσι το κάναμε. Όταν τελειώσαμε, πήγε γύρω-γύρω σιωπηρά και ένωσε όλα τα καλαμάκια μέχρι που κύκλωσαν όλο τον θάλαμο, και έπειτα είπε, «Εντάξει, παιδιά, κρατήστε τα καλαμάκια σας». Το κάναμε. Και είπε, «Εντάξει. Τώρα είμαστε όλοι συνδεδεμένοι». Καθώς τα κρατούσαμε και αναπνέαμε όλοι μαζί, ξέραμε ότι δεν ήμασταν μόνοι μας σ' αυτό το ταξίδι. Ακόμα κι όταν ήμουν ξαπλωμένη παράλυτη στο θάλαμο, υπήρχαν στιγμές απίστευτου βάθους και πλούτου, αυθεντικότητας και στενής επαφής που δεν είχα ποτέ μου ξανανιώσει. Όλοι μας ξέραμε πως όταν φεύγαμε από τον θάλαμο δεν θα ήμασταν ποτέ ξανά οι ίδιοι. </p>
<p style="text-align: justify;">Μετά από έξι μήνες, ήρθε ο καιρός να πάω σπίτι. Θυμάμαι τον μπαμπά μου να με βγάζει με το αναπηρικό καροτσάκι, τυλιγμένη σε ολόσωμο γύψο, και να νιώθω για πρώτη φορά τον ήλιο στο πρόσωπό μου. Τον ρούφηξα και σκέφτηκα, πώς μπορούσα παλιά να τον θεωρώ δεδομένο; Ένιωσα τόσο ευγνώμων που ζούσα. Πριν φύγω, όμως, από το νοσοκομείο, η προϊσταμένη μου είχε πει, «Τζανίν, θέλω να είσαι έτοιμη, επειδή όταν πας σπίτι, κάτι θα συμβεί». Είπα, «Τι;» Μου είπε, «Θα πάθεις κατάθλιψη». Είπα, «Όχι, εγώ, όχι η Τζανίν η Μηχανή», που ήταν το παρατσούκλι μου. Είπε, «Κι όμως, επειδή, βλέπεις, συμβαίνει σε όλους. Στην πτέρυγα του νωτιαίου μυελού αυτό είναι φυσιολογικό. Είσαι σε αναπηρικό καροτσάκι. Αυτό είναι φυσιολογικό. Αλλά θα γυρίσεις σπίτι και θα διαπιστώσεις πόσο διαφορετική είναι η ζωή». </p>
<p style="text-align: justify;">Γύρισα σπίτι και κάτι έγινε. Συνειδητοποίησα ότι η Αδελφή Σαμ είχε δίκιο. Έπαθα κατάθλιψη. Ήμουν στο αναπηρικό καροτσάκι. Δεν ένιωθα τίποτα από τη μέση και κάτω, ήμουν συνδεδεμένη μ' ένα καθετήρα. Δεν μπορούσα να περπατήσω. Είχα χάσει πολύ βάρος στο νοσοκομείο και τώρα ζύγιζα περίπου 40 κιλά. Ήθελα να τα παρατήσω. Το μόνο που ήθελα ήταν να βάλω τα αθλητικά μου και να βγω έξω τρέχοντας. Ήθελα πίσω την παλιά μου ζωή. Ήθελα πίσω το σώμα μου. Θυμάμαι τη μαμά μου να κάθεται στην άκρη του κρεβατιού μου, και να λέει, «Αναρωτιέμαι αν θα ξαναγίνει καλή η ζωή μας». και σκεφτόμουν, «Πώς είναι δυνατόν; Επειδή έχω χάσει όλα όσα είχαν αξία για μένα, όλα για τα οποία είχα κοπιάσει. Πάνε». Και αναρωτιόμουν, «Γιατί σ' εμένα; Γιατί σ' εμένα;» </p>
<p style="text-align: justify;">Τότε θυμήθηκα τους φίλους μου που ήταν ακόμα στο νοσοκομείο, ειδικά τη Μαρία. Η Μαρία είχε πάθει τροχαίο, και ξύπνησε την ημέρα των δέκατων έκτων γενεθλίων της για να μάθει ότι ήταν τετραπληγική, δεν κινείτο από το λαιμό και κάτω, είχε πάθει ζημιά στις φωνητικές χορδές της και δε μπορούσε να μιλήσει. Μου είπαν, «Θα σε μεταφέρουμε δίπλα της επειδή νομίζουμε ότι θα της κάνεις καλό». Ανησυχούσα. Δεν ήξερα πώς θ' αντιδρούσα που θα ήμουν δίπλα της. Ήξερα ότι θα ήταν πρόκληση, αλλά ουσιαστικά ήταν ευλογία, επειδή η Μαρία πάντα χαμογελούσε. Ήταν πάντα χαρούμενη και ακόμα κι όταν άρχισε να ξαναμιλάει, αν και ήταν δύσκολο να την καταλάβεις, ποτέ δεν παραπονιόταν, ούτε μια φορά. Αναρωτιόμουν πού είχε βρει αυτή την ικανότητα να τα αποδέχεται όλα. Συνειδητοποίησα ότι δεν ήταν απλώς η δική μου ζωή. Ήταν η ίδια η ζωή. Συνειδητοποίησα ότι δεν ήταν απλώς ο δικός μου πόνος. Ήταν ο πόνος όλων. </p>
<p style="text-align: justify;">Τότε κατάλαβα, όπως και πριν, ότι είχα επιλογή. Μπορούσα να συνεχίσω να παλεύω ή μπορούσα να παραιτηθώ και ν' αποδεχτώ όχι μόνο το σώμα μου αλλά τις συνθήκες της ζωής μου. και τότε σταμάτησα να ρωτάω, «Γιατί σ' εμένα;» Άρχισα να ρωτάω, «Γιατί όχι σ' εμένα;» Έπειτα σκέφτηκα, ίσως το να βρεθεί κανείς στον πάτο είναι ουσιαστικά το καλύτερο μέρος για ν' αρχίσεις. Ποτέ πριν δεν με θεωρούσα δημιουργικό άτομο. Ήμουν αθλήτρια. Το σώμα μου ήταν μια μηχανή. Τώρα όμως θα ξεκινούσα το πιο δημιουργικό εγχείρημα που μπορεί κανείς να ξεκινήσει: να ξαναχτίσεις τη ζωή σου. Παρόλο που δεν είχα ιδέα τι θα έκανα, μέσα σ' αυτή την αβεβαιότητα ήρθε η αίσθηση ελευθερίας. Δεν ήμουν πλέον δεσμευμένη σε ένα καθορισμένο μονοπάτι. Ήμουν ελεύθερη να εξερευνήσω τις ατελείωτες δυνατότητες της ζωής. </p>
<p style="text-align: justify;">Αυτή η διαπίστωση θα μου άλλαζε τη ζωή. Καθώς καθόμουν σπίτι στο καροτσάκι μέσα στον ολόσωμο γύψο, πέρασε από πάνω ένα αεροπλάνο και κοίταξα ψηλά, και σκέφτηκα, «Αυτό είναι!» Αν δεν μπορώ να περπατήσω, τότε μπορώ κάλλιστα να πετάξω». Είπα, «Μαμά, θα μάθω να πετάω». Μου είπε, «Ωραία, χρυσό μου». Είπα, «Δώσε μου το χρυσό οδηγό». Μου έδωσε τον κατάλογο, τηλεφώνησα στην αερολέσχη έκανα κράτηση, είπα ότι ήθελα να κλείσω για μια πτήση. Είπαν, «Πότε θέλετε να έρθετε;» Είπα, «Πρέπει να βρω κάποιο φίλο να με φέρει επειδή δεν μπορώ να οδηγήσω. Ούτε μπορώ να περπατήσω. Υπάρχει πρόβλημα;» Έκανα κράτηση, και μερικές εβδομάδες αργότερα ο φίλος μου ο Κρις και η μαμά μου με πήγαν στο αεροδρόμιο, ένα λιπόσαρκο σώμα μέσα σε γύψο φορώντας μια φαρδιά φόρμα. Σίγουρα δεν έμοιαζα με τον ιδανικό υποψήφιο για την άδεια πιλότου. Κρατιέμαι από τον πάγκο επειδή δεν μπορώ να σταθώ όρθια. Είπα, «Γεια, ήρθα για το μάθημα πτήσης». Με κοίταξαν κι έτρεξαν πίσω για να τραβήξουν κλήρο. «Εσύ θα την πάρεις». « Όχι, όχι, εσύ θα την πάρεις». Τελικά βγαίνει έξω ένας τύπος. Μου λέει, «Γεια, είμαι ο Άντριου και θα σε πάω για πτήση.» Εγώ λέω, «Καταπληκτικά». </p>
<p style="text-align: justify;">Με οδήγησαν πιο κάτω, με πήγαν στον διάδρομο απογείωσης, και εκεί υπήρχε ένα κόκκινο, άσπρο και μπλε αεροπλάνο. Ήταν πανέμορφο. Με ανέβασαν στο πιλοτήριο. Έπρεπε να με περάσουν από το φτερό για να με βάλουν στο πιλοτήριο. Με κάθισαν. Παντού υπάρχουν κουμπιά και καντράν. Λέω, «Πωπώ, πώς ξέρετε τι κάνουν όλα αυτά τα κουμπιά και καντράν;» Ο Άντριου, ο εκπαιδευτής, μπήκε μπροστά κι έβαλε μπροστά το αεροπλάνο. Είπε, «Θέλεις να δοκιμάσεις την τροχοδρόμηση;» Γι' αυτή χρησιμοποιείς τα πόδια σου για να ελέγξεις τα πεντάλ του πηδαλίου για να κινήσεις το αεροπλάνο στο έδαφος. Είπα, «Όχι, δεν μπορώ να χρησιμοποιήσω τα πόδια μου». Είπε, «Ω». Είπα, «Αλλά μπορώ να χρησιμοποιήσω τα χέρια μου,» και είπε, «Εντάξει». Έτσι βγήκε στον διάδρομο και ανέβασε ισχύ. Καθώς απογειωνόμασταν, και οι τροχοί ανέβαιναν από τον διάδρομο και ήμασταν στον αέρα, είχα την πιο απίστευτη αίσθηση ελευθερίας. Μου είπε ο Άντριου, καθώς ανεβήκαμε πάνω από την εκπαιδευτική περιοχή, «Βλέπεις το βουνό εκεί πέρα;» Είπα, «Ναι». Είπε, «Λοιπόν, πάρε το πηδάλιο, και πήγαινε προς το βουνό». Καθώς σήκωσα τα μάτια, διαπίστωσα ότι έδειχνε τα Μπλε Βουνά εκεί που είχε αρχίσει το ταξίδι. </p>
<p style="text-align: justify;">Πήρα το πηδάλιο και πετούσα. Ήμουν πολύ πολύ μακριά από τον θάλαμο του νοσοκομείου, και τότε κατάλαβα ότι θα γινόμουν πιλότος. Δεν είχα ιδέα πώς θα περνούσα τις ιατρικές εξετάσεις. Όμως θ' ανησυχούσα γι' αυτό αργότερα, επειδή εκείνη τη στιγμή είχα ένα όνειρο. Έτσι πήγα σπίτι, έβγαλα ένα εκπαιδευτικό ημερολόγιο και έφτιαξα ένα σχέδιο. Έκανα εξάσκηση στο περπάτημα όσο πιο πολύ μπορούσα, και πήγαμε από το σημείο που με κρατούσαν δύο στο να με κρατάει ένας μέχρι που μπορούσα να περπατάω γύρω από τα έπιπλα αρκεί να μην ήταν πολύ μακριά το ένα από το άλλο. Έπειτα έκανα μεγάλη πρόοδο σε σημείο που μπορούσα να περπατάω στο σπίτι, ενώ κρατιόμουν από τους τοίχους, έτσι, και η μαμά είπε ότι με ακολουθούσε διαρκώς, σκουπίζοντας τ' αποτυπώματά μου. Τουλάχιστον ήξερε πάντα πού ήμουν. </p>
<p style="text-align: justify;">Ενώ, λοιπόν, οι γιατροί συνέχισαν τις εγχειρήσεις και συναρμολόγησαν πάλι το σώμα μου, άρχισα να μελετάω τα θεωρητικά, και τελικά, είναι εκπληκτικό, πέρασα τα ιατρικά τεστ, και μου έδωσαν το πράσινο φως για να πετάξω. Περνούσα κάθε στιγμή στην σχολή της αερολέσχης, μακριά από την άνεσή μου, όλοι αυτοί οι νέοι που ήθελαν να γίνουν πιλότοι της Κουάντας, και μετά εγώ με τον γύψο μου στην αρχή, κι έπειτα με την μεταλλική υποστήριξη, τις φαρδουλές φόρμες, τη σακούλα με τα φάρμακα και τους καθετήρες και το κούτσαμά μου, και με κοίταζαν και σκέφτονταν, «Ποιον κοροϊδεύει; Ποτέ δεν θα τα καταφέρει». Μερικές φορές το σκεφτόμουν κι εγώ. Αλλά δεν μ' ένοιαζε, επειδή τώρα υπήρχε κάτι μέσα μου που έκαιγε και ξεπερνούσε τα τραύματά μου. </p>
<p style="text-align: justify;">Οι μικροί στόχοι με κρατούσαν στην προσπάθεια, και τελικά πήρα την άδειά μου του πιλότου, κι έπειτα έμαθα να πλοηγώ, κι έπειτα πήγα βόλτα τους φίλους μου στην Αυστραλία. Έπειτα έμαθα να πετάω δικινητήρια και πήρα τον βαθμό για δικινητήρια. Έπειτα έμαθα να πιλοτάρω με άσχημο καιρό όπως και με καλό καιρό και πήρα τον βαθμό των οργάνων. Έπειτα πήρα άδεια για επιβατικά αεροπλάνα. Μετά πήρα την άδεια του εκπαιδευτή. Έπειτα βρέθηκα στην ίδια σχολή όπου κι εγώ είχα κάνει το πρώτο μου μάθημα, διδάσκοντας άλλους πώς να πετάνε, σε λιγότερο από 18 μήνες αφού βγήκα από το νοσοκομείο. Έπειτα σκέφτηκα, «Γιατί να σταματήσω εκεί;» Γιατί να μην μάθω να πετάω ανάποδα;» Το έκανα, έμαθα να πετάω ανάποδα και έγινα εκπαιδεύτρια ακροβατικής αεροπλοΐας. </p>
<p style="text-align: justify;">Η μαμά και ο μπαμπάς; Ποτέ δεν ήρθαν για πτήση. Τότε, όμως, ήμουν σίγουρη ότι αν και το σώμα μου μπορεί να είναι περιορισμένο το πνεύμα μου ήταν ασταμάτητο. Ο φιλόσοφος Λάο Τσου κάποτε είπε, «Όταν εγκαταλείψεις το ποιος είσαι, γίνεσαι αυτό που ίσως να γινόσουν». Τώρα ξέρω ότι μόνο όταν εγκατέλειψα αυτό που νόμιζα ότι ήμουν κατάφερα να δημιουργήσω μια εντελώς καινούρια ζωή. Μόνο όταν άφησα τη ζωή που νόμιζα ότι θα έπρεπε να έχω, κατάφερα να αποδεχτώ τη ζωή που με περίμενε. Τώρα ξέρω ότι η αληθινή μου δύναμη ποτέ δεν προήλθε από το σώμα μου, και παρόλο που οι σωματικές μου δυνατότητες έχουν αλλάξει δραματικά, αυτό που είμαι, δεν έχει αλλάξει. Το φως του πιλότου μέσα μου εξακολουθούσε να είναι ένα φως, όπως είναι σε καθένα από εμάς. Ξέρω ότι δεν είμαι το σώμα μου, και επίσης ξέρω ότι ούτε εσείς είσαστε. </p>
<p style="text-align: justify;">Δεν έχει σημασία η εμφάνισή σας, η καταγωγή σας, ή το επάγγελμά σας. Αυτό που έχει σημασία είναι να συνεχίσουμε να δυναμώνουμε τη φλόγα της ανθρωπιάς ζώντας τη ζωή μας ως την απόλυτη δημιουργική έκφραση του ποιοι πραγματικά είμαστε, επειδή όλοι συνδεόμαστε με εκατομμύρια, εκατομμύρια καλαμάκια, και ήρθε η ώρα να τα ενώσουμε και να τα κρατήσουμε. Αν πρόκειται να κατευθυνθούμε προς μια συλλογική ευδαιμονία, είναι καιρός να αφήσουμε στην άκρη το σώμα και να ενστερνιστούμε τις αρετές της καρδιάς. Οπότε σηκώστε τα καλαμάκια σας αν είστε μαζί μου. </p>
<p style="text-align: justify;">Ευχαριστώ. Ευχαριστώ.</p>
<p style="text-align: right;">Πηγή: <a href="https://www.ted.com/talks/janine_shepherd_a_broken_body_isn_t_a_broken_person?language=el" target="_blank">https://www.ted.com/</a></p>
</td></tr></table>
<br />
<a name="888"></a>
<h2 style="background-color:#4f405c;" height:14px;"> </h2>
</br>
<table id="menuu" border="0" cellspacing="1" cellpadding="6" background="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCUWq7luPfebWANVRNIFt1fuebfSZimkX24Ki8EAkAqBMbIPRIJMcbIFuO4kURWUruJB53Gp5NZ0_R42gMwiJPO9zMoPOyGdYnB4F47tkhrDHIfAppMQl2hS1i8DglzKjRwAkLict_0K7i/s1600/tablebg.gif" cellpadding="0" width="100%">
<tr bgcolor="#f1efd1"><td>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size:82px; font-family:'Palatino Linotype', 'Book Antiqua', Palatino, serif; line-height:70px; padding-bottom:6px; padding-top:-20px; padding-left: 8px; padding-right: 8px; margin-right:4px; margin-left:0px; margin-top:4px; background-color:#2e2535; color:#f7f6ee; float: left;"><b>9</b></span> <center><span style="text-align: center; font-size:22px; font-weight:bold;">«ΠΙΣΤΕΥΕ ΚΑΙ ΜΗ ΕΡΕΥΝΑ;»</span></center> Οι συγγραφείς του βιβλίου των Θρησκευτικών της Β’ Λυκείου, ενώ αρχικά αισθάνονται την ανάγκη να δηλώσουν ότι «εσφαλμένα έχει αποδοθεί στην Εκκλησία ο λόγος “πίστευε και μη ερεύνα”» λίγο παρακάτω τονίζουν ότι «στα θέματα της πίστης ... η έρευνα είναι αδύνατη», άρα οφείλει ο καθείς να πιστεύει χωρίς να ερευνά, δηλαδή ότι η πίστη οφείλει να προηγείται της γνώσης. Αυτό όμως δεν συνάδει καθόλου με τη διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας οι οποίοι τονίζουν ότι η γνώση, η εμπειρία, οφείλει να προηγείται της πίστης και ότι η πίστη δεν είναι η διανοητική αποδοχή από αφέλεια, φόβο ή συμφέρον κάποιων αρχών, αλλά, είναι δύναμη, είναι ενέργεια! </div>
<div align="center"><iframe src="//player.vimeo.com/video/107408828" width="500" height="400" frameborder="0" webkitallowfullscreen mozallowfullscreen allowfullscreen></iframe> <br /><a class="menuu" target="_blank" href="http://vimeo.com/107408828">Η ΓΝΩΣΗ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΠΡΟΗΓΕΙΤΑΙ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ (ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ)</a>.</div>
<a name="222_GYM-THR_01"></a>
<p style="text-align: justify;"></p>
<img alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7KtGunKeGNgBTLckubF97hj8SfGJT8-XCpYEbrHQWnEwXrNpH9eSrBMugEVel5WsVlevhhHdHG_9m7GQ5OOJCWYYcej7jLvB-71xay7Ji_E3IbdJcy_vr7Fm2EB2ek1vh_Hk3rI5otD4g/s1600/2222_01-01.jpg" style="cursor: pointer; display: block; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; margin: 0px auto; text-align: center; width:588px;
" align="middle" border="0">
<br />
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size:52px; font-family:'Palatino Linotype', 'Book Antiqua', Palatino, serif; line-height:40px; padding-bottom:6px; padding-top:-20px; padding-left: 8px; padding-right: 8px; margin-right:4px; margin-left:0px; margin-top:4px; background-color:#291935; color:#f7f6ee; float: left;"><b>1</b></span> Ο άγιος Μάρκος ο Ασκητής, μαθητής του αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου, που έζησε στην Κωνσταντινούπολη τον 5ο αιώνα καθώς και ο Ησύχιος ο Πρεσβύτερος που έζησε στα Ιεροσόλυμα επίσης τον 5ο αιώνα χρησιμοποιούν ακριβώς την ίδια φράση: «Αυτός που δεν γνωρίζει την αλήθεια, δεν μπορεί και να πιστεύει αληθινά. Γιατί η γνώση, καταφύση προηγείται της πίστης» (“ο μη γινώσκων την αλήθειαν, ουδέ αληθώς πιστεύειν δύναται. Η γαρ γνώσις, κατά φύσιν προηγείται της πίστεως”)</div>
<p style="text-align: right; font-size:12px;">(ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ, τομ. Α’, Μάρκου του Ασκητού, Περί Νόμου Πνευματικού, (ρι’) σελ. 103 και Ησυχίου Πρεσβυτέρου, Προς Θεόδουλον, (ξ’) σελ. 150).</p>
<img alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOZXzVrwRrmKWNtgcVhuiwgN5uHMtV85s6pQ0dwsT3hu-xUS47F7YuUrb5qeXzgSR-PZz_qVYHFAvWuwaXcLhIF3lKKCcCk_DYTC6eCAClBjF_I0josQD8HqgrCitKh69M4M6JIkua6i0s/s1600/2222_01-02.jpg" style="cursor: pointer; display: block; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; margin: 0px auto; text-align: center; width:588px;
" align="middle" border="0">
<br />
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size:52px; font-family:'Palatino Linotype', 'Book Antiqua', Palatino, serif; line-height:40px; padding-bottom:6px; padding-top:-20px; padding-left: 8px; padding-right: 8px; margin-right:4px; margin-left:0px; margin-top:4px; background-color:#291935; color:#f7f6ee; float: left;"><b>2</b></span> Ο άγιος Διάδοχος Φωτικής, (σημερινή Παραμυθιά της Ηπείρου), 5ος αιώνας, πολλούς αιώνες πριν κυριαρχίσει ο σύγχρονος θετικιστικός τρόπος σκέψης της σύγχρονης επιστήμης που αυτονόητα προκρίνει τη γνώση έναντι της απροϋπόθετης πίστης, έγραφε: «Εκείνος που πιστεύει μόνο χωρίς να βρίσκεται στην αγάπη, ούτε αυτή την πίστη που νομίζει ότι έχει, δεν την έχει. Γιατί με κάποια ελαφρότητα νοός πιστεύει χωρίς να ενεργεί μέσα του το βάρος της δόξας της αγάπης» (“ο πιστεύων μόνον και μη ων εν τη αγάπη ουδέ αυτήν την πίστιν ην δοκεί έχειν, έχει. Ελαφρότητι γαρ τινι πιστεύει νοός”)</div>
<p style="text-align: right; font-size:12px;">(ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ, τομ. Α’, Διαδόχου Φωτικής, Λόγος Ασκητικός, σελ. 240).</p>
<img alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_TWdP5wzFO3qTRXc6nnDXs3qdTGMpT0mP7TTBJfR2FsIQiWtqdGywoCBstgNkTD1UEGjtDOVtgeTHujwPpxzUgAxQxV9uJipt0KzpFib1ZtTNAKIlGBA_wV1vMs1bYDXqo423g5MgOMxX/s1600/2222_01-03.jpg" style="cursor: pointer; display: block; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; margin: 0px auto; text-align: center; width:588px;
" align="middle" border="0">
<br />
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size:52px; font-family:'Palatino Linotype', 'Book Antiqua', Palatino, serif; line-height:40px; padding-bottom:6px; padding-top:-20px; padding-left: 8px; padding-right: 8px; margin-right:4px; margin-left:0px; margin-top:4px; background-color:#291935; color:#f7f6ee; float: left;"><b>3</b></span> Ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής (580-662) που γεννήθηκε και μέχρι το 624 έζησε στην Κωνσταντινούπολη, και διετέλεσε Αρχιγραμματέας του Ηράκλειου, περιγράφοντας 5 στάδια της πνευματικής ζωής εξηγεί ότι, 1ον η σοφία γεννά τη φρόνηση, 2ον η θεωρία εμπνέει την πράξη, 3ον η απλή γνώση φέρνει την αρετή, 4ον η άληστη (που δεν χάνεται) γνώση γεννά την πίστη που είναι ενέργεια και φανέρωση αυτής της γνώσης και 5ον μετά έρχεται η θέωση που την ονομάζει θεία επιστήμη.<br />
<img alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrEZjEu8gbKgEqA00Jx2FjIMvW72mNnCmJPbI5_0JRp5rDKy985_e0sDgmARbu3Kmvj8fE_Nos_TuNMZzhQ5AnLIskSlr5blFyy6W0cqP_09qH9CzuECtbSK16RDxJR_0bNjfkvdz-kegI/s1600/2222_01-04.jpg" style="cursor: pointer; display: block; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; margin: 0px auto; text-align: center; width:588px;
" align="middle" border="0">
«Ενέργεια γαρ εστι και φανέρωσις του μεν νου ο λόγος ως αιτίας αιτιατόν· και της σοφίας η φρόνησις, και της θεωρίας η πράξις, και της γνώσεως η αρετή, και της αλήστου γνώσεως η πίστις· εξ ών η ενδιάθετος προς τε την αλήθειαν και το αγαθόν, φημί δε τον Θεόν, σχέσις δημιουργείται, ήν έφασκεν είναι θείαν επιστήμην και γνώσιν άπταιστον και αγάπην και ειρήνην, εν αίς και δι᾽ ών η θέωσις».<br />
«Επειδή ταύτα τοίνυν της ψυχής εισιν, ως έφαμεν, κατά νουν μεν εχούσης δυνάμει την σοφίαν, εκ δε της σοφίας την θεωρίαν, εκ δε ταύτης την γνώσιν, εκ δε της γνώσεως την άληστον γνώσιν, δι᾽ ής προς την αλήθειαν ως πέρας και τέλος ούσαν των κατά νουν αγαθών άγεται· κατά δε τον λόγον εχούσης την φρόνησιν, εκ δε ταύτης την πράξιν, εκ δε της πράξεως την αρετήν, εκ δε ταύτης την πίστιν, καθ᾽ ήν εις το αγαθόν ως τέλος μακάριον των λογικών ενεργειών καταλήγει· δι᾽ ών η των θείων επιστήμη κατά σύνοδον της προς άλληλα τούτων ενώσεως συλλέγεται»</div>
<p style="text-align: right; font-size:12px;">(Αγ. Μαξίμου του Ομολογητού, ΜΥΣΤΑΓΩΓΙΑ, κεφ. Ε’, ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ ΤΩΝ ΝΗΠΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΣΚΗΤΙΚΩΝ, εκδ. «ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟΝ» Θεσσαλονίκη 1992, τομ. 14, σσ. 80, 84)</p>
<img alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEoJXiMYy7pTGuVxcj3qXQNmUUNDURTgpRK65RPx6lCfyvwRQrc4BLF2NV8nLmxQIhw-2b-KSQ59TgOItmo_5HQqRE4kJaMSpzKP0TKhj3OXug3ugoJM7vEZtuQvQLMyJkSPXOYcVxzhRC/s1600/2222_01-05.jpg" style="cursor: pointer; display: block; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; margin: 0px auto; text-align: center; width:588px;
" align="middle" border="0">
<br />
<p style="text-align: justify;">Δηλαδή για τον άγιο Μάξιμο πίστη δεν είναι η διανοητική αποδοχή κάποιων «πιστεύω», διαδικασία που κάθε θρησκευόμενος θεωρεί ότι είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για να ενταχθεί κανείς στη θρησκεία του. Πίστη δεν είναι η διανοητική αποδοχή από αφέλεια, φόβο ή συμφέρον, κάποιων αξιωμάτων ή αρχών. Η πίστη είναι ενέργεια και φανέρωση κάποιας εμπειρικής γνώσης τόσο δυνατής που έχει ως χαρακτηριστικό της πλέον το ότι δεν μπορεί να λησμονηθεί. Η πίστη είναι ενέργεια της γνώσης-ένωσης-συνουσίας με τη θεία Χάρη. Η πίστη για τον άγιο Μάξιμο εμφανίζεται μόνο όταν ο χριστιανός πλησιάζει να ολοκληρώσει την πορεία του προς τον Θεό, προς τη θέωση. Και για τον Ίδιο τον Χριστό η πίστη είναι δύναμη! «Αν έχετε πίστη σαν έναν κόκκο σιναπιού, θα πείτε στο βουνό αυτό: Πήγαινε απ’ εδώ εκεί, και θα πάει. Τίποτε δεν θα σας είναι αδύνατο» (Ματθ. 17,20). «Αν έχετε πίστη ... κι αν ακόμα πείτε σε αυτό το βουνό: Σήκω και πέσε στη θάλασσα, θα γίνει· και όλα όσα ζητήσετε στην προσευχή σας πιστεύοντες θα τα πάρετε» (Ματθ. 21,21). </p>
<img alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtW-GUFp5221vvl9Qz9HLtDm4fXdgxEuCLQ_kWpRhW5HCszc4ZCDlDOEt9QDw5hyUz2LeD5iLjrdTEUIJhIiO2KD_gc2JxZZME7NiLZq5QNphO3NPdNbTu5Y3SniQ-6i-ChTFrDlHRGkA7/s1600/2222_01-06.jpg" style="cursor: pointer; display: block; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; margin: 0px auto; text-align: center; width:588px;
" align="middle" border="0">
<br />
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size:52px; font-family:'Palatino Linotype', 'Book Antiqua', Palatino, serif; line-height:40px; padding-bottom:6px; padding-top:-20px; padding-left: 8px; padding-right: 8px; margin-right:4px; margin-left:0px; margin-top:4px; background-color:#291935; color:#f7f6ee; float: left;"><b>4</b></span> Για το ίδιο θέμα γράφει ο αββάς Ισαάκ (τέλη 7ου αιώνα) ότι η φυσική γνώση προηγείται της πίστης και μετά η πίστη γεννά την πνευματική γνώση η οποία είναι η αίσθηση των μυστηρίων η οποία με τη σειρά της γεννά την πίστη της αληθινής θεωρίας:<br />
«Έστι γνώσις προηγουμένη της πίστεως, και έστι γνώσις τικτομένη εκ της πίστεως. Η γνώσις η προηγουμένη της πίστεως εστί γνώσις φυσική, η δε τικτομένη εκ της πίστεως γνώσις εστί πνευματική».<br />
«Η φυσική γνώσις ήτις εστίν η διάκρισίς του καλού και του κακού, η υπό του Θεού εντεθείσα τη φύσει ημών, αύτη πείθει ημάς, ότι δει πιστεύειν τω Θεώ, τω παραγαγόντι τα πάντα. Και η πίστις ποιεί εν ημίν τον φόβον, και αναγκάζει ημάς ο φόβος μετανοήσαι και εργάσασθαι. Και ούτω δίδοται η πνευματική γνώσις τω ανθρώπω, ήτις εστίν αίσθησις των μυστηρίων, ήτις γεννά την πίστιν της αληθούς θεωρίας. Ούχ απλώς δε όντως εκ πίστεως μόνης ψιλής γεννάται η γνώσις η πνευματική, άλλ' η πίστις φόβον Θεού γεννά και εν τω φόβω του Θεού, όταν αρξώμεθα ενεργείν εν αυτώ, εκ της ενεργείας του φόβου του Θεού τίκτεται η γνώσις η πνευματική, καθάπερ είπεν ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος ότι, ότε τις κτήσεται θέλημα ακόλουθον τω φόβω του Θεού και τη ορθή φρονήσει, ταχέως λαμβάνει την αποκάλυψιν των κρυπτών. Καλεί δε αποκάλυψιν των κρυπτών, την γνώσιν την πνευματικήν».</div>
<p style="text-align: right; font-size:12px;">(ΛΟΓΟΣ ΙΗ': ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΟΣΟΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΜΕΤΡΟΝ ΤΗΣ ΓΝΩΣΕΩΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΤΑ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ - <a class="menuu" href="http://isaakosyros.blogspot.gr/2009/06/blog-post_4258.html" target="_blank">http://isaakosyros.blogspot.gr/</a>)</p>
<br />
<p style="text-align: justify;">Υπάρχει όμως μία φράση του Ιησού που φαίνεται να συνηγορεί υπέρ του «πίστευε και μη ερεύνα». Μετά που ο Θωμάς Τον είδε και πείστηκε και ομολόγησε, «ο Κύριος μου και ο Θεός μου» ο Χριστός του είπε, «Eπειδή Με είδες, πίστεψες· μακάριοι οι μη ιδόντες και πιστεύσαντες» (Ιωάν. 20,29). Θα μπορούσε ίσως να πει κανείς ότι η φράση αυτή αναφέρεται στα παρακάτω που γράφει ο π. Σωφρόνιος: «Μερικοί άνθρωποι μεγαλώνουν μέσα στην Εκκλησία με τις αιωνόβιες παραδόσεις Της, τη λατρεία, τα θεία μυστήρια –από τα οποία γεννιέται μέσα τους αγαλλίαση και ειρήνη– και δεν υπόκεινται σε οξείες κρίσεις και βίαιες μεταστροφές. Η πνευματική τους αύξηση συντελείται χωρίς θυελλώδεις ρήξεις».</p>
<p style="text-align: right; font-size:12px;">(Αρχιμ. Σωφρονίου, ΑΣΚΗΣΙΣ ΚΑΙ ΘΕΩΡΙΑ, Έσσεξ Αγγλίας, σελ. 28).</p>
<p style="text-align: justify;">Δηλαδή είναι μακάριοι αυτοί που από μικρά παιδιά θα βρεθούν μέσα σε περιβάλλον που θα τους διδάξει να δέχονται και να διατηρούν, να εκμεταλλεύονται τη θεία Χάρη, γιατί αυτοί θα ζήσουν χωρίς να πληγωθούν από το κενό της απουσίας, γιατί αυτούς δεν θα τους πλήξει ο θάνατος ακόμη κι όταν τον συναντήσουν.</p>
<img alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOq8-nP9D3HTjNqJKBJdxS3AFO007U3n9Q4lBqp91wGb9UqTEJl6jrjQBYF0xV0Q4xTPH_-I4hWCHCky6tNLAChyl4jb-32exRcFi90lPwuGzaxLi7uia6ahydcWyoVuoy2cuLmn9zKydf/s1600/2222_01-07.jpg" style="cursor: pointer; display: block; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; margin: 0px auto; text-align: center; width:588px;
" align="middle" border="0">
<br />
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size:52px; font-family:'Palatino Linotype', 'Book Antiqua', Palatino, serif; line-height:40px; padding-bottom:6px; padding-top:-20px; padding-left: 8px; padding-right: 8px; margin-right:4px; margin-left:0px; margin-top:4px; background-color:#291935; color:#f7f6ee; float: left;"><b>5</b></span> Επίσης γράφει ο αρχιμ. Ζαχαρίας, μαθητής του π. Σωφρονίου: «”Έρχου και ίδε”: Έλα και δοκίμασε την αλήθεια μόνος σου και, αν Αυτός είναι η όντως Αλήθεια, θα είναι αδύνατον να δυσπιστήσεις. Αν αναζητούμε την αλήθεια με ειλικρίνεια και αντικειμενικότητα, μπορούμε να εκτελέσουμε ένα πείραμα το οποίο, όπως σε όλες τις επιστήμες, θα μας δώσει τη δυνατότητα να την επιβεβαιώσουμε. Με την έννοια αυτή η θεολογία είναι σαν τις εμπειρικές επιστήμες. Εφόσον συλλαμβάνεται η θεωρία και διατυπώνεται η υπόθεση, μπορεί να διεξαχθεί πείραμα και να επαληθευθεί, ούτως ώστε να αποδειχθεί ο νόμος που διέπει τα φυσικά φαινόμενα. Το ίδιο συμβαίνει και στην πνευματική ζωή. Πειραματιζόμενοι μαθαίνουμε για τον Θεό και τις οδούς Του, και θέτουμε την αλήθεια Του υπό δοκιμασίαν μέσα στα όρια της σχέσεως μας μαζί Του. Όταν επιβεβαιώσουμε την αλήθεια των λόγων του Κυρίου, τότε η αλήθεια Του αποβαίνει ο μόνος νόμος που κυβερνά τη ζωή μας».</div>
<p style="text-align: right; font-size:12px;">(Αρχιμ. Ζαχαρία, «ΠΙΣΤΟΙ ΣΤΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ», Έσσεξ Αγγλίας, σ.105-6).</p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
</td></tr></table>
<br />
<a name="1010"></a>
<h2 style="background-color:#4f405c;" height:14px;"> </h2>
</br>
<table id="menuu" border="0" cellspacing="1" cellpadding="6" background="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCUWq7luPfebWANVRNIFt1fuebfSZimkX24Ki8EAkAqBMbIPRIJMcbIFuO4kURWUruJB53Gp5NZ0_R42gMwiJPO9zMoPOyGdYnB4F47tkhrDHIfAppMQl2hS1i8DglzKjRwAkLict_0K7i/s1600/tablebg.gif" cellpadding="0" width="100%">
<tr bgcolor="#f1efd1"><td>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size:82px; font-family:'Palatino Linotype', 'Book Antiqua', Palatino, serif; line-height:70px; padding-bottom:6px; padding-top:-20px; padding-left: 8px; padding-right: 8px; margin-right:4px; margin-left:0px; margin-top:4px; background-color:#2e2535; color:#f7f6ee; float: left;"><b>10</b></span> <center><span style="text-align: center; font-size:22px; font-weight:bold;">Ιωάννης Ρωμανίδης: Μη δέχεσαι και μη απορρίπτεις ... </span></center></div>
<center><iframe width="560" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/kCTKTlmp398" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></center>
<p style="text-align: justify;">«Θα ήθελα πρώτα να σημειώσω ότι ο τρόπος με τον οποίο πάντοτε εργαζόμουνα, δηλαδή στις μελέτες μου, στις έρευνες, ουδέποτε υπήρξε απλώς μια προσπάθεια υπεράσπισης της Ορθοδοξίας κλπ. διότι από μικρά παιδιά στο σχολείο έχουμε μάθει ότι πρέπει κανείς τα πάντα να ακούει και από αυτά που ακούει να μην δέχεται τίποτα, ούτε να απορρίπτει τίποτα, απλώς να σημειώνει μέσα στα αρχεία της σκέψης, της μνήμης, και όταν βρεθούν τα κριτήρια τα κατάλληλα να δέχεται και να απορρίπτει. Είναι μια νοοτροπία αμερικάνικη. Και το δεύτερο σημείο είναι ότι, ότι οδηγεί στην επιτυχία είναι αληθινό και ότι δεν οδηγεί στην επιτυχία δεν είναι αληθινό. Αυτό είναι ένα σημείο το οποίο αποτελούσε αποτέλεσμα της Γαλλικής Επανάστασης, που εκτός από την πολιτική της πλευρά, ήταν και μια επανάσταση εναντίον της μεταφυσικής, εναντίον εκείνης της πλευράς της Θεολογίας που ισχυριζόταν ότι φιλοσοφούσε. Οπότε τα θεμέλια της λατινικής θεολογικής παράδοσης ήταν η μεταφυσική την οποία άντλησαν οι Φράγκοι από τον Πλατωνα και κυρίως τον Αριστοτέλη. Με τη Γαλλική Επανάσταση έχουμε μία κατάσταση κατά την οποία κανείς δέχεται αυτό που αποδεικνύεται με την εμπειρική έρευνα και απορρίπτει το αφηρημένο διότι δεν μπορεί να εξακριβώσει εάν το αφηρημένο υπάρχει καν, πόσο μάλλον αν είναι σωστό. Διότι αν δεν υπάρχει πού να ξέρουμε αν είναι σωστό. Αν δεν υπάρχει ασφαλώς δεν είναι και σωστό. Οπότε ο πραγματισμός των Αμερικανών οδηγεί στην αρχή ότι το να βλέπει κανείς είναι και το να πιστεύει. Αν δεν το δεις να μη το πιστεύεις δηλαδή, διότι δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για κάτι που δεν βλέπεις. Αυτό είναι το θεμέλιο της μοντέρνας ευρωπαϊκής και της αμερικανικής σκέψης. Γι’ αυτό επαναλαμβάνω ότι ένας άνθρωπος ο οποίος κάνει έρευνα, είναι υποχρεωμένος να σημειώνει τα πάντα, ότι ακούσει, χωρίς να απορρίπτει τίποτε, ούτε όμως και να αποδέχεται τίποτα, εκτός αν βρει τα κριτήρια με τα οποία επιστημονικά μπορεί να αποδεχθεί ή να απορρίψει. Αυτό είναι το θεμέλιο των ερευνών που έχω κάνει αρκετά χρόνια τώρα.»</p>
</td></tr></table>
</br>
</br>
</td><td width="5" style="background-color:#f7f6ee"> </td></tr>
<tr> <td height="5" style="background-color:#f7f6ee" colspan="3"></td> </tr>
</tbody></table>Διονύσης Παπαχριστοδούλουhttp://www.blogger.com/profile/00297481006775305751noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7818449571605777753.post-62641959273134716072016-07-25T18:53:00.002+03:002016-07-25T18:55:42.226+03:00Λεμεσού Αθανάσιος: «Οι θρήσκοι άνθρωποι είναι το πιο επικίνδυνο είδος μέσα στην εκκλησία»<style type="text/css">
#coolmen{
width: 100%;
}
#coolmen a{
display: block;
width: 100%;
}
html>body #coolmen a{ /*Non IE rule*/
width: auto;
}
#menuu a{
background-color: #22552E;
}
#menuu a:hover{
background-color: #cf146c;
}
</style>
<table width="100%" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"><tbody>
<tr> <td height="5" style="background-color:#f7f6ee" colspan="3"></td> </tr>
<tr> <td width="5" style="background-color:#f7f6ee"> </td><td style="background-color:#f7f6ee; padding-bottom:3px; padding-top:3px; line-height:26px; font-size:18px; color:#4f405c;">
<p id='menuu' style="text-indent:50px; text-align: justify;">Αυτοί οι άνθρωποι να ξέρετε, αυτοί οι άνθρωποι, <span style="font-size:28px;"><strong>οι θρήσκοι άνθρωποι είναι το πιο επικίνδυνο είδος μέσα στην εκκλησία</strong></span>. Αυτοί οι θρήσκοι άνθρωποι είναι επικίνδυνοι. Ο Θεός να μας φυλάει απ' αυτούς. Έλεγε ένας αγιορείτης όταν έκαμνα μία φορά λειτουργία και λέγαμε «Κύριε σώσον τους ευσεβείς» λέει αστειευόμενος «Κύριε σώσον ημάς από τους ευσεβείς» δηλαδή ο Θεός να σε φυλάει από τους θρήσκους ανθρώπους, διότι <span style="font-size:28px;"><strong>θρήσκος άνθρωπος σημαίνει μία προσωπικότης διεστραμμένη η οποία ουδέποτε είχε προσωπική σχέση με τον Θεό</strong></span>. Απλώς μόνον κάμνει τα καθήκοντα της απέναντί Του, αλλά καμιά σοβαρή σχέση δεν είχε για αυτό και ο Θεός δεν λέει για αυτόν τον άνθρωπο τίποτε. Και <span style="font-size:28px;"><strong>σας ομολογώ και εγώ από την πείρα μου ότι δεν είδα χειρότερους εχθρούς της εκκλησίας από τους θρήσκους ανθρώπους</strong></span>.<br />
.....</p>
<p id='menuu' style="text-indent:50px; text-align: justify;">Οι θρήσκοι άνθρωποι είναι το πιο δύσκολο είδος μεσ' την εκκλησία. Γιατί ξέρετε κάτι. Αυτοί οι άνθρωποι καμιά φορά δεν θα θεραπευθούν. Γιατί νομίζουν ότι είναι κοντά στον Θεό. Ενώ οι αμαρτωλοί, ξέρω ΄γώ, οι χαμένοι ας πούμε, έτσι, αυτοί ξέρουν ότι είναι αμαρτωλοί. Για αυτό ο Χριστός είπε ότι οι τελώνες και οι πόρνες θα παν στην Βασιλεία του Θεού, ενώ είπε στους Φαρισαίους: Εσείς, εσείς που είσαστε θρήσκοι δεν θα πάτε ποτέ στην Βασιλεία του Θεού. Γιατί ουδέποτε ο λόγος του Θεού άλλαξε την καρδιά τους. Απλώς αρκούνταν στην τήρηση των θρησκευτικών τύπων.</p>
<p id='menuu' style="text-indent:50px; text-align: justify;">Έτσι λοιπόν εμείς ας προσέξουμε τον εαυτόν μας να καταλάβομε ότι η εκκλησία είναι ένα νοσοκομείο που μας θεραπεύει μας κάνει να αγαπούμε τον Χριστόν και <span style="font-size:28px;"><strong>η αγάπη του Χριστού είναι μία φλόγα που ανάβει μεσ' την καρδιά μας</strong></span> και να εξετάζομε τον εαυτό μας εάν βρισκόμαστε στην αγάπη του Θεού. Εάν βλέπομε μέσα μας όλες αυτές τις κακίες και τις ιδιοτέλειες και τις πονηρίες τότε πρέπει να ανησυχούμε. Γιατί <span style="font-size:28px;"><strong>δεν είναι δυνατό ο Χριστός να είναι μέσα στην καρδιά μας και να 'μαστε γεμάτοι ξύδι</strong></span>.</p>
<p id='menuu' style="text-indent:50px; text-align: justify;">Πώς είναι δυνατό να προσεύχεσαι και να είσαι γεμάτος χολή εναντίον του άλλου ανθρώπου. Πώς είναι δυνατό να διαβάζεις το ευαγγέλιο και να μην δέχεσαι τον αδερφό σου. Πώς είναι δυνατό να λες έχω τόσα χρόνια στην εκκλησία, έχω τόσα χρόνια που 'μαι μοναχός κληρικός η οτιδήποτε και όμως το άλφα της πνευματικής ζωής που 'ναι η αγάπη. Που 'ναι το να υπομένεις τον αδερφό σου, να κάνεις λίγο υπομονή με το να μην το δέχεσαι σημαίνει τίποτα δεν έκαμες. Τίποτα απολύτως τίποτα. Τίποτα απολύτως. Εδώ ο Χριστός έφτασε στο σημείο να πει για τις παρθένες εκείνες ότι δεν είχε καμιά σχέση μαζί τους. Τους πέταξε έξω από τον νυμφώνα παρ' όλα που 'χαν όλες τις αρετές γιατί δεν είχαν την αγάπη. Διότι ήθελε να τους πει ότι μπορεί να έχετε αρετές εξωτερικές, μπορεί να μείνατε παρθένες, μπορεί να κάματε χίλια πράματα αλλά δεν κατορθώσατε την ουσία αυτού που είχε σημασία απ' όλα. Εάν αυτό δεν το καταφέρεις τί τα θέλεις τα άλλα όλα; Τί τα θέλω εγώ τώρα αν δεν τρώω λάδι. Μπορεί να μην τρώω λάδι, ας πούμε και να τρώω τον αδερφό μου από το πρωί ως τη νύχτα. Έλεγαν εις το Άγιο Όρος λέει μην ρωτάς αν τρώω ψάρι. Τον ψαρά να μην φάεις και ψάρι φάε. Ή τον λαδά να μην φάεις και φάε μία σταξιά λάδι. Το να φάεις τον άλλον από την γλώσσα είναι πολύ χειρότερο από το να φας μία κουταλιά λάδι. Και όμως στέκομεν εκεί. Τρώμε λάδι, δεν τρώμε λάδι, τρώμε ψάρι, δεν τρώμε ψάρι. … Καταλαβαίνετε πόσο γελοία είναι ετούτα τα πράγματα και μας κοροϊδεύουν οι άνθρωποι που είναι εκτός εκκλησίας. Και όταν μπαίνουν κοντά μας αντί να βλέπουν τους ανθρώπους της εκκλησίας μεταμορφωμένους σε Χριστό Ιησού, να 'ναι γλυκύς άνθρωποι και να 'ναι ώριμοι άνθρωποι, ισορροπημένοι, ολοκληρωμένοι άνθρωποι, άνθρωποι γεμάτοι αρμονίας ας πούμε μέσα τους μας βλέπουν δυστυχώς με όλα αυτά τα πάθη μας και όλες εκείνες τις ξινίλες μας και λένε: E, να γίνω έτσι; Καλύτερα να μου λείπει. </p>
<p id='menuu' style="text-indent:50px; text-align: justify;">Εσύ που πας στην εκκλησία τί σε ωφέλησε η εκκλησία; Όπως λέγαμε χτες πήγες στα προσκυνήματα, είδες τους πατέρες, είδες τα άγια λείψανα, είδες το Άγιον Όρος, την Παναγία της Τήνου όλα αυτά πήγαμε, ήρθαμε. Ποιό το όφελος τελικά από όλα αυτά τα πράγματα; Μεταμορφώθηκε η καρδιά μας; Γίναμε πιο ταπεινοί άνθρωποι; Γίναμε πιο γλυκύς άνθρωποι; Γίναμε πιο πράοι άνθρωποι εις το σπίτι μας εις την οικογένειά μας στο μοναστήρι μας; Ξέρω ‘γω εκεί που εργαζόμαστε. Αυτό έχει σημασία. Εάν δεν τα καταφέραμε αυτά τα πράγματα τουλάχιστον ας γίνομεν ταπεινοί. Μέσα από την μετάνοια. Ας γίνομαι ταπεινοί. Εάν ούτε και αυτό το καταφέραμε τότε είμαστε άξιοι πολλών δακρύων, έτσι. Είμαστε για κλάματα. Διότι δυστυχώς ο χρόνος περνά και χάνεται και εμείς μετρούμε χρόνια.</p>
<p id='menuu' style="text-indent:50px; text-align: justify;"><span style="font-size:28px;"><strong>Έλεγε ο γέρων Παΐσιος</strong></span> όταν τον ρωτούσαν: Γέροντα πόσα χρόνια έχεις εσύ στο Άγιο Όρος; Λέει: Εγώ ήρθα την ίδια χρονιά που ήρθε το μουλάρι του γείτονα. Ο γείτονας του ο γερό-Ζήτος είχε ένα μουλάρι και ξέρετε στο Άγιο Όρος κάθε κελί έχει και ένα ζώο, ένα μουλάρι που κουβαλούν τα πράγματά τους. Ε, το ζώο αυτό ζει πολλά χρόνια δεν αγοράζεις κάθε μέρα μουλάρια, είναι ακριβά. Λοιπόν, <span style="font-size:28px;"><strong>την χρονιά που ήρθα εγώ λέει στο Άγιο Όρος αγόρασε και ο γείτονας το μουλάρι του. Έχομε τα ίδια χρόνια στο Άγιο Όρος, αλλά το καημένο εκείνο έμεινε μουλάρι και εγώ το ίδιο έμεινα. Δεν άλλαξα. </strong></span>Λοιπόν λέμε πολλές φορές εγώ έχω σαράντα χρόνια και το λέμε εμείς οι παπάδες και οι καλόγεροι αυτά τα πράγματα. Έχω σαράντα χρόνια στο μοναστήρι. Μα τα χρόνια είναι εις βάρος σου. Ο Θεός θα σου πει: Σαράντα χρόνια και ακόμα δεν κατάφερες να γίνεις τίποτα; Έχεις σαράντα χρόνια και δεν έμαθες το άλφα, το πρώτο πράγμα της χριστιανικής ζωής; Τί να κάμω τα χρόνια σου; Τί να σε κάμω αν έχεις πενήντα χρόνια και δεν μπορείς να απαντήσεις στον άλλον με έναν καλό λόγο. Τί να κάμω όλα αυτά τα πράγματα.</p>
<div style="margin-left: -14px; margin-right: -14px;" align="center"><img alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" src="http://eltopia.politis.com.cy/media/pics/pics780/10943-athanasioscover.jpg" style="cursor: pointer; display: block; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; margin: 0px auto; text-align: center; width: 610px;" align="middle" border="0"></div>
<p id='menuu' style="text-align: right;">Απόσπασμα από ομιλία του Μητροπολίτη Λεμεσού Αθανασίου με τίτλο: </br><a href="http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2014/02/blog-post_1936.html" target="_blank">«Η θεραπεία από την αρρώστια του Φαρισαϊσμού»</a></p>
</br>
</br>
</td><td width="5" style="background-color:#f7f6ee"> </td></tr>
<tr> <td height="5" style="background-color:#f7f6ee" colspan="3"></td> </tr>
</tbody></table>Διονύσης Παπαχριστοδούλουhttp://www.blogger.com/profile/00297481006775305751noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7818449571605777753.post-89689724994975220082016-07-18T19:06:00.000+03:002016-07-19T13:03:09.659+03:00Ναυπάκτου Ιερόθεος (Κήρυγμα 12-7-2016):«Ο όσιος Παΐσιος, Προφήτης, Κριτής, Απόστολος, Θεοφόρος, Θεόπτης, εμπειρικός Θεολόγος»<style type="text/css">
#coolmen{
width: 100%;
}
#coolmen a{
display: block;
width: 100%;
}
html>body #coolmen a{ /*Non IE rule*/
width: auto;
}
#menuu a{
background-color: #22552E;
}
#menuu a:hover{
background-color: #cf146c;
}
</style>
<table width="100%" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"><tbody>
<tr> <td height="5" style="background-color:#f7f6ee" colspan="3"></td> </tr>
<tr> <td width="5" style="background-color:#f7f6ee"> </td><td style="background-color:#f7f6ee; padding-bottom:3px; padding-top:3px; line-height:26px; font-size:18px; color:#4f405c;">
<p id='menuu' style="font-size:14px; text-align: center;">Την Τρίτη 12 Ιουλίου 2016, ημέρα της μνήμης του οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου, ο μητροπολίτης Ναυπάκτου και αγίου Βλασίου Ιερόθεος μίλησε για τον όσιο Παΐσιο κατά τη διάρκεια της θείας Λειτουργίας. Η θεία Λειτουργία τελέσθηκε σε Παρεκκλήσιο προς τιμήν του αγίου Παϊσίου <a href="http://parembasis.gr/index.php/el/menu-prosfata-arthra-apopseis/4570-2016-07-12-1" target="_blank">του οποίου ο αγιασμός-θυρανοίξια είχε γίνει την παραμονή της εορτής.</a>.</p>
<div align="center"><iframe width="420" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/ZD6R2N31STo" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></div>
<p id='menuu' style="text-indent:50px; text-align: justify;">Σήμερα αγαπητοί μου αδελφοί, εορτάζουμε τη μνήμη του οσίου πατρός ημών Παϊσίου του Αγιορείτου. Μια μεγάλη φυσιογνωμία. Όσοι τον γνωρίσαμε από κοντά και όσοι διαβάζουμε τα κείμενά του, βλέπουμε ότι ο όσιος Παΐσιος ήταν ένας ευλογημένος άνθρωπος του Θεού, ένας προφήτης. Δηλαδή όπως υπάρχουν οι προφήτες στην Παλαιά Διαθήκη και έβλεπαν τον Χριστό, τον άσαρκο Λόγο, τον Θεό και στην συνέχεια διακήρυτταν όλη αυτή την πίστη, όλη αυτή την αποκάλυψη την οποία είχαν και καθοδηγούσαν τον λαό του Θεού, έτσι ακριβώς ζούσε και ήταν <span style="font-size:28px;"><strong>ο όσιος πατήρ ημών Παΐσιος, ήταν ένας Προφήτης, ένας Κριτής</strong></span>. Όπως οι Κριταί τότε στην ιουδαϊκή παράδοση ήταν εκείνοι οι οποίοι έκριναν τον λαό, δεν υπήρχε τότε πολιτική εξουσία, αργότερα ήρθε η Βασιλεία. Και άρα ο προφήτης ήταν εκείνος οποίος … οι Κριτές ήταν εκείνοι οι οποίοι έλεγαν στον Θεό … ζητούσαν από τον Θεό την Χάρη, τη βοήθεια και την έμπνευση από τον Θεό και την αποκάλυψη και στην συνέχεια την αποκάλυψη την προσέφεραν στον λαό. Αυτό ακριβώς ήταν και ο όσιος πατήρ ημών Παΐσιος ο Αγιορείτης. Ένας προφήτης, ένας απόστολος Ιησού Χριστού. <span style="font-size:28px;"><strong>Είχε την προφητική αξία και την αποστολική αξία και ιδιότητα</strong></span>. Και όπως οι Απόστολοι δεν ήταν άνθρωποι οι οποίοι είχαν χρηματίσει σε σχολές, γραμματισμένοι και θεολόγοι, με την σημερινή έννοια του όρου, αλλά ήταν εκείνοι οι οποίοι έζησαν την εμπειρία του Θεού, την δόξα του Θεού και στην συνέχεια την μετέφεραν σε όλο τον λαό, το ίδιο ακριβώς έγινε και με τον όσιο πατέρα ημών Παΐσιο τον Αγιορείτη που ήταν ένας μεγάλος θεολόγος της Εκκλησίας –δεν είχε τελειώσει κάποια θεολογική σχολή, σχεδόν αγράμματος ήταν, το δημοτικό τελείωσε– αλλά είχε αυτή την μεγάλη εμπειρία από τον Θεό. Όταν διαβάσει κανείς τα κείμενα τα οποία διεσώθηκαν, τους Λόγους, μάλλον, που διεσώθηκαν και μερικές επιστολές τις οποίες έχει γράψει ο ίδιος κι έστειλε στις μοναχές για να τις καθοδηγήσει κατά Χριστόν, τότε βλέπει ότι <span style="font-size:28px;"><strong>ήταν πραγματικά ένας θεοφόρος και θεόπτης άγιος, ένας εμπειρικός θεολόγος</strong></span>.</p>
<p id='menuu' style="text-indent:50px; text-align: justify;">Γιατί υπάρχουν οι θεολόγοι, εκείνοι που έχουν ένα πτυχίο θεολογικής σχολής και υπάρχουν και οι θεολόγοι οι οποίοι είναι καρποί του Παναγίου Πνεύματος. Ο ίδιος, ο πατήρ Παΐσιος, έλεγε ότι όταν τελειώσει κανείς την θεολογική σχολή και λέγεται θεολόγος και γνωρίζει, έχει πολλές γνώσεις αλλά δεν έχει εμπειρία του Θεού, ομοιάζει σαν τα χαρτονομίσματα της Κατοχής τα οποία δεν είχαν καμία αξία και ο άνθρωπος έπαιρνε μια ολόκληρη σακούλα για να αγοράσει κάτι, γιατί δεν είχαν αντίκρισμα. Έτσι κι εκείνος ο οποίος είναι πτυχιούχος θεολογικής σχολής, απλώς, και ασχολείται με τη θεολογία του μυαλού και δεν έχει θεολογία στην καρδιά και αποκάλυψη, δεν έχει ουσιαστικά αντίκρισμα πνευματικό. Γι’ αυτό έλεγε ο όσιος Παΐσιος, ότι δυστυχώς τα δόγματα της Εκκλησίας μας τα οποία είναι απόρροια της διδασκαλίας των αγίων Πατέρων, τα χρησιμοποιούν πολλοί με λανθασμένους τρόπους. Όπως για παράδειγμα έλεγε, <span style="font-size:28px;"><strong>υπάρχουν μερικοί που παίρνουν τα δόγματα, και ασχολούνται με τα δόγματα με το μυαλό τους και τα επεξεργάζονται λογικά και φτάνουν στην αίρεση</strong></span> και στον σχολαστικισμό, αίρεση έλεγε εκείνος, και <span style="font-size:28px;"><strong>υπάρχουν άλλοι οι οποίοι θέλουν να υποστηρίξουν τα δόγματα και το κάνουν με τα δόντια τους, δηλαδή με τον θυμό και την οργή</strong></span>. Τα δόγματα είναι εμπειρία της Εκκλησίας μας και εμπειρία των αγίων μας και τα δόγματα δεν μπορεί ούτε με τον στοχασμό να τα αντιμετωπίζει κανένας, ούτε ακόμη με την οργή και με τον θυμό και με τον φανατισμό, δηλαδή, με τα δόντια, όπως έλεγε ο άγιος πατέρας μας, γιατί τότε διαστρέφεται όλη η θεολογία της Εκκλησίας μας.</p>
<p id="menuu" style="text-indent:50px; text-align: justify; background-color:#d4dfe8; padding: 3px 10px 3px 10px;">«Δυστυχώς, στην εποχή μας έχουμε πολλούς που ταράσσουν την Μητέρα Εκκλησία. Όσοι από αυτούς είναι μορφωμένοι, έπιασαν το Δόγμα με το μυαλό και όχι με το Πνεύμα των Αγίων Πατέρων. Οι δε άλλοι που είναι αγράμματοι, το έπιασαν και αυτοί με τα δόντια το Δόγμα, γι’ αυτό και τρίζουν τα δόντια, όταν συζητούν Εκκλησιαστικά θέματα, κι έτσι δημιουργείται η μεγαλύτερη ζημία στην Εκκλησία από αυτούς παρά από τους πολέμιους της Ορθοδοξίας μας.»</p>
<p id="menuu" style="text-indent:50px; font-size:12px; text-align: right; background-color:#d4dfe8; padding: 3px 10px 3px 10px;">Γέρ. Παϊσίου Αγιορείτου, ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ, Β' έκδοση 1995 Ιερ. Ησυχ. «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος» (Σουρωτή), σελ. 134.</p>
<p id='menuu' style="text-indent:50px; text-align: justify;">Χθες το βράδυ πήρα να διαβάσω μερικά από εκείνα τα οποία έλεγε και ενθουσιάστηκα γιατί είναι πολύ χρήσιμος και πολύ σύγχρονος άγιος. Και φυσικά ησχολείτο με πρακτικά θέματα που απασχολούσαν τους ανθρώπους, ησχολείτο με τους λογισμούς, με τα πάθη τα οποία κυριαρχούν στην κοινωνία, ησχολείτο με την διαπαιδαγώγηση των παιδιών και τους γονείς κλπ., και μπορεί κανείς να δει θεοφώτιστα πράγματα από τους λόγους του αγίου Παϊσίου, αλλά διαβάζοντας χθες … άνοιξα απλώς, λέω κάτι να πω σήμερα, και αμέσως, πήγε ακριβώς ο νους, τα μάτια μου, να διαβάσω κάτι πάρα πολύ σύγχρονο με τα σημερινά γεγονότα, με την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο, με όλες αυτές τις συζητήσεις που γίνονται, και είδα πόσο σύγχρονος είναι ο γέροντας και άγιος Παΐσιος. Σε ένα σημείο διάβασα που έλεγε ο άγιος για τη θεολογία, ότι υπάρχει μια θεολογία του μυαλού και υπάρχει μια θεολογία του Αγίου Πνεύματος στην καρδιά και έλεγε: «Ο λόγος του μυαλού αλλοίωση δεν κάνει στις ψυχές, γιατί είναι σάρκα. Ο Λόγος του Θεού που γεννιέται από το Άγιο Πνεύμα, έχει την θεία ενέργεια και αλλοιώνει τις ψυχές.» Και προχωρεί: «Το Άγιο Πνεύμα δεν κατεβαίνει στον άνθρωπο με μηχανές, γι’ αυτό η θεολογία δεν έχει καμιά δουλειά με το στείρο επιστημονικό πνεύμα και στοχασμό. Το Άγιο Πνεύμα κατεβαίνει μόνο Του, όταν βρει τις πνευματικές προϋποθέσεις στον άνθρωπο». Άρα λοιπόν χρειάζονται πνευματικές προϋποθέσεις προκειμένου ο άνθρωπος να λάβει το Άγιο Πνεύμα και να γίνει πραγματικός θεολόγος. Και πώς ο ίδιος όριζε τις πνευματικές προϋποθέσεις; Μ’ ένα πάρα πολύ ωραίο παράδειγμα. Δηλαδή, πνευματική προϋπόθεση, έλεγε, είναι «να ξεσκουριάσει ο άνθρωπος τα πνευματικά του καλώδια, να γίνει καλός αγωγός και να δεχθεί το πνευματικό ρεύμα του θείου φωτισμού και έτσι γίνεται πνευματικός επιστήμων, πνευματικός θεολόγος». Δεν μπορεί το ρεύμα, όσο καλή να είναι η γεννήτρια να έρθει σε ένα χώρο αν δεν υπάρχουν σωστά καλώδια, αν είναι σκουριασμένα τα καλώδια. Άρα μέσα στην καρδιά του ανθρώπου που είναι το καλώδιο και είναι ο καλός αγωγός της ενεργείας … εάν η καρδιά σκουριάσει, εάν τα καλώδια αυτά είναι σκουριασμένα και ο άνθρωπος δεν τα ξεσκουριάσει, δεν μπορεί να γίνει καλός αγωγός ενέργειας άρα πραγματικός θεολόγος. <span style="font-size:28px;"><strong>Το βλέπουμε σήμερα μεταξύ των κληρικών, μεταξύ των επισκόπων, μεταξύ των προκαθημένων, μεταξύ θεολόγων, οι οποίοι ομιλούν μια θεολογία η οποία είναι θεολογία του μυαλού και του στοχασμού ή απλώς μιας ηθικής αναφοράς. Δεν είναι θεολογία του Παναγίου Πνεύματος.</strong></span> Ενώ εδώ ο γέροντας, ο άγιος Παΐσιος ομιλεί γι’ αυτό το γεγονός.</p>
<p id="menuu" style="text-indent:50px; text-align: justify; background-color:#d4dfe8; padding: 3px 10px 3px 10px;">«Ο λόγος του μυαλού αλλοίωση δεν κάνει στις ψυχές, γιατί είναι σάρκα. Ο Λόγος του Θεού που γεννιέται από το Άγιο Πνεύμα, έχει την θεία ενέργεια και αλλοιώνει τις ψυχές. Το Άγιο Πνεύμα δεν κατεβαίνει με μηχανές, γι’ αυτό η θεολογία δεν έχει καμιά δουλειά με το επιστημονικό πνεύμα. Το Άγιο Πνεύμα κατεβαίνει μόνο Του, όταν βρη τις πνευματικές προϋποθέσεις στον άνθρωπο. Πνευματική προϋπόθεση είναι να ξεσκουριάση ο άνθρωπος τα πνευματικά του καλώδια, να γίνη καλός αγωγός, για να δεχθή το πνευματικό ρεύμα του θείου φωτισμού, και έτσι γίνεται πνευματικός επιστήμων, θεολόγος.»</p>
<p id="menuu" style="text-indent:50px; font-size:12px; text-align: right; background-color:#d4dfe8; padding: 3px 10px 3px 10px;">Γέρ. Παϊσίου Αγιορείτου, ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ, Β' έκδοση 1995 Ιερ. Ησυχ. «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος» (Σουρωτή), σελ. 222.</p>
<p id='menuu' style="text-indent:50px; text-align: justify;">Σε κάποια άλλη στιγμή έλεγε ο ίδιος: «Ήρθε κάποιος από την Αμερική και μου έλεγε, Γέροντα εκεί στην Αμερική γίνονται συνέδρια, γίνονται συνάξεις ιερατικές, συνέδρια, αλλά βλέπω δεν ξέρουν οι άνθρωποι εκεί από Ορθοδοξία και δεν μιλάνε για τον Θεό, σαν να έχει χαθεί ο Θεός, δεν υπάρχει ο Θεός σήμερα στον κόσμο». Και του είπε ο άγιος Παΐσιος: «Τι είναι ο δικός μας ο Παντοκράτορας; Είναι σαν τον Παντοκράτορα του τρούλου που παρουσιάζει ρωγμές από τον σεισμό και σκεφτόμαστε τι να κάνουμε για να τον κρατήσουμε, για να μην πέσει και καλούμε την αρχαιολογική υπηρεσία για να τον υποστυλώσουμε;»</p>
<p id="menuu" style="text-indent:50px; text-align: justify; background-color:#d4dfe8; padding: 3px 10px 3px 10px;">«Τί είναι ο δικός μας ο Παντοκράτορας; Είναι σαν τον Παντοκράτορα του τρούλλου που παρουσιάζει ρωγμές από τον σεισμό και σκεφτόμαστε τί να κάνουμε για να τον κρατήσουμε, για να μην πέση, και καλούμε την Αρχαιολογική Υπηρεσία, για να τον υποστυλώσουμε;»</p>
<p id="menuu" style="text-indent:50px; font-size:12px; text-align: right; background-color:#d4dfe8; padding: 3px 10px 3px 10px;">Γέρ. Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι Α', Με πόνο και αγάπη για τον σύγχρονο άνθρωπο, 1998 Ιερ. Ησυχ. «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος» (Σουρωτή), σελ. 209.</p>
<p id='menuu' style="text-indent:50px; text-align: justify;">Τι είναι ο δικός μας Θεός; Είναι απλώς μια ζωγραφιά; Είναι αυτό που ζωγραφίζουνε πάνω στον τρούλο και γίνεται σεισμός και υπάρχουν ρωγμές και φωνάζουμε διάφορα, διάφορες υπηρεσίες όπως την αρχαιολογική υπηρεσία για να τον συγκρατήσουν να μην πέσει; Ο δικός μας Παντοκράτορας είναι Θεός αληθινός, η Ζωή των ανθρώπων, είναι ζωντανός Θεός και επομένως εκείνος ο οποίος επικαλείται τον Θεό και ξεσκουριάζει τα καλώδια τα πνευματικά μέσα στην καρδιά του, εκείνος θα δει τον Θεό, θα ακούσει την φωνή του Θεού, θα γίνει πραγματικός θεολόγος, και σήμερα υπάρχει αυτός ο ζωντανός Θεός. Και σ’ ένα σημείο άλλο διάβαζα, απλώς άνοιξα ένα βιβλίο και μέσα σε δυο σελίδες τα είδα αυτά, δεν έψαξα καθόλου. Πόσο με ανέπαυσε ύστερα από την εμπειρία την οποία είχα στην Σύνοδο της Κρήτης, και έβλεπα αυτά που έβλεπα και έλεγα: «Πού είσαι πάτερ Παΐσιε να τα δεις αυτά όλα, τι λένε, και τι κάνουν εδώ μέσα!» Κι εδώ την ώρα που εγώ σκεφτόμουνα τους αγίους, βλέπω που συνάντησα ακριβώς μια καταπληκτική ερμηνεία του αγίου Παϊσίου πριν είκοσι-τριάντα χρόνια. Πριν είκοσι χρόνια κοιμήθηκε αλλά αυτό το είπε νωρίτερα, πριν τριάντα χρόνια, πόσο προορατικά ομίλησε και για την εποχή μας. Λέγει, σε μια διδασκαλία του, ο άγιος του Θεού, αυθεντικά λόγια του είναι. Δεν τα λένε οι άλλοι, είναι από εκείνα τα οποία είπε, τα κατέγραψαν οι μοναχές στην Σουρωτή και τα διαβάζουμε. Λέει: <span style="font-size:28px;"><strong>«Δυστυχώς ο δυτικός ορθολογισμός έχει επιδράσει και σε ανατολικούς ορθοδόξους άρχοντες». Το λέει πολύ ευγενικά. Θέλει να πει, επισκόπους.</strong></span> Επομένως, «Ο δυτικός ορθολογισμός έχει επιδράσει και σε ανατολικούς ορθοδόξους άρχοντες κι έτσι βρίσκονται σωματικά μόνον στην ορθόδοξη Εκκλησία του Χριστού ενώ όλο το σώμα τους βρίσκεται στην Δύση, που την βλέπουν να βασιλεύει κοσμικά. Εάν αυτοί οι άνθρωποι έβλεπαν την Δύση πνευματικά, με το Φως της Ανατολής, με το Φως του Χριστού, τότε θα έβλεπαν το πνευματικό ηλιοβασίλεμα της Δύσης, που χάνει σιγά-σιγά το Φως του νοητού ηλίου, του Χριστού και προχωρεί για το βαθύ σκοτάδι». Δηλαδή υπάρχουν άνθρωποι, όχι μόνο κληρικοί, και λαϊκοί, οι οποίοι μόνο σωματικά βρίσκονται μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά ο νους τους είναι αλλού, είναι σε άλλους χώρους που ουσιαστικά αυτοί οι χώροι δεν είναι ορθόδοξοι και ουσιαστικά εκεί βασιλεύει το πνεύμα το κοσμικό και σιγά-σιγά φεύγει το Φως του Ηλίου. Και συνεχίζει: «Μαζεύονται αυτοί οι άνθρωποι και συνεδριάζουν και κάνουν συζητήσεις ατέλειωτες, για πράγματα που δεν χωράει συζήτηση. Που ούτε οι άγιοι Πατέρες συζήτησαν εδώ και τόσα χρόνια για τα πράγματα αυτά. Όλες αυτές οι ενέργειες είναι του πονηρού, για να ζαλίζουν και να σκανδαλίζουν τους πιστούς και να τους σπρώχνουν άλλους στην αίρεση, και να φεύγουν από την Ορθοδοξία, κι άλλους σε σχίσματα για να κερδίζει έδαφος ο διάβολος, πα, πα! Βασανίζουν και μπερδεύουν τον κόσμο αυτοί οι άνθρωποι». Και φυσικά εννοεί τους μεγαλοσχήμονας. Αλλά δεν το λέει έτσι, όπως είδαμε προηγουμένως το λέει: «Ανατολικούς ορθοδόξους άρχοντες». Και φυσικά δεν εννοεί τους πολιτικούς, εννοεί τους εκκλησιαστικούς. Αυτό σημαίνει ότι ο άγιος πατήρ ημών Παΐσιος ο Αγιορείτης, ήταν ένας άγιος της Εκκλησίας μας, ένας πραγματικός θεολόγος.</p>
<p id="menuu" style="text-indent:50px; text-align: justify; background-color:#d4dfe8; padding: 3px 10px 3px 10px;">«Δυστυχώς ο δυτικός ορθολογισμός έχει επιδράσει και σε ανατολικούς ορθόδοξους άρχοντες και έτσι βρίσκονται σωματικά μόνον στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία του Χριστού, ενώ όλο το είναι τους βρίσκεται στην Δύση που την βλέπουν να βασιλεύη κοσμικά. Εάν έβλεπαν την Δύση πνευματικά, με το φως της Ανατολής, με το φως του Χριστού, τότε θα έβλεπαν το πνευματικό ηλιοβασίλεμα της Δύσης, που χάνει σιγά-σιγά το φως του νοητού Ηλίου, του Χριστού, και προχωρεί για το βαθύ σκοτάδι. Μαζεύονται και συνεδριάζουν και κάνουν συζητήσεις ατέλειωτες για πράγματα που δεν χωράει συζήτηση, που ούτε οι Άγιοι Πατέρες συζήτησαν εδώ και τόσα χρόνια. Όλες αυτές οι ενέργειες είναι του πονηρού, για να ζαλίζουν και να σκανδαλίζουν τους πιστούς και να τους σπρώχνουν άλλους στην αίρεση και άλλους σε σχίσματα, και να κερδίζη έδαφος ο διάβολος. Πά, πά… βασανίζουν και μπερδεύουν τον κόσμο αυτοί οι άνθρωποι!»</p>
<p id="menuu" style="text-indent:50px; font-size:12px; text-align: right; background-color:#d4dfe8; padding: 3px 10px 3px 10px;">Γέρ. Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι Α', Με πόνο και αγάπη για τον σύγχρονο άνθρωπο, 1998 Ιερ. Ησυχ. «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος» (Σουρωτή), σελ. 210.</p>
<p id='menuu' style="text-indent:50px; text-align: justify;">Έχω γράψει πολλά γι’ αυτόν, σε διάφορα κείμενα, από τότε που ζούσε ακόμη, μάλλον μετά που εκοιμήθηκε, και τα έχω γράψει σε διάφορα βιβλία και αυτό τον καιρό κάθισα και τα μάζεψα, όλα αυτά τα κείμενα που έχω γράψει γι’ αυτόν σε ένα βιβλίο πάνω από τριακόσιες σελίδες. Που μέσα σε αυτά τα κείμενα τα οποία συγκεντρώθηκαν, και θέλω να γράψω κι ένα άλλο για να ολοκληρωθεί όλη η προσωπικότητα, φαίνεται καθαρά η θεολογία του. <span style="font-size:28px;"><strong>Τον παρουσιάζω ως έναν ησυχαστή θεολόγο, γιατί σήμερα πολλοί χρησιμοποιούν παραδείγματα</strong></span> για το «τι μου είπε για τα παιδιά μου …» και καλό είναι αυτό και όλοι τον θεωρούσαν δικό τους άνθρωπο και σε όλους δινόταν, η καρδιά του ήταν ευρύχωρη και μέσα είχε όλο τον κόσμο, όλη την οικουμένη και ο ίδιος είχε πει: «Μακάρι να μπορούσα να κόψω την καρδιά μου σε πολλά κομμάτια και να την στείλω σε όλο τον κόσμο για να δώσει ζωή στους ανθρώπους». Αλλά το έκανε η Χάρις του Θεού δια του οσίου Παϊσίου και μετέφερε όλη την ύπαρξή του και τα λόγια του σε όλο τον κόσμο και όλοι οι άνθρωποι, όπου πηγαίνω, τον αγαπούν, τον τιμούν, γιατί είναι ένας σύγχρονος εμπειρικός θεολόγος της Εκκλησίας μας. Οπότε <span style="font-size:28px;"><strong>δεν πρέπει να βλέπουμε τον άγιο Παΐσιο μέσα από μερικά ανέκδοτα και μερικές συμβουλές που έδινε, εθνικού περιεχομένου, κοινωνικού περιεχομένου ή ηθικοπλαστικού περιεχομένου</strong></span>. Αλλά <span style="font-size:28px;"><strong>να βλέπουμε ότι ο πατήρ Παΐσιος ήταν ένας θεοφόρος άγιος θεολόγος της Εκκλησίας μας, εμπειρικός θεολόγος, ησυχαστής πατέρας</strong></span>. Έζησε μέσα του το μυστήριο του Σταυρού, την δόξα του Σταυρού και στην συνέχεια, μαζί με την δόξα του Σταυρού έζησε και την δόξα … την θεολογία της δόξας. <span style="font-size:28px;"><strong>Όποιος δεν ζήσει την θεολογία του Σταυρού, δεν μπορεί να ζήσει την θεολογία της δόξας</strong></span>. Έλεγα κάτω στην Κρήτη σε κάποιους οι οποίοι υπερτόνιζαν την θεία Λειτουργία σε βάρος της ασκήσεως. Και τους έλεγα ότι <span style="font-size:28px;"><strong>η θεία Λειτουργία, όταν θέλει κανείς να λειτουργήσει και να κοινωνήσει, είναι ένα σημαντικό γεγονός μέσα στην Εκκλησία μας, είναι το κέντρον της εκκλησιαστικής ζωής, είναι πράγματι η Βασιλεία του Θεού, είναι ο Παράδεισος, αλλά όχι απροϋποθέτως</strong></span>. Όλα τα πράγματα για τα ζει κανείς πρέπει να υπάρχουν προϋποθέσεις. Για να είναι κάποιος επιστήμονας πρέπει να έχει τις προϋποθέσεις τις κατάλληλες και να μάθει καλά την επιστήμη του. Για να είναι κάποιος καλός γιατρός πρέπει να σπουδάσει και κάθε μέρα να μελετά τα καινούργια επιτεύγματα. Απροϋποθέτως τίποτα δεν γίνεται. Και <span style="font-size:28px;"><strong>η βίωση της θείας Λειτουργίας ως Βασιλείας του Θεού απροϋποθέτως δεν μπορεί να συμβεί</strong></span>. Και τους έλεγα ότι <span style="font-size:28px;"><strong>η θεία Λειτουργία πράγματι είναι η Βασιλεία του Θεού αλλά μπορεί να είναι και η κόλαση για τον άνθρωπο εάν δεν προηγηθεί άσκηση</strong></span>. Γιατί όλοι θα δουν στην Δευτέρα Παρουσία τον Χριστό μέσα στην δόξα, αλλά για τους μεν θα είναι Παράδεισος για τους άλλους θα είναι η κόλαση. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και στην εκκλησιαστική πνευματική μας ζωή. <span style="font-size:28px;"><strong>Είναι η θεία Λειτουργία η δόξα, είναι πραγματικά θέωση το να φτάσει κανείς να κοινωνήσει, και είναι πολύ σημαντικό να κοινωνήσει το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, αλλά αν δεν γίνει με κατάλληλες προϋποθέσεις, αυτό είναι η καταδίκη του ανθρώπου και όχι η ευλογία του ανθρώπου</strong></span>. Αυτό μας δίδαξε ο όσιος πατήρ ημών Παΐσιος ο Αγιορείτης. Ήταν ένας εμπειρικός θεολόγος και τώρα βιώνει και ζει μέσα στο Φως του Θεού, γιατί αυτό είναι η Εκκλησία. Η Εκκλησία είναι η δόξα του Θεού και εκείνος που μετέχει της Εκκλησίας θα μετέχει αυτής της δόξας. Και επειδή μετέχει και μετείχε και μετέχει αυτής της δόξας από το ουράνιο θυσιαστήριο, τον ικετεύουμε και τον παρακαλούμε, τον άγιο πατέρα μας, να πρεσβεύει για μας, να προσεύχεται και να μας καθοδηγεί, να είμαστε πραγματικοί κληρικοί μέσα στην Εκκλησία, πραγματικοί θεολόγοι, πραγματικοί επίσκοποι, όπως το θέλει ο Θεός, ώστε έτσι να καθοδηγούμε και τον λαό και να πορεύεται αυτή η επίγεια, θα λέγαμε, όψις της Εκκλησίας, να πορεύεται προς την ουράνια Εκκλησία και δόξα.</p>
<p id='menuu' style="text-indent:50px; text-align: justify;"><span style="font-size:28px;"><strong>Όσιε πατέρα μας, άγιε Παΐσιε, πρέσβευε υπέρ ημών.</strong></span></p>
<div style="margin-left: -14px; margin-right: -14px;" align="center"><img alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" src="http://parembasis.gr/images/2016/240/240-10-14.JPG" style="cursor: pointer; display: block; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; margin: 0px auto; text-align: center; width: 610px;" align="middle" border="0"></div>
</br>
</br>
</td><td width="5" style="background-color:#f7f6ee"> </td></tr>
<tr> <td height="5" style="background-color:#f7f6ee" colspan="3"></td> </tr>
</tbody></table>Διονύσης Παπαχριστοδούλουhttp://www.blogger.com/profile/00297481006775305751noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7818449571605777753.post-71962622304481682832016-06-10T02:42:00.001+03:002016-06-10T09:57:52.177+03:00Σύστημα χαρτογράφησης των 8 τύπων μαθησιακής προσωπικότητας<table width="100%" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"><tbody>
<tr> <td height="5" style="background-color:#f7f6ee" colspan="3"></td> </tr>
<tr> <td width="5" style="background-color:#f7f6ee"> </td><td style="background-color:#f7f6ee; padding-bottom:3px; padding-top:3px; line-height:26px; font-size:16px; color:#4f405c;">
<p id='menuu' style="text-align: justify;">Στην εκπομπή «On ΕΡΤ», 7/6/2016, οι δημοσιογράφοι <b>Ελένη Χρονά</b> και <b>Ανδρέας Ροδίτης</b> συζητούν με τον <b>Εμμανουήλ Γιαννακουδάκη</b> <u>Καθηγητή Πληροφορικής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών</u> για το <span style=" font-size:26px;">σύστημα χαρτογράφησης των 8 τύπων μαθησιακής προσωπικότητας</span> που έχει δημιουργήσει.</p>
<img alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481568930860926546" src="http://www.aueb.gr/Users/yannakoudakis/greek/Prof.jpg" style="cursor: pointer; display: block; margin: 0px auto; text-align: center; margin-right: -14px; width:260px; margin-top: 0px; margin-bottom: -9px;" align="right" border="0">
<p id='menuu' style="text-indent:0px; text-align: center; font-size:14px;"><b>Ο Εμμανουήλ Γιαννακουδάκης</b>, <span style=" font-size:20px;">σχεδίασε το πρώτο αυτοματοποιημένο ψυχομετρικό τεστ επαγγελματικού προσανατολισμού στην Αγγλία σε διάτρητες κάρτες το 1974</span>, καθώς και το πρώτο πληροφοριακό σύστημα αυτοματοποίησης του συλλογικού καταλόγου της Βρετανικής Εθνικής Βιβλιοθήκης το 1977. Μεταξύ των άλλων: Ειδικός Σύμβουλος του Υπουργού Παιδείας (1988-1989) με αρμοδιότητα την εισαγωγή της Πληροφορικής στη Β/θμια Εκπαίδευση, και Επιστημονικός Υπεύθυνος ίδρυσης του Ελληνικού Εθνικού Κέντρου Επαγγελματικού Προσανατολισμού και εκπρόσωπος της χώρας στα πλαίσια του προγράμματος PETRA της Ευρωπαϊκής Ένωσης (1993-1995).<br> <span style=" font-size:20px;">ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ: <a href="http://www.aueb.gr/users/yannakoudakis/greek/" target="_blank">http://www.aueb.gr/</a></span>.</p>
<p><iframe src="https://www.youtube.com/embed/uFlFIXl-44E" style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" frameborder="0" height="436" width="580"></iframe></p>
<p id='menuu' style="text-align: justify;">Η θεωρία της μάθησης ερευνάται χρόνια τώρα, η τρίτη δεκαετία. Εμείς έχουμε δημιουργήσει ένα έγκυρο σύστημα χαρτογράφησης των μαθησιακών ικανοτήτων-δυσκολιών και των μαθησιακών τύπων - με ποιό τρόπο μαθαίνει κανείς. Ο εγκέφαλος αντιδρά με συγκεκριμένο τρόπο που τον έχουμε μελετήσει. <span style=" font-size:30px;">Γνωρίζουμε πολύ καλά την δυνητικότητα του δεξιού ημισφαιρίου και του αριστερού ημισφαιρίου</span>. Δηλαδή, το αριστερό ημισφαίριο όταν το έχεις πιο ανεπτυγμένο, γιατί γεννιέσαι με αυτό και δεν είναι καλό ούτε κακό, είσαι αυτός που είσαι εκ φύσεως. <span style=" font-size:30px;">Και τα δύο είναι καλά.</span> <span style=" font-size:26px;">Ορισμένοι έχουν <b>δυνητικό ανεπτυγμένο στο αριστερό ημισφαίριο</b>, άλλοι <b>στο δεξιό</b> κι άλλοι είναι στη μέση, λίγο απ' όλα, στη μέση.</span> Αν μετρήσουμε και διαπιστώσουμε ότι έχετε ανεπτυγμένο το <span style=" font-size:26px;"><b>αριστερό</b> σας ημισφαίριο</span>, τότε γνωρίζοντας το αυτό ο καθηγητής θα μπορεί <span style=" font-size:26px;">να σας διδάξει κάτωθεν. Δηλαδή, από τη λεπτομέρεια στο όλον.</span> Για παράδειγμα, αν θέλει να σου διδάξει το Πυθαγόρειο Θεώρημα, θα αρχίσει ζητώντας σου να πάρεις τρία ξυλάκια, να τα ενώσεις στις άκρες, για να δεις το σχήμα που προκύπτει. <span style=" font-size:26px;">Αν είσαι του <b>δεξιού</b> ημισφαιρίου</span>, θα σου δείξει διάφορα σχήματα, θα σε ρωτήσει, "ποιό είναι το σχήμα εκείνο που έχει τρεις πλευρές"; Ε, αυτό είναι το τρίγωνο. <span style=" font-size:26px;">Άνωθεν</span>. Έχοντας τον μαθησιακό χάρτη μπροστά του ο καθηγητής, δεν έχει παρά να ζητήσει από τα παιδιά να καθίσουν οι του δεξιού ημισφαιρίου, στο δεξιό μέρος της αίθουσας και οι του αριστερού, στο αριστερό.</p>
<p id='menuu' style="text-align: justify;">Ο οπτικός που μαθαίνει με διαγράμματα. <span style=" font-size:26px;">Ο διαπροσωπικός ο οποίος μαθαίνει όταν είναι σε παρέα με άλλους, χρειάζεται παρέα ο διαπροσωπικός τύπος</span>. Μόνο του το παιδί δεν μπορεί. Είναι πιο κοινωνικό. Ένα παιδί που δεν είχε κάποιον να διαβάζει και αναγκάστηκε να μιλάει με το σκυλάκι του. Είχε την ανάγκη κάποιου όντος απέναντί του, ενός ακροατή. Αυτός είναι ο διαπροσωπικός τύπος. Ο ενδοπροσωπικός. <span style=" font-size:26px;">Ο αισθητικοκινητικός</span>. Για παράδειγμα, βλέπετε το παιδάκι που κάθεται και παίζει με το στυλό ή χτυπάει με το χέρι του το θρανίο, και φωνάζει ο καθηγητής, "σταμάτα!". Είναι ότι χειρότερο μπορείς να κάνεις. Το παιδί <span style=" font-size:26px;">έχει ανάγκη το ρυθμό, τη κίνηση</span>. ... </p>
<p id='menuu' style="text-align: justify;">Υπάρχουν πάνω από 800 μάστερ, μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών και δεν υπάρχει που να εξειδικεύεται στη θεωρία της μάθησης και μιλάμε για μαθησιακές ικανότητες-δυσκολίες όπως τις περιγράφουμε εμείς εδώ. </p>
<p id='menuu' style="text-align: justify;">... Εσύ θέλεις εικόνες, εσύ θέλεις κίνηση, εσύ θέλεις επαφή με τη φύση ... και ο δάσκαλος λέει στους γονείς: "το παιδί μπράβο που θέλει μουσικούλα για να διαβάσει, δεν πειράζει. Το παιδί θέλει παρέα ...". Και το παιδί μαθαίνει με το σωστό τρόπο. ...</p>
<p id='menuu' style="text-align: justify;">... Ακόμη και στα σεμιναριακά μαθήματα που κάμνει, ας πούμε, κάποιος εργοδότης, είναι απαραίτητο να ξέρει τον μαθησιακό τύπο του απέναντι του. ... Και θα μπορούσε αυτό να εφαρμοστεί και <span style=" font-size:26px;">στους εργασιακούς χώρους. ... Να σου επιτρέπουν να εργάζεσαι ανάλογα με το τί τύπος είσαι και αυτό θα το εισπράξει ο εργοδότης γιατί θα αποδώσεις περισσότερο</span>. </p>
<p id='menuu' style="text-indent:50px; text-align: right;">Πηγή: Ολόκληρη η συνέντευξη στην εκπομπή «On ΕΡΤ» 7/6/2016, από το 08:12 λεπτό έως το 24:57 (<a href="http://webtv.ert.gr/katigories/enimerosi/07ion2016-on-ert/" target="_blank">http://webtv.ert.gr/</a>)</p>
</br>
</br>
<p id='menuu' style="text-align: justify;">Το 1983, o Howard Earl Gardner (γεν. 1943), στο βιβλίο "Τα πλαίσια του νου", διατύπωσε τη θεωρία της πολλαπλής νοημοσύνης. Ο Gardner έχει αναγνωρίσει οκτώ τύπους νοημοσύνης:</p>
<p id='menuu' style="text-align: justify;">Α) Γλωσσική νοηµοσύνη</p>
<p id='menuu' style="text-align: justify;">Β) Λογικοµαθηµατική νοηµοσύνη</p>
<p id='menuu' style="text-align: justify;">Γ) Χωρική νοηµοσύνη</p>
<p id='menuu' style="text-align: justify;">∆) Κιναισθητική νοηµοσύνη</p>
<p id='menuu' style="text-align: justify;">Ε) Μουσική νοηµοσύνη</p>
<p id='menuu' style="text-align: justify;">ΣΤ) Ενδοπροσωπική νοηµοσύνη</p>
<p id='menuu' style="text-align: justify;">Ζ) ∆ιαπροσωπική νοηµοσύνη</p>
<p id='menuu' style="text-align: justify;">Η) Νατουραλιστική νοηµοσύνη</p>
<p id='menuu' style="text-align: justify;">Περισσότερα για τον Howard Gardner και τη θεωρία Πολλαπλής Νοημοσύνης: <a href="https://sciencearchives.wordpress.com/2011/12/29/η-θεωρία-της-πολλαπλής-νοηµοσύνης-του-h/" target="_blank">https://sciencearchives.wordpress.com/</a></p>
</br>
</br>
<p id='menuu' style="text-align: justify;">Το σύστημα χαρτογράφησης των μαθησιακών ικανοτήτων-δυσκολιών και των μαθησιακών τύπων του καθηγητή Εμμανουήλ Γιαννακουδάκη βασίζεται πάνω στη διάκριση των οκτώ τύπων νοημοσύνης του Gardner:</p>
<p id='menuu' style="text-align: justify;">Ακουστικοηχητικός (Μουσική νοηµοσύνη)</p>
<p id='menuu' style="text-align: justify;">Διαπροσωπικός(∆ιαπροσωπική νοηµοσύνη)</p>
<p id='menuu' style="text-align: justify;">Ενδοπροσωπικός (Ενδοπροσωπική νοηµοσύνη)</p>
<p id='menuu' style="text-align: justify;">Αισθητικοκινητικός (Κιναισθητική νοηµοσύνη)</p>
<p id='menuu' style="text-align: justify;">Γλωσσικός ( Γλωσσική νοηµοσύνη)</p>
<p id='menuu' style="text-align: justify;">Λογικοαναλυτικός (Λογικοµαθηµατική νοηµοσύνη)</p>
<p id='menuu' style="text-align: justify;">Φυσιοδιφικός (Νατουραλιστική νοηµοσύνη)</p>
<p id='menuu' style="text-align: justify;">Οπτικός (Χωρική νοηµοσύνη)</p>
<p id='menuu' style="text-align: justify;">και επιπλέον εντοπίζει αν κάποιος έχει δυνητικό ανεπτυγμένο στο <b>ΑΡΙΣΤΕΡΟ ή το ΔΕΞΙ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟ ΗΜΙΣΦΑΙΡΙΟ</b>.</p>
<p id='menuu' style="text-align: right;">Πηγή: <a href="http://disle3ia.blogspot.gr/2016/06/8.html" target="_blank">http://disle3ia.blogspot.gr/</a></p>
</br>
</br>
</td><td width="5" style="background-color:#f7f6ee"> </td></tr>
<tr> <td height="5" style="background-color:#f7f6ee" colspan="3"></td> </tr>
</tbody></table>Διονύσης Παπαχριστοδούλουhttp://www.blogger.com/profile/00297481006775305751noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7818449571605777753.post-30125840929605105002016-02-15T19:57:00.001+02:002016-06-15T16:54:52.869+03:00Neuroscience-Νευροεπιστήμη, Νευροθεολογία, Νοερά προσευχή<table width="100%" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"><tbody>
<tr> <td height="5" style="background-color:#f7f6ee" colspan="3"></td> </tr>
<tr> <td width="5" style="background-color:#f7f6ee"> </td><td style="background-color:#f7f6ee; padding-bottom:3px; padding-top:3px; line-height:26px; font-size:16px; color:#4f405c;">
<p style="text-align: justify;">Η <b>Νευροεπιστήμη</b> εμφανίστηκε ως έχει περίπου το 1950 με τα πρώτα νευροαπεικονιστικά μηχανήματα να κάνουν την εμφάνισή τους εκείνη την εποχή. Οι Νευροεπιστήμονες εστιάζουν συνήθως στον εγκέφαλο και το πώς οι εκούσιες ή ακούσιες διεργασίες που συμβαίνουν σε αυτόν, συνδέονται με τη συμπεριφορά και τις γνωστικές μας λειτουργίες. Η Νευροεπιστήμη είναι διαθεματική επιστήμη που συνδέει διαφορετικά γνωστικά πεδία ή δραστηριότητες του ανθρώπου, όπως τη χημεία, την επιστήμη των υπολογιστών, τη μηχανική, τη φυσική, τα μαθηματικά, την ιατρική και συναφείς κλάδους, τη γλωσσολογία, τη φιλοσοφία, το μάρκετινγκ, τις τέχνες (μουσική, χορό κλπ.), τη ψυχολογία, την εκπαίδευση, τη νομική, τη θρησκεία, τη θεολογία, σε συνδυασμό με τις εγκεφαλικές λειτουργίες. Οι Νευροεπιστήμονες μελετούν το αποτύπωμα, τα ίχνη, όλων αυτών των δραστηριοτήτων του ανθρώπινου νου, στον εγκέφαλο. «Η Νευροεπιστήμη είναι φυσική επιστήμη και ερευνά τις λειτουργίες του εγκεφάλου, τη λειτουργική αρχιτεκτονική του νου, και τη χαρτογράφηση της συνεργασίας εγκεφάλου και νου» (<span style=" font-size:12px;">Ian M. Devonshire and Eleanor J. Dommett, <a href="http://www.researchgate.net/profile/Ian_Devonshire/publication/46149279_Neuroscience_viable_applications_in_education/file/9fcfd50c050aab6668.pdf" target="_blank">Neuroscience: Viable Applications in Education? The Neuroscientist 16(4)</a> 349–356</span>).</p>
</br>
<h2 style="text-align: center; height:14px; width:100%; background-color:#cf146c"> </h2>
<p style="text-align: justify;">«Η <b>Νευροθεολογία</b> είναι η περιοχή της επιστήμης και της έρευνας που προσπαθεί να κατανοήσει τη σχέση μεταξύ εγκεφάλου και θεολογίας και ευρύτερα μεταξύ νου και θρησκείας. Πολλά βιβλία έχουν γραφτεί για τη σχέση μεταξύ εγκεφάλου και θρησκευτικού βιώματος και πολλά επιστημονικά άρθρα έχουν δημοσιευθεί γι' αυτό το θέμα» (<span style=" font-size:12px;">Andrew B. Newberg, Principles of Neurotheology, University of Pennsylvania, USA, Ashgate Science and Religion Series, p. 1</span>). «Εξετάζοντας τον λόγο ύπαρξης της νευροθεολογίας ως ξεχωριστό επιστημονικό πεδίο βρίσκουμε τέσσερεις θεμελιώδεις στόχους για την επιστημονική έρευνα. 1. Την βελτίωση της κατανόησης του ανθρώπινου νου και του εγκεφάλου. 2. Την βελτίωση της κατανόησης της θρησκείας και της θεολογίας. 3. Την βελτίωση της κατάστασης του ανθρώπου ιδίως όσον αφορά την υγεία και την ευημερία. 4. Την βελτίωση της κατάστασης του ανθρώπου ιδίως όσον αφορά τη θρησκεία και την πνευματικότητα. Αυτοί οι τέσσερεις στόχοι αλληλοπεριχωρούνται στο ότι οι θρησκευτικές και επιστημονικές αναζητήσεις και έρευνες μπορούν να επωφεληθούν από τις έρευνες της Νευροθεολογίας» (<span style=" font-size:12px;">Andrew B. Newberg, <a href="http://www.thedivineconspiracy.org/Z5253D.pdf" target="_blank">Principles of Neurotheology, University of Pennsylvania,</a> USA, Ashgate Science and Religion Series, p. 18</span>).</p>
<p style="text-align: justify;">Τον όρο Νευροθεολογία για πρώτη φορά χρησιμοποίησε ο Άλντους Χάξλεϋ (1894 – 1963). Το 1962 ο Χάξλεϋ δημοσίευσε το τελευταίο του βιβλίο, το μυθιστόρημα «Το Νησί», όπου αναφέρει για πρώτη φορά τους όρους Νευροθεολογία και Νευροθεολόγος: «Ποιοι είναι οι ‘μεγάλοι’; ... Αυτή είναι ερώτηση για ένα νευροθεολόγο. ... Κάποιον που σκέπτεται για τους ανθρώπους με όρους που αφορούν, συγχρόνως, το Καθαρό Φως του Κενού και το αυτόνομο νευρικό σύστημα. Οι ‘μεγάλοι’ είναι ένα μίγμα Νου και φυσιολογίας». Ο όρος νευροβιολογία χρησιμοποιείται εναλλακτικά με τον όρο νευροεπιστήμη.</p>
<p style="text-align: justify; font-size:12px;">Στο αγγλικό κείμενο ο Χάξλεϋ γράφει: «... ”... who are the grown-ups?” ... “That's a question for a neurotheologian ... Somebody who thinks about people in terms, simultaneously, of the Clear Light of the Void and the vegetative nervous system. The grown-ups are a mixture of Mind and physiology”. ... “The children are the little fellows who think they know better than the grown-ups” ... “And so must be told to run along and play”». «Pharmacology, sociology, physiology, not to mention pure and applied autology, neurotheology, metachemistry, mycomysticism, ...». «Το Νησί» του Χάξλεϋ κυκλοφόρησε στα ελληνικά από τις εκδόσεις Κάκτος σε μετάφραση του Αντώνη Αϊδίνη, όμως στις σελίδες 110 και 161, αντίστοιχα, που βρίσκονται τα παραπάνω τμήματα του κειμένου, απουσιάζει η μετάφραση των όρων «neurotheologian»-νευροθεολόγος και «neurotheology»-νευροθεολογία.</p>
</br></br>
<p style="text-align: justify;">Στο χώρο της ορθόδοξης θεολογίας ο π. Ιωάννης Ρωμανίδης έκανε μια πρώτη προσπάθεια να εισάγει τη νευροθεολογία, ήδη από το 1966, με τη μελέτη του <a href="http://romanity.org/htm/rom.e.02.i_thriskeia_einai_neurobiologiki_astheneia.01.htm" target="_blank">«Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΝΕΥΡΟΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΑΣΘΕΝΕΙΑ, Η ΔΕ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ»</a>. Στο βιβλίο ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ (εκδόσεις Παρακαταθήκη 2004) παρουσιάζονται απομαγνητοφωνημένες πανεπιστημιακές παραδόσεις του π. Ιωάννη Ρωμανίδη από το ακαδημαϊκό έτος 1983-84 και είναι πολύ ενδιαφέροντα από την άποψη της νευροθεολογίας όσα λέει ο π. Ιωάννης ειδικά στην ενότητα για τη νοερά προσευχή.</p>
</br></br>
<h2 style="text-align: center; height:14px; width:100%; background-color:#cf146c"> </h2>
<p style="text-align: justify; font-weight:bold;">12. Περί νοεράς προσευχής</p>
</br>
<p style="text-align: justify;">Το θέμα τώρα της νοεράς προσευχής είναι πολύ ενδιαφέρον. Η νοερά προσευχή είναι μία καθαρά εμπειρική κατάσταση. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πρόκειται περί εμπειρίας. Ούτε ένας ψυχίατρος μπορεί να αρνηθεί ότι η νοερά προσευχή είναι καθαρή εμπειρία. Η διαφορά μας με τους ψυχιάτρους θα ήταν όχι στο γεγονός αυτό καθ’ εαυτό, αλλά στην αιτία που προκαλεί την νοερά προσευχή. Δηλαδή, αν το θέμα αυτό τεθεί υπόψη των επιστημόνων των θετικών επιστημών, π.χ. ψυχολόγων, ψυχιάτρων, παθολόγων, βιολόγων κ.λ.π. σαν ένα φαινόμενο άξιο παρατήρησης και μελέτης, θα είναι υποχρεωμένοι οι άνθρωποι αυτοί, εφαρμόζοντας την επιστημονική μέθοδο έρευνας, να προβάλουν υποθέσεις.</p>
<p style="text-align: justify;">Βέβαια η Εκκλησία έχει την δική της κατατεθειμένη εμπειρία του φαινομένου. Ένας, που έχει νοερά προσευχή [//52] μέσα του, «ακούει» ο ίδιος την προσευχή αυτή να λέγεται μέσα στην καρδιά του. Και υπάρχει εκατοντάδων ετών παράδοση αυτής της πνευματικής κατάστασης. Από τους αγίους έχει δοθεί μία συγκεκριμένη ερμηνεία σ’ αυτήν την πάραδοση της νοεράς προσευχής και βάσει αυτής της ερμηνείας η Εκκλησία γνωρίζει ότι η νοερά προσευχή είναι μία πνευματική εμπειρία και ότι είναι αποτέλεσμα της επενεργείας του Αγίου Πνεύματος μέσα στην καρδιά του ανθρώπου. Αυτή είναι μια μακραίωνη παράδοση, που κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί την ύπαρξή της, διότι υπάρχουν πάρα πολλά συγγράμματα των Πατέρων επάνω στο θέμα αυτό, εκτός από όσα αναφέρονται γι’ αυτήν στην Αγία Γραφή. Και υπάρχουν σήμερα άνθρωποι, που ζουν αναμεταξύ μας, οι οποίοι γνωρίζουν από προσωπική τους εμπειρία, επειδή την ζουν, ενεργουμένη μέσα τους, την νοερά προσευχή.</p>
<p style="text-align: justify;">Οπότε, εφ’ όσον αυτοί οι επιστήμονες αποδεχθούν αυτήν την πραγματικότητα, μετά θα πρέπει να προβάλουν τις δικές τους υποθέσεις για να εξηγήσουν το φαινόμενο αυτό της νοεράς προσευχής. Βέβαια μεταξύ τους θα υπάρχουν και μερικοί, που θα πουν ότι αυτό είναι ένα εφεύρημα των παπάδων, ιδίως εδώ στην Ελλάδα! Θα πουν ότι αυτά τα λένε οι παπάδες, ότι είναι προϊόν της φαντασίας τους. Μακάρι όμως οι παπάδες να ασχολούντο με τέτοια πράγματα εδώ στην Ελλάδα.</p>
<p style="text-align: justify;">Άλλοι τώρα από αυτούς τους επιστήμονες ίσως πουν ότι αυτό είναι ένα είδος υπνωτισμού. Είχα μία σχετική συζήτησι με γιατρούς, μάλιστα με καθηγητές Πανεπιστημίου, οι οποίοι έλεγαν ότι αυτό είναι ένα είδος υπνωτισμού! Όμως, έστω, ας είναι έτσι γι’ αυτούς. Αλλά ένας ψυχίατρος [//53] είναι υποχρεωμένος να ασχοληθεί συστηματικά με το θέμα αυτό.</p>
<p style="text-align: justify;">Σχετικά με τον υπνωτισμό τώρα, ο οποίος πράγματι είναι μία εμπειρία. Ο ψυχίατρος όμως θα πρέπει να μπορεί να εξακριβώσει, αν η νοερά προσευχή είναι ένα είδος υπνωτισμού ή όχι. Ο υπνωτισμός μπορεί να οδηγήσει σε παραίσθηση, που σημαίνει σε ασυνταξία ως προς την σωστή σύνθεση των εμπειρικών εντυπώσεων, που έχει ο άνθρωπος μέσα στην μνήμη του. Όμως όλα τα στοιχεία, που συνθέτουν μία παραίσθηση, είναι παρμένα από τις αισθήσεις. Διότι ο άνθρωπος που φθάνει σε παραίσθηση, φθάνει σ’ αυτήν, όχι διότι έχει χάσει την επαφή του με τα αισθητά, αλλά επειδή η μνήμη του έχει εκτροχιασθεί και η σύνθεση των εντυπώσεων, που γίνεται μέσα στο μυαλό του, δεν είναι τίποτε άλλο παρά μία αταξία στην ταξινόμηση των εντυπώσεων. Έτσι έχομε τους ανισόρροπους, καθώς και αυτούς που ονειρεύονται στον ξύπνιο τους. Τα στοιχεία δηλαδή των αισθήσεων, που συνθέτουν μία παραίσθηση, είναι υπαρκτά. Εκείνος, που βρίσκεται σε παραίσθηση μπορεί να βλέπει κάτι, που δεν υπάρχει εκείνην την στιγμή μπροστά του, που είναι όμως υπαρκτό [Αυτό συμβαίνει με τα παραισθησιογόνα, όπως π.χ. το LSD. Βέβαια, παραίσθηση μπορεί να έχει κάποιος και κατά τον υπνωτισμό, όταν εισαχθεί από τον υπνωτιστή δαιμονική ενέργεια, οπότε ο υπνωτισμένος έρχεται σε επαφή με πονηρά πνεύματα].</p>
<p style="text-align: justify;">Όσον αφορά στον υπνωτισμό, εκείνος που υπνωτίζεται μπαίνει σε μία κατάσταση κώματος, σαν δηλαδή να βρίσκεται σε κώμα και, αφού βρίσκεται σε κωματώδη κατάσταση, [//54] ενθυμείται πράγματα από το παρελθόν και απαντά στα ερωτήματα εκείνου που τον υπνώτισε. Οπότε, σαν υπνωτισμένος που είναι, δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα.</p>
<p style="text-align: justify;">Όσον αφορά τώρα στην νοερά προσευχή, δεν έχομε να κάνουμε με κάτι υπαρκτό, που έχει ήδη κατατεθεί στην μνήμη και το οποίο ανακαλείται από την μνήμη και έτσι ονειρεύεται ο άνθρωπος. Δεν συμβαίνει το ίδιο, όπως σε μία παραίσθηση, που βλέπει κανείς κάτι, χωρίς όμως να υπάρχει πράγματι γύρω του εκείνο που βλέπει εκείνην την στιγμή ούτε να υποπίπτει στις αισθήσεις του εκείνην την στιγμή. Στην περίπτωση της νοεράς προσευχής ό,τι συμβαίνει στην καρδιά του ανθρώπου και ό,τι αισθάνεται ο άνθρωπος, λαμβάνει χώρα εκείνην την στιγμή που το αισθάνεται. Δεν είναι κάτι του παρελθόντος. Είναι μία εμπειρία του παρόντος. Το να είναι επίσης κανείς σε εγρήγορση πνεύματος, πράγμα που συμβαίνει κατά την νοερά προσευχή , δηλαδή ούτε υπνωτισμένος να είναι ούτε να βρίσκεται σε παραίσθηση, και ταυτόχρονα να βιώνει κάτι το πολύ ξεκάθαρο μέσα του, μέσα στην καρδιά του, κάποιον άλλον, που προσεύχεται μέσα του για λογαριασμό του «στεναγμοίς αλαλήτοις» [Βλ. Ρωμ. 8, 26], τέτοιο πράγμα δεν συμβαίνει στον υπνωτισμό. Κατά την νοερά προσευχή ο άνθρωπος έχει πλήρη συνείδηση ότι κάτι οικείο προς την φύση του και ενεργούμενο έσωθεν, όχι όμως από τον ίδιο λαμβάνει χώρα μέσα του, το οποίο όχι μόνο βιώνει ξεκάθαρα αλλά ταυτόχρονα το παρατηρεί, και στο οποίο μπορεί εκούσια να συμμετέχει.</p>
<p style="text-align: justify;">Το βάρος την αποδείξεως την αληθείας αυτής της εμπειρίας [//55] δεν ανήκει στους Ορθοδόξους, οι οποίοι την κατέχουν, αλλά στους επιστήμονες, οι οποίοι την αμφισβητούν ή θέλουν να την ερευνήσουν. Αν πάλι οι επιστήμονες δώσουν δική τους ερμηνεία σ’ αυτό το φαινόμενο της νοεράς προσευχής, αυτοί οι ίδιοι θα πρέπει να αποδείξουν ότι η δική τους ερμηνεία είναι η σωστή ερμηνεία. Διότι οι Ορθόδοξοι έχουν παράδοση αιώνων της ερμηνείας της νοεράς προσευχής, της οποίας η αλήθεια είναι αδιαφιλονίκητη για τους Ορθοδόξους. Και είναι αυτή η ερμηνεία αδιαφιλονίκητη, διότι δεν είναι ερμηνεία παρελθούσης εμπειρίας, η οπoία δεν μπορεί να εξακριβωθεί ή να επαναληφθεί, αλλά είναι ερμηνεία μιας ζώσης, αληθινής, σημερινής εμπειρίας και πραγματικότητας, που συνεχώς επαναλαμβάνεται και συνεχίζεται και παραδίδεται από γενεά σε γενεά μέσα στην Ορθόδοξο Εκκλησία.</p>
<p style="text-align: justify;">Η Εκκλησία στην γλώσσα της, που είναι η εκκλησιαστική γλώσσα, λέγει διά στόματος του αποστόλου Παύλου: «Δεν μιλούμε με την ανθρώπινη σοφία, αλλά με την δύναμη του Αγίου Πνεύματος» [Α’ Κορ. 2, 4: «... Και ο λόγος μου και το κήρυγμά μου ουκ εν πειθοίς ανθρωπίνης σοφίας λόγοις, αλλ’ εν αποδείξει Πνεύματος και δυνάμεως»]. Τι εννοεί μ’ αυτό; Γιατί ο Απόστολος αντιπαρατάσσει την δύναμη του Αγίου Πνεύματος με την σοφία του κόσμου τούτου; Διότι ο άνθρωπος, που έχει γίνει ναός του Αγίου Πνεύματος, που έχει δηλαδή έλθει μέσα του το Άγιο Πνεύμα και έχει κατοικήσει μέσα στην καρδιά του, αυτός ο άνθρωπος αισθάνεται ζωντανά μέσα στην καρδιά του την δύναμη, δηλαδή την ενέργεια [//56] του Αγίου Πνεύματος, και έτσι δεν πείθεται ότι έχει γίνει ναός του Αγίου Πνεύματος από λόγια άλλων ούτε από φιλοσοφικά ή θεολογικά επιχειρήματα άλλων, αλλά γνωρίζει ότι είναι ναός του Αγίου Πνεύματος από άμεση και προσωπική του εμπειρία· διότι νιώθει, ακούει μέσα του το Άγιο Πνεύμα, που κάνει τον παπά και τον ψάλτη μέσα στην καρδιά του. Δηλαδή είναι η συμμαρτυρία του Αγίου Πνεύματος στο πνεύμα του ανθρώπου εκείνο το πράγμα, που δίνει στον άνθρωπο αυτόν την απόλυτη βεβαιότητα ότι έχει γίνει το σώμα του ναός του Θεού, αφού το Πνεύμα το Άγιο ήλθε και σκήνωσε στην καρδιά του. Αυτήν την κατάσταση περιγράφει ο απόστολος Παύλος, όταν λέγει: «Το Πνεύμα του Θεού κράζει μέσα στις καρδιές μας το αββά ο Πατήρ» [Γαλ. 4, 6. «Ότι δε εστε υιοί, εξαπέστειλεν ο Θεός το Πνεύμα του υιού αυτού εις τας καρδίας υμών κράζον• αββά ο πατήρ»]. Φωνάζει δηλαδή μέσα μας το Άγιο Πνεύμα απευθυνόμενο προς τον Πατέρα και λέγει: «Πατέρα μου»!</p>
<p style="text-align: justify;">Αυτό λοιπόν, που περιγράφει ο απόστολος Παύλος, είναι μία πραγματικότητα ή μία φαντασιοπληξία; Πετούσε στα σύννεφα ο απόστολος Παύλος, όταν το έλεγε αυτό; Αν προσέξετε καλά σε όσα λέει ο απόστολος Παύλος στο κεφ. 8 της προς Ρωμαίους επιστολής του, θα δείτε ότι μιλάει για πραγματική προσευχή στην καρδιά του ανθρώπου. Αλλά δεν είναι μόνο ο απόστολος Παύλος που μιλάει έτσι. Και ο Δαβίδ στους Ψαλμούς του μιλάει έτσι και η Παλαιά Διαθήκη μιλάει έτσι. Γι’ αυτό βλέπομε εδώ ποιος ήταν ο λόγος που οι αρχαίοι Χριστιανοί, που προετοιμάζονταν για την νοερά προσευχή, πρώτα αποστηθίζανε όλο το Ψαλτήρι. [//57] Αυτήν τη μεγάλη σημασία είχε το Ψαλτήρι γι’ αυτούς· στο να τους βοηθήσει να εργασθούν την νοερά προσευχή.</p>
<p style="text-align: justify;">Δεν ξέρω πόσοι Χριστιανοί σήμερα έχουν διαβάσει ολόκληρο το Ψαλτήρι. Τα παλιά χρόνια το διάβαζαν επάνω στους πεθαμένους πριν την κηδεία. Ίσως τότε να ήταν η μόνη φορά που διάβαζαν ολόκληρο το Ψαλτήρι. Το διάβαζε ο παπάς και, αν είχε κοντά του κανένα ψάλτη, έβαζε και τον ψάλτη και το διάβαζε. Τα παλιά χρόνια, για να χειροτονηθεί κανείς επίσκοπος, έπρεπε να αποδείξει ότι ήξερε το Ψαλτήρι [Κανών β’ της Ζ’ Οικουμενικής Συνόδου]. Γιατί; Γιατί το Ψαλτήρι είχε τόσο μεγάλη σημασία μέσα στην Εκκλησία; Διότι το Ψαλτήρι έχει προσευχές σχετικές με την νοερά προσευχή. Διότι η νοερά προσευχή στην Εβραϊκή παράδοση, στην Προφητική παράδοση, αλλά και στην αρχαία Χριστιανική παράδοση, γινόταν και με τους Ψαλμούς. Γι’ αυτόν τον λόγο λέει ο απόστολος Παύλος «προσεύξομαι τω πνεύματι, προσεύξομαι και τω νοΐ. Ψαλώ τω πνεύματι, ψαλώ και τω νοΐ» [Α’ Κορ. 14, 15]. Οπότε η νοερά προσευχή δεν είναι μόνο προσευχή με λόγια, αλλά είναι και ψαλμωδία, ψαλμός δηλαδή. Γι’ αυτό έχομε και δείγματα από την Παράδοση ότι η νοερά ευχή γινόταν και με τους Ψαλμούς. Ένα από αυτά τα παραδείγματα είναι εκείνο του Αγίου Ιωάννου του Κασσιανού, ο οποίος διδάσκει νοερά προσευχή με Ψαλμούς. Υπάρχουν αρκετές μαρτυρίες γι’ αυτό το πράγμα [Στο «Ρουμανικό Γεροντικό», που έγραψε ο π. Ιωαννίκιος Μπάλαν, (έκδ. «Ορθοδόξου Κυψέλης»), αναφέρεται η περίπτωσις ενός λαϊκού Χριστιανού, ο οποίος είχε αδιάλειπτη την νοερά προσευχή, απαγγέλλοντας διαρκώς του Ψαλμούς]. </p>
<p style="text-align: justify;">[//58] Οπότε δεν χρειάζεται καμιά φιλοσοφική απόδειξη γι’ αυτά τα θέματα, εφ’ όσον εκείνοι, που πιστεύουν και έχουν φθάσει σ’ αυτήν την κατάσταση της νοεράς προσευχής, έχουν μέσα τους αυτήν την εμπειρία; Και, εφ’ όσον υπάρχει αυτή η εμπειρία, σε τι χρειάζεται η μεταφυσική; Σε τι χρειάζεται η φιλοσοφία; Σε τι βοηθάει η φιλοσοφία; Βοηθήθηκε ποτέ κανείς ουσιαστικά στην ζωή του από καμιά φιλοσοφία στο να αποκτήσει αυτήν την κατάσταση της νοεράς προσευχής, που ενεργεί αδιάλειπτα μέσα στην καρδιά, ώστε να γίνει ναός του Αγίου Πνεύματος;</p>
<p style="text-align: justify;">Όταν κανείς δεν έχει τέτοια εμπειρία, αλλά θέλει να την αποκτήσει, τότε πηγαίνει και διδάσκεται από αυτούς που έχουν αυτή την εμπειρία. Η εμπειρία αυτή της νοεράς προσευχής είναι συνήθως - αν και υπάρχουν εξαιρέσεις - απαραίτητη προϋπόθεση για να φθάσει κάποιος στην εμπειρία της θέωσης, κατά την οποία αποκτά εμπειρία της άκτιστης δόξας του Θεού. Αυτή η εμπειρία της θέωσης είναι αποκλειστικά δώρο Θεού, το οποίο ο Θεός χαρίζει σε όποιους θέλει, όταν θέλει και για όσο θέλει και δεν εξαρτάται από την ανθρώπινη προσπάθεια. Προϋπόθεση όμως υπό συνήθεις συνθήκες είναι το να έχει κανείς την νοερά προσευχή.</p>
</br>
</br>
</td><td width="5" style="background-color:#f7f6ee"> </td></tr>
<tr> <td height="5" style="background-color:#f7f6ee" colspan="3"></td> </tr>
</tbody></table>Διονύσης Παπαχριστοδούλουhttp://www.blogger.com/profile/00297481006775305751noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7818449571605777753.post-69612680973419870712016-02-01T19:47:00.001+02:002016-03-30T17:07:56.187+03:00Κορνήλιος Καστοριάδης: «Αν δεν υπάρχει έρωτας μες στην εκπαίδευση δεν υπάρχει εκπαίδευση!»<table width="100%" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"><tbody>
<tr> <td height="5" style="background-color:#f7f6ee" colspan="3"></td> </tr>
<tr> <td width="5" style="background-color:#f7f6ee"> </td><td style="background-color:#f7f6ee; padding-bottom:3px; padding-top:3px; line-height:26px; font-size:16px; color:#4f405c;">
<p><iframe src="https://www.youtube.com/embed/I1ouePjBA1w" style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" frameborder="0" height="436" width="580"></iframe></p>
<p style="text-align: justify;">«Θα έλεγα πρώτα πρώτα ότι δεν μπορούμε να χωρίσουμε την εκπαίδευση από τη συνολική κοινωνική κατάσταση. Ο μακαρίτης, ο καημένος ο Πλάτων έλεγε ήδη ότι ακόμα και οι τοίχοι της πόλης εκπαιδεύουν τους ανθρώπους και νομίζω ότι αυτό είναι μια τρομερά σημαντική και βαριά αλήθεια. Η εκπαίδευση ενός ανθρώπου, η παιδεία ενός ανθρώπου αρχίζει από την ηλικία μηδέν και φτάνει ως την ηλικία ωμέγα, δηλ. τη στιγμή που θα πεθάνει, συνεχώς διαμορφώνεται αυτός ο άνθρωπος.</p>
<p style="text-align: justify;">»Διαμορφώνεται από τι; Διαμορφώνεται από όλα όσα προσλαμβάνει. Διαμορφώνεται από όλα όσα είναι γύρω του.</p>
<p style="text-align: justify;">»Λοιπόν, τί διαμόρφωση υφίστατο ένας αρχαίος Αθηναίος περπατώντας, βλέποντας την Ακρόπολη, την Αγορά, τη Στοά και τα λοιπά και τα λοιπά και τί διαμόρφωση υφίσταται ένας σημερινός Αθηναίος ζώντας μέσα σε αυτό το φρικτό τερατούργημα που λέγεται Αθήνα και που έγινε τερατούργημα μέσα σε σαράντα χρόνια, δυνάμει όλων των μεγαλοφυών πολιτικών μας; Δεν είναι έτσι!... Ή τι διαμόρφωση υφίστατο ένας αρχαίος Αθηναίος βλέποντας τραγωδίες στο θέατρο του Διονύσου και τί διαμόρφωση υφίσταται σήμερα ένας άνθρωπος βλέποντας τις διαφημίσεις της τηλεόρασης, δεν ξέρω τι!...</p>
<p style="text-align: justify;">»<span style="font-size:28px;">Για να υπάρξει πραγματική εκπαίδευση με την αυστηρή έννοια του όρου υπάρχει μια βασική προϋπόθεση: είναι ότι αυτή η εκπαιδευτική διαδικασία γίνεται αντικείμενο επένδυσης και πάθους και από τους εκπαιδευτές και από τους εκπαιδευόμενους</span> και, για να το πω καθαρά, ότι <span style="font-size:34px;"><strong>αν δεν υπάρχει έρωτας μες στην εκπαίδευση δεν υπάρχει εκπαίδευση! </strong></span></p>
<p style="text-align: justify;">»<span style="font-size:28px;">Εάν κάποιος κάτι μαθαίνει μέσα στο σχολείο είναι διότι</span>, διαδοχικά, <span style="font-size:28px;">έναν καθηγητή</span> σε κάποια τάξη –και στο πανεπιστήμιο ακόμη- <span style="font-size:28px;">τον ερωτεύεται</span> και <span style="font-size:32px;"><strong>τον ερωτεύεται διότι βλέπει ότι αυτός ο ίδιος ο καθηγητής είναι ερωτευμένος με αυτό που διδάσκει</strong></span>.</p>
<p style="text-align: justify;">»<span style="font-size:28px;">Λοιπόν, για να τα πω επίσης καθαρά και για να γίνω πλήρως απεχθής σ’ αυτούς που με ακούνε, σήμερα οι εκπαιδευτικοί ασχολούνται με τις επαγγελματικές τους διεκδικήσεις, οι οικογένειες ασχολούνται με το να πάρει το παιδί ένα ‘χαρτί’ και τα παιδιά ασχολούνται με οτιδήποτε άλλο εκτός από την επένδυση των πραγμάτων που μαθαίνουν.</span> Λοιπόν, δεν είναι δυνατόν να υπάρξει εκπαίδευση.</p>
<p style="text-align: justify;">»Στη Γαλλία αλλάζουν τα εκπαιδευτικά προγράμματα κάθε ένα χρόνο και το σύστημα και τα λοιπά και τα λοιπά… Κάθε υπουργός παιδείας αλλάζει και κάθε χρόνο πάει και χειρότερα το πράγμα, γιατί; Γιατί δεν μπορούν να αλλάξουν, ούτε είναι ικανοί να σκεφτούν πού είναι το πραγματικό πρόβλημα.</p>
<p style="text-align: justify;">»<span style="font-size:32px;">Το πραγματικό πρόβλημα είναι αυτός ο έρωτας των παιδιών για αυτόν που τους διδάσκει και γι' αυτά τα οποία διδάσκει, του διδάσκοντος για τα παιδιά και γι' αυτά που διδάσκει ο ίδιος</span> και της οικογένειας, η οποία επενδύει όλα αυτά τα πράγματα.</p>
<p style="text-align: justify;">»<span style="font-size:32px;">Για να υπάρξουν όλα αυτά πρέπει να υπάρξει μια άλλη στάση απέναντι στη ζωή και στη γνώση</span> και όχι απλώς η στάση ότι πηγαίνουμε στο σχολείο για να πάρουμε το καλύτερο δυνατό «χαρτί» που θα μας κάνει μετά να έχουμε το καλύτερο δυνατό επάγγελμα ή να μας κάνει να βγάλουμε τα περισσότερα δυνατά λεφτά.</p>
<p style="text-align: justify;">»Όσο υπάρχει αυτή η νοοτροπία, θα υπάρχει μια συνεχής χειροτέρευση, όπως τη βλέπουμε και σε χώρες όχι σαν την Ελλάδα, αλλά σε μια χώρα όπως η Γαλλία, που έχει τεράστιες ισχυρές παραδοσιακές δομές από δέκα αιώνες και ιδίως στο θέμα της εκπαίδευσης, όπου βλέπει κανείς τη συνεχή φθορά των Λυκείων, των Γυμνασίων, εκεί πέρα και των εκπαιδευτικών και των μαθημάτων που διδάσκονται και των παιδιών και των οικογενειών. Και αυτό είναι όλο το κοινωνικοϊστορικό ρεύμα».</p>
<p> </p>
<p> </p>
<p>Πηγή: <a href="http://www.topikopoiisi.eu/902rhothetarhoalpha/322" target="_blank">Καστοριάδης: Για την Εκπαίδευση (www.topikopoiisi.eu)</a></p>
</br>
</br>
</td><td width="5" style="background-color:#f7f6ee"> </td></tr>
<tr> <td height="5" style="background-color:#f7f6ee" colspan="3"></td> </tr>
</tbody></table>Διονύσης Παπαχριστοδούλουhttp://www.blogger.com/profile/00297481006775305751noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7818449571605777753.post-39512691379189136382016-02-01T14:12:00.001+02:002016-03-30T17:09:19.697+03:00ΤΟ ΒΗΜΑ SCIENCE - Lawton Graham: «Γιατί πιστεύουμε ό,τι πιστεύουμε»<style type="text/css">
#coolmen{
width: 100%;
}
#coolmen a{
display: block;
width: 100%;
}
html>body #coolmen a{ /*Non IE rule*/
width: auto;
}
#coolmen a:hover{
background-color: #cf146c;
}
#menu1 a{
background-color: #22552E;
}
#menu1 a:hover{
background-color: #cf146c;
}
</style>
<table width="100%" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"><tbody>
<tr> <td height="5" style="background-color:#f7f6ee" colspan="3"></td> </tr>
<tr> <td width="5" style="background-color:#f7f6ee"> </td><td style="background-color:#f7f6ee; padding-bottom:3px; padding-top:3px; line-height:26px; font-size:16px; color:#4f405c;">
<div style="text-align: right; font-size:14px; background-color:#000066;"><a href="http://www.tovima.gr/science/article/?aid=767040" target="_blank">ΤΟ ΒΗΜΑ SCIENCE - «Γιατί πιστεύουμε ό,τι πιστεύουμε» - Lawton Graham - 10/01/2016</a></div>
<br>
<div id='coolmen' style="text-align: center; font-weight:bold; background-color:#D2F8FF; color:#000033;">Ένα υπέροχο άρθρο που δείχνει, αντλώντας πληροφορίες από την σύγχρονη επιστημονική έρευνα, πόσο δεν είναι δικός μας, πόσο δεν είναι δικιά μας ελεύθερη επιλογή, ο «εαυτός» μας, πόσο η προσωπικότητα που έχουμε δημιουργήσει, και αισθανόμαστε απόλυτη ταύτιση μαζί της, έχει προκύψει από τυχαίους κληρονομικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες.
<br>
<br>
<center>
<table border="0" align="center" width="580" cellpadding="0" cellspacing="5">
<tr><td style="background-color:#D2F8FF; text-align: center; padding: 0px 0px 0px 0px;"><a class="menu1" href="#_Toc00"><span style="text-align: center; color:#000033; font-size:30px;">Ο παλιός άνθρωπος</span></a></td></tr>
</table></center>
</div>
<br>
<h1>Γιατί πιστεύουμε ό,τι πιστεύουμε</h1>
<div class="article_subtitle">Η πίστη είναι καθοριστική όχι μόνο για τη θρησκεία αλλά και για την επιστήμη. Σπάνια όμως σκεφτόμαστε πόσο παράξενη είναι. Διαβάστε επάνω σε τι είναι πραγματικά χτισμένες οι βασικές αξίες σας.</div>
<img src="http://asset.tovima.gr/vimawebstatic//B38BFFA063286E2B302EBD75A279CC1C.jpg" width="580" style=""><br>
<div><strong><em>Ζούμε σε έναν κόσμο όπου η λογική είναι βασίλισσα. Νομίζουμε ενδεχομένως ότι όλα τα πιστεύω μας έχουν δομηθεί μέσα από ασφαλείς λογικές διεργασίες και οι ακλόνητες πεποιθήσεις μας υπογραμμίζουν το ποιοι είμαστε και το πόσο δίκιο έχουμε να εμπιστευόμαστε το μυαλό μας. Οι νευροεπιστήμονες έχουν όμως άλλη άποψη. Μας λένε ότι οι πεποιθήσεις μας σμιλεύονται από την παιδική μας ηλικία με υλικά που δεν μας ανήκουν. Με τις σκέψεις και τα πιστεύω της αγέλης μας, των ανθρώπων που βρίσκονται κοντά μας και τους εμπιστευόμαστε όσο είμαστε μικροί και άγουροι. Και πως στη συνέχεια το μόνο που κάνουμε είναι να «κουμπώνουμε» τα εισερχόμενα δεδομένα της ζωής μας στις προκατασκευασμένες αυτές πεποιθήσεις. Και, αν το σκεφθείτε, είναι μάλλον λογικό: άνθρωποι με αντιδιαμετρικά αντίθετα πιστεύω θεωρούνται εξίσου λογικοί... Αρα από τι είναι φτιαγμένες οι πεποιθήσεις μας;</em></strong><br>
<br>
Την ημέρα που κάθησα να γράψω αυτό το άρθρο οι ειδήσεις ήταν σχεδόν όπως όλες τις ημέρες. Ενας νεαρός είχε κριθεί ένοχος συνωμοσίας για τον αποκεφαλισμό ενός βρετανού στρατιώτη. Μάχες είχαν ξεσπάσει ξανά στην Ουκρανία. Η Ελλάδα κατηγορούσε τους δανειστές της ότι ενεργούσαν με βάση την ιδεολογία και όχι την οικονομική πραγματικότητα. Κάποιοι άγγλοι οπαδοί ποδοσφαιρικής ομάδας είχαν βιντεοσκοπηθεί να καθυβρίζουν ρατσιστικά έναν άνδρα στο μετρό του Παρισιού. Ολα τα νέα της ημέρας ήταν αυτά καθαυτά μοναδικά. Στη ρίζα τους όμως αφορούσαν το ίδιο πράγμα: την ισχυρή και πολύ ανθρώπινη στάση που αποκαλούμε πίστη.</div>
<div><br>
Τα πιστεύω καθορίζουν το πώς βλέπουμε τον κόσμο και πώς ενεργούμε μέσα σε αυτόν. Χωρίς αυτά δεν θα υπήρχαν συνωμοσίες για τον αποκεφαλισμό στρατιωτών, δεν θα υπήρχαν πόλεμος, οικονομικές κρίσεις και ρατσισμός. Επίσης δεν θα υπήρχαν εκκλησίες και προστατευόμενες φυσικές περιοχές, δεν θα υπήρχαν επιστήμη και τέχνη. Οποια πιστεύω και αν έχετε, είναι δύσκολο να φανταστείτε μια ζωή χωρίς αυτά. Τα πιστεύω, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, είναι αυτά που μας κάνουν ανθρώπους. Επίσης έρχονται τόσο φυσικά ώστε σπάνια καθόμαστε να σκεφθούμε πόσο παράξενη είναι η πίστη.</div>
<div><br>
<strong>Υλη και πίστη</strong></div>
<strong>
</strong>
<div><strong><br>
</strong>Το 1921 ο φιλόσοφος <em>Μπέρτραντ Ράσελ</em> έθεσε το ζήτημα λακωνικά περιγράφοντας την πίστη ως <em>«το κεντρικό πρόβλημα στην ανάλυση του νου»</em>. Το να πιστεύουμε, είπε, είναι <em>«το πιο "νοητικό" πράγμα που κάνουμε»</em> - εννοώντας το πιο μακρινό από την «απλή ύλη» από την οποία είναι φτιαγμένος ο εγκέφαλός μας. Πώς μπορεί ένα φυσικό αντικείμενο όπως ο ανθρώπινος εγκέφαλος να πιστεύει πράγματα; Η φιλοσοφία έχει κάνει ελάχιστη πρόοδο σε αυτό το κεντρικό πρόβλημα του Ράσελ. Ολοένα και περισσότερο όμως οι επιστήμονες έρχονται να βοηθήσουν.</div>
<div><em><br>
«Κάποτε πιστεύαμε ότι οι ανθρώπινες πεποιθήσεις είναι υπερβολικά σύνθετες ώστε να αναλυθούν από την επιστήμη»</em> λέει ο <strong>Φρανκ Κρούγκερ</strong>, νευροεπιστήμονας στο Πανεπιστήμιο Τζορτζ Μέισον στο Φέαρφαξ της Βιρτζίνια στις Ηνωμένες Πολιτείες. <em>«Αυτή η εποχή έχει όμως παρέλθει»</em>. Εκείνο το οποίο αναδεικνύεται είναι μια εικόνα της πίστης η οποία είναι διαφορετική από εκείνη στην οποία έχουν καταλήξει τα συμπεράσματα της κοινής λογικής - μια εικόνα που μπορεί να αλλάξει ορισμένες από τις ευρέως αποδεκτές πεποιθήσεις μας σχετικά με τον εαυτό μας. Τα πιστεύω είναι θεμελιώδη στη ζωή μας, όσον αφορά όμως το τι πιστεύουμε και γιατί αποδεικνύεται ότι έχουμε πολύ λιγότερο έλεγχο από ό,τι νομίζαμε. </div>
<div><br>
</div>
<div><strong>Πεποιθήσεις σε διάφορα μεγέθη</strong></div>
<strong>
</strong>
<div><br>
Οι πεποιθήσεις μας «κυκλοφορούν» σε διάφορες μορφές και διάφορα μεγέθη, από τις επουσιώδεις και τις εύκολα επαληθεύσιμες - πιστεύω ότι θα βρέξει σήμερα - ως τη βαθιά, μη στηριζόμενη σε αποδείξεις, πίστη - πιστεύω στον Θεό. Ολες μαζί συγκροτούν έναν προσωπικό οδηγό για την πραγματικότητα λέγοντάς μας όχι μόνο τι είναι ορθό με βάση τα γεγονότα αλλά και τι είναι σωστό και καλό και επομένως πώς να συμπεριφερόμαστε απέναντι στους άλλους και απέναντι στον φυσικό κόσμο. Αυτό τις καθιστά εύλογα όχι μόνο το πιο νοητικό πράγμα που κάνει ο εγκέφαλός μας αλλά και το πιο σημαντικό. <em>«Το κύριο κατευθυντήριο σύστημα του εγκεφάλου είναι το να εξάγει νόημα. Ολα τα άλλα είναι δουλικά συστήματα»</em> λέει ο ψυχολόγος <strong>Πίτερ Χάλιγκαν</strong> από το Πανεπιστήμιο του Κάρντιφ στη Βρετανία.</div>
<div><br>
Ωστόσο, παρά το ότι είναι τόσο σημαντικές, ένα από τα μακροχρόνια προβλήματα για τη μελέτη των πεποιθήσεων είναι να προσδιορίσει κάποιος επακριβώς τι είναι αυτό που προσπαθεί να κατανοήσει. <em>«Ολοι ξέρουν τι είναι πίστη ώσπου να τους ζητήσεις να την ορίσουν»</em> λέει ο κ. Χάλιγκαν. Αυτό στο οποίο υπάρχει γενική συμφωνία είναι ότι η πίστη είναι κάτι παρόμοιο με τη γνώση αλλά πιο προσωπικό. Το να γνωρίζουμε ότι κάτι είναι αληθές είναι διαφορετικό από το να πιστεύουμε ότι είναι αληθές. Η γνώση είναι αντικειμενική ενώ η πίστη είναι υποκειμενική. Αυτή η μη στηριζόμενη στη λογική πλευρά είναι που δίνει στην πίστη τον μοναδικό, και προβληματικό, χαρακτήρα της. </div>
<div><br>
</div>
<div><strong>Πιστεύω ή ξε-πιστεύω;</strong></div>
<strong>
</strong>
<div><br>
Οι φιλόσοφοι έχουν από παλιά συζητήσει τη σχέση ανάμεσα στο να γνωρίζουμε και να πιστεύουμε. Τον 17ο αιώνα ο <em>Ρενέ Ντεκάρτ</em> και ο <em>Μπαρούχ</em> <em>Σπινόζα</em> συγκρούστηκαν γι' αυτό το ζήτημα ενώ προσπαθούσαν να εξηγήσουν πώς καταλήγουμε στις πεποιθήσεις μας. Ο Ντεκάρτ πίστευε ότι η κατανόηση πρέπει να έρχεται πρώτη: μόνο αφού έχεις κατανοήσει κάτι μπορείς να το ζυγίσεις και να αποφασίσεις αν θα το πιστέψεις ή όχι. Ο Σπινόζα δεν συμφωνούσε. Υποστήριζε ότι το να γνωρίζεις κάτι σημαίνει αυτόματα ότι το πιστεύεις: μόνο αφότου έχεις πιστέψει κάτι μπορείς να το ξε-πιστέψεις. Η διαφορά μπορεί να φαίνεται επουσιώδης αλλά έχει τεράστια σημασία για το πώς λειτουργεί η πίστη.</div>
<div><br>
Αν σχεδιάζατε ένα σύστημα απόκτησης της πίστης από την αρχή προφανώς θα έμοιαζε με το καρτεσιανό. Η άποψη του Σπινόζα δεν φαίνεται πειστική. Αν η προκαθορισμένη ρύθμιση του ανθρώπινου εγκεφάλου είναι να δέχεται χωρίς σκέψη αυτά που μαθαίνουμε ως αληθινά, τότε αυτό που μας λέει η κοινή λογική μας, ότι οι πεποιθήσεις μας είναι κάτι στο οποίο φθάνουμε μέσω της λογικής, φεύγει από το παράθυρο. Ωστόσο, παραδόξως, τα στοιχεία φαίνονται να υποστηρίζουν τον Σπινόζα. Για παράδειγμα, τα μικρά παιδιά είναι υπερβολικά εύπιστα, κάτι το οποίο υποδηλώνει ότι η ικανότητα να αμφιβάλλουμε και να απορρίπτουμε απαιτεί περισσότερους νοητικούς πόρους από ό,τι η αποδοχή. Κατά ανάλογο τρόπο τα κουρασμένα ή αφηρημένα άτομα είναι περισσότερο επιρρεπή στην πειθώ. Οταν μάλιστα μπήκαν στον χορό και οι νευροεπιστήμονες, τα ευρήματά τους προσέθεσαν περισσότερο βάρος στην άποψη του Σπινόζα.</div>
<div><br>
</div>
<div><strong>Ο εύπιστος εγκέφαλός σας</strong></div>
<strong>
</strong>
<div><br>
Η νευροεπιστημονική διερεύνηση της πίστης ξεκίνησε το 2008, όταν ο <strong>Σαμ</strong> <strong>Χάρις</strong> από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Λος Αντζελες έβαλε ανθρώπους στον εγκεφαλικό τομογράφο και τους ρώτησε αν πίστευαν ή όχι σε διάφορες γραπτές δηλώσεις. Ορισμένες ήταν απλές προτάσεις που αφορούσαν γεγονότα όπως «η Καλιφόρνια είναι μεγαλύτερη από το Ρόουντ Αϊλαντ». Αλλες αφορούσαν ζητήματα προσωπικής πίστης όπως «μάλλον δεν υπάρχει Θεός». Ο κ. Χάρις διαπίστωσε ότι οι δηλώσεις που οι εθελοντές πίστευαν ότι είναι αληθείς παρήγαν ελάχιστη εγκεφαλική δραστηριότητα - μόλις μερικές σύντομες αναλαμπές σε περιοχές που σχετίζονται με τη συλλογιστική και τη συναισθηματική ανταμοιβή. Αντιθέτως, η δυσπιστία παρήγε μακρότερη και ισχυρότερη ενεργοποίηση περιοχών οι οποίες σχετίζονται με την προσεκτική εξέταση και τη λήψη αποφάσεων, σαν ο εγκέφαλος να έπρεπε να δουλέψει πιο σκληρά για να φθάσει σε μια κατάσταση δυσπιστίας. Οι δηλώσεις που οι εθελοντές δεν πίστευαν ενεργοποιούσαν και αυτές περιοχές που εμπλέκονται στο συναίσθημα, αλλά στην προκειμένη περίπτωση σχετιζόμενες όχι με την ανταμοιβή αλλά με τον πόνο ή την αηδία.</div>
<div><br>
Τα αποτελέσματα του κ. Χάρις ερμηνεύθηκαν ευρέως ως περαιτέρω επιβεβαίωση του ότι η προκαθορισμένη ρύθμιση του ανθρώπινου εγκεφάλου είναι να αποδέχεται. Η πίστη έρχεται εύκολα, η αμφιβολία θέλει προσπάθεια. Αν και αυτή δεν φαίνεται μια έξυπνη στρατηγική για να βρει κάποιος την πορεία του μέσα στον κόσμο, έχει νόημα αν τη δούμε υπό το πρίσμα της εξέλιξης. Αν τα εξελιγμένα γνωσιακά συστήματα που στηρίζουν την πίστη εξελίχθηκαν από πιο πρωτόγονα αντιληπτικά συστήματα, θα πρέπει να διατηρούν πολλά από τα βασικά χαρακτηριστικά αυτών των απλούστερων συστημάτων. Ενα από αυτά είναι η μη κριτική αποδοχή των εισερχόμενων πληροφοριών. Αυτός είναι ένας καλός κανόνας όταν πρόκειται για αισθητηριακές αντιλήψεις αφού οι αισθήσεις μας συνήθως παρέχουν αξιόπιστες πληροφορίες. Μας φόρτωσε όμως ένα μη βέλτιστο σύστημα για την αξιολόγηση πιο αφηρημένων ερεθισμάτων όπως οι ιδέες.</div>
<div><br>
</div>
<div><strong>Σε λάθος δρόμο</strong></div>
<strong>
</strong>
<div><strong><br>
</strong>Περισσότερες ενδείξεις υπέρ του ότι κάτι τέτοιο συμβαίνει ήρθαν από τη μελέτη του πώς και γιατί η πίστη παίρνει λάθος δρόμο. <em>«Αν σκεφθείτε τις εγκεφαλικές βλάβες ή τις ψυχικές διαταραχές που προκαλούν αυταπάτες και παραισθήσεις, μπορείτε να αρχίσετε να κατανοείτε πού ξεκινάει η πίστη»</em> λέει ο κ. Χάλιγκαν. Οι αυταπάτες αυτές περιλαμβάνουν πεποιθήσεις οι οποίες φαίνονται παράξενες στους «απ' έξω» αλλά απολύτως φυσικές στο ίδιο το άτομο. Για παράδειγμα, τα άτομα μερικές φορές πιστεύουν ότι έχουν πεθάνει, ότι τα αγαπημένα τους πρόσωπα έχουν αντικατασταθεί από απατεώνες ή ότι οι σκέψεις και οι ενέργειές τους ελέγχονται από εξωγήινους. Και - κάτι που λέει πολλά - αυτού του είδους οι αυταπάτες συχνά συνοδεύονται από διαταραχές της αντίληψης, της επεξεργασίας των συναισθημάτων ή της «εσωτερικής παρακολούθησης» - του να γνωρίζει π.χ. κάποιος αν έχει ξεκινήσει μια συγκεκριμένη σκέψη ή ενέργεια.</div>
<div><br>
Τα ελαττώματα αυτά είναι το σημείο από όπου ξεκινούν οι αυταπάτες, υποστηρίζει η <strong>Ρόμπιν Λάνγκντον</strong> από το Πανεπιστήμιο Μακουάρι στο Σίντνεϊ της Αυστραλίας. Τα άτομα με αυταπάτες περί ελέγχου τους από εξωγήινους, για παράδειγμα, συχνά έχουν ελαττωματική κινητική παρακολούθηση, οπότε δεν καταγράφουν ενέργειες τις οποίες έχουν τα ίδια ξεκινήσει ως δικές τους. Κατά τον ίδιο τρόπο, τα άτομα με την αυταπάτη που είναι γνωστή ως «μη αυτοταυτοποίηση στον καθρέφτη», τα οποία δεν αναγνωρίζουν το ίδιο το είδωλό τους, έχουν επίσης συχνά ένα αισθητηριακό ελάττωμα που λέγεται αγνωσία καθρέφτη: δεν «συλλαμβάνουν» τις ανακλαστικές επιφάνειες. Ενας καθρέφτης τούς φαίνεται σαν ένα παράθυρο και αν τους ζητηθεί να πιάσουν ένα αντικείμενο που αντανακλάται στην επιφάνειά του θα προσπαθήσουν να το φθάσουν μέσα στον καθρέφτη ή πίσω από αυτόν. Οι αισθήσεις τους τούς λένε ότι το άτομο στον καθρέφτη δεν είναι οι ίδιοι και έτσι πιστεύουν ότι αυτό είναι αλήθεια. Και πάλι, εμπιστευόμαστε τα δεδομένα των αισθήσεών μας και, αν αυτά μας λένε ότι το μαύρο είναι άσπρο, σε γενικές γραμμές καλά κάνουμε και τις πιστεύουμε.</div>
<div><br>
Ισως νομίζετε ότι δεν θα ξεγελιόσασταν ποτέ κατ' αυτόν τον τρόπο, όμως, όπως λέει η κυρία Λάνγκντον, <em>«όλοι είμαστε προγραμματισμένοι για αυτού του είδους την πίστη, τουλάχιστον αρχικά»</em>. Σκεφθείτε την εμπειρία όταν παρακολουθείτε ένα ταχυδακτυλουργικό σόου. Παρότι ξέρετε ότι όλα σε αυτό είναι ψευδαίσθηση, η ενστικτώδης αντίδρασή σας είναι να θεωρήσετε ότι ο μάγος έχει αλλάξει τους νόμους της φυσικής.</div>
<div><br>
Οι λανθασμένες αντιλήψεις δεν είναι αυταπάτες φυσικά. Το να βλέπουμε να πριονίζουν κάποιον στα δύο και μετά να τον ενώνουν ξανά δεν σημαίνει ότι πιστεύουμε πως οι άνθρωποι μπορούν με ασφάλεια να πριονιστούν στα δύο. Επιπροσθέτως τα αισθητηριακά ελαττώματα δεν οδηγούν πάντα σε αυταπάτες. Τι άλλο χρειάζεται, λοιπόν; Απεικονιστικές μελέτες του εγκεφάλου από τον κ. Χάρις έχουν προσφέρει ένα σημαντικό στοιχείο: η πίστη αφορά τόσο τη συλλογιστική όσο και το συναίσθημα.</div>
<div><br>
</div>
<div><strong>Το αίσθημα του σωστού</strong></div>
<div><br>
Ο σχηματισμός μιας αυταπάτης μάλλον απαιτεί επίσης κάποια βλάβη στη διαδικασία του συναισθηματικού ζυγίσματος. Είναι πιθανόν ένας τραυματισμός στον εγκέφαλο να την έχει καταστρέψει ολοσχερώς κάνοντας τα άτομα απλώς να αποδέχονται τα στοιχεία που παρέχουν οι αισθήσεις τους. Ή μπορεί απλώς να την έχει αποδυναμώσει «κατεβάζοντας» το κατώφλι των στοιχείων που απαιτούνται ώστε να γίνει αποδεκτή μια αυταπάτη. </div>
<div><br>
Για παράδειγμα, κάποιος με ένα εγκεφαλικό τραύμα το οποίο έχει προκαλέσει βλάβη στη συναισθηματική επεξεργασία των προσώπων μπορεί να σκεφθεί «αυτή που ήρθε χθες να με δει έμοιαζε με τη γυναίκα μου αλλά δεν την αισθανόμουν σαν εκείνη, ίσως να ήταν μια απατεώνισσα. Θα αποφύγω να καταλήξω σε μια τελική κρίση ώσπου να ξανάρθει». Η επόμενη συνάντηση προκαλεί τα ίδια συναισθήματα, οπότε η υπόθεση επιβεβαιώνεται και η αυταπάτη αρχίζει να αναπτύσσεται.</div>
<div><br>
Σύμφωνα με την κυρία Λάνγκντον και άλλους ειδικούς, τα όσα περιγράφονται πιο πάνω είναι παρόμοια με τα όσα συμβαίνουν στη φυσιολογική διαδικασία του σχηματισμού των πεποιθήσεων. Και τα δύο αφορούν εισερχόμενες πληροφορίες που συνδυάζονται με ασυνείδητη σκέψη επάνω σε αυτές τις πληροφορίες ώσπου να φθάσει ένα «αίσθημα του σωστού» και να σχηματιστεί μια πίστη.</div>
<div><br>
Αυτή η διαδικασία των δύο σταδίων θα μπορούσε να βοηθήσει να εξηγήσουμε γιατί άτομα χωρίς εγκεφαλική βλάβη είναι επίσης εκπληκτικά επιρρεπή σε παράξενες πεποιθήσεις. Η φυσική ευπιστία μας είναι το ένα πρόβλημα και είναι ιδιαίτερα πιθανόν να μας οδηγήσει σε λάθος μονοπάτια όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ισχυρισμούς που βασίζονται σε ιδέες οι οποίες είναι δύσκολο να επαληθευτούν με τις αισθήσεις μας - «η 11η Σεπτεμβρίου ήταν δουλειά από μέσα» για παράδειγμα. Το δεύτερο πρόβλημα έχει να κάνει με το «αίσθημα του σωστού» το οποίο φαίνεται ότι είναι εξαιρετικά επιρρεπές στα λάθη.</div>
<div><br>
</div>
<div><strong>Εξέλιξη, βιολογία και παρέες</strong></div>
<strong>
</strong>
<div><br>
Από πού λοιπόν έρχεται το αίσθημα του σωστού; Τα στοιχεία υποδηλώνουν ότι έχει τρεις κύριες πηγές: την εξελιγμένη ψυχολογία μας, τις προσωπικές βιολογικές διαφορές μας και τις παρέες που κάνουμε.</div>
<div><br>
Η σημασία της εξελιγμένης ψυχολογίας υπογραμμίζεται από το πιο σημαντικό ίσως από όλα τα συστήματα πεποιθήσεων: τη θρησκεία. Αν και οι κοινωνίες ποικίλλουν σημαντικά, η θρησκευτική πίστη αυτή καθαυτή είναι αξιοσημείωτα όμοια παντού. Οι περισσότερες θρησκείες παρουσιάζουν ένα οικείο σύνολο πρωταγωνιστών: υπερφυσικοί παράγοντες, μετά θάνατον ζωή, ηθικοί κανόνες και απαντήσεις σε υπαρξιακά ερωτήματα. Γιατί τόσο πολλοί άνθρωποι τα πιστεύουν τόσο αβίαστα;</div>
<div><br>
Σύμφωνα με τη θεωρία της θρησκείας ως γνωσιακού υπο-προϊόντος, η ενστικτώδης ορθότητά τους απορρέει από βασικά χαρακτηριστικά της ανθρώπινης γνωσιακής λειτουργίας που εξελίχθηκαν για άλλους λόγους. Ιδιαίτερα τείνουμε να θεωρούμε ότι τα γεγονότα προκαλούνται από ενεργούς παράγοντες. Ενα θρόισμα στο χορτάρι μπορεί να είναι ένας θηρευτής αλλά μπορεί να είναι και απλώς ο άνεμος, ωστόσο έχουμε περισσότερο όφελος αν κάνουμε λάθος ρέποντας προς την πλευρά της προφύλαξης: οι πρόγονοί μας που έτειναν υπέρ της διαμεσολάβησης ενός ενεργού παράγοντα θα επιβίωναν περισσότερο και θα είχαν περισσότερους απογόνους. Κατά τον ίδιο τρόπο η ψυχολογία μας έχει εξελιχθεί για να αναζητεί μοτίβα επειδή αυτή ήταν μια χρήσιμη στρατηγική επιβίωσης. Κατά τη διάρκεια της εποχής της ξηρασίας, για παράδειγμα, τα ζώα είναι πιθανότερο να συγκεντρώνονται γύρω από μια λιμνούλα με νερό, επομένως εκεί θα πρέπει να πάει κάποιος να κυνηγήσει. Και πάλι έχουμε όφελος όταν αυτό το σύστημα είναι υπερενεργό. </div>
<div><br>
Αυτός ο ισχυρός συνδυασμός υπερευαισθησίας υπέρ της «παραγοντοποίησης» και της «μοτιβοποίησης» παρήγαγε έναν ανθρώπινο εγκέφαλο ο οποίος είναι προγραμματισμένος να βλέπει τη μεσολάβηση παραγόντων και τον σκοπό παντού. Και η μεσολάβηση παραγόντων μαζί με τον σκοπό αποτελούν δύο από τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά της θρησκείας - ιδιαίτερα η ιδέα ενός παντοδύναμου παράγοντα ο οποίος κάνει τα πράγματα να συμβαίνουν και δίνει νόημα σε κατά τα άλλα τυχαία γεγονότα. Κατ' αυτόν τον τρόπο οι άνθρωποι είναι εκ φύσεως δεκτικοί στους θρησκευτικούς ισχυρισμούς και όταν τους συναντάμε για πρώτη φορά - τυπικά ως παιδιά - τους αποδεχόμαστε χωρίς αμφισβήτηση. Υπάρχει σε αυτούς ένα «αίσθημα του σωστού» το οποίο πηγάζει από τα βάθη της γνωσιακής αρχιτεκτονικής μας.</div>
<div><br>
</div>
<div><strong>Η ομάδα μου είναι η καλύτερη</strong></div>
<strong>
</strong>
<div><strong><br>
</strong>Σύμφωνα με τον κ. Κρούγκερ, όλες οι πεποιθήσεις αποκτώνται με παρόμοιο τρόπο. <em>«Τα πιστεύω εμπίπτουν σε ένα ολόκληρο φάσμα αλλά έχουν όλα την ίδια ιδιότητα. Μια πεποίθηση είναι μια πεποίθηση»</em>. </div>
<div><br>
Ο εγκέφαλός μας που αναζητεί παράγοντες και μοτίβα συνήθως μας υπηρετεί σωστά αλλά ταυτοχρόνως μας κάνει επιρρεπείς σε μια ευρεία κλίμακα αλλόκοτων και παράλογων πεποιθήσεων, από την πίστη στο παραφυσικό και στο υπερφυσικό ως τις θεωρίες συνωμοσίας, τις προκαταλήψεις, τον εξτρεμισμό και την πίστη στη μαγεία. Παράλληλα η εξελιγμένη ψυχολογία μας στηρίζει επίσης κάποιες άλλες πεποιθήσεις όπως ο δυϊσμός - το να βλέπουμε δηλαδή το πνεύμα και το σώμα ως διαφορετικές οντότητες - ή μια φυσική τάση να πιστεύουμε ότι η ομάδα στην οποία ανήκουμε είναι ανώτερη από τις άλλες. </div>
<div><br>
Μια δεύτερη πηγή του «αισθήματος του σωστού» είναι πιο προσωπική. Οταν πρόκειται για κάτι σαν τις πολιτικές πεποιθήσεις, το συμπέρασμα ήταν ανέκαθεν ότι βρίσκουμε τον δρόμο μας προς μια συγκεκριμένη στάση μέσω της λογικής. Περίπου όμως μέσα στην τελευταία δεκαετία έγινε εμφανές ότι οι πολιτικές πεποιθήσεις έχουν τις ρίζες τους στη βασική βιολογία μας. Οι συντηρητικοί, για παράδειγμα, γενικώς αντιδρούν με περισσότερο φόβο από ό,τι οι προοδευτικοί στις απειλητικές εικόνες, έχουν υψηλότερα σκορ στις μετρήσεις που σχετίζονται με τη διέγερση, όπως αυτές που αφορούν την αγωγιμότητα του δέρματος και τον ρυθμό με τον οποίο ανοιγοκλείνει κάποιος τα μάτια του. Αυτό υποδηλώνει ότι αντιλαμβάνονται τον κόσμο ως ένα πιο επικίνδυνο μέρος και ενδεχομένως εξηγεί σε έναν βαθμό τη στάση τους σε ζητήματα όπως η έννομη τάξη και η εθνική ασφάλεια.</div>
<div><br>
Μια άλλη βιολογική αντίδραση που έχει θεωρηθεί ότι εμπλέκεται στις πολιτικές πεποιθήσεις είναι η αηδία. Σε γενικές γραμμές οι συντηρητικοί αηδιάζουν πιο εύκολα από ερεθίσματα όπως η οσμή των σωματικών αερίων και των σκουπιδιών. Και η αηδία τείνει να κάνει τα άτομα όλων των πολιτικών πεποιθήσεων να αποστρέφονται περισσότερο τις ηθικά ύποπτες συμπεριφορές, αν και η αντίδραση αυτή είναι πιο έντονη στους συντηρητικούς. Αυτό έχει προταθεί ως μια ερμηνεία για τις διαφορές απόψεων σε σημαντικά ζητήματα όπως ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών ή η παράνομη μετανάστευση. Οι συντηρητικοί συχνά αισθάνονται ισχυρή αποστροφή απέναντι σε αυτές τις παραβιάσεις του status quo και έτσι τις κρίνουν ηθικά απαράδεκτες. Οι προοδευτικοί αηδιάζουν λιγότερο εύκολα και έχουν λιγότερες πιθανότητες να τις κρίνουν τόσο σκληρά.</div>
<div><br>
</div>
<div><strong>Διαφορετικές πραγματικότητες</strong></div>
<strong>
</strong>
<div><br>
Αυτές οι ενστικτώδεις αντιδράσεις έχουν τόσο ισχυρή επιρροή ώστε άνθρωποι με διαφορετικές πολιτικές πεποιθήσεις κυριολεκτικά φθάνουν να κατοικούν σε διαφορετικές πραγματικότητες. Πολλές μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι οι πεποιθήσεις των ατόμων σχετικά με αμφιλεγόμενα ζητήματα ευθυγραμμίζονται με την ηθική στάση που έχουν απέναντι σε αυτά. Οι υπέρμαχοι της θανατικής ποινής, για παράδειγμα, συχνά ισχυρίζονται ότι αυτή αποτρέπει το έγκλημα και σπάνια οδηγεί στην εκτέλεση αθώων, οι αντιτιθέμενοι σε αυτήν λένε ακριβώς το αντίθετο.</div>
<div><br>
Αυτό μπορεί να συμβαίνει απλώς επειδή οδηγούμαστε στις ηθικές μας θέσεις μέσω της λογικής, ζυγίζοντας τα γεγονότα που έχουμε στη διάθεσή μας προτού καταλήξουμε σε ένα συμπέρασμα. Υπάρχει όμως ένας μεγάλος και αυξανόμενος αριθμός στοιχείων που υποδηλώνουν ότι τα πιστεύω λειτουργούν αντίστροφα. Πρώτα παίρνουμε την ηθική μας θέση και ύστερα πλάθουμε τα δεδομένα ώστε να ταιριάζουν σε αυτήν.</div>
<div><br>
Αν λοιπόν οι ηθικές μας θέσεις καθοδηγούν τις στηριζόμενες σε δεδομένα πεποιθήσεις μας, από πού πηγάζουν οι ηθικές μας θέσεις; Η σύντομη απάντηση; Οχι από τον εγκέφαλό μας.</div>
<div><br>
</div>
<div><strong>Η ηθική είναι ένστικτο</strong></div>
<div><br>
Σύμφωνα με τον <strong>Τζόναθαν Χέιτ</strong> από το Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια, οι ηθικές κρίσεις μας συνήθως είναι γρήγορες και ενστικτώδεις: οι άνθρωποι σπεύδουν να βγάλουν συμπεράσματα και μόνον αργότερα επινοούν αιτίες για να δικαιολογήσουν την απόφασή τους. Για να το δείτε στην πράξη, προσπαθήστε να αντιπαρατεθείτε με κάποιον επάνω σε ένα θέμα το οποίο είναι προσβλητικό αλλά ανώδυνο, όπως το να χρησιμοποιήσει τη σημαία της πατρίδας του για να καθαρίσει μια τουαλέτα. Οι περισσότεροι θα επιμείνουν ότι αυτό είναι κακό αλλά δεν θα βρουν μια συλλογιστική για να το στηρίξουν και θα καταφύγουν σε δηλώσεις του τύπου «Δεν μπορώ να το εξηγήσω, απλώς ξέρω ότι είναι κακό».</div>
<div><br>
Αυτό γίνεται ξεκάθαρο αν θέσετε σε ανθρώπους ερωτήματα τα οποία περιλαμβάνουν ταυτόχρονα ένα ηθικό στοιχείο και ένα στοιχείο το οποίο στηρίζεται σε δεδομένα όπως: «Είναι η καταναγκαστική ανάκριση υπόπτων για τρομοκρατία ηθικά κακή ακόμη και όταν παράγει χρήσιμες πληροφορίες;» ή «Είναι η διανομή προφυλακτικών στο πλαίσιο ενός προγράμματος σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης ηθικά κακή ακόμη και όταν μειώνει τα ποσοστά της εγκυμοσύνης στην εφηβεία και των σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων;». Οι άνθρωποι που απαντούν «ναι» σε ένα τέτοιου είδους ερώτημα έχουν επίσης περισσότερες πιθανότητες να αμφισβητήσουν τα δεδομένα ή να παρουσιάσουν τα δικά τους, εναλλακτικά δεδομένα για να υποστηρίξουν την πεποίθησή τους. Οι αντιτιθέμενοι στη διανομή προφυλακτικών, για παράδειγμα, συχνά δηλώνουν ότι τα προφυλακτικά δεν λειτουργούν, οπότε η διανομή τους δεν ωφελεί έτσι κι αλλιώς.</div>
<div><br>
</div>
<div><strong>«Σήμα» κουλτούρας</strong></div>
<strong>
</strong>
<div><strong><br>
</strong>Εκείνα που μας κάνουν να αισθανόμαστε ότι είναι σωστά για να τα πιστέψουμε διαμορφώνονται επίσης σε τεράστιο βαθμό από την κουλτούρα μέσα στην οποία μεγαλώνουμε. Πολλές από τις θεμελιώδεις πεποιθήσεις μας σχηματίζονται κατά την παιδική ηλικία. Σύμφωνα με τον κ. Κρούγκερ, η διαδικασία ξεκινάει από τη στιγμή που γεννιόμαστε, βασισμένη αρχικά σε αισθητηριακές αντιλήψεις - ότι τα αντικείμενα πέφτουν προς τα κάτω, π.χ. - και αργότερα επεκτείνεται σε πιο αφηρημένες ιδέες και προτάσεις. Δεν είναι άξιο απορίας ότι το αποτέλεσμα εξαρτάται από τις πεποιθήσεις που συναντάμε στον δρόμο μας. <em>«Είμαστε κοινωνικά όντα. Οι πεποιθήσεις μεταδίδονται από τους ανθρώπους στους οποίους βρισκόμαστε πιο κοντά»</em> λέει ο επιστήμονας. Δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά. Αν όλοι έπρεπε να κατασκευάσουμε ένα σύστημα πίστης εξαρχής με βάση την άμεση εμπειρία μας, δεν θα πηγαίναμε πολύ μακριά.</div>
<div><br>
Αυτό δεν σχετίζεται μόνο με την εγγύτητα, σχετίζεται επίσης και με την αίσθηση του ότι ανήκουμε κάπου. Η κοινωνική φύση μας σημαίνει ότι υιοθετούμε τις πεποιθήσεις σαν σήματα πολιτισμικής ταυτότητας. Το βλέπουμε συχνά σε ζητήματα που αποτελούν «καυτή πατάτα», στα οποία το να ανήκει κάποιος στη σωστή φυλή μπορεί να είναι πιο σημαντικό από το να είναι υπέρ της πλευράς των σωστών στοιχείων. Η αποδοχή της κλιματικής αλλαγής, για παράδειγμα, έχει εξελιχθεί σε «ταμπέλα» (shibboleth) στις Ηνωμένες Πολιτείες - οι συντηρητικοί βρίσκονται από τη μια πλευρά, οι προοδευτικοί από την άλλη. Η εξέλιξη, ο εμβολιασμός και άλλα σχετικά αποτελούν ανάλογα διχαστικά ζητήματα.</div>
<div><br>
</div>
<div><strong>Μαζί μας από την εφηβεία</strong></div>
<strong>
</strong>
<div><br>
Το τι λοιπόν καταλήγουμε τελικά να πιστεύουμε διαμορφώνεται σε μεγάλο βαθμό από την κουλτούρα, τη βιολογία και την ψυχολογία μας. Μόλις φθάσουμε στην εφηβεία τείνουμε να έχουμε ένα σχετικά συνεκτικό και ανθεκτικό σύνολο πεποιθήσεων οι οποίες μένουν μαζί μας για το υπόλοιπο της ζωής μας. Αυτές σχηματίζουν ένα διασυνδεδεμένο σύστημα πίστης με ένα σχετικά υψηλό επίπεδο εσωτερικής συνέπειας. Η ιδέα όμως ότι αυτό αποτελεί προϊόν ορθολογικών, συνειδητών επιλογών είναι εξαιρετικά αμφισβητήσιμη. <em>«Αν θέλω να είμαι απολύτως ειλικρινής, δεν έχω πραγματικά επιλέξει τις πεποιθήσεις μου. Ανακαλύπτω ότι τις έχω»</em> λέει ο κ. Χάλιγκαν. <em>«Μερικές φορές τις σκέφτομαι, μου είναι όμως δύσκολο να κοιτάξω προς τα πίσω και να πω ποια ήταν η γένεση αυτής της πεποίθησης».</em></div>
<div><br>
</div>
<div><strong>Ξεχάστε τα δεδομένα</strong></div>
<strong>
</strong>
<div><br>
Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι ότι ο προσωπικός μας οδηγός πεποιθήσεων είναι χτισμένος στην άμμο αλλά ταυτόχρονα εξαιρετικά ανθεκτικός στην αλλαγή. <em>«Αν ακούσετε κάτι καινούργιο, προσπαθείτε να το ταιριάξετε στις υπάρχουσες πεποιθήσεις σας»</em> λέει ο κ. Χάλιγκαν. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να καταβάλουμε κάθε προσπάθεια για να απορρίψουμε κάτι το οποίο αντιβαίνει στη θέση μας ή να αναζητήσουμε περισσότερες πληροφορίες προκειμένου να επιβεβαιώσουμε κάτι το οποίο ήδη πιστεύουμε.</div>
<div><br>
Αυτό δεν σημαίνει ότι οι πεποιθήσεις των ανθρώπων δεν μπορούν να αλλάξουν. Αν μας παρουσιαστούν αρκετές αντιφατικές πληροφορίες, μπορούμε να αλλάξουμε γνώμη και το κάνουμε. Πολλοί άθεοι, για παράδειγμα. βρίσκουν με λογικά επιχειρήματα τον δρόμο τους προς τη θρησκεία. Συχνά ωστόσο ο ορθολογισμός δεν θριαμβεύει εδώ. Αντίθετα, είναι πιο πιθανό να αλλάξουμε τις πεποιθήσεις μας ανταποκρινόμενοι σε ένα πολύ ισχυρό ηθικό επιχείρημα - και όταν το κάνουμε αναπλάθουμε τα γεγονότα ώστε να ταιριάξουν στη νέα πεποίθησή μας. Τις περισσότερες φορές ωστόσο απλώς εμμένουμε στα πιστεύω μας.</div>
<div><br>
Κατόπιν όλων αυτών το δυσάρεστο συμπέρασμα είναι ότι κάποια, αν όχι όλα, από τα θεμελιώδη πιστεύω μας για τον κόσμο βασίζονται όχι στα γεγονότα και στη λογική - ή έστω στην παραπληροφόρηση - αλλά σε ενστικτώδη αισθήματα τα οποία πηγάζουν από την εξελιγμένη ψυχολογία, τη βασική βιολογία και την κουλτούρα μας. Τα αποτελέσματα είναι ορατά παντού: πολιτικά αδιέξοδα, θρησκευτικές αντιπαλότητες, χάραξη πολιτικών χωρίς στοιχεία και ένα απύθμενο πηγάδι μπερδεμένης γλώσσας, ασυναρτησίας και προκατάληψης. Ακόμη χειρότερα, οι βαθιές ρίζες των προβλημάτων μας είναι ως επί το πλείστον αόρατες σε εμάς. <em>«Αν έχετε μια πεποίθηση, εξ ορισμού τη θεωρείτε αληθινή»</em> λέει ο κ. Χάλιγκαν. <em>«Μπορείτε να βγείτε έξω από τις πεποιθήσεις σας; Δεν νομίζω ότι θα ήσασταν ικανός»</em>. </div>
<div><br>
Ο κόσμος θα ήταν βαρετός αν όλοι πιστεύαμε τα ίδια πράγματα. Θα ήταν όμως οπωσδήποτε καλύτερος αν όλοι παύαμε να πιστεύουμε τόσο έντονα στις πεποιθήσεις μας.</div>
<br>
<div><strong>Τα παράξενα που πιστεύουμε<br>
<br>
</strong>Θεωρούμε ότι οι πεποιθήσεις μας βασίζονται σε μια αλήθεια. Οταν όμως το 90% των ανθρώπων διατηρεί πεποιθήσεις οι οποίες μπορούν να χαρακτηριστούν αυταπάτες, ίσως είναι καιρός να αναθεωρήσουμε την πραγματικότητα.</div>
<div><br>
Οι φυσιολογικοί άνθρωποι πιστεύουν στα πιο παράξενα πράγματα. Σχεδόν οι μισοί ενήλικοι στις Ηνωμένες Πολιτείες υποστηρίζουν τουλάχιστον μία θεωρία συνωμοσίας. Η πίστη σε παραφυσικά ή υπερφυσικά φαινόμενα είναι ευρέως διαδεδομένη, ενώ οι προκαταλήψεις και η πίστη στη μαγεία είναι σχεδόν οικουμενικές.</div>
<div><br>
Εκπληκτικά μεγάλος αριθμός ατόμων διατηρεί επίσης πεποιθήσεις τις οποίες ένας ψυχίατρος θα χαρακτήριζε αυταπάτες. Το 2011 ο ψυχολόγος Πίτερ Χάλιγκαν από το Πανεπιστήμιο του Κάρντιφ εξέτασε πόσο συνηθισμένες είναι οι πεποιθήσεις του είδους στη Βρετανία (δείτε το Top 10 της αυταπάτης). Διαπίστωσε ότι περισσότεροι από το 90% είχαν σε κάποιον βαθμό τουλάχιστον μία. Στις πεποιθήσεις αυτές περιλαμβάνονται το να πιστεύει κάποιος/α ότι μια διασημότητα είναι κρυφά ερωτευμένη μαζί του/της, ότι δεν ελέγχει κάποιες πράξεις του/της και ότι ο κόσμος λέει ή κάνει πράγματα τα οποία εμπεριέχουν ένα ειδικό μήνυμα για εκείνον/η. Κανένα από τα άτομα που εξέτασε ο κ. Χάλιγκαν δεν προβληματιζόταν για τις παράξενες πεποιθήσεις του. Παρ' όλα αυτά, το γεγονός ότι είναι τόσο διαδεδομένες υποδηλώνει πως το «αίσθημα του σωστού» που συνοδεύει την πίστη δεν αποτελεί πάντα αξιόπιστο οδηγό για την πραγματικότητα.</div>
<div><br>
</div>
<div><strong>Το Top 10 της αυταπάτης </strong></div>
<div><strong><br>
</strong> </div>
<strong> </strong>
<div>1. Το σώμα μου ή κάποιο μέρος του σώματός μου είναι δύσμορφο ή άσχημο (46,4 %)</div>
<div><br>
2. Δεν έχω έλεγχο κάποιων πράξεών μου (44,3%)</div>
<div><br>
3. Είμαι ένα εξαιρετικά ταλαντούχο άτομο το οποίο οι άλλοι δεν αναγνωρίζουν (40,5%)</div>
<div><br>
4. Ορισμένα μέρη είναι διπλά, π.χ. υπάρχουν σε δύο διαφορετικά σημεία ταυτοχρόνως (38,7%)</div>
<div><br>
5. Ο κόσμος λέει ή κάνει πράγματα τα οποία περιέχουν ένα ιδιαίτερο μήνυμα ειδικά για μένα (38,5%)</div>
<div><br>
6. Κάποιοι άνθρωποι έχουν βαλθεί να μου κάνουν κακό ή να με δυσφημήσουν (33,8%)</div>
<div><br>
7. Οι σκέψεις μου δεν βρίσκονται απολύτως υπό τον έλεγχό μου (33,6%)</div>
<div><br>
8. Υπάρχει κάποιο άλλο άτομο που μου μοιάζει ή φέρεται όπως εγώ (22,7%) </div>
<div><br>
9. Κάποιοι άνθρωποι είναι διπλοί, π.χ. υπάρχουν σε δύο μέρη ταυτοχρόνως (26,2%)</div>
<div><br>
10. Οι γνωστοί μου μεταμφιέζονται σε άλλα πρόσωπα για να με χειραγωγήσουν ή να μου κάνουν κακό (24,9%)</div>
<br>
<div><strong>Τα βασικά «πιστεύω» μας</strong><br>
<br>
Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα πράγματα σχετικά με την πίστη είναι ότι διαφέρει υπερβολικά από άτομο σε άτομο, ιδιαίτερα σε ζητήματα που έχουν πραγματικά σημασία, όπως η πολιτική και η θρησκεία. Σύμφωνα με έρευνες του <strong>Τζέραρντ Σόσιερ </strong>από το Πανεπιστήμιο του Ορεγκον, αυτές οι μυριάδες διαφορές μπορούν να ταξινομηθούν σε πέντε βασικές «διαστάσεις». Στον πυρήνα τους, υποστηρίζει, αυτές αφορούν το τι θεωρούμε ότι αποτελεί αξιόλογη πηγή αξίας και καλοσύνης στη ζωή, είτε πρόκειται για μια έννοια, ένα αντικείμενο, ένα υπερφυσικό ον ή ένα ιστορικό πρόσωπο. Το σύστημα πίστης μας είναι το σύνολο που προκύπτει από τη θέση μας σε καθεμιά από αυτές τις πέντε διαστάσεις, οι οποίες είναι ανεξάρτητες η μία από την άλλη.</div>
<div><br>
1. Παραδοσιακή θρησκευτικότητα: το επίπεδο πίστης στα επικρατούντα (mainstream) θεολογικά συστήματα όπως ο Χριστιανισμός ή το Ισλάμ. </div>
<div><br>
2. Υποκειμενική πνευματικότητα: το επίπεδο πίστης σε μη υλικά φαινόμενα, όπως τα πνεύματα, η αστρολογία και το παραφυσικό.</div>
<div><br>
3. Απόλυτο προσωπικό συμφέρον: η πίστη ότι ο ηδονισμός αποτελεί πηγή αξίας και καλοσύνης στη ζωή.</div>
<div><br>
4. Κοινοτικός ορθολογισμός: η πίστη στη σημασία των κοινών θεσμών και στην άσκηση της λογικής.</div>
<div><br>
5. Αποστροφή στην ανισότητα: το επίπεδο ανοχής της ανισότητας στην κοινωνία, ένα υποκατάστατο της παραδοσιακής πολιτικής διαίρεσης Αριστεράς - Δεξιάς.<br>
<br>
<br>
<br>
</div>
<p style="text-align: right;">Πηγή: <a href="http://www.tovima.gr/science/article/?aid=767040" target="_blank">ΤΟ ΒΗΜΑ SCIENCE - «Γιατί πιστεύουμε ό,τι πιστεύουμε» - Lawton Graham - 10/01/2016</a></p>
</br>
</br>
<a name="_Toc00"></a>
</br>
</br>
<div style="text-align: center; font-weight:bold; background-color:#D2F8FF; color:#000033;">
</br><h1>Ο παλιός άνθρωπος</h1>
</br>Ο Χριστός, η Εκκλησία του Χριστού, μας ζητά να προχωρήσουμε προς την εκούσια νέκρωση και ταφή του «εαυτού» μας, του «παλαιού» ανθρώπου. Ο εγκέφαλος μας, σαν ένα κομπιούτερ με παλιό λειτουργικό, γεμάτο «ιούς», δυσλειτουργεί, και η λύση είναι το «φορμάτ», η διαγραφή όλων των παλιών δεδομένων, ώστε να εγκατασταθεί καινούργιο και εύχρηστο, λειτουργικό, «λειτουργικό». Οπότε καταλαβαίνει ο άνθρωπος ότι ο ζυγός του Χριστού είναι ελαφρής και αυτό που ζητάει ο Χριστός: «απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθείτω Μοι» (Ματθ. 16, 24) είναι στην ουσία πρόταση για την αναβάθμιση της ποιότητας της ζωής του ανθρώπου, της ποιότητας της προσωπικότητας του ανθρώπου. Μετά το «φορμάτ» ο Χριστός εγκαθιστά καινούργιο «λειτουργικό» που και «Wi Fi» έχει, και «Ίντερνετ» έχει, και «ταινίες» μπορεί να βλέπει άνετα, και «παιχνίδια» «προχωρημένα» μπορεί να «παίζει». Και όταν προχωρήσει ο άνθρωπος προς αυτή την κατεύθυνση, μετά καλείται να σηκώσει πλέον και τον Σταυρό του Χριστού, ο Οποίος είναι το μεγαλειώδες άνοιγμα του ανθρώπου σε όλη την ανθρωπότητα. Τότε βιώνει ως εαυτό τον Όλο Αδάμ και προσεύχεται υπέρ της σωτηρίας όλου του κόσμου, όλης της ανθρωπότητας από τον πρώτο Αδάμ μέχρι τον έσχατο, και τότε εκτίθεται ο ανθρώπινος ψυχισμός στον υπέρογκο πόνο, στο ασήκωτο βάρος του πόνου των δισεκαττομυρίων ανθρώπινων όντων από όλες τις γενιές, εδώ και αιώνες. Αυτό το υπέρογκο φορτίο είναι αδύνατον να αντέξει ο ευάλωτος, ευαίσθητος, ανθρώπινος ψυχισμός αν δεν ενδυναμωθεί, αν δεν ενισχυθεί, από την ζωοποιό ενέργεια της άκτιστης θείας Χάρης του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Το κάλεσμα, στα αυτιά του θνητού ανθρωπάκου ακούγεται ως θάνατος και ο Χριστός χρησιμοποιώντας τη γλώσσα μας συνεχίζει: «Ός γαρ αν θέλη την ψυχήν αυτού σώσαι, απωλέσει αυτήν· ός δ᾿ αν απολέση την ψυχήν αυτού ένεκεν Εμού, ευρήσει αυτήν» (Ματθ. 16, 24). Όποιος δεχτεί να «χάσει την ψυχή του», να χάσει την προσωπικότητα του, όποιος αρνηθεί τον «εαυτό» του, τον παλαιό άνθρωπο θα βρει μέσα του την αιώνια Ζωή, την αληθινή Ζωή, την άφθαρτη και θα γίνει και ο ίδιος του πηγή αυτής της αιώνιας Ζωής για τους συνανθρώπους του: «Ός δ᾿ αν πίη εκ του ύδατος ου Εγώ δώσω αυτώ, ου μη διψήση εις τον αιώνα, αλλά το ύδωρ ό δώσω αυτώ, γενήσεται εν αυτώ πηγή ύδατος αλλομένου εις ζωήν αιώνιον» (Ιωάν. 4,14).</div>
</br>
</br>
</td><td width="5" style="background-color:#f7f6ee"> </td></tr>
<tr> <td height="5" style="background-color:#f7f6ee" colspan="3"></td> </tr>
</tbody></table>Διονύσης Παπαχριστοδούλουhttp://www.blogger.com/profile/00297481006775305751noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7818449571605777753.post-51638828841232252382016-01-31T15:41:00.001+02:002016-03-30T17:10:29.274+03:00Johann Hari: «Όλα όσα νομίζετε πως γνωρίζετε για τις εξαρτήσεις είναι λάθος»<table width="100%" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"><tbody>
<tr> <td height="5" style="background-color:#f7f6ee" colspan="3"></td> </tr>
<tr> <td width="5" style="background-color:#f7f6ee"> </td><td style="background-color:#f7f6ee; padding-bottom:3px; padding-top:3px; line-height:26px; font-size:16px; color:#4f405c;">
<div style="text-align: center; font-size:18px;">Τι είναι αυτό που δημιουργεί εξαρτήσεις- από αυτή στην κοκαΐνη μέχρι τα κινητά τηλέφωνα; Και πώς μπορούμε να τις ξεπεράσουμε; Ο Γιόχαν Χάρι έχει δει από πρώτο χέρι την αποτυχία των σημερινών μεθόδων καθώς παρακολουθούσε τα αγαπημένα του πρόσωπα να αγωνίζονται να διαχειριστούν τους εθισμούς τους. Άρχισε να αναρωτιέται γιατί αντιμετωπίζουμε τους εξαρτημένους κατ' αυτόν τον τρόπο, και μήπως υπήρχε κάποιος καλύτερος. Σε αυτή την βαθιά προσωπική ομιλία, μοιράστηκε πώς τα ερωτηματικά του τον οδήγησαν να ταξιδέψει σ' όλο τον κόσμο και έφεραν στο φως νέους και ελπιδοφόρους τρόπους για να σκεφτεί ένα μακροχρόνιο πρόβλημα.</div>
<p style="text-align: center; font-size:20px;"> <br />Ομιλία του Johann Hari (Γιόχαν Χάρι) στο <a href="https://www.ted.com/talks/johann_hari_everything_you_think_you_know_about_addiction_is_wrong?language=el" target="_blank">TED (Technology-Τεχνολογία, Entertainment-Ψυχαγωγία, Design-Σχεδίαση)</a><br />με τίτλο: <br /><b>«Όλα όσα νομίζετε πως γνωρίζετε για τις εξαρτήσεις<br />είναι λάθος»</b><br />Ιούνιος 2015</p><p style="text-align: center;"><table width="540" height="330" align="center" border="0"><tr><td height="330"><iframe src="https://embed-ssl.ted.com/talks/lang/el/johann_hari_everything_you_think_you_know_about_addiction_is_wrong.html" width="560" height="315" frameborder="0" scrolling="no" webkitAllowFullScreen mozallowfullscreen allowFullScreen></iframe></td></tr>
</table></p>
<p style="text-align: center; font-size:small;">Μετάφραση <a href="http://www.ted.com/profiles/2003169" target="_blank">Miriela Patrikiadou</a></p>
<p style="text-align: center; font-size:small;">Επανεξέταση <a href="http://www.ted.com/profiles/2631477" target="_blank">Lucas Kaimaras</a></p>
<p style="text-align: justify;">00:11</p>
<p style="text-align: justify;">Μία από τις πρώτες αναμνήσεις μου είναι να προσπαθώ να ξυπνήσω έναν συγγενή μου και να μη μπορώ. Ήμουν μικρός και δεν καταλάβαινα τι γινόταν, αλλά καθώς μεγάλωνα, κατάλαβα ότι στην οικογένειά μου υπήρχαν ναρκομανείς, που αργότερα έκαναν και χρήση κοκαΐνης.</p>
<p style="text-align: justify;">00:25</p>
<p style="text-align: justify;">Το σκεφτόμουν πολύ τώρα τελευταία, ίσως επειδή έχουν περάσει ακριβώς 100 χρόνια από την πρώτη απαγόρευση των ναρκωτικών στις ΗΠΑ και τη Βρετανία, την οποία επιβάλλαμε και στον υπόλοιπο κόσμο. Πέρασε ένας αιώνας από τότε που πήραμε την κρίσιμη απόφαση να τιμωρήσουμε τους εξαρτημένους και να τους κάνουμε να υποφέρουν, επειδή πιστεύαμε ότι θα αποθαρρύνονταν κι ότι θα είχαν κίνητρο να σταματήσουν.</p>
<p style="text-align: justify;">00:47</p>
<p style="text-align: justify;">Πριν μερικά χρόνια, σκεφτόμουν κάποιους αγαπημένους μου που είναι ναρκομανείς, και προσπαθούσα να δω αν υπήρχε κάποιος τρόπος να τους βοηθήσω. Κατάλαβα ότι υπήρχαν πολλά και σημαντικά ερωτήματα που όμως δεν γνώριζα τις απαντήσεις τους. Όπως, τι είναι αυτό που προκαλεί τον εθισμό; Γιατί είναι αυτή η προσέγγισή μας αφού δεν είναι αποτελεσματική; Υπάρχει κάποιος καλύτερος τρόπος για να τον δοκιμάσουμε;</p>
<p style="text-align: justify;">01:09</p>
<p style="text-align: justify;">Διάβασα πάρα πολλά σχετικά μ' αυτό, δεν έβρισκα απαντήσεις κι έτσι σκέφτηκα, «ΟΚ, θα δω διάφορα άτομα σ' όλο τον κόσμο που το έχουν βιώσει και το έχουν μελετήσει και θα τους μιλήσω για να δω αν μπορώ να μάθω κάτι απ' αυτούς». Δεν συνειδητοποίησα εξ' αρχής ότι θα διένυα πάνω από 50.000 χλμ, αλλά συνάντησα πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους, από μια τρανς, έμπορο κρακ στο Μπράουνσβιλ του Μπρούκλιν, έναν επιστήμονα που δαπανά πολύ χρόνο για να δει αν αρέσουν στις μαγκούστες τα παραισθησιογόνα που τις ταΐζει -τελικά τους αρέσουν, αλλά μόνο υπό ορισμένες συνθήκες- μέχρι τη μόνη χώρα που έχει αποποινικοποιήσει όλα τα ναρκωτικά, από την κάνναβη έως το κρακ, την Πορτογαλία. Αυτό που συνειδητοποίησα και που πραγματικά με ξάφνιασε είναι, ότι <span style="font-size:26px;"><b>σχεδόν όλα όσα νομίζουμε πως ξέρουμε για τις εξαρτήσεις είναι λάθος</b></span>, κι αν αρχίσουμε να αφομοιώνουμε τα νέα στοιχεία για τις εξαρτήσεις,</p>
<p style="text-align: justify;">01:53</p>
<p style="text-align: justify;">νομίζω πως θα αναγκαστούμε ν' αλλάξουμε κι άλλα πέραν της πολιτικής μας. Ας ξεκινήσουμε με όσα εγώ κι εσείς νομίζαμε ότι γνωρίζαμε. Ας δούμε τη μεσαία σειρά εδώ. Φανταστείτε πως όλοι σας για 20 μέρες κάνετε χρήση ηρωίνης, τρεις φορές τη μέρα. Μερικοί από σας ενθουσιαστήκατε λίγο περισσότερο με αυτή την ιδέα. (Γέλια) Μην ανησυχείτε, είναι μόνο ένα πείραμα σκέψης. Φανταστείτε ότι το κάνατε αυτό, εντάξει; Τι θα συνέβαινε; Εδώ κι έναν αιώνα μας δίνουν ένα συγκεκριμένο σενάριο του τι θα συμβεί. Νομίζουμε πως, επειδή υπάρχουν χημικά άγκιστρα στην ηρωίνη, καθώς θα κάνετε χρήση για κάποιο διάστημα, το σώμα σας θα εθιστεί σ' αυτά, θ' αρχίσετε να τα έχετε ανάγκη σωματικά, και στο τέλος των 20 ημερών όλοι θα είστε ηρωινομανείς. Σωστά;</p>
<p style="text-align: justify;">02:32</p>
<p style="text-align: justify;">Αυτό νόμιζα κι εγώ. Το πρώτο πράγμα που με έκανε να σκεφτώ ότι κάτι δεν πάει καλά με αυτή την ιστορία ήταν όταν μου την εξήγησαν. <span style="font-size:26px;">Αν φεύγοντας από εδώ σήμερα με χτυπήσει αυτοκίνητο και σπάσω το γοφό μου, θα με πάνε στο νοσοκομείο και θα μου δώσουν μπόλικη διαμορφίνη. Η διαμορφίνη είναι ηρωίνη.</span> Για την ακρίβεια, είναι καλύτερη ηρωίνη από αυτή που θα αγοράσετε στο δρόμο. Εκείνη είναι νοθευμένη, -μικρό ποσοστό της είναι ηρωίνη- ενώ αυτή που σας δίνει ο γιατρός είναι ανόθευτη. Θα σας τη δώσουν για αρκετά μεγάλο διάστημα. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι σε αυτή την αίθουσα, μπορεί να μην το έχετε αντιληφθεί, αλλά έχετε πάρει πολλή ηρωίνη. Όποιος το βλέπει αυτό, οπουδήποτε στον κόσμο, αυτό συμβαίνει. Κι <span style="font-size:26px;">αν όσα πιστεύουμε για τον εθισμό είναι σωστά, τότε τι θα έπρεπε να συμβεί σε αυτούς τους ανθρώπους που έχουν εκτεθεί στα χημικά άγκιστρα; Θα έπρεπε να γίνουν ναρκομανείς.</span> Αυτό έχει μελετηθεί πολύ προσεκτικά. <span style="font-size:28px;">Δεν συμβαίνει. Θα το είχατε προσέξει αν η γιαγιά σας έγινε ναρκομανής όταν άλλαξε ισχίο.</span></p>
<p style="text-align: justify;">03:22</p>
<p style="text-align: justify;">(Γέλια) Όταν το έμαθα αυτό, μου φάνηκε τόσο περίεργο, τόσο αντίθετο με όλα όσα μου είχαν πει, με όλα όσα νόμιζα πως ήξερα. Σκέφτηκα ότι δεν μπορεί να ήταν σωστό, μέχρι που συνάντησα τον Μπρους Αλεξάντερ, καθηγητή ψυχολογία στο Βανκούβερ, που ένα πείραμά του θα βοηθήσει να κατανοήσουμε το θέμα. Ο καθηγητής Αλεξάντερ μου εξήγησε πως η ιδέα του εθισμού, έτσι όπως την έχουμε στο μυαλό μας, προέρχεται εν μέρει από σειρά πειραμάτων που έγιναν στις αρχές του 20ου αιώνα. Είναι πολύ απλά πειράματα, μπορείτε να τα κάνετε απόψε σπίτι σας αν έχετε λίγο σαδιστική διάθεση. <span style="font-size:26px;">Βάλτε έναν αρουραίο σε κλουβί και δώστε του δύο μπουκάλια με νερό. Το ένα θα έχει μόνο νερό και το άλλο ηρωίνη ή κοκαΐνη. Τις περισσότερες φορές ο αρουραίος θα προτιμήσει το νερό με τα ναρκωτικά και θα πεθάνει σχετικά γρήγορα.</span> Οπότε, να. Σωστά; Έτσι νομίζουμε πως έχουν τα πράγματα. Τη δεκαετία του '70, ο καθηγητής Αλεξάντερ εξέτασε το πείραμα και παρατήρησε κάτι. Είπε, «Α! Βάζουμε τον αρουραίο σε ένα άδειο κλουβί και το μόνο που έχει να κάνει είναι να πάρει ναρκωτικά. Ας δοκιμάσουμε κάτι διαφορετικό». Έτσι, <span style="font-size:26px;">ο καθηγητής Αλεξάντερ έφτιαξε το «Πάρκο των Αρουραίων», που είναι βασικά ένας παράδεισος για αρουραίους. Έχουν μπόλικο τυρί, πολλές χρωματιστές μπάλες και πολλά τούνελ. Εξίσου σημαντικό, έχουν πολλούς φίλους. Μπορούν να κάνουν πολύ σεξ και έχουν και τα δύο μπουκάλια, αυτό με το απλό νερό και αυτό με τα ναρκωτικά. Εδώ όμως είναι το ενδιαφέρον: <b>Δεν αρέσει το νερό με τα ναρκωτικά στο Πάρκο των Αρουραίων</b>.</span> Δεν πίνουν σχεδόν ποτέ από αυτό. Κανείς τους δεν έκανε συστηματική χρήση, κανείς δεν πέθανε από υπερβολική δόση.</p>
<p style="text-align: justify;">04:52</p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size:26px;">Το ποσοστό του 100% που πέθαναν από υπερβολική δόση στην απομόνωση, έπεσε στο 0% όταν ήταν ευτυχισμένοι και είχαν σχέσεις.</span> Όταν το παρατήρησε αυτό ο καθηγητής Αλεξάντερ σκέφτηκε, «Μπορεί αυτό να ισχύει μόνο για τους αρουραίους, διαφέρουν αρκετά από εμάς». Μπορεί όχι τόσο όσο θα θέλαμε, αλλά ξέρετε... Δυστυχώς, την ίδια εποχή γινόταν ένα πείραμα με ανθρώπους υπό τις ίδιες ακριβώς συνθήκες. Το έλεγαν, «Πόλεμος του Βιετνάμ». Στο Βιετνάμ, 20% των Αμερικανών στρατιωτών έκανε μεγάλη χρήση ηρωίνης, κι αν δείτε τα ρεπορτάζ της εποχής, ανησυχούσαν επειδή σκέφτονταν, «Θεέ μου, θα είναι εκατοντάδες χιλιάδες οι ναρκομανείς στους δρόμους των ΗΠΑ όταν τελειώσει ο πόλεμος». Ήταν απολύτως λογικό. Παρακολούθησαν τους στρατιώτες που έκαναν χρήση ηρωίνης όταν επέστρεψαν. Στα αρχεία της Γενικής Ψυχιατρικής υπάρχει μια εκτενής μελέτη. Τι απέγιναν αυτοί; Τελικά, δεν πήγαν για αποτοξίνωση, ούτε είχαν στερητικό σύνδρομο. Το 95% απλώς σταμάτησε να κάνει χρήση. Αυτό δεν βγάζει νόημα, αν πιστεύετε στην ιστορία των χημικών άγκιστρων. Ο καθηγητής Αλεξάντερ σκέφτηκε ότι κάτι άλλο συμβαίνει με τις εξαρτήσεις.</p>
<p style="text-align: justify;">05:54</p>
<p style="text-align: justify;">Είπε, «Τι γίνεται αν ο εθισμός δεν έχει σχέση με τα χημικά άγκιστρα; Τι γίνεται αν ο εθισμός έχει σχέση με το κλουβί σου; Τι γίνεται αν ο εθισμός είναι μια προσαρμογή στο περιβάλλον σου;» Ενώ τα μελετούσε αυτά, ο Ολλανδός καθηγητής Πίτερ Κοέν είπε πως ίσως αυτό δεν πρέπει να το ονομάζουμε «εθισμό». Ίσως πρέπει να το ονομάσουμε «δεσμό». Οι άνθρωποι έχουν μια φυσική και εγγενή τάση να δημιουργούν δεσμούς, και όταν είμαστε ευτυχισμένοι και υγιείς, δενόμαστε και συνδεόμαστε, αλλά αν δεν μπορείς να το κάνεις αυτό, επειδή έχεις τραύματα ή επειδή είσαι απομονωμένος ή κατατρεγμένος, θα δεθείς με κάτι που θα σου δώσει κάποια αίσθηση ανακούφισης. Αυτό μπορεί να είναι ο τζόγος ή η πορνογραφία, μπορεί να είναι η κοκαΐνη, μπορεί να είναι η κάνναβη,</p>
<p style="text-align: justify;">06:33</p>
<p style="text-align: justify;">όμως θα δεθείς με κάτι επειδή αυτή είναι η φύση μας. Αυτό επιθυμούμε ως ανθρώπινα όντα. Αρχικά δυσκολεύτηκα αρκετά να το κατανοήσω αυτό, αλλά υπήρξε κάτι που βοήθησε στο συλλογισμό μου: Εκεί που κάθομαι έχω ένα μπουκάλι νερό, σωστά; Βλέπω ότι πολλοί από σας έχετε μπουκάλια με νερό μαζί σας. Ξεχάστε τα ναρκωτικά και τον πόλεμο κατά των ναρκωτικών. Απολύτως νόμιμα, αυτά τα μπουκάλια θα μπορούσαν να έχουν βότκα, σωστά; Θα μπορούσαμε όλοι να μεθύσουμε - ίσως το κάνω μετά από εδώ- (Γέλια) αλλά δεν το κάνουμε. Επειδή είχατε να πληρώσετε τόσες λίρες για να έρθετε στο TED, υποθέτω ότι θα είχατε και τα χρήματα να πίνετε βότκα για 6 μήνες. Δεν θα καταλήγατε άστεγοι. Δεν θα το κάνετε αυτό και ο λόγος που δεν θα το κάνετε δεν είναι επειδή κάποιος σας εμποδίζει. Είναι επειδή έχετε δεσμούς και σχέσεις για τους οποίους θέλετε να είστε εκεί. Έχετε μια δουλειά που αγαπάτε, ανθρώπους που αγαπάτε, έχετε υγιείς σχέσεις. Κατέληξα να πιστέψω, και νομίζω πως αυτό αποδεικνύεται και από τα ευρήματα,</p>
<p style="text-align: justify;">07:34</p>
<p style="text-align: justify;">πως <span style="font-size:26px;"><b>η ουσία της εξάρτησης είναι να μην αντέχεις να είσαι παρών στη ζωή σου</b></span>. Τώρα, σ' αυτό εμπλέκονται κι άλλοι παράγοντες. Ο πιο σημαντικός είναι ο Πόλεμος Κατά των Ναρκωτικών. Στην Αριζόνα βγήκα με μια ομάδα γυναικών που τις είχαν υποχρεώσει να φορούν ένα μπλουζάκι που έγραφε, «Ήμουν ναρκομανής», και να βγαίνουν αλυσοδεμένες για να σκάψουν τάφους, με διάφορους γύρω τους να τις γιουχάρουν. Όταν αυτές οι γυναίκες βγουν από τη φυλακή θα έχουν ποινικό μητρώο, που σημαίνει ότι δεν θα βρουν νόμιμη εργασία. Είναι προφανώς ένα ακραίο παράδειγμα, αλλά σχεδόν οπουδήποτε στον κόσμο αντιμετωπίζουμε τους χρήστες με παρόμοιο τρόπο. Τους τιμωρούμε, τους ντροπιάζουμε, τους φτιάχνουμε ποινικά μητρώα, βάζουμε όρια στην επανένταξή τους.</p>
<p style="text-align: justify;">08:14</p>
<p style="text-align: justify;">Ένας γιατρός στον Καναδά, ο Δρ Γκαμπόρ Ματέ, μου είπε πως αν κάποιος ήθελε να σχεδιάσει ένα σύστημα για να χειροτερέψει τις εξαρτήσεις, θα σχεδίαζε αυτό το σύστημα. Υπάρχει ένα μέρος όπου αποφάσισαν να κάνουν ακριβώς το αντίθετο και πήγα εκεί για να δω πώς λειτουργεί. Το 2000, η Πορτογαλία είχε τεράστιο θέμα με τα ναρκωτικά. Το 1% του πληθυσμού της ήταν εθισμένο στην ηρωίνη, και κάθε χρόνο έκαναν προσπάθειες με τον αμερικάνικο τρόπο: Τιμωρούσαν τους ανθρώπους, τους στιγμάτιζαν, τους ντρόπιαζαν και κάθε χρόνο το πρόβλημα χειροτέρευε. Ο πρωθυπουργός συναντήθηκε με την αντιπολίτευση και είπαν, «Δεν γίνεται να είμαστε μια χώρα όπου οι ηρωινομανείς διαρκώς αυξάνονται. Ας δημιουργήσουμε μια ομάδα ειδικών για να δούμε πώς θα αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα στη βάση του». Έφτιαξαν μια ομάδα με επικεφαλής τον Δρ Ζοάο Γκουλάο, προκειμένου να εξετάσει όλα τα νέα ευρήματα, και όταν επέστρεψαν τους είπαν, «Αποποινικοποιήστε όλα τα ναρκωτικά, από την κάνναβη μέχρι το κρακ, όμως -και αυτό ήταν το κρίσιμο επόμενο βήμα- πάρτε όλα τα χρήματα που ξοδεύαμε για να απομονώσουμε τους χρήστες, για να τους αποκόψουμε, και ξοδέψτε τα για να τους επανασυνδέσετε με την κοινωνία». Δεν αντιμετωπίζουμε έτσι τη θεραπεία απεξάρτησης στις ΗΠΑ ή στη Μεγάλη Βρετανία. Έτσι, κάνουν αποτοξίνωση στο σπίτι και έχουν σωστή ψυχολογική υποστήριξη. Όμως το πιο σημαντικό που έκαναν είναι το αντίθετο όσων κάνουμε εμείς: Ένα πρόγραμμα που δημιουργεί θέσεις εργασίας για τους χρήστες και τους δίνει δάνεια για μικρές επιχειρήσεις. Πείτε πως ήσασταν μηχανικός. Όταν είστε έτοιμος λένε σε ένα συνεργείο, «Προσλάβετέ τον για ένα χρόνο και θα πληρώσουμε το μισό μισθό του». Ο στόχος ήταν να εξασφαλίσουν ότι κάθε χρήστης</p>
<p style="text-align: justify;">09:47</p>
<p style="text-align: justify;">θα είχε λόγο για να σηκωθεί το πρωί από το κρεβάτι. <span style="font-size:26px;">Όταν πήγα στην Πορτογαλία και συνάντησα πρώην χρήστες, μου είπαν ότι είχαν βρει ξανά σκοπό στη ζωή τους, ότι δημιούργησαν ξανά δεσμούς και σχέσεις στην κοινωνία.</span> Φέτος είναι 15 χρόνια από τότε που ξεκίνησε αυτό το πείραμα, και τα αποτελέσματα είναι: Η χρήση ενεσίμων ουσιών στην Πορτογαλία, σύμφωνα με το Βρετανικό Επιστημονικό Περιοδικό Εγκληματολογίας έπεσε κατά 50%. Πέντε-μηδέν τοις εκατό.</p>
<p style="text-align: justify;">10:11</p>
<p style="text-align: justify;">Μειώθηκαν πολύ οι υπερβολικές δόσεις και η μετάδοση του HIV μεταξύ χρηστών. Ο εθισμός, σύμφωνα με όλες τις μελέτες, είχε μειωθεί σημαντικά. Η απόδειξη του πόσο καλά πήγε στην Πορτογαλία, είναι ότι κανείς δεν θέλει να επιστρέψει στο παλιό σύστημα. Αυτό έχει να κάνει με την πολιτική, υπάρχουν όμως κι άλλα πέραν αυτής. Ζούμε σε μια κοινωνία όπου οι άνθρωποι αισθάνονται ολοένα και πιο ευάλωτοι σε διάφορους εθισμούς, είτε αυτό αφορά τα κινητά τους, τα ψώνια τους ή το φαγητό. Πριν ξεκινήσουν αυτές οι ομιλίες - εσείς το ξέρετε αυτό- μας είπαν ότι έπρεπε να κλείσουμε τα κινητά μας και πρέπει να σας πω ότι πολλοί από σας μοιάζατε με ναρκομανή που δεν θα μπορούσε να επικοινωνήσει με το βαποράκι του. (Γέλια) Πολλοί αισθανόμαστε έτσι. Μπορεί να ακούγεται περίεργο ότι η έλλειψη συνδέσεων είναι μια από τις κύριες αιτίες που οδηγούν στις εξαρτήσεις και ότι αυτές αυξάνονται, επειδή μπορεί να νομίζετε ότι είμαστε η κοινωνία με τις περισσότερες συνδέσεις. Έτσι είναι, όμως οι συνδέσεις που έχουμε ή που νομίζουμε πως έχουμε, είναι σαν μια παρωδία των ανθρώπινων συνδέσεων. Αν έχετε μια κρίση στη ζωή σας θα παρατηρήσετε κάτι. Δεν θα σας βοηθήσουν όσοι σας ακολουθούν στο Twitter. Δεν θα σας βοηθήσουν οι φίλοι σας στο Facebook. Θα σας βοηθήσουν οι φίλοι με σάρκα και οστά, αυτοί με τους οποίους έχετε βαθιά και προσωπική σχέση. Υπάρχει μια μελέτη του Μπιλ Μακ Κίμπεν, του περιβαλλοντολογικού συγγραφέα, που νομίζω ότι είναι πολύ σχετική μ' αυτό. Εξέτασε τον αριθμό των καλών φίλων που ο μέσος Αμερικανός πιστεύει ότι μπορεί να τους τηλεφωνήσει σε μια κρίση. Αυτός ο αριθμός πέφτει σταθερά από τη δεκαετία του '50. Τα τετραγωνικά των σπιτιών αυξάνονται σταθερά και νομίζω ότι είναι σαν μια μεταφορά για τις επιλογές που έχει κάνει ο πολιτισμός μας. Ανταλλάξαμε τους φίλους για τετραγωνικά, τις συνδέσεις μας για πράγματα ως αποτέλεσμα, είμαστε μια από τις μοναχικότερες κοινωνίες στην ιστορία. Ο Μπρους Αλεξάντερ που έκανε το πείραμα με τους αρουραίους λέει ότι στις εξαρτήσεις συζητάμε για την ατομική ανάρρωση, και αυτό είναι σωστό, όμως πρέπει να συζητήσουμε περισσότερο για την κοινωνική ανάρρωση. Κάτι πήγε στραβά με μας, όχι μόνο ατομικά, αλλά ομαδικά.</p>
<p style="text-align: justify;">12:08</p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size:26px;">Έχουμε δημιουργήσει μια κοινωνία όπου για πολλούς από εμάς η ζωή μοιάζει μάλλον με κλουβί απομόνωσης παρά με το Πάρκο των Αρουραίων.</span> Για να είμαι ειλικρινής, δεν είναι αυτός ο λόγος που ασχολήθηκα μ' αυτά. Δεν ήθελα να βρω τις πολιτικές ή τις κοινωνικές παραμέτρους. Ήθελα να μάθω πώς θα βοηθήσω τους ανθρώπους που αγαπώ. Όταν επέστρεψα από το ταξίδι μου με όσα είχα μάθει, είδα τους εξαρτημένους στη ζωή μου, κι αν θες να είσαι ειλικρινής, είναι δύσκολο να αγαπάς έναν εξαρτημένο, κι αυτό το γνωρίζουν πολλοί σε αυτή την αίθουσα. Θυμώνετε πολύ συχνά. Ένας από τους λόγους που αυτό το θέμα προκαλεί ένταση, είναι επειδή μας αγγίζει όλους. Σωστά; Όλοι μας βλέπουμε έναν εξαρτημένο και σκεφτόμαστε, «Εύχομαι κάποιος να μπορούσε να σε σταματήσει». Τα σενάρια για το πώς να αντιμετωπίζουμε τους εθισμένους στη ζωή μας έχουν τυποποιηθεί από την εκπομπή ριάλιτι «Παρέμβαση», αν την έχετε δει. Νομίζω πως όλα στη ζωή μας ορίζονται από εκπομπές ριάλιτι, αλλά αυτό είναι μια άλλη ομιλία του TED. Αν έχετε δει την εκπομπή «Παρέμβαση», το θέμα της είναι απλό: Πάρτε έναν εξαρτημένο και τους δικούς του, φέρτε τον αντιμέτωπο με όσα κάνει και πείτε του, «Αν δεν συνέλθεις, θα σε αποκόψουμε». Ουσιαστικά απειλούν τις συνδέσεις του εθισμένου. Τις εξαρτούν από την τήρηση ορισμένης συμπεριφοράς.</p>
<p style="text-align: justify;">13:22</p>
<p style="text-align: justify;">Άρχισα να βλέπω γιατί αυτή η προσέγγιση είναι αναποτελεσματική και άρχισα να σκέφτομαι ότι είναι σαν τη λογική του Πολέμου Κατά των Ναρκωτικών στην προσωπική μας ζωή. Έτσι, σκέφτηκα πώς θα μπορούσα να γίνω Πορτογάλος; <span style="font-size:28px;"><b>Αυτό που προσπάθησα να κάνω</b></span>, και δεν μπορώ να πω ότι το κάνω συστηματικά, και δεν μπορώ να σας πω ότι είναι εύκολο, <span style="font-size:28px;"><b>είναι να πω στους εθισμένους στη ζωή μου ότι θέλω να εμβαθύνω τη σχέση μας, να τους πω, «Σ' αγαπώ, ανεξάρτητα από το αν κάνεις χρήση. Σε αγαπώ σε όποια κατάσταση κι αν βρίσκεσαι</b></span>,</p>
<p style="text-align: justify;">13:53</p>
<p style="text-align: justify;">και αν με χρειάζεσαι, θα σου σταθώ επειδή σε αγαπώ και δεν θέλω να είσαι μόνος σου ή να αισθάνεσαι μόνος». Και νομίζω ότι η ουσία αυτού του μηνύματος -δεν είσαι μόνος σου, σε αγαπάμε- πρέπει να υπάρχει σε όλα τα επίπεδα αντίδρασης προς τους εξαρτημένους, κοινωνικά, πολιτικά και ατομικά. Εδώ και 100 χρόνια, τραγουδάμε τραγούδια πολέμου στους εξαρτημένους.</p>
<p style="text-align: justify;">14:15</p>
<p style="text-align: justify;">Νομίζω πως πρέπει συνεχώς να τους τραγουδάμε τραγούδια αγάπης,</p>
<p style="text-align: justify;">14:19</p>
<p style="text-align: justify;">επειδή <span style="font-size:28px;"><b>το αντίθετο του εθισμού δεν είναι η νηφαλιότητα. Το αντίθετο του εθισμού είναι η σύνδεση.</b></span> Σας ευχαριστώ. (Χειροκρότημα)</p>
<p style="text-align: justify;">
</br>
<p style="text-align: right;">Πηγή: <a href="https://www.ted.com/talks/johann_hari_everything_you_think_you_know_about_addiction_is_wrong/transcript?language=el" target="_blank">http://www.ted.com</a></p>
</br>
</br>
</td><td width="5" style="background-color:#f7f6ee"> </td></tr>
<tr> <td height="5" style="background-color:#f7f6ee" colspan="3"></td> </tr>
</tbody></table>Διονύσης Παπαχριστοδούλουhttp://www.blogger.com/profile/00297481006775305751noreply@blogger.com0