Κάπου το 1996 ήρθε το Διαδίκτυο στην Έδεσσα. Ο κόμβος Waternet.gr, το email: dipa@waternet.gr. Αργότερα όταν χρειάστηκε email από άλλο παροχέα π.χ. in.gr το πρόθεμα «dipa» ήταν κατειλημμένο. Αντικαταστάθηκε το τελευταίο «a» με το «8» και το «dip8» έγινε αποδεκτό. Με τον καιρό άρεσε κιόλας, μια και, σε ελληνοαγγλική προφορά, θυμίζει κατά προσέγγιση τον δημόσιο διάλογο (debate). Όταν χρειάστηκε να στηθεί αυτό το μπλοκ στο Google το «dip8» ήταν δεσμευμένο οπότε προστέθηκε ένα ακόμη «8» μπας και … κι έγινε αποδεκτό. Αργότερα άρεσε κι αυτό, μια και, το «8» ξαπλωμένο συμβολίζει το άπειρο (∞), οπότε: dip88=δημόσιος διάλογος στο άπειρο προς τα πάνω ή για το προς τα πάνω Άπειρο …
«Ένα μόνο δεν μου δίνει το όνειρο. Το όριο. Ως πού να κινδυνέψω. Γιατί τότε πια δεν θα ήταν όνειρο. Θάταν γεράματα. Φυσικά και ονειρεύομαι. Ζει κανείς μόνο μ' ένα ξερό μισθό;»
Φυσικά και ερωτεύομαι.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ
Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου
Θεοδοσία Τσάτσου "Σε θέλω"
Zaz: «Je Veux» («Θέλω»)
«Δόστε μου μια σουίτα στο Ριτζ,
δεν τη θέλω!
Κοσμήματα από του CHANEL,
δεν τα θέλω!
Δόστε μου μια λιμουζίνα,
τί να τη κάνω; papalapapapala
Προσφέρτε μου προσωπικό (υπηρέτες),
τί να το κάνω;
Μια βίλλα στο Νεφσατέλ,
δεν μου κάνει.
Προσφέρτε μου τον πύργο του Άιφελ,
τί να τον κάνω; papalapapapala
Θέλω αγάπη, χαρά, καλή διάθεση, τα λεφτά σας δεν θα μου δόσουν ευτυχία, εγώ θέλω να βάλω το χέρι στη καρδιά papalapapapala ας πάμε μαζί, να βρω την ελευθερία μου, ξεχάστε λοιπόν όλα τα κλισέ σας, καλώς ήρθατε στη δική μου πραγματικότητα.
Βαρέθηκα τους καλούς σας τρόπους,
είναι too much για μένα!
Τρώω με τα χέρια και αυτή είμαι!
Μιλάω δυνατά και είμαι ειλικρινής,
συγνώμη!
Τέρμα η υποκρισία,
γουστάρω να «την κάνω»!
Βαρέθηκα τις ξύλινες γλώσσες!
Κοιτάξτε με,
δεν θέλω τους καλούς σας τρόπους,
αυτή είμαιαιαιαιαιαιαι (αυτή είμαιαιαι) papalapapapala
Θέλω αγάπη, χαρά, καλή διάθεση, τα λεφτά σας δεν θα μου δόσουν ευτυχία, εγώ θέλω να βάλω το χέρι στη καρδιά papalapapapala ας πάμε μαζί, να βρω την ελευθερία μου, ξεχάστε λοιπόν όλα τα κλισέ σας, καλώς ήρθατε στη δική μου πραγματικότητα.
Φοίβος Δεληβοριάς: «ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΕΙΝΑΙ»
Μανώλης Λιδάκης: "Ο Γλάρος"
«Μου ‘πε κι άλλα, μου ‘πε κι άλλα
ώσπου άρχισε ψιχάλα...
έλα, μου ‘πε, πάμε τώρα
δε φοβόμαστε τη μπόρα...
Θα πετάξουμε παντού
έχω θύελλα στο νου
αστραπή μες στην καρδιά μου
ουρανό τα όνειρά μου».
ACTIVE MEMBER: "ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΕΣ ΠΑΡΑΞΕΝΕ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΟΥ"
«Καλώς ήρθες, ξένε στο τόπο μου
άραξε δίπλα να σου βάλω ένα κρασί να πιεις
συγχώρεσέ με λιγάκι για τον τρόπο μου,
μα με βρήκες στην αγκαλιά της ντροπής».
μη λέω πολλά
μ' αρέσει να κοιτάω ψηλά
κοιτάω ψηλά στ' ατέλειωτα τραγούδια
με τη σκιά μου να πετώ, να πετώ
να πιάνω αστέρια στο βυθό
στο βυθό, βυθό της μουσικής σου».
Διονύσης Σαββόπουλος: Παράβαση από τους «Αχαρνής» του Αριστοφάνη
«Σε γιορτινό αγώνισμα παίζατε τις αμάδες και δεν καταδεχόσασταν το κωμικό παιδί. Μα τώρα στον αγώνα νικούνε οι καρβουνάδες που έχουν στη μεριά τους τον ίδιο τον ποιητή.
Ζει τα ωραία πράματα μ’ αίμα και με θυσίες προς το συμφέρον όλων σας και το κοινό καλό Δεν θα σας πει παινέματα, δεν ξέρει κολακείες και για την ευτυχία σας πληρώνει τον καιρό».
Λιζέτα Καλημέρη: "Του έρωτα και τ' ουρανού"
«Στις ανηφόρες του ουρανού θέλει πολύ κουράγιο
να βρεις μιαν αδερφή ψυχή και να ανταμώσεις άγιο.
Να κάνεις σάλτο στις φωτιές να μη σε καψαλίζουν,
να καις τις αμαρτίες σου, να μη σε βασανίζουν».