ΠΕΡΙ ΠΟΛΛΩΝ ΚΑΙ ΤΙΝΩΝ ΑΛΛΩΝ - AFTER ALOSIN ALLOFRON ΕΝΝΙΟΤΕ ΚΑΙ ΑΦΡΩΝ

        Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου Βιβλία και «Λόγοι»

28/3/11

Afshin Javid: Ευσπλαχνία Α' - ΠΕΡΙ ΝΗΣΤΕΙΑΣ


  Κείμενο υποτίτλων:  
Hi everyone. There’s something that we are trying to tackle the subject of compassion, having compassion for others. Now the verse that comes to my mind is from Luke. Luke says “I believe …” chapter nine verse twenty-four twenty-five (“For those who want to save their life will lose it, and those who lose their life for my sake will save it. 25 What does it profit them if they gain the whole world, but lose or forfeit themselves?”) says, “for what is a man’s advantage if he gains the whole world and lose himself and be cast-away”. You know I love this verse because it is as if this man has gained all the financial freedom he has from desired and more he has gained the respect and the community things of him as someone that owns everything yet he has lost everything and he has been cast-away. Γεια σας. Θα προσπαθήσουμε να καταπιαστούμε με το ζήτημα της ευσπλαχνίας, της ευσπλαχνίας για τους άλλους. Το χωρίο που έρχεται στο μυαλό μου είναι από τον Λουκά. Ο Λουκάς λέει, στο ένατο κεφάλαιο στον εικοστό-τέταρτο και εικοστό-πέμπτο στίχο λέει, («9.24 ός γαρ αν θέλη την ψυχήν αυτού σώσαι, απολέσει αυτήν· ός δ᾿ αν απολέση την ψυχήν αυτού ένεκεν εμού, ούτος σώσει αυτήν. 9.25 τί γαρ ωφελείται άνθρωπος κερδήσας τον κόσμον όλον, εαυτόν δε απολέσας ή ζημιωθείς;») «τι θα ωφεληθεί ο άνθρωπος που θα κερδίσει όλο τον κόσμο αλλά θα χάσει τον εαυτό του και θα καταντήσει ναυαγός;» Αγαπώ αυτό το χωρίο γιατί είναι σαν αυτός ο άνθρωπος να κέρδισε κάθε οικονομική ελευθερία που επιθύμησε κι ακόμη να κέρδισε σεβασμό και η κοινωνική του κατάσταση να είναι σαν κάποιου που κατέχει τα πάντα, ακόμη και τότε τα έχει χάσει όλα κι έχει καταντήσει ναυαγός.
You know, loneliness is the most scaring thought that ever runs to any human being’s mind. You know, this is, where I am being challenged by the Word of God. I mean if Jesus knew everything that’s consider Jesus as a teacher then where will Jesus wisdom come from? As a teacher … I have seen many-many teachers in my school and those in history whom I studied about always spoke about gaining things, trying to deal with things but Jesus seems to be a strange teacher. Η μοναξιά είναι η πιο φοβική σκέψη που κυκλοφόρησε ποτέ στο μυαλό οποιουδήποτε ανθρώπινου όντος. Εδώ είναι που νοιώθω μια πρόκληση από τον Λόγο του Θεού. Δηλαδή αν ο Ιησούς γνώριζε το καθετί, βλέποντάς Τον ως δάσκαλο, από πού προέρχεται η σοφία του Ιησού; Σαν δάσκαλος … έχω δει πάρα πολλούς δασκάλους στο σχολείο μου και άλλους στην ιστορία που μελετούσα, πάντοτε μιλούσαν για κερδισμένα πράγματα προσπαθώντας να ασχοληθούν με τα πράγματα, αλλά ο Ιησούς φαίνεται να είναι παράξενος δάσκαλος.
His teaching is on comment to us in fact His teaching seems to be the opposite of what we … the way we normally go. Now, why is that? I would think, He is crazy or He is absolutely someone with insights no one else has known about. I want I talk you about His insides, because Jesus Christ seems to understand that no matter what you gained and what you have in your life. If your life is about you and you alone, only your goals, your desires, you will become in a prison, you will find yourself in a prison cell all by yourself all cast-away by yourself and then only then will you find yourself so lonely that no one else seemed to be able to reach you. Η διδασκαλία Του μας ελέγχει, στην πραγματικότητα η διδασκαλία Του φαίνεται να είναι αντίθετη από αυτό που εμείς … από τον δρόμο που φυσιολογικά ακολουθούμε. Τώρα, γιατί συμβαίνει αυτό; Θα σκεφτόμουν, ή είναι τρελός ή είναι κάποιος με απόψεις που κανένας άλλος δεν γνωρίζει. Θέλω να σας μιλήσω για τις απόψεις Του, γιατί ο Ιησούς Χριστός φαίνεται να θεωρεί ότι δεν έχει σημασία τι έχετε κερδίσει, τι έχετε στη ζωή σας. Εάν η ζωή σας αφορά εσάς και μόνο εσάς, τους σκοπούς σας, τις επιθυμίες σας, θα βρεθείτε στη φυλακή, θα νοιώσετε τον εαυτό σας σε ένα κελί φυλακής, όλο τον εαυτό σας, όλα πεταμένα μακριά από τον εαυτό σας, και τότε, μόνο τότε, θα ανακαλύψετε ότι ο εαυτός σας είναι τόσο μόνος που θα φαίνεται ότι κανένας δεν μπορεί να σας προσεγγίσει.
I knew someone who was very close to one of my friends and she was introduced to me and I chose suffering from deep depression. When I asked to come and spend some time with us in our community and said, “don’t it’s not good for you to be lonely”, said, she said to me, “I am too far gone” and she was right, few months from that time and conversation she had committed suicide in her own apartment. At the time of her death she was worth seventy seven million dollars jet took few days for anyone to find out that she is dead. What gains a man, to gain a whole world but looses their soul? Γνώρισα κάποιο πολύ κοντινό πρόσωπο ενός φίλου μου, μου συστήθηκε και κατάλαβα ότι έπασχε από βαθειά κατάθλιψη. Όταν της ζήτησα να έρθει και να περάσει κάποιο χρόνο μαζί μας, στην κοινότητά μας, λέγοντάς της «δεν είναι καλό για σένα να είσαι μόνη» αυτή μου είπε, «έχω φύγει πολύ μακριά» και είχε δίκιο, λίγους μήνες μετά από αυτή τη συζήτηση αυτοκτόνησε στο διαμέρισμά της. Τον καιρό που πέθανε είχε εβδομήντα-επτά εκατομμύρια δολάρια και πέρασαν αρκετές μέρες μέχρι κάποιος να ανακαλύψει ότι είχε πεθάνει. Τί κερδίζει ο άνθρωπος αν κερδίσει όλο τον κόσμο αλλά χάσει τη ψυχή του;
When our life is only about us we will loose our soul, we will loose the meaning of our life. But if we fill our life with compassion because Jesus Christ said, “if you make a life about others in your life only exist to serve others, to love others, to live for something greater, beyond you, you seem to find a success no one else is able to achieve”. Όταν η ζωή μας περιστρέφεται γύρω μόνο από τον εαυτό μας θα χάσουμε τη ψυχή μας, θα χάσουμε το νόημα της ζωής μας. Αλλά, ας γεμίσουμε τη ζωή μας με ευσπλαχνία επειδή ο Ιησούς Χριστός είπε, αν ζείτε για τους άλλους, αν ζείτε μόνο για να υπηρετείτε τους άλλους, να αγαπάτε τους άλλους, αν ζείτε μόνο για κάτι ανώτερο, κάτι πέρα από εσάς, τότε έχετε πετύχει κάτι που κανένας άλλος δεν μπορεί να κατορθώσει.
Look at Solomon, Solomon when he is asked, “what do you want?” he asked for wisdom, that he may teach others. In return, not only he’s got in the wisdom but he gets so well that we still talk about. Δείτε τον Σολομώντα, ο Σολομών όταν ρωτήθηκε, «τί θέλεις;» ζήτησε σοφία για να μπορεί να υπηρετεί τους άλλους. Τελικά απέκτησε όχι μόνο σοφία αλλά και όλα τα καλά ώστε ακόμα να μιλάμε γι’ αυτόν.
Ezra, another man of God says, “I gave my life to studying the word, doing the word and teaching the word” and in those three things he found success beyond anyone could have had imagined. Make your life count by filling your heart with compassion with those who are around you, those of broken heart, those that are don’t have the blessings that you have. Count them to be a new blessing, a new opportunity for your life to being more than you, to mean more than your goals and your plans. Let it be about God. God bless you guys. Ο Έσδρας, ένας άλλος άνθρωπος του Θεού λέει, «αφιέρωσα τη ζωή μου στη μελέτη του λόγου, στην εφαρμογή του λόγου και στη διδασκαλία του λόγου». Μέσα σε αυτά τα τρία πράγματα βρήκε επιτυχία πέρα από οποιαδήποτε προσδοκία. Φέρτε σε λογαριασμό τη ζωή σας γεμίζοντας τη καρδιά σας με ευσπλαχνία προς αυτούς που είναι γύρω σας, προς αυτούς που έχουν συντετριμμένη καρδιά, προς αυτούς που δεν έχουν τις ευλογίες που έχετε εσείς. Λογαριάστε τους για να γίνουν μια καινούργια ευλογία, μια νέα ευκαιρία για τη ζωή σας ώστε να υπερβεί τον εαυτό σας, να σημαίνει κάτι περισσότερο από τους στόχους και τα σχέδια σας, επιτρέψτε της να αφιερωθεί στον Θεό. Ο Θεός να σας ευλογεί.
Welcomed any proposal of correction in the Greek translation or the English text:
dip800@gmail.com
Ευπρόσδεκτη οποιαδήποτε πρόταση διόρθωσης στην ελληνική μετάφραση ή το αγγλικό κείμενο:
dip800@gmail.com

 

 

 




Afshin Javid: Ευσπλαχνία Β' - ΠΕΡΙ ΝΗΣΤΕΙΑΣ


  Κείμενο υποτίτλων:  
Hi everyone. We’ll be talking about compassion it says just, looking in the Word of God in book of Matthew, I ‘m going a read a few verses from different chapters and I want you to study on your own. But I like Matthew how he is a gradual, that is being built up, something is being built up as you go through Matthew. Chapter nine verse thirty six (“When he saw the crowds, he had compassion for them, because they were harassed and helpless, like sheep without a shepherd”), it is speaks about when Jesus had compassion. First time. He’s talking about He is moved in compassion. He sees the multitude and He is moved in compassion and He does something having healed them He says in verses thirty-five (“Then Jesus went about all the cities and villages, teaching in their synagogues, and proclaiming the good news of the kingdom, and curing every disease and every sickness”) having gone to the villages, healed the sick, casting the men out, doing all these things to fulfill the welcoming of the Kingdom of Heaven on earth. Now He looks at the multitude and He’s moved in compassion and He says to His disciples, “look the harvest is plentiful had deliveries of you had prayed that the Father will send someone, would sent labors”. Γεια σας. Θα μιλήσουμε πάλι για την ευσπλαχνία ρίχνοντας μια ματιά στο Λόγο του Θεού, στο Ευαγγέλιο του Ματθαίου. Θα διαβάσω μερικά χωρία από διαφορετικά κεφάλαια και θέλω να τα μελετήσουμε. Μου αρέσει που ο Ματθαίος χτίζει κάτι σταδιακά, οικοδομείται κάτι σταδιακά όταν διατρέχεις τον Ματθαίο. Κεφάλαιο εννιά, ο στίχος τριάντα-έξι («9.36 Ιδών δε τους όχλους εσπλαγχνίσθη περί αυτών, ότι ήσαν εκλελυμένοι και ερριμμένοι ως πρόβατα μη έχοντα ποιμένα») μιλάει για τότε που ο Ιησούς ένοιωσε ευσπλαχνία. Πρώτη φορά, μιλάει σχετικά με το ότι ο Ιησούς ένοιωσε ευσπλαχνία. Είδε ο Ιησούς το πλήθος, το σπλαχνίσθηκε και έκανε κάτι θεραπεύοντάς τους, λέει στο στίχο τριάντα-πέντε («9.35 Και περιήγεν ο Ιησούς τας πόλεις πάσας και τας κώμας διδάσκων εν ταις συναγωγαίς αυτών και κηρύσσων το Ευαγγέλιον της Βασιλείας και θεραπεύων πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν εν τω λαώ»), περνούσε από τα χωριά, θεράπευε κάθε αρρώστια, ελευθέρωνε τους ανθρώπους κάμνοντας όλα αυτά τα πράγματα για να φανερώσει την έλευση της Βασιλείας των Ουρανών στη γη. Ο Ιησούς βλέπει το πλήθος, το σπλαχνίζεται και λέει στους μαθητές Του («9.37 τότε λέγει τοις μαθηταίς Αυτού· ο μεν θερισμός πολύς, οι δε εργάται ολίγοι· 9.38 δεήθητε ουν του κυρίου του θερισμού όπως εκβάλη εργάτας εις τον θερισμόν αυτού»), «κοιτάξτε, η συγκομιδή είναι μεγάλη αλλά οι εργάτες λίγοι, προσευχηθείτε ώστε ο Πατέρας να στείλει εργάτες».
Second time. Chapter fourteen verse fourteen, (“When he went ashore, he saw a great crowd; and he had compassion for them and cured their sick”) again Jesus looks at the multitude and He is moved again with compassion. And the moment that He is moved to compassion He reaches out and heals. He heals and this is the beauty have Jesus Christ at His compassion. I am going to come back to this. Δεύτερη φορά. Κεφάλαιο δέκα-τέσσερα, στίχος δέκα-τέσσερα («14.14 Και εξελθών ο Ιησούς είδε πολύν όχλον, και εσπλαγχνίσθη επ᾿ αυτοίς και εθεράπευσε τους αρρώστους αυτών»): πάλι ο Ιησούς βλέπει το πλήθος και πάλι το σπλαχνίζεται. Και τη στιγμή που σπλαχνίζεται απλώνει το χέρι Του και θεραπεύει. Ο Ιησούς θεραπεύει και αυτή είναι η ομορφιά της ευσπλαχνίας του Ιησού Χριστού. Θα επανέλθω σ’ αυτό.
Another time. Chapter fifteen verse thirty-two (“Then Jesus called his disciples to him and said, ‘I have compassion for the crowd, because they have been with me now for three days and have nothing to eat; and I do not want to send them away hungry, for they might faint on the way’”) he says, “He saw the multitude and they had been with Him for about three days” and he says, “He was moved in compassion He said feed them, feed them”. And eighteen verse twenty seven (“And out of pity for him, the lord of that slave released him and forgave him the debt”), they come and He sees these people who are sick He says forgiving them, He is again moved in compassion now forgiveness come. Μια άλλη φορά. Κεφάλαιο δέκα-πέντε, στο στίχο τριάντα-δύο («15.32 Ο δε Ιησούς προσκαλεσάμενος τους Μαθητάς Αυτού είπε· σπλαγχνίζομαι επί τον όχλον, ότι ήδη ημέραι τρεις προσμένουσί Μοι και ουκ έχουσι τί φάγωσι· και απολύσαι αυτούς νήστεις ου θέλω, μήποτε εκλυθώσιν εν τη οδώ») λέει, «είδε το πλήθος που ήταν μαζί Του επί τρεις ημέρες, τους σπλαχνίσθηκε και είπε, ταΐστε τους, ταΐστε τους». Και,  κεφάλαιο δέκα-οκτώ, στίχος είκοσι-επτά («ωμοιώθη η Βασιλεία των ουρανών ανθρώπω βασιλεί, ός ηθέλησε συνάραι λόγον μετά των δούλων αυτού … 18.27 σπλαγχνισθείς δε ο κύριος του δούλου εκείνου απέλυσεν αυτόν και το δάνειον αφήκεν αυτώ») έρχονται και ο Ιησούς βλέπει αυτούς τους ανθρώπους που είναι άρρωστοι και τους συγχωρεί, πάλι ο Ιησούς σπλαχνίζεται και τώρα έρχεται συγχώρεση.
Mark, chapter one verse forty-one (“moved with pity, -Jesus- stretched out his hand and touched him, and said to him, ‘I do choose. Be made clean’”), the unclean man, the man that is coming no more is a man that he is a no … nonsense kind of a guy he goes right to the point he has got one of the shortest Gospel he doesn’t want to waste time, he is a man that he feels like he has a limited time. I am going to tell people about this Jesus Christ, this marvelous Jesus, son of man, who came down to earth and His actions prove, who this man is! Let His actions speak for who He is! Ευαγγελιστής Μάρκος, κεφάλαιο ένα, στίχος σαράντα-ένα («1.41 ο δε Ιησούς σπλαγχνισθείς, εκτείνας την χείρα ήψατο αυτού και λέγει αυτώ· θέλω, καθαρίσθητι») ο «ακάθαρτος» άνθρωπος, ο άνθρωπος που Τον πλησίασε δεν ήταν πλέον άνθρωπος επειδή προκαλούσε αηδία, είχε φτάσει ακριβώς στο σημείο να είναι πλησιέστερα στο Ευαγγέλιο, δεν ήθελε να χάσει χρόνο, ήταν ένας άνθρωπος που ένοιωθε ότι είχε περιορισμένο χρόνο. Θα μιλήσω στους ανθρώπους για αυτόν τον Ιησού Χριστό, αυτόν τον θαυμάσιο Ιησού, τον υιό του ανθρώπου, ο Οποίος ήρθε κάτω στη γη και που τα έργα Του αποδεικνύουν ποιος είναι αυτός ο άνθρωπος! Ας μιλήσουν τα έργα Του για το, ποιος είναι!
I don’t want to tell Him, I tell you about Him, I don’t want to prove to you something about Him, I want to just tell you His actions and His actions will tell you who Jesus is. And He starts now in chapter one begging of His Gospel and tells us about the man who was unclean, who had been strike with leprosy, that this man comes so close to Jesus, not having called unclean and unclean, because that was a culture. Δεν θέλω να σας μιλήσω γι’ Αυτόν, δεν θέλω να σας αποδείξω κάτι γι’ Αυτόν, θέλω μόνο να σας πω τα έργα Του και τα έργα Του θα σας πουν ποιος είναι ο Ιησούς. Ξεκινάει τώρα στο πρώτο κεφάλαιο, στην αρχή του Ευαγγελίου του και μας λέει για τον άνθρωπο που ήταν ακάθαρτος, που είχε χτυπηθεί από τη λέπρα, ότι αυτός ο άνθρωπος ήρθε τόσο κοντά στον Ιησού, όχι επειδή τον έλεγαν ακάθαρτο, ακάθαρτο, αυτό ήταν θέμα κουλτούρας.
You should have called unclean, unclean then so people will not get close to you, and if you would not do that, then you would have been stoned outside of the city you would have put to death. But this man gets so close, is at the feet of Jesus Christ and he says, “Jesus if You are willing You can cleanse me”. Jesus Christ looking at him, first He reaches out and touches him and says … being filled with compassion He says to him, “I am willing”! I love those words because he says, “if You show desire, if You show want, if You wanted to be this way my future will be with cleanliness I will be healed of this”. Αν σας έλεγαν ακάθαρτο, ακάθαρτο, τότε οι άνθρωποι δεν θα σας πλησίαζαν, θα σας έδιωχναν έξω από την πόλη, θα σας είχαν για νεκρό. Αλλά αυτός ο άνθρωπος είναι τόσο κοντά, είναι στα πόδια του Ιησού Χριστού και λέει, «Ιησού, αν θέλεις μπορείς να με καθαρίσεις». Ο Ιησούς Χριστός κοίταξε προς αυτόν, πρώτα άπλωσε το χέρι Του και τον άγγιξε και είπε … γεμάτος ευσπλαχνία του είπε, «θέλω να θεραπευτείς»! Αγαπάω αυτά τα λόγια γιατί αυτός λέει, «αν Εσύ το επιθυμείς, αν Εσύ το θέλεις, αν Εσύ το ήθελες να γίνει έτσι, το μέλλον μου θα ήταν η θεραπεία, θα θεραπευτώ από αυτή την αρρώστια».
And Jesus Christ uses a Greek word that actually the root of it is, “I love to do this, for this very reason I have come”. That is why, this word is plays after. Jesus have been filled with compassion, He says … He was moved with compassion there was something that was bursting out Jesus, and He says “if the Heaven had looked at this, this man, this child of God who had been in struck with such horrible disease, he had been under outcast of the city, under outcast of the society and he can’t even make it any more”, but now Jesus has heart burst forth and says … He was moved in compassion. Compassion allows Jesus to say something to this man that He had decided to say to him face to face, “for this reason I have come, this is what I love to do” and that’s why He first touches him. Και ο Ιησούς Χριστός χρησιμοποίησε την ελληνική λέξη που το νόημά της είναι αυτό, «επιθυμώ να το κάνω αυτό, γιατί ακριβώς γι’ αυτό το λόγο ήρθα». Αυτή είναι η αιτία που αυτός ο λόγος ενήργησε. Ο Ιησούς ήταν γεμάτος ευσπλαχνία και είπε … τον σπλαχνίσθηκε, ήταν κάτι που ξεπήδησε μέσα από τον Ιησού και είπε, «αν ο Ουρανός είχε κοιτάξει σε αυτόν, αυτόν τον άνθρωπο, αυτό το παιδί του Θεού που χτυπήθηκε από μια τέτοια φοβερή αρρώστια, που τον έβγαλε έξω από την πόλη, έξω από την κοινωνία, δεν θα μπορούσε να συμβαίνει πλέον αυτό», αλλά τώρα ο Ιησούς μίλησε από καρδιά που ξεχείλιζε ευσπλαχνία, ο Ιησούς τον σπλαχνίσθηκε. Η ευσπλαχνία επέτρεψε στον Ιησού να πει κάτι σε αυτόν τον άνθρωπο που είχε αποφασίσει να του πει, πρόσωπο προς πρόσωπο, «γι’ αυτό τον λόγο ήρθα, αυτό είναι που αγαπώ να κάμνω» και γι’ αυτό πρώτα τον άγγιξε.
Then He speaks of His compassion, then He says “you are cleanse, be cleaned” and he is cleanse instantly. The importance of compassion is this, we saw desire to do great things in the world, we want to have everything we as Christians sometimes we will go out there, and we wanted do good will, we wanted do great things but we are missing the greatest important thing that is necessary to make this, this possible and that is compassion! Not my compassion but God’s compassion! Τότε ο Ιησούς μιλάει από την ευσπλαχνία Του, τότε του λέει, «είσαι καθαρός, καθαρίσθητι» και αμέσως καθαρίστηκε. Η σπουδαιότητα της ευσπλαχνίας είναι αυτή, έχουμε την επιθυμία να κάνουμε μεγάλα πράγματα στον κόσμο, θέλουμε να τα έχουμε όλα σαν Χριστιανοί κάποιες φορές βγαίνουμε εκεί έξω και θέλουμε να κάνουμε το καλό θέλημα, θέλουμε να κάνουμε μεγάλα πράγματα, αλλά ξεχνάμε το πράγμα που έχει τη μέγιστη σημασία και είναι απαραίτητο για να τα κάνει αυτά πραγματοποιήσιμα, και αυτό το πράγμα είναι η ευσπλαχνία! Όχι η δικιά μου ευσπλαχνία, αλλά, η ευσπλαχνία του Θεού!
This compassion that as existed from eternity, it existed before even the earth was created. God had this compassion for us! And it is necessary for us to be filled with compassion before we can move a finger. And with all desire to preach the Gospel and with all desire to be bears of Good News with all desire to lay a hand of the people and pray for them it is absolutely necessary for us to be filled with compassion! How can be, how can be, ever expect anything great to take place if you are not filled with the compassion of God! Αυτή η ευσπλαχνία η οποία, μια και υπήρχε από την αιωνιότητα, υπήρχε πριν ακόμη δημιουργηθεί η γη. Ο Θεός είχε αυτή την ευσπλαχνία για μας! Και είναι απαραίτητο για μας να γεμίσουμε με ευσπλαχνία πριν μπορέσουμε να κουνήσουμε το δαχτυλάκι μας. Με όλη την επιθυμία να κηρύξουμε το Ευαγγέλιο, με όλη την επιθυμία να γίνουμε φορείς των Καλών Νέων, με όλη την επιθυμία να απλώσουμε ένα χέρι στους ανθρώπους και να προσευχηθούμε γι’ αυτούς, είναι απολύτως αναγκαίο για μας να γεμίσουμε με αυτή την ευσπλαχνία! Πώς είναι δυνατόν, πώς είναι δυνατόν, να περιμένουμε να συντελεστεί κάτι μεγάλο, αν δεν έχουμε γεμίσει με την ευσπλαχνία του Θεού!
This is absolutely necessary! Because God had prepared all these things that will bring Good News to the earth, not a Gospel that I will make, not a Gospel anyone else makes but the Gosper that was prepared before the foundation of the earth, a Gospel that was filled with the compassion that came out of the love of God that was prepared before the foundation of the earth was created. The Gospel is most powerful, most effective, when I empty my self of all my desires and all of my feelings for the world and I allow God to fill me with the true compassion that is pure, holy, full of fire, effective, that will move mountains, that will bring healing, that will bring salvation, that will move all those garbage of sin other peoples like that brings forgiveness in the way that can be touched, that would feed the hungry! Αυτό είναι απολύτως αναγκαίο! Γι’ αυτό ο Θεός έχει προετοιμάσει όλα αυτά τα πράγματα, για να φέρουν τα Καλά Νέα στη γη, όχι το Ευαγγέλιο που θα κάνω εγώ, όχι το Ευαγγέλιο που έκανε κάποιος άλλος, αλλά το Ευαγγέλιο που έχει προετοιμάσει πριν τη δημιουργία της γης, το Ευαγγέλιο που είναι γεμάτο με την ευσπλαχνία που προέρχεται από την αγάπη του Θεού που ήταν προετοιμασμένη πριν από τη δημιουργία της γης. Το Ευαγγέλιο έχει μεγαλύτερη δύναμη, είναι περισσότερο αποτελεσματικό όταν εγώ έχω αδειάσει τον εαυτό μου από όλες τις επιθυμίες μου και όλα μου τα αισθήματα για τον κόσμο και επιτρέπω στο Θεό να με γεμίσει με την αληθινή ευσπλαχνία που είναι αγνή, αγία, πύρινη, αποτελεσματική, που θα μετακινήσει βουνά, που θα φέρει θεραπεία, που θα φέρει σωτηρία, που θα πετάξει όλα τα σκουπίδια της αμαρτίας των ανθρώπων και θα φέρει συγχώρεση με τρόπο χειροπιαστό, που θα χορτάσει τους πεινασμένους!
Compassion from God! That is a necessary element that we need as the man and woman of God, as children of God, we need to fill ourselves with the compassion of Christ! So in this fast I am asking you, join me, lets cry out to heaven with the desperate call, “Lord we need Your compassion! Not mine, but Yours! That’s what I want! God bless you guys. Η ευσπλαχνία του Θεού! Αυτή είναι το απαραίτητο στοιχείο που χρειαζόμαστε ως άνθρωποι του Θεού, ως παιδιά του Θεού, έχουμε ανάγκη να γεμίσουμε τους εαυτούς μας με την ευσπλαχνία του Χριστού! Έτσι, σε αυτή τη νηστεία σας ζητάω, ενωθείτε μαζί μου και ας φωνάξουμε προς τον Ουρανό με απελπισμένη κραυγή, «Κύριε έχουμε ανάγκη την ευσπλαχνία Σου! Όχι τη δικιά μας, αλλά τη δικιά Σου! Αυτό είναι που θέλω! Ο Θεός να σας ευλογεί.
Welcomed any proposal of correction in the Greek translation or the English text:
dip800@gmail.com
Ευπρόσδεκτη οποιαδήποτε πρόταση διόρθωσης στην ελληνική μετάφραση ή το αγγλικό κείμενο:
dip800@gmail.com

 

 

 




13/3/11

Afshin Javid: Η Σιωπή Είναι Ευλογία Θεού Α' - ΠΕΡΙ ΝΗΣΤΕΙΑΣ


  Κείμενο υποτίτλων:  
Hi everyone. Is so good to be back here at home and to be with you guys today. We have been just starting our fast today and tomorrow when I spend sοme time on silence, the first element of this wonderful fast going on, οne I share with you something about my own life. In past while I have been going through a whole other things that a Lord has allowed. In these things I have learned that the focal point of everything for me was to learn silence. Learn how not to take on facts. I learned and that … I needed to do so in order to gain a greater trust in my God, in my Saver, in my Lover. That He will fight for me. Γεια σας. Είναι τόσο ωραία να είμαστε πάλι εδώ σήμερα μαζί. Έχουμε μόλις αρχίσει τη νηστεία μας, σήμερα και αύριο θα περάσω λίγο χρόνο σε σιωπή, το πρώτο στοιχείο αυτής της υπέροχης νηστείας που διανύουμε, κάτι που θέλω να μοιραστώ μαζί σας για τη ζωή μου. Στο παρελθόν μου συνέβησαν διάφορα γεγονότα που επέτρεψε ο Κύριος. Μέσα από αυτά τα γεγονότα έμαθα ότι κεντρικό σημείο για μένα ήταν να μάθω τη σιωπή. Να μάθω πώς να μην ταράζομαι από τα διάφορα γεγονότα. Το είχα ανάγκη αυτό για να αποκτήσω μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στο Θεό μου, στο Σωτήρα μου, στον Αγαπημένο μου, ώστε Αυτός να πολεμάει για μένα.
In that I noticed that I have … I like a huge discipline in my life of being able to be silent, it was as if even if my lips were sealed, my mind and heart and everything within me was shouting. And I know this, I can not keep my heart and mind silent. It’s so hard when your heart and mind and everything in you are shouting to keep your mouth shut. And is so hard to focus when everything in you is not focus. So I learned and began a journey in me and I thought “oh Holy Spirit started to teach me through this process, that I don’t know how to be silent”. Παρατήρησα ότι ενώ έχω, ενώ θέλω μεγάλη πειθαρχία στη ζωή μου και να είμαι ικανός να μένω σιωπηλός, ακόμα και όταν τα χείλη μου ήταν σφραγισμένα, το μυαλό μου και η καρδιά μου και το καθετί μέσα μου, όλα φώναζαν-κραύγαζαν. Το ξέρω αυτό, δεν μπορώ να κρατήσω τη καρδιά και το μυαλό μου σιωπηλά. Είναι τόσο δύσκολο να κρατάς το στόμα σου κλειστό όταν η καρδιά, το μυαλό και το καθετί μέσα σου φωνάζει-κραυγάζει. Είναι πολύ δύσκολο να προσπαθείς να συγκεντρώσεις το νου σου όταν το καθετί μέσα σου τον διασπά. Έτσι έμαθα και ξεκίνησα ένα εσωτερικό ταξίδι μέσα μου και σκέφτηκα «ω, το Άγιο Πνεύμα άρχισε να με διδάσκει μέσα από αυτή τη πορεία γιατί δεν ήξερα πώς να παραμένω σε σιωπή.
And I thought to myself, God brought Israel out of Egypt He wanted to teach them at the first thing He taught them was: «stand be steel and watch the Lord fight for you». So I kept hearing this and I thought, what would it be the first lesson that God wants to teach Israel? I think, it is because this is the greatest most important lesson God wants to teach us. If you have not mastered this first to be silent, we will never be able to clearly hear the Lord, we will never be able to focus on what He wants to say. We will always be busy with many things. Σκεφτόμουν, «ο Θεός έβγαλε τον Ισραήλ από την Αίγυπτο, ήθελε να διδάξει τον λαό Του, και το πρώτο πράγμα που τους δίδαξε ήταν: “σταθείτε, μην ενεργείτε εσείς και θα δείτε τον Κύριο να πολεμάει για σας”». Έτσι συνεχώς το άκουγα αυτό και σκέφτηκα «ποιο να είναι το πρώτο μάθημα που θέλει ο Θεός να διδάξει τον Ισραήλ;» Πιστεύω ότι αυτό είναι το σημαντικότερο μάθημα που θέλει ο Θεός να διδάξει σε όλους μας. Εάν δεν αφομοιώσουμε καλά αυτό το πρώτο μάθημα της σιωπής, ποτέ δεν θα γίνουμε ικανοί να ακούμε καθαρά τον Κύριο, ποτέ δεν θα καταφέρουμε να εστιάζουμε σε αυτό που θέλει να πει ο Θεός. Θα είμαστε πάντοτε απασχολημένοι με χίλια-δυο άλλα πράγματα.
Of course in my own journey with everything … I realize something else about myself. I noticed the corruption that lays within my heart. I noticed that in everything, every cry that came out and every shout that was coming out was not really coming out to speak of God Jesus Christ or His Gospel. It was the shout of trying to defend myself. It was as if I wanted to be found innocent. And I thought to myself, why is it that I am so trying to defend myself. Φυσικά στο προσωπικό μου ταξίδι με όλα αυτά … συνειδητοποίησα και κάτι άλλο για τον εαυτό μου. Διαπίστωσα τη φθορά, την αρρώστια που απλωνόταν στη καρδιά μου. Παρατήρησα ότι καθετί, κάθε κραυγή που έβγαινε από μέσα μου, κάθε βροντερή φωνή μου, δεν έβγαινε με σκοπό να μιλήσω για τον Θεό-Ιησού Χριστό ή για το Ευαγγέλιό Του. Φώναζα προσπαθώντας, στην ουσία, να υπερασπιστώ τον εαυτό μου. Ήταν σαν να ήθελα να αποδείξω ότι είμαι αθώος. Και σκέφτηκα: «Γιατί άραγε αγωνίζομαι τόσο πολύ να δικαιώνω τον εαυτό μου»;
The Lord began to show me that I was … that in the depth on my heart in a level I had no idea, I had too much of “I” still hidden in me. As I began to look at that, I noticed that I wanted… I noticed that I felt so hurt by everything that was said about me because I’ve thought: «after all I am doing for God, after all I have done for people, after all that I have treated, why they’ re treating me like that». And I noticed, that in that I thought that I should be treated especial more, special than someone else. Ο Κύριος άρχισε να μου δείχνει ότι στο βάθος της καρδιάς μου, σε ένα επίπεδο που δεν υποπτευόμουν καν, φώλιαζε ακόμη μέσα μου ένα υπερτροφικό «ΕΓΩ». Καθώς άρχισα να το βλέπω, παρατήρησα ότι ένιωθα τόσο πληγωμένος από το κάθε τι που λεγόταν για μένα επειδή είχα μέσα μου τη σκέψη: «Μετά από όλα όσα κάνω για το Θεό, μετά από τόσα που έχω κάνει για τους ανθρώπους, μετά από τόσα που έχω προσφέρει, γιατί μου φέρονται έτσι;» Και διαπίστωσα ότι με αυτή τη σκέψη θεωρούσα ότι άξιζα να μου φέρονται καλύτερα, καλύτερα από ό,τι σε κάποιον άλλο.
And I thought, what if I did that, did I do that to get some kind of favour back or did I do that for the Lord and I began to realize in my own heart things I had no idea. I realized that within me was a part of me that somehow is stealing glory from God in a way I had no idea. I have never wanted desired to steal His glory but yet I have done it because my heart says: “O, you are hurt because they said it to you. Because if you had done it for the Lord shortly at the time people were persecute you, you would have said, blessed are you, blessed are you, rejoice and celebrate that you have done this to others». Κατόπιν σκέφτηκα: «αυτά που έκανα, τα έκανα για να έχω κάποιου είδους ανταπόδοση ή τα έκανα για τον Θεό;» Και άρχισα να αντιλαμβάνομαι στην καρδιά μου πράγματα που αγνοούσα εντελώς. Αντιλήφθηκα ότι μέσα μου υπήρχε ένα κρυφό κομμάτι του εαυτού μου, που κατά κάποιο τρόπο έκλεβε δόξα από τον Θεό με τρόπο που δεν αντιλαμβανόμουν. Ποτέ δεν θέλησα, δεν επιθύμησα συνειδητά να οικειοποιηθώ τη δόξα Του, κι όμως, το είχα κάνει γιατί η καρδιά μου έλεγε: «Σου είπαν αυτά και πληγώθηκες. Αν όμως ότι έκανες το είχες κάνει για τον Κύριο τότε την ώρα που οι άνθρωποι σε κατηγορούσαν, θα έλεγες, “να είστε ευλογημένοι, να είστε ευλογημένοι”, και θα χαιρόσουν και θα πανηγύριζες που θα τους είχες αντιμετωπίσει έτσι».
So I am in a process I have learned a lot by myself but I could only learn these things in silence and not in shouting, and so, today I want you to journey with me. Learn the gift of silence. Be blessed, woken, allow the Holy Spirit to teach you. This is the word of God for you tonight. God bless you guys. Have great day. Οπότε, είμαι σε πορεία εξέλιξης, έχω μάθει πολλά για τον εαυτό μου αλλά μπόρεσα να τα μάθω μόνο με τη σιωπή και όχι με τις κραυγές, κι έτσι σήμερα θέλω να ταξιδέψετε μαζί μου. Να γνωρίσετε το δώρο της σιωπής. Ας είστε ευλογημένοι, αφυπνισμένοι, να αφήνετε το Άγιο Πνεύμα να σας διδάσκει. Αυτός ήταν ο λόγος του Θεού για σας σήμερα. Ο Θεός να σας ευλογεί! Καλή σας μέρα!
Welcomed any proposal of correction in the Greek translation or the English text:
dip800@gmail.com
Ευπρόσδεκτη οποιαδήποτε πρόταση διόρθωσης στην ελληνική μετάφραση ή το αγγλικό κείμενο:
dip800@gmail.com

 

 

 




Afshin Javid: ΠΕΡΙ ΝΗΣΤΕΙΑΣ (γενικά)


  Κείμενο υποτίτλων:  
Hi everyone. It’s good to come to the end of almost February, it’s the end of the last part of our season and that we are happy gone to. And I ‘m just so encouraged to see the Lord having prepared our hearts and prepared our mind and creating everything that He did around us to launch us in to this new journey that we have. Talked about this, last year as we felt the Spirit of God speaking to all of us, saying as a Church we are going through some difficult time and then this followed all the fasting all the things we needed to do to prepare our hearts.
Γεια σας. Είναι καλό που φτάνουμε σχεδόν στο τέλος του Φεβρουαρίου, το τέλος του τελευταίου μέρους της εποχής μας και είμαστε χαρούμενοι που φτάσαμε μέχρι εδώ. Παίρνω τόσο πολύ κουράγιο που βλέπω τον Κύριο να έχει προετοιμάσει τις καρδιές μας, να έχει προετοιμάσει το μυαλό μας, να έχει δημιουργήσει όλα αυτά γύρω μας, και να μας προετοιμάζει με αυτό το καινούργιο ταξίδι που έχουμε να κάνουμε. Μιλώντας γι’ αυτό πέρυσι αισθανθήκαμε το Πνεύμα του Θεού να μιλά σε όλους μας λέγοντας ότι ως Εκκλησία περνάμε δύσκολες στιγμές και κατόπιν ακολούθησε όλη η νηστεία, όλα τα πράγματα που έπρεπε να κάνουμε για να προετοιμάσουμε τις καρδιές μας.

But I said from March, first March to twenty-first we can do twenty-one day special fast. And its not really so much about food or anything else but about something else that today I like to reveal to you what this fast is gonna be about. You are part of our Church, you are journeying with us these things are some things that you will need at this twenty-one day fast journey.

Από τη πρώτη Μαρτίου μέχρι τις είκοσι-μία μπορούμε να κάνουμε ειδική νηστεία είκοσι-μία ημερών. Και δεν έχει να κάνει τόσο με αποχή από τροφές ή οτιδήποτε άλλο, όσο με κάτι που θα ήθελα σήμερα να σας αποκαλύψω σχετικά με το τι πρόκειται να είναι αυτή η νηστεία. Είστε μέρος της Εκκλησίας μας και κατά τη διάρκεια αυτού του ταξιδιού να έχετε μαζί σας αυτά τα πράγματα που θα χρειαστείτε σε αυτό το ταξίδι, τη νηστεία δηλαδή των είκοσι-μία ημερών.

First of almost this journey of this fast is under versus that God has given us for this, for the renewing of our mind meaning. I feel that we hear that renewing of the mind is more about as thinking in a way we never used to think. Understanding things in a way that we never used to understand. Seeing things in the way we never saw before. Hearing things a way we never use to hear before. So it is being enable to see things and hear things that we couldn’t before and also looking at different situations and every part of our life in a different manner.

Πρώτα απ’ όλα αυτό το ταξίδι της νηστείας είναι στα πλαίσια της δυνατότητας που μας έχει δώσει ο Θεός για ανανέωση του τρόπου που σκεφτόμαστε. Αισθάνομαι ότι αυτή η ανανέωση του μυαλού έχει να κάνει με το να σκεφτόμαστε με τρόπο που ποτέ ως τώρα δεν σκεφτόμασταν. Να κατανοούμε τα πράγματα με τρόπο που ποτέ ως τώρα δεν κατανοούσαμε. Να βλέπουμε τα πράγματα όπως δεν τα είδαμε ποτέ ως τώρα. Να ακούμε με τρόπο που ποτέ ως τώρα δεν ακούγαμε. Έτσι γινόμαστε ικανοί να βλέπουμε και να ακούμε πράγματα που ποτέ ως τώρα δεν μπορούσαμε κι επίσης να αντιμετωπίζουμε τις διάφορες καταστάσεις και το κάθε κομμάτι της ζωής μας με διαφορετικό τρόπο.

Because we did all patterns of life we used to thinking disaster and we used to sink our heart and used to feel sad. Things used to come out us and attack us from all different angles and everything else and that made us frustrated, we felt victimized. But today I have been building on the teachings of Niamaya (Niyama?) that I have left clues as you those you know me I love treasure handing and leaving clues for everyone. These things are things you will need. You know I’ve been from the army I have a personality that I only like to share what’s you need to know and need to know basis.

Επειδή σε κάθε περιστατικό της ζωής μας συνήθως σκεφτόμαστε συμφορές, και βουλιάζουμε τη καρδιά μας, συνήθως νοιώθουμε θλίψη. Τα γεγονότα μας αποσπούν και μας επιτίθενται από όλες τις κατευθύνσεις κι αυτό μας απογοητεύει και μας κάνει να νοιώθουμε θύματα. Αλλά σήμερα χτίζω στη διδασκαλία της Niyama και έχω αφήσει δείγματα γραφής σε αυτούς που με ξέρουν, θεωρώ πολύτιμο να παραδίδω και να αφήνω τα ίχνη μου σε όλους. Αυτά τα πράγματα είναι πράγματα που θα σας χρειαστούν. Ξέρετε, προέρχομαι από το στρατό έχω μία προσωπικότητα που το μόνο πράγμα που μου αρέσει είναι να μοιράζομαι αυτά που χρειάζεται να ξέρετε και χρειάζεται να ξέρετε τα βασικά.

So, the fast that you wonna go on these twenty-one days one is about silence. Not speaking at all unless you need to. When you felt a need to speak really asking two questions from yourself. One: do I really need to speak? And number two: -so, first and second question in yourself are number two- if I do, what would God want me to say in this situation and how would He wants me to say it. So, it is same what God wants me to say it, but, in the manner that He wants me to say also.

Οπότε, η νηστεία που θα κάνετε αυτές τις είκοσι-μία ημέρες συνδέεται πρώτον με τη σιωπή. Δηλαδή να μη μιλάμε καθόλου εκτός κι αν υπάρχει ανάγκη. Όταν νοιώθεις ότι υπάρχει πραγματικά ανάγκη θέσε δύο ερωτήματα στον εαυτό σου. Πρώτον: χρειάζεται πραγματικά να μιλήσω; Δεύτερον: αν μιλήσω, τι θα ήθελε ο Θεός σε αυτή τη περίπτωση να πω και πως θα ήθελε να το πω. Έτσι είναι το ίδιο, αυτό που ο Θεός θέλει να πω, αλλά και ο τρόπος με τον οποίο ο Θεός θέλει να το πω.

Number two. It’s finding a new and spiritual awareness of what is going on. Not about so much that on what is going on with the world and the end of times but actually finding awareness within me, what is going on in me. How do I interpret everything, do I see things the way God wants me and do I understand of the way the Bible say so? And so finding the eyes asking God to allow the scares to fall from our eyes and our ears to be healed so we maybe hear His voice and that we also would find the wisdom of God to understand things the way He does it.

Δεύτερον. Να αναζητήσουμε μια καινούργια πνευματική συνειδητοποίηση για το τι συμβαίνει γύρω μας. Όχι τόσο σχετικά με το τι συμβαίνει στο κόσμο ή το τέλος του κόσμου, αλλά πραγματικά να αναζητήσουμε συνειδητοποίηση μέσα μας, τι δηλαδή συμβαίνει μέσα μας. Πως λοιπόν ερμηνεύω το κάθε τι; Βλέπω τα πράγματα με τον τρόπο που θέλει ο Θεός; Τα κατανοώ με τον τρόπο που τα λέει η Βίβλος; Κι έτσι ζητώ από τον Θεό να αφήσει τους φόβους μας να πέσουν από τα μάτια μας και να θεραπευτούν τα αυτιά μας και έτσι πιθανόν να ακούσουμε τη φωνή Του και τότε θα βρούμε τη σοφία του Θεού για να κατανοούμε τα πράγματα με τον τρόπο που Αυτός τα κατανοεί.

Three. I am asking everyone to have in this fast a special hunger for God, not for things but for God. The character of God, the person of God, who He is? And just desiring Him, being hungry for Him and Him only. Desiring that relationship that Adam should have had in the God and of Eden longing to wait for the hour of the day… the cool of the day when the Lord’s steps could be heard walking to walking or the voice of Him calling. He should have been longing for that and unfortunately he didn’t and this is where you have got. I have in God end and up here but we need to return to that hunger of waiting His return, of waiting His visit, daily to come he is a Spirit filling our caps every day.

Τρίτον. Ζητάω από τον καθένα να έχει κατά τη διάρκεια αυτής της νηστείας μια ιδιαίτερη πείνα για τον Θεό, όχι για πράγματα αλλά για τον Θεό. Το χαρακτήρα του Θεού, το πρόσωπο του Θεού, Ποιός είναι Αυτός ο Θεός; Να Τον ποθούμε, να πεινάμε γι’ Αυτόν και μόνο γι’ Αυτόν. Να ποθούμε εκείνη τη σχέση που ο Αδάμ θα έπρεπε να είχε στον Παράδεισο με τον Θεό, λαχταρώντας περιμένοντας την ώρα της ημέρας, την ηρεμία της ημέρας που τα βήματα του Κυρίου θα ακουστούν ή που η φωνή Του θα μας καλεί. Θα έπρεπε να το λαχταρούσε αυτό ο Αδάμ αλλά δυστυχώς δεν το έκανε. Κι εδώ βρισκόμαστε τώρα. Είμαστε μέσα στη παρουσία του Θεού αλλά χρειάζεται να επιστρέψουμε σε αυτή τη πείνα της αναμονής της επιστροφής Του, της αναμονής της επίσκεψής Του, καθημερινά περιμένοντας να έρθει, Αυτός είναι Πνεύμα που μας γεμίζει (τα πάντα πληρούν) κάθε μέρα.

Four. I am asking everybody to do all these things in a manner with the spirit of joy and celebration. That overflows from gratitude, being grateful for the thanks God has done in your life. His faithfulness to you does for, for all the things He has given you. For the plans He has had for you, for the things He has promised you, doing everything, taking every step in remembering what He has done for you and allow your cap to be all there flowing with that joy and celebration.

Τέσσερα. Ζητάω από τον καθένα να κάμνει όλα αυτά με χαρά και πανηγυρισμό που αναβλύζει από την ευγνωμοσύνη. Να είστε ευγνώμονες για όλα τα καλά που έχει κάνει ο Θεός στη ζωή σας. Για την πρόνοιά Του για όλα τα πράγματα που σας παρέχει. Για τα σχέδια που έχει για σας, για όλα όσα σας έχει υποσχεθεί, και να κάνετε όλα και κάθε βήμα που χρειάζεται ενθυμούμενοι όλα όσα έχει κάνει για σας ώστε να μπορείτε να νοιώθετε χαρά και πανηγυρισμό.

Five. Fill in our hearts with compassion for others, for the people, the Body of Christ, for people of God allowing to our heart to see the brokenness of others and just being overwhelmed allowing God to use us as vessel so that we may do what He desires us to do. That it means feel broken for other people’s brokenness. This is so that you would understand these twenty-one days you need to forget yourself, it is not about you and your need and your wants, it is about someone other than you, someone else matters. I want everyone of us to journey for a while and not really think of ourselves as the first most important. This is to empty ourselves from pride and self-centerness.

Πέντε. Να γεμίσουμε τις καρδιές μας με συμπόνια για τους άλλους, για τους ανθρώπους, για το Σώμα του Χριστού, για το λαό του Θεού, αφήνοντας την καρδιά μας να νοιώσει τη συντριβή των άλλων και να συγκινηθεί ώστε να επιτρέψουμε στο Θεό να μας χρησιμοποιήσει ως όργανα για να κάνει ότι επιθυμεί να κάνει. Αυτό σημαίνει να νοιώθουμε συντετριμμένοι συμπάσχοντας για την συντριβή των συνανθρώπων μας. Αυτά λοιπόν θα κατανοήσετε αυτές τις είκοσι-μία μέρες, χρειάζεται να ξεχάσετε τον εαυτό σας, η νηστεία δεν γίνεται για σας, για τις ανάγκες σας και τα θέλω σας, αλλά γίνεται για κάποιον άλλο κι όχι για σας, ο άλλος είναι αυτός που έχει σημασία. Θέλω όλοι μας να συμμετέχουμε σε αυτό το ταξίδι για λίγο και πραγματικά να μην σκεφτόμαστε τους εαυτούς μας σαν το πιο σημαντικό πράγμα. Να αδειάσουμε τους εαυτούς μας από την υπερηφάνεια και την εγωκεντρικότητα.

Number six. I am asking everybody to mourn for all those who have not received God’s plan for that. It’s by getting to know them that we will understand what is God promises to you, what was His plan, what was His vision, and then receive the broken part of their life, receive the vicious circle in their life, been broken. It is as if they have seen the walls of their life like the walls of Jerusalem has broken and the door has been burnt out and as been overwhelmed that Niamaya was with that … for that brokenness they are caring they are shamed and caring that ourselves and coming down to the grounds and really weeping and mourning for their sake. This is necessary for us to change our hearts and become leaders rather than followers.

Έξι. Ζητάω από τον καθένα να θρηνεί για όλους αυτούς που δεν έχουν δεχτεί το σχέδιο του Θεού. Μόνο αν τους γνωρίσουμε θα καταλάβουμε ποιες είναι οι υποσχέσεις του Θεού, ποιο είναι το σχέδιό Του, ποιο είναι το όραμα του Θεού, δεχθείτε το σπασμένο μέρος της ζωής τους, δεχθείτε το φαύλο κύκλο της ζωής τους, συντριβείτε. Είναι σαν να έχετε δει τα τείχη της ζωή τους να έχουν γκρεμιστεί όπως τα τείχη της Ιερουσαλήμ και η πύλη να έχει κατακαεί και όπως θα είστε πλημμυρισμένοι από τη συντριβή … γι’ αυτή τη συντριβή θα μεριμνάτε, θα ντρέπεστε, θα πέφτετε κάτω στο έδαφος, θα κλαίτε και θα πενθείτε για χάρη τους. Αυτό είναι αναγκαίο για να αλλάξουμε τις καρδιές μας και να γίνουμε οδηγοί μάλλον παρά ακόλουθοι.

Number seven. It’s in decision. In deciding so that the Lord will do what He desire to do. In a spirit of restoration for the body saying, hi, God You have promised such and such and I wanted to do these things for my brothers and sisters.

Επτά. Σχετικά με την απόφαση. Να αποφασίσουμε έτσι ώστε ο Κύριος θα κάνει αυτά που επιθυμεί να κάνει. Με πνεύμα αποκατάστασης για το σώμα να πούμε, Θεέ, έχεις υποσχεθεί αυτό κι αυτό και θα ήθελα να κάνεις αυτά τα πράγματα για τους αδελφούς και τις αδελφές μου.

And Eight. Doing everyone of these treating all these people with the hope of the End. Being hopeful it is as if Christ sees the body of Christ as the perfect blameless body of Christ. This is how he sees His church. We need to treat others exactly like Christ does.

Οκτώ. Να τα κάνουμε όλα αυτά συμπεριφερόμενοι προς όλους τους ανθρώπους με την ελπίδα του Τέλους. Το να είμαστε γεμάτοι ελπίδα είναι να βλέπουμε όπως ο Χριστός βλέπει το σώμα Του ως τέλειο και άμωμο σώμα Χριστού. Έτσι ο Χριστός βλέπει την Εκκλησία Του. Πρέπει να μεταχειριζόμαστε τους άλλους ακριβώς όπως τους μεταχειρίζεται ο Χριστός.

And number nine, I want everyone of us to remember that in this journey God is with us, His hand is upon us He is God our back we are not alone. I just wanted to remember these things as you journey at these twenty-one days. I want you to journey every moment of it, write down your thoughts and everything, your weakness, your failures and your victories. And what God is saying to you and what you are recognizing and realizing about yourself. God bless you guys.

Και εννιά. Θέλω ο καθένας μας να θυμάται ότι σε αυτό το ταξίδι ο Θεός είναι μαζί μας, το χέρι Του μας προστατεύει, Αυτός ο Θεός είναι το στήριγμά μας, δεν είμαστε μόνοι. Θα ήθελα να θυμόμαστε αυτά τα πράγματα όσο θα «ταξιδεύουμε» αυτές τις είκοσι-μία μέρες. Θέλω να ζείτε έντονα κάθε στιγμή αυτού του ταξιδιού, να καταγράφετε τις σκέψεις σας και κάθε τι άλλο, τις αδυναμίες σας, τις αποτυχίες σας και τις νίκες σας και ό,τι ο Θεός σας λέει και ό,τι αναγνωρίζετε και συνειδητοποιείτε από μόνοι σας για τον εαυτό σας. Ο Θεός να σας ευλογεί.
Welcomed any proposal of correction in the Greek translation or the English text:
dip800@gmail.com
Ευπρόσδεκτη οποιαδήποτε πρόταση διόρθωσης στην ελληνική μετάφραση ή το αγγλικό κείμενο:
dip800@gmail.com



7/3/11

Afshin Javid - πρώην μουσουλμάνου - Μαρτυρία (2010)




Ο Afshin Javid γεννήθηκε το 1972 στην πόλη Αμπαντάν του νότιου Ιράν κοντά στα σύνορα με το Ιράκ. Ήταν Μουσουλμάνος Σιίτης. Σε ηλικία 17 χρονών, βρέθηκε στη Μαλαισία, όπου και συνελήφθη για κατοχή 30 πλαστών διαβατηρίων ...
Από το 1990 μέχρι το 1992 έδρασε ως χριστιανός ιεραπόστολος στο Μπαγκλαντές και κατόπιν μετανάστευσε στο Βανκούβερ του Καναδά όπου και ζει μέχρι σήμερα. Είναι πάστορας, παντρεμένος κι έχει τρία παιδιά.


  Afshin Javid  
  Λίγα λόγια για τη ζωή του  





  Μαρτυρία του πρώην  
  Μουσουλμάνου Afshin Javid  
  το 2010  




Το παρακάτω κείμενο είναι το ενιαίο κείμενο των υπότιτλων του παραπάνω βίντεο

Ονομάζομαι Afshin Javid, αλλά με έχουν αποκαλέσει ποικιλοτρόπως ... οι περισσότεροι, γιατί δεν μπορούν να προφέρουν το όνομά μου, εκτός από αυτή εδώ την αδελφή από τη Γερμανία, θεωρώ ότι η αστεία της προφορά τη βοήθησε, καταλάβατε, οπότε … μου είπαν ότι ο Άμπεσπερπτ είναι ο άνθρωπος … και είμαι ευτυχής που τώρα έχασα τα μισά μου αστεία (ονόματα) ….

Είμαι από το Ιράν, οπότε όλοι νομίζουν ότι είμαστε τρομοκράτες, γι’ αυτό και δεν μας εμπιστεύονται στα αεροπλάνα, τρομοκράτης - αεροπλάνο είναι ένας κακός συνδυασμός. Και μου το θυμίζουν αυτό, κάθε φορά που ταξιδεύω κάπου, έχει πλάκα, μπορεί να είμαι ανάμεσα σε είκοσι ανοιχτόχρωμους και με δείχνουν «εσύ, από την άλλη μεριά ...» κι έτσι μου συμβαίνουν διάφορα ευτράπελα. Μια φορά ήμουν στο σπίτι ενός μέλους της Εκκλησίας και ο παππούς ήταν ένας καλός άνθρωπος,

ανοιχτόχρωμος άνθρωπος, και ήρθε κοντά μου και με υποδέχτηκε θερμά. Η γυναίκα μου βοηθούσε στην κουζίνα, έβγαζε ένα ταψί από το φούρνο. Και ο τζέντλεμαν έρχεται και λέει: «ω, αυτός έχει διαφορετικό χρώμα ...» όλοι οι άλλοι ήταν συνηθισμένες περιπτώσεις εκτός από εμένα και πάει στην γυναίκα μου και λέει: «είσαι ένας από τους καραβανθρώπους;» και η γυναίκα ξαφνιάστηκε λίγο -είναι Κινέζα- λέει, -«συγνώμη;» -«ξέρεις, ίσως Βιετναμέζα, Ταϊβανέζα;» -«όχι, είμαι Καναδή» -«ωωωω, κατάλαβα, οι γονείς σου είναι καραβάνθρωποι!» Φυσικά σ' αυτό το σημείο ο καημένος ο οικοδεσπότης προσπάθησε να βοηθήσει «όπα, όχι, είναι Κινέζα» -«ναι, ναι, ξέρω, καραβάνθρωποι ...». Έτσι ένας αεροπλανάνθρωπος παντρεύτηκε μια καραβάνθρωπο ... αλλά η πραγματικότητα είναι, πάντα το λέω, ότι ένας πρώην τρομοκράτης παντρεύτηκε μια πρώην κομμουνίστρια ... κάναμε χαριτωμένα παιδιά ... σας λέω. Όταν θα παντρευόμασταν με τη γυναίκα μου πήγα να τη ζητήσω από τον πεθερό μου και μου είπε, «είσαι τρελός; Ποτέ δεν θα αφήσω η κόρη μου να παντρευτεί έναν Ιρανό. Όλοι σας είστε τρομοκράτες» του είπα «όχι, όλοι μας …». Προσπάθησα να τον πείσω, αλλά δεν τα κατάφερα ... και τελικά παντρευτήκαμε ούτως ή άλλως ... και με μισούσαν μέχρι που κάναμε τα παιδιά μας, οπότε έλεγε «ω, Θεέ μου, αυτά τα εγγόνια είναι όμορφα, είναι Κινεζάκια αλλά βελτιωμένη έκδοση ...». Σας παρακαλώ μην επαναλάβετε όλη αυτή τη συζήτηση, θα σας πουν ρατσιστές, εγώ μπορώ να τα λέω γιατί είμαι μελαχρινός. Το να είσαι μελαχρινός δεν είναι πάντοτε πλεονέκτημα, εσείς μπορείτε να πείτε κάποια πράγματα ενώ εγώ δεν μπορώ ... Ο κουνιάδος μου μπορεί να λέει ανοιχτά «είμαι ευαγγελικός, είμαι επιθετικός, δεν πιάνω αιχμαλώτους ...» Φανταστείτε αν το πω εγώ με μεσανατολίτικη προφορά ... θα με κλείσουν στο Guantánamo Bay χωρίς πολλές ερωτήσεις. Το θέμα είναι να έχεις το σωστό χρώμα ... Ήμουν στην Ελλάδα και καθώς περνούσα δίπλα από κάποιον με ρωτάει «πού γεννήθηκες;» και απαντώ «στο Ιράν ... αλλά, με συγχωρείτε πολύ ...» λέει, «συγνώμη;» λέω, «ήμουν μικρός και τόσο χαζός ... διάλεξα τη λάθος χώρα να γεννηθώ, σας βεβαιώνω ότι δεν θα ξανακάνω αυτό το λάθος». Μου αρέσουν οι Αμερικάνοι και κάποιοι από το Λονδίνο ... και αυτοί οι Αμερικάνοι όταν μιλάνε για τους ανθρώπους από το Ιράν το προφέρουν Αϊράν, αντί για Ιράν Αϊράν κι έτσι μια φορά που περνούσα από το Τελωνείο μου λένε «είστε από το Αϊράν» τους λέω «πώς το ξέρετε;» λένε «το γράφει στο Διαβατήριο» λέω «ότι αϊ ραν (ότι τρέχω);» … Έχουμε ήδη αρκετούς Γερμανούς και Ιρλανδούς εδώ; Οι Ιρανοί και οι Ιρλανδοί είμαστε ίδιοι, έχουμε πάρα πολλά κοινά, λύνουμε τα προβλήματα μας με βόμβες! … Άϊ-αρ-έϊ (IRA). Δεν μπορώ να καταλάβω πώς εγώ αποσύρθηκα ενώ αυτοί όχι. Είναι πολύ ωραία που είμαστε εδώ σήμερα το βράδυ μαζί σας. Είναι θεϊκό να είμαστε μια οικογένεια, από όπου κι αν καταγόμαστε, όλοι ονομαζόμαστε με το ίδιο όνομα και αλήθεια … οι ανατολίτες και οι Πέρσες έχουν πιο νόστιμο φαγητό, αλλά μην στεναχωριέστε, μαγειρεύουμε εδώ και μερικές χιλιάδες χρόνια παραπάνω από σας και η εξάσκηση μας έχει κάνει καλύτερους, η εξάσκηση πάντα σε κάνει καλύτερο, αλλά πέρα από αυτά η αληθινή πραγματικότητα είναι ότι όλοι είμαστε δημιουργημένοι κατ' εικόνα Θεού. Όλους μας αγαπάει, μας αγαπάει ο Θεός που μας δημιούργησε. Σήμερα θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την ιστορία της ζωής μου. Είμαι χαρούμενος που μου έχουν παραχωρήσει περισσότερα από πέντε λεπτά, φτωχέ μου φίλε είσαι καλός άνθρωπος και πέντε λεπτά εννοώ ... Αλλά, θέλω να μοιραστώ μαζί σας την ιστορία της ζωής μου, πώς κατέληξα εδώ, πώς έφυγα από το Ιράν για ένα λόγο και πως ο Θεός είχε εντελώς διαφορετικό σχέδιο κατά νου. Και με αφορμή το ταξίδι μου θα ήθελα να σας προκαλέσω να σκεφτείτε για το ταξίδι μου και να απαντήσετε αυτό το ερώτημα: «ποιό είναι το σχέδιο και ο σκοπός του Θεού για τη ζωή μου (τη ζωή σας)». Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι, πιστεύω ότι υπάρχει Θεός που δημιούργησε τα πάντα. Δεν μπορώ να σας το αποδείξω αυτό όπως φυσικά θα ήθελα … και ερχόμαστε στο θέμα της πίστης. Κάποιοι πιστεύουν ότι δεν υπάρχει Θεός και κάποιοι πιστεύουν ότι υπάρχει Θεός. Νομίζω ότι οι άνθρωποι που δεν πιστεύουν ότι υπάρχει ο Θεός έχουν μεγαλύτερη πίστη. Είναι καταπληκτικό το ότι μπορείς να πιστεύεις ότι δεν υπάρχει Θεός αλλά όλα τα πράγματα να είναι τόσο τέλεια, αυτό θέλει περισσότερη πίστη. Είμαι ένας άνθρωπος που έχει λίγη πίστη, μου αρέσει να πιστεύω σε πράγματα πιο ρεαλιστικά, οπότε πιστεύω ότι υπάρχει κάποιος τέλειος δημιουργός, που είναι παντογνώστης και παντοδύναμος και γι' αυτό όλα είναι τόσο τέλεια. Πιστεύουν ότι υπήρξε μία έκρηξη από το τίποτα και όλα έγιναν τέλεια! Αυτό θέλει να έχεις πολύ μεγάλη πίστη! Εγώ δεν έχω ... Υπάρχει Θεός και αυτός ο τέλειος Θεός μας δημιούργησε όλους μας και έχει ένα τέλειο σχέδιο για τη ζωή μας. Γεννήθηκα στο νότιο Ιράν, σε μια μικρή πόλη που λέγεται Αμπαντάν. Οι γονείς μου, και οι παππούδες μου και κάθε άλλος που ήξερα δούλευαν στη βιομηχανία πετρελαίου. Η πόλη του Αμπαντάν είναι γνωστή για την εταιρεία πετρελαίου που υπάρχει εκεί και επίσης είναι γνωστή για τους όμορφους ανθρώπους της, παράγει πετρέλαιο, παράγει όμορφους ανθρώπους ... η γυναίκα μου λέει για μένα ότι «κλέβω την παράσταση». Μεγαλώσαμε σε αυτή τη μελαγχολική πόλη με πολύ ζέστη και υγρασία, ο πατέρας μου είχε μια μικρή οικογένεια, είχε δέκα αδέλφια και οκτώ αδελφές, βασικά επειδή ο παππούς μου δεν πίστευε στην τηλεόραση, γι' αυτό κατέληξε να έχει τόσα πολλά παιδιά, Προσπάθησα να κόψω την καλωδιακή (Τ.V.) στο σπίτι μου και μου κόστισε περισσότερο από το να καταλήξω να έχω ένα παιδί, καταλάβατε, οπότε η γυναίκα μου έμεινε έγκυος τέσσερις φορές ... Έφυγα από το Ιράν το 1987 γιατί ήθελα να μοιραστώ την πίστη μου, το Ισλάμ, με χριστιανούς. Είχα γεννηθεί σε μουσουλμανική οικογένεια, οι περισσότεροι Ιρανοί, που ζουν στο Ιράν, είναι μουσουλμάνοι, ένα πολύ μικρό ποσοστό είναι εβραίοι και ένα πάρα πολύ μικρό ποσοστό είναι αρμένιοι. Πιστοί του Ζωροάστρη, ένα μικρό ποσοστό από αυτούς έχουν πάει στην Ινδία και είναι γνωστοί ως πάρτιανς, πάρσιζ, και οι περισσότεροι μουσουλμάνοι στο Ιράν είναι σιίτες, οπότε γεννήθηκα και μεγάλωσα σε μια σιίτικη οικογένεια. Ο παππούς μου ήταν ένας πολύ αυστηρός μουσουλμάνος ηγέτης, είχε χτίσει τζαμιά κλπ. και ο πατέρας μου είχε πάρει μέρος στην Επανάσταση (του Χομεϊνί). Μεγάλωσα μέσα σε ένα περιβάλλον έμπνευσης, ανθρώπων που έπαιρναν στα σοβαρά την πίστη τους. Έχουμε όλα τα είδη των μουσουλμάνων όπως εσείς έχετε όλα τα είδη των χριστιανών, όμως η οικογένειά μου ήταν μια οικογένεια αφιερωμένη στο Ισλάμ. Κι έτσι, γι’ αυτό το λόγο, ήθελα να ευχαριστήσω τους γονείς μου και να ευχαριστήσω και τον παππού μου ... και είχα πολλά ατυχήματα όσο μεγάλωνα, πάντα έκαμνα πράγματα που δεν έπρεπε να είχα κάνει .... κι έτσι συνέχεια είχα ατυχήματα και κάθε φορά που είχα ένα ατύχημα έβλεπα μια μορφή, έναν ψηλό άνθρωπο να στέκεται σε κάποια απόσταση από μένα παρακολουθώντας με. Μιλούσα γι’ αυτόν τον άνθρωπο ανοιχτά στους γονείς μου και στους φίλους μου και στον παππού μου. Και ο παππούς μου έλεγε «αυτός ο ψηλός που μου λες είναι ένας από τους ιμάμηδες του Ισλάμ, ένας από τους ηγέτες του Ισλάμ που ονομάζεται Αλί». Έτσι αναπτύχθηκε μέσα μου μια αγάπη για το Ισλάμ. Ένοιωθα ότι είμαι αφιερωμένος στο Ισλάμ και ήθελα να υπηρετήσω τον Αλλάχ. Μουσουλμάνος σύμφωνα με το νόημα της λέξης είναι αυτός που υποτάσσει τον εαυτό του στο θέλημα του Αλλάχ. Έτσι, το να είσαι μουσουλμάνος απαιτεί να αφιερωθείς 100% σε μια αποστολή. Εγώ απλώς είπα «ναι» σε αυτό και υπηρέτησα βασικά ως μουσουλμάνος, ένοιωθα δεμένος με το Ισλάμ όσο περισσότερα γινόταν. Ήθελα να κάνω περισσότερα από το να κάμνω πέντε φορές προσευχή, να νηστεύω ένα μήνα το χρόνο κλπ. Έτσι κατατάχθηκα στο Μπασίτς, αυτό που ξέρετε εδώ ως Χεζμπολάχ. Πόσοι ξέρετε τη Χεζμπολάχ; Οκέϊ. Χεζμπολάχ σημαίνει, στην ουσία, «Ομάδα του Αλλάχ», είναι πολιτική ομάδα και οι άνθρωποι που προσχωρούν σ' αυτή πιστεύουν ότι μάχονται για χάρη του Αλλάχ. Έτσι προσχώρησα σε αυτό τον στρατό και υπηρέτησα σε αυτό το στρατό για τρία χρόνια. Το 1987 ο παππούς μου, μου ζήτησε να φύγω από το Ιράν και να πάω στις Ηνωμένες Πολιτείες ώστε να μπορώ να μιλάω για το Ισλάμ στους χριστιανούς, να οδηγήσω τους ταλαίπωρους, παραπλανημένους τους χριστιανούς στο Ισλάμ … π.χ. εσάς! Έτσι έφυγα από το Ιράν κι έφτασα στο Πακιστάν. Έζησα στο Καράτσι περίπου δύο χρόνια. Στο Πακιστάν είναι σουνίτες μουσουλμάνοι οπότε διδασκόμουν σουνίτικο μουσουλμανισμό και πήγαινα και σε σιίτικο τζαμί στη γειτονιά μου. Το 1989 ταξίδεψα στη Μαλαισία και στη Μαλαισία με συνέλαβαν και μπήκα φυλακή γιατί είχα τριάντα πλαστά διαβατήρια. Το χάος της πολλαπλής εθνικότητας ήταν σαν μια αρρώστια που με κατέτρεχε και υπέφερα πάρα πολύ εξ αιτίας της. Κατέληξα στη φυλακή και στη φυλακή αναγνώρισαν ότι γνωρίζω πολύ καλά το Ισλάμ επειδή μελετούσα το Ισλάμ από πολύ μικρός. Ζήτησα ένα αντίγραφο του Κορανίου, κατάλαβαν ότι διαβάζω αραβικά και μου ζήτησαν να τους βοηθήσω με το να απαγγέλω το Κοράνιο, να απαγγέλω τις Αζάν - έτσι λέγονται οι προσευχές κλπ. Αισθάνθηκα μεγάλη τιμή που είχα αυτό το προνόμιο. Ανέλαβα αυτή την ευθύνη και άρχισα να διδάσκω στους ανθρώπους αυτά που γνώριζα. Είχα διδαχθεί επί πέντε χρόνια συστηματική θεολογία του Ισλάμ σε θεολογικές σχολές σε όλο το Ιράν. βασικά αντιλήφθηκαν και αναγνώρισαν, ότι είχα αποστηθίσει … το Κοράνιο αποτελείται από 114 Σούρες ή 114 βιβλία-κεφάλαια, και είχα αποστηθίσει πολλά από αυτά. Αυτό κάμναμε στη παιδική μας ηλικία, αποστηθίζαμε τα κεφάλαια το ένα μετά το άλλο και τελικά αποστήθιζες ολόκληρο το Κοράνιο. Έτσι, διάβαζα ολόκληρο το Κοράνιο κάθε 10 μέρες σαν συνήθεια. Αλλά αυτός είναι ο άνθρωπος και εγώ είμαι ευτυχής που εσείς διαβάζετε τη Βίβλο κάθε εβδομάδα. Σας τα λέω αυτά για να καταλάβετε το επίπεδο της αφοσίωσής μου στο Ισλάμ. Δεν τα έκαμνα αυτά επειδή τα είχα υποχρέωση, γιατί το Ισλάμ δεν ζητάει από τους μουσουλμάνους να κάνουν αυτά τα πράγματα, αλλά τα έκαμνα επειδή αγαπούσα τον Θεό, ήθελα να Τον υπηρετώ, ήθελα να το κάμνω με όλη μου τη ψυχή. Έτσι κάμνοντας αυτά τα πράγματα περνούσα ολόκληρες μέρες και ώρες, αμέτρητες ώρες, κάμνοντας διαλογισμό και μέσω αυτού του διαλογισμού απέκτησα πνευματικές δυνάμεις μέσω του Ισλάμ. Απέκτησα τη δύναμη να κλείνω τα μάτια μου και να λέω στους ανθρώπους τί κάνουν ή είχα εξωσωματικές εμπειρίες, έλεγα στους ανθρώπους τί συνέβαινε σε άλλα δωμάτια κλπ. Επίσης είχα αποκτήσει τη δύναμη να προσεύχομαι για τους εχθρούς μου και να παθαίνουν κακό. Προσπαθούσα να αυξήσω αυτή τη δύναμη κάμνοντας περισσότερο διαλογισμό και κάποτε που έκαμνα διαλογισμό πάνω σε κάποια χωρία του Κορανίου είχα μια απροσδόκητη συνάντηση με ένα πνεύμα που ήταν πολύ σκοτεινό. Τη στιγμή που το πνεύμα μπήκε στο δωμάτιο κατάλαβα ότι ήταν ένα κακό πνεύμα, αμέσως ένοιωσα φόβο και ήθελα να το πολεμήσω και να το διώξω. Έχουμε εκφράσεις έχουμε συγκεκριμένες φράσεις (αραβικά) .. ο σατανάς ..., βασικά «φύγε Σατανά, πιστεύω στο όνομα του Αλλάχ, διακηρύσσω το όνομα του Αλλάχ που είναι ελεήμων και φιλεύσπλαχνος», κλπ. καμιά δεν έφερνε αποτέλεσμα … είπα, «είμαι μουσουλμάνος, ..... πιστεύω στον Αλλάχ, δεν υπάρχει άλλος Θεός εκτός από τον Αλλάχ, πιστεύω στον προφήτη Μωάμεθ, πιστεύω αυτό, πιστεύω εκείνο ...» κανένα αποτέλεσμα ... επέστρεφα στα χωρία του Κορανίου, κανένα αποτέλεσμα … και στην πραγματικότητα κάθε φορά που έλεγα αυτά τα πράγματα στα αραβικά ερχόμασταν όλο και πιο κοντά. Τώρα, σαν πέρσες … οι Ιρανοί είναι πέρσες, έχουν διαφορετική γλώσσα από τα αραβικά. Οι περισσότεροι άνθρωποι σκέφτονται «όλοι αυτοί οι μελαχρινοί ... όλοι τους είναι Άραβες» μην στενοχωριέστε, όλα αυτά είναι προκαταλήψεις, όπως εμείς νομίζουμε ότι όλοι οι ανοιχτόχρωμοι είστε ίδιοι ... εντάξει, αυτά πάντα γίνονται. Το θέμα είναι ότι τα αραβικά δεν ήταν η μητρική μας γλώσσα, κι έτσι σε κάποιο σημείο σταμάτησα να μιλάω στα αραβικά και φώναξα δυνατά στη γλώσσα μου, «Θεέ βοήθησέ με»! Τη στιγμή που το είπα αυτό άκουσα μια φωνή, όπως εσείς ακούτε τώρα τη δική μου, που μου είπε, «επικαλέσου το όνομα του Ιησού». Δεν το σκέφτηκα καθόλου αυτό, αλλά κατευθείαν μόλις το άκουσα είπα, «Ιησού, αν είσαι αληθινός, φανερώσου μου». Έχουν περάσει εικοσιένα χρόνια μετά από αυτό το γεγονός και ακόμη δεν καταλαβαίνω γιατί χρησιμοποίησα αυτή τη πρόταση έτσι. Αλλά, αυτή χρησιμοποίησα. Θα μπορούσα να είχα πει διάφορες εκφράσεις, θα μπορούσα να είχα πει, «Ιησού βοήθεια», ή «Ιησού», ή «βοήθησέ με Ιησού», αλλά είπα, «Ιησού, αν είσαι αληθινός, φανερώσου μου». Και το λέω γιατί είναι ένα κλειδί για να αναγνωρίσει κανείς ότι όλα αυτά που συνέβησαν σε μένα δεν ήταν κάτι που σχεδίασα εγώ. Λοιπόν, πριν τελειώσω αυτή τη φράση, το πνεύμα εξαφανίστηκε! Αλλά αυτό δεν ήταν η μεταστροφή μου αλλά είναι η ιστορία της σύγχυσής μου. Μπερδεύτηκα πάρα πολύ. Γιατί με βοήθησε ο Ιησούς; Δηλαδή, είμαι μουσουλμάνος … μη με παρεξηγήσετε … Πιστεύω στον Ιησού ως μουσουλμάνος. Ο Ιησούς είναι ένας από τους πέντε μεγάλους προφήτες. Στην ουσία είχε την πιο εντυπωσιακή γέννηση, συνέβη μέσω του Αγίου Πνεύματος, της Παρθένου Μαρίας κι έτσι είχε το Πνεύμα του Θεού εντός Του, είναι κάποιος που είναι στον Ουρανό τώρα, είναι ζωντανός. Τα πιστεύουμε αυτά ως μουσουλμάνοι. Αλλά ήταν προφήτης. Γιατί αυτός ο προφήτης με βοήθησε εμένα, όταν εγώ πιστεύω στον τελευταίο προφήτη, στον Μωάμεθ; Όταν πιστεύω στην τελευταία θρησκεία, το Ισλάμ; Γιατί, στο κάτω-κάτω, το Ισλάμ είναι η πιο τέλεια θρησκεία, σκεφτόμουν. Οπότε τα έλεγα αυτά, και σκεφτόμουν πάνω σ' αυτά, και είπα, «πιστεύω με όλη τη καρδιά μου σε αυτή τη θρησκεία. Γιατί ο Ιησούς βοήθησε έναν μουσουλμάνο σαν εμένα;» Εννοούσα, αν είχε βοηθήσει κάποιον όχι σωστό μουσουλμάνο δεν θα υπήρχε πρόβλημα, αλλά εμένα! Και αμέσως θυμήθηκα, όταν ήμουν στο σπίτι μου και μελετούσα το Κοράνιο οι διδάσκαλοι μας έλεγαν, «δεν πρέπει να κάνεις τέτοιες ερωτήσεις, πρέπει πάντα να κρατιέσαι μακριά από αυτές. Αυτές τις ερωτήσεις κανείς δεν μπορεί να τις απαντήσει, και αυτές οι ερωτήσεις έχουν τη δυνατότητα, ή να σε τρελάνουν, ή να σε κάνουν άπιστο, κάποιο που αρνείται το Θεό». Και σκεφτόμουν, «αυτή η ερώτηση που έκανα υπάρχει η δυνατότητα να είναι μια από αυτές τις ερωτήσεις ... και πρέπει να την ξεχάσω αυτή την ερώτηση, να ξεχάσω ό,τι μου συνέβη και να προχωρήσω στη ζωή μου». Οπότε τα ξεχνάω, πάω στο κρεβάτι, κοιμάμαι, ξυπνάω το πρωί και το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό μου είναι, «γιατί ο Ιησούς σε βοήθησε;» Αμέσως, πετάγομαι, κοιτάω προς την μεριά που το άκουσα αλλά δεν υπήρχε κανείς εκεί. Σκέφτηκα, «από πού μου ήρθε αυτή η σκέψη;». Τέλος πάντων, βγήκα έξω από το κελί, γιατί μας μετρούσαν και ότι άλλο και όταν πηγαίναμε να φάμε ξεκινούσαμε το φαγητό λέγοντας «εις το όνομα του Αλλάχ που είναι φιλεύσπλαχνος και ελεήμων» αλλά πριν το πω αυτό ... «γιατί ο Ιησούς σε βοήθησε;» Πάλι! Αυτή η φωνή! Και αυτή η φωνή με ακολουθούσε για τις επόμενες δύο εβδομάδες, παντού, σε σημείο να μην μπορώ πλέον να κάνω διαλογισμό. Δεν μπορούσα να διαβάσω πλέον το Κοράνιο. Κάθε φορά που ήθελα να προσευχηθώ και προσευχόμουν πέντε φορές την ημέρα, άκουγα το όνομα του Ιησού ξανά και ξανά. Απήγγειλα τα κείμενα τα οποία ήταν μέρος της ιεροτελεστίας αλλά το μόνο που άκουγα ήταν, «γιατί σε βοήθησε ο Ιησούς;» Αυτό το γεγονός με είχε τόσο πολύ αναστατώσει που έλεγα στο Θεό, «Θεέ μου δεν μπορώ ... έχασα την οικειότητα, είμαι τόσο μπερδεμένος, Σε έχω ανάγκη για να μου δείξεις το δρόμο». Και το είπα αυτό επειδή, σκέφτηκα, η ζωή είναι σαν ένα βουνό, το πνευματικό ταξίδι είναι σαν βουνό, σκαρφαλώνεις από διαφορετικές μεριές και φτάνεις στην ίδια κορυφή. Και σκεφτόμουν, ίσως για μένα υπάρχει ένας διαφορετικός τρόπος να αναρριχηθώ επάνω. Είπα, ποιός είμαι εγώ που θα πω στο Θεό από ποιό δρόμο θα πάω; Εγώ θέλω να ακολουθήσω το Θεό και όποιον δρόμο μου δείξει θα τον ακολουθήσω. Έτσι άρχισα να προσεύχομαι και να νηστεύω και έλεγα, Θεέ μου δείξε μου το δρόμο και εγώ θα Σε ακολουθήσω και ότι θέλει ας γίνει. Έτσι προσευχήθηκα για δύο εβδομάδες. Και μετά από δύο εβδομάδες … καμιά απάντηση! μου βγήκε η πίστη, καταλάβατε, τα έδωσα όλα όσα είχα και καμία απάντηση! Σε αυτό το σημείο νευρίασα λίγο ... το ιρανικό στυλ είναι λίγο διαφορετικό από το καναδικό στυλ. Σαν Ιρανοί είμαστε ... εμείς οι άνθρωποι της Μέσης Ανατολής είμαστε πολύ απλοί άνθρωποι ... εσείς είστε πολύ πολύπλοκοι. Σας έλεγα μια ιστορία σχετικά με τη γυναίκα μου ... Όταν ήρθα εδώ, είχα μια πολύ ενδιαφέρουσα συνάντηση ... δηλαδή, μπορείτε να φανταστείτε, ήρθα από τη Μέση Ανατολή στη Βόρεια Αμερική, συνάντησα τη γυναίκα μου εδώ, γιατί η μάνα μου την είδε και τη στιγμή που είδε τη γυναίκα μου είπε, «αυτή είναι η γυναίκα που θα παντρευτείς» ... της έδωσε το δαχτυλίδι και της είπε «εσύ θα γίνεις γυναίκα του γιού μου»! Βρέθηκα στη πιο τρομακτική στιγμή της ζωής μου. «Ξέρω!» είπε, «εμπιστέψου με! Ξέρω!» ... κι είχε δίκιο. Μια φορά πήγα στην περιοχή των Κινέζων, αυτή δούλευε, την συνάντησα, της έδωσα λουλούδια, και όταν την είδα μου λέει: – «σου είπε ο αδελφός σου;» – «τί να μου πει ο αδελφός μου;» – «πήγαινε πίσω και ρώτα τον, του άφησα ένα μήνυμα για σένα» λέω, «ο αδελφός μου είναι στο Richmond, εγώ είμαι στην περιοχή των Κινέζων ... θέλεις να πεις να πάω πίσω στο Richmond να τον ρωτήσω τί του είπες να μου πει; Κι εσύ είσαι εδώ; Τί του είπες να μου πει;» και τρέχοντας έρχεται κοντά μου και λέει: – «Οπ, τελείωσε!» – «Τί τελείωσε;» – «Τέρμα! Μη μου τηλεφωνήσεις! Μη ξανάρθεις ποτέ εδώ! Δεν θέλω ποτέ να σε ξαναδώ! Ξέρω ...!» – «Τί ξέρεις;» – «Ξέρω ...!» Δεν ήξερα τί ήξερε αυτή ... αλλά είχε πει, «Ξέρω ...! Τελείωσε! Μη μου ξανατηλεφωνήσεις!» είπα, «όκεϊ!». Οπότε πήγα σπίτι μου και μετά τρεις μέρες με παίρνει τηλέφωνο και λέει, «πρέπει να σε δω αμέσως τώρα! Θα βγω από το σπίτι μου κι έλα να με βρεις» λέω, «οκέι, έρχομαι εκεί» – «γιατί δεν μου ξανατηλεφώνησες;» – «εσύ μου είπες να μη σου ξανατηλεφωνήσω!» – «ναι, εγώ το είπα αυτό, αλλά εσύ έπρεπε να μου τηλεφωνήσεις!» Αυτοί οι άνθρωποι μας μπερδεύουν πολύ … εμείς οι Πέρσες όταν λέμε κάτι το εννοούμε! Εδώ το άκουσα για πρώτη μου φορά, άκουσα … ένα ζευγάρι ήρθαν σε μένα κι αυτή μου λέει, «ο σύζυγός μου λέει, σε αγαπώ γλύκα, αλλά δεν είμαι ερωτευμένος μαζί σου»! Λέω, «τί; τί είναι αυτό;» Έχετε όλες αυτές τις πολλές διαβαθμίσεις για τα συναισθήματα που αισθάνεστε για κάποιον ... Εμείς λέμε σε κάποιον «σε αγαπώ ...! Μου αρέσεις πάρα πολύ!» εσείς «οκέι ..., έι ..., έι …, έι» και μετά «δεν μου αρέσει αυτό το άτομο τόσο πολύ» και μέχρι το «σε μισώ» υπάρχει ολόκληρο φάσμα διαβαθμίσεων. Για μας είναι πολύ απλό …, «σε αγαπώ και θα δώσω και τη ζωή μου για σένα!» «Δεν μου αρέσεις και ... θα πεθάνεις!» Οι περισσότεροι πάστορες όταν τελούν τους Γάμους λένε, «σε ευτυχία και σε δυστυχία, σε πλούτο και φτώχια, σε υγεία και αρρώστια, μέχρι να μας χωρίσει ο θάνατος ... θα ήθελες να τιμάς αυτό το πρόσωπο;» οι περισσότεροι σε αυτή την περίπτωση διστάζουν να το πουν αυτό, ακούγεται σαν ισόβια δέσμευση. Εγώ δεν ανησύχησα, είπα «γλύκα, θα σε αγαπάω μέχρι να μας χωρίσει ο θάνατος και αν είσαι κακιά μαζί μου ο θάνατος μπορεί να το κανονίσει ...». Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί εσείς οι ανοιχτόχρωμοι άνθρωποι είστε τόσο πολύ προβληματικοί … έφηβοι! Τα παιδιά μου ξέρουν, «ο πατέρας μου ήταν μέλος της Χεζμπολάχ ...»
Εκείνη την ημέρα στη φυλακή ήμουν απορροφημένος από το ιρανικό στυλ. Είπα στο Θεό,«αυτό είναι! Ξέρεις κάτι; Δεν ξέρω καν αν υπάρχεις! Δεν υπάρχεις! Γιατί, όλη μου τη ζωή προσπαθούσα να Σε υπηρετήσω. Έχω κάνει οτιδήποτε μπορούσα για να Σε υπηρετήσω, για να Σε ευχαριστήσω, για να Σε ικανοποιήσω! Προσευχόμουν, μελετούσα το Κοράνιο, νήστευα υπερβολικά, έχω κάνει οτιδήποτε μπορούσα για να Σε υπηρετήσω, αλλά δεν ήταν αρκετό! Έρχεσαι και με μπερδεύεις με το όνομα του Ιησού! Μετά δεν μου δείχνεις το δρόμο να Σε ακολουθήσω. Από αυτή τη στιγμή θα πάω και θα ζήσω τη ζωή μου! Θα ζήσω τη ζωή μου όπως εγώ νομίζω και όταν πεθάνω, αν υπάρχει Θεός και αν υπάρχει η ημέρα της Κρίσεως, Αυτός ο Θεός δεν μπορεί να με κρίνει! Γιατί, λένε, ότι ο Θεός είναι ικανός να δει τις καρδιές και Αυτός το ήξερε, μέσα από την καρδιά μου Τον αγαπούσα! Τί σημασία είχε γι’ Αυτόν με ποιό όνομα Τον αποκαλούσα; Γιατί Αυτός ήξερε ότι εννοούσα Αυτόν. Και αν έχει σημασία γι' Αυτόν με ποιό όνομα θα Τον αποκαλώ, Τον ρωτάω! Πες μου! Θα σε ακολουθήσω. Θα κάνω οτιδήποτε πεις. Αλλά με μπερδεύεις πρώτα και μετά δεν μου απαντάς! Είναι δικό Σου το φταίξιμο που είμαι σε αυτό το καράβι!» Έτσι ήταν! Δεν ήταν δικό μου φταίξιμο ...! Αάα χα! Αεροπλάνο! Μάλιστα! ... Αυτό το «καράβι» (η γυναίκα του) ήταν φταίξιμο της μάνας μου ... Και είπα, «ξέρεις κάτι; Θα πάω να ζήσω τη ζωή μου! Θα πάω να κάνω ότι θέλω και όταν πεθάνω, αν υπάρχει Θεός και με κρίνει τότε δεν είναι δίκαιος και αν δεν είναι δίκαιος δεν έχει καμιά σημασία αν Τον ακολουθώ ή όχι, γιατί θα με κρίνει άδικα ούτως ή άλλως!» Η γυναίκα μου λέει, «θα έπρεπε να γίνεις δικηγόρος!» Αλλά ανόητα τράβηξα μια γραμμή στο Θεό. Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα συνέβαινε αυτό, αλλά τελικά είναι αυτό που συνέβη εκείνη τη στιγμή. Τη στιγμή που τα είπα αυτά, ολόκληρο το δωμάτιο γέμισε από την παρουσία του Θεού! Δεν ξέρω πως να το εξηγήσω αυτό ... δηλαδή όταν ο Θεός είναι σε ένα μέρος, το ξέρεις! Δεν είναι ανάγκη να κάνεις τίποτε, δεν είναι ανάγκη να ανακοινώσεις τίποτε. Εσύ το ξέρεις! Επειδή κάθε κύτταρο στο σώμα σου φωνάζει: «είσαι μέσα στην παρουσία του Θεού»! Και ξέρεις … όταν ο Θεός έρχεται σ’ ένα μέρος δεν Τον ενδιαφέρει ν’ έρθει με τυμπανοκρουσίες και σαματά. Είναι πάρα πολύ ευγενικός, είναι ένας ταπεινός Θεός! Όχι ακριβώς γιατί είναι ευγενικός και ταπεινός, αυτό δεν σημαίνει τίποτε, αλλά γιατί κάθε κύτταρο στο σώμα σου κραυγάζει και φωνάζει μέσα στην Παρουσία του Παντοδύναμου Θεού. Εκείνη τη στιγμή που ο Θεός μπήκε στο δωμάτιο αμέσως ήξερα δύο πράγματα γι' Αυτόν. Ένα, ότι είναι Άγιος Θεός. Δεύτερο, ότι είναι δίκαιος Θεός. Η στιγμή που έμαθα αυτά τα πράγματα ήταν Η ΣΤΙΓΜΗ, ήταν σαν να είχε σταματήσει ο χρόνος και όλα τα πράγματα ξεκαθάρισαν. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή που γνώρισα αυτά τα πράγματα γι' Αυτόν, είχα αποκάλυψη για τον εαυτό μου, ότι εγώ είμαι ένα μη-άγιο πρόσωπο και ότι είμαι μη-δίκαιος. Και αυτό πραγματικά μου προκάλεσε μεγάλη αίσθηση γιατί σε όλη μου τη ζωή είχα κάνει τα πάντα για να είμαι σωστός σύμφωνα με τον Νόμο. Αλλά ήξερα … ΕΓΩ ήξερα, όχι επειδή με έκρινε κάποιος, ΕΓΩ ήξερα ότι είμαι μη-άγιος και μη-δίκαιος! Έτρεξα στη γωνία του δωματίου και κυριολεκτικά κουλουριάστηκα, τα γόνατά μου ήρθαν στο πρόσωπό μου, έχωσα το πρόσωπό μου ανάμεσα στα γόνατά μου και το υπόλοιπο κεφάλι μου ανάμεσα στα χέρια μου και έκραζα, «συγχώρα με, συγχώρα με, συγχώρα με, συγχώρα με, συγχώρα με ...». Τώρα πρέπει να καταλάβετε, σαν μουσουλμάνος, ο Θεός ποτέ δεν έρχεται να σε επισκεφθεί. Και στο Κοράνιο λέγεται ότι δεν είναι καλό για τον Αλλάχ να έχει συνάντηση πρόσωπο με πρόσωπο με κάποιο ανθρώπινο ον. Γι’ αυτό και ο προφήτης Μωάμεθ δεν είχε ποτέ συνάντηση με τον ίδιο τον Αλλάχ, άγγελος ερχόταν σε αυτόν. Αλλά το Κοράνιο διδάσκει ότι ο Αλλάχ θα έρθει να καταστρέψει τον άπιστο. Και είχα γίνει άπιστος. Και στο Ισλάμ επίσης υπάρχει μια ασυγχώρητη αμαρτία, που πρέπει να αποφευχθεί. Βασικά το να έχεις τον Θεό ... το να βάλεις θεό δίπλα στο Θεό. Και όταν ανυψώνεις τον εαυτό σου στη θέση του να λες, «θα πάρω απόφαση για τη ζωή μου», έχεις ανυψώσει τον εαυτό σου στη θέση του Θεού και λες, «ο Θεός δεν θα αποφασίζει για μένα, δεν υποτάσσομαι στο Θεό», όπως το εννοούν οι μουσουλμάνοι, «αλλά, εγώ θα αποφασίζω για τη ζωή μου». Σε εκείνο το σημείο έχεις διαπράξει τη μοναδική ασυγχώρητη αμαρτία και ποτέ δεν θα συγχωρηθείς! Και το είχα κάνει αυτό! Και το Κοράνιο διδάσκει ότι ο Αλλάχ θα έρθει … ο Ίδιος Του θα έρθει και θα καταστρέφει τους απίστους. Τώρα, αισθανόμουν, ότι ο Θεός είναι στο δωμάτιο και σκεφτόμουν ότι ήρθε για να με καταστρέψει, ήξερα ότι είχα αμαρτήσει και ήξερα ότι μου άξιζε να πεθάνω. Αλλά έτρεξα στη γωνία του δωματίου ελπίζοντας να βρω καταφύγιο και φώναζα για συγχώρεση, γνωρίζοντας όμως ότι η συγχώρηση ήταν αδύνατη για μένα. Τώρα, ο αδελφός μου που μοιραστήκαμε μαζί μεγαλώνοντας το ίδιο σπίτι είπε ότι γνώρισα τον Ιησού … σας ζηλεύω! Σας ζηλεύω! Θα ήθελα να είχα μεγαλώσει με τη γνώση ενός τέτοιου Θεού! Θα ήθελα να είχα μεγαλώσει γνωρίζοντας ότι ο Θεός είναι τόσο συγχωρητικός! Θα ευχόμουν να ήξερα ότι αγαπά τόσο πολύ! Θα ήθελα να ήξερα ότι η ιστορία του Ασώτου Υιού είναι πραγματικότητα! Δεν ανατράφηκα με τέτοια πράγματα! Απλώς έκραζα, «συγχώρα με, συγχώρα με, συγχώρα με ...» κανένα δικαίωμα, καμιά ελπίδα! Καθώς έκραζα, «συγχώρα με, συγχώρα με, συγχώρα με ...» αισθάνθηκα ένα άγγιγμα στον ώμο μου και μια φωνή που είπε, «σε συγχωρώ!». Την στιγμή που άκουσα «σε συγχωρώ» αισθάνθηκα σωματικά ότι μου έχουν συγχωρεθεί όλα! Ένοιωσα ότι αυτά τα λόγια μεγάλωσαν μέσα μου και έφτασαν μέσα στα βάθη της καρδιάς μου και της ψυχής μου και άρπαξαν όλες τις αμαρτίες της ζωής μου και τις πέταξαν από πάνω μου! Και δεν ήξερα ακριβώς πώς ήταν αυτό δυνατόν, γιατί στο Ισλάμ λέμε, «εις το όνομα του Αλλάχ ο οποίος είναι φιλεύσπλαχνος και ελεήμων» αλλά δεν ξέρουμε αν έχουμε συγχωρεθεί εδώ στη γη. Πρέπει να πεθάνουμε, πρέπει να περιμένουμε την ημέρα της Qiyāmah, την ημέρα της Ανάστασης, της Κρίσης και εκείνη την ημέρα θα μάθουμε ποιός έχει συγχωρεθεί και ποιός όχι. Γι’ αυτό το λόγο στο Κοράνιο δεν υπάρχει ούτε μία αναφορά, ότι ο ίδιος ο Μωάμεθ έχει συγχωρεθεί ή ότι έχει πάει στον Ουρανό. Ο προφήτης Μωάμεθ, όπως κάθε άλλος, πρέπει να περιμένει την ημέρα της Κρίσης και εκείνη την ημέρα ο Αλλάχ θα επιτρέψει στον καθένα να μάθει ποιός θα πάει στον Παράδεισο και ποιός θα πάει στην Κόλαση. Το πιθανότερο είναι ότι ο Μωάμεθ ο οποίος είναι ο καλύτερος μουσουλμάνος θα πάει στον Παράδεισο αλλά δεν είναι εξασφαλισμένο. Οπότε δεν καταλάβαινα πως είναι δυνατόν ο Θεός να με συγχωρεί και να αισθάνομαι συγχωρημένος ΣΗΜΕΡΑ. Γνώριζα ότι Αυτός είναι Θεός και γνώριζα ότι είμαι συγχωρημένος αλλά δεν καταλάβαινα πως ήταν δυνατόν να συμβαίνει αυτό. Έλεγα, ο Θεός με συγχώρεσε αλλά πώς είναι δυνατόν να το έκανε αυτό; Αυτός είναι ο Θεός, αλλά δεν ξέρω τίποτα για Αυτόν τον Θεό. Οπότε είπα: «Ποιός είσαι που με συγχωρείς και αισθάνομαι συγχωρημένος ΣΗΜΕΡΑ;» Και Αυτός είπε «Είμαι η Οδός, η Αλήθεια και η Ζωή». Τότε σκέφτηκα, «το ξέρω, ο Θεός δεν μπορεί να μιλάει ανόητα, αυτές οι λέξεις θα σημαίνουν κάτι ανώτερο, αλλά δεν καταλαβαίνω τί σημαίνουν! Ποτέ δεν άκουσα αυτές τις λέξεις! Πως να ξέρω τι σημαίνουν;» Οπότε είπα «δεν καταλαβαίνω. Ποιό είναι το όνομά Σου;» και είπε «Ιησούς Χριστός, ο Ζωντανός Θεός» και έπεσα κάτω με το πρόσωπό μου ... δόξα τω Θεώ ... Έκλαψα εκείνη τη μέρα, έκλαψα για περίπου δύο ώρες ζητώντας την αγάπη Του. Μετά από δύο ώρες είπε, «Afshin, κοίταξέ Με» και κοίταξα και είδα μια οθόνη τηλεόρασης, κάτι σαν οθόνη τηλεόρασης, και είδα ανθρώπους από όλα τα διαφορετικά έθνη και από όλες τις διαφορετικές γενιές και καταλάβαινα ότι είναι αμαρτωλοί και είπα, «Θεέ μου, ζω μεταξύ όλων αυτών των αμαρτωλών» και είπε, «Afshin, σε συγχώρεσα εύκολα;» λέω, «ω, πολύ εύκολα. Τόσο εύκολα, σαν να πίνεις νερό!» αυτή είναι μια περσική έκφραση «τόσο εύκολα, σαν να πίνεις νερό!» και τότε σκέφτηκα, «όχι, όχι, μισό λεπτό, ακόμα πιο εύκολα κι από αυτό!» και Αυτός είπε, «Afshin, μπορώ να συγχωρέσω κάθε έναν από αυτούς τόσο εύκολα όπως συγχώρεσα εσένα αλλά ποιός θα πάει να τους το πει;» απάντησα «εγώ θα πάω!» Και είπε: «πήγαινε, θα Είμαι μαζί σου!» και έκανα τη μεγαλύτερη χαζομάρα της ζωής μου... σηκώθηκα πάνω κι έτρεξα έξω από το δωμάτιο ενώ ο Ιησούς βρισκόταν ακόμη μέσα στο δωμάτιο! Ποιός το κάνει αυτό; Αλλά ήμουν τόσο ενθουσιασμένος και -όπως στο στρατό, ... όταν σου λένε «τρέχα», τρέχεις, δεν περιμένεις- έτρεξα έξω από το δωμάτιο και πήγα στο μόνο μέρος που ήξερα, πήγα στο τζαμί όπου ήμουν καθοδηγητής και μαζεύτηκαν όλοι γύρω μου και με ρωτούσαν, «από που θα μας διδάξεις; Από το Κοράνιο; Από τη Resala; Από τα Χαντίθ;» κι εγώ είπα, «Όχι, όχι, όχι, όχι! Ξεχάστε τον Αλλάχ, ξεχάστε τον Μωάμεθ, ξεχάστε το Κοράνιο, ξεχάστε το Ισλάμ, μόλις είδα τον Ιησού Χριστό και μου είπε “Εγώ Είμαι η Οδός, η Αλήθεια και η Ζωή” και θα σας συγχωρέσει όπως με συγχώρεσε κι εμένα ...» και μέσα στην αφέλειά μου τους είπα, «ακολουθήστε με!» Και το έκαναν αλλά με εντελώς διαφορετικό τρόπο ... γιατί εγώ έτρεχα κάπως έτσι ... κι αυτοί «αααααααα!!!» Και είχα τόσο ξαφνιαστεί από αυτό που έγινε ... σκεφτόμουν, «το μήνυμα της συγχώρεσης! Σε όλους θα αρέσει αυτό!» Αλλά, δεν άρεσε σε όλους! Οπότε η ζωή ήταν και είναι ένα υπέροχο ταξίδι! Είχα το προνόμιο να πάω σε διαφορετικές χώρες, σε διαφορετικά μέρη και όλο αυτό το καιρό είχα το προνόμιο να μιλάω για το όνομα του Ιησού. Αγαπώ τη γυναίκα μου πολύ, έχουμε τρία παιδιά και ένα «στα σκαριά» ... το κοντινότερο πράγμα που μπορώ ... εννοώ ότι οι δικοί μου σημαίνουν πάρα πολλά για μένα, αλλά αν τους συγκρίνω με τον Χριστό, όλοι τους μαζί έχουν ελάχιστη σημασία. Κάτι συμβαίνει στην καρδιά μου, στο πνεύμα μου, όταν ακούω το όνομα του Ιησού ... νομίζω ότι οφείλεται στο ότι μπόρεσα να κοιτάξω στα μάτια Του. Ξέρετε, οι άνθρωποι τρέχουν γύρω από τις ημι-σακάτικες ζωές τους γιατί δεν ξέρουν πόσο πολύ τους αγαπάει ο Ιησούς! Οι άνθρωποι περνάν αυτή τη ζωή με μιζέρια και στενοχώρια γιατί δεν ξέρουν πόσο πολύ τους αγαπάει ο Ιησούς. Ξέρετε; Βρήκα ότι μπορώ να κάνω ένα πράγμα για αυτό τον κόσμο, για τους ανθρώπους που συναντάω. Η προσευχή μου και η ελπίδα μου είναι αυτή: ότι οι άνθρωποι θα γνωρίσουν πόσο τους αγαπάει ο Ιησούς! Και γι' αυτό το λόγο θέλω να μοιραστώ μαζί σας ... και στέκομαι μακριά από ... γιατί οι άνθρωποι ασχολούνται με πολύ ενδιαφέρον για το πως ήταν η μορφή του Ιησού, ... θέλω να πω, αυτό δεν είναι σημαντικό πράγμα! Έτσι κρατάω απόσταση επίτηδες, ακόμα και στο βιβλίο που έγραψα, μένω μακριά από όλα αυτά τα πράγματα γιατί θα ήθελα να κρατήσω την εστίαση στον Ιησού! Στην καρδιά του Ιησού! Τί θα ήθελε ο Ιησούς να κάνει για σας κι εμένα! Τί συνέβαινε στην καρδιά του Πατέρα! Θα ήθελα να πάρω τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος και να είμαι στους Ουρανούς και να παρέμενα εκεί καμιά εικοσαριά χρόνια πριν γράψω αυτό το βιβλίο, ώστε να μπορώ να καταλάβω έστω σε κάποιο μικρό βαθμό την καρδιά Αυτού του θαυμάσιου Θεού! Θα ήθελα να περιγράψω για σας μόλις ένα θέμα σχετικά με τον Ιησού Χριστό: Τα μάτια Του. Ο Ιωάννης λέει, σε συνέχεια του αιτήματος του Μωυσή: «επέτρεψε μου να δω τη δόξα Σου» ο Ιωάννης ολοκληρώνει στο 1ο κεφάλαιο και λέει, «στην αρχή ήταν ο Λόγος, και ο Λόγος ήταν προς τον Θεό, και ο Λόγος ήταν Θεός. ... Και όλα δημιουργήθηκαν μέσω Αυτού. Αυτός ήταν το Φως των ανθρώπων», και στον στίχο 14 λέει, «ο Λόγος έγινε σάρκα και κατοίκησε ανάμεσα μας (ή μέσα μας) και είδαμε τη δόξα Του». Αλλά, ο Ιωάννης, θα μπορούσαμε να πούμε ότι, είχε το κεφάλι του στο στήθος του Ιησού και ότι είδε τη δόξα του Ιησού πάρα πολλές φορές. Αλλά, θα ήθελα απλώς να σας πω, ότι όταν κοιτάς στα μάτια του Ιησού κατευθείαν θα δεις ότι αυτά τα μάτια σε αρπάζουν και βυθίζεσαι σε αυτόν τον Ωκεανό! Και αυτός ο Ωκεανός είναι τόσο λευκός! Δεν έχει χρώματα! Δεν έχει πάτο! Και δεν είναι φτιαγμένος από νερό! Είναι φτιαγμένος από κάθε καλό πράγμα που θα μπορούσες ποτέ να φανταστείς. Είναι φτιαγμένος από ειρήνη, χαρά, αγάπη, καλοσύνη, θεραπεία. Είναι φτιαγμένος από κάθε υπέροχο πράγμα που είναι ο Θεός. Και ακριβώς στη μέση αυτού του Ωκεανού αιωρείσαι εσύ! Αλλά αυτό το Θαύμα, πραγματικά, μπορεί να σε κοιτάξει στα μάτια! Είναι σαν … όταν λέει, «ο Λόγος ήταν ΠΡΟΣ τον Θεό», στα ελληνικά το «προς» εκφράζει αυτή τη συνάφεια, ότι ο Λόγος κοιτάει ... ο Θεός ... ο Θεός κοιτάει προς Αυτόν, κοιτιούνται κατευθείαν στα μάτια ο Ένας του Άλλου και ξέρουν ότι υπάρχουν ο Ένας εξ αιτίας του Άλλου! Και ο Ένας λέει «δεν μπορώ να υπάρχω χωρίς Εσένα, δεν θέλω να υπάρχω χωρίς Εσένα», και ο Πατέρας το λέει αυτό στον Υιό και ο Υιός γυρνάει και λέει στον Πατέρα, «ναι, η αγάπη Μου είναι η ίδια για Σένα». Και φαντασθείτε, ο Ιησούς λέει, στο κεφάλαιο 15 του Ιωάννη, «Πατέρα όπως Εσύ αγάπησες Εμένα αγάπησα αυτούς!» (15.9 Καθώς ηγάπησέ με ο πατήρ, καγώ ηγάπησα υμάς· μείνατε εν τη αγάπη τη εμή.) Και όλη η καλοσύνη του Θεού είναι στραμμένη σε σας, προσωπικά και όλο αυτό είναι για σας, και σας λέει ... μιλάει στην καρδιά σας, μιλάει στα βαθύτερα μέρη της ψυχής σας και του σώματός σας και λέει «Σε αγαπάω! Σε αγαπάω με όλη Μου την ύπαρξη!» Φαντάσου ο Θεός, ο Δημιουργός του ουρανού και της γης! Αυτός που δημιούργησε ολόκληρο το σύμπαν! Αυτός ο παντοδύναμος Θεός, σου λέει, «Σε αγαπάω! Με όλη Μου την Ύπαρξη σε αγαπάω!» Μην αφήνετε κανέναν άλλον να σας τα λέει αλλιώς! Δεν καταλαβαίνετε όταν λέω για τον Θεό ότι τόσο πολύ αγαπάει τον κόσμο. Θα ήθελα να καταλάβετε, όταν λέει, «σας αγαπάω τόσο πολύ, ώστε σας έστειλα τον αγαπημένο μου Υιό!» Θα ήθελα να ξέρετε, πόσο βαθιά αυτό το γεγονός, κινεί τον Ουρανό! Εννοώ, ότι, οι άγγελοι κοιτάνε στην αγάπη του Θεού για σας και μένα και τους εμπνέει να ψάλλουν, να Τον λατρεύουν! Και εμείς κοιτάμε στους Ουρανούς, βλέπουμε την αγάπη του Θεού και παίρνουμε έμπνευση για το ίδιο πράγμα, να λατρέψουμε, να ψάλλουμε για Αυτόν τον θαυμάσιο Θεό! Και όταν τα έχεις ακούσει όλα αυτά και βυθίζεσαι στο μέσον αυτού του Ωκεανού, ξαφνικά συνειδητοποιείς ... αυτό είναι το χρώμα των ματιών του Ιησού! Δεν υπάρχει τίποτε στον ουρανό που να με ενδιαφέρει. Δεν υπάρχει τίποτε στη γη που να με ενδιαφέρει, δεν ψάχνω να μου ανοιχτούν χρυσοί δρόμοι, η αναγνώριση, η τροφή. Δεν με ενδιαφέρει τίποτε! Θέλω μόνο να βλέπω τη δόξα Του για πάντα! Και ποθώ διακαώς, ποθώ διακαώς, όλοι εσείς φίλοι μου να έρθετε μαζί μου ... ο καθένας, κάθε άνδρας, κάθε γυναίκα που συναντώ, να έρθει μαζί μου, κάθε νέος και κάθε γέρος, να έρθει μαζί μου Εκεί ... να έρθει μαζί μου, σε αυτό το ταξίδι της αγάπης! Σήμερα το βράδυ θα ρωτήσω τον Κύριο, «τί έχεις στο μυαλό Σου για τους αδελφούς και τις αδελφές μου εδώ πέρα;» «Γιατί είστε εδώ;» Δηλαδή, περίπου 55 χρόνια ... συναντήσεων που διαρκούν όλη τη μέρα, πλήρεις Ευαγγελίου ... «Γιατί είστε εδώ σήμερα το βράδυ;» «Ποιό είναι το σχέδιο που έχει ο Θεός για μας;» Θέλω να πω, πρέπει να του δώσουμε την αξία που αρμόζει σε ένα μεγάλο γεύμα πρέπει να δοθεί η σωστή αξία ... στο ότι κάποιος μοιράζεται μια ριζοσπαστική μαρτυρία, γιατί όλες αυτές οι μαρτυρίες μου δεν αξιολογούνται σαν κάτι άλλο παρά, ένας αμαρτωλός σωσμένος δια της Χάριτος. Κανένας διαφορετικός; Ένας αμαρτωλός σωσμένος δια της Χάριτος! Όλοι αυτό είμαστε ... καμιά διαφορά ... ο καθένας είναι λίγο ... λίγο διαφορετικός, γιατί ως μέλος εξτρεμιστικής οργάνωσης και είχα αυτή τη συνάντηση με την αγάπη του Θεού, αλλά κι εσείς είχατε την ίδια συνάντηση με την αγάπη του Θεού, με κάποια άλλη μορφή. Σήμερα το βράδυ είμαστε εδώ ακριβώς για να σκεφτούμε, για να διατυπώσουμε την ερώτηση. Ξέρετε τίποτε δεν είναι τυχαίο, ακόμη και η ερώτηση που διατύπωσα, «Ιησού αν είσαι αληθινός φανερώσου μου». Όταν είπα στην προσευχή μου, «θέλω να μάθω την αλήθεια! Δείξε μου τον δρόμο!» ήρθε και μου είπε, «Εγώ ειμί η Οδός, η Αλήθεια και η Ζωή». Αυτός μου ενέπνευσε ακόμη και την ερώτηση μέσα μου. Δηλαδή μου έβαλε την ερώτηση μέσα μου και τότε μου έδωσε την απάντηση στην ερώτηση που Αυτός μου είχε βάλει. Έτσι μπόρεσα να περπατήσω στον σχέδιο και στο σκοπό που είχε για μένα. Αυτός ο υπέροχος Θεός διαθέτει σχέδια και σκοπούς για τον καθένα σας σε αυτό το δωμάτιο. Δεν ξέρω που βρίσκεστε στο ταξίδι με το Θεό. Αλλά η ελπίδα μου είναι ότι θα το συνειδητοποιήσετε, ότι Αυτός ο Θεός δεν αφήνει λεπτομέρειες που να μη τις προσέχει, κάθε απλή λεπτομέρεια του σύμπαντος, δηλαδή, πως περιστρεφόμαστε γύρω από τον ήλιο και πως το καθετί περιστρέφεται και πως οι εποχές αλλάζουν, πως τα δένδρα ανθίζουν, πως γίνονται τα φρούτα, το καθετί γύρω μας συμβαίνει με τέτοια τέλεια λεπτομέρεια! Δεν έχει εγκαταλείψει τη ζωή σας σαν να πρόκειται για χαμένη υπόθεση, χωρίς σκοπό, αλλά, έχει σχεδιασμένη κάθε λεπτομέρεια για σας, εάν θέλετε εσείς να Τον αναζητήσετε! Η διαφορά μεταξύ των μεγάλων ανδρών και γυναικών του Θεό από τους συνηθισμένους ανθρώπους είναι αυτό το μοναδικό σημείο: αυτοί ποθούν διακαώς να γνωρίσουν το σχέδιο του Θεού για τη ζωή τους. Αν εσύ ποθούν διακαώς να γνωρίσεις το σχέδιο Θεού για τη ζωή σου γίνεσαι ένα ξεχωριστό πρόσωπο. Και αν δεν αγωνιάς; Γίνεσαι απλώς ένα συνηθισμένο άτομο. Γιατί νομίζεις ότι σε δημιούργησε ο Θεός; Για να γίνεις ένας ξεχωριστός ή ένας συνηθισμένος άνθρωπος; Με ακρίβεια η καρδιά μας, μας πληροφορεί ότι μας έχει δημιουργήσει για να γίνουμε ξεχωριστοί. Και είμαι εδώ για να σας πω αυτό: Γνωρίζω ... ως μουσουλμάνος που μεταστράφηκε … πολλοί κάνουν αυτή την ερώτηση, δηλαδή όπου κι αν πηγαίνουμε αυτές τις μέρες ακούμε ... όλοι ακούσατε για τζαμιά που θα χτισούν. Εκκλησία καμιά ..! Μόλις πριν λίγο μιλούσα με μια αδελφή μας και μου έλεγε, «στη Γερμανία, οι μουσουλμάνοι αγοράζουν όλες τις εκκλησίες και τις κάνουν τζαμιά» της λέω, «δεν ανησυχώ καθόλου! Δεν ανησυχώ καθόλου, γιατί όλες αυτές οι εκκλησίες που μετατρέπονται σε τζαμιά ήσαν άδειες, είναι άδειες. Οι μουσουλμάνοι τις γεμίζουν με ανθρώπους! Δόξαζε το Θεό γι' αυτό! Τώρα το μόνο που έχω να πω είναι, πήγαινε σε αυτό το τζαμί, μετέστρεψε όλους τους μουσουλμάνους σε χριστιανούς και θα αρχίσουν να γεμίζουν οι εκκλησίες μας!» Λέγεται ότι το 75% της δουλειάς είναι πώς να βάλεις το πλήθος μέσα στο κτίριο-εκκλησία. Άσε σ’ αυτούς αυτή τη δουλειά, εγώ μοιράζομαι την αγάπη του Ιησού! Το περασμένο χρόνο είχα πάει σε μια συγκέντρωση εδώ που οι μουσουλμάνοι γιόρταζαν την Ιντ-αλ-φιτρ (=το τέλος της νηστείας), τη γιορτή μετά το Ραμαζάνι και πήγα και θα μοίραζα μερικά δωρεάν dvd για τον Ιησού. Και ο Ιμάμης ήρθε σε μένα πολύ νευριασμένος, με φωτογράφησε, με απειλούσε, κι εγώ στράφηκα προς το μέρος του και του είπα, «κοίτα, ήμουν μέλος της Χεζμπολάχ» και ήταν Παλαιστίνιος ... λέω, «υπηρέτησα στο στρατό τρία χρόνια. Σας ξέρω εσάς! Δεν μπορείς να με φοβίσεις! Εσύ πρέπει να με φοβάσαι! Ξέρεις γιατί;» λέει, «γιατί;» του απαντάω, «γιατί δεν φοβάμαι να πεθάνω, κι έχω τη δύναμη του μηνύματος του Ιησού Χριστού ...». -«Αμήν, αμήν ...». Λέω, «σε αυτή τη χώρα ο καθένας μπορεί να μοιράζεται τη πίστη του. Αυτό λέγεται ελευθερία. Οι μέθοδοί σου να εκφοβίζεις τους ανθρώπους δεν περνάνε εδώ!» Εδώ που τα λέμε με μένα δεν περνάνε πουθενά ... πηγαίνω σε μουσουλμανικές χώρες και μοιράζομαι την αγάπη του Ιησού επίσης .... γιατί ... σας λέω αυτό, εμείς σαν χριστιανοί νομίζουμε ότι «όλοι αυτοί οι μουσουλμάνοι είναι κακοί!» Όλοι έχουμε τις προκαταλήψεις μας, ο ένας απέναντι στον άλλον. Υπάρχουν αυτοί που είναι ρεαλιστές και το παραδέχονται, κι αυτοί που προσπαθούν να το κρύψουν. Αλλά η πραγματικότητα είναι αυτή ... όλοι έχουμε τις προκαταλήψεις μας. Θέλω να πω, ο αδελφός μας είπε, «είμαι ευαγγελικός, είμαι επιθετικός, δεν κρατώ αιχμαλώτους ...» φανταστείτε κάποιος με κελεμπία, με γενειάδα, να το έλεγε αυτό! Υπάρχουν αυτές οι προκαταλήψεις. Είμαι εδώ για να σας κάνω να συνειδητοποιήσετε τις προκαταλήψεις μας απέναντι στο Ισλάμ και απέναντι στους μουσουλμάνους. Γιατί αυτές οι προκαταλήψεις προκαλούν στην εκκλησία του Χριστού μια κατάσταση η οποία παραλύει την εκκλησία, η οποία φέρνει φόβο και ο Θεός δεν μας έχει δώσει φόβο! Όχι στο φόβο! Ο Θεός μας έχει δώσει αγάπη και κανένας δεν έχει όπλο εναντίον της αγάπης! Κανένας δεν μπορεί να σταματήσει την αγάπη! Όλοι θα αποτύχουν σε αυτό αργά ή γρήγορα!
  Η Ιστοσελίδα του:  
  Το κανάλι του στο YouTube:  


 
ΠΕΡΙ ΠΟΛΛΩΝ